• The Path to War
    It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.









    TIMES ARE CHANGING
    Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

    De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
    Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?


    CHARACTERS
    Naam
    Leeftijd
    Bloedstatus
    Afdeling
    Innerlijk
    Uiterlijk
    Verleden
    Familie
    Relaties
    Extra

    Gryffindor
    ♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
    ♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
    ♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
    ♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
    ♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
    ♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

    Hufflepuff
    ♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
    ♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
    ♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
    ♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
    ♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
    ♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
    ♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

    Ravenclaw
    ♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
    ♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
    ♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
    ♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
    ♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
    ♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
    ♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

    Slytherin
    ♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
    ♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
    ♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
    ♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
    ♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
    ♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
    ♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

    VAKKEN

    • Astronomy
    • Charms
    • Defence Against the Dark Arts
    • Herbology
    • History of Magic
    • Potions
    • Transfiguration
    • Alchemy
    • Arithmancy
    • Care of Magical Creatures
    • Divination
    • Muggle Studies
    • Study of Ancient Runes


    QUIDDITCH

    Gryffindor
    • Captain: Jordyn Kingsley
    • Keeper: Joakim Berglund
    • Chaser: Kyra Aliyeva
    • Chaser: Jordyn Kingsley
    • Chaser: Ashley Jones
    • Beater: Aster Muir
    • Beater: Castor Black
    • Seeker:

    Hufflepuff
    • Captain: Sasha Diggory
    • Keeper:
    • Chaser: Julian Lartius
    • Chaser: Theseus Scamander
    • Chaser:
    • Beater:
    • Beater:
    • Seeker: Sasha Diggory

    Ravenclaw
    • Captain: Adrastos Montague
    • Keeper: Adrastos Montague
    • Chaser: Avalon Fitzgerald
    • Chaser:
    • Chaser:
    • Beater:
    • Beater:
    • Seeker: Shane Montgomery

    Slytherin
    • Captain: Dimitri Volkov
    • Keeper:
    • Chaser: Amira Black
    • Chaser: Dimitri Volkov
    • Chaser:
    • Beater: Maximus Lovegood
    • Beater: Miran Crawfort
    • Seeker:


    PREFECTS
    Prefects

    Gryffindor
    Joakim Berglund
    Kyra Aliyeva

    Hufflepuff
    Aidan Fenwick
    Novalie Fitzgerald

    Ravenclaw
    Ilias Eisenberg
    no female prefect

    Slytherin
    Amira Black
    Zaheer Selwyn



    VERHAAL OVERZICHT
    ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
    ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
    ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
    ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
    ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
    ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
    ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
    ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
    ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
    ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
    ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
    ϟ alina • DADA Classroom • alone
    ϟ aster - jem • Hallways • jem

    nowhere yet: avalon,


    VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

    Als je geen vakantie plannen hebt dan is dat ook oké, dit schema kan miss een beetje een FOMO effect hebben. maar fuck fomo haha.
    Anway, ben je afwezig, geef het door (: Blijf je thuis deze zomer; awesome.

    ϟ Lerwick: 17 tot 31 juli.
    Alina, Aster
    ϟ Helvar: 19 tot 23 juli en 1 tot 16 augustus.
    Joakim, Aidan, Shane
    ϟ Fika: 12 tot 19 juli.
    Julian
    ϟ Calice: 29 juli tot weet niet, ik denk 8 augustus, ofzo
    Ashley, Sasha, Pandora, Max, Dmitri
    ϟ Veda: 12,13 en 14 juli
    Josie, Zoya, Novalie, Jordyn




    [ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

    Alina Meadows

    16 • Hufflepuff • Slytherin Common Room • dress • with Willow


    "The good you do today will be forgotten tomorrow.
    Do good anyway."

    Alina kon niet ontkennen dat ze best wel gevoelig was voor alcohol en dat leek Willow ook gelijk op te merken. 'Heb je wel eens eerder alcohol op?' werd er aan haar gevraagd. Natuurlijk had ze eerder wel al eens gedronken. Nooit veel, maar dat hoefde naar haar mening dan ook niet per sé.
          'Ja hoor. Ik kan er alleen niet zo goed tegen,' gaf ze dan ook eerlijk toe aan het andere meisje. Dronken worden op het eerste feestje van het nieuwe jaar leek haar ook niet zo'n strak plan. Dan zou ze zeker nog weken moeten aanhoren dat ze zich had laten gaan.
          'Anders kunnen we wellicht een keer een proeverij houden? Dan kun je kijken wel drankje je het beste kunt verdragen?' Het klonk best als een leuk idee, maar langs de andere kant was het ook weer gevaarlijk. Misschien moest ze toch wat minder op haar rem gaan staan.
          'Dat klinkt leuk!' antwoordde ze enthousiast. 'Al klinkt dat ook als een manier om erg snel dronken te worden zonder dat je het zelf doorhebt. Dus dan reken ik er wel op dat je een oogje in het zeil houdt voor me.' Willow zou haar vast wel een halt willen toeroepen wanneer ze dat zelf niet meer kon.
          'Hier.' Er werd een drankje in haar hand geduwd. 'Dit is één van de lichtere drankjes, ik denk dat dat wellicht wat beter gaat.' Ze glimlachte even naar Willow en nam vervolgens een kleine slok van het drankje. Het brandde inderdaad veel minder in haar keel en smaakte ook nog eens erg goed.
          'Bedankt! Dit smaakt inderdaad tien keer beter!'

    'Ja, dat geloof ik ook wel, als het echt onveilig zou zijn hadden we waarschijnlijk niet terug naar school kunnen keren.' Daar mocht Alina echt niet aan denken. Zomervakanties waren leuk, maar aan het einde keek ze echt altijd uit naar het nieuwe schooljaar. Hogwarts was dan ook echt een tweede thuis voor haar geworden.
          'Dan hoop ik dat de Death Eaters ver genoeg uit de buurt blijven,' antwoordde Alina bezorgd. Ze wou op dit moment echt niet terug naar huis. Daarvoor had ze het veel te hard naar haar zin op school.

    Toen Alina haar naar Ashley vroeg, zag ze hoe Willow begon te blozen. Ze had dus blijkbaar de spijker op zijn kop geslagen en had het zich niet verbeeld.
          'Hij is ook wel erg leuk he?' Die woorden leken er wel erg vlot uit te komen. Alina kon zich niet inbeelden dat ze Willow zo ooit eerder gezien had. Het zag er wel heel erg aandoenlijk uit.
          'Ashley is inderdaad heel erg leuk. Maar ik denk dat jij het over meer dan vriendschap alleen hebt,' antwoordde het meisje grinnikend. Er waren vast genoeg mensen die de Gryffindor als knap durfde te bestempelen en ook Alina kon dat niet ontkennen. Haar gevoelens voor hem gingen echter niet verder dan vriendschap. Ondertussen was de jongen al tot bij hen gewandeld.
          Dames, goedenavond.' Een dramatische buiging volgde en deed Alina nog eens giechelen. Ze zette het bekertje dat ze van Willow had gekregen nog eens aan haar lippen en nam een slok. 'Hebben jullie het naar je zin?' Als Willow's vermoedens van daarstraks juist waren, dan probeerde Ashley nu gewoon te vissen naar een compliment over de organisatie van "zijn" feestje.
          Alina kreeg niet echt de kans om te antwoorden omdat Willow direct op de vraag sprong. Ze was wel heel erg enthousiast. Vervolgens drukte ze een kus op zijn wang om hem te bedanken voor het feestje. Alina wist wanneer ze teveel was en dit was zo'n moment.
          'Oké, ik denk dat ik jullie even alleen laat,' deelde ze mee. Ze glimlachte even naar de twee en liep vervolgens weg van de tafel. Het bekertje met drank nam ze natuurlijk met zich mee.


    Nothing is impossible in my own powerful mind.

          ZAHEER ACEVES SELWYN     
    The beast inside is sleeping, not dead
    Seventeen years • Slytherin • Prefect • with Pandora • at Slyterhin Common Room

    “Je speelt niet met mijn hoofd.” Wist Pandora uit te brengen. “Maar we praten hier niet met elkaar. Je hebt op Hogwarts nog nooit één vriendelijk woord tegen me gezegd.”
          ”Voor alles is er een eerste keer toch,” hij haalde zijn schouders op. “We hebben het toch leuk gehad samen in de zomer. Ik dacht dat we vrienden waren?” Waarom deed ze moeilijk? Ze moest juist blij zijn dat Zaheer met haar omging. Het zou haar in een beter daglicht zetten. Het zou zijn beste vriend en hun familie helpen. En als alles volgens plan zou gaan werd zijn inzet ook nog beloond. Ze was nou eenmaal een vrouw, en vrouwen waren in Zaheer’s ogen voor maar één ding goed. Misschien was het de alcohol, maar Pandora zag er vanavond echt goed uit, waardoor hij zijn kansen schoon zag. Hij had deze avond toch niets spannend te doen, dus hij hoopte haar snel op z’n lijstje te kunnen zetten. Een Pandora had hij namelijk nog niet in zijn collectie, maar Zaheer had het gevoel dat daar snel verandering in zou kunnen komen. Pandora was kwetsbaar, naïef en makkelijk om zijn vinger te winden. Kinderspel dus.
          "En ik kan best wijn drinken, dat heb ik inmiddels toch wel bewezen." Kwam ze terug op zijn commentaar over haar drankconsumptie. Om haar woorden kracht bij te zetten bracht ze het wijnglas naar haar perfect gevormde lippen, keek Zaheer uitdagend in zijn ogen aan en dronk het glas in één teug leeg. "Zie." zei ze met een tevreden glimlach. Bewonderend floot hij. “Knap hoor.” Het klonk erg sarcastisch, zelfs in zijn oren. “Wil je een refill?”
          ”Wil niet met je vrienden omgaan vanavond? Dat boze meisje zag eruit alsof ze aandacht van je wou." Vroeg ze hem hoopvol. “Dat boze meisje wil altijd mijn aandacht” hij lachte zijn perfecte rij witte tanden bloot. “Maar, het lijkt bijna of je me weg wil hebben. Wil je me weg hebben, Pandora?” Hij was nog wat dichterbij gekomen en torende nu hoog en intimiderend boven haar uit.

    [ bericht aangepast op 21 juni 2021 - 11:04 ]


    someone out there feels better because you exist

    ☽ SASHA DIGGORY
    16 years old • Hufflepuff • Quidditch Captain • the back of the Slytherin Common Room • still yellow pyjama pants and grey sweater • Amira & Jean-Marie

    Gefeliciteerd nog trouwens, Slytherin kan dus een goede competitie verwachten.” Feliciteerde Amira Sasha.
    Sasha haalde haar schouders op. “Ik weet het niet hoor...”Gaf ze eerlijk toe. “met Dmitri als Captain gaat het dit jaar denk ik echt lastig worden om tegen jullie te spelen.” Ze keek naar de Slytherin Quidditch Captain die met Miran stond te praten bij de dranktafel.
    ''Tussen jou en mij, als ik je door de gangen zie lopen na de curfew zou ik je gewoon door laten lopen.'' gaf Amira toe.
    Sasha keek haar breed glimlachend aan. “Dat is nog eens goed om te weten.” Ze bood haar joint weer aan de andere dame aan. “Misschien moeten we samen maar eens over de gangen struinen.”
    ''I got your back.'' verzekerde Amira Sasha over de dreiging van Zoya. Wat een fijne geruststelling was.
    Al leek Zoya nu niet Sasha haar grootste probleem...

    Fuck.. shit..” fluisterde Sasha. Haar nicht Jean-Marie was zojuist de Common Room binnen gestapt. Wat deed zij hier? Het was niet dat Sasha haar nicht niet mocht, maar JM was... a lot. Waardoor Sasha altijd de druk voelde dat ze ook meer uitgesproken en enthousiast moest doen. Wat voor haar een nogal grote opgave was, gezien het feit dat ze überhaupt net weer sprak. Kort keek Sasha Amira paniekerig aan, maar er leek geen ontkomen meer mogelijk.
    “Sasha!” Er verscheen een grote glimlach op het gezicht van haar nicht en ze zette haar bril recht. ''Raad eens wie Beauxbatons heeft verlaten en naar Hogwarts is gekomen?'' De dame kwam dichterbij en sloeg haar armen open voor een knuffel. “Ik ben het!”
    Sasha ademde diep in. “Jij bent het!” zei ze en ze omhelsde haar nicht. “JM, waarom heb je niks gezegd? Ik heb je ook niet in de trein gezien...” Toen ze Jean-Marie losliet kruisten de dames hun blikken elkaar. Sasha kon een duidelijke ‘help me’ aflezen in haar ogen, wat ervoor zorgde dat Sasha wat meer compassie kon opbrengen voor haar nicht.
    Toen ze opgroeiden was Jean-Marie meestal degene geweest die het voortouw nam in sociale situaties, waardoor Sasha zich altijd een beetje een ongemakkelijke derde voelde. Maar op dit moment leek het alsof Jean-Marie ook zulke gevoelens kende.
    Amira, dit is mijn nicht Jean-Marie. En JM dit is Amira.” Stelde Sasha de twee meisjes aan elkaar voor. “Wat bizar dat je hier nu bent... ben je al gesorteerd?”




    MAXIMUS 'MAX' LOVEGOOD
    18 years old • Slytherin • Beater • Zoya's & Zaheer's party • Black Tie • with Madigan


    Mads werd stil.. en barstte toen in lachen uit. Lekker dan, z’n vriendin lachte Max keihard uit.
    “Oh, jij hebt wel veel lef vanavond, Maximus. Daar pak ik je wel op terug. Maar nee, hij zou dan eerder naar jou vernoemd zijn. Persephone is de koningin van de onderwereld en gezien de koningin het sterkste stuk op een schaakbord is…” zei Madigan tevreden met zichzelf en Max ontving een klapje op zijn schouder. “Alleen is onze lieflijke kitten een mannetje, dus moet ik het maar doen met Hades.” Vervolgde zijn vriendin en ze kietelde zijn zij.
    Max kon het niet helpend dat hij moest lachen en hij duwde Madigan haar hand snel weg. Hij wou hier niet gekieteld worden door zijn vriendin, in het bijzijn van al deze mensen.
    “En over het algemeen ben je heel lief hoor. Maar je hebt nog geen antwoord gegeven over het eten. Of over de speeltjes. En heeft hij de benodigde prikken al gehad? Anders moeten we dat morgen even regelen…”
    “Uhh...” twijfelde Max, het verbaasde hem soms hoe snel Madigan haar hersenen werkten. “Eten, heb ik. Speeltjes, nog niet.... prikken?” vroeg hij. “Wat zijn prikken? Is dat zoiets al hechtingen? Want dat laat ik ze Hades niet aan doen hoor!”

    Natuurlijk wou Madigan hem helpen bij het zoeken van z’n zusje. Pandora had hier niks te zoeken en dat wou Max haar maar al te graag vertellen. Helaas kon hij haar nergens vinden.
    ”Maar natuurlijk,” stemde Mads in en ze glimlachte lief. “Ik breng Hades wel naar mijn kamer. Ik ben zo weer terug.”
    Max knikte, inmiddels meer gefocust op de Common Room die steeds drukker en chaotischer werd. Madigan liep richting haar slaapzaal en zelf bleef Max staan bij het raam. Hier en daar zag hij mensen meer dan aangeschoten worden en koppels zoenen. Dit was écht geen plek voor Pandora...
    “De kleine prins is heerlijk aan het slapen. Nu ga je mij voortaan moeten delen.” zei Madigan toen ze terugkeerde in de Common Room.
    “Dat moet ik voor mijn gevoel toch al... met Amira, Dmitri en natuurlijk Zaheer” somde Max op. “Maar goed om te weten dat ik nog minder van je ga zien...” zei hij oprecht lichtelijk teleurgesteld. Hij wist dat hij een beetje possessive kon zijn over Mads, maar kon daar voor zijn gevoel niets aan doen. Hij was gek op Mads en wou haar niet kwijtraken.
    “Dus, waar wil je beginnen met zoeken, hier of kijken dat ze terug is naar haar eigen common room? Een andere plek waar ze graag is?” vroeg Mads.
    “Jij had haar gezien toch? In welke richting was ze verdwenen? En was ze met iemand?” Max pakte Mads haar hand vast en keek haar afwachtend aan, in de hoop dat zij meer antwoorden had dan hij.
     

    Julian Nolan Lartius

    Hufflepuff — Chaser – Black tie — Somewhere in the hallways – With Aidan
          Het was net alsof Aidan zijn maag de vraag gehoord had. Het wist immers op precies het juiste moment te gaan rammelen, een geluid wat nu enkel hoorbaar was dankzij de stilte op de gang. Julian grinnikte er even om, al voelde de opmerking over zijn limiet nu nog passender. Misschien had iets van een tas wel handig geweest, of toch wel een extra paar handen, maar dat deed hij de prefect niet aan.
          Nadat even over zijn keuze nagedacht te hebben kwam Aidan tot een conclusie: '' Als je wat mead en pumpkin pasties kan vinden, ben je een held,' Julian knikte direct instemmend, dat moest wel te doen zijn. ''Ik ga mijn best doen.'' Aidan voegde er ook nog aan toe dat de rest aan Julian was, wat Julian aan het denken zette. Dat hij zin had in iets lekkers was een feit, maar wat precies, daar had hij nog niet bij stilgestaan. Sowieso iets van butterbeer, dat moest wel te tillen zijn samen met de Mead. En qua eten? Misschien werd dat toch maar iets van chips. Ook zijn eigen maag begon te knorren bij de gedachte aan het eten.
          Toen Julian vroeg of zij de enigen waren die niet naar het feestje waren gegaan antwoordde Aidan direct door te schudde met zijn hoofd. Hij was er vrij zeker van dat anderen ook niet heen waren gegaan en benoemde er zelfs een paar. '’Shane en Josephine zul je er sowieso niet vinden. En ik kan me ook niet voorstellen dat wij vier de enigen zijn.’' Erg goed kende hij de twee niet, maar het was wel algemeen bekend dat zij niet zo van de feestjes waren, het was dan ook wel een gegeven dat ze niet bij dit feestje aanwezig zouden zijn. Misschien gingen dan niet alle gesprekken morgen over het feestje bij Slytherin.
          Voor de keukendeuren kwamen ze tot stilstand. Een grijns sierde Julian zijn lippen toen Aidan aangaf te blijven wachten. Dat bood hem immers de mogelijkheid tot meer buit meenemen. ''I'll be back in a minute.'' Verkondigde hij voordat hij de keuken in glipte.
          De keuken kleurde geel in het warme licht van de haard. Dat en enkele kaarsen aan de muur waren de enige lichtbron in de keuken. De wanden waren bedekt met wandkasten wat ervoor zorgde dat er genoeg keuze was. Zoals altijd was de keuken niet compleet onbemand er liepen nog verscheidene huiselven rond, al keken die niet op van Julian zijn aanwezigheid. Dit was dan ook niet de eerste keer dat hij zich in de keuken begaf. Wat overigens voor bijna elke Hufflepuff gold. Zolang ze niet in de weg liepen was het prima.
          Zijn tactiek was simpel; hij liep langs de kasten en nam mee wat mee te nemen viel. Al vrij snel had hij zijn armen vol met chips, marshmallows, pumpkin pasties en donuts. Daar kwam later ook nog een fles mead bij. Enkel de flesjes butterbeer moesten er nog bij, al wist hij even niet waar. Tot hij op het briljante idee kwam om een spreuk te gebruiken.
          Hij viste zijn toverstok uit de daarvoor bedoelde zak. Met een zwaai, een zwiep en de woorden ‘Wingardium Leviosa' kwamen de zakken snacks omhoog. Hij had er bewust voor gekozen om het voedsel te laten zweven, in plaats van de flessen gezien dat gemakkelijker op te ruimen was mocht het mis gaan, al ging Julian daar niet van uit. Met zijn toverstok in de hand met de fles mead, en de butterbeer in zijn andere hand verliet hij de keuken gevolgd door de snacks.
          Zoals beloofd stond Aidan buiten de keuken op hem te wachten. Julian duwde de flessen in zijn handen en viste vervolgens zelf het eten uit de lucht. ''Tadaa! Dit moet wel genoeg zijn toch?'' Vroeg hij tevreden met de buit gevolgd door ''laten we nu maar snel gaan, voordat we iemand tegenkomen.’’ Hij had de woorden nog niet volledig uitgesproken of hij kwam zelf al in beweging, even afwachtend of Aidan zou volgen.


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

    Theseus Owen Scamander
    Seventeen years old | Hufflepuff | Chaser | With Eurybia & Joakim | Slytherin party |




    Bij de dranktafel had hij voor Eurybia en hemzelf ieder een glas wijn gepakt. De twee waren verder aan het bij praten over hun vakantie en tussendoor onzin aan het praten, zoals over het blauw verven van zijn haar. Hij kon de dame helaas nog steeds niet overtuigen om haar blonde haren roze of paars te verven. Such a shame.

    Eén andere stem die zich bij het gesprek voegde deed Theo opkijken, Joakim. ''Hey man,'' begroette Theo hem met een glimlach. Hij had Joakim nog niet gezien bij de trein en ook was hij hem niet tegen gekomen in de Great Hall. ''goed je te zien.''
    ''Dus, hoe is het weer om terug op Hogwarts te zijn? Hebben jullie het hier net zo hard gemist als ik?'' vroeg de jongen met een grijns. Theo knikte en was van plan te antwoorden, totdat Eurybia er tussendoor kwam. ''Ik ben vergeten dat ik met iemand had afgesproken, dus ik zie jullie later wel.'' En weg was de dame.

    ''Ik heb het inderdaad gemist hier.'' antwoordde Theo, terwijl hij vervolgens een slok van zijn wijn nam. Hij hoopte dat de sfeer op Hogwarts beter zou zijn dan de sfeer buiten het kasteel om. ''Tot nu toe is het prima hier terug te zijn. Een feest met gratis drank is altijd goed. Hoe vind jij het om terug te zijn?''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    JEMIMA GAUTHIER
    to quote hamlet, act III, scene iii, line 87 – no
    sixteen • ravenclaw • with jordyn • slytherin common room • outfit (but in maroonred and no necklace)
    “Niks!” bracht Ash uit, na een veel te lange stilte. “Ik zag gewoon... niks. Gewoon gore Slytherins.” Het was wel duidelijk dat hij niet enkel dat had gezien. Daar zou ze hem later ook nog wel naar vragen.
          Jem trok een wenkbrauw op. “Ja, het is toch wel heel vreemd dat je Slytherins ziet in de Slytherin Common Room. Je zou het haast niet verwachten” Met Ash welbekende afgunst tegenover de Slytherins bleef het maar een vreemd verhaal dat Zoya en Zaheer er akkoord mee gingen dat het feest in hun Common Room zou zijn. Het beviel haar maar niks. Zowel Zoya als Zaheer kennende zouden ze er hoe dan ook iets voor terug willen. Jem hoopte maar dat Ash en Jordyn niet al te gekke afspraken met hun hadden gemaakt.
          ”Dames, mijn aanwezigheid is ergens anders vereist." Een beetje dramatisch stapte Ash van de bank af. “Jem, dit gesprek is nog niet klaar. “Jordyn, make Joadyn happen.”
          ”Oh, ik dacht het wel, vriend.” Ze had niet veel zin om nog een gesprek aan te gaan over hoe onlogisch Illias en zijzelf wel niet waren bij elkaar. Haar ogen volgden Ash, die richting Alina en Willow liep. De laatste zag er wel heel blij uit om de jongen te zien. “Volgens mij mogen wij Ash ook wel gaan overhoren over zijn liefdesleven,” murmelde ze tegen Jordyn. Ze was in elk geval blij dat zijn aandacht voor nu op iemand anders gericht was, zodat ze wat langer de tijd had om met logische verklaringen voor haar en Illias te komen, ookal gingen die hem eigenlijk niks aan.
          “Dus,” begon Jordyn. Nu gingen we het krijgen hoor. “Hoe zit het nou écht tussen jou en Illias? Waarom heb ik daar nog nooit eerder over gehoord? Dat raakt me zeer, hoor.” Haar vriendin deed theatheraal alsof ze een mes in haar hart stak. Het was duidelijk waarom ze bevriend was met Ash. “Een eerste liefde. . . Pfoe, kleine meisjes worden groot.”
          ”Merlin, niet jij ook al.” Het idee begon haar steeds slechter in de oren te klinken, maar ze had eigenlijk niet veel anders kunnen verwachten. “Niks doorvertellen aan Ash, die jongen mag wel even worstelen in onwetendheid.” Jem gaf Jordyn een zachte por. “Gewoon veel tijd met elkaar door gebracht in de zomer. Van het één kwam het anders, het is niet echt film moment waardig. En echt alsjeblieft, geen Jemillias, er is vast wel iets beter te verzinnen dan dat.” Ze had er meer moeite mee om er over te liegen tegen haar vrienden dan ze had verwacht, alleen kon ze niet echt meer terug. Hogwarts was een grote roddelmolen. “Jij en Joakim daarentegen, zit daar al wat meer schot in de zaak?” Jordyn was zo losbandig normaal gesproken dat het lastig was om haar in de snelle toekomst voor te stellen in een relatie. “Of…” Haar blik gleed opnieuw naar Ash en Willow. “Wat denk jij van die twee?”

    [ bericht aangepast op 22 juni 2021 - 20:57 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Miran Perceval Crawfort
    Sixteen years old | Slytherin | Beater | With Dmitri | Slytherin Common Room




    De jongen naast hem haalde zijn schouders op op zijn vraag over zijn ideeën voor het team. “Er zullen try outs moeten worden georganiseerd, maar ik verwacht dat daar een gelijksoortig team zal uitkomen als vorig jaar. Jij en Max als beaters.. Eileen als Keeper en Amira en ik als Chasers.. de rest zullen we moeten zien.” gaf Dmitri als antwoord.
    Ah try-outs. Hét moment waar Miran leedvermaak kon hebben om tweede- en derdejaars die dachten dat ze de nieuwe en beste Quidditch sterren zouden worden. Iets wat nooit zou gebeuren. De helft kon vaak amper op hun bezem blijven zitten, laat staan goed Quidditch spelen.

    ''Zal ik de popcorn meebrengen naar de try-outs?'' stelde hij voor met een grijns. Hij maakte zich niet veel zorgen om zijn positie, dat zou wel goed komen, maar wat extra trainen om zichzelf te verbeteren kon nooit kwaad. In zijn vrije tijd ging hij wel vaker extra oefenen op het Quidditch veld. ''Eén Chaser en de Seeker staan dus op ons boodschappenlijstje?''

    “Hoe ben jij zoveel relaxter dan Zo?'' Ditmaal was het Miran die zijn schouders ophaalde. Voordat hij echter antwoord kon geven, sprak Dmitri alweer: ''Heeft ze je ooit verteld dat we hebben gezoend in het tweede jaar?” Hij verslikte zich net niet in de slok Firewhiskey die hij nemen wou. ''Ik...nee,'' begon hij terwijl hij een beetje versteld keek. ''wat?'' Wat zat hij nou dom te stamelen? Snel nam hij een slok van zijn Firewhiskey. Get a grip on yourself. ''Dat heeft ze me nooit verteld nee, maar ik denk ook niet dat ze staat te springen dat ik het weet.'' Bij die gedachte verscheen er een kleine grijns op zijn gezicht. Dit was altijd iets waar hij Zoya wat mee kon plagen.

    “En is ze nog steeds verloofd met die Black uit Gryffindor?” Hij knikte.
    ''Tuurlijk. Dat zal wat dan ook doorgaan.'' antwoordde hij, hoewel hij niet echt blij klonk. Castor was een prima vent, maar Miran zag graag dat zijn zus een gelukkige toekomst had later. ''Mag jij wel zelf kiezen met wie je later trouwt?''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Amira Lucretia Black
    Sixteen years old | Slytherin| Prefect & Chaser | Dress | With Sasha & Jean-Marie | Slytherin Common Room




    “Dat is nog eens goed om te weten. Misschien moeten we samen maar eens over de gangen struinen.” Amira pakte de joint aan van Sasha en knikte. Voordat ze sprak pakte ze echter de joint aan en nam een hijs. ''Klinkt als een goed idee.'' stemde ze in. Amira nam nog een hijs van de joint, waarna ze deze uithield voor Sasha om weer aan te pakken.

    Het zachte gevloek van haar gesprekspartner deed haar even wat verbaast op kijken, deze veranderde echter in lichtelijk bezorgd toen ze de paniekerige blik zag van Sasha. Amira wilde vragen wat er aan de hand was. Hier kreeg ze echter de kans niet toe want een derde persoon voegde zich bij hun gesprek. Sasha werd enthousiast begroet door een meisje met bruin haar en een bril. ''Raad eens wie Beauxbatons heeft verlaten en naar Hogwarts is gekomen?'' Amira haar wenkbrauw schoot even omhoog bij de benoeming van de Franse toverschool. Fancy.
    De twee leken elkaar goed te kennen, gezien ze elkaar omhelsden. Kort erna leerde Amira dat het meisje JM heette, althans dat was hoe Sasha haar noemde.

    Ze kreeg wat medelijden met JM bij het zien van de blik in haar ogen. “Amira, dit is mijn nicht Jean-Marie. En JM dit is Amira.” werd Amira voorgesteld aan Jean-Marie.
    Een vriendelijke glimlach sierde Amira haar lippen terwijl ze kort knikte naar de dame ter begroetting. ''Leuk je te ontmoeten, Jean-Marie.''
    Vervolgens haakte ze in op Sasha haar vraag over of ze al gesorteerd was. ''Welke afdeling is een student rijker?''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    ❂ Pandora Lovegood ❂
    Experimental Witch
    17 years old • Ravenclaw • Free Spirit • At the back of the Slytherin Common Room • dress • w. Zaheer

    Pandora stond nog steeds heel dicht bij Zaheer. Hij zag er geweldig uit in zijn pak en rook verrukkelijk. Ze had er moeite mee om niet voor over te buigen om hem nog beter te kunnen ruiken.
    ”Voor alles is er een eerste keer toch,” nonchalant haalde Zaheer zijn schouders op. Maar Pandora kon zelf niet zo rustig bljiven. Voor alles was inderdaad een eerste keer... maar een eerste keer met Zaheer... Ze wist dat hij totaal niet doelde op seks, maar toch kon Pandora het niet laten om daar aan te denken nu ze zo dichtbij de jongen stond.
    “We hebben het toch leuk gehad samen in de zomer. Ik dacht dat we vrienden waren?”
    Pandora beet op haar onderlip en keek Zaheer aan. “Ja, we hebben het meer dan leuk gehad.” gaf ze eerlijk toe.
    In een poging zichzelf te herpakken dronk ze haar glas in een teug leeg. Zo! Dat zou Zaheer laten zien dat ze prima tegen drank kan.
    Hij hoefde haar niet op haar drankgebruik aan te wijzen op een feestje.. en dat wist hij zelf ook.

    Zaheer floot. “Knap hoor.” Zijn stem was doordrenkt met sarcasme. “Wil je een refill?”
    Kort twijfelde Pandora of ze op dat voorstel in moest gaan. Ze vond het leuk om met hem te praten, maar wist tegelijkertijd dat ze beter weer op zoek kon gaan naar haar eigen échte vrienden. Zaheer kon wel zeggen dat ze vrienden waren, maar ze kende de jongen ook al langer dan vandaag. Waarschijnlijk zou hij haar straal negeren als zijn Slytherin vrienden erbij kwamen staan. Maar haar nieuwsgierigheid nam de overhand en dus ging ze op zijn voorstel in.
    “Ja, ik wil nog wel een drankje. Jij?” Vroeg ze haar -blijkbaar- vriend.
    In een laatste poging van Zaheer af te komen vroeg Pandora of de jongen niet liever met iemand anders wou staan.
    “Dat boze meisje wil altijd mijn aandacht” Zaheer glimlachte een charmante glimlach. “Maar, het lijkt bijna of je me weg wil hebben. Wil je me weg hebben, Pandora?”
    Zaheer deed nog een stap in de richting van Pandora en haar adem werd sneller.
    “Nee..” fluisterde ze. “.. ik..” met moeite kreeg ze de woorden uit haar mond. Ze wist niet eens waar haar zin naar toe ging.
    “...ik wil je juist niet weghebben.” gaf ze in een opwelling toe. Door hun lengteverschil keek Pandora omhoog om Zaheer aan te kunnen kijken. "één drankje samen dan?"


    [ bericht aangepast op 23 juni 2021 - 20:53 ]

    MADIGAN ZEPHYRINE ELINGSTON
    I've been dancing with the devil
    sixteen • slytherin • with maximus • slytherin common room • outfit but emeraldgreen
          Max leek lichtelijk overdondert door al haar vragen over Hades en wat hij al wel en niet geregeld had. “Uhh.. Eten, heb ik. Speeltjes, nog niet.... Prikken? Wat zijn prikken? Is dat zoiets al hechtingen? Want dat laat ik ze Hades niet aan doen hoor!”
          ”Kalm aan, jij stresskip,” lachte ze. “Gewoon inentingen tegen zodat ze minder snel ziek worden en minder snel infecties oplopen. Ik vraag morgen wel aan Snape wanneer het eerst Hogsmeade weekend is, en anders regelen of het eerder kan. Het moet volgens mij binnen een bepaald aantal weken. Ga je mee?” vroeg ze aan Max. “Dan kunnen we ook speeltjes kopen.”

          “Dat moet ik voor mijn gevoel toch al... met Amira, Dmitri en natuurlijk Zaheer. Maar goed om te weten dat ik nog minder van je ga zien...”
          Ze keek verbaasd op om de teleurgestelde toon in zijn stem. Het was toch een vrij groot deel van haar tijd die ze met Max doorbracht, maar stiekem vond ze zijn reactie wel leuk. “Aaawh, Max, ik ben je maar aan het plagen,” stelde ze hem gerust. “Jij bent mijn favoriete tijdverdrijf, geen zorgen. Ik wil jou liever ook niet delen.”
          Zoals gewoonlijk begon hij zich al snel zorgen te maken om zijn zusje. “Jij had haar gezien toch? In welke richting was ze verdwenen? En was ze met iemand?” Max pakte haar hand. Ingedachten rolde Mads met haar ogen om zijn vragenvuur. Er waren meerdere antwoorden die ze kon geven, maar geen van allen zou Max bevallen. Alles met een jongen viel gelijk af, dan ging hij al helemaal gelijk in zijn grote broer modus. Ze had gezien welke kant Pandora en Zaheer waren opgegaan, maar ze wilde de Slytherin nog steeds zijn privacy gunnen, al zou de zoektocht dan wel snel voorbij zijn. Mads besloot om het tweetal in elk geval nog tien minuten te geven. Als ze dan nog steeds in het donkere hoekje verstopt waren, dan was het al helemaal beter als Max niet die kant op ging. Als Zaheer wilde rommelen met Pandora dan kon hij dat beter op feestjes doen waar Max niet aanwezig was. Ze had de intelligentie van haar beste vriend wel hoger ingeschat.
          ”Ik heb haar even gezien ja, maar toen zag ik jou staan en ik was gelijk afgeleid,” pruilde Mads. “Maar ik heb haar niet richting de uitgang zien lopen, dus ze zal nog wel ergens hier rondhangen.” Het was op zich niet ver van de waarheid. “In elk geval is ze niet met Ash?” Ze knikte met haar hoofd richting de Gryffindor, die met Willow aan het praten was. “En eerder was ze met Aster aan het dansen,” haar blik dwaalde kort af naar haar ex, “maar die is hier ook nog.” Mads trok Max mee richting de tafel met drankjes en schonk voor hen beide een glas met firewhiskey in. Als ze daadwerkelijk deze ‘zoektocht’ gingen doen, dan had ze iets sterkers nodig dan wijn. Ze overhandigde een van de glazen aan Max en nam met haar vrije hand de zijne weer vast. “Okay, laten we gaan zoeken. Systematisch,” besloot ze. “Vanaf de ingang met de klok mee?”


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    A I D A N      F E N W I C K


    16 jaar ~ Hufflepuff prefect ~ in de gangen ~ met Julian




    Aidan noemde op voor Julian waar hij het meest zin in had. Zijn maag wilde graag meer keuze hebben, maar dit deed hij Julian maar niet aan. Als Julian ook nog eigen keuze wilde meenemen, zou er waarschijnlijk geen ruimte meer over zijn. 'Ik ga mijn best doen,' beloofde Julian hem en Aidan stak een duim naar hem op.
          Niet veel later kwamen ze bij de keukens aan en nieuwsgierig wierp Aidan even een blik naar binnen. Sinds hij prefect was, had hij ze niet meer van binnen gezien en hij vroeg zich af of er in die tijd wat veranderd zou zijn. Hij kon het nu echt niet meer maken om er eten uit te stelen, ook al was er niemand die keek. Wie weet of de huiselven hun mond opentrokken.
          'I'll be back in a minute,' vertelde Julian hem grijnzend, waarna hij de keuken in verdween. Hij vermoedde dat de jongen het wel kon waarderen dat Aidan bleef wachten, zodat hij slechts voor even zijn armen voel hoefde de stouwen met eten.
          'Ik wacht met grote spanning,' zei Aidan grijnzend terug om dan zijn positie tegen de muur in te nemen. Terwijl hij wachtte liet hij zijn ogen door de gang glijden, maar veel leek er niet te gebeuren. Iedereen was waarschijnlijk op het feest of in hun common room. Veel redenen hadden mensen dan ook niet om nu nog hier te zijn. Hij en Julian waren de uitzondering. De gedachte deed hem hardop grinniken, wat er vast vreemd uit moest zien voor een toevallige voorbijganger. Niet dat die er waren.
          'Tadaa! Dit moet wel genoeg zijn toch?' Julian kwam weer uit de keuken tevoorschijn, zijn armen vol met drank, het eten zwevend in de lucht. Aidan moest zijn uiterste best doen om zijn lachen in te houden. Het zag er hilarisch uit, maar niettemin kon Aidan deze actie zeer waarderen. Het was een slim alternatief voor als je niets bij je had om het eten in te stoppen. Aan de andere kant, als ze nu wel een tas bij zich hadden gehad, had Julian nog meer kunnen meenemen. De tas vol en vervolgens de rest zwevend in de lucht. 'Laten we nu maar snel gaan, voordat we iemand tegenkomen,' vervolgde hij nog en hij begon in de richting van hun Common Room te lopen.
          'Perfect,' zei Aidan, terwijl hij de jongeman volgde. Hij kwam naast hem lopen en stak zijn handen uit om de flessen mead en boterbier uit zijn armen te kunnen nemen. 'Laat mij maar,' bood hij aan. Dan zou Julian vast vervolgens het eten in zijn armen kunnen nemen. Of een hand vrijhouden om de deur naar de Common Room te openen, want dat moest natuurlijk ook nog kunnen.
          'Dit gaat een perfect privé feestje worden,' grinnikte Aidan, tevreden met de hoeveelheid eten die Julian mee had weten te nemen. Een privé feestje dat sowieso vele malen beter zou zijn dan degene die nu plaats vond bij Slytherin.

    [ bericht aangepast op 23 juni 2021 - 22:59 ]


    Stenenlikker

    J O A K I M      B E R G L U N D


    16 jaar ~ Gryffindor rebel prefect ~ Slytherin Common Room ~ met Theseus




    Imagine it's black



    Na nog een paar blikken door de ruimte geworpen te hebben om gauw in zich op te nemen waar iedereen was, stapte Joakim op Theo en Euribya af. 'Hey man, goed je te zien,' begroette Theo hem, zijn lippen in een glimlach.
          Joakim vroeg hen in hoeverre ze blij waren weer terug te zijn, maar in plaats van zijn vraag te beantwoorden, excuseerde Euribya zich met een 'ik ben vergeten dat ik met iemand had afgesproken, dus ik zie jullie later wel.' Joakim keek haar veel even met gefronste wenkbrauwen na, maar haalde vervolgens zijn schouders op. Oké dan. Al gaf hem dit wel de gelegenheid even goed met Theo bij te praten, zonder dat hij ook nog rekening moest houden met anderen. Niet dat hij dit erg vond, maar dit was wel makkelijker.
          'Ik heb het inderdaad gemist hier,' beantwoorde Theo zijn vraag toen ze weg was. 'Tot nu toe is het prima hier terug te zijn. Een feest met gratis drank is altijd goed. Hoe vind jij het om terug te zijn?' Zijn opmerking over de drank deed Joakim breed grijnzen. Natuurlijk was dit erg fijn. Niet dat hij het erg vond om er zelf wat geld aan uit te geven, maar gratis was vaak toch echt beter.
    'Sowieso is er weinig beter om een nieuw jaar mee af te trappen dan een feest.' Joakim was dan ook erg blij dat Ashley en Jordyn dit feestje voor elkaar hadden weten te krijgen. Niet dat hij het erg vond als ze dan maar ergens anders hadden moeten feesten, maar het was een ervaring om hier binnen te zijn. En wie weet vond hij hier een manier om Zoya te stangen.
          'En ik vind het heerlijk om hier weer te zijn. Feestjes,' hij spreidde zijn armen om de ruimte waarin ze zich bevonden aan te duiden, 'quidditch, de heerlijke feestmaaltijden, ik zou me niets anders willen wensen.' Joakim grijnsde breed. 'Hopelijk is het voldoende om de dreiging weer even te kunnen vergeten.' De grijns verdween, terugdenkend aan de waarschuwing die ze hadden gekregen. Als zelfs Hogwarts niet veilig bleek te zijn, dan zouden ze echt een groot probleem hebben. Zijn hart kromp even samen en hij huiverde even. Oké, tijd om over vrolijkere dingen te praten.
          'Over quidditch gesproken, weten jullie al hoe jullie gaan proberen ons te verslaan? Niet dat dat gaat lukken.' Joakim grinnikte en klopte Theo op zijn schouder. Ondanks dat hij natuurlijk het liefst won, vond hij het wel fijn dat de andere afdelingen waardige tegenstanders vormden. Dat gaf uitdaging en spanning aan het spel.

    [ bericht aangepast op 23 juni 2021 - 23:47 ]


    Stenenlikker

    𓆙       Zoya Elaine Crawfort      𓆙

    They fell for her beauty then ran for her brain

    16 years 𓆙 Dress 𓆙 Slytherin Dungeons 𓆙 with Aster & Castor






    Nu ik toch bij deze Gryffindor jongen stond, kon ik hem net zo goed vragen waar Castor Black uithing. Het knaagde aan me dat ik hem nog niet gezien had op het feest terwijl hij als geen ander hield van de drama die zich op zulke gelegenheden voortdeden. Drama zoals een Diggory van wie haar outfit een grote doorn in mijn oog was. Ik zuchtte eens diep en richtte mijn halve aandacht op het Gryffindor-joch.
          Hij nam een slok van zijn drinken en ik voelde lichtelijk ongeduld opkomen. Hoe moeilijk was het om antwoord te geven op de vraag die je gesteld werd? Hoewel, misschien was het mijn fout om de jongen zijn intelligentie hoger in te schatten dan Rosier & Rowell. Ik kruiste mijn armen voor mijn borst en liet mijn ogen glijden door de aanwezigen.
          Madigan en Maximus leken weer eens niet van elkaar af te kunnen blijven – wat eigenlijk geen verrassing had moeten zijn. Yaxley was in gezelschap van de Huffelpuf-dame (Alina) die gedacht had dat ze met haar empathie mij kon ‘redden’. Na de dood van mijn vader had ik behoorlijke donkere dagen gekend, wat zij aangevoeld had. In een moment waarin me alles te veel werd, had ik me laten gaan en kon ik mijn angst en tranen niet langer meer voor mezelf houden. Vanaf dat moment bleef ik ver uit haar buurt vandaan en schaamde me voor de zwakheid die ik getoond had. Mijn blik gleed verder naar Jones – nauwelijks één seconde – richting Gautier en Kingsley. Ik perste mijn lippen op elkaar zodra ik haar zag in de buurt van dat muggled little piece of a halfblood.
          Net op het moment dat ik Miran samen met een smet op mijn verleden zag staan bij de dranktafel, besloot de jongen om zijn mond open te doen. “Ik heb hem de hele avond nog niet gezien,” wist hij me te vertellen waarop ik slechts knikte. Eigenlijk was ik van plan om zijn aanwezigheid weg te wuiven nadat hij zijn doel had volbracht – namelijk het beantwoorden van mijn vraag, maar zijn volgende woorden deden me doen opkijken.
          “Alsof je het over de duivel hebt, daar is hij net.” Hoewel de jongen in de richting van Castor wees, had het geen extra waarde gehad. Vrijwel onmiddellijk zag ik Castor onhandig zich een weg banen door de menigte. Hij zag er vermoeid uit, bijna alsof hij zijn hoofd er niet bij had. Nog minder dan anders.
          De jongen naast me deed het werk voor me zodat ik Castor niet hoefde te roepen. “Waar zat je de hele tijd? Zoya zocht je.” De jongen knikte kort in mijn richting waarop ik met mijn ogen rolde. “Niet actief,” bromde ik er ietwat nukkig achteraan.
          “Zo, je ziet er prachtig uit, zoals altijd.” Castor begroette me nadat hij de jongen, nu met naam (Aster), gevraagd was of hij klaar was weddenschappen te verliezen. Ik versmalden mijn ogen. “Als je ook eens naar mij keek, zou ik je compliment bijna geloven.” Ik volgde zijn bezorgde blik maar kon niet goed vinden waar hij naar zocht. Waarschijnlijk weer een huidige relatie waar ik niets vanaf wilde weten. “Castor, wat is er?”
          “Heeft een van jullie Aiofe gezien? We zouden samengaan, maar ze is nergens?” vroeg hij terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde. Ik pikte de paniek op in zijn stem aangezien ik hem nu eenmaal langer dan vandaag kende. Toch wist het feit dat hij niets van Aiofe gehoord had, me gerust te stellen. Dit betekende dat ons plan goed was verlopen. Niet dat ik geen vertrouwen had in een plan, ik had er immers zelf aan mee geholpen.
          “Ik vind het ergens wel schattig dat je denkt dat ik weet waar al je aanhangsels zijn,” begon ik, al wist het zien van zijn bezorgde blik iets van mijn gebruikelijke bravoure weg te nemen. “Ik weet zeker dat ze okay is,” verzuchtte ik dan ook. Hierna vroeg Castor me wat voor drank er allemaal beschikbaar was. “Daar staat de tafel,” kwam er botter uit dan de bedoeling was. Ik probeerde dit te herstellen. “Misschien is het beter als je dit feestje een keer overslaat. Je ziet er beroerd uit.”


    [ bericht aangepast op 24 juni 2021 - 9:54 ]


    I have seen my own sun darkened

    NOVALIE ARIA FITZGERALD
    16 years      —      Hufflepuff Prefect      —      Outside      —       w. Shane


    "she is everything — "

    " — even when treated like nothing"



    "Juist voor dit moment.” Shane zijn woorden galmden nog na in mijn hoofd toen hij het initiatief nam om me voor een tweede keer te kussen. Een vreemd geluid ontsnapte aan mijn lippen waarop ik mijn gezicht begroef in Shane’s trui uit schaamte.
          “Alsjeblieft niet denken dat er nu iets mis is met jou,” klonk mijn stem lichtelijk in paniek omwille van mijn reactie. Ik wist hoe hij kon reageren op dit soort situaties en ik wilde voorkomen dat hij nu een stap terug zou nemen. Vandaar dat ik aan één stuk door bleef ratelen over dat ik nog nooit zoiets voor iemand gevoeld had. Ik eindigde mijn tirade door te vragen of alles nog wel goed ging met hem.
          “Heb je nog nooit zoiets voor iemand gevoeld?” was hetgeen waar hij me naar vroeg. Van alle dingen die hij me kon vragen, koos hij precies datgene uit waar ik me enorm onzeker over voelde. Ik knipperde een aantal keer alvorens mezelf iets meer losmaakte uit zijn omhelzing. Shane helemaal loslaten, was wel het laatste dat ik wilde.
          “Is dat. . . zo gek?” Mijn stem ging een octaaf omhoog zonder dat ik dit door had. “Ik heb natuurlijk wel jongens gehad die leuk vond in mijn eerste of tweede jaar,” ging ik bedachtzaam verder. “Maar nog niet. . . op deze manier.” Ik raakte verlegen van mijn eigen woorden. Mijn gezicht belandde daarom ook weer op het vertrouwde plekje in zijn sweater.
          “Daarnaast, ik snap nog steeds niet zo goed waarom je opeens terugtrok?” Ik maakte nogmaals een vreemd geluid – iets wat temidden hield tussen een snuif en een ingehouden lach. Er verschenen nog meer rode vlekken over mijn nek en mijn gezicht. “Eh. . . ehm . . .eh. . .hmmm.” Mijn zoektocht naar woorden bleef een tijdje op deze manier doorgaan. Heel voorzichtig gluurde ik uiteindelijk omhoog en zodra onze blikken elkaar kruisten, keek ik onmiddellijk weer de andere kant uit.
          “Ik. . . ehm. . . schrok van mezelf. Ik wilde je. . . alleen nog maar meer voor. . . mezelf hebben. Waardoor ik me. . . verloor in de kus,” hakkelde ik uiteindelijk naar eerlijkheid. Bezorgd gleden mijn ogen weer omhoog naar zijn gezicht. “Sorry voor mijn vreemde gedrag.” Nerveus beet ik op mijn lip en wachtte ik op zijn oordeel.

    [ bericht aangepast op 24 juni 2021 - 10:09 ]


    I have seen my own sun darkened