• Terra Nova
    “The only hope for our future lies 85 million years in the past.”
    rollentopicpraattopicspeeltopic



    S T O R Y
    Earth is dying.

    2149. De aarde kreunt onder over populatie, industrie en chemische uitstoot. Mensen herkennen het gevoel van frisse lucht inademen niet meer en sommigen zagen nog nooit een blauwe lucht. De aarde heeft alles gegeven wat ze kon, maar het einde is nabij.
          Wetenschappers vonden een portaal naar het verleden, zo'n 85 miljoen jaar terug. Een kans voor de mensheid om opnieuw te beginnen en het beter te doen. De overheid begon met het opzetten van pilgrimages waarbij een aantal gelukkigen de kans krijgen om naar een nieuwe wereld, Terra Nova, te reizen en daar opnieuw te beginnen.
          Ze komen terecht in een tijd waar alles vanaf nul heropgestart moet worden en ze moeten meedraaien in een maatschappij die leeft van een tweede kans. Daarbovenop zullen ze moeten leren anticiperen op de vele uitdagingen die Terra Nova met zich meebrengt.

    Gebaseerd op de gelijknamige TV-serie.
    A B O U T      T E R R A      N O V A
    Zo'n tien jaar geleden vond de eerste pilgrimage plaats waarin de overheid slechts één man naar Terra Nova stuurde: Nathaniel Taylor. Hij moest ondervinden of Terra Nova leefbaar was en wist in zijn eentje zo'n 118 dagen te overleven in de wildernis. Na zijn goedkeuring begonnen meer mensen te arriveren en werd Nathaniel Taylor omgedoopt tot Commander Taylor, leider van Terra Nova.
          Sindsdien vonden er al negen pilgrimages plaats waardoor Terra Nova al een hechte gemeenschap heeft kunnen opbouwen. De tiende pilgrimage staat echter alweer voor de deur waardoor er weer nieuwe mensen zullen arriveren. Voor hen zal alles nieuw zijn en ook zij zullen zich moeten aanpassen en hun plekje in het dagelijkse leven moeten vinden.

    Read more:
    E X T R A      I N F O R M A T I O N


    ✘Om deel te kunnen nemen aan een pilgrimage moet je als gezin (of individu als je geen gezin hebt) uitgeloot worden OF je wordt uitgekozen door de regering omdat je iets belangrijk kan bijdragen aan Terra Nova. (Denk aan: dokters, agenten, wetenschappers, biologen, ...) Natuurlijk kan je je ook wagen aan omkoperij.

    ✘Het portaal werkt voorlopig maar in één richting. Het is onmogelijk om terug naar 2149 te reizen. Volgens een vast schema worden er ook goederen, medicijnen en voedsel door het portaal naar Terra Nova gestuurd.

    ✘ Ieder gezin dat in Terra Nova aankomt krijgt een eigen woonst. Co-housing is mogelijk voor bijvoorbeeld jongeren die aankomen zonder ouders. In 2149 was het verboden om meer dan 2 kinderen te hebben, maar in Terra Nova is daar voorlopig geen limiet op gesteld.

    ✘ Terra Nova bevindt zich in een tijd waarin dinosaurussen nog floreerden. Het is voor de kolonisten van Terra Nova dan ook een extra uitdaging om samen te leren leven met deze wezens. De kolonie wordt dan ook volledig omringt door een barrière, volledig opgetrokken uit houten balken en uitgerust met technische snufjes om de beesten op afstand te houden.

    ✘ Buiten de kolonie houdt zich een groep schuil die zichzelf de Sixers noemt. Dit zijn mensen, voornamelijk afkomstig uit de zesde pilgrimage, die zich hebben afgescheurd van de kolonie en werken voor de overheid in 2149. Het is hun bedoeling om Terra Nova van haar grondstoffen te strippen en ze terug naar 2149 te sturen.

    ✘ In Terra Nova zijn kinderen leerplichtig tot en met 18 jaar. Hierna kunnen ze voor een internship kiezen om hier later een beroep in uit te oefenen. Of ze kunnen natuurlijk direct beginnen werken.
    J O B S      A N D       I N T E R N S H I P S


    ✘Dokter/verpleging
    ✘Security force
    ✘Caféuitbaater/medewerker
    ✘Paleontholoog
    ✘Bioloog
    ✘Ingenieur/wetenschapper
    ✘Onderwijzer
    ✘Winkeluitbaater
    ✘Landbouwer
    ✘... (Als je zelf ideeën hebt, laat zeker horen!)


    ✘ Het is absoluut verboden om OTG (Outside the Gates) te gaan zonder toestemming of begeleiding. Wanneer je voor je werk OTG moet gaan, zullen er altijd leden van de security forces meegaan om de veiligheid te voorzien.

    ✘ Criminaliteit wordt niet getolereerd in Terra Nova en zal altijd bestraft worden. Afhankelijk van de ernst kan de straf gaan van een taakstraf tot verbannen worden uit Terra Nova. De schuldige zal dan zijn eigen plan moeten trekken in de wildernis.


    Beschrijving Terra Nova:
    D E S C R I P T I O N



    Gate/omheining Terra Nova - Omheining - Poort + uitkijkpost - Poort
    De hele kolonie wordt omringd door een omheining met op enkele plekken een uitkijkpost. Er is maar op één plek een poort die toegang biedt, dit om vijanden en nieuwsgierige dinosaurussen op afstand te houden. Bij de poort zijn er ook geluidsbakens geïnstalleerd die een schel geluid kunnen verspreiden waardoor ze dinosaurussen kunnen afremmen. Het is verboden om zonder toestemming buiten de omheining te gaan, maar wie weet zijn er wel achterpoortjes te vinden voor avontuurlijke uitstapjes.

    Plaza commandpost - Markt - Monument
    Wanneer je door de poort naar binnen komt, kom je gelijk terecht op een plein dat ook wel de "plaza" genoemd wordt. Het plein doet dienst voor allerlei feestjes en samenkomsten zoals bijvoorbeeld de markt. Ook de voertuigen van de Security Force staan hier regelmatig geparkeerd. Als je naar links gaat, kom je bij enkele gebouwen uit waar de munitie en andere dingen van de Security Force liggen opgeslagen. Aan de rand van de Plaza bevindt zich ook de hut/commandpost van Commander Taylor.

    Café
    Aan de achterzijde van de Plaza kan je een café terugvinden. Het café wordt uitgebaat door een man genaamd Boylan en hij steekt niet onder stoelen of banken dat hij graag aan louche handeltjes doet. Hier kun je terecht voor een fris biertje of een warme koffie en alles daar tussenin. In de late uurtjes durft er al eens een potje poker gespeeld te worden.

    Woonwijken/winkels Huis - Keuken -
    Wanneer je het straatje dat langs het café doorloopt neemt, kom je verschillende winkels tegen die de bewoners van de kolonie uit de grond hebben gestampt. Aan het einde van het straatje kan je naar links of rechts gaan en kom je in de woonwijken terecht die de cirkel vorm van de kolonie maken. Niet alles is volgebouwd waardoor er dus nog plaats is voor komende pilgrimages.

    Ziekenboeg/labo's Ziekenboeg 1 - [url=https://i.pinimg.com/originals/42/cb/ab/42cbab43a78d36312f6ae24c098c2d92.jpg
    ]Ziekenboeg 2[/url] - Ziekenboeg 3
    Aan het begin van de woonwijken bevinden zich de ziekenboeg en daarnaast de labo's. Mensen kunnen dus redelijk snel bij de ziekenboeg geraken en het staat in directe verbinding met de labo's waar de biologen, paleonthologen en andere wetenschappers zich verkassen.

    Velden
    In het hart van de kolonie kan je een groene cirkel terugvinden die grotendeels bestaat uit velden en boomgaarden. Landbewerkers telen hier fruit en groenten en ook wetenschappers hebben hier plek genoeg om experimenten en onderzoeken op te zetten. Het is vrij toegankelijk voor iedereen.

    Rivier/waterval
    Slaag je er toch in om OTG te gaan? Dan moet je zeker eens langs de waterval gaan, het is namelijk een ideale zwemplek! De waterval ligt links van de kolonie en je zal er wel een kort stukje voor door het bos moeten wandelen. Hou je ogen goed open voor gevaar, maar als je de waterval weet te vinden dan is het zeker de moeite waard!

    Sixer kamp
    Het vervelende aan de Sixers is dat ze nooit lang op dezelfde plek blijven en de locatie van hun kamp vrijwel altijd onbekend is. Je doet er goed aan op je hoede te zijn wanneer je je OTG begeeft want deze groep kent het bos als de beste.





    C H A R A C T E R S

    Women
    ♀ Pilar Lucia Likeke - 19 - medical internship - Diana Korkunova - Lerwick
    ♀ Poppy Mavis Taylor - 24 - winkelmedewerkster - Poppy Drayton - Tahani
    ♀ Micaela Isabella Rodriguez - 25 - security force agent - Khelan Hajo - Niragi
    ♀ Neva Jade Hill - 26 - verpleegster - Laurel Thoma - Syaoran
    ♀ Sade Järvinen - 21 - paleonthologie internship - fc - Ringwraith
    ♀ Alice Delilah Stewart - 23 - security force internship - Naomi Scott - VexAhlia

    Men
    ♂ Rhys Swanson - 42 - security force agent - Matthew Goode - Lerwick
    ♂ Raphael Maurice Ovesen - 28 - paleontholoog - Matthew Gray Gubler - RadioTapok
    ♂ Epsilon Lane - 27 - dierenarts - Renan Pacheco - Beansidhe
    ♂ Tuomas Järvinen - 29 - botanicus - fc - Ringwraith
    ♂ Benjamin Morgan - 34 - bioloog - Tyler Hoechlin - Sombre
    ♂ Kaden Andreas Vale - 26 - mechanic - Steven Kelly - Armadillo
    R U L E S
    ✘ Probeer minimaal 200 woorden te schrijven per post.
    ✘ Maximaal 2 rollen per persoon. Mocht je er écht meer willen, doe dan even een berichtje en dan kijken we er samen even naar.
    ✘ Quizlet huisregels.
    ✘ 16+ en trigger warnings even boven je post aangeven.
    ✘ Probeer minstens 1 keer per week te posten, but no pressure als het niet lukt. Laat het wel even weten als je door omstandigheden even niet kan posten of voor een langere periode weg bent.
    ✘ Geen geruzie. Tenzij het tussen personages is natuurlijk.
    ✘ Voor vragen, opmerkingen, suggesties, praatjes sta ik altijd open. ^^
    ✘ Alleen Lerwick maakt nieuwe topics aan.
    ✘ Dit is de eerste rpg die ik zelf open dus be kind, please.

    [ bericht aangepast op 15 maart 2022 - 20:17 ]


    Nothing is impossible in my own powerful mind.



    Welcome to Terra Nova!


    De tiende pilgrimage is succesvol gearriveerd in Terra Nova en daarmee is ook de voorraad medicijnen en munitie weer aangevuld. De nieuwkomers werden bij aankomst door dokters onderzocht en meteen van zuurstof voorzien waarna ze door de security force begeleid werden naar de kolonie. Er werd hen opgedragen om de komende dag in hun nieuwe huis te spenderen waar ze rustig op adem konden komen en konden wennen aan al het nieuws dat de reis met zich meebracht.

    Vandaag zetten ze hun eerste stappen binnen Terra Nova en werden ze warm onthaald door Commander Taylor. Regels werden uitgelegd en ook de gevolgen voor het breken van de regels bleken al snel duidelijk. Terra Nova is een kans om opnieuw te beginnen en moet met respect behandelt worden. Na zijn kleine toespraak droeg Commander Taylor zijn security force op om de nieuwelingen in de gaten te houden. Je wist namelijk maar nooit wie er gestuurd werd door de overheid. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze met een aanhanger van de Sixers te maken hebben.

    Met het vallen van de avond opent ook de avondmarkt zijn kraampjes. Een manier om de aankomst van de nieuwelingen te vieren en een uitgelezen kans voor de inwoners om met hun vers geteelde etenswaren te pronken. Het ideale moment dus om rond te neuzen tussen de kraampjes en een gezellige avond te hebben met je vrienden. Maar hou je ogen open, het gevaar is nooit ver weg.


    Nothing is impossible in my own powerful mind.

    Mt!


    Stenenlikker

    MT.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    Mine!


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    MT (:


    Every villain is a hero in his own mind.

    My topic


    Enjoy a 'world' where the fantastic is fact and magic realy works!

    Mine.


    El Diablo.

    mt.


    - thank you for existing -

    𝗕𝗘𝗡𝗝𝗔𝗠𝗜𝗡 𝗠𝗢𝗥𝗚𝗔𝗡
    Op het plein - bij de gebakjes van Poppy - outfit
    Op een rustig tempo wandelde Benjamin over het plein, gevuld met nieuwe mensen. Hij vond het altijd wel spannend, een nieuwe pilgrimage. Je wist maar nooit wat voor types er zouden komen. Misschien kwam er wel een keer een nieuwe collega in het lab. Benjamin trok de band van zijn schoudertas even recht over zijn schouder, hij was nogal zwaar. Hij had wat oude boeken meegenomen, om eventueel te ruilen voor nieuwe boeken of leuke spullen. Hij stopte bij een kraampje waar wat boeken verspreid lagen, hij liet zijn ogen over de titels heenglijden, maar zag nog niets dat zijn interesse wekte. De dame achter het kraampje vroeg of er wat tussen zat, waardoor hij opkeek en zijn hoofd schudde.
          'Hmm, nog niet, dankjewel.' Glimlachte hij naar haar. Hij nam weer afstand van het kraampje en liep verder op het plein. Een heerlijke geur van gebakken goed drong zijn neus binnen. Hij keek even rond en probeerde de geur te volgen, naar een kraampje waar baksels stonden.
          'Dat ruikt heerlijk...' Bracht hij uit zodra hij bij het kraampje aangekomen was. Hij keek op en herkende Poppy. 'Heb je dit allemaal zelf gebakken?' Vroeg hij enthousiast.

    "𝗕𝗜𝗢𝗟𝗢𝗚𝗬 𝗚𝗜𝗩𝗘𝗦 𝗬𝗢𝗨 𝗔 𝗕𝗥𝗔𝗜𝗡.
    𝗟𝗜𝗙𝗘 𝗧𝗨𝗥𝗡𝗦 𝗜𝗧 𝗜𝗡𝗧𝗢 𝗔 𝗠𝗜𝗡𝗗."


    - thank you for existing -

    PILAR      LUCIA      LIKEKE      ❀
    19 - Medical internship - at Poppy's foodstand - with Poppy & Benjamin - outfit


    De vele stemmen, kleurrijke standjes en lichtjes die de plaza vulden maakten Pilar gelukkig. Het was niet de eerste keer dat ze de markt bezocht, maar een avondmarkt was toch altijd net dat tikkeltje specialer. De zon had zijn ondergang dan ook langzaam ingezet waardoor Terra Nova onder een warme, oranje gloed viel.
          Vandaag had ze zoals gewoonlijk weer in ziekenboeg gewerkt, het was redelijk rustig geweest. De markt was dan ook een perfecte afsluiter van haar dag. Samen met haar vader was ze naar hier gekomen, maar die was ze al snel weer kwijtgespeeld omdat hij iemand herkende en een praatje ging slaan. Pilar had besloten om er dan zelf maar op uit te trekken.
          Vol bewondering gleden haar ogen over de kraampjes die ze passeerde. De mensen hier deden echt heel erg veel moeite om hun gewassen te telen en er daarna heerlijke producten mee te maken. Her en der stonden ook mensen opgesteld die wat van hun oude spullen probeerden te verkopen of ruilen. Pilar had op het moment echter maar één doel: eten bemachtigen. Haar grommende maag beaamde haar gedachten dan ook luidkeels.
          Al snel zette ze haar zoektocht in naar het ene kraampje waarvan ze zeker wist dat het er zou staan. Dat van Poppy. Ze was Commander Taylor's dochter en tevens ook een goede vriendin van Pilar. En nee, niet enkel en alleen omdat haar gebak echt een godsgeschenk was. Het duurde dan ook niet lang vooraleer de heerlijke geur van vers gebak haar naar het kraampje leidde. En ze was blijkbaar niet de enige.
          'Hey, Benjamin!' begroette ze de man vrolijk. Ook hij leek zijn neus gevolgd te zijn. 'Kon je de heerlijke geur ook niet weerstaan?' vroeg ze lachend terwijl ze naast hem ging staan. Hij was een pakje groter dan haar waardoor ze lichtjes omhoog moest kijken. Samen hadden ze al veel tijd gespendeerd voor microscopen en boeken en ze was hem dankbaar dat ze zo vaak mee mocht kijken.
          'Poppy, het ruikt echt weer overheerlijk,' richtte ze zich nu op het meisje achter het kraampje. Alle lekkere dingen die uitgestald lagen leken haast haar naam te roepen. 'Heb je aanraders?' Pilar wist dat Poppy haar nieuwe experimenten graag op haar uitteste en daar had ze dan ook helemaal geen probleem mee.

    [ bericht aangepast op 2 feb 2022 - 16:46 ]


    Nothing is impossible in my own powerful mind.

    MT.


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    Alice Delilah Stewart

    23 years | Internship Security Force| Fifth Pilgramige | Outfit | With Raphael| At the laboratory
    Op weg naar de dameskleedkamer, dat zich in een van de barakken van Terra Nova bevond, bukte Alice kort om een gevallen beschermer op te pakken. Er ontsnapte een lichte geïrriteerde zucht uit haar mond en ze liep snel verder. Ze was blij dat haar dienst er voor vandaag op zat en dat ze normaal mocht genieten van de avondmarkt. De avond was al aan het vallen en het was alweer enkele uren geleden dat vandaag de tiende pilgrimage was gearriveerd in Terra Nova. Alice had graag meegewild met de Security Force om de nieuwkomers op te halen, maar tot haar frustratie had ze opdracht gekregen wacht te houden bij de poort. Ze kon niet zeggen dat ze het besluit niet had zien aankomen. De afgelopen week had ze haarzelf niet van haar beste kant laten zien. Ze was meerdere malen te laat geweest en met een inspectie was haar uitrusting ook niet op orde. Ze wist dat ze in haar handen mocht klappen dat haar ‘straf’ geen avondwacht was geworden en ze van een afstandje naar de avondmarkt had moeten kijken. Het leek er dan ook op dat een missie of activiteit buiten de kolonie er voor een tijdje niet inzat voor de jongedame. Gelukkig kon ze van de week zo haar eigen activiteit Outside of The Gate regelen. Ze had immers wel weer zin in een frisse duik bij de waterval.
    Alice treuzelde geen moment en had haarzelf in een recordtijd omgekleed en waande haarzelf alweer een weg terug richting het marktplein. Ze was benieuwd naar de nieuwe aanwinsten van Terra Nova en keek er ook wel naar uit om een terugkoppeling te ontvangen van hoe het momenteel op aarde was. Ze neuriede op een vrolijke wijze en probeerde daarmee de frustratie van vandaag te vergeten. Bij het passeren van het laboratorium merkte ze dat er nog licht binnen branden. Ze hoefde haarzelf niet af te vragen wie er momenteel nog binnen was. Dat antwoord was voor haar al snel duidelijk. Raphael. Hoogstwaarschijnlijk was de wetenschappen zichzelf weer helemaal verloren in zijn werk. ‘Hallo, Raphael?’ riep Alice bij binnenkomst. Ze had de jongeman nog niet gezien of gehoord en wilde hem niet laten schrikken met haar binnenkomst. Ze dwaalde enkele seconden door het laboratorium tot ze zicht kreeg op de jongen. ‘Wat ow wat is er zo interessant vandaag?’ lachte Alice, terwijl ze tegenover Raphael ging staan en naar zijn werkzaamheden keek. ‘Er bestaat zoiets als vrije tijd weet je?’ plaagde ze hem. ‘Gelukkig zijn er nog mensen zoals ik die rekening houden met onze fanatieke wetenschapper en hem meekomt sleuren naar de avondmarkt.’


    Enjoy a 'world' where the fantastic is fact and magic realy works!

    RHYS      SWANSON
    42 - Security Force Agent - at market - with Neva



    De tiende pilgrimage was tot nu toe vlot verlopen en Rhys was blij dat hij vandaag een avondje kon genieten van de avondmarkt. Veel van zijn avonden zagen er heel wat anders uit aangezien hij vaak dienst had of nog iets anders moest regelen. Dat kreeg je ervan wanneer je een hoge rang had en Commander Taylor zijn vertrouwen in je legde. Al deed hij het natuurlijk graag. Na de dood van Eve was hij zo'n beetje gaan leven voor zijn job. Dat was niet altijd even goed, maar het was wel een manier om zijn gedachten en gevoelens onder controle te houden. Na een tijdje was het een soort van tweede natuur geworden. Al nam het niet weg dat hij geen affectie miste toen hij eenmaal vrede had kunnen nemen met Eve's dood.
          Hij probeerde de gedachte wat van zich af te schudden en besloot om een rondje over de markt te lopen. En of hij nu dienst had of niet, het gebeurde haast automatisch dat hij toch een oogje in het zeil hield. Dat was namelijk ook wat Commander Taylor van hen gevraagd had: de nieuwe pilgrimagers in de gaten houden. Je wist maar nooit wie of wat er door het portaal kwam en iemand terugsturen was ook al geen optie.
          Zijn oog viel al snel op een bekend figuur terwijl er een lichte glimlach op zijn lippen verscheen. Waar hij er niet in geloofde ooit nog de liefde te vinden, had hij in Neva wel een gelijkgezinde gevonden. Nadat hij een keer bij haar in de ziekenboeg was beland, werd al vlug duidelijk dat ze een klik met elkaar hadden. Beiden zochten ze een vorm van affectie en het duurde dan ook niet lang vooraleer ze met elkaar in bed belandde. En dat had zich sindsdien regelmatig herhaald. Het werkte voor hen beide dus hij zag er geen gaten in.
          Rustig wandelde Rhys naar de jonge vrouw toe en liet zijn hand zachtjes over haar rug glijden, als een soort manier om zijn aanwezigheid duidelijk te maken. 'Hey,' begroette hij haar zachtjes, nog steeds glimlachend. 'Hebben de zieke mensen je toch een avondje vrij kunnen geven?' vroeg hij grappend. Hij wist maar al te goed dat Neva een toegewijd verpleegster was en dat ze alles voor haar patiënten zou doen.
          'Waar ik ze wel dankbaar voor ben, trouwens.' Naast hun bed activiteiten konden de twee ook gewoon vriendschappelijk heel erg goed met elkaar opschieten. Hij zou het dan ook niet erg vinden om wat tijd met haar te spenderen vanavond.


    Nothing is impossible in my own powerful mind.

    Poppy Mavis Taylor
    24 — Commandor Taylor's daughter — 4th pilgrimage — baker/cook — Benjamin and Pilar — at her stall — outfit

    so much of me
    is made of what I learned from you


    Poppy was bloed- en bloednerveus. Natuurlijk had ze vaker (héél veel vaker) voor anderen gebakken en gekookt, maar dit waren vaak mensen die ze goed kende en die haar toch wel complimenten zouden geven, ook al gaven ze af en toe ook goede feedback. Terra Nova was dan niet zo dichtbevolkt, maar niet iedereen had haar kook- of bakkunsten geproefd. Ze wist ook echt niet of het waard was ze te verkopen. Ze dacht van wel, maar ze wist het nooit zeker.
          Nadat de tiende pilgrimage was gearriveerd, was Poppy's vader, Nathaniel Taylor terug naar hun huis gekomen. Hij had de nieuwe mensen begroet, ze de regels verteld en hen een prettig verblijf gewenst. Er was geen weg terug naar 2149, dus het was maar hopen dat er geen rotte appels tussen zouden zitten. Met veel plezier dacht ze terug aan haar eigen tocht. Zij was onderdeel van de vierde, zes jaar geleden. Toen ze haar vader voor het eerst in jaren weer zag, kon ze zich niet inhouden. Ze had haar tas laten vallen en was huilend op hem af gerend. Iedereen had raar opgekeken toen ze hem om de hals was gevlogen, maar het kon haar toen (en nu) niets schelen. Haar vader was oprecht haar beste vriend, en dat was hij nog steeds. Ze kon alles bij hem kwijt. En die jaren dat hij al in Terra Nova was en zij thuis zat, waren verschrikkelijk geweest.
          'Petal,' had Nathaniel even voor zonsondergang tegen Poppy gezegd, 'dit gaat helemaal goedkomen. Je weet dat mensen gek zijn op jouw gebak!' Hij had een kus op haar voorhoofd gedrukt, zij had hem nog even geknuffeld en toen was ze richting haar kraam gelopen, die ze eerder die middag al met haar vader had ingericht. Hij zou nog wel langskomen, maar als leider van Terra Nova kon hij Poppy niet de hele avond bij de hand nemen. Wel had hij beloofd om nog langs te komen. Hij zou het goede voorbeeld geven, had hij plagend gezegd.

    Nu stond Poppy achter haar kraam. De avond was gevallen en het werd steeds drukker. Poppy herkende meteen de nieuwe mensen die pas vandaag waren gearriveerd. Ze keken hun ogen uit en genoten van de frisse lucht. Zelf kon Poppy zich de smerige lucht thuis nog goed herinneren. Ze wist dat ze een van de weinige gelukkigen was die aan die stervende wereld had kunnen ontsnappen, terwijl zoveel anderen vroeg of laat zouden stikken.
          Een bekend gezicht liep op haar kraampje af. Poppy herkende Benjamin meteen en ze zwaaide naar hem. 'Dat ruikt heerlijk... Heb je dit allemaal zelf gebakken?' vroeg hij en ze kon het niet helpen om breed te grijnzen en instemmend te knikken. Het had haar dagen geduurd, maar ze had er plezier in gehad. Nog voor ze haar mond kon opentrekken om verbaal antwoord te geven, kwam er nog een bekend persoon op haar af.
          'Hey, Benjamin!' zei Pilar. 'Kon je de heerlijke geur ook niet weerstaan?' De twee stonden naast elkaar en Poppy leunde lachend met haar handen op de tafel. 'Poppy, het ruikt echt weer overheerlijk. Heb je aanraders?'
          Ze keek kort naar alle gebakjes voor zich. Haar zenuwen leken godzijdank als sneeuw voor de zon verdwenen. Toen wees ze naar de macarons. 'Deze zijn nieuw!' Ze pakte een macaron, pakte een bordje en overhandigde het aan Pilar. Toen keek ze naar Benjamin en gaf hem een bordje met een éclair met chocolade eromheen. 'Deze vind je vast lekker,' grijnsde ze. Ze wist wel zeker dat hij die lekker zou vinden, omdat hij er al minstens zeven had gegeten. Niet in één keer, maar toen ze het recept uitprobeerde en ze hem als proefkonijn gebruikte.


    I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

    MT