[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Cole • Catan • Rafael • Beater/Prefect • Slughorn • • • • Margo • Chaser• Klaar • Jordyn • Beater• Peitho • Kyra • Chaser/Prefect • Morrigann • •

Ravenclaw • Nomad • Catan • Roman • Keeper/Headboy • Croweater • Noah • Trijn • • • Blythe • Chaser• Catan • Isabella • Slughorn • Jemina • Morrigann • •

Slytherin • Casper • Croweater • Mosh • Seeker • Croweater • Marcus • Beater • Schumacher • • • Prudence • Trijn • Lene • Keeper • Klaar • Daphne • Croweater • Zoya • Head girl • Peitho •

Hufflepuff • Lee • Chaser • Croweater • Theo • Chaser/Prefect • Schumacher • • • • Mavis • Beater • Catan • Rosalie • Slughorn • Tilly • Catan • Maddie • Trijn • Novalie • Prefect •Peitho

[ bericht aangepast op 4 mei 2021 - 10:59 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

---

Het moment was weer aangebroken voor Marcus om naar Hogwarts te gaan. Iets waar hij zowel wat opgelucht over was, maar tegelijkertijd ook niet. Hij wist wat hem te wachten stond dit jaar, op meer vlakken dan alleen academisch gebied. Allemaal dankzij zijn tantes en hun vertrouwensproblemen. Niet dat hij veel beter was daarin. Hij zat echter niet tegen paranoïde aan. Dus naast lessen, O.W.L's en huiswerk kon hij ook nog eens zijn neef in de gaten houden. Een feest. Zoals gewoonlijk arriveerde Marcus alleen op Perron 9 ¾, waar hij rond keek of hij een bekende zag. Die zag hij niet. Marcus liep met snelle passen langs de trein. In de weerspiegeling van het raam kon hij de blauwe plek zien die op zijn kaak en wang zat. De vuist had zo'n drie dagen geleden zijn gezicht geraakt en dus zag het er blauw-paarsig uit. Hij wist niet precies meer wat hij tegen zijn vader had gezegd dat dit het resultaat had. Iets in de trant van dat hij de zooi van zijn vader kon opruimen en hoe Rabastan had gefaald. Rabastan was vervolgens weggelopen, terwijl Marcus voor zich uit bleef staren en het bloed van zijn wang veegde. Tijdens het avondeten had zijn moeder er ook niets van gezegd en dus was het een kil diner geweest. Marcus stapte uiteindelijk de trein in en begon te zoeken naar bekenden. Hij bleef doorlopen tot hij een coupé zag met Daphne, Prudence en Nomad. Met zijn linkerhand trok hij de schuifdeur open van de coupé en nam plaats op een vrije plek. ''Dames, Morphew.'' begroette hij de drie. ''Hoe is het hier dan?''

---

Tommi, ich glaub, ich hab' Heimweh. Ich will mal wieder am Rhein stehen.

━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━

16+ ▸Dit vond ik heerlijk. De prikkelende sensatie in mijn onderbuik terwijl Mosh zijn kreun verstopte en mijn nek begon te verwennen. Ik draaide mijn hoofd om hem beter toe gang te verschaffen en hapte naar adem. Mijn handen liet ik onder zijn witte blouse dwalen over zijn onderrug en buik.       Hoewel ik het zeker niet hardop aan Mosh zou toegeven, die kerel had nog een grotere ego dan heel Zweinstein bij elkaar, had ik dit gemist. “Als jij nou niet zou klinken als iemand die vermoord werd. . .” zei ik en een lach klonk door in mijn stem. Ik haakte mijn vinger achter zijn stropdas en trok hem dichterbij om onze kus te vervolgen. Wetende dat dit hem gek maakte, liet ik mijn tong lichtjes over zijn onderlip glijden.

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 10:46 ]

---

I have seen my own sun darkened

---

17 years 𓆙 Slytherin Head Girl 𓆙 Prefect Coupé 𓆙 with Roman, Kyra & Theseus

"Niet alleen muizenstampot,” gromde ik terwijl ik in mijn neusbrug kneep. “Er komen ook lichaamsdelen bij van een bepaalde Gryffindor.” Ik liet een stilte vallen en liet mijn blik glijden over de drie klassenoudsten voor mijn neus, Roman, Kyra en Theseus. “Onze taak nu bestaat vooral uit het niet voor de voeten lopen van de Schouwers en de treinreis zo vlot mogelijk te laten verlopen.”

---

I have seen my own sun darkened

---

"for the healers and feelers of the world: — " " — be kind to yourself first."

Nerveus speelde ik met de zoom van mijn rok. Ik voelde drie paar ogen op me gericht en dit maakte dat ik ongemakkelijk heen en weer bewoog. De spanning in de coupé begon te stijgen en ik had het gevoel dat de drie tovenaars de keuze naar mij schoven. Ik voelde mezelf iets meer in de richting van Isabella glijden om haar steun op te zoeken. Door de complexiteit van deze situatie leken er een soort kortsluiting in mijn hersenen te ontstaan. Ik had het gevoel dat er iets was wat ik over het hoofd zag, maar ik kon er niet goed de vinger op leggen wat dat was. Rafaël en Blythe hadden toch gezoend? Lee had me dit zelf vertelt en hij zou door nooit over liegen. “Ik weet dat ik mag blijven zitten, maar ik moet de ronde ook nog afmaken. We hebben Zoya al geïrriteerd genoeg gemaakt,” zei ik met een nerveus lachje in mijn stem.

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 11:31 ]

---

I have seen my own sun darkened

Ze voelde hoe haar zus dichter naar haar toe kroop en alle alarmen gingen als een razende af in Isa. Novalie voelde zich absoluut niet prettig onder de situatie. Ergens kon ze het wel begrijpen. Novalie had de hele zomer geprobeerd Rafaël te vergeten. Ze hadden hun best gedaan lijstjes te maken wat nu zo vervelend was aan Rafaël, in de hoop dat Novalie haar crush zou vergeten. Isa kwam heel ver, Novalie niet zo. En nu meteen in de treinreis kwam de jongen haar blijkbaar al lastig vallen. Dat moest het allemaal niet makkelijker erop maken.
      "Zoya kan de drakenpokken krijgen," mompelde Rafaël aan de overkant nors. "We maken onze ronde zo wel af," wuifde hij het weg. "Even zitten is echt niet erg." Isa voelde haar wenkbrauwen naar beneden zakken. Wat een klootzak! Zag hij dan echt niet hoe ongemakkelijk Novalie zich voelde in deze situatie? Zag hij dan echt niet in dat hij gewoon twee meiden aan het lijntje hield? Ze snapte absoluut niet wat haar zus in hem zag en voelde woede opkomen. Ze draaide zich naar Novalie toe. "Ik loop anders je rondje wel met je af, Nov. Dan kletsen we op die manier wel." Ze probeerde zo vriendelijk mogelijk over te komen, maar waarschijnlijk hoorde haar zus de woede ook wel.
      "Je bent geen prefect," hoorde ze Rafaël met een lachje opmerken. Isa keek boos zijn kant op. Wat maakte dat nu uit dat ze geen prefect was? Ze kon toch met haar zus lopen? Ze wilde die vraag stellen, maar keerde opeens om. Kyra zei altijd dat ze niet zo snel over zich heen moest laten lopen. En ze kon Rafaël op het moment niet gebruiken. "Ja, en jij bent gewoon een luie idioot," kaatste ze haastig terug. Isa trok Novalie overeind en duwde haar zus te coupe uit. Haastig sloot ze achter zich de deur, voor Rafaël besloot dat hij terug zou vechten.
      "Kom," zei ze tegen haar zus. Isa haakte in bij Novalie en liep een stukje van de coupé weg.

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 20:17 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Nogal verbaasd om Isa haar uitval liet hij de twee meiden weglopen. Waar kwam dat vandaan?! Nu wist hij het zeker dat er iets was wat hij gedaan had, maar hij had geen flauw benul wat. Natuurlijk Isa haatte hem altijd al, maar dit kwam echt vanuit het niets. Rafaël haalde even zuchtend zijn handen door zijn gezicht. Hij zette zijn elleboog op zijn knie, legde zijn hoofd op zijn hand en keek naar Blythe naast hem.
      "Zeg me alsjeblieft dat jij me niet ook een luie idioot vindt," zei hij met een lachje.

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 11:10 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael
>> Met Raf in een coupé <<

'Ik snap net zo weinig van wat hier gebeurde als jij,' zei Blythe licht verbijsterd. 'Of heb ik iets gemist, en heb jij één of andere idiote actie met Novalie uitgehaald?'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Ho ho, wacht even." Rafaël stak zijn handen in de lucht als teken van onschuld en kwam overeind. "Vorig jaar gingen Novalie en ik prima uit elkaar. En nu in de trein heb ik alleen een paar muizen op Zoya afgestuurd, meer niet. Daar heeft Novalie niet eens last van gehad." Hij schudde zijn hoofd in ongeloof.
      "Voor zover ik weet heb ik niets gedaan." En toch knaagde er iets. Novalie deed al zo vreemd vanaf hun begroeting. Er was iets, maar wat?

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 11:22 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe zuchtte. 'Misschien heeft ze een oogje op je,' zei ze. Het zou een hoop verklaren, waaronder haar opmerking dat Raf en zij met elkaar moesten praten. 'En gezien onze - nou ja, wat er gebeurd was op het feest voor de zomer... Misschien weet ze niet meer hoe ze zich bij je moet gedragen.' Als dit inderdaad zo was, dan verbaasde het haar dat Isabella het niet aan haar had verteld. Misschien dat Novalie dat niet had gewild, maar dan had Blythe het ongemak van Novalie in ieder geval een stuk beter begrepen.

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 11:52 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

"Dat is dan mooi dom," mompelde hij zachtjes tegen zichzelf, gevolgd door een spottend lachje. Opeens voelde hij het gewicht weer als een baksteen in zijn zak zitten. Het was alsof de ring brandde, alsof hij riep: Hallo, hier ben ik. Je zult nooit liefde kennen dankzij mij. Hij keek even opzij naar Blythe en zuchtte. Hij besefte dat ze waarschijnlijk zijn woorden gehoord had. "Sorry," zei hij tegen haar met een kleine glimlach. "Het is gewoon.." Hij aarzelde even. Wat moest hij zeggen? Het was strikt geheim, zijn verloving, zelfs Zoya zelf wist het niet. Hij had al de regels overtreden door het aan Jordyn te vertellen. Als zijn moeder daarachter kwam... Aan de andere kant kon het hem niets schelen wat zijn moeder dacht, maar hij wilde eigenlijk niet dat de anderen het wisten van Zoya. Ze was gewoonweg verschrikkelijk. "Ik kan het niet uitleggen," zuchtte hij.
      Rafaël viel even stil. "Denk je echt dat ze een oogje op mij heeft?" vroeg hij ineens onzeker. Het voelde cru. Hij wilde Novalie helemaal geen pijn doen. Maar het feit was gewoon dat hij niet beschikbaar was. Dat liefde gewoon niet voor hem weggelegd was. Als Novalie echt verliefd op hem was, moest hij de komende tijd maar wat rustiger aan met haar doen. Misschien wel gewoon even niet met haar praten. Hij wilde niet... Hij wilde haar geen hoop geven of het idee dat er iets kon zijn. Want dat kon gewoon niet.
      En bij die gedachte voelde hij zich opeens zeer ongemakkelijk met Blythe naast zich. Ja, ze hadden voor de zomer gezoend. Maar wilde zij nu ook meer van hem? Dat was iets wat hij helemaal niet kon gebruiken. "Je mag het best noemen wat het is hoor," zei hij met een klein glimlachje. "Onze zoen." Tja, hij moest er toch een keer met Blythe over praten toch?

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 11:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael
>> In de coupé met Raf <<

Het voelde bijna alsof hij over de zoen begon om niet over dat andere te hoeven praten. Dat ging echter niet gebeuren. 'Raf, wat is er aan de hand?' vroeg ze, zijn laatste opmerking negerend. 'Je hoeft het niet te vertellen als je het echt niet wilt, maar... Het lijkt je nogal dwars te zitten.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

En of het hem dwars zat. Hij draaide zich om op de bank, ging met zijn rug tegen de wand zitten en trok zijn voeten op de bank. Hij keek even naar Blythe. Hij kon het gewoon niet met haar delen. Hij schaamde zich er te erg voor. "Het is niets," zei hij met een kleine glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

Blythe Carmichael
>> In de coupé met Raf <<

'Oké.' Ze wisten beide dat dat niet waar was, maar hij wilde het dus niet vertellen. Blythe wilde het niet persoonlijk opvatten, maar ergens voelde ze het toch een beetje zo; dat liet ze echter niet merken. Ze beantwoordde zijn glimlach en begon toen aan haar armbandje te peuteren. Ze had het van haar moeder gekregen; die was allang blij dat ze een dochter had om sieraden te geven. Al droeg Blythe niet veel sieraden, naast deze armband droeg ze af en toe een kettinkje, maar daar was alles ook mee gezegd. 'Dus... Over die kus...'

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 12:46 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maddie

Haastig rende ze het perron op. Stomme wegomleggingen ook altijd, en natuurlijk moest haar moeder weer verkeerd rijden. Plus het feit dat haar moeder blijkbaar ook moeite had om de omleggingspijltjes te volgen. Terwijl ze zwaar naar adem pufte, en haar handen tegen haar bovenbenen aanduwde, merkte ze tot haar opluchting dat de trein er nog stond. Haar ogen flitsten even naar de klok, en het feit dat het perron zo ongeveer zo goed als leeg aan het lopen was, moest ze al wel doorhebben dat er geen tijd meer te verliezen viel. Ze gromde lichtjes van frustratie en greep haar bagage weer, die ondertussen al een paar blutsen had van overal tegenaan te botsen tijdens het lopen.Met een pijnlijke grimas drukte ze een hand tegen haar milt aan, en rende de laatste meters naar de trein om uiteindelijk te kunnen opstappen. Eindelijk.
Ze liet zich op de grond zakken terwijl ze buiten adem was, en ze trok haar bagage helemaal de gang in voordat de deur van de trein zou dichtgaan. Ik blijf wel gewoon hier zitten.

[ bericht aangepast op 5 mei 2021 - 13:18 ]

Hij was blij dat Blythe op het vorige onderwerp weer teruggreep en niet verder ging op zijn humeur. Hij wist niet wat hij erover wilde zeggen. Misschien was dat ook wel de reden dat hij met Jordyn wilde praten. Die maakte waarschijnlijk de ring helemaal belachelijk of schoot even in de lach, maar dat haalde wel even de zwaarte van het onderwerp. "Wat is ermee?" vroeg hij met een kleine glimlach. "Het was fijn toch?"
      En er gingen geen gekke dingen gebeuren toch? Want dat kon hij niet gebruiken. Maar dat zei hij niet hardop.

---

It's never gonna happen, Guys.