• The Path to War
    It's changing out there. There's a storm coming, Harry... just like last time.









    TIMES ARE CHANGING
    Voldemort is terug. Nadat zelfs minister van Toverkunst Droebel het moest toegeven lijkt er geen weg meer terug. De tovenaarsgemeenschap bevindt zich op de vooravond van een oorlog. Inmiddels is Droebel afgetreden en daar is Schobbejak voor in de plaats gekomen. De gemeenschap heeft de hoop dat hij hun door deze donkere tijden zal leiden. Tot dus ver heeft hij echter weinig succes gehad. Een massauitbraak uit Azkaban, dementors die de tovenaarsgevangenis hebben verlaten en zich hebben aangesloten bij Hij Die Niet Genoemd Mag Worden en de vele moorden die worden gepleegd... Het lijkt alsof deze storm nog lang niet gaat liggen.

    De zesdejaars leerlingen keren na een donkere zomer terug op Hogwarts, wat gaat dit jaar hun brengen? En is iedereen veilig?
    Hoe reageert de school na dreigementen aan het adres van leerlingen en wat uiteindelijk leidt tot de vermissing van één van hen?


    CHARACTERS
    Naam
    Leeftijd
    Bloedstatus
    Afdeling
    Innerlijk
    Uiterlijk
    Verleden
    Familie
    Relaties
    Extra

    Gryffindor
    ♂ Aster Muir — Adrien Sahores — Lerwick— 1.1
    ♂ Ashley Joseph Jones — Cole Sprouse— calice — 1.3
    ♂ Castor Aelius Black — Faceclaim — Morrigann— 1.5
    ♂ Joakim Ake Berglund — Rafael Miller— Helvar — 1.7
    ♀ Jordyn Mariah Kingsley — Dasha Taran— Veda — 1.3
    ♀ Kyra Aliyeva — Faceclaim — Morrigann— 1.8

    Hufflepuff
    ♂ Aidan Tomas Fenwick — Max Barczak — Helvar — 1.3
    ♂ Julian Nolan Lartius — Faceclaim — Fika —1.4
    ♂ Theseus Owen Scamander — Faceclaim — Epione —1.7
    ♀ Alina Maedows — Karol Queiroz— Lerwick— 1.7
    ♀ Sasha Diggory — Zoe Kravitz — calice— 1.2
    ♀ Novalie Aria Fitzgerald — Elle Fanning — Veda — 1.3
    ♀ Aiofe Zara O'Conner— Isabel Moner — Iotte— 1.1

    Ravenclaw
    ♂ Adrastos Quillon Montague — Maxence — Epione — 1.8
    ♂ Ilias Eisenberg— Louis Partridge— amren — 1.7
    ♂ Shane Montgomery — Nick Pervak— Helvar — 1.7
    ♀ Jemina Gauthier— Zendaya — Morrigann— 1.3
    ♀ Pandora Lovegood — Sabrina Carpenter — Calice — 1.4
    ♀ Josephine Montgomery — Faceclaim — Veda — 1.8
    ♀ Avalon Isolde Fitzgerald — Elle Fanning — Iotte — 1.4

    Slytherin
    ♂ Dimitri Viktor Volkov — Timur Simakov— calice — 1.1
    ♂ Zaheer Aceves Selwyn— Iotte — 1.2
    ♂ Maximus Lovegood — calice — 1.7
    ♂ Miran Perceval Crawfort — Epione — 1.7
    ♀ Zoya Elaine Crawfort— Faceclaim— Veda— 1.4
    ♀ Amira Lucretia Black — Faceclaim— Epione— 1.4
    ♀ Madigan Zephyrine Elingston — Morrigann — 1.7

    VAKKEN

    • Astronomy
    • Charms
    • Defence Against the Dark Arts
    • Herbology
    • History of Magic
    • Potions
    • Transfiguration
    • Alchemy
    • Arithmancy
    • Care of Magical Creatures
    • Divination
    • Muggle Studies
    • Study of Ancient Runes


    QUIDDITCH

    Gryffindor
    • Captain: Jordyn Kingsley
    • Keeper: Joakim Berglund
    • Chaser: Kyra Aliyeva
    • Chaser: Jordyn Kingsley
    • Chaser: Ashley Jones
    • Beater: Aster Muir
    • Beater: Castor Black
    • Seeker:

    Hufflepuff
    • Captain: Sasha Diggory
    • Keeper:
    • Chaser: Julian Lartius
    • Chaser: Theseus Scamander
    • Chaser:
    • Beater:
    • Beater:
    • Seeker: Sasha Diggory

    Ravenclaw
    • Captain: Adrastos Montague
    • Keeper: Adrastos Montague
    • Chaser: Avalon Fitzgerald
    • Chaser:
    • Chaser:
    • Beater:
    • Beater:
    • Seeker: Shane Montgomery

    Slytherin
    • Captain: Dimitri Volkov
    • Keeper:
    • Chaser: Amira Black
    • Chaser: Dimitri Volkov
    • Chaser:
    • Beater: Maximus Lovegood
    • Beater: Miran Crawfort
    • Seeker:


    PREFECTS
    Prefects

    Gryffindor
    Joakim Berglund
    Kyra Aliyeva

    Hufflepuff
    Aidan Fenwick
    Novalie Fitzgerald

    Ravenclaw
    Ilias Eisenberg
    no female prefect

    Slytherin
    Amira Black
    Zaheer Selwyn



    VERHAAL OVERZICHT
    ϟ pandora • DADA Classroom • alone / waiting for zaheer
    ϟ madigan - max • DADA Classroom • madigan
    ϟ kyra - sasha • DADA Classroom • kyra
    ϟ dmitri - miran • DADA Classroom • dmitri
    ϟ aster - joakim • DADA Classroom • joakim
    ϟ jordyn - theo • DADA Classroom • theo
    ϟ ash - aidan • DADA Classroom • aidan
    ϟ adrastos - novalie - julian • DADA Classroom • julian
    ϟ shane - josie • DADA Classroom • shane
    ϟ amira - castor • DADA Classroom • castor
    ϟ zoya - ilias • DADA Classroom • ilias
    ϟ alina • DADA Classroom • alone
    ϟ aster - jem • Hallways • jem

    nowhere yet: avalon,


    VAKANTIES/AFWEZIGHEID SCHRIJVERS

    Als je geen vakantie plannen hebt dan is dat ook oké, dit schema kan miss een beetje een FOMO effect hebben. maar fuck fomo haha.
    Anway, ben je afwezig, geef het door (: Blijf je thuis deze zomer; awesome.

    ϟ Lerwick: 17 tot 31 juli.
    Alina, Aster
    ϟ Helvar: 19 tot 23 juli en 1 tot 16 augustus.
    Joakim, Aidan, Shane
    ϟ Fika: 12 tot 19 juli.
    Julian
    ϟ Calice: 29 juli tot weet niet, ik denk 8 augustus, ofzo
    Ashley, Sasha, Pandora, Max, Dmitri
    ϟ Veda: 12,13 en 14 juli
    Josie, Zoya, Novalie, Jordyn




    [ bericht aangepast op 21 juli 2021 - 11:36 ]

    ΣЦЯYBIΛ

    Find your fire
    and do not be afraid
    to burn bridges
    that deserve to fall.

    — r.h. Sin



    💫 gryffindor 💫 Hair 💫 Currently at Great Hall with Theseus 💫



    ❝I just rolled my eyes so hard
    •´¯`•» I saw my brain. «•´¯`•.❞


          Er zijn verschillende dingen die een persoon kan motiveren om zijn of haar best te doen in de klas. Voor de één is dat natuurlijk de interesse die je hij of zij heeft, als het onderwerp leuk is heb je misschien meer zin om onderzoek te doen en zou je je er sneller in willen verdiepen. Hierdoor wordt de les ook fijner om te volgen, maar die reden kan Eurybia al wel wegstrepen. Het jaar is nog niet eens begonnen en ze weet nu al dat niks haar aandacht zou gaan trekken als schoenen haar aandacht kunnen trekken, maar dat begrijp je vast wel. Schoenen of het doelorganisme in een nieuwe soort verande— oh dat meisje heeft leuke schoenen! Een tweede reden kan zijn dat je misschien een persoonlijk verband hebt met het onderwerp of is dat hetzelfde als het interesse ding? In ieder geval had Eurybia niet veel met magie, dus mogelijk de derde reden? Iemand moet wel hard werken voor hoge cijfers en dus zijn best doen in de klas, maar Eurybia had ook daar wel ervaring mee. Hoe hard ze haar best ook doet om niet afgeleid te raken— wat is hij knap! Waar hadden we het ook al weer over? Op één of andere manier is er toch altijd wel iets anders interessants te vinden.
          Dit jaar zal anders worden, Eurybia voelde het. Elk jaar gaat de jongedame net met haar hakken over de sloot naar het volgende jaar en zelfs haar tantes vroegen zich af hoe ze dat met die lage cijfers voor elkaar kreeg. Haar pleegouders hebben zomerschool en extra bijlessen in haar vrije tijd opgegeven. Iedereen die hun nichtje nog iets kan bijleren is net zoals de kerstman, niet bestaand. Toch zal Eurybia dit jaar iets heel anders uitproberen, want zoals ze zeggen new year, new me.
          Terwijl de blonde de Great Hall inliep speurde ze al half de ruimte rond. Ze observeerde een paar studenten aan haar tafel, maar de vriendengroepjes waren niet hetgeen wat haar aandacht trok. De interessantste mensen waren vaak de loners en aan de hufflepuff tafel zag ze een hele bekende zitten. Hem zien deed haar al grijnzen, het herinnerde haar aan de laatste keer dat ze per ongeluk haar toverdrankje opblies, omdat iemand zijn mond niet kon houden. Goede tijden.
          ''Ik zou graag bij je willen zitten,'' zei ze glimlachend, terwijl haar vlechtjes op en neer dansten op het tempo van haar huppelpasje, ''maar op een hufflepuff bankje zitten voelt als hoogverraad voor alle gryffindors.'' Ze stond, voor een paar seconden, maar besloot toen toch maar een plaatsje naast hem te zoeken. Ze sloeg haar been over het bankje en slaakte een diepe zucht, ''ik zag een meisje met leuke laarsjes, misschien kunnen we die wel even'', ze maakte aanhalingstekens met haar handen, ''lenen.'' Eurybia giechelde. Haar ogen gingen over de ruimte, maar belandde uiteindelijk weer terug op de jongen. ''Wat was je aan het doen... Tekenen?'' Ze nam de tekening in haar op, ''je moet nog een keer mij tekenen.''


    Siamo fuori di testa ma diversi da loro -- We’re out of our minds but different from them

    Julian Nolan Lartius


    Hufflepuff - Chaser - Great Hall - With, Jordyn & Archer
          Met een uiterst quasi-onschuldige glimlach vroeg Jordyn hem hoe hij daar nou bij kwam. Dit was dan ook zeker niet de eerste keer dat hij deze glimlach in kwestie zag. Hij wist dan ook maar al te goed wat het betekende. Julian trok een bedenkend gezicht. ''Hmm, eens denken, wat stond er ook alweer op de waslijst van uitgevoerde pranks? Volgens mij zijn stinkbommen al eens eerder voorbijgekomen.''
          Toen hij vervolgens zijn opmerking plaatste over de verschrikkelijke geur verscheen er een tweede bekende gezichtsuitdrukking. Julian beschreef deze grijns als ‘doe-eens-een-gokje-want-ik-ga-het-niet-direct-vertellen.’ Het was dan ook Archer die eerder op zijn opmerking reageerde door een tipje van de sluier oplichtte. Al lachend gaf hij aan dat haar boertjes een inspiratiebron waren. Waardoor hij zichzelf eigenlijk als tweede veroorzaker bekend maakte. Had hij de jongeman wat beter gekend dan had hij daar een plagende opmerking over gemaakt, deze keer hield hij het gericht op Jordyn. ''Ah, het kwam me al bekend voor.'' haakte Julian grijnzend op Archers opmerking in.
          Met een spastische beweging bewoog Jordyn zich weg van Archer nadat hij haar een prik in de zij gaf. Als iets een band tussen broer en zus, ook pleegfamilie, moest beschrijven was dit het wel. Gezien Julian enig kind was had hij geen idee hoe het werkelijk was om een broer of zus te hebben, al leek het hem altijd wel leuk al was hij zich ook bewust van de nadelen.
          “Maar als je het echt wilt weten, kattenkots en slakkenslijm vormden de basis. Een waar meesterwerk.” Fluisterde Jordyn terwijl ze naar hem toe leunde. Gevolgd door een overdreven knipoog. Bij het eerste ingrediënt vertrok zijn gezicht al. ''Kattenkots?'' Vroeg hij dan ook vol verbazing, al wilde hij eigenlijk het antwoord niet weten. Achteraf wilde hij helemaal niet weten wat er in de stinkbom zat. De minuten voordat hij over deze kennis beschikte waren verreweg de betere minuten. ''Gadverdamme, dat is echt disgusting. Herinner me eraan dat ik nooit aan jullie slechte kant moet komen.''
          Het onderwerp stinkbommen was wel weer voldoende geweest voor vandaag, het liefste wilde hij het helemaal vergeten en dan vooral de geur die het met zich meebracht. Hij had dan ook wel medelijden met degenen die in de getroffen coupé zaten. Hoewel, sommigen het wel verdienden. Misschien hielp het door te denken aan versgebakken Cauldron Cakes, die hadden wel een heerlijke geur.
          ''Hoe was jullie vakantie?'' Vroeg hij in een poging tot een nieuw onderwerp. Afwisselend keek hij de twee even vragend aan.


    Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

    Theseus Owen Scamander
    Seventeen years old | Hufflepuff | Chaser | With Eurybia | Great Hall |



    Terwijl hij tekende dacht hij in zijn achterhoofd aan de zilveren envelop die hij had ontvangen. Een uitnodiging voor de Slug Club. Theo wist nog niet precies wat hij hier nou van moest vinden. Het was alsof Slughorn van plan was alle studenten te gebruiken op een manier van: 'kijk nou wie ik al ken sinds ze student zijn'. Nu was Theo het gewend aan aandacht vanwege zijn achternaam, wat hij maar idioot vond, maar dit was iets anders. Hij zou waarschijnlijk gewoon naar de eerste bijeenkomst gaan en kijken wie er allemaal waren en kijken wat hij er van vond. Dat was wel zo netjes.

    ''Ik zou graag bij je willen zitten, maar op een Hufflepuff bankje zitten voelt als hoogverraad voor alle Gryffindors.'' De stem van Eurybia deed Theo glimlachen en hij keek van zijn tekening op naar de blondine.
    ''We willen natuurlijk niet dat je hoogverraad pleegt.'' gaf Theo als antwoord terwijl hij kort knikte. Hij kon goed overweg met de Gryffindor. Eurybia haalde op een of andere manier de spontane kant van Theo naar boven. Tijdens de lessen konden de twee ook lang door gaan over niet dingen die niet eens te maken hebben met de lessen. De lage concentratie van de Gryffindor dame en zijn lage concentratie vanwege de dyslexie waren een perfecte, of juist verschrikkelijke, combinatie om door de lessen te komen. Tot ergernis van enkele professors. Zelf vond Theo het altijd wel gezellig. Ondanks de eerdere opmerking van blondine ging ze toch zitten aan de Hufflepuff tafel. ''Ik zag een meisje met leuke laarsjes, misschien kunnen we die wel even lenen.'' Bij het woord lenen werden er met de vingers aanhalingstekens gemaakt. Theo schudde met zijn hoofd.
    ''Oh oh,'' Zijn oog viel even op zijn tekening en specifiek op een deel wat er niet goed uit zag. Dus gumde hij dit weg, voordat hij Eurybia weer aankeek. ''En waarvoor zouden we de leuke laarsjes moeten lenen?'' Soms wist hij totaal niet waar de dame haar gedachten gang over ging of naar toe ging. Dit was zo'n moment.

    ''Wat was je aan het doen... Tekenen?'' Hij zag hoe ze zijn tekening bekeek. ''je moet nog een keer mij tekenen.'' Een nieuwe glimlach sierde zijn lippen. Hij had het inderdaad ooit beloofd te doen.
    ''Absoluut. Je komt er niet meer onderuit, maar een artiest moet eerst goed oefenen voordat hij begint aan zijn meesterwerk, hm?''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    ΣЦЯYBIΛ

    Find your fire
    and do not be afraid
    to burn bridges
    that deserve to fall.

    — r.h. Sin



    💫 gryffindor 💫 Hair 💫 Currently at Great Hall with Theseus 💫



    ❝I just rolled my eyes so hard
    •´¯`•» I saw my brain. «•´¯`•.❞


          ''We willen natuurlijk niet dat je hoogverraad pleegt,'' zei Theo nog op haar woorden aan het begin van hun gesprek. Het maakte niet meer uit, ondanks het hoogverraad had ze toch besloten naast hem te gaan zitten. Soms moet je je verschillen aan de kant zetten en gewoon gaan zitten, Eurybia's meesteradvies over het leven.
          ''Oh oh,'' even keek de jongedame op. Blijkbaar was een deel van de tekening niet goed, want hij begon snel iets weg te gummen. Wat er niet goed aan was zal ze nooit weten, de fout was alweer uitgegumd en vervangen. Ze wenste dat het in het echte leven ook soms zo zou gaan, bijvoorbeeld toen ze een inktpot liet vallen en er een hele grote, inktzwarte vlek achterbleef in haar vloerbedekking. Het is er nu wel weer uit, maar toch. Het was minder werd als je het had kunnen uitgumme—, was dat de jongedame met de laarsjes? Haar ogen waren alweer op iets anders gericht, voordat hij had op kunnen merken dat ze naar zijn tekening had gekeken.
          ''En waarvoor zouden we de leuke laarsjes moeten lenen?'' Ze haalde haar schouders op. Theseus tekenkunsten waren op dit moment het meest aandachttrekkende in de ruimte. Haar ogen gingen naar zijn papier, als ze met iemand zou gaan samenwerken in een kunstzinnige opdracht zal dat Theseus zijn. Het zou waarschijnlijk niet goed uitpakken, maar toch. Na urenlang te praten over niks en discussies te voeren die toch in een compromis eindigden zouden ze waarschijnlijk nog samen snel iets in elkaar flansen. Toch, iets wat Theseus en zij samen in vijf minuten in elkaar zetten, werd waarschijnlijk beter dan als zij alleen had gewerkt. ''Absoluut. Je komt er niet meer onderuit, maar een artiest moet eerst goed oefenen voordat hij begint aan zijn meesterwerk, hm?'' Eurybia knikte bevestigend, ''je kent mij, Theseus,'' ze gooide de vlecht van haar rechtkant naar achteren en grijnsde, ''een jongedame zoals ik accepteert geen nee en zeker niet van een...'' Haar ogen gleden over de hele jongen om iets te bedenken, ze had nog niet bedacht hoe ze deze zin zou gaan eindigen. ''Uuhhh...'' Er was niet echt iets mis met Theseus, behalve zijn haarkleur. Hij moest het echt een keer gaan verven, dat zou echt geweldig zijn. Ze had er al een tijdje over nagedacht hoe ze hem kon overhalen het in een donkere kleur te verven, of blauw. Paste bij zijn ogen. ''Blondine,'' eindigde ze de zin. De jongedame realiseerde toen pas dat hun haarkleur exact hetzelfde was, oeps. Om het onderwerp te veranderen, voordat hij er een opmerking over kon maken, begon ze snel over iets anders wat hem meer zou interesseren. ''Hoe gaat het met Poppy?'' Eurybia hoopte dat Theseus haar snelle verandering van het onderwerp niet zal gaan opmerken, maar wist dat hij haar zeker zou gaan terugpakken.


    Siamo fuori di testa ma diversi da loro -- We’re out of our minds but different from them

    Theseus Owen Scamander
    Seventeen years old | Hufflepuff | Chaser | With Eurybia | Great Hall |



    Ondanks dat Theo niet het beste geduld van de wereld had, was zijn geduld bij het tekenen reuze. Het was dat hij nu met Eurybia was, anders zat hij zo in zijn eigen wereld. Wanneer hij aan het tekenen was kon hij de tijd vergeten zich helemaal afsluiten van de buitenwereld. Nu was dit op zich niet een groot probleem, vaak ging hij pas tekenen als hij echt de tijd had. Het probleem was eerder dat hij op een vrije dag uren achter elkaar kon tekenen zonder te eten of te drinken. Wat zich resulteerde dat hij de dag erna een barstende hoofdpijn had, zijn bril dus op moest én niet kon tekenen. Niet zo handig.

    Eurybia gaf geen antwoord op zijn vraag over de laarsjes en toen hij keek, zag hij dat haar ogen op zijn tekenblok gericht waren. Hij schoof zijn tekenblok een beetje in een manier waar op de blondine naast hem het wat beter kon bekijken en ging zelf er weer goed voor zitten. ''Je kent mij, Theseus,'' Theo knikte en mompelde een 'mhm' op het antwoord over dat hij haar nog zou tekenen. ''een jongedame zoals ik accepteert geen nee en zeker niet van een...Uuhhh...'' De jongen moest zijn best doen om niet te beginnen met lachen en hij keek haar aan met een opgetrokken wenkbrauw. ''Blondine.'' Voordat hij nota bene kon proberen te reageren op de dame sprak ze alweer. ''Hoe gaat het met Poppy?''

    ''Met Poppy gaat het goed. De kleine verraadster heeft de hele vakantie bij mijn zusje gezeten in plaats van bij mij.'' Bij het laatste rolde Theo met zijn ogen. Hoewel het zijn kat was al sinds zijn eerste jaar, was de kat thuis meer fan van zijn zusje of moeder. Een echte verrader.
    ''Maar terugkomend op dat je geen 'nee' accepteerd van blondines,'' begon Theo met een grijns. ''welke haarkleur heb jezelf ook al weer Eurybia?''
    ''Maar goed, ik sta open voor suggesties voor een andere haar kleur hoor. Brand los.''


    Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

    Aster Muir

    17 • Gryffindor • Beater • just outside of the great hall • with Jem & Sasha

    “When angry, count four. When very angry, swear.”

    Aster rolde weer dramatisch met zijn ogen toen Jem opschepte over alle beledigingen die ze nog had klaarliggen voor hem. Het rollen van zijn ogen leek wel een vaste activiteit die alleen voor haar bestemd was. Als hij een sikkel zou krijgen voor elke keer hij met zijn ogen rolde, zou hij genoeg snoep kunnen kopen bij Hondeydukes voor een heel jaar. De gedachte alleen al deed hem watertanden.
          'Ugh, was ik ook écht niet van plan. Ik denk dat Snape nog een betere optie als vriend is,' antwoordde hij toen Jem het over haar tolerantie voor Zaheer had. Overdreef hij erin om Snape tot vriend te benoemen? Hoogstwaarschijnlijk. Qua dramatisch effect kon het in ieder geval wel tellen. Hij zou waarschijnlijk nooit begrijpen waarom ze niet telkens gillend wegrende van de jongen.

    'Prima voor mij. Ik heb niets te verliezen.' Sasha's antwoord op zijn aanraden om te vluchten deed Aster zwijgen. Hij had geen idee of ze het zo ook echt bedoeld had, maar het leek wel heel erg alsof ze het over Cedric had. Iedereen had natuurlijk gezien hoe ze zichzelf compleet had afgesloten van haar vrienden toen haar broer in hun vierde jaar in Voldemorts weg had gestaan. Natuurlijk had hij dat verschrikkelijk erg voor haar gevonden, maar haar opmerking katapulteerde hem gelijk weer terug naar de zomer. Hij had zich net zoals haar gevoeld: geen zin om ook maar met iemand te praten.
          'Hmmm? Welk Quidditch team?' Dat was het enige wat Aster van Jem's woorden had opgevangen. Hij probeerde het akelige gevoel weer van zich af te schudden, hopend dat zijn kleine glitch niet al te hard had opgevallen bij de twee meisjes.
          'Het ligt er natuurlijk allemaal aan hoe leuk die feestjes gaan zijn die Slughorn gaat organiseren… Als ze echt boeiend zijn, zou zelfs ik wel geïnteresseerd zijn... al moet ik dan wel mijn garderobe iets aanpassen.. Slug zag er niet uit als iemand die houdt van casual chique,' voegde Sasha bij over de Slug Club. Toegegeven, het beeld van mensen in pyjama bij zo'n elite feestje zag er wel hilarisch uit.
          'Sasha, als jij in je gele pyjamabroek naar de Slugclub gaat, dan ben je nu al mijn held van het jaar. Of we gaan allemaal in onze pyjama.' Aster grinnikte lichtjes en voelde Jem's blik naar hem verschuiven. 'Ben jij daar ook voor te porren?'
          Het voelde als een uitdaging, en dat was het waarschijnlijk ook gewoon. 'Ben ik te porren voor iets wat waarschijnlijk tegen de regels in zal gaan?' vroeg hij zich luidop af terwijl hij met zijn vinger tegen zijn wang tikte, alsof hij diep nadacht. 'Wat denken jullie nu zelf?'

    [ bericht aangepast op 10 mei 2021 - 20:53 ]


    Nothing is impossible in my own powerful mind.

    ILLIAS EISENBERG
    ravenclaw • 16 • beater • Great Hall • with Pan, Ash & Margo

    Zijn ogen gleden kort naar Ashley, die hem warmer begroette dan hij van hem had verwacht. Misschien om zich beter voor te doen in het bijzijn van Margo en Pandora, daar zag hij de jongen wel voor aan eigenlijk. Het gesprek dat Illias had onderbroken bleek echter niet zo heel interessant. Hun zomers. Zo’n typisch terug-op-school onderwerp dat niemand ooit echt interesseerde. Of toch zeker Illias niet. Hij praatte veel liever over iets intellectuelers dan twee mensen die niet anders deden dan met elkaar het bed in duiken. Al zei hij dat natuurlijk niet hardop. Margo’s enthousiaste reactie op zijn aankomst liet een glimlach verschijnen.
          “Dankjewel Margo, lief van je,” zei hij terug, waarna hij luisterde naar de drie hun zomerverhalen. Zijn zomer was niet bepaald interessant geweest, als je de grote hoeveelheid ruzies niet meetelde. Of het feit dat hij besloten had een neppe relatie aan te gaan met Jemima. Al kon hij dat natuurlijk niet zeggen. “Ik voel je wat betreft die verplichte dinners,” zei Illias tegen Pandora. Het typische leven van een volbloed. Voor de meeste volbloeden dan, vooral wanneer ze aan de kant van je-weet-wel stonden.
          Toen Margo vroeg over wat voor een soort dinners het ging, schoten Illias’ ogen op en neer tussen de twee dames. Hij was benieuwd wat – als ze ging antwoorden – ze ging zeggen. Echter, voordat Pandora op haar vraag kon antwoorden, was Margo al aan het vertellen over haar eigen vakantie. “De rotsen van Wales voor een zeventiende keer bestuderen? Dan moet je ze wel heel interessant vinden,” grapte Illias, al wist hij uit haar toon te halen dat het geen vrijwillige keuze had. Margo’s vakantie klonk in ieder geval een stuk minder intensief, actief en romantisch als die van de andere twee, maar ergens kon hij dat meer waarderen.
          “Mijn vakantie, hè? Nou mijn ouders en ik hebben echt de tijd van ons leven beleefd met onze constante ruzies over totale onzin.. En we zijn op rondreis door Europa geweest, op de magische manier natuurlijk. Oh en Jemima en ik zijn deze vakantie een koppeltje geworden, dat is ook wel interessant. Verder niet echt iets bijzonders,” antwoordde Illias Margo’s vraag. Hij gaf haar een korte glimlach en gleed zijn blik toen over naar de fles die bij het drietal stond.
          “Zou ik daar ook wat van mogen?” vroeg hij aan ze. Het was immers onbeschoft om het zo maar te pakken. Zoveel manieren had de jongen dan wel weer.



    Niet mijn beste werk ooit, moet echt nog even inkomen, lol.

    [ bericht aangepast op 10 mei 2021 - 22:36 ]


    That is a perfect copy of reality.

    ΣЦЯYBIΛ

    Find your fire
    and do not be afraid
    to burn bridges
    that deserve to fall.

    — r.h. Sin



    💫 gryffindor 💫 Hair 💫 Currently at Great Hall with Theseus 💫



    ❝I just rolled my eyes so hard
    •´¯`•» I saw my brain. «•´¯`•.❞


          ''Met Poppy gaat het goed. De kleine verraadster heeft de hele vakantie bij mijn zusje gezeten in plaats van bij mij.'' Eurydia maakte een pruillipje en keek hem aan met een (sarcastische) tragische blik in haar ogen. Dit kon ze niet heel lang volhouden. Ze vond het altijd grappig als Theseus met zijn ogen rolde, het deed haar denken aan wanneer een klein jongetje zijn ogen rolde, zoals een tienjarige wanneer zijn of haar moeder zegt ''geen snoep meer''! Theseus had gewoon een schattig gezicht, daar kon hij ook niks aandoen. ''Het klinkt alsof je kat hoogverraad heeft gepleegd,'' ze schudde nog steeds lachend haar hoofd. Haar vlechtjes bewogen heen en weer met haar hoofd mee. ''Ik ben dus niet de enige meester crimineel die je kent.''
          ''Maar terugkomend op dat je geen 'nee' accepteerd van blondines,'' begon Theo weer. De grijns was een waarschuwing, ze dacht het al. Hij kan ook nooit iets laten rusten. Dit is precies waarom hun discussies altijd zolang duren, hij weet wel dat zij gelijk heeft, maar hij wil gewoon bewijzen dat hij ook 0,83% gelijk heeft. ''Welke haarkleur heb jezelf ook al weer Eurybia?''
          ''Hmmmmm,'' haar mond maakte een licht geïrriteerd geluid. De jongedame kneep haar ogen dicht en schudde opnieuw haar hoofd zachtjes heen en weer. ''Nee, ik heb...'' Alweer begon ze een zin, zonder het doel in haar hoofd te bedenken. Haar improvisatie was hetgeen wat haar altijd in de problemen bracht, ''donker... nep blond haar.'' Ze knikte, zelf nog nadenkend over wat ze nou net had gezegd. Ze krapte onzeker aan haar wang, ''ja...''. In haar stem kon je de twijfel horen. Ze probeerde het wel flexibel te laten klinken, maar ze faalde hevig. ''Het is een Franse trend...'' Ze zei het voordat hij het kon doen: ''Ik hou wel op.'' Zelf knikte Eurybia al bevestigend, misschien was het beter als ze even ophield met praten.
          ''Maar goed, ik sta open voor suggesties voor een andere haar kleur hoor. Brand los.'' Het moment waar ze al eeuwen op heeft gewacht was eindelijk daar gekomen. Eurybia had een heel script uitgeschreven over hoe ze hem zou overhalen zijn haar blauw zou verven en ze eindelijk een soort smurf vriend had. Ze moest het alleen wel goed spelen, dus leunde ze een beetje naar achter en begon ze met haar eigen blonde haar te spelen. ''Ik heb nog niks bedacht, maar...'' Ze liet haar vingers op de tafel tikken als een soort tromgeroffel voor de grote surprise, haar andere hand legde ze op zijn schouder neer, bij ieder woord die ze sprak gaf ze hem een schouderklopje. ''Ik. Denk. Dat. Blauw. Haar. Je. Zal. Staan.'' Ze sloeg haar handen weer ineen, om hem als een onschuldige puppy aan te staren. ''Past bij je ogen.'' De schouderklopjes hadden een doel, ze moesten Theseus afleiden van wat ze nou werkelijk zei en ervoor zorgden dat hij er niet te lang over na kon denken, zodat hij sneller ja zou zeggen. De puppyogen waren er gewoon, omdat die altijd werken. ''Ik accepteer nog steeds geen nee van een blondine,'' vulde ze zichzelf snel aan, terwijl ze hem hoopvol aankeek.

    [ bericht aangepast op 10 mei 2021 - 23:17 ]


    Siamo fuori di testa ma diversi da loro -- We’re out of our minds but different from them

    NOVALIE ARIA FITZGERALD
    16 years      —      Hufflepuff Prefect      —      Huffelpuff Common Room      —       w. Aidan


    "for the healers and feelers of the world: — "

    " — be kind to yourself first."


    Aidan drukte me nogmaals tegen zich aan nadat ik me meermaals verontschuldigd had voor mijn vraag. “Kan gebeuren,” vertelde hij me en ik hoorde hem boven mijn hoofd een snuivend geluid maken. Er verscheen klein glimlachje op mijn gezicht. “Is het tijd voor je dagelijkse dosis Novalie of wat ben je aan het doen?” poogde ik zo serieus mogelijk te zeggen.
          Er volgde een stilte – eentje waarvan ik weinig zin te had deze te onderbreken. Dit vond ik zo heerlijk aan onze vriendschap. We konden samen zijn maar toch in onze eigen gedachten. Iets wat ik nodig had. De stilte werd echter onderbroken doordat Aidan het woord toverschaak liet vallen. Meteen had hij mijn interesse weten te wekken. “Ik wil je best nog een keer inmaken,” vertelde ik hem dan ook nonchalant.
          Toch trok ik mijn nek iets in als een schildpad en hield mijn hand boven mijn hoofd met de palmen naar Aidan toe gericht. Meestal nam hij van dit soort momenten gebruik om mijn haar door de war te gooien. Deze keer was ik erop bedacht. Hij grinnikte om mijn houding waardoor ik tussen mijn vingers door gluurde om zijn gezichtsuitdrukking te kunnen bepalen. Daarin zag ik genoeg om te weten dat hij mijn defensieve houding als een uitnodiging zag om me beet te pakken en eens flink mijn haar door de war te gooien.
          “Aidan! Mijn haar!” Mijn stem ging een octaaf de lucht terwijl ik eerst verwoede pogingen deed om hem tegen te gaan. Uiteindelijk gaf ik het op en wachtte ik geduldig tot hij zich weer terug trok. “Ja?” begon ik. “Ben je klaar? Of moet ik nog even wachten?” Helaas was ik vrijwel onverstaanbaar vanwege de houtgreep waar hij me in vast hield.
          “Nah, deze keer ga ik jou inmaken. Ik ben heus wel instaat om je af en toe ook op intelligentie in te maken, niet alleen in fysieke stoeipartijen.” De lach van Aidan liet ook een lach op mijn gezicht verschijnen en hij legde zijn kin op mijn hoofd. Met een zucht ontspande ik mijn spieren. Mijn gezicht werd stevig tegen zijn borstkas aangedrukt waardoor ik nauwelijks antwoord kon geven op de vraag die hij me stelde, of we een deal hadden.
          “Lucht!” mompelde ik met een dramatische stem alvorens ik me met de nodige moeite los wist te maken. Mijn wangen waren rood aangelopen en ik zette mijn bril rechterop mijn neus. Ik keek hem streng over de rand aan en deed een vruchteloze poging mijn haar te fatsoeneren. Vervolgens ging ik weer terug naar de kern van ons gesprek. “Ik ga er nog wel met Avalon over praten. Misschien heeft zij er meer weet van? Over mijn tweelingzus gesproken, zij heeft nog wat spullen van mij in haar tas zitten. Ga je mee naar de Grote Zaal om te kijken of ze daar nog aanwezig is?”


    I have seen my own sun darkened

          AVALON ISOLDE FITZGERALD     
    Be known for your kindness and grace
    Sixteen years • Ravenclaw • Head Girl • Quidditch Captain & Chaser • with Dmitri • at Astronomy Tower

    "Dat is wel mijn doel, maar het is natuurlijk even afwachten hoe het team dit jaar samen speelt... Helaas is samenwerken niet de sterkste kwaliteit op mijn afdeling." Avalon grinnikte. Dat was een understatement. Slytherin en samenwerken, dat zou nog een grote uitdaging worden met alle haantjes die daar rondliepen. “Maak je borst maar nat, Captain. Je mag dan wel m’n beste vriend zijn, maar Ravenclaw zal zich op het veld niet inhouden.”
          Dmitri sloeg kort zijn arm om Ava heen. “Wacht maar tot ik op mezelf woon, dan zal dat wel anders zijn...” hij viel even stil. “Dan ben je altijd welkom, of kom ik naar jou toe.” Avalon knikte goedkeurend, maar merkte aan Dmitri dat hij er liever niet te lang bij stil wou staan, dus ze ging er verder niet meer op. Het onderwerp verplaatste zich. “Bij de grootste losers natuurlijk!" Opperde ze toen ze hun jaarlijkse traditie voortzetten. Hun klasgenoten ranken was de normaalste gang van zaken geworden, en deden dat dan ook steevast elke eerste schooldag van het nieuwe jaar.
    De eerste naam die Avalon had geopperd was die van Zaheer geweest. Nonchalant haalde Dmitri zijn schouders op. “Hij is prima.” Was zijn antwoord, doelend op iedereen’s ‘meest geliefde’ Slytherin. Avalon wist dat haar beste vriend zo af en toe met Zaheer omging en ondanks dat ze de blonde jongen amper kende, wist ze niet of ze daar heel blij mee was. Ze had de verhalen gehoord en ze kende zijn reputatie maar al te goed. Als vrouw zijnde was het misschien maar het beste om ver uit de buurt van een Selwyn te blijven.
    "Maar hij draagt er zelf ook wel aan bij dat zoveel mensen hem niet mogen." Ging Dmitri bedenkelijk verder. Twijfelend of hij nu een slecht woord over zijn zogenoemde vriend uitte. Dat was niet zo, en al was dat wel zo, dan wist Dmitri vast dat zijn geheim bij haar veilig zou zijn. "Maar jij vindt hem dus bij de grootste losers behoren?" Vroeg Dmitri aan Avalon. "Aangezien je met de losers wilt beginnen en als eerst Zaheer oppert." Hij keek haar geamuseerd aan. “Betrapt.” Grijnsde ze. Zaheer riep het gewoon eerlijk gezegd wel een beetje op zich af. “Nee, ik weet het eigenlijk niet, ik ken hem niet goed genoeg.” Ging ze serieus verder. “Maar ik ken de verhalen.” Ze nam nog een slokje. “En die zijn niet best.” Sloot ze haar zin af. “Who’s next? Als we toch bij jouw afdeling blijven: Waar Zaheer gaan Rowle en Rosier, maar Zoya is ook wel vaak bij dat groepje aanwezig. What about her?”


    someone out there feels better because you exist

    ♠ Ashley Joseph Jones ♠
    - Ready to start a Revolution -
    17 years old • Gryffindor • Progressive • Great Hall • Pandora, Margo and Ilias



    *ik heb een beetje gespeeld met de volgorde,
    om het makkelijker te maken voor mezelf.
    Hoop dat jullie dat niet erg vinden x:
    Ash zat nog altijd met Pandora voor hem aan de tafel van Gryffindor. Tegenover hem zaten Margo, zijn team captain van Gryffindor.
    "Waaaauw," zei Pandora, "hoe lang heb je over die zin nagedacht?" Ashley porde haar meteen onder de tafel.
    "Bedenking die ik me aan het einde van het avondmaal gemaakt heb, om eerlijk te zijn. Was wat aan het dagdromen over onze hemelbedden en toen realiseerde ik me dat. Niet dat het zo’n diepgaande gedachte is, natuurlijk," legde Margo uit. "Geen inzicht die de filosofieboeken halen zal, vrees ik."
    Ashley haalde zijn schouders op. "Who knows? Misschien breng je na je tijd hier wel een filosofisch meesterwerk uit!"
    Pandora keek hem aan en knikte instemmend.
    "Goedenavond iedereen, nemen jullie genoegen met de verrijking op jullie leven dat mijn gezelschap zal hebben?" Ilias , zijn vriend en rivaal, voegde zich bij het drietal. Was hij blij dat de jongen bij hen was komen zitten? Nee. Zouden dingen nu interessanter kunnen worden? Ja.
    "Natuurlijk niet!’ zei Margo enthousiast. ‘Hoe meer zielen, hoe meer vreugde," Dat moeten we nog maar zien... dacht Ashley na het horen van Margo haar woorden.
    “Dankjewel Margo, lief van je,” zei Ilias slijmerig.
    "Ik heb eigenlijk een hele leuke zomer gehad, dankjewel voor het vragen," vertelde Ashley over zijn zomervakantie "Al me al denk ik drie dagen in mijn eigen bed geslapen en verder alle nachten doorgebracht met deze hier." Hij was zich er maar al te goed van bewust dat de relatie tussen Pandora en hem soms een beetje weird kon overkomen op anderen. Voor sommigen leken ze een stel, anderen vroegen of ze zijn zusje was. Beiden waren tegelijkertijd waar én niet waar. Ze hadden dan wel geen relatie en waren niet in bloed aan elkaar verbonden, maar hun band was zo met elkaar verweven...
    "Groot gelijk. Altijd fijner om samen tijd door te brengen dan alleen te zitten wegroten." Grapte Margo. Hoe kon je deze meid niet mogen? "Maar super om te horen dat je een fijne zomer gehad hebt, ben oprecht blij voor je. Met de stress die de laatste tijd in de lucht hangt, verdienden jullie absoluut een aangename zomer." En ze glimlachte. Pandora vroeg hoe Margo haar zomer was.
    "Mijn zomer was oké,’ beantwoordde Margo Pandora haar vraag. "De rotsen van Wales voor de 17de zomer op rij kunnen bestuderen, waarlijk fascinerend,"
    “De rotsen van Wales voor een zeventiende keer bestuderen? Dan moet je ze wel heel interessant vinden,” grapte Ilias.
    Pandora giechelde.
    "Maar goed, over het algemeen. Leuke vakantietrip gedaan, ook. Allemaal behoorlijk gewoontjes, geen wilde avonturen of iets dergelijks." besloot Margo.

    'En jij, Ilias? Fijne vakantie gehad? Klaar voor het nieuwe jaar? En welke diners, trouwens, als ik vragen mag? Het soort verplichte familiedinertjes, of wat anders?" vroeg Margo verder aan Pandora. "Als je het er liever niet over hebt, ook goed, hoor,’ voegde ze er snel aan toe."
    Pandora wendde zich tot Margo. "Nee, het is prima." klonk haar hoge stem. "Mijn moeder werkt op het ministerie en nodigt graag collega's en hun families uit. Ik moet verplicht aanwezig zijn. Het is meestal heel saai."
    “Ik voel je wat betreft die verplichte dinners,” zei Ilias. Ashley zijn ogen schoten naar hem toe, alsof hij hem in de gaten moest houden. Wanneer het om Pandora ging was Ashley erg beschermend. Ze werd al vele jaren geplaagd door de andere leerlingen. In hun eerste jaren op Hogwarts was het het ergste. Het leek af te nemen, maar Ash vond het nog steeds vervelend. Pandora zelf leek er niet te veel om te geven. Het gaat toch niet te ver? Bovendien heb ik wel andere dingen om me mee bezig te houden hoorde hij Pandora nonchalant zeggen. Maar Ash kon het niet helpen dat hij zich soms als een herdershond voelde die zijn weerloze schaapje moest verdedigen tegen de wolven van de school.
    “Mijn vakantie, hè? Nou mijn ouders en ik hebben echt de tijd van ons leven beleefd met onze constante ruzies over totale onzin.. En we zijn op rondreis door Europa geweest, op de magische manier natuurlijk. Oh en Jemima en ik zijn deze vakantie een koppeltje geworden, dat is ook wel interessant. Verder niet echt iets bijzonders,” vertelde Ilias. “Zou ik daar ook wat van mogen?”
    Pandora knikte, keek rond en overhandigde de fles vervolgens aan Ilias.
    "Jij en Jem een 'koppeltje' he?" Ashley legde een sarcastische nadruk op het woord koppeltje, waar hij een hekel aan had. Bovendien zat het hem niet lekker, dat Ilias met Jem was. Hij wist niet zeker of dit gevoel afkomstig was uit een soort jaloezie; dat hij zelf met Jem wou zijn. of dat hij vooral wou dat Ilias níet met Jemina was. "Dat had ik niet zien aankomen. Waren jullie al langer aan het daten?" vroeg Ashley dan ook uitdagend verder.



          ZAHEER ACEVES SELWYN     
    The beast inside is sleeping, not dead
    Seventeen years • Slytherin • Prefect • with Zoya, Rabastan & Walden • at Slytherin Common room

    “Oké, dat maakte het er niet beter op,” verzuchtte Zoya op zijn opmerking dat ze altijd zijn Queen zou blijven. Ze negeerde zijn, nog steeds, uitgestoken hand en stond op uit de zachte kussens van de sofa. Hij haalde zijn schouders op. Dan niet.
          ”En hoe oud ben je? Vijf? Zes?” Hij bracht zijn gezicht tot vlakbij die van Zoya. “Toevallig ben ik 7, dat is waarom het niets tussen ons kan worden.” Doelend op het leeftijdsverschil. “Ik dacht dat je inmiddels geen hulp meer nodig had bij het aankleden.” Ze kruiste haar armen voor haar borst, waarna ze zich omdraaide om haar boek can de sofa te rapen. “En als je hulp nodig hebt met uitkleden, weet je dat je dat ergens anders moet gaan zoeken.” Geamuseerd keek hij haar aan. Stiekem wilde ze hem gewoon, dat wist hij en diep in haar hart wist Zoya dat ook. Ze wou het alleen niet toegeven. “Wil je nou wel of niet mijn Queen zijn?” Grapte hij. “Je geeft vandaag wel veel gemengde signalen af.” Rowle en Rosier stonden er een beetje verloren bij en gaapte de twee aan. Zaheer besteden geen aandacht aan hen. Het was nu alleen even hem en Zoya. “Maar als jij niet wil, waar moet ik het volgens jou dan gaan zoeken?” Ging hij verder en trok zijn wenkbrauw vragend op. “Maar goed.. wat ik je wilde laten zien...” antwoordde hij langzaam haar vraag, terwijl hij een blik uitwisselde met Rosier. “Rosier heeft wat lekkers meegenomen.”


    someone out there feels better because you exist

    ❂ Pandora Lovegood ❂
    Experimental Witch
    17 years old • Ravenclaw • Free Spirit • Great Hall • Ravenclaw Uniform • Ashley, Margo and Ilias

    Pandora staarde de Great Hall in. Ze observeerde wie er verder nog aanwezig was van hun jaar. Ze herkende Theseus samen met Eurybia aan de tafel van Hufflpuff. Een eindje verderop aan dezelfde tafel zaten Archer, Julian en Jordyn. Ook spotte ze Eileen en Amira met zijn tweetjes kletsend. Misschien kunnen we een leeg lokaal vinden om met z'n allen naar toe te gaan? dacht Pandora. een soort welcome back party... maar dan voor onszelf..
    "En welke diners, trouwens, als ik vragen mag? Het soort verplichte familiedinertjes, of wat anders? Als je het er liever niet over hebt, ook goed, hoor," Margo keek Pandora aan. Ze schrok wakker uit haar gedachten en wendde zich tot Margo.
    "Nee, het is prima." zei ze, absoluut geen bezwaar hebbende om over de diners te praten. "Mijn moeder werkt op het ministerie en nodigt graag collega's en hun families uit. Ik moet verplicht aanwezig zijn. Het is meestal heel saai." legde ze uit, het was niet echt een ingewikkeld of spannend verhaal.
    “Ik voel je wat betreft die verplichte dinners,” zei Ilias. “Mijn vakantie, hè? Nou mijn ouders en ik hebben echt de tijd van ons leven beleefd met onze constante ruzies over totale onzin.. En we zijn op rondreis door Europa geweest, op de magische manier natuurlijk. Oh en Jemima en ik zijn deze vakantie een koppeltje geworden, dat is ook wel interessant. Verder niet echt iets bijzonders,” vertelde Ilias. “Zou ik daar ook wat van mogen?”
    Pandora keek omlaag, naar de fles die ze onder de tafel had. Keek vervolgens nog kort rond, om te checken of er echt geen klassenoudsten aanwezig waren die het zouden zien. Maar de Great Hall leek bijna leeg te zijn, op hun eigen jaargenoten na. En als een van hun er iets van zou zeggen, zou Pandora hen gewoon ook wat te drinken aanbieden, dan zouden ze toch geen stafpunten gaan geven toch?
    "Jij en Jem een 'koppeltje' he?" ging Ashley in op Ilias zijn aankondiging van zijn nieuwe relatie. "Dat had ik niet zien aankomen. Waren jullie al langer aan het daten?"
    "Gefeliciteerd." feliciteerde Pandora Ilias. Hoe leuk een relatie... misschien dat zij die ook ooit zou hebben.

          AIOFE ZARA O'CONNOR     
    Only the gentle are ever truly strong
    Sixteen years • Hufflepuff • with Castor • at somewhere outside

    Perfect. Er zullen vast wel ergens opvouwbare trappetjes te vinden zijn.” Grijnsde Cas breed. Ze lachte. “En anders hebben kunnen we altijd nog een beetje magie gebruiken.” Knipoogde ze doelend op hun magische kennis terwijl ze op een van de vele bankjes buiten plaats nam. Castor kwam dicht naast haar zitten. Ze voelde hoe de haartjes op haar arm meteen overeind gingen staan en hoe haar hart heviger begon te bonken. Een lichte blos verscheen op haar wangen en om daar niet de aandacht op te vestigen sloeg ze haar ogen snel ten hemel. “Ik zou je graag wat over de sterrenlucht vertellen maar uh…” Klonk Cas’s stem. “De kans dat ik je iets vertel dat niet klopt is vrij groot.”
          “Dat maakt niet uit, ik ben reuze benieuwd naar jouw versie van onze Melkweg.”
    “Nou uh…” Begon hij en keek omhoog naar de vele sterren boven hen. “Meestal met astronomie schrijf ik gewoon het meest dramatische op wat ik kan bedenken, dat doet het vaak wel goed,” Hij moest lachen. “Maar ik zal je die onheilspellende verhalen besparen. In plaats daarvan.” Voor enkele seconde viel Castor stil, waarna hij de draad van zijn verhaal oppakte. “De melkweg is ontstaan door een boze god, iemand had net zijn laatste chocolade opgegeten. Vond hij niet zo leuk, dus als wraak gooide hij al het melk op aarde de lucht in, zodat niemand ooit nog chocolade kon eten,” eindigde hij zijn verhaal. Lichtelijk geamuseerd staarde Aiofe hem sprakeloos aan. “De dingen die soms uit jouw mond komen.” Giechelde ze, terwijl ze het verhaal van Cas voor zich kon zien. “Dat verhaal zou van mij een Uitmuntend verdienen.” Ze vleide zich wat dichter tegen hem aan terwijl haar ogen weer naar het heelal boven gleden.
          “Mijn treinreis was niet zo spannend, zoals gewoonlijk samen met Darryn. Ik heb Darryn nog niet verteld over dit.. Ons. Hoe was jouw treinreis?” Antwoordde op zijn vraag. “Oh ja, natuurlijk, we willen natuurlijk niet dat hij dit onweerstaanbare gezicht met een blauw oog versierd,” grijnsde hij, ergens hoorde ze een lichte teleurstelling in zijn stem. “Het zou je zeker onweerstaanbaar maken, maar ik wil het je niet aan doen.” Ze glimlachte. “Niet dat ik hem daar reden toe zal geven, natuurlijk,” voegde Castor er nog snel aan toe. “Het is niet dat ik het hem niet wil vertellen, dat weet je...” probeerde ze hem toch een beetje gerust te stellen. “... maar je weet hoe hij is.”.
    “Mijn treinreis was wel okay, Amira lastig gevallen, jouw snoepjes opgegeten...” antwoordde hij op haar vraag. Cas en zijn snoepjes. Het was aandoenlijk. “Hoe was het met Amira?”


    someone out there feels better because you exist

    A I D A N      F E N W I C K


    16 jaar ~ Hufflepuff prefect ~ Hufflepuff Common Room ~ met Novalie




    'Is het tijd voor je dagelijkse dosis Novalie of wat ben je aan het doen?' vroeg Novalie toen ze doorhad dat Aidan haar geur in zich opnam. Ze klonk serieus, maar hij wist wel dat ze hem alleen maar zat te stangen.
          'Dagelijkse dosis Novalie is een interessante benaming,' grinnikte hij. 'Maar mag ik niet gewoon mijn manieren hebben om tot rust te komen?' Het kon hem weinig schelen dat Nova op de hoogte was van al zijn rare gewoontes. En daarnaast, hadden goede vrienden niet vaak zat rare gewoontes met elkaar?
          Na hun moment van rust, keerde dan toch de speelsheid van hun vriendschap weer terug. Aidan moest alleen maar breder grijnzen toen hij zag hoe Novalie haar best deed om zichzelf te beschermen en verstoppen. Hoe ze tussen haar vingers door naar hem gluurde zag er dan ook erg aandoenlijk uit. Het maakte het plezier dat hij eruit haalde daarnaast ook alleen nog maar groter.
          'Aidan! Mijn haar!' gilde ze toen Aidan eenmaal had toegeslagen. Een kreet waar hij zich weinig van aantrok. Hij zou het wel horen als er daadwerkelijk wat aan de hand was. Helaas gaf ze haar verzet al veel te gauw op, iets wat hij toch wel jammer vond. Hoe meer ze tegenstribbelde, hoe meer hij ervan genoot om haar zo te plagen. 'Ja, ben je klaar? Of moet ik nog even wachten?' klonk er uiteindelijk gemoffeld uit zijn houdgreep.
          'Eigenlijk nog niet, maar oké dan.' Hij probeerde zo dramatisch mogelijk te klinken, maar het lukte hem niet om het plezier uit zijn stem te halen. Tussen de woorden klonk dan ook een onbedoelde grinnik door. Jammer, zijn cover was blown, maar zonder de grinnik had Novalie hem vast ook allang doorgehad. Hij hield haar echter nog wel vast voordat hij haar daadwerkelijk los zou laten en deed nog even zijn verhaal over hun geplande schaakavond. In het vervolg kon hij het dan ook echt niet laten om haar toch nog even stevig tegen zich aan te drukken.
          'Lucht,' piepte Novalie uiteindelijk en ze begon zich weer los te wurmen. Hij liet haar dan ook doen, maar oefende nog wel de nodige druk uit om het haar moeilijk te maken. Ze moest wel vechten voor de overwinning, dacht hij grijnzend. Ze keek hem eenmaal ontsnapt streng aan, waarop hij een quasi onschuldige blik opzette. Toch kreeg ze het voor elkaar om weer naar een serieus onderwerp terug te gaan.
          'Ik ga er nog wel met Avalon over praten.' Aha, die verdomde zilveren envelop. Liever was Aidan hier niet op teruggekeerd, maar hij snapte dat het Nova dwars bleef zitten. 'Misschien heeft zij er meer weet van?' ging ze verder. 'Over mijn tweelingzus gesproken, zij heeft nog wat spullen van mij in haar tas zitten. Ga je mee naar de Grote Zaal om te kijken of ze daar nog aanwezig is?'
          Eigenlijk had hij nog steeds geen zin om weer naar de Grote Zaal te gaan. Aan de andere kant kon hij hier nou ook niet zielig blijven hangen, terwijl er voldoende jaargenoten en vrienden waren om weer te begroeten.
          'Ik kan wel meekomen, ja,' zei hij, vervolgens zijn schouders ophalend. 'Ik heb nog lang niet iedereen kunnen begroeten na de zomer, wie weet wie we tegen komen.' Met lichte tegenzin stond hij op van de bank en hij bood Novalie zijn hand aan om haar overeind te trekken.


    [ bericht aangepast op 12 mei 2021 - 23:15 ]


    Stenenlikker