[RPG] [0] The Path to War - [Speeltopic] - Speeltopics

27 april 2021 - 12:02 darkurge is offline

The Path to War
It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.

TIMES ARE CHANGING
Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?

CHARACTERS

Gryffindor
♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

Hufflepuff
♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

Ravenclaw
♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

Slytherin
♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

VAKKEN

QUIDDITCH

PREFECTS

VERHAAL OVERZICHT
ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
ϟ alina • DADA Classroom • alone
ϟ aster - jem • Hallways • jem

nowhere yet: avalon,

VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

ROLLENTOPIC ϟ PRAATTOPIC 3 ϟ SPEELTOPIC 2ϟ SPREADSHEET
PRAATTOPIC 1 • PRAATTOPIC 2
SPEELTOPIC 1

[ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

11 juli 2021 - 0:15 Basim is offline

Basim 18651

Shane Montgomery

17 • Ravenclaw • with Novalie • Ravenclaw CR

❝ And sometimes I feel so out of place. ❞

'Het is al goed. Bij deze, ik maakte een grapje. Ik ga niet echt punten aftrekken omdat we ongeoorloofd buiten zijn,' legde Nova hem uit, toen Shane aangaf niet doorgehad te hebben dat ze een grapje had gemaakt. 'Oh,' bracht hij slechts uit, ook een beetje in de war gebracht door het duwtje dat ze hem gaf met haar heup. Een beetje verward keek hij rond, maar Nova bracht zijn focus al gauw naar haar door een hand op zijn wang te leggen. Hij voelde hoe zijn wangen roodgloeiend werden, ze moest vast de hitte kunnen voelen. 'Daar hoef je dus echt geen sorry voor te zeggen,' vertelde ze hem vervolgens. 'Maar, als je het niet zeker weet, zou je er de volgende keer wel naar kunnen vragen. Ik ben ook niet vloeiend in sarcasme.'
'Ik zal proberen eraan te denken,' beloofde hij haar, al wist hij niet zeker of hij dit zou doen. Over het algemeen liet hij een grapje dat hij niet snapte of verkeerd begreep liever langs zich heen gaan dan er uitleg om te vragen. Aan de andere kant, Nova zou het hem sowieso vergeven, zou hem er niet zomaar om uitlachen. Ze gaf net zelf toe dat zij ook echt niet alles meekreeg.
De bezorgdheid van Nova kon hij ergens wel waarderen. Het deed hem goed dat ze zeker wilde zijn dat hij veilig in zijn bed terecht kwam, ook al kwam het ietwat bemoederlijk over. Zolang ze hem maar zijn gang liet gaan zich om haar te bekommeren in zulke momenten, vond hij dit ook niet echt erg. Hij wilde in ieder geval dat ze zoveel mogelijk gelijk aan elkaar waren in hun relatie.
'Hmm? Zou je nog een keer willen herhalen wat je zei?' Nova's vraag deed Shane een beetje opschrikken. Hij was na zijn gemompel weer afgedwaald in zijn gedachten en deze vraag had hij niet verwacht. Om zeker te zijn dat ze hem zou verstaan, trok hij haar naar zich toe en hield zijn mond vlakbij haar oor.
'Ik wil niet dat deze dag eindigt,' herhaalde hij voor haar, deze keer zorgend dat hij niet mompelde en ze het nu wel duidelijk kon verstaan. Hij drukte zijn hoofd vervolgens even tegen de hare aan, terwijl ze verder liepen richting de Ravenclaw toren.
Eenmaal daar had Shane zodanig veel moeite zijn hoofd helder te houden, dat Nova het raadsel om hen binnen te laten moest oplossen. Terwijl hij de vraag hoorde, lukte het zijn brein gewoon niet om een antwoord te kunnen vormen. Tegen de tijd dat hij een redenatie had gevonden, was hij het beginpunt allang weer kwijt en kon hij weer opnieuw beginnen. Ondanks dat ze geen Ravenclaw was, had ze wel het antwoord eerder dan hem en hij glimlachte dan ook trots naar haar. Haar enthousiasme wist hij nog wel mee te krijgen en ze had het zeker ook goed gedaan, dus ze mocht zeker wel enthousiast zijn.
De laatste paar stappen de Common Room in waren wel zwaar voor hem en ondanks zijn lengte, begon hij wel wat tegen haar aan te leunen. 'Kom, Shane, nog een klein stukje. We zijn er bijna. Dit is niet goed voor je rug, weet je dat? Wil je hier gaan zitten?' Het laatste deed hem nog glimlachen, maar hij knikte slechts op haar vraag en liet zich dan ook naast haar op de bank vallen. Hij liet zichzelf tevreden tegen haar aanleunen, toen ze door zijn haar streek. De kus deed zijn wangen warm worden en hij voelde zich erg roezig.
'Misschien is het toch beter als je gaat slapen. Het is een lange dag geweest en morgen beginnen onze lessen weer,' stelde ze hem nog voor, maar hij humde slechts wat, terwijl hij verder tegen haar aanleunde. Zwaartekracht was alleen niet zijn vriend en de slaap hielp ook niet mee, dus uiteindelijk liet hij zijn hoofd naar beneden glijden tot deze op haar schoot rustte. Hij accepteerde ook maar dat hij daarbij moest liggen, dus maakte hij het zichzelf gemakkelijk.
'Ik vind het wel prima zo.' Het mompelen kon hij niet tegenhouden, dus hij hoopte maar dat ze hem deze keer wel verstond. De warmte en hoe lekker hij lag, overtuigden hem om even zijn ogen te sluiten. Even maar, alleen was dit genoeg voor zijn lichaam om hem in slaap te laten vallen, met zijn hoofd op Novalies schoot.

[ bericht aangepast op 11 juli 2021 - 0:16 ]

Stenenlikker

11 juli 2021 - 0:48 Iotte is offline

Iotte 928

ZAHEER ACEVES SELWYN

The beast inside is sleeping, not dead
Seventeen years • Slytherin • Prefect • with Mads & Max • at Slyterhin Common Room

“Hmm, daar zeg ik geen nee tegen, maar de enige geschikte kamer daarvoor is ook jouw kamer. Dat zullen we je maar besparen.” Reageerde Mads op zijn opmerking dat de twee een kamer zouden moeten nemen. “I’ll take one for the team.” Zaheer haalde zijn schouders op. All jokes natuurlijk. Hij zou bij een van zijn scharrels het bed in kruipen mocht Max wilde plannen hebben met Mads. Dat zou wellicht beter zijn voor iedereen. Zaheer was er van overtuigd dat Max niet meer zou kunnen presteren als hij in dezelfde kamer was en eerlijk is eerlijk aan de hand van haar vertoonde gedrag deze avond leek Mads een goede beurt nodig te hebben. Dat werd wederom bevestigd met haar reactie of ze zeker wist of ze geen interesse in Zaheer had. “Wat doet pijn?” Met haar vinger tikte ze tegen zijn borstkas, op de plek waar zijn hart zat. “Iets wat je niet hebt kan ook geen pijn doen,” plaagde ze. Hij moest smakelijk om haar grap lachen. Touché. “En wie weet… er bestaat iets als faking it.” Ging ze verder. Zijn lach veranderde in een grijns. “En we weten allemaal dat Mads daar de beste in is, of niet Max?” Joviaal sloeg hij de jongen op zijn schouder. Een grapje moest kunnen, Max moest het maar incasseren als een man.

In zijn ooghoek had Zaheer ondertussen Zoya gespot en stond op het punt om de twee tortelduifjes voor hem wat meer privacy te geven, maar daar was zijn beste vriend het duidelijk niet mee eens. “Kom op, Zaheer.” protesteerde Max. Hij pakte de fles Firewhiskey van de dranktafel en een schoon glas voor Zaheer. “We hebben elkaar nog amper gesproken.“ Max schonk het glas vol en overhandigde deze aan Zaheer. Daarna vulde hij zijn eigen glas bij. “Of ga je me nu vertellen dat je liever met Zoya praat dan met ons?” Zaheer hief zijn glas en glimlachte loom. “Niet zo onzeker, Lovegood.” Hij tikte zijn glas tegen het zijne en nam een slok van zijn Firewhiskey. Mads had haar eigen glas ook bijgevuld, want Max deed het niet en was duidelijk nog niet klaar met Zaheer. “Misschien wordt dit onderwerp hem te heet onder de voeten. Bewijsstuk B dat hij toch een geheim liefje heeft?” Rustig nam Zaheer nog een slok van zijn drankje en nam Madigan van top tot teen in hem op. “Jeetje Mads voor iemand die niet jaloers is blijft je verdacht veel over m’n geheime liefde doorgaan. Als ik niet beter wist zou ik hier iets van denken, wat jij Max?”

[ bericht aangepast op 11 juli 2021 - 0:51 ]

someone out there feels better because you exist

11 juli 2021 - 17:59 Basim is offline

Basim 18651

Joakim Berglund

16 — Gryffindor — Rebel Prefect — Quidditch Keeper — with Jordyn — at the Slytherin CR

❝ Another fine day ruined by responsibility. ❞

~~Imagine it's black~~

Terwijl hij al met haar mee was gaan wiegen, deed Jordyn nog een schepje bovenop het tonen van haar onrust door op zijn vingers te gaan trommelen. Ze kon echt niet stilzitten, dus dat zou nog wat worden als hij het op een gegeven moment aan zou durven om haar een uitgebreide knuffel te geven. Die zou vast veel te snel over gaan zijn.
'Had je niet genoeg aandacht bij mijn broer en Alina? Moest je daarvoor speciaal naar mij toe komen, hmm?' vroeg Jordyn hem toen hij uitlegde dat hij slechts aandacht had gewild. Haar wenkbrauwwiebel en de daarop volgende lach deden hem ook lachen.
'Nah, ze waren tegen me aan het samenspannen, dat was me net weer te veel aandacht,' hij grinnikte bij de herinnering, want achteraf kon hij er zeker wel om lachen. Quidditch kon nogal wat teweeg brengen en vrienden tijdelijk uit elkaar drijven onder de rivaliteit. Hij had nu even geen zin meer in die rivaliteit en stiekem vond hij Jordyn op dit moment ook veel interessanter. 'Daarnaast wil ik altijd jouw aandacht.' Hij probeerde er loom bij te glimlachen, maar ondertussen begonnen toch wel wat kriebels in zijn buik toe te slaan. Als dit geen duidelijke hint was, wist hij het ook niet meer.
'Dan weet ik zeker dat het goed komt.' Joakim was blij met het vertrouwen dat Jordyn in hem had. 'Hoe vaak jij wel niet smoezen hebt moeten verzinnen om ons uit de problemen te houden. Het is verbazingwekkend hoe vaak klassenoudsten daar intrappen.' Het was inderdaad knap hoe vaak andere prefects hem geloofden, terwijl iedereen wel wist dat hij bij Jordyn en Ashley hoorde. Blijkbaar maakte zijn eigen prefect titel hen te bang om er wat aan te doen. 'Ik denk dat het komt doordat ik ook prefect ben,' grinnikte hij dan ook. 'Ik straal blijkbaar alsnog geloofwaardigheid uit.'
Zag hij Jordyn nou rood worden? Het groene licht van de ruimte maakte het lastig zichtbaar, maar ook de kus op haar kruin leek haar zeker wat te doen. Omdat hij een eventuele terugtrekking, Jordyn haar onrust kennende, niet wilde afwachten, maakte hij zich maar los uit hun omhelzing en begon hij haar mee te trekken naar de bank. 'Wat ben je nu van plan?' vroeg ze hem dan ook onderweg. Hij had verder eigenlijk alleen geen plan, dus humde hij slechts even terwijl hij zijn schouders ophaalde. Hij zou wel verder kijken als ze eenmaal zaten.
Hij liet zich neerploffen op de bank en keek verwachtend naar haar op. Hij vond het net te ver gaan om op de bank naast hem te kloppen, dus hij keek haar slechts aan, precies terwijl zij hem ook in zich op stond te nemen. Even trok hij een wenkbrauw op, maar toen kwam Jordyn al dichterbij. Maar in plaats van om naast hem plaats te nemen, liet ze zich op zijn schoot zakken. 'Ik ben zo te zien niet de enige met plannen.' Hij hield zijn hoofd even schuin, terwijl hij haar aankeek. Haar verschijning wond hem niet op, dat kon niemand, maar hij moest zeker toegeven dat ze knap was, dat kon hij wel zien. Zijn blik was dan ook volledig op haar gefocust, waardoor hem ontging wat er verder in de ruimte gebeurde.
'Was dat nou, Sasha?' Jordyn had blijkbaar iets gezien, maar dit kon Joakim op het moment eigenlijk helemaal niets schelen. Hij wilde nu volop genieten van haar aandacht zolang hij deze nog had, voordat ze weer weg fladderde naar andere vrienden. 'Hmm, volgens mij zijn er genoeg anderen prefects aanwezig. Jij bent nu officieel off-duty,' concludeerde ze uiteindelijk. Gelukkig maar. Nu had hij echt geen zin om zich bezig te moeten houden met prefect taken, niet nu hij eindelijk Jordyn op zijn schoot had zitten. Zover ze dat kon leek haar volledige focus nu op hem te liggen, wat ze zelf ook bevestigde. 'En nu, Mister Berglund. Je hebt mijn volledige aandacht. Wat is je volgende plan?'
Zijn volgende plan? Ze zat zo dichtbij hem, dat hij toch wel wat kriebels voelde. Hij voelde de behoefte om haar stevig tegen zich aan te drukken, te genieten van dit lichamelijke contact. Hij hunkerde naar de genegenheid die Jordyn hem zou kunnen geven, hunkerde om haar te kunnen knuffelen, misschien zelfs te kussen? Een kus was voor hem lang niet zo magisch als iedereen beweerde, maar hij hield er wel van.
Om deels aan zijn verlangens toe te geven, sloeg hij zijn armen om haar middel heen, haar zo iets dichter naar zich toe trekkend. 'Ik heb geen plan, ik wilde slechts jouw aandacht,' gaf hij maar eerlijk toe. 'Wat geloof ik wel gelukt is.' Hij keek Jordyn aan, hun gezichten nog best wel dicht bij elkaar door hun houding. Zou hij het durven? Zou hij haar kussen? Haar over zijn gevoelens vertellen maken kon niet duidelijker, maar het zou ook dingen direct kunnen verpesten. Wel had Jordyn hem zoveel positieve signalen gegeven vanavond, het moest toch wel?
Zonder enige waarschuwing boog hij naar voren en kuste hij haar op haar lippen. Hij trok haar nog iets meer naar zich toe met zijn armen, maar hij hield de kus kort. Om haar dan verwachtingsvol aan te kijken, hopend op een positief teken vanuit haar. Hopend dat hij hiermee geen fout had gemaakt.

Stenenlikker

11 juli 2021 - 22:00 Basim is offline

Basim 18651

Aidan Fenwick

16 — Hufflepuff — Prefect — with Julian and Josephine — at Hufflepuff Common Room

❝ Show me the most damaged parts of your soul, and I will show you how it still shines like gold. ❞

Aidan voelde de sfeer direct kouder worden na zijn puntenaftrek. Julian keek wat wanhopig naar Josie, terwijl hij even een blik van pijn over haar gezicht dat te zien glijden. Heel even voelde hij zich schuldig, maar aan de andere kant had ze gewoon moeten weten dat je zoiets bij hem niet moest flikken. Ze waren geen vrienden meer, ze had het zelf verpest, dus hij zou even hard naar haar optreden als hij deed naar Jordyn.
'Best hoor,' was Josies haar koele antwoord. 'Ik kan jullie ook laten liggen, mij een zorg.' Aidan sloot even zijn ogen. Eén, twee, drie... begon hij te tellen. Hij moest nu zijn rust zien te bewaren voor dit helemaal uit de hand liep. Na deze lange dag, kon hij alleen echt niets meer hebben, iets wat Josie vast niet zou doorhebben, zoals ze vaak zat zijn gevoelens niet doorgehad had. Op deze manier had ze hem vaak pijn gedaan, begon hij zodanig aan zichzelf te twijfelen, dat hij de vriendschap met haar gewoon niet meer aankon. Zijn geduld met haar was dan ook volledig op.
'Uhm, ja, alsjeblieft?' zei Julian na een korte, ijzige stilte, waarschijnlijk in de hoop om de boel te redden na Aidans veroordeling. Aidan drukte zijn lippen op elkaar, niet goed wetend wat hij met de situatie aan moest. Het was naar zijn idee nu te laat voor verontschuldigingen, dus hopelijk wist Julian de situatie een beetje te sussen.
Blijkbaar gaf Josie nog wel voldoende om Julian, dus mompelde ze uiteindelijk een spreuk en verdwenen de touwen. Al schoten de glitters wel overal heen. Aidan keek toe hoe de glitters neervielen op zijn armen en hij zuchtte diep. Hij kon hier zich maar beter niet ook druk om maken, anders eindigde hij echt helemaal overstresst in zijn bed.
'Je begrijpt nu wel dat je onze kleding ook moet wassen, toch?' vroeg Julian aan haar. 'Wel voor minstens een week.' Hopelijk zou Julian zijn gelijk krijgen, want hij had inderdaad geen zin in glitters overal in zijn kleding. Alhoewel, vertrouwde hij Josie met zijn kleding? Eigenlijk niet, dus hij zou waarschijnlijk toch uiteindelijk zijn kleding zelf zitten wassen. Of proberen een spreuk te vinden die zijn kleding weer brandschoon kon krijgen, dat zou heus wel bestaan.
Nu ze los waren, deed Aidan een paar stappen van Julian vandaan, blij eindelijk weer wat personal space te hebben. Hij schudde wat met zijn mouwen in een poging de glitters van zich af te krijgen, maar de meesten bleven op zijn kleding plakken. Zucht, als hij geen spreuk zou vinden, zou dat echt nog wel een rotklus worden.
'Hmm, volgens mij hebben we daar huiselven voor. Die vinden het velen malen leuker om te doen,' wierp Josie echter tegen. Nu kon Aidan zich niet inhouden haar een boze blik toe te werpen. Dat ze huiselven hadden, betekende niet dat je hen alle rotklusjes moest geven en alles op hen af moest geven.
'Je hebt zelf ook handen,' snauwde hij haar toe. Met deze opmerking was ze ook nog wat meer in zijn achting gezakt. Zij zag ze dus blijkbaar alleen als slaafjes, terwijl Aidan wel inzag dat ze ook gewoon wezens waren met recht op een waardig leven. Je hoefde ze echt niet te behandelen als grof vuil dat alles voor je opknapt.
'Lief, of zo, dat je de sfeer probeert te verlichten maar mijn aanwezigheid wordt niet door iedereen op prijs gesteld,' vertelde Josie nog aan Julian en haar blik naar hem, viel Aidan zeker wel op.
'Weet je wat, dan zal ik deze ruimte wel verlaten,' sneerde Aidan terug. Hij had hier echt geen zin meer in. Hij zou Julian wel weer zoeken als hij Josie hun Common Room uit had gewerkt. Als Aidan dit zou proberen, zou het vast uitlopen op een oorlog.

Stenenlikker

12 juli 2021 - 12:00 darkurge is offline

darkurge 3074

Monday morning
10:00 a.m.
Defence Against the Dark Arts Classroom..

Het feest in de Slytherin Common Room duurde tot in de late uurtjes. De zesdejaars hebben het feest geheim weten te houden voor de docenten, maar één ding is hen niet ontgaan: Aiofe O'Conner is sinds het feestmaal in de Great Hall niet meer gezien. Vrienden van de Hufflepuff zijn ongerust naar hun afdelingshoofd gestapt in de hoop dat zij meer wist over de whereabouts van de dame, maar niets was minder waar. Professor Sprout heeft, net zoals de meeste leerlingen, geen idee waar Aiofe kan zijn.

Alsof dat, naast de nodige katers onder de leerlingen, nog niet genoeg onrust veroorzaakte, verscheen er deze ochtend in iedere Common Room een stuk perkament op het gezamenlijke prikbord. Er zou zich een snitch bevinden onder de leerlingen. Hij of zij heeft geheimen over iedereen binnen de school en schroomt niet om deze vrij te geven. Zeg je iets tegen een docent? Dan ben jij de volgende wiens geheimen door Hogwarts worden gebazuind. Aangezien het stuk perkament is aangebracht met een permanente plakbezwering, is iedere poging om het perkament te verwijderen zinloos.
De snitch handelt natuurlijk niet alleen; iedereen mag informatie met deze anarchist delen. Schrijf simpelweg de informatie die je hebt op het stuk perkament, de tekst verdwijnt, maar de snitch zal de informatie binnen krijgen. Om later te bepalen wanneer dit geheim met de rest van de school wordt gedeeld.

Langzaam druppelen de leerlingen het Defence Against the Dark Arts lokaal binnen. Iedereen vindt een plaats om hun eerste les na de zomervakantie bij te wonen. Het is een waar historisch moment, aangezien dit het eerste uur is dat Professor Snape zijn droompositie inneemt op de school. Met de aanstelling van Professor Slughorn als Potions Master, zal Snape dit jaar de lessen DADAverzorgen.
Voordat de les echter van start kan gaan spreekt Snape de zesdejaars aan. Zoals altijd is hij gehuld in een volledig zwart tovenaarsgewaad, zijn haar is vettig en zijn neus prominent aanwezig in zijn gezicht. Ondanks het vroege tijdstip is het licht in de ruimte gedimd. Snape sluit met één zwiepje van zijn toverstok de deur van het lokaal. Zijn handen laat hij rusten op zijn bureau.
"Professor Sprout heeft vanochtend alle docenten gevraagd om hun leerlingen dringend de adviseren naar haar of hun afdelingshoofd toe te stappen, wanneer zij gisteren met mevrouw O'Conner zijn geweest, haar hebben gezien of wanneer je denkt iets te weten over de locatie van jullie medeleerling. Dit doe je direct na deze les. En alleen als je iets waardevols hebt om mede te delen. Geen grappen. Geen verspilling van tijd.
Is dat duidelijk?"
Een stilte viel in het lokaal.
"Dan is dat geregeld." Verbrak Professor Snape de akelige geluidsloosheid in de ruimte. "En dan nu; pak je boek en ga naar pagina 254." Met nog één vliegensvlug zwiepje van zijn toverstok rolde zich een projectorscherm uit achter Snape's bureau. De dunne man stond op, liep naar zijn projector en met een kort tikje verscheen er een illustratie van een dementor op het scherm voor in het lokaal.
"Vandaag behandelen we het sinistere schepsel dat we de dementor noemen..." Snape begon een monoloog over het onderwerp voor die les, terwijl er licht geroezemoes ontstond onder de leerlingen. Er was duidelijk genoeg te bespreken.

Samengevat:
ϟ Alle 6e jaars bevinden zich in het Defence Against the Dark Arts lokaal.
ϟ Iedere leerling zit naast een ander of alleen.
ϟ Als je een geheim wilt delen met de snitch dan kan dat door anoniem de informatie te sturen via deze link: klik.
ϟ Het is toegestaan Snape mildly te besturen in je post.

[ bericht aangepast op 14 juli 2021 - 22:21 ]

13 juli 2021 - 22:44 snitchptw is offline

snitchptw 2

Hi there, the Snitch here! Your one and only source into the scandalous lives of Hogwarts finest.

Een nieuw jaar, een nieuw semester... wat zal dit semester voor roddels en geheimen met zich meebrengen? Wie zal het zeggen.... Er is één ding waar ik wel zeker van ben: ik zal er zijn om jullie geheimen te onthullen. En natúúrlijk kunnen jullie mij daarbij helpen. Heb jij informatie die de rest van de school ook móet weten, je weet me te vinden. Ik hoop snel van jullie te horen. Maar voor wat hoort wat, laten we dit schooljaar dus maar beginnen met een knal:

✹ Wisten jullie bijvoorbeeld dat Ashley Jones en Pandora Lovegood heel wat meer doen dan 'outcasts' spelen met elkaar? Ik weet dat ze vaker met elkaar zoenen dan dat ze dat doen met anderen... Is hij dan toch niet zo geïnteresseerd in de andere sekse, zoals hij graag beweerd.

Slaap voortaan maar met één oog open want ik heb nog genoeg geheimen om te onthullen. Misschien is de jouwe de volgende. And who am i? That’s one secret I’ll never tell. You know you love me.

xoxo the Snitch

14 juli 2021 - 21:36 MeIinoe is offline

MeIinoe 1432

〚 You are the artist of your own life. Don't hand the paintbrush to anyone else. 〛

Theseus Owen Scamander

17 ― Hufflepuff chaser ― Hufflepuff uniform ― with Jordyn ― DADA classroom

Het feest in de common room van Slytherin had tot laat —of juist vroeg— geduurd. Halfslapend was hij onderweg geweest naar het ontbijt toen hij eenmaal klaar was. Echter viel zijn oog op een nieuw stuk perkament dat hing op het gezamelijke prikbord van Hufflepuff. In de eerste instantie dacht Theo dat Sasha al een melding over de try-outs had opgehongen. Toen hij het stuk perkament begon te lezen kwam hij er al snel achter dat dit niet het geval was. Tervergeefs heeft Theo geprobeerd om het eraf te halen. Blijkbaar hadden Pandora en Ashley geen recht op iets van privacy, want het wilde niet van het prikbord komen. Diverse pogingen, maar niets. Zijn laatste poging bestond uit er wat overheen hangen. Wat hij eroverheen wilde hangen frummelde zich op tot een bolletje en vloog tegen zijn borst aan. Een diepe zucht rolde over zijn lippen. Dan niet. De Snitch, wie dat ook mocht wezen, wilde in ieder geval dat iedereen het zou lezen. Alsof dit iets was wat ze nodig hadden.

Momenteel zat hij in het Defence Against the Dark Arts lokaal te wachten tot de les begon. Langzaam maar toch kwamen de andere zesde jaars ook aan in het lokaal. Snape leek nog nukkiger dan normaal. Theo wist niet dat het mogelijk was. Nog nooit had hij die man zien glimlachen. Wie weet kon hij dit ook wel niet. Vreemd.
Naast hem aan de tafel in het lokaal zat Jordyn. Sinds dat ze bij het perron aankwamen had hij zijn zus niet meer gesproken. ''Was het nog gezellig met Joakim?'' vroeg hij, doeldende op gisteravond. Terwijl hij wachtte op haar antwoord pakte hij zijn spullen erbij. Hopelijk gaf Snape beter Defence Against the Dark Arts les dan die oude taart van vorig jaar. Wat was dat een verschrikking geweest. ''Wat denk je,'' begon hij. Kort liet hij zijn ogen door het lokaal glijden om te kijken of Snape niet binnen gehoorsafstand was, voordat hij met een kleine grijns vervolgde: ''zou Dracula beter deze les geven dan het gekke kattenvrouwtje deed?'' Normaal was hij respectvol naar de professoren toe, maar na alle shit die ze bij dit vak hadden was Theo zijn —al korte— geduld op.

De deur van het lokaal sloot. Professor Snape begon met spreken. Het was echter niet de les waarmee begonnen werd. Aiofe werd vermist. Wie wat wist moest naar diens Head of House gaan met van hoe en wat. Wat bezorgd keek hij het lokaal rond om de reacties van zijn klasgenoten te peilen. Zo snel als het verzoek gemaakt was, zo snel begon de les ook officieel. "Vandaag behandelen we het sinistere schepsel dat we de dementor noemen..."
De helft hoorde hij niet. Er was iemand vermist. Onder de neus van de professoren, aurors en zelfs Dumbledore. ''Dit is niet best,'' zei hij op een zachte toon tegen Jordyn. Misschien was het te voorbarig, maar met de tijden van nu? Alles was mogelijk.

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

14 juli 2021 - 22:16 darkurge is offline

darkurge 3074

MAXIMUS 'MAX' LOVEGOOD
18 years old • Slytherin • Beater • DADA Classroom • Hogwarts Uniform • w. Madigan

Maximus kreeg die avond van het feest nooit te horen met wie Zaheer er zo stiekem vandoor was gegaan, maar hij had er die avond ook niet meer aan gedacht. Het enige wat in zijn hoofd was blijven hangen waren de opmerkingen van Zaheer over Madigan. Het feit dat die twee met elkaar het bed hadden gedeeld zorgde voor een steek in Max zijn maag. Na het feest was Madigan natuurlijk met hem meegegaan naar de slaapzalen en had ze in zijn bed geslapen, maar dat vervelende gevoel was hij nog niet kwijt.
De volgende ochtend was Max uit bed geklommen, terwijl Madigan en de kleine Hades nog sliepen. Hij kon niet langer slapen en zat zichzelf al een uur op te vreten in bed. Zaheer zijn woorden spookten nog altijd door zijn hoofd. Het leek Max het beste om een rondje rondom het meer hard te lopen, voor zijn lessen van die dag zouden beginnen. Hij moest iets doen om van dit gevoel af te komen.
Na Madigan een kus te hebben gegeven op haar wang en Hades een kleine kroel over zijn bolletje, verliet Max de leerlingenkamer en daarna het kasteel. De buitenlucht was koel. Precies wat hij nodig had. Het schoolterrein lag er stil en vredig bij. Van katers had Max nooit echt last, tenzij hij écht veel dronk. Aangezien hij dat de vorige avond niet had gedaan, voelde hij zich nu aardig fit. Max hoorde zijn voeten in het natte gras bij iedere stap, terwijl hij zijn weg maakte rondom het meer heen. De routine van het rennen nam de overhand, zijn hoofd werd stil. Geen Zaheer, geen Madigan, alleen hij en de afstand die hij moest afleggen. Hoe langer Max liep, hoe rustiger hij werd. Tegen de tijd dat hij terug was bij de ingang van het kasteel voelde hij zich stukken beter. Nu was hij klaar om zijn eerste schooldag te beginnen.

Bezweet, maar voldaan, maakte Max eerst een stop in de Grote Hall, om wat toast en een banaan te eten. Daarna nam hij een wel verdiende douche om vervolgens nog even wat te lezen in de Common Room. Net toen hij wou gaan zitten en zijn boek open, sprak een vijfdejaars hem aan.
“Je zusje is wel lekker bezig, Lovegood.” Grinnikte de jongen, die Max niet van naam kende. Hij stond voor het prikbord en las een stuk perkament dat Max nog nooit eerder had gezien.
Max sloeg zijn boek dicht, stond op en liep op de jongen en het prikbord af. Heel snel scanden zijn ogen het stuk perkament.
Wisten jullie bijvoorbeeld dat Ashley Jones en Pandora Lovegood heel wat meer doen dan 'outcasts' spelen met elkaar? Ik weet dat ze vaker met elkaar zoenen dan dat ze dat doen met anderen...
Ergens had hij het altijd al geweten. De woede begon bij Max te borrelen. De rust die hij net nog over zich had gevoeld, was direct verdwenen. Hij had altijd al zo’n gevoel gehad dat dat scharminkel van een gryffindor meer van zijn zusje wou dan alleen haar vriendschap.
Woest deed Maximus een poging het perkament van het prikbord te rukken, maar het was tevergeefs. Er zat geen beweging in het prikbord, noch het stuk perkament. Eigenlijk had Max willen wachten op Madigan om samen naar Defence Against the Dark Arts te lopen, maar op dit moment ging zijn zusje voor. Zonder een woord tegen de andere aanwezigen te zeggen verliet Max de leerlingen kamer en maakte zijn weg naar de toren van Ravenclaw. Beter was dit niet waar... Hopelijk vertelde Pandora hem dat het een leugen was, niets meer dan een roddel. Anders moet hij een bepaalde Gryffindor een kopje kleiner maken.

14 juli 2021 - 22:18 darkurge is offline

darkurge 3074

❂ Pandora Lovegood ❂
Experimental Witch
17 years old • Ravenclaw • Free Spirit • DADA Classroom • Hogwarts Uniform • Alone

Pandora was midden in de nacht wakker geworden op de vloer van de meisjes wc in de kerkers. Geen idee van de tijd liep ze terug naar de toren van Ravenclaw, haar Common Room. Haar eigen bed was heel wat aantrekkelijker dan de grond, ook al had ze best prima geslapen tot nu toe. Zo stil als ze kon maakte ze haar weg naar boven, loste het raadsel van het portret op en liep naar haar heerlijke warme bedje toe.
De volgende ochtend werd ze wakker in de slaapzaal die ze deelde met Jem, Josie en Avalon. Haar mascara zat overal, haar haren waren in de war en ze voelde zich alles behalve fris. In haar pyjama liep ze naar de badkamers, douchte net iets te lang en trok daarna haar schoolgewaad aan. Haar eerste les van de dag zou Defence Against the Dark Arts zijn. Met Snape. Niet bepaald een les waar ze naar uitkeek. De Common Room was druk, leerlingen giechelden en wezen naar haar toen Pandora binnen kwam. Maar na al die jaren, keek ze er niet meer van op of om. Ze was het inmiddels wel gewend dat de anderen grapjes over haar maakten, dus zonder er al te veel aandacht aan te besteden liep Pandora de leerlingenkamer uit. Ze kon maar beter niet te laat komen bij Snape.
“Dora.”
Toen Pandora de leerlingenkamer van Ravenclaw uitstapte botste ze tegen een grote gedaante op.
“Max!” bracht ze geschrokken uit. “Wat doe je hier?” Het kwam bijna nooit voor dat Maximus naar de Ravenclaw Common Room kwam.
“Is het waar?” Zijn stem klonk bezorgd, maar zijn handen leken te trillen van de woede.
Pandora kreeg het plotseling benauwd. Zou hij het weten? Dat ze met Zaheer had gepraat op het feestje de vorige avond? “Wat?” Probeerde ze meer informatie uit haar broer te krijgen.
“Van jou en Jones, dat jullie... zoenen enzo.” Maximus deed alsof hij het over het vieste op de wereld had.
Pandora grinnikte en begon te giechelen. “Hoe kom je daar nu bij?” Hij had het dus helemaal niet over Zaheer. De kust was veilig.
“Dat staat op een stuk perkament in onze leerlingenkamer.” Legde “Max zichzelf ongeduldig uit. “Is het waar?”
“Ja.” zei Pandora schouder ophalend. “Soms.” Was dat de reden dat haar broer zo overstuur was? “Jij zoent toch ook met Madigan? Stond dat ook op een perkament?”

Max fronste zijn wenkbrauwen en keek zijn zusje ongelovig aan. “Nee, waarom zou dat er staan?”
Opnieuw haalde Pandora haar schouders op. “Geen idee. Jij komt met dit verhaal aanzetten.” Waarom deed hij nu zo vaag?
Pandora wiebelde een beetje heen en weer. “Zullen we naar de les gaan?” Stelde ze voor.
“Is goed.” Stemde Max in, maar toen Pandora aanstalten maakte om weg te lopen, pakte Max haar arm vast. “Waarom ging je gisteravond zo snel weg van het feest?”
“Het was saai.” Pandora liep verder.
Max volgde haar op de voet. “Wat heb je op het feest gedaan?”
“Gedanst. Wijn gedronken. Toen ging ik weg.” Verklaarde Pandora. “Wat heb jij gedaan?”
Maar Max beantwoordde die vraag niet. “Hoezo staat er in onze Common Room dat jij met Ashley zoent?”
Pandora schudde haar hoofd. “Weet ik toch niet.” Ze snapte niets van de ophef of van Maximus zijn gedrag op dit moment. Waar maakte hij zich zorgen om?
“Wie weet dat allemaal, dat jij en hij.. je weet wel.” Blijkbaar was haar broer niet van plan het onderwerp te laten rusten.
Met Max op haar hielen liep Pandora door de gangen van het kasteel. Wanneer ze met haar broer was, leken anderen minder naar haar te wijzen of grapjes over haar te maken. Dus ook op deze ochtend bleef iedereen ver uit haar buurt.
“Oh, vast veel mensen.” Voor Pandora was het niet echt een geheim.
“Hoezo weet ik het dan niet?”
Pandora draaide zich om. “Weet ik veel, je wilt het toch ook niet weten.” Haar stem was niet boos, of geïrriteerd, maar eerder verward. “Wat maakt het uit?”
“Het maakt heel veel uit!” Verhief Max zijn stem. "Je reputatie staat op het spel. En die is al niet.." Maar Max maakte zijn zin niet af.
Pandora schudde haar hoofd alleen en keek niet opnieuw naar haar broer om. Als hij zich druk wou maken om onbelangrijke zaken, moest hij dat zelf weten. Blijkbaar had Max haar begrepen, want ook hij zijn iets meer.
Samen stapten ze het lokaal van Snape binnen, maar Pandora was echt niet van plan om de hele les naast haar boze broer te gaan zitten. “Ik ga daar bij het raam zitten, ik heb met iemand afgesproken.” loog ze tegen haar broer om hem af te schudden. Snel liep Pandora naar een leeg tafeltje en ging zitten. Max ging naast Pandora zitten, maar in de middelste rij.
Pandora legde haar boek op tafel en keek uit het raam. De stem van Snape hoorde ze niet eens. Wat er verder in het lokaal gebeurde ging ook volledig langs haar heen.

[ bericht aangepast op 14 juli 2021 - 22:22 ]

14 juli 2021 - 22:56 MeIinoe is offline

MeIinoe 1432

Miran Perceval Crawfort

16 ― Slytherin ― Quidditch Beater ― Slytherin uniform ― with no-one, eenzaam en alleen op de wereld ― Defence Against the Dark Arts lokaal

〚 I believe in annoyed at first sight. 〛

Voor de verandering was Miran als een van de eersten die aankwam in het Defence Against the Dark Arts lokaal. Genoeg plekken vrij om een goede te kiezen. Niet dus. Snape gebaarde met zijn hand naar een tafel vooraan bij het bureau in de buurt. Met veel moeite wist hij te voorkomen dat hij met zijn ogen rolde. Ondanks dat hij in Slytherin zat, was de Head of House van Slytherin geen fan van hem. Iets met dingen laten opblazen of iets dergelijks tijdens de Potions lessen. Niet omdat hij slecht was in Potions, absoluut niet. Hij was er juist goed in en dat was het probleem. Na een tijdje begon hij zich te vervelen en wilde hij kijken of hij uitdagendere potions kon maken. Een geweldig plan. Een plan wat goed ging. Totdat het niet meer goed ging. Enkele explosies waren het gevolg.

Met een overdreven zucht plofte hij neer in de stoel die bij de aangewezen tafel stond. De scherpe blik van Snape negeerde hij. Even dacht hij terug aan het bericht in de Common Room die aan het prikbord hing. Er was iemand wiens hobby was om roddels en geheimen te verspreiden, een zekere Snitch. De eerste roddel die verspreid was ging over Lovegood zijn zusje en die Gryffindor Jones. Niet eens iets interessants. Er zouden vast interessantere dingen zijn op Hogwarts die aan het licht gebracht konden worden. Dit was amateurwerk. Schouderophalend liep hij door. Dit was niet zijn probleem. Ze zochten het maar uit.
Zijn spullen liet hij met een klap op tafel vallen en wederom kreeg hij een scherpe blik van Snape. Als die man zo door ging gingen zijn ogen nog scheel staan. Miran liet zijn kin op één hand rusten terwijl hij door het lesboek bladerde. De mededeling ging aan hem voorbij. Kon de les niet gewoon beginnen? Hij had geen zin om nog langer alleen in stilte vooraan te moeten zitten. ''En dan nu; pak je boek en ga naar pagina 254. Vandaag behandelen we het sinistere schepsel dat we de dementor noemen..." Dementors, gezellig. Zoals gevraagd werd bladerde hij in zijn boek naar pagina 254. Dit ging een lange les worden zo.

[ bericht aangepast op 14 juli 2021 - 22:57 ]

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

14 juli 2021 - 23:49 Basim is offline

Basim 18651

Aidan Fenwick

16 — Hufflepuff — Prefect — with Ashley — at DADA class room

❝ Show me the most damaged parts of your soul, and I will show you how it still shines like gold. ❞

Zijn privéfeestje met Julian was toch een stuk minder gezellig door Josie's val. Julian had haar uiteindelijk wel hun common room uit weten te werken, maar de sfeer was ondertussen wel verpest. Aidan was alleen niet in de mood geweest om een poging doen deze sfeer te herstellen, dus hadden ze uiteindelijk was gepraat en hun snacks opgegeten. Aidan was niet veel later naar bed gegaan, helemaal klaar met de dag.
De volgende dag begon alleen niet veel beter toen hij het perkament op het bord zag. Ashley en Pandora zoenden vaak met elkaar? Hadden ze stiekem een relatie? Dit moest wel betekenen dat hij helemaal geen kans meer maakte bij Ashley. Aidan voelde zijn hart dan ook in zijn schoenen zakken. Echt, waarom mocht zijn terugkeer op Hogwarts niet wat leuker beginnen? Tijdens het ontbijt was hij dan ook niet echt te genieten. Sommigen wierpen hem vragende blikken, maar hij negeerde ze. Degenen die wisten van zijn crush op Ashley hielden gelukkig hun mond.
De eerste les van de dag was dan ook meteen een nare les om de dag mee te beginnen. Zoals zovelen was Aidan geen fan van Snape en was de dag met hem beginnen geen pretje. Defence Against the Dark Arts vond hij dan wel weer interessant en hij baalde er dan ook van dat dit de meeste jaren nogal belabberd was gegeven. Hopelijk kon Snape er wel wat van, want als hij dan Snape moest overleven, hoopte hij wel in de tussentijd nog wat op te kunnen steken.
Zijn hoofd zat tijdens de wandeling naar het lokaal continu bij Ashley en hoe gelukkig hij vast wel niet met Pandora moest zijn. Aidan ging zelf weinig met haar om, maar mocht haar op zich wel. Al deed het niet des te minder pijn dat Ashley blijkbaar haar gezelschap boven dat van anderen had gekozen.
Eenmaal bij het lokaal zag hij tot zijn grote verwarring Ashley alleen achterin zitten. Dat gebeurde niet vaak, gezien de jongen populair was. Twijfelend keek Aidan rond, maar zo snel spotte hij nog geen van zijn vrienden die alleen zat. Daarnaast, hij zou vast nu wel vragen krijgen over zijn humeur. Achterin had niet zijn voorkeur, maar hé, dit was Ashley. Voor Ashley had hij het over om een les achterin te zitten en zo wat minder op te letten. Snape had toch al de pik op hem. Jammer dan, dit was wel zijn kans om bij de jongen te vissen.
'Hé, vind je het oké als ik hier kom zitten?' vroeg hij, ietwat twijfelend. Gelukkig vond Ashley dit helemaal niet erg, dus nam hij plaats naast de jongen. 'En, hebben jullie er nog een leuk feestje van weten te maken gisteravond?' Hij zou zichzelf vast alleen maar voor schut zetten als hij direct over Ash en Pandora begon, dus vond hij het feest een veiligere optie. 'Sorry trouwens dat ik niet kwam, maar ik had niet zo veel zin om in de Slytherin common room te moeten zijn.' Hij grijnsde even voorzichtig, hopend dat Ash zijn excuus zou accepteren. Hij had gehoopt om op het eerste feest van het jaar een beetje een indruk op zijn crush te kunnen maken, maar helaas had de locatie dit plan voor hem verpest.
Ondertussen was het lokaal gevuld en begon Snape met de les, maar de mededeling over Aiofe die daarvoor kwam, deed rillingen over Aidans rug lopen. Hij was die avond nog een tijd in de gangen geweest, maar hij kon zich niet herinneren ook maar iets vreemds gezien te hebben. Hopelijk was ze oké, want hij moest er niet aan denken dat haar iets serieus overkomen was. 'Ik hoop dat alles goed komt met Aiofe,' mompelde Aidan, zijn hoofd nu een extra chaos door al die nieuwtjes.

Stenenlikker

15 juli 2021 - 12:10 Aynur is offline

Aynur 2380

JORDYN ✖ KINGSLEY

Halfdood lag ik over mijn tafeltje heen. Mijn mond was open gezakt en er waren licht snurkende geluiden te horen. Ik sliep niet helemaal maar zou zeker zo vertrokken zijn als het beeld van Joakim gisteravond me niet teisterde. Daarbij had ik vanochtend mijn gehele maaginhoud uitgekotst in één van de wc’s. Volgens mij die van de jongens aangezien deze dichterbij stond. Alles bij elkaar maakte dat ik bijna wegdommelde.
Zijn lach op mijn plagende opmerking had me goed doen voelen. Ik herinnerde me nog precies hoe ik mijn mondhoeken op voelde krullen omdat ik de reden was van die oprecht klinkende lach. “Nah, ze waren tegen me aan het samenspannen, dat was me net weer te veel aandacht. Daarnaast wil ik altijd jouw aandacht.”
“Slijmbal,” zei ik lachend. Ik kon het altijd wel waarderen wanneer iemand het aandurfde om met mij te flirten. Nou ja, op Ashely na dan. Ik hield van hem, maar soms kon ik hem ook wel achter het behang plakken.
Ons gesprek ging de kant op van Joakims jarenlange trouwe smoezenbedenkerij die ons altijd uit de problemen wist te halen. “Ik denk dat het komt doordat ik ook prefect ben. Ik straal blijkbaar alsnog geloofwaardigheid uit,” grinnikte hij waarop ik lachend met mijn ogen rolde. Vervolgens maakte hij een opmerking die me liet blozen – iets wat behoorlijk zeldzaam was. Hij wist me naar de sofa te trekken waar ik met mijn gezicht naar hem toe plaatsnam op zijn schoot.
Vanaf daar gaf ik de teugels aan Joakim, benieuwd wat hij ermee zou gaan doen. Meestal was ik degene die in dit soort situaties het voortouw nam, zoals bijvoorbeeld bij Kyra, Sasha en Julian het geval was geweest dus ik wachtte rustig af op Joakim zijn volgende zet.
“Ik heb geen plan, ik wilde slechts jouw aandacht. Wat geloof ik wel gelukt is.” Ik kantelde mijn hoofd waardoor mijn haar over mijn schouder viel. “Hmm. En wat wil je daarmee gaan doen?” Mijn blik gleed van zijn lippen weer terug naar zijn ogen, nog altijd in afwachting op zijn handelingen. Lang hoefde ik niet te wachten. Joakim boog zich naar voren en zijn lippen voelde prettig aan op de mijne. Hij trok me dichter naar hem toe. Net op het moment dat ik de kus dieper wilde maken, trok hij zich terug waarop ik ontevreden gromde.
“Mijn beurt,” zei ik met een stem die een octaaf lager klonk na zijn verwachtingsvolle blik te hebben gezien. Ik moest moeite doen om me niet mee te laten slepen door bepaalde lustgevoelens die de kop op staken. Echter was mijn zelfbeheersing nou niet één van mijn sterkere punten. Ik beet daarom ook speels in zijn onderlip waarna ik mijn tong eroverheen liet glijden om eventuele pijn te verzachten. “Sorry, ik liet me te veel meeslepen,” zei ik alvorens ik me losmaakte en iets meer afstand tussen ons creëerde. “Alsjeblieft, zeg me dat je het vervelend vond en dat je nog vaker om mijn aandacht wil komen vragen.”
Rommelende geluiden naast me wist me uit mijn slaaptrance te laten ontwaken. Ik schrok op en veegde een eventueel kwijlspoor weg met mijn mouw. “Wat zei je?” vroeg ik aan mijn broer terwijl ik verbaasd met mijn ogen knipperde. “Ow, ja. Joakim. Ging wel prima.” Ik viel even stil en keek toe hoe Theseus zijn spullen bij elkaar raapte. “Hoezo…?” vroeg ik hem argwanend. “Je weet toch dat we al jarenlang gewoon vrienden zijn.”
Theseus vroeg me even later of ik dacht dat onze geliefde doperwt (A/N: hier kwam mijn slaperige hoofd mee, sorry) beter les kon geven dan het gekke kattenvrouwtje dat volgens mij al jaren droog stond gezien haar humeur. Ik stak mijn armen naar voren, liet de zijkant van mijn hoofd op mijn bovenarm rusten zodat ik mijn broer aan kon kijken. “Ik denk eigenlijk vrij weinig,” mompelde ik slaperig. “Behalve dan het feit dat ik mijn enige Uitmuntend wel kan vergeten met Snape als leraar.”
Ik schrok op toen ik de deur van het lokaal hoorde dichtgaan, wat te zien was aan de spastische beweging die ik maakte. “Is het je ooit eens opgevallen dat hij zo ontzettend dramatisch loopt,” fluisterde ik nadat de man in kwestie langs ons tafeltje was gelopen. Niet alleen liep Snape dramatisch, hij had ons ook dramatisch nieuws te vertellen over Aiofé’s verdwijning. Veel had ik niet de kans gekregen om met deze jongedame in contact te komen maar Theseus zat wel ni dezelfde afdeling als haar. Vandaar dat ik onder de tafel zijn hand vastpakte en goedbedoeld over zijn knokkels wreef.
“Dit is niet best,” sprak hij ook mijn gedachten uit. Ik knikte instemmend. “Het hoeft alleen niet meteen iets slechts te betekenen. Stond er niet laatst in de Ochtendprofeet een artikel over een gezin dat vermist werd maar uiteindelijk op bezoek was gegaan naar familieleden in de bergen. Volgens mij ging het om halfreuzen, net als Hagrid. Niet dat Aoifé een reus is, ze was best klein, maar wat ik ermee probeer te zeggen is dat we de hoop niet moeten verliezen.” Ik gaf een kneepje in Theo zijn hand en legde kort mijn hoofd op zijn schouder.

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 12:11 ]

I have seen my own sun darkened

15 juli 2021 - 12:38 Aynur is offline

Aynur 2380

⊱ JOSEPHINE
16 | Pureblood Ravenclaw | Outfit | with Shane in the Hfront row of the DADA classroom

Na mijn gesprek met Aidan en Julian van gisteravond liep ik met een vreemd gevoel weer terug naar de Ravenclaw Common Room. Ik kon geen beschrijving geven aan mijn gevoel wat voor een bepaald soort frustratie zorgde. Daarbij kwam ik Shane en diens vriendin tegen die sussend en met een verontschuldigende blik in haar ogen haar vinger tegen haar lippen had gelegd ten teken dat hij in slaap was gevallen op haar schoot.
Niet begrijpend heb ik haar een tijdje aan staan staren. Waarom had Shane haar eigenlijk nodig? Ze miste het intellect, was overdreven vriendelijk en liet anderen over haar heen lopen. In dat opzicht was ik veel beter gezelschap. Echter hadden mijn broer en ik al eerder discussies hierover gevoerd en had ik geen zin om herhaaldelijk van hem op mijn kop te krijgen. Zonder een woord te zeggen, was ik langs hen heen gelopen om mezelf van de vreemde kriebels in mijn lichaam te ontdoen.
Dit was dan ook de reden dat ik er niet erg florissant uitzag op de vroege ochtend. Ik was tot laat bezig geweest met verbeteringen aan mijn Snitcher in de hoop dat dit mijn vreemde gevoel zou gaan neutraliseren. Het had zeker effect gehad totdat ik Adrastos had gezien een paar rijen voor mij. Het gevoel was teruggekomen maar dan wel in een andere vorm.
Plots hoorde ik een paar voetstappen naderen, een tred die ik inmiddels herkende als die van mijn broer. Normaal gesproken liepen we samen naar de lessen alleen was ik nog steeds lichtelijk uit mijn doen geweest waardoor ik ervoor koos om te vertrekken zonder hem. Woordeloos maakte ik plaats voor Shane en schoof ik iets op naar de zijkant zodat hij erbij kon.
Na het praatje van professor Snape plukte ik verveeld en misschien ietwat nerveus aan mijn nagelriemen. “En. Wat denk jij?” doorbrak ik uiteindelijk de stilte. “Moeten we al gaan doemdenken betreffende die leerlinge?”

J

O

S

I

E

M

O

N

T

G

O

M

E

R

Y

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 12:46 ]

I have seen my own sun darkened

15 juli 2021 - 13:40 Culloden is offline

Culloden 546

Alina Meadows

16 • Hufflepuff • DADA classroom • Hufflepuff uniform • Alone

"The good you do today will be forgotten tomorrow.
Do good anyway."

Alina moest toegeven dat het feestje van gisteren best leuk was geweest. Ze had het nog best naar haar zin gehad met Theseus en had ook nog een paar glazen gedronken van het drankje dat Willow haar had aangeraden. Dat laatste had ze waarschijnlijk beter niet gedaan. De geur van ontbijt had haar deze ochtend alleen maar misselijk gemaakt, dus dat had ze dan ook wijselijk overgeslagen. Ze was al lang blij dat ze nog redelijk op tijd het leslokaal binnen was gesloft en had een plekje vooraan uitgekozen. Een keuze die ze zich later waarschijnlijk ook nog zou beklagen.
Aangezien ze echt een ramp was geweest in Potions, stond ze niet echt op een hoog blaadje bij Snape. Het feit dat hij dit jaar Defence Against the Dark Arts zou geven bezorgde haar spontaan weer een golf van misselijkheid. Had hij nu echt geen ander vak kunnen kiezen? En dan liefst eentje wat ze niet volgde. Nu moest ze dus weer een jaar vol opmerkingen en negativiteit zien te overleven.

Terwijl Alina met haar hoofd op haar hand leunde en wat voor zich uit staarde, stroomde het lokaal langzaamaan vol met de rest van de leerlingen. De plek naast haar bleef leeg. Normaal gezien vond ze het wel leuk wanneer iemand besloot om naast haar te komen zitten, maar misschien was het vandaag wel beter wanneer die plek leeg bleef. Veel zinnigs zou er toch niet uit haar mond komen.
Toen Snape het lokaal binnen kwam wandelen deed ze toch wat meer moeite om wat rechter te gaan zitten. Dan kon hij daar tenminste al geen opmerking over maken. De sfeer in het lokaal viel haast direct onder nul toen hij vertelde dat Aiofe vermist was. Alina kroop nog wat rechter. Dat was iemand uit haar afdeling. Ze ging wel niet veel met het meisje om, maar vond wel dat ze altijd aardig was tegen iedereen. Haast onmiddellijk moest ze terugdenken aan haar gesprek met Willow van gisteravond. Misschien was het kasteel toch niet zo goed beveiligd als dat ze gehoopt had.
Moeizaam bladerde Alina naar het hoofdstuk over dementors, wetende dat ze geen woord zou opsteken van de les.

Nothing is impossible in my own powerful mind.

15 juli 2021 - 15:11 darkurge is offline

darkurge 3074

⌘ Dmitri Viktor Volkov ⌘
16 years old • Slytherin • Quidditch Captain • DADA Classroom • Hogwarts Uniform • with Miran

Dat Zoya niet blij was geweest met Dmitri zijn opmerking over hun zoen, was zacht uitgedrukt. De dame had gedaan alsof ze hun zoen niet meer kon herinneren. Wat de hele situatie nog heel vermakelijker maakte. Dmitri vond het moeilijk te geloven dat Zoya ooit iets vergat. De manier waarom zij ruimtes en mensen in de gaten hield, ze was nu niet bepaald een dagdromer.
Al met al had hij zich goed vermaakt op het feestje gisteravond, voornamelijk door Miran, en inmiddels was hij op weg naar zijn eerste les; Defence Against the Dark Arts. Snape was een prima kerel. Een beetje humeurig, maar gezien Dmitri zin positie als Quidditch Captain leek hij altijd een streepje voor te hebben in Snape zijn lessen. Dat was ten minste zo geweest in de Potions lessen die Snape gaf. Of dat ook zou gelden in zijn Defence Against the Dark Arts lessen, zou Dmitri snel achterkomen.

Hij kwam het klaslokaal binnen toen er hier en daar al wat leerlingen zaten. Jordyn en Theo - Dmitri keek snel van Theo weg -, Pandora in haar eentje en Maximus zat er woedend in de rij naast haar. Oja, Dmitri had tijdens het ontbijt iets gehoord over een perkament met roddels dat in alle Common Rooms zou hangen. Echt veel interesseerde hem dat niet. Zolang Theo of Miran hun mond maar hielden over de keren dat hij met hen had gezoend, had Dmitri geen geheimen die het delen waard waren. Hij plofte neer op een van de stoelen in de middelste rij, haalde verveeld zijn boek uit zijn tas en leunde achterover. Pas toen hij onderuitgezakt in zijn stoel zat zag hij Miran zitten op de eerste rij. Hoezo zat de jongen zo dicht bij Snape? Dmitri had altijd gedacht dat Miran geen favoriet van hun afdelingshoofd was.

Zonder te twijfelen stond op Dmitri op, sleepte zijn boek achter zich aan en ging zitten op de lege stoel naast Miran.
”Dus wanneer krijg ik mijn 10 galjoenen?” vroeg hij aan de jongen.
Kort knikte Snape naar Dmitri. Dmitri knikte zakelijk terug. Zolang hij de Quidditch wedstrijden dit jaar zou winnen, kon hij veel bij de man maken.
De docent stond op, sloeg de deur van het lokaal met een klap dicht en vroeg de leerlingen hun aandacht.
Snapes woorden sloegen bij Dmitri in als een bom. Zijn net nog zo goede humeur was verdwenen. Net zoals Aiofe, blijkbaar. De Hufflepuff was al jarenlang zijn beste vriendin. Paniekerig keek over zijn schouder de klas in, hopelijk wist een van de andere Hufflepuffs meer. Het kon toch niet zo zijn dat Aiofe echt weg was? Je kon niet van het terrein verschijnselen of verdwijnselen. En voor zover Dmitri wist had Aiofe ook geen ruzie met iemand gehad. Het was een schat van een meid, wie zou haar nu iets aan willen doen?
''En dan nu; pak je boek en ga naar pagina 254. Vandaag behandelen we het sinistere schepsel dat we de dementor noemen..." klonk Snape zijn stem weer op zijn gebruikelijke zeurderige toon.
Hoe kon hij zich nu op schoolwerk concentreren? Dmitri zijn beste vriendin was vermist. Net voordat Dmitri zich omdraaide om recht te gaan zitten, kruiste zijn blik die van Theseus. Misschien moest hij hem vragen of hij meer wist over Aiofe of wanneer hij haar voor het laatst had gezien. Maar de vraag was of hij dat durfde. Miran was één, maar Theseus was heel iets anders. Hij kende hem een stuk minder goed dan Miran en wist ook niet of hij hun geheim voor zich had gehouden. Al met al was het riskant om een gesprek met hem aan te knopen, maar had hij echt een keuze? Het ging hier we om Aiofe.

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 15:11 ]

Index RPG Actieve Topics Zoek