[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Cole • Catan • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • • • • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Peitho • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • •

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Schumacher • • • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Peitho •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Schumacher • • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Peitho

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 10:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij stak zijn boek weg terwijl Isa voor hem ging zitten. 'Als het een troost kan zijn, het is ons laatste jaar en dan zijn we voor altijd verlost van die rotzak.'
Nog één jaartje en hij kan eindelijk zijn middelvinger uitsteken naar al die rotte appels op Hogwarts. 'En je weet wat ze zeggen... De populaire op school stellen later niets meer voor in hun volwassen leven.' Hij grijnsde lichtjes bij het beeld dat hij er zich bij voorstelde. Mosh met een immense bierbuik terwijl hij wegkwijnt omdat hij niet meer het middelpunt is van alles. En Daphne en Prudence die het niet aankunnen dat ze ouder worden en zo lelijk aan het worden zijn zoals hun innerlijk. Héérlijk. 'Terwijl mensen zoals jij en ik juist dan gaan beginnen aan een geweldig leven.'

Isabella glimlachte oprecht. Noah wist haar altijd op een of andere manier weer op te vrolijken. "Klinkt goed," zei Isa. Ook al wist ze zelf nog niet zo goed wat ze nu na school wilde doen. Ze zat erover na te denken om misschien richting heler te gaan, maar haar spreukwerk was niet zo sterk. Misschien nam ze haar ouders winkel over. "Weet je wat je al wil doen na school?" Vroeg ze Noah nieuwsgierig

---

It's never gonna happen, Guys.

JEMIMA GAUTHIER ravenclaw • in a flooded part of the train • with upset firstyears Jem was gevlucht zodra haar ouders haar hadden afgezet op het perron. Na de hele zomer vol gepraat over pureblood dit, pureblood dat, was ze er helemaal klaar. Haar vader riep haar nog na, maar ze bleef stug doorlopen. Waarschijnlijk zal ze daar later nog wel weer iets over horen, maar dat kon haar op dat moment niet bijzonder veel boeien. Tot kerst was ze toch niet bij haar ouders in de buurt. Ze nam plaats in de eerste en beste lege coupe die ze kon vinden, borg haar spullen op en maakte het zichzelf gemakkelijk met een van de vele boeken die ze had meegesleurd. Enige tijd nadat de trein begonnen was met rijden, stroomde er water onder de coupédeur door. Als het niet was voor geluiden van hysterisch klinkende eerstejaars, dan was Jem gewoon op haar plek blijven zitten. “Dit is waarom je niet een groep incapabele tieners alleen in een trein moet reizen,” murmelde ze tegen haarzelf. Het moge een wonder zijn dat er nog geen Lord of the Flies praktijken waren uitgebarsten – voor nu dan.       Nog meer water stroomde de coupé binnen toen ze de deur openen, maar er was nog geen natte sokken gevaar. Uit andere coupes keken enkele studenten nieuwsgierig de gang in, richting de overstuur zijnde eerstejaars. De eerstejaars, waarvan er een bijna in tranen was, keken haar met grote ogen aan. “Dus…” begon ze langzaam. “Ik ben best nieuwsgierig hoe jullie dit voor elkaar hebben gekregen.”

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 20:13 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

'Hm, goeie vraag.' Hij deed nu alsof hij totaal nog geen flauw idee had wat hij later wou doen, maar in feite had hij het al allemaal uitgestippeld. 'Ik denk dat ik toch wil verder gaan in het uitvinden.' Hij glimlachte zwak. Voor veel mensen klinkt het zo gek, maar voor hem is het bittere ernst. 'Dus moest je ooit een idee hebben, laat het mij weten. Ik vernoem het dan wel naar jou.' Oh, hij zou wel meer uitvindingen naar haar vernoemen. Hij onderdrukte een zucht, en liet zijn blik even naar buiten glijden. 'Zou handig zijn om iets uit te vinden waar we Mosh goed mee kunnen treiteren.'

Ze staarde wat naar buiten terwijl de andere druk aan het praten waren. Zelf boeide het gesprek over koetjes en kalfjes niet echt, ze vroeg zich meer af waar Eileen zich bevond. Ze had ze in ieder geval niet opgemerkt op het perron. Misschien straks een betere poging op Hogwarts zelf.
Ze schoot uit haar trance als Daphne haar plots een vraag stelde. Waar Mosh Oké, ze had de essentie gesnapt. 'Ehh, weet ik eigenlijk niet? Die zal wel nog ergens iemand aan het pesten zijn. Je weet toch dat hij ieder jaar zijn record van aantal pestslachtoffers wil verslaan op de trein?' Ze grijnsde lichtjes en boog zich meer naar Daphne toe. 'Ooooh, maar ik weet ook iemand voor jou.' Haar ogen fonkelden als diamanten en een duivele grijns verscheen rond haar mondhoeken. 'Een echt prachtexemplaar voor ons laatste jaar, al zeg ik het zelf.'

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 20:27 ]

Ze grinnikte om hem. "Ik laat het weten," verzekerde ze hem. Bij zijn laatste opmerking kwam er een kleine sluwe glimlach op haar gezicht. "Wel, ik ken nog wel een paar toverdranken die een leuk effect hebben."
      Een blos schoot naar haar wangen, toen ze besefte dat ze dat hard op had gezegd. Maar toverdranken was nu eenmaal haar beste vak en thuis in de kruidenwinkel kon ze soms ook lekker uitproberen met de verschillende dranken. En daar zaten soms wel eens een paar tussen die gemene dingen konden doen.

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 20:25 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

<< In een coupé met Isabella >>

Zijn ogen werden wat groter doordat hij meteen opgewonden werd door het feit dat ze nog wel wat toverdrankjes kende. Hij vouwde zijn handen samen en liet zijn kin er op rusten terwijl hij haar met knipperende ogen aankeek. 'Ga vooral verder.' Hij probeerde niet te lachen. Nu wou hij echt wel weten welke ze in haar hoofd had. Hij kon altijd eens proberen met Jem om ze tot een goed einde te brengen. Die meid zou het ook geweldig vinden als ze wist dat het is om Mosh een hak te zetten.

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 20:30 ]

"Wel, uhm.." Isabella haalde even kort een hand door haar rode haren heen. "Normaal ben ik niet zo van wraak.." zei ze zachtjes. Eigenlijk wilde ze geen problemen met Mosh. Voor nu liet hij haar vaak toch met rust en ze wilde niets uitlokken.
      Ze keek even op in de heerlijke bruine ogen van Noah. Isa wist dat ze hem kon vertrouwen, dus ging ze zachtjes verder. "Wel er is een toverdranken waar je behoorlijk grote puisten van krijgt. Of Zwelsap, daar ga je van opzwellen." Isa beet heel even op haar onderlip, terwijl ze nadacht. "Er is ook eentje waarvan je haar gaat groeien, als je dat teveel doet dan is hij net zo'n haarmonster." Even keek ze op naar Noah. Was dit wel wat hij wilde horen? "Of slinksap. Normaal is dat om het Zwelsap ongedaan te maken, maar als je het goed doet kan je iemand laten verkleinen tot een kabouter."

---

It's never gonna happen, Guys.

<< In een coupé met Isabella >>

Hij keek haar oprecht geïnteresseerd aan, en de opwinding werd alleen maar groter terwijl ze enkele toverdranken begon op te sommen.
'Wacht, wacht!' Hij sprong recht, en begon haastig in zijn koffer te grabbelen om uiteindelijk veer en perkament te vinden. Hij liet zich weer op de bank ploffen, draaide ongeduldig zijn inktpotje open, en begon dan snel de drankjes op te schrijven die ze had opgenoemd. Inclusief met aantekeningen over wat de gevolgen zijn.
'Hahaha, haarmonster. Geweldig!' Hij kwam amper nog bij, terwijl hij een figuurtje tekende die gekend is onder de Muggles als bigfoot. 'Géweldig!' Hij kon zijn geluk bijna niet op. 'En je weet toevallig niet de ingrediënten die je nodig hebt?' Hij beet op zijn lip om zijn enthousiasme wat te onderdrukken. 'Ik bedoel... Puur uit interesse hoor.'

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 20:49 ]

Ze had niet het gevoel dat dit pure interesse was. "Zwelsap staat in je gewone basisboek van toverdranken. Die van puisten en het haargroei middel stonden in..." Isa fronste haar gezicht terwijl ze nadacht. "Wonderbaarlijke toverdranken volgens mij." Ze keek even op naar Noah. "En slinksap staat ook in je basisboek van toverdranken, maar als je iemand wil verkleinen moet je 10 gram gemalen maansteen eraan toevoegen, twee poten met zwemvliezen van een kikker en drie spinnen." Ze glimlachte even kort naar Noah. "Eigen creatie. Ik weet alleen nog niet hoe het ongedaan te maken."
      Thuis had ze een aantal muizen laten krimpen. Die werden echter zo klein dat ze ze nooit meer kon terugvinden om te zien of ze met Zwelsap weer groeiden.

---

It's never gonna happen, Guys.

<< In een coupé met Isabella >>

Hij krabbelde naastig verder, inclusief de boeken waarin hij alles kan terugvinden, en zijn grijns werd breder en breder bij ieder woord dat hij neerpende.
Uiteindelijk haalde hij diep adem als hij klaar was met schrijven, en hij liet zich wat onderuit zakken op de bank. 'Mijn dag kan al niet meer stuk.' Hij liet zijn blik even over de verschillende toverdranken gaan. 'Misschien kan ik met Jem wel een toverdrank maken die een kruising is van al deze samen.' Stel je voor een behaarde Mosh met een opgezwollen neus die tot de grond hangt, en puisten overal tot op zijn billen. Van die goede dikke etterende. Hij haalde gelukzalig adem en sloot zijn ogen even. 'Bedankt, Isa.' Hij zou straks toch maar eens Jem moeten zoeken.

"Pas je wel op?" Vroeg ze bezorgd aan hem. Ze keek even peilend naar Noah. "Je weet niet wat al die ingrediënten bij elkaar doen en hoe ze op elkaar reageren. Straks heb je iets giftigs gebrouwen." Ze wilde niet op haar geweten hebben dat zij indirect Mosh vermoord had, ondanks dat het een klootzak was.
      "Of ontploft je ketel," vervolgde ze zachtjes. Dat gebeurde ook wel eens en daar was ze eigenlijk bang voor. Ze wilde niet dat Noah of Jemima zichzelf pijn deed.

---

It's never gonna happen, Guys.

Roman raakte even afgeleid doordat hij zware stemmen achter zich hoorde. Het waren schouwers die de trein doorzochten, dus het leek hem beter om niet te lang in de gang te blijven dralen.
      ‘Daar kom ik nog op terug,’ antwoordde Roman, die zo-even geen antwoord had geweten. Samen begonnen ze in het verlengde van de schouwers te lopen, waarbij ze een vlugge blik in de coupes wierpen.
      Hij kreeg een naar voorgevoel toen hij opgewonden stemmen hoorde en versnelde zijn pas iets. Binnensmonds vloekend draaide hij zich naar Rafaël toen er opeens water naar hen toe stroomde.
      ‘Als dit het geintje is waar Lee en Mavis het over hadden dan doe ik ze wat.’
      Heus – hij kon echt wel een geintje hebben. Maar geintjes liepen bij die twee geregeld uit de hand en hij kon weinig anderen bedenken die het een goed plan vonden om de trein in een aquarium te veranderen. En net nu de schouwers vlak achter hen zaten en hij toch niet helemaal een flater wilde slaan als Head Boy, kwam er toch een zeldzame irritatie omhoog.
      Hij versnelde zijn pas en gooide de coupé open waar het water uit vandaan stroomde. ‘Ik had nog zo gezegd da-’
      Zijn zin bleef steken toen hij zijn zusje en Lee niet zag – maar wel Jemima. Die stond naast een huilend kind wiens toverstaf maar water bleef spuiten.
      ‘Oh,’ mompelde hij opgelaten toen het kind nog harder begon te huilen bij het horen van zijn boze stem. ‘Eh…’
      Spontaan wist hij niet meer wat hij moest zeggen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Daphne was reuzenieuwsgierig, maar zou dit niet bespreken waar Nomad en Marcus bij waren. Misschien had Prudence wel een van hen uitgekozen, dat zou ze niet bepaald erg vinden. ‘En voor Mosh? Ik ga voor Isabella. Hij heeft vanochtend alvast een onuitwisbare indruk op haar gemaakt.’ Ze grinnikte. ‘Als we haar dan toch die lingerie sturen, kunnen we er wel een personal note van hem bij doen. Beetje hulp kan hij wel gebruiken, erg best deed hij het vorig jaar bij Kyra niet.’

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 22:46 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hij had al bijna "Ik was het niet geroepen", maar Roman was al onderweg naar de oorzaak van het probleem. Een beetje onhandig liep hij door het ondiepe water achter Roman aan, hopend dat zijn sokken niet nat zouden worden. Ergens had hij lol erin dat Mavis en Lee waarschijnlijk een boze Roman op hun dak zouden krijgen, terwijl hij zojuist muizen had losgelaten en daar nauwelijks iets over was gezegd. Dus dit ging hij echt voor geen goud missen.
      Toen Roman echter bevroor, keek Rafaël nieuwsgierig tussen zijn arm door het hok in. Het was niet Mavis of Lee, maar Jemina en een of andere eerstejaars die huilend met een waterstraal in haar handen stond. Even keek Raf naar Roman, maar die leek uit het veld geslagen te zijn door wat hij zag. Heel even keek Raf naar het meisje in de coupe en bedacht zich toen dat hij niet op Roman ging wachten. Ja, sad. Maar zijn voeten werden nat... Hij ging echt niet op wachten tot die waterstraal vanzelf stopte.
      Rafaël dook onder de arm van Roman door en liep naar het meisje in de coupe. "Hoi. Ik ben Rafaël. Ik ben een prefect en ben hier om je te helpen. Mag ik je toverstok voor een moment?" vroeg hij zo vriendelijk mogelijk. Meestal was dat de beste benadering om huilende kids te laten doen zwijgen. "Je krijgt hem direct weer terug. Dat beloof ik." Het huilende kind keek even op naar Jemina, maar toen die knikte, kreeg Rafaël de stok in zijn handen. "Finite," zei hij, terwijl hij lichtjes met de stok zwaaide. De waterstraal stokte en hield vrijwel direct op. "Werkt bijna altijd," zei hij tevreden. Hij stak de stok terug uit naar het meisje. "Hier, zo goed als nieuw," zei hij met een grijns. Nu mochten zij alleen nog de bende opruimen.
      Even keek Rafaël achterom naar Roman en schonk de jongen een grijns, alsof hij daarmee wilde zeggen: Zie, opgelost. Ik kan dit wel. Ik ben prefect voor een reden.

[ bericht aangepast op 6 mei 2021 - 23:20 ]

---

It's never gonna happen, Guys.