[RPG • 0] Experium || 37 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •[Onbekend] • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 17 jan 2021 - 22:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx zag in Jesters ogen dat hij het meende. Dat hij echt zoveel vertrouwen in hun samen had en dat hij juist dacht dat dit, wat Onyx’ angst aanjoeg, het bewijs was dat ze overal doorheen konden komen. En misschien was dat ook wel zo want hij wist dat hij Jester niet nog een keer kwijt wilde, wat voor stomme dingen hij of Jester ook deed. Hij kwam overeind tot hij op zijn knieën zat en leunde verder voorover, één hand op Jesters knie en de andere nog vrij om tegen zijn wang te kunnen leggen.
      ‘Je maakt een fucking pussy van me, weet je dat?’ bromde hij. De tintelingen die door zijn vingers raasden waar hij Jesters huid raakte, waren er het bewijs van. ‘Ik word knettergek van wat je me laat voelen door al deze sappy bullshit die stiekem geen bullshit is.’ Hij streek door Jesters krullen en leunde toen verder voorover zodat hij hem kon zoenen. Voor een stel dat elkaar gisteravond had teruggevonden hadden ze dat nog verdomd weinig gedaan en wie weet was het wel de laatste dag die ze samen waren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam streelde glimlachend zijn wang, hoewel zijn gedachten naar zijn eigen familie schoten. Zijn vader en moeder, zijn tweelingbroer en zijn jongere zusje. Hij wenste dat hij zich hen kon herinneren – écht kon herinneren niet alleen bepaalde flitsen. De komende periode moest hij zich daar maar mee bezig houden. Als misschien wel de enige kon hij echt contact met ze leggen als hij goed zijn best deed.
      ‘Ik hoop dat je mijn familie een keer zult ontmoeten,’ zei Adam zacht. Hij zou Merrin vol trots aan ze voorstellen. ‘Ze zijn vast weg van je.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had nog even voor het avondeten begon. Eigenlijk wilde hij iets uit de keukens nog jatten als lekkers voor die avond, maar hij wist dat op dit moment de keuken een bezige brij van mensen zou zijn. Dus iets jatten stond vrijwel gelijk aan Mission impossible. Maar het was die tijd van de dag dat de badkamer leeg was, dus hij kon op dit moment even veilig douchen. (ondanks dat het niet echt nodig was, was het toch wel fijn na het balletje gooien).
      Yrla flitste terug naar de campus en liep rustig het Panthers house in. Boven leek het rustig, maar de deuren van de slaapkamers waren gesloten en hij had het gevoel dat iedereen hier gewoon was. Vlug dook hij zijn eigen kamer in en viste een handdoek uit de kast om in de badkamer te verdwijnen. Ietwat onzeker sloot hij de deur achter zich en keek naar de douche aan de andere kant. Nu vrijwel alle jongens hier in het house gay bleken te zijn (en er ook nog eens een Fox rondzwierf), moest hij toegeven dat hij toch minder comfortabel onder de douche stond als eerder. Hij vermeed al jaren om samen met de jongens te douchen, aangezien hij dat niet prettig vond. (En meestal was dat geen probleem). Maar nu zelfs in zijn eentje voelde hij zich niet op zijn gemak.
      Yrla kleedde zich razendsnel om en ging gehaast onder de douche staan, waar hij direct zijn lichaam en haar begon te wassen. Relaxen onder de douche was er voor hem eigenlijk nooit bij en het was ook een van de redenen waarom hij een hekel had aan douchen. Hij stond nog geen drie minuten onder de douche, voor hij zijn handdoek alweer in zijn handen had en zichzelf af begon te drogen. Pas zodra hij zijn onderbroek weer aan had, voelde hij zich een stuk comfortabeler en begon zich een stukje langzamer aan te kleden. Terwijl hij met de handdoek nog zijn haar droog maakte, liep hij terug naar zijn kamer. Hij had zich misschien een tikkeltje netter aangekleed dan hij normaal zou doen, maar hij moest een beetje indruk maken toch? Yrla trok zijn donkergroene bloes iets netter en twijfelde of hij de bloes in zijn spijkerbroek moest doen of eruit. Hij moest ook niet overdrijven toch? En dus liet hij het maar hangen.
      Eerst eten en dan zag hij wel weer verder. Misschien moest hij ook maar niet in zijn nette bloes aan tafel gaan zitten, dat zou hem sowieso vragen opleveren. Vragen waar hij nu nog geen zin in had. En dus trok hij zijn bloes weer uit, hing hem over de stoel en ging in zijn witte t-shirt (dat eronder had gezeten) fluitend in de richting van de eetzaal. Hij had enorme trek.

[ bericht aangepast op 12 jan 2021 - 9:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Darian was toch wel een beetje zenuwachtig. Nodig was dat niet echt – Vienna wist al dat hij gevoelens voor haar had en daarnaast hadden ze het gisteravond hartstikke naar hun zin gehad. Maar het was gewoon een eeuwigheid geleden dat hij een date had gehad en hij wilde er niet te veel van verwachten. Voor zover hij wist had ze na Thor geen andere relatie gehad, dus hoe dan ook zou hij heel voorzichtig moeten zijn. Omdat hij toch een beetje goed voor de dag wilde komen, had hij een nette spijkerbroek en een kakikleurig overhemd aangedaan. Hij dacht dat Vienna wel iemand was die een klein beetje extra aandacht aan zichzelf besteedde en dus had hij dat ook gedaan en zelfs een zelf-gefabriceerd luchtje opgedaan waar hij eigenlijk best trots op was. Hopelijk was het naar haar smaak. Hoewel hij hoopte dat ze het niet te overdreven vond, had hij ook één roos meegenomen. Een neppe – dat wel. Echte kon hij niet maken en hoewel hij om hulp van Melissa had kunnen vragen, wist je nooit of de doorns dan giftig waren.
      Hij was naar het lokaal gelopen waar ze gisterenavond ook waren geweest en bleef daar weifelend voor de deur staan. Was ze al binnen? Dingen aan het klaarzetten? Hij besloot maar aan te kloppen – iemand anders maakte rond deze tijd vast geen gebruik meer van het lokaal.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze liet pardoes de deksel van de pan uit haar handen vallen, zodra ze het klopje op de deur hoorde. Haastig pakte ze de deksel weer van de grond om het geluid af te kappen. Bloednerveus was ze, omdat ze het idee had dat vandaag misschien wel iets meer kon gebeuren. Of althans, dat was ze van plan. Als ze dat durfde. Vienna had zich nog haastig omgekleed voor het tijd was. Ze had een nette spijkerbroek aangetrokken, met daarboven een lichtroze bloes met driekwart mouwen. Ze had nog een stoer grijs jasje liggen, maar die had ze op het moment niet aan vanwege de warmte in het lokaal. Of misschien had ze het zelf gewoon heet door de zenuwen.
      Ze legde de deksel snel weg, veegde haar handen af aan een handdoek en liep snel in de richting van de deur. Vlak voor de deur haalde ze even een keer diep adem voor ze de klink naar beneden deed. Ze werd blij verrast door de jongen die aan de andere kant van de deur stond. Ze kon aan hem zien dat hij nagedacht had over wat hij aangetrokken had en ze voelde een tevreden glimlach op haar gezicht glijden bij het idee dat hij iets moeite gedaan had voor haar. Het hoefde niet overdreven te zijn, maar hij zag er wel netjes uit. En ze kon net een glimp opvangen van een diep geurtje wat haar verraste. Alleen hem zo zien, liet spontaan al de vlinders los in haar maag. "Hee," zei ze haast verlegen alsof dit de eerste keer was dat ze hem zag.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Hé,’ antwoordde Darian en hij glimlachte een beetje opgelaten terug. Een heerlijke etensgeur dreef hem tegemoet en hij kreeg spontaan trek. ‘Het ruikt alvast heerlijk.’ Hij werd zich bewust van de roos in zijn hand. Nog steeds vroeg hij zich af of dat niet over de top was, maar hij had hem nu toch al bij zich en reikte het ding naar haar uit. ‘Om maar alvast een beetje in de romantische sfeer te komen,’ zei hij met een scheve glimlach.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik hoop dat het dat ook is," mompelde ze een beetje onzeker tegen zichzelf. Ze vond het altijd nog spannend dat ze dit recept had uitgeprobeerd. Misschien moest ze de volgende keer maar gewoon voor iets makkelijkers gaan. Als er een volgende keer kwam. Die gedachte schudde Vienna uit haar hoofd. Die kwam er vast wel. Darian had al gezegd dat hij haar leuk vond. Nu moest ze alleen vanavond nog bewijzen dat het andersom ook zo was. En om een of andere reden maakte haar dat verschrikkelijk nerveus.
      Ze nam een beetje verbluft de roos van de jongen over. In eerste instantie vond ze het lichtelijk jammer dat het geen echte was, tot ze bedacht dat Darian waarschijnlijk dit zelf voor haar in elkaar gezet had. Dat maakte de zaak om een of andere reden weer heel anders. Een glimlach verscheen op haar gezicht. "Dank je wel," zei ze zachtjes en oprecht. "Zal deze ruimte nodig hebben, erg romantisch is hij niet he?" vroeg ze met een blos op haar wangen. Ze sloot de deur achter de blonde jongen en nodigde hem uit om te gaan zitten aan de tafel. Zelf dook ze in een van de kastjes en vond tot haar verrassing een fles met een smalle hals. Ze stopte de bloem erin en zette hem bij Darian op tafel. Ze zette de twee kaarsenhouders ernaast, die ze ergens vandaan had getoverd en stak ze aan.
      "Wil je wat drinken? Ik wist niet precies wat je dronk, dus ik heb maar van alles een beetje verzameld." Die zenuwen, ze vond ze nu al verschrikkelijk. Maar het werd vast minder naarmate de avond langer duurde.

[ bericht aangepast op 12 jan 2021 - 21:46 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Aangezien Yrla de hele middag verdween met Emil had Fersephone ineens de middag voor zichzelf. Ze had minstens een vraag van de blonde jongen verwacht of van Vienna of haar zus hoe haar avond was geweest met Fire. Maar geen van allen had naar haar avond gevraagd, wat ze ergens prima vond (ze wilde niet opscheppen met wat er gebeurd was), maar aan de andere kant ook jammer vond. Ze had geen idee wat nu verder te doen en ze had Fire vandaag nog niet gesproken. Ze wist niet eens of ze nog wel weer bij hem langs moest gaan of dat ze dan te claimerig was. Ze wist sowieso niet wat ze in het vervolg moest doen en ergens was het fijn geweest als ze een excuus had om daarnaar te vragen. Maar no way dat ze er zelf over zou beginnen. (En trouwens, ze zou advies van Yrla sowieso niet aannemen).
      En dus was ze maar afgedwaald naar de sportschool en had ze haar bokshandschoenen tevoorschijn gehaald. De halve middag had ze in de sportschool gestaan, waar ze voor even afgeleid was van haar gedachten. Maar zodra ze terugliep in de richting van de campus kon ze het beeld van de kus van gisteravond toch niet helemaal van haar netvlies krijgen. Ze dacht eraan terug met een glimlach, maar ook met een vleug van irritatie. Want ze had geen idee wat nu. Terug bij de campus sprong ze toch niet helemaal gerust onder de douche. Was het niet raar dat ze na gisteravond niets van zich liet horen? Was dat niet altijd het recept van problemen, van die vage films die ze altijd met Vie en Fayr moest kijken? Al moest ze haar kennis misschien niet op films baseren.
      Fersephone liep terug naar haar kamer, waar ze onderhand aan handdoek twee begon om haar haar droog te krijgen. Haar blik viel op haar iNet. Yrla was toch wat anders aan het doen vanavond, waar hij vaag over was geweest. Ze wist niet wat haar zus deed, dat zou nog een optie zijn. Maar eigenlijk als ze heel eerlijk was tegen zichzelf wilde ze Fire nu gewoon zien. Ze werd echt een doetje door hem. En dus pakte ze haar iNet van haar bed af en stuurde hem maar zo simpel bericht mogelijk. Ze ging echt niet helemaal over de scheef door nu ineens allerlei kusjes of hartjes of kleffe dingen tevoorschijn te toveren.

Vanavond aflevering twee kijken?

Dat moest genoeg zijn toch?
Hoopte ze...
Nee, was natuurlijk ook nog altijd een antwoord.
En dat mocht ook natuurlijk...
Maar toch..

[ bericht aangepast op 12 jan 2021 - 21:37 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Oh, ik ben niet zo kieskeurig hoor. Schenk maar wat in. Moet ik nog ergens mee helpen?’ Hij had gezien dat er al een gedekte tafel klaarstond, maar misschien was er nog iets anders wat hij kon doen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Wel, ik neem een wijntje. Maar ik weet niet of ik jou daar blij mee maak," zei ze met een kleine glimlach, terwijl ze naar de koelkast liep. Ze trok de fles eruit die ze eerder die dag koud had gezet. Tegen de zenuwen. Ze keek even naar het vuur. "Uh, nee. Ik denk van niet? Je mag helpen opeten," zei ze met een kleine grijns.

[ bericht aangepast op 12 jan 2021 - 22:11 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Gelukkig maar. Ik heb best trek. En een glas wijn is goed, hoor.’ Hij pakte het glas van haar aan, waarna ze proostten op een goede avond. Toch wel nieuwsgierig wierp hij een blik op de keuken. ‘Kook je graag?’ vroeg hij zich af. Af en toe werden er kookcursussen gegeven waarvoor je je kon opgeven. Darian had er nooit aan meegedaan, de enige extra cursus die hij ooit had gevolgd was en EHBO-cursus, jaren geleden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ja," zei ze, terwijl ze de deksel van de rijst trok om te kijken hoe ver het gerecht was. Tevreden legde ze de deksel weer op de pan, zei tegen Darian dat hij even moest oppassen en goot toen het hete water af in de gootsteen. Ze zette de pan naast het fornuis op een onderzetter, maar liet de deksel erop om de warmte erin te laten zitten. "Het maakt me rustig om een of andere gekke reden. Als ik .." Ze aarzelde even, maar besefte toen dat er niets geks was aan haar woorden. "Als ik verdrietig ben of zoiets, dan kook ik graag. Niet heel goed voor de lijn, wel voor mijn bui."
      Ze glimlachte even naar Darian. "Niet dat ik daarop hoef te letten. Maar ook op andere momenten ben ik er graag mee bezig. Het is mijn manier van iets maken zeg maar," zei ze grijnzend tegen hem. Ze tikte hem even kort aan, wat een elektrische schok door haar eigen lichaam liet trekken. Snel liep naar de koelkast en haalde twee bordjes tevoorschijn. "En ik ben blij dat je trek hebt, want ik heb zelfs een voorgerechtje geregeld. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik deze gejat heb van gisteravond." Ze zette de bordjes op het aanrecht neer en haalde de folie ervanaf. Het was simpel een klein bordje carpaccio, maar dat bleef in Vienna haar ogen een van de lekkerste voorgerechten die er was. Simpel, maar lekker.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Dan vul je me mooi aan,’ zei hij. ‘Eten is het enige wat ik niet kan maken.’
      Hij kon het letterlijk niet met zijn gave – maar hij geloofde ook niet dat hij er zelf in de keuken veel van zou bakken. Hij vond het wel lekker makkelijk dat hun iedere avond goed eten werd voorgeschoteld. Niet altijd de maaltijd die hij zelf zou kiezen, maar hij vond het voldoende gevarieerd en hij kampte daarna nooit met honger.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze lachte even. Ze liet de bordjes van het voorgerecht naar de tafel zweven en pakte haar glas wijn weer op. Ze leunde met haar rug tegen het aanrecht aan, veel haast had ze niet om te gaan eten. "Ik zou het wel eens willen zien. Wat je dan precies moet doen om iets te maken. Hoe werkt je gave precies?" vroeg ze nieuwsgierig aan hem.

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester grijnsde alleen en voelde zich er in geen enkel opzicht ook maar een beetje schuldig over. Hij kantelde zijn hoofd en ontmoette Onyx' kus met een vurigheid waardoor zijn hart salto's maakte—en de vlinders in zijn maag over elkaar heen buitelden in hun enthousiasme om bij hun racewagens te komen. Hitte trok door zijn lichaam waar Onyx hem aanraakte en Jester vroeg zich af hoe hij ooit had kunnen vergeten hoe heerlijk dat voelde, want anders had hij er wel veel eerder voor gezorgd dat ze hiermee de ochtend gewoon begonnen waren ofzo. Hij liet zijn handen door Onyx' haren glijden, trok hem nog iets dichterbij zover dat kon (het stemmetje in zijn hoofd was luid voorstander van MEER contact en zag niet echt in hoe dat zou werken met de zwaartekracht en omvallen) en beet zelfs zachtjes in zijn lip om het gebrek aan lichaamelijk contact maar goed te maken. Een mens moest iets, en hij vond het helemaal niet erg om daar creatief in te zijn.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.