[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 11 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Aleksi • Natas • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • • Jordyn • Beater• Natas • Vivienne • Demi • • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • Jeremy • Natas • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne •

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Thomas • Danique • Evan • Demi • • Prudence • Katrijn • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Melody • Danique • Faye • Marjanne

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Vinnie • Natas • Feliks • Danique • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

[ bericht aangepast op 11 nov 2021 - 9:41 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Justin Trelawney

Justin grijnsde. 'Ik ook,' zei hij. Hij aarzelde even, maar leunde toen toch naar voren om haar een zachte kus op haar wang te drukken. Daarna draaide hij zich om en liep hij weg. Het was nog best een eind lopen naar de Griffoendor-toren, maar dat maakte hem niet zoveel uit.
Hij voelde zich weer een klein beetje dat jongetje van twee jaar geleden. Alsof de afgelopen twee jaar gewoon waren overgeslagen en ze het vanaf daar weer oppakten.
Al had deze avond ook duidelijk laten zien dat dat niet zo was, dat er veel veranderd was. Rosalie's persoonlijkheid was niet minder optimistisch, vrolijk en vol humor als daarvoor, maar er was veel gebeurd in de twee jaar dat ze afwezig was geweest. Zij had moeten herstellen van een heftig ongeluk en in die tijd had hij juist van het leven genoten.
Dit was niet het moment om daarover na te denken, vond hij zelf. Hij moest gewoon niet te veel vooruit kijken en vooral kijken hoe het zou lopen, hoe het zou voelen. Dat leek Rosalie ook te doen. En op dit moment voelde het goed. Heel goed.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad Morphew

‘Omdat ik dan weer over mijn nek ga,’ mompelde hij.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Ik heb me aan een hoop mensen voorgesteld,’ zei ze met een flauwe glimlach. ‘Ik heb Isabella amper gezien.’
      Daar baalde ze wel van, ze waren samen gegaan en nu was ze zelfs al eerder teruggegaan. Rhae hoopte maar niet dat ze boos was.
      ‘En onderweg naar de toiletten kwam ik nog een bloedende jongen tegen die ik naar de ziekenzaal heb geholpen, dus het was wel een beetje een gekke avond.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Je maag raakt vanzelf leeg,’ reageerde Casper schouderophalend. Hij keek weer even om zich heen, maar plofte toen naast de jongen neer. Die Vinnie kende hij verder toch niet. En ook al waren Nomad en hij geen vrienden, het voelde vast verrekt klote als hij nu wegliep. ‘Waarom vond je zwemmen een goed idee als je je ruk voelt?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël

"Oh wauw. Is hij oké?" Rafaël keek even nieuwsgierig naar Rhae. Zelf was hij naast Blythe gaan lopen. Na even aarzelen had hij haar hand vastgepakt en zijn vingers met de hare verstrengeld. "Was het ernstig?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Nomad Morphew

‘Ik was niet aan het zwemmen,’ zei hij zacht. Hij keek op, naar het water. ‘Ik dacht eraan hoe het zou zijn om -’ Zijn woorden stokten even, en daarna haalde hij zijn schouders op. ‘Laat maar.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Aanvankelijk had Rhae het wel lief van Rafaël gevonden dat hij helemaal met hen meeliep naar de Ravenklauwtoren, maar toen hij Blythes hand vastpakte vond ze het toch een beetje ongemakkelijk. Waarschijnlijk had hij er niet echt behoefte aan dat zij er ook nog bij was. Ze was alleen bang geweest om die Hanz tegen te komen – of een andere dronken engerd – en had daarom niet in haar eentje terug willen gaan.
      Het moest wel heel goed tussen hen gaan, hand in hand lopen deed je niet zomaar. Of was hij altijd zo klef?
      ‘Ik weet het niet,’ antwoordde ze. ‘Hij bloedde uit heel veel wonden. Maar zijn vriend was nogal een creep, dus misschien was het niet helemaal onverdiend.’

[ bericht aangepast op 7 nov 2021 - 22:17 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Blythe Carmichael

'Jeetje, jij maakt wat mee in je eerste week hier,' zei Blythe licht geschrokken. Haar hand lag nu in die van Rafaël - en ze was enigszins verbaasd geweest dat hij die gepakt had. Ze vond het wel schattig en gaf hem een klein kneepje.

[ bericht aangepast op 7 nov 2021 - 22:35 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

-

[ bericht aangepast op 7 nov 2021 - 22:39 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

'Eerste dag,' grinnikte ze hoofdschuddend. 'Nee hoor, verder vond ik het wel gezellig. Zeker het discofeestje.' Ze gaf Rafaël een knipoog voor ze daar over na had gedacht en had er meteen spijt van. Ze bedoelde er niets mee (toch?), maar was toch bang dat het verkeerd op Blythe overkwam.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Rafaël

"Jullie zagen er absoluut fenomenaal uit, dames!" Een kleine grijns verscheen op zijn gezicht. De rest van de weg spraken ze vooral over de leuke dingen van het feest, hopelijk zodat Rhae haar gruwelijke verhaal ook iets kon vergeten.
      Eenmaal boven nam Rafaël afscheid van Rhae, waardoor hij alleen met Blythe achterbleef. Hij keek een beetje ongemakkelijk naar het meisje, niet goed wetende wat hij nu moest doen of zeggen. Hun date was niet een enorm knalfeest geweest, maar ook geen ramp. "Ik vond het wel gezellig vanavond. En jij?" Er klonk misschien lichtelijke onzekerheid uit zijn stem.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Om niet meer boven te komen?’ raadde Casper. Hij had ook heel wat keren aan de oever gezeten en zich afgevraagd hoe het zou zijn om dieper en dieper te zinken en nooit meer boven te komen. ‘En? Wat was je conclusie?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

‘Zo ver was ik nog niet,’ zei hij. ‘Jij onderbrak me.’ Hij slaakte een zucht. ‘Mijn vader zou blij zijn, mijn moeder zou het niet boeien, en ik zou van dit kutgevoel af zijn. Win-win.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

‘Het zou je niet moeten boeien wat je ouders ervan vinden, dat zijn ze niet waard,’ antwoordde Casper. ‘Dan wordt dat kutgevoel ook minder. Je kan je beter afvragen wat Roman en Lee ervan zouden vinden als je lichaam morgenochtend op de kant spoelde. En toegegeven, ik kan me ook wel een beter begin van de dag indenken.’
      Casper wist ook wel dat dat eerste makkelijker gezegd was dan gedaan, maar het was ook gewoon een kwestie van dat vaak genoeg tegen jezelf zeggen. Inmiddels kon het hem echt bijzonder weinig schelen wat er van zijn pa terecht was gekomen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad sloeg zijn ogen neer. Lee zou er kapot van zijn - en Roman ook. Ze hadden nu misschien gedoe, maar Roman was de enige persoon die hij kende waarvan hij zeker wist dat hij écht om Nomad gaf.
‘Ik heb het ook niet gedaan,’ mompelde hij. Hij vlocht zijn vingers in elkaar. ‘Het is moeilijk om me niks van mijn ouders aan te trekken als ze zelfs spionnen hier op Zweinstein hebben om me in de gaten te houden.’

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain