[RPG • 100] Welcome to Magix! | Speeltopic - Speeltopics

29 nov 2023 - 16:06 Vanparys is online

_{𝒲𝑒𝓁𝒸𝑜𝓂𝑒 𝓉𝑜}
-ˋˏ ༻ 𝕄𝔸𝔾𝕀𝕏 ༺ ˎˊ-

rollentopic | praattopic 1 - 2 | speeltopic

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

In een pocket realm, enkel bereikbaar via magie, ligt de gelijknamige hoofdstad van de Magische Dimensie Magix. Magix is het hart van alles en iedereen die ook maar iets met magie te maken heeft en is thuis voor mensen, goblins, feeën, heksen, trollen, elfen en zoveel andere wezens van over de hele Magische Dimensie.

Ze komen er niet alleen om een thuis te vinden, maar ook, en vaker zelfs, om hun magische carrière van start te laten gaan. De Universiteit van Magix vormt de thuishaven voor haar drie faculteiten: Alfea in het zuiden, Red Fountain in het centrum en Cloud Tower in het noorden. Studenten van over heel Magix komen er al eeuwenlang studeren; om een goede leider te worden, om een bekwame strijder te worden, om leerkracht te worden of simpelweg om hun dromen waar te maken. De drie faculteiten werken harmonieus samen om de beste feeën, heksen en specialisten af te leveren - en slagen daar meestal ook in. Niet alles is echter wat het lijkt en na het fiasco van vorig jaar... wie weet wat er de studenten staat te wachten?

Sluit je aan bij de veilige familie van Magix University! Waar hoor jij thuis?

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

VRIJDAG 15 DECEMBER 2023

Het academiejaar is al even geleden begonnen, maar de vreemde sfeer van het einde van vorig jaar lijkt met de start van de winter te verergeren. Mensen beginnen vragen te stellen - en de faculteiten geven geen informatie. Wat is er precies gebeurd op die missie vorig jaar? Waar komt die plotselinge avondklok vandaan? Waarom zijn er maar vier van de acht studenten teruggekomen? En waarom weten ook zij niet wat er precies gebeurd is?

Hoe dan ook; de kerstvakantie komt er binnen een weekje aan, en daarna de halftijdse examens. De stress die daarbij komt kijken, doet niets om de grimmige sfeer op school te dempen. Enkele studenten hopen die toch wat op te warmen door het jaarlijkse winterfeest op punt te zetten; deze avond in de prachtige balzaal van Red Fountain. Misschien kunnen de gemoederen toch opgefleurd worden door een avondje stappen in het stadscentrum? Of gooit de avondklok roet in het eten en zorgt het alleen maar voor een grotere hetze?

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

INFORMATIE & LORE

In de informatiestory vind je een uitgebreide beschrijving terug van de werking van Magix University, alsook welke realms er in de RPG bestaan en hoe de krachten precies werken. Je bent vrij om uit deze opties te kiezen. Als je toch nog iets anders wil, bespreek het dan even hier en dan kijken we wat er mogelijk is binnen de lore die we afgebakend hebben.

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

ROLLEN

ALFEA
𝒻𝒶𝒾𝓇𝒾𝑒𝓈

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

CLOUD TOWER
𝓌𝒾𝓉𝒸𝒽𝑒𝓈

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|

RED FOUNTAIN
𝓈𝓅𝑒𝒸𝒾𝒶𝓁𝒾𝓈𝓉𝓈

✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼　 ҉ 　✼

REGELS

• Het woordenminimum is 100 woorden.
• De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
• 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
• Bespreek gevoelige onderwerpen op voorhand met je schrijfpartner.
• Als glowfaery of Tolkien niet online zijn, maakt de laatste die reageert een nieuw topic.
• Als ik 21 dagen niets van je hoor, kom ik je stalken xoxo.
• Als je 45 dagen niets post, word je automatisch van de lijst verwijderd.
• Reservaties blijven 10 dagen staan.

[ bericht aangepast op 7 feb 2024 - 22:02 ]

help

30 dec 2023 - 19:51 Dubhaile is online

Dubhaile 32484

ASPEN 'ACE' ZYON
The Merrymaker ☀︎ Bo Staff ☀︎ 22
The Fit ☀︎ Red Fountain Balzaal ☀︎ With Jay

"De jongere specialist toonde Ace zijn twee versie van de lichtbo’s die hij had kunnen maken. Hij nam ze beiden aan, maar met lichte argwaan. Hij had gezien wat lichtwapens kunnen aanrichten en hij vond over het algemeen de old school versie dan ook wel prima. Uiteraard was hij wel zeker en vast dankbaar naar Jay toe dat hij er tijd wilde instoppen voor hem.

Hij schakelde die met meerdere delen uit en legde het wapen zorgvuldig naast Jay neer. De onderdelen schoven vlot in elkaar tot een compacte staaf die makkelijk mee te nemen was. Aspen had het wapen bij een van de uiteinden vast, alsof hij een zwaard in zijn handen had.Voorzichtig verplaatste hij zijn grip van het uiteinde naar het lichtgedeelte. Buiten een beetje warmte was er niet veel te voelen: het wapen was licht, letterlijk, en de oudere specialist probeerde wat simpele drills uit om er gevoel voor te krijgen. Hij moest toegeven dat het in de hand best ok voelde, maar het gewicht was een moeilijker punt.
“Vraagje bij deze: is het mogelijk om het middelste deel zwaarder te laten aanvoelen? Of is het licht, ja, gewoon altijd licht? Pun not intended,” vroeg hij aan de ander, terwijl hij het wapen aan het knopje uitschakelde en het wisselde met het andere prototype.
Met een druk op de knop kwam het oranjegele weer tevoorschijn. Met Jay’s woorden in het achterhoofd, zette hij wijselijk nog een stap verder weg van objecten en Jay. Met deze was hij in het algemeen een pak voorzichtiger en probeerde hij een paar bewegingen uit. Zijn voorzichtigheid loonde, want hoewel het een keer of drie een close call was, verbrandde hij zichzelf niet. Het gewicht van deze voelde veel beter en de zijhandgrepen zaten op zich zeker op de juiste plaatsen, maar de middelste staaf voelde een beetje klein aan na een paar bewegingen. Aspen worstelde er zelfs zo mee dat hij hem zelfs per ongeluk uitschakelde door het knopje op de middelste staaf.

“Hmm, deze is van gewicht zeker fijn, maar, ehe, de knop in het midden kan me wel eens tot mijn verlies leiden bij een verkeerde greep,” zei hij terwijl hij met de uitgeschakelde bo zwaaide. Aspen zag in beiden de handigheid wel in, maar het zou wennen zijn en hij was niet zeker of hij zijn houten bo zou kunnen afschrijven.
“Op dit moment zou ik voor de aanraakbare gaan,” besliste Aspen uiteindelijk. Die versie lag het dichtste bij zijn normale wapen én het was volledig aanraakbaar. Als Jay nog iets zou kunnen regelen rond het gewicht, dan zou het hem prima kunnen dienen, maar de lichtheid van het wapen was op dit moment ook nog wel echt een obstakel, als werkte zijn voorkeur wel beter dan de andere waar de knop echt op een plaats zat die hij vaak aanraakte.
Aspen merkte ook op dat de jongere specialist zijn vraag vakkundig had ontweken. Hij liet inwendig een zucht en keek op zijn horloge. Hij moest sowieso al snel weer naar zijn leslokaal voor een kort gesprek over zijn stage met zijn begeleider. Ace had sowieso geen zin om dat langer dan nodig te laten duren, dus hij wilde er echt wel op tijd aankomen.

[ bericht aangepast op 30 dec 2023 - 19:52 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

30 dec 2023 - 20:57 Kazama is online

Kazama 4813

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Red Fountain balzaal w/ Ace

Met een schuin oog hield Jay de oudere specialist in de gaten terwijl de lightbo's aangepakt werden. Jay kreeg toch wel een klein beetje een nerveus gevoel toen hij iemand met zijn speelgoed bezig zag. Zag het er bij hem ook altijd zo onwennig uit? Ondertussen keek hij op zijn laptop naar de bewegingen die Ace maakte en had hij zijn setlist voor vanavond erbij gepakt. Nu was niet de tijd om uitgebreid te kijken naar data van de lightbo, zeker gezien ze niet aangesloten zaten en daarmee alleen een klein beetje essentiële data draadloos verstuurden. Dit was puur voor Ace om eerste impressies te geven zodat Jay daar verder mee kon.

Rustig voegde Jay wat nummers toe aan zijn setlist. Toen hij tussen de lampen gezeten had, had hij nog wat toevoegingen en veranderingen bedacht. Ace begon een vraag te stellen waardoor Jay weer even op keek van zijn scherm om te weten over welke het precies ging.
"Wel, met het huidige design is het altijd licht, want zo werkt licht nu eenmaal. Ik kan veel eigenschappen ervan aanpassen, maar het zwaarder laten voelen is erg lastig-" Jay dacht even na. "Maar ik zou wel wat andere dingen kunnen proberen zoals het toevoegen van een dunne staaf in lengte van het licht deel, dat zou gewicht toevoegen. Daar merk je weinig van in performance, het heeft een klein beetje invloed op de uiteindelijke flexibiliteit, maar daar kan natuurlijk ook in geïtereerd worden. Verder kan ik net als bij die andere een metalen stuk in het midden toe voegen, wat alles zwaarder maakt, maar alleen op specifieke plekken. Verder kunnen de uiteindes natuurlijk ook gewoon zwaarder, maar same als een middenstuk toevoegen, dat is alleen op die specifieke plekken."

Jay keek toe terwijl Ace de andere uitprobeerde en hij maakte nog wat notities, zowel bij zijn setlist als in zijn design document voor Ace' lightbo.
"Oh die knop kan ik verplaatsen of een schuifje van maken ofzo. Dat is het probleem niet. Maar goed om te weten." Jay begon ondertussen zijn laptop en de lightbo's weer in te pakken.
"Ik zal nog wat iteraties maken, meer gewicht toevoegen moet wel te doen zijn. De volgende keer kunnen we wel in mijn kamer meeten, daar heb ik tenminste een fatsoenlijke setup om dit goed te testen en aanpassingen te maken." Ja, hij suggereerde zeker dat de veel te dure high-end laptop die hij zonet in zijn tas stopte niet goed genoeg was. Zijn tas belandde weer bij zijn hoverboard en Jay ging richting het podium. Hoewel de geluidssetup tijdens de maaltijd aan de kant zou staan, kon hij nu al wel vast alles aansluiten en testen zodat er 's avonds niks meer aan hoefde te veranderen behalve het inpluggen van zijn laptop. Het maakte voor Jay niet uit of Ace bleef kijken of er weer vandoor ging, hij had namelijk geen idee wanneer de oudere specialist naar zijn meeting moest. Zelf begon hij in ieder geval met het aansluiten van de mengpanelen en de speakerkabels. Als Ace weg zou gaan, zou hij het wel horen en netjes gedag zeggen tegen de specialist, maar gezien Ace geen verdere vragen leek te hebben, was dat voor Jay een teken om rustig verder te gaan met waar hij mee bezig was voordat hij gestoord werd.

═══════╪

[ bericht aangepast op 30 dec 2023 - 20:57 ]

30 dec 2023 - 23:20 amberkishatu is offline

amberkishatu 184

Cinder “Sin” Harmony
Teacher's Pet - Air Witch - 21 - with Malia

“Denk je dat er iets gaat gebeuren dan?”, vraagt Malia nieuwsgierig. De toon in Malia haar stem verraad duidelijk dat ze er geen argwaan in heeft. Niet dat het antwoord Cinder haar gedachten kalmeert, integendeel ze had gehoopt dat ze niet de enige was of toch iets van informatie had kunnen verkrijgen. "Dat is eigenlijk ook waarom ik zo vroeg op ben. Gewoon wat nerveus denk ik", lachte ze in een poging om haar opmerking te verzachten. Dit leek te hebben gewerkt aangezien Malia rustig het gesprek voort zette, ditmaal met een bemoedigend lachje : “Ah, dat kan inderdaad je slaap verstoren.” Het was duidelijk dat ze haar probeerde gerust te stellen en Cinder apprecieerde dat ergens wel. Misschien was ze wel argwanend voor niets, maar dan was ze toch liever voorbereid.

“En jij”, vroeg Cinder. “Heb jij zin om te gaan?” Malia haalde haar schouders op. “Ik vind het niet erg om te gaan, maar ik heb er ook niet super veel zin in. Gewoon prima,” knikt ze simpel. “Het zal vast wel gezellig zijn, al snap ik niet waarom iedereen er een groot ding van maakt.” Cinder luisterde aandachtig. Ze kon wel raden waarom iedereen enthousiast was. Het eerste - toegestane - feest in maanden, en daarnaast de aanpassing van de avondklok. Het gaf een vals gevoel van vrijheid waar iedereen naar leek te hunkeren. Oftewel een goed excuus om zich eens te laten gaan. Daarnaast zou ze niet verbaasd zijn mocht het zelf een poging zijn om de Pyros expeditie wat naar te achtergrond te verdrijven.

“Al iets leuks gevonden om aan te doen?”, vervolgde Cinder. Malia leek nog niet hebben nagedacht over deze vraag, wat Cinder wat tijd gaf om een laatste trek van haar sigaret te nemen voor ze deze uitdoofde. Haar gesprekpartner zat dus inderdaad niet met het feest in haar hoofd. Misschien kon ze dan toch proberen een zaadje te planten. “Ik kijk aan de eind van de middag wel wat ik aan ga doen, ik heb vast nog wel wat in de kast hangen.” , zei Malia nuchter na enkele seconden, waarna ze opnieuw een blik naar de klok wierp. Dit ging aan Cinder niet onopgemerkt voorbij . “En jij? Wel al een outfit gevonden?” vroeg Malia. – Ze had dus nog tijd – bedacht Cinder zich. “Ik denk dat ik eens uit mijn comfortzone ga vanavond en voor een smaragdgroene jurk ga gaan. “, glimlachte Cinder. “Ik heb hem afgelopen zomer gekocht, maar mits de avondklok, nog niet echt de kans gehad om hem aan te doen.” Ze liet een korte pauze, waarop ze haar hand nadenkend naar haar voorhoofd bracht. “Dus het is wel fijn dat ze de avondklok verlaat hebben , al snap ik niet goed waarom die er nog steeds is.”, vroeg ze zich hardop af.

Ze hoopte dat het voldoende was om dat zaadje van onduidelijkheid te planten. Er werd wel gezegd dat specialisten meestal de letter van de order volgde en soms vergaten voor zichzelf na te denken, maar ze kon een poging wagen. Malia leek eerder in het gesprek nog geen argwaan te hebben voor de situatie, dus zelfs als ze zich geen vragen erbij stelde, had Cinder op die manier toch haar geïnformeerd. Als Malia iets te weten zou komen , was er kans dat het nieuws terug bij haar zou kunnen komen. Het was voldoende om het gebons in haar hoofd te kalmeren.

“ Ik ga misschien eens even terug naar Faragonda Plaza”, zei ze , terwijl ze langzaam opstond om te vertrekken. “Als ik dan toch vanavond naar het feest ga , is het misschien niet slecht om nog een uurtje of twee slaap in te halen .” Ze wierp een korte blik opzij naar Malia om te kijken of ze nog iets te zeggen had.

[ bericht aangepast op 30 dec 2023 - 23:24 ]

"I wonder if life smokes after it fucks me"

31 dec 2023 - 11:21 filosofie is offline

filosofie 1798

𝙅𝙚𝙣𝙣𝙖 𝙉𝙖𝙩𝙖𝙡𝙞𝙚 𝙇𝙖𝙪𝙣𝙙𝙧𝙞𝙖

Jenna had haar notitie boekje weer neergelegd waar haar aantekeningen stonden voor de les. Ze had rond de middag weer les. Momenteel was er een lesuitval omdat er een professor voor magische wezens momenteel ziek was. Jenna was na de twee historische lessen meteen naar haar suit gegaan. Ze had de rest van haar kamergenoten niet in de huiskamer gezien. Niet iedereen had dezelfde rooster als zij. Twee kamergenoten waar ze bevriend mee was hadden andere keuze vakken dan die van Jenna.

Ze pakte haar kop thee van de salon tafel. De geur van gember, sinaasappel en kruidnagel danste voor haar neus. Het had een aroma achtige geur dan herfstgevoelens opwerkte. Ze nam de slok van haar thee die momenteel ietsjes afgekoeld was.

31 dec 2023 - 12:25 Nephalem is offline

Nephalem 1152

ALΣXIS
_{𝑅𝐸𝑌𝐸𝑆}
𝕿𝖍𝖊 𝕸𝖎𝖘𝖈𝖍𝖎𝖊𝖋

21 ☆ water/~~blood~~ witch ☆ Cloud Tower library ➸ hallway ☆ with Tilda ☆ Outfit

Ze kon haar grinnik niet inhouden toen ze een groene glans in Tilda’s ogen observeerde. Alex kon blijkbaar haarzelf entertainen, dat terwijl Tilda elk moment met haar magie haar kon overvallen. Het was gewoon leuk om haar te plagen. Dat Tilda haar woorden te serieus nam, was niet haar probleem. Het boeide haar niet eens dat ze een wisselkind was. Zo wat? Iedereen had hier geheimen.
Alex wist niet dat er consequenties zouden zijn voor haar daden. Zij had het doodleuk aan iemand verteld — ze kon niet eens herinneren wie — en die wilde een ‘nuttige’ informatie delen met zijn of haar medemens. Alex kon dat niet onder controle houden. Het was wat het was. Het was niet zo dat ze haar minachtte toen ze dit doorvertelde — hell, Tilda had helemaal niks gedaan waardoor ze haar kon haten.
Alex voelde hoe haar woorden het meisje tegenover haar stoorde. Haar geheim was ook oud nieuws. Iedereen had het nu over de Pyrosexpeditie van vorig jaar, dus Alex snapte niet waarom ze nog steeds wrok vasthield. Zelf was ze niet benieuwd naar de missie, het had — tot nu toe — geen invloed op haar eigen leven gehad waardoor ze niet nodig vond om tijd te maken om zich bezig te houden. Haar eigen toekomst vond ze belangrijker.
Een schaapachtig blik ontstond op Alex’ gelaat toen het meisje uit het niks hun afstand vergrootte door een stapje naar achteren te zetten. Tilda had meerdere malen geprobeerd om Alex tegen te spreken maar er kwam geen enkel woord uit haar mond.
Een trilling tegen haar bovenbeen zorgde ervoor dat haar aandacht naar haar telefoon gleed, intussen vond Tilda het nodig om nog een stapje naar achteren te zetten.
Alsof ze al geen haast had om zich klaar te maken voor vanavond, liet ze haar gewicht op haar ene been rusten om vervolgens haar telefoon uit haar broekzak te vissen. Enige wat Tilda toch kon doen was naar haar staren. Af en toe wendde ze afwezig haar blik af. Alex nam dus haar tijd om haar bericht te lezen die ze van Alana had ontvangen.

> Alana ⭒
I need to buy a dress.. What are you wearing tonight?

Net nadat ze haar beide duimen had gebruikt om haar tekst te typen, zag ze in haar ooghoek iets groens tegen haar voeten bewegen. Het voelde onaangenaam maar niet pijnlijk. Ze drukte op verzenden en verstopte haar telefoon weer in haar broekzak. Een sluwe grijns verscheen op haar gelaat. Ze had haar magie eerder al gezien, maar Tilda had het nooit tegen haar gebruikt. Zelfs niet toen Alex haar geheim door had verteld. Misschien was Tilda toch niet zo onschuldig als ze dacht. Alex richtte geamuseerd haar blik op Tilda die nog gefocused was op haar magie. Ze wachtte keurig af en was benieuwd hoe dit zou aflopen.
Blijkbaar snel, want na een paar tellen voelde ze de grip verzwakken. Hun ogen kruiste weer elkaar en Tilda’s glimlach zorgde ervoor dat Alex verrast haar wenkbrauwen omhoog liet rezen. Dat meisje stond net zo kwaad als een spin naar haar te staren en nu was ze een vrolijke frans. Haar emotionele instabiliteit zorgde ervoor dat Alex niet wist wat haar te verwachten stond. Wat had ze nou gedaan om haar zo te krijgen? Na een paar seconde later viel het kwartje. Alex was wel benieuwd wanneer ze haar opgekropte woede zou loslaten. Ze wilde daar zeker bijzijn. Op een of ander manier had Alex een gevoel dat zij de reden zou zijn voor Tilda’s uitbarsting.
“Ach, gekkie. Mijn ouders zijn gewoon thuis in Solaria - dat weet iedereen toch?" Alex rolde met haar ogen terwijl een zucht tussen haar lippen ontsnapte. Tilda wilde het niet vertellen. Dat wist ze al voordat ze het vroeg. Alsnog was ze niet tevreden met haar antwoord. Tilda had haar nieuwsgierige geest niet gerustgesteld met haar antwoord.
“Ah, je hebt het opgegeven?” Alex was wel benieuwd of haar woedeuitbarsting eerder zou komen dan verwacht. “Misschien beter ook. Je kan meer tijd besteden aan je magie,” doelend op haar actie van daarnet en wees naar haar voeten. “In plaats van jouw biologische ouders te onderzoeken. Ik had meer kracht verwacht van een vierdejaarsstudent.”
Alex meende wat ze zei. Haar intentie was — volgens haar — wel goed, maar of dit ook goed zou uitpakken bij Tilda wist ze niet. “By the way, het is niet meer bijzonder dat je een wisselkind bent. Iedereen heeft hier toch over de Pyrosexpeditie.” Alex haalde simpel haar schouders op. “Het is ook niet goed om zolang wrok vast te houden, staat je niet goed.”

2 jan 2024 - 20:37 Saureus is offline

Saureus 1891

『 Keahi Casteran 』
The Rebel • Fire Fairy • 19 years old

Outfit| Auditorium| With Eli, Zeph & Zariya

Keahi is te gefocust op Zephyr om de glimlach te zien die Zariya haar toewerpt. Het is alsof de light fairy voor haar momenteel niet bestaat. Nu ze weer eindelijk bij haar broer is, lijkt ze ook Eli vergeten te zijn. Al heeft ze niet het idee dat de jongen daar geen last van heeft, aangezien hij achter haar blijft staan.
De dame trekt een wenkbrauw op wanneer ze Kat langs de broekpijp van Zeph omhoog ziet kruipen. Dat beestje lijkt ook alles te doen voor zijn aandacht. Ze vraagt zich af hoe haar broer dat voor elkaar heeft gekregen.
"Ongeduldig beest," mompelt Zeph, waarop ze fronst. Ze weet niet zeker of hij het tegen haar heeft of tegen Kat. Waarschijnlijk is het een soort combinatie van beide. Ze besluit het niet persoonlijk op te vatten, zoals ze wel vaker doet met zijn opmerkingen, en reageert er verder niet op.
In haar zakken tikt ze met haar duimen tegen haar hand. Het duurt vrij lang voor ze antwoord krijgt van Zephyr. Is ze te opdringerig geweest om hem op te zoeken? Heeft ze iets tussen hem en Zara gestoord? Ze kijkt toe hoe hij de kat op zijn schouder plaatst, waarna hij opzoek lijkt te gaan naar iets in zijn tas. Even overweegt ze haar vraag te herhalen, misschien heeft hij het helemaal niet gehoord. Ze haalt nét haar lippen van elkaar om iets te zeggen, als Zeph begint te spreken.
"Mijn gsm-scherm is kapot en ik kon niet opnemen." Wederom verschijnt er een frons op haar gezicht. Hij is altijd zo zuinig op zijn spullen, dat is niets voor hem. Zijn blik verplaatst zich naar Zara en vervolgens naar de grond. Kea laat haar ogen van hem naar haar glijden en weer terug. Is er iets gebeurd tussen die twee?
"We waren net op weg naar de stad, geloof ik?"
Keahi drukt haar lippen tegen elkaar. Ah. Ze waren inderdaad van plan om ergens heen te gaan en zij heeft hen onderbroken. Ze bergt haar nieuwsgierige vragen over het kapotte scherm netjes op in een doos. Hij zit er vast niet op te wachten, bovendien wil ze hen ook niet langer tegenhouden. Als ze willen gaan, dan moeten ze gaan.
"Nou, veel plezier in de stad, ik zie jullie vanavond nog wel."
Verbaast draait Keahi haar hoofd om naar Eli, waar komt dit ineens vandaan? Ze had niet verwacht dat de jongen nog lang bij haar zou blijven, aangezien hij nog een pak had om te fixen, maar dat hij nu al zou gaan, zag ze ook niet aankomen. Niet dat het erg is, hij moet gewoon doen wat hij wil doen, maar toch. Ze vindt het altijd vervelend als ze alleen overblijft. Iets wat nu weer het geval is. Iedereen heeft dingen te doen, iedereen behalve zij. Misschien toch nog een keer haar jurken passen straks?
"Oh Kea, ik zou gouden accessoires doen bij die eerste jurk, misschien iets met een beetje sparkel. Dan zie je er het mooist uit denk ik," zegt Eli met een knipoog. Ze laat een zachte grinnik horen. ‘Bedankt Eli,’ glimlacht ze oprecht. Ze was zelf al van plan om gouden accessoires te dragen, maar het is toch fijn om te horen dat iemand anders dat ook een goed plan vindt.
Haar ogen volgen de jongen als hij tegen Zeph aanbotst en vervolgens een paar stappen verder zet. "Fijne dag nog Kea, Zephie, Zariya." Kort zwaait ze naar de jongen, voor ze haar aandacht weer richt op Zephyr.
Er is één ding wat ze nog graag wilt vermelden en daarna zal ze hem ook weer met rust laten. Het feest. Even was ze bang dat Zeph haar expres had genegeerd, een poging om onder het feest uit te komen. Niet dat hij dat zomaar zou doen, maar toch. Misschien was hij van gedachten veranderd en wilde hij niet meer gaan vanavond. ‘Oh. Nou dan zal ik jullie verder wel met rust laten,’ knikt ze, waarna ze een klein glimlachje op haar gezicht zet. De beleefde variant, die haar vader altijd graag heeft. ‘Ik wilde alleen maar zeggen dat vanavond het feest is, een reminder.’ Ze haalt kort haar handen uit haar zakken, wiebelt haar vingers en schuift ze vervolgens weer terug. Over haar keuzestress zegt ze momenteel niets, Eli heeft haar al voldoende geholpen. Al hecht ze veel meer waarde aan de mening van haar broer. ‘Vergeet niet wat leuks aan te trekken en we spreken af in jouw dorm toch?’ Dat is het enige wat ze nog moet weten en dan zal ze hen weer met rust laten.

2 jan 2024 - 21:11 Saureus is offline

Saureus 1891

『 Malia Coco Zulema 』
The Mediator • Specialist • 21 years old

Outfit| Somewhere outside | With Cinder

Malia krijgt geen antwoord op haar vraag of Cinder denkt dat er iets gaat gebeuren tijdens het feest. Ze weet dat de heks ook de nodige argwaan heeft over de pyros expeditie, maar het winterfeest? Dat is niet iets waar Lia zich zorgen om maakt. Kijk het is apart dat ze de avondklok tóch verplaatsen, maar daar zit hoogstwaarschijnlijk een geldige reden achter. Wat er ook op de pyros expeditie is gebeurd, dat vond niet plaats in Magix en dus verwacht ze niet dat het feest gevaar loopt. Wat zou er kunnen gebeuren op een plek vol feeën, heksen en specialisten? Behalve onderlinge ruzies natuurlijk, dat komt vaak genoeg voor.
Ze herhaalt haar vraag niet aan Cinder, als zij mysterieus wil blijven dan prima. Het interesseert haar niet genoeg daarvoor.
Malia vertelt Cinder dat ze nog niet weet wat ze aan gaat doen voor het feest, waarop ze uiteraard ook aan haar vraagt of zij wel al een outfit in gedachten heeft.
“Ik denk dat ik eens uit mijn comfortzone ga vanavond en voor een smaragdgroene jurk ga gaan. Ik heb hem afgelopen zomer gekocht, maar mits de avondklok, nog niet echt de kans gehad om hem aan te doen.”
Kijk, zij heeft er overduidelijk wel over nagedacht. ‘Ik ben benieuwd,’ glimlacht ze haar toe, al weet ze niet helemaal of ze het meent. Zelf hecht ze niet zo heel veel waarde aan outfits
“Dus het is wel fijn dat ze de avondklok verlaat hebben, al snap ik niet goed waarom die er nog steeds is.”
Malia haalt haar schouders op. ‘Ik vraag me af waarom hij überhaupt is ingesteld, maar eerlijk? Sinds de pyrosexpeditie verbaasd niets me meer. De school doet erg geheimzinnig over alles.’ Ze zucht zacht en wrijft met haar hand over haar voorhoofd. Over de avondklok zelf lijken ze niets te willen zeggen, hebben de studenten het recht niet om dat te weten?
“ Ik ga misschien eens even terug naar Faragonda Plaza” zegt Cinder, waarna ze opstaat. Lia volgt haar met haar ogen, zelf besluit ze nog even te blijven zitten. Ze heeft nog genoeg tijd.
“Als ik dan toch vanavond naar het feest ga, is het misschien niet slecht om nog een uurtje of twee slaap in te halen .”
Ze moet zachtjes lachen. ‘Doe dat maar, klinkt als een verstandig plan,’ knikt ze. ‘Slaap lekker en ik zie je vanavond wel weer.’ Ze steekt kort haar hand op naar de dame, een simpel afscheid.

3 jan 2024 - 13:01 Kazama is online

Kazama 4813

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Griffin Residence w/ Jenna

Ergens tussen het gesprek met Ace en zijn vertrek uit de balzaal had Jay z'n koptelefoon weer opgezet. Hij had geen idee of Ace er toen nog was gezien het volledig onbewust was gebeurt. Met duidelijk bekende handelingen werd het geluidssysteem opgezet, alle kabels werden aangesloten en aangezet om het geluid alvast een keer te testen. Natuurlijk was dit niet de laatste test die hij ging doen, maar zo kon hij op z'n minst checken of alle speakers het deden. Jay jogde een rondje door de balzaal en luisterde naar alle speakers. Zo vond hij er inderdaad eentje die hij vergeten was aan te sluiten en snel werd ook die geconnect. Normaal zouden er andere mensen in de zaal staan om dit te checken zodat hij zelf geen rondje hoefde te rennen, maar dat vereiste dat hij wachtte tot na de lunch en dat kostte echt teveel tijd voor Jay.

Tevreden met zijn werk begon Jay met het bij elkaar rapen van zijn spullen. Zo vond hij nog een verloren paar koekjes bij zijn blikje vergeten energydrink. Met een paar slokken was het drinken op en de paar overgebleven koekjes waren een prima snack voor onderweg. Er werd nog snel gedag gezegd tegen zijn commissieleden die net binnen kwamen terwijl Jay op zijn hoverboard sprong en de balzaal uit racete. Hij mistte de zucht die zijn medestudenten lieten horen toen ze zagen dat het licht en geluid al geregeld was en zij alleen nog maar de tafels en de aankleding hoefden te doen. Met zijn hoverboard was hij zo weer thuis, al betekende dat wel dat hij nat was geworden in de regenbui die net overkwam. Natuurlijk was dat zo'n bui die precies ophield toen Jay thuis was. Had hij van tevoren kunnen kijken hoe lang de bui nog zou duren? Theoretisch gezien wel als hij zich dat zou bedenken voordat hij weg gegaan was, maar dat had hij niet en regen was niet iets dat Jay veel deed. Het maakte eerder dat de temperaturen begonnen te lijken op wat hij gewend was van thuis. Al was sneeuw zeker beter geweest.

Al neuriënd kwam de specialist de woonkamer binnen en een storm aan chaotische gedachten en emoties verstoorde de rust die er voorheen ging. Volledig in gedachten verzonken belandde zijn hoverboard tegen de muur naast de deur, gooide hij zijn tas over de rugleuning van een van de banken om er vervolgens zelf achteraan te springen en zo op de bank te belanden. Hij had volledig gemist dat er nog iemand anders in de woonkamer was. Zijn gedachten sprongen namelijk in sneltreinvaart tussen zijn muziek die in zijn oren klonk naar de lichtshow die hij erbij wilde doen vanavond en de drie nummers die hij onderweg nog bedacht had om van plek te wisselen in zijn setlist. Vol energie drumde de jonge specialist met een hand op zijn knie en tikte hij met zijn voet ritmisch tegen de onderkant van de bank terwijl hij zijn tablet uit zijn tas pakte samen met een nieuw blikje drinken. De geur van sinaasappel die zijn neus binnenkwam deed Jay verbaasd opkijken van het apparaat voor zijn neus. Zelfs zijn lichaam stopte even met bewegen en alle gedachten die normaal altijd door zijn hoofd raasden stopte door de vreemdheid van de situatie. Hij had namelijk zijn drinken nog niet geopend, dus waar kwam de geur dan vandaan?

"Oh sorry! Ik had je volledig gemist," zei hij met een enthousiaste glimlach toen hij Jenna opmerkte op een van de andere banken in de woonkamer. "One sec, voordat ik iets vergeet!" Snel tikte hij in een van de programma's op zijn tablet. Nummers werden verplaatst en een aantal opmerkingen werden bij de setlist toegevoegd. Nog geen twee minuten later werd de tablet netjes aan de kant gelegd en deed Jay zijn koptelefoon af, zijn aandacht volledig op Jenna nu. Ofja, volledig? In hoeverre dat ging in de chaos die Jay's gedachten waren. Hij klikte het lipje van zijn eigen blikje drinken los en een nieuwe sinaasappelgeur vulde de ruimte. Dit keer veel zoeter en frisser dan het herfstige dat Jenna had.
"Ben je hier al lang? Ik dacht altijd dat iedereen les had op vrijdag. Zin in vanavond?"

═══════╪

[ bericht aangepast op 3 jan 2024 - 15:54 ]

5 jan 2024 - 20:01 filosofie is offline

filosofie 1798

𝙅𝙚𝙣𝙣𝙖 𝙉𝙖𝙩𝙖𝙡𝙞𝙚 𝙇𝙖𝙪𝙣𝙙𝙧𝙞𝙖

Het was in ieder geval maar goed dat Jenna even een break had en dat ze op dat moment even geen les had. De lessen met medestudenten konden een tool voor haar zijn.
Haar aandacht was naar Jay gericht die haar uit mijn gedacht heeft gehaald. Zijn kop telefoon hing over zijn nek. Hij staarde Jenna met een glimlacht aan. Hij vroeg of ze ook zin had voor die avond. Ze legde haar herfst thee die naar sinaasappel, gember en kruidnagel rook weer op de salon tafel.
'Ja,' antwoordde ze. 'Ik heb er wel redelijk zin in.'
Die antwoord kwam er uit haar omdat ze dit jaar meer wilde socialiseren. Jenna was vaak genoeg in zich gekeerd. Dat had er ook te maken dat ze een introvert was.

5 jan 2024 - 22:45 Kazama is online

Kazama 4813

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Griffin Residence w/ Jenna

Jay nam rustig een slok van z'n energydrink terwijl hij zichzelf comfortabel maakte op de bank. Zijn jas belandde over de leuning en zijn voeten op de koffietafel. Zijn sneakers uitdoen omdat iemand anders dat misschien vervelend vond, was niet iets dat opkwam in het hoofd van de jonge specialist. Als Jenna het een probleem vond, zou ze dat zelf moeten aangeven.
"Nice!" zei hij enthousiast toen de mind fairy aangaf dat ze er wel redelijk zin in had. "Vooral in het diner of ga je ook naar het feest erna?" Wat Jay betreft kon dat diner wel geskipt worden, dat duurde altijd gewoon lang en hoewel het eten altijd wel lekker was, was het vooral een beetje suf babbelen met de anderen aan de tafel. Dat was natuurlijk niks vergeleken met een fatsoenlijke party.

Tijdens het gesprek was zijn voet weer ritmisch op en neer gaan bewegen al tikte die nu nergens tegenaan. Jay's handen hadden een van de elastiekjes rond zijn pols gevonden en waren daarmee gaan spelen terwijl hij zijn hoofd meebewoog op de muziek die nog steeds zachtjes van de koptelefoon klonk. Ook al had Jay die om z'n nek gehangen, hij had de muziek nooit uitgezet, meestal stond de muziek namelijk niet hard genoeg om anderen tot last te zijn en de muziek gaf hem wat om opp te focussen. Nu hij wat langer in gesprek was met Jenna, kwam hij tot de realisatie dat hij eigenlijk nooit met de oudere fairy sprak en niet zoveel van haar wist. Meestal als hij haar in de woonkamer tegenkwam, had hij zelf te veel haast om veel woorden te wisselen en als hij wel thuis was bracht hij veel van z'n tijd door in zijn eigen kamer. Daarnaast had hij niet het idee dat Jenna zelf heel sociaal was, maar dat kon er ook aan liggen dat Jay die kant gewoon nog nooit gezien had. Hij moest in ieder geval hard nadenken voor een goede vraag om te stellen. Dat hij Jenna nooit gesproken had, betekende niet dat hij daar niet mee kon beginnen.
"Had je al bedacht wat je gaat aandoen? Echt iedereen die ik vandaag gesproken heb, had het erover, blijkbaar is het super belangrijk dat iedereen er extra fancy uitziet." Het kon Jay echt geen ene moer schelen wat hij of iemand anders aandeed, zolang het kleren waren, was hij al lang tevreden, maar het leek hem een goed en veilig onderwerp om aan te snijden.

═══════╪

[ bericht aangepast op 6 jan 2024 - 12:36 ]

6 jan 2024 - 9:12 filosofie is offline

filosofie 1798

Garrett schreef:

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Griffin Residence w/ Jenna

Jay nam rustig een slok van z'n energydrink terwijl hij zichzelf comfortabel maakte op de bank. Zijn jas belandde over de leuning en zijn voeten op de koffietafel. Zijn sneakers uitdoen omdat iemand anders dat misschien vervelend vond, was niet iets dat opkwam in het hoofd van de jonge specialist. Als Jenna het een probleem vond, zou ze dat zelf moeten aangeven.
"Nice!" zei hij enthousiast toen de oudere specialist aangaf dat ze er wel redelijk zin in had. "Vooral in het diner of ga je ook naar het feest erna?" Wat Jay betreft kon dat diner wel geskipt worden, dat duurde altijd gewoon lang en hoewel het eten altijd wel lekker was, was het vooral een beetje suf babbelen met de anderen aan de tafel. Dat was natuurlijk niks vergeleken met een fatsoenlijke party.

Tijdens het gesprek was zijn voet weer ritmisch op en neer gaan bewegen al tikte die nu nergens tegenaan. Jay's handen hadden een van de elastiekjes rond zijn pols gevonden en waren daarmee gaan spelen terwijl hij zijn hoofd meebewoog op de muziek die nog steeds zachtjes van de koptelefoon klonk. Ook al had Jay die om z'n nek gehangen, hij had de muziek nooit uitgezet, meestal stond de muziek namelijk niet hard genoeg om anderen tot last te zijn en de muziek gaf hem wat om opp te focussen. Nu hij wat langer in gesprek was met Jenna, kwam hij tot de realisatie dat hij eigenlijk nooit met de oudere specialist sprak en niet zoveel van haar wist. Meestal als hij haar in de woonkamer tegenkwam, had hij zelf te veel haast om veel woorden te wisselen en als hij wel thuis was bracht hij veel van z'n tijd door in zijn eigen kamer. Daarnaast had hij niet het idee dat Jenna zelf heel sociaal was, maar dat kon er ook aan liggen dat Jay die kant gewoon nog nooit gezien had. Hij moest in ieder geval hard nadenken voor een goede vraag om te stellen. Dat hij Jenna nooit gesproken had, betekende niet dat hij daar niet mee kon beginnen.
"Had je al bedacht wat je gaat aandoen? Echt iedereen die ik vandaag gesproken heb, had het erover, blijkbaar is het super belangrijk dat iedereen er extra fancy uitziet." Het kon Jay echt geen ene moer schelen wat hij of iemand anders aandeed, zolang het kleren waren, was hij al lang tevreden, maar het leek hem een goed en veilig onderwerp om aan te snijden.

═══════╪

═══════╪

Een oude specialist? Jenna is een mind fearie. 😅

7 jan 2024 - 13:32 glowfaery is offline

glowfaery 1525

ℤ𝔸ℝ𝕀𝕐𝔸
☾ 𝐹𝒜𝐼𝑅𝒴 𝒪𝐹 𝒯𝐻𝐸 𝒮𝒰𝒩, 𝑀𝒪𝒪𝒩 𝒜𝒩𝒟 𝒯𝐻𝐸 𝒮𝒯𝒜𝑅𝒮 ☽
☆ 22 ☆ Outfit ☆ Cloud Tower Auditorium w/ Zephyr ☆
.・。.・゜✭・.・✫・゜・。.

Zariya probeerde zich zoveel mogelijk uit het gesprek van Zephyr en Keahi te houden. Ze kon zelf maar al te goed kibbelen met haar oudere zus, en dat waren de momenten dat ze ook hoopte dat niemand zich ermee ging bemoeien.
Haar ogen schoten kort naar Eli toen hij achter Keahi aanvolgde. Ze wist het instinct van zover mogelijk uit zijn buurt blijven te negeren. Het was een gevoel wat ze altijd bij hem had gehad, en ze weigerde eraan toe te geven zolang er geen echte reden was. Ze wist dat zijn magie het tegenovergestelde van de hare was, maar ze probeerde vol te houden dat - dat geen reden was om hem actief uit de weg te gaan. Zelfs als ze hem als persoon ook niet heel veel meer mocht.
” We waren net op weg naar de stad, geloof ik,” sprak Zephyr, wat haar aandacht weer terug trok naar hem. Net toen ze al half zichzelf aan het overtuigen was om gewoon Tilda weer te gaan zoeken, in de hoop dat haar enthousiasme er voor zorgde dat ze ook echt zou komen opdagen bij het gala vanavond.
Zariya knikte op zijn woorden, hoewel ze eigenlijk al niet meer wist wat ze nodig had in het centrum. Ze kon vaag bedenken dat ze nog weinig spullen voor een ontbijt had, misschien moest ze daarvoor even kijken.
“Nou, veel plezier in de stad, ik zie jullie vanavond nog wel,” sprak Eli. Zariya’s vingers sloten om het hengsel van haar tas terwijl de jongen nog tips gaf aan Keahi. En op een of andere manier deed het juist weinig goeds voor het nare gevoel wat hij haar al gaf.
“Jaja, beest, rustig maar. Ik doe je baasje echt niks. Fijne dag nog Kea, Zephie, Zariy,” zijn toon werd alleen maar zakelijker terwijl hij hun namen noemde. Zariya gaf hem een knikje terwijl hij voorbij liep.
“Oh. Nou dan zal ik jullie verder wel met rust laten,” sprak Keahi vervolgens, een kleine glimlach op haar gezicht. “Ik wilde alleen maar zeggen dat vanavond het feest is, een reminder. Vergeet niet wat leuks aan te trekken en we spreken af in jouw dorm, toch?”
Een geamuseerde glimlach speelde op Zariya’s lippen. Ze had Zephyr toch wel ingeschat als iemand die alleen naar het feest zou komen als hij geen andere keus had. Ze kon zich ook niet goed voor de geest halen of ze hem eerder op feesten had gezien. Maar misschien had hij net zo weinig keuze bij Keahi als zij met Tilda.

✩⢄⢁✧ ───── ⋆♡⋆ ───── ✧⡈⡠✩

12 jan 2024 - 17:59 Vanparys is online

Vanparys 27614

_{𝒲𝑒𝓁𝒸𝑜𝓂𝑒 𝓉𝑜}
-ˋˏ༻ 𝕎𝕚𝕟𝕥𝕖𝕣 𝔻𝕚𝕟𝕟𝕖𝕣 ༺ˎˊ-

De cava staat alvast klaar! Iedereen staat te popelen om er een leuke avond van te maken. Of is het de nervositeit voor de storm buiten (of iets anders) die de ruimte doet oplichten? In ieder geval is er spanning, maar dat houdt niemand tegen (verre van zelfs) om een paar glazen alcohol achterover te slaan. De decanen wijzen er wel op dat openbaar dronkenschap in Magix illegaal is, dus hou het netjes. De planning voor vanavond is als volgt:

18:30 - Aperitief en welkomstwoord door de decanen
19:30 - Start diner (Voorgerecht - Soep - Vlees - Vis - Dessert - Koffie/Thee)
23:30 - Start gala (Orkest verzorgd door het Koninklijk Orkest van Melody)
01:30 - Einde gala
02:00 - Avondklok

Werk je liever eerst nog even je huidige interactie af? Ga ervoor! Maar duid wel even in het rood aan op welk moment van de dag je post plaatsvindt. De aperitief is stilaan voorbij, de rectoren doen alsof er niets aan de hand is en mensen beginnen langzaamaan bij hun tafels aan te schuiven. De start van het gala wordt een volgende skip.

[ bericht aangepast op 14 jan 2024 - 21:29 ]

help

14 jan 2024 - 21:29 Kazama is online

Kazama 4813

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▲▽▲┈┈┈┈┈┈┈┈┈

₮ⱧɆ ₩łⱠĐ₵₳ⱤĐ
^{Elijah ≪ E L I ≫ Rhys}

┈┈┈┈┈┈┈┈┈▼△▼┈┈┈┈┈┈┈┈┈

Eli keek met toegeknepen ogen de zaal rond. Zelfs de getinte glazen van zijn bril konden zijn ogen niet genoeg afschermen van al het licht dat in de zaal schitterde. Het was lang geleden dat het zo erg was dat hij zelfs met licht getinte glazen geïrriteerd raakte. Al dat licht was dan ook precies de reden dat hij eigenlijk gewoon een hekel had aan fancy feesten. Vanaf het moment dat zijn krachten zichtbaar begonnen te worden, bracht zoveel licht flinke hoofdpijn met zich mee. En nu voelde het alsof zijn krachten weer terug bij af waren met de hoofdpijn die hij voelde opkomen. Hij had geluk dat hij nu wel een bril had ook al werkte die vandaag maar matig, dat was in de eerste paar jaar wel anders. Even werd hij terug gebracht naar zijn kindertijd. Hoewel het decor van de balzaal veranderden, was de hoeveelheid licht en de opkomende hoofdpijn precies hetzelfde. Natuurlijk kon hij toen niks tegen zijn vader zeggen, bang voor de woede die hem thuis te wachten zou staan als hij buiten zijn beurt zou spreken. Er zat toen dus niks anders op dan zijn ogen zoveel mogelijk dichtknijpen en hopen dat ze niet al te lang zouden blijven. Nu echter wist hij precies hoe lang hij moest blijven en dat was zeker tot het einde van de maaltijd. Misschien dat hij het feest kon skippen, maar de ondertoon van de instructies die hij die ochtend ontvangen deed Eli geloven dat dat eigenlijk niet echt een optie was voor hem. Hij zou alles moeten uitzitten, ongeacht of hij er zin in had of zich goed voelde.

Dit soort evenementen verpestte eigenlijk altijd zijn normale ritme. De hele dag moest hij al opletten met hoe hij zijn krachten gebruikte en dat hij niet teveel licht binnen kreeg, dus normaal waren zijn vrije avonden om weer op te laden. Het beetje dat hij nog van buiten kon zien door de ramen zag er dan ook veel aanlokkelijker uit nu. De storm kon Eli een rot zorg wezen, regen kon hij overleven zolang zijn krachten op zouden laden, maar van licht wist hij dat nog zo net niet. Een geïrriteerde zucht klonk uit de darkness witch, het was gewoon ongelooflijk irritant dat zijn powers zo moeilijk deden sinds hij terug was van de expeditie. Het hielp ook niet dat het leek alsof alles alleen maar erger werd als hij er meer op focuste, maar alles gewoon maar negeren was nog niet zo makkelijk. Even keek hij naar de docenten en zijn blik kruiste die van de professor Dubois, een heks van een vrouw zowel letterlijk als figuurlijk, en precies de persoon die hij die morgen voor de zoveelste keer had moeten overtuigen dat hij toch echt, zeker weten, honderd procent, zwerend op het graf van zijn overleden oma geen gevaar voor de school was. Ja, haar blik was duidelijk, weg gaan was geen optie en zou alleen maar meer argwaan wekken. Hij trok zijn wenkbrauw even uitdagend omhoog om te laten zien dat hij precies aan het doen was wat ze hem verteld had en dat ze dus nog geen beschuldigingen zijn kant op kon werpen omdat hij er niet was of niet deed wat zijn opdracht was. Hij had zich zelfs netjes gemeld bij de administratie van elk gebouw als hij naar binnen of naar buiten ging die dag. Vluchtig wierp hij zijn blik naar Ace en terug naar professor Dubois, volledig gedrenkt in onschuld, de tafelindeling was toch echt hun doen, daar had de darkness witch niks mee te maken gehad dus ze zou voor geen mogelijkheid kunnen weerhouden dat hij met de specialist zou praten.

Over de specialist gesproken, dit was inderdaad een fantastisch moment om wat informatie uit de jongen te halen. Het zou juist vreemd zijn als hij helemaal niet zou communiceren met zijn met zijn tafelgenoten. Hoewel hij wel voorzichtig moest doen met wat hij besprak met Ace. Een privé setting was veel makkelijker geweest, maar zo'n publieke gelegenheid vereiste de nodige subtiliteit. Meer studenten attenderen op wat hij aan het doen was, was iets waar Eli echt geen behoeften aan had. Een voor een bekeek hij de rest van zijn tafelgenoten. Zeker Cinder was een gevaar, de heks was veel te geliefd bij alle docenten. Hoewel Eli verder eigenlijk niet zoveel van de heks wist, maakte alleen die reputatie haar al totaal niet te vertrouwen. Behalve Ace en Cinder kende hij de rest van zijn tafelgenoten eigenlijk helemaal niet, maar Eli gokte dat dat ook een van de redenen was voor deze indeling, nieuwe vriendschappen vormen en alles. In zijn gedachten vervloekte Eli zichzelf dat hij niet beter had opgelet in het afgelopen jaar. In zijn eerste paar jaar wist hij op z'n minst wel iets van bijna iedereen, maar hij had zijn mensenkennis de laatste jaren een beetje verwaarloosd, zeker die over jongerejaars en zijn inspanning op dat gebied was al helemaal rampzalig geworden sinds hij geselecteerd was voor Pyros.

Een van de anderen aan zijn tafel stelde een vraag, maar Eli had nauwelijks zijn aandacht bij het gesprek. Als hij moest gokken ging het over het eten. Iets als waar ze het meest zin in hadden of wat ze dachten dat het toetje ging zijn. Al met al maakte het Eli geen ene reet uit wat het gespreksonderwerp was, hij had helemaal geen energie voor suffe praatjes over zaken die er toch niet toe deden. Om een moment van rust te creëren deed Eli zijn ogen even dicht en masseerde zijn tempels in de hoop dat de hoofdpijn niet zou toenemen naarmate de avond vorderden, al wist hij stiekem ook wel dat die moeite tevergeefs was. De lichte hoofdpijn die op kwam zetten toen hij binnenkwam was nu al verdubbeld en ze waren nog niet eens bij het hoofdgerecht. Hij pakte een stel oordopjes uit de binnenzak van zijn nieuwe groene pak, wetende dat het toenemende geluid van de op gang komende gesprekken alles niet beter zouden maken, en had er spijt van dat hij zijn zonnebril niet naast zijn oordopjes in zijn binnenzak had gedaan, denkende dat hij het wel aankon voor één avond. De oordopjes dempten het geluid aanzienlijk, niet zo erg dat hij zijn tafelgenoten niet meer kon horen, maar genoeg dat hij niet actief bezig hoefden met het uitfilteren van al het achtergrondgeluid om iets mee te krijgen van wat er aan zijn tafel gezegd werd.

Eli vroeg zich nog net niet hardop af wat er mis met hem was. Hij kon het huidige gesprek nauwelijks volgen en kon zelfs geen leuk neutraal onderwerp verzinnen om zelf bij te dragen aan de conversatie, iets waar hij normaal gesproken prima toe in staat was. Het enige wat zijn hoofd aan het doen was, was gebeurtenissen van het afgelopen half jaar dat hij weg was afspelen, alsof dat iets zou helpen. Hoe moest hij dan ooit een subtiele conversatie met Ace gaan houden als hij een normale al niet aan kon. Zwijgend nam hij een slok van zijn wijn, maar de zoete smaak verdween voordat hij er echt iets van kon proeven. Het gesprek aan tafel was ondertussen verder gegaan naar de muziek die avond, maar Eli was niet aan het opletten. Hij staarde afgeleid naar niets in het bijzonder. Het viel hem niet eens op toen zijn naam genoemd werd in het gesprek en zou alleen reageren als iemand hem uit zijn trans haalden.

24 ▲▽▲ Darkness witch ▲▽▲ Tafel 4 w/ Ace & Cinder

┈┈┈▲▽▲┈┈┈
┈┈┈▼△▼┈┈┈

[ bericht aangepast op 16 jan 2024 - 21:38 ]

17 jan 2024 - 10:39 Kazama is online

Kazama 4813

_{AEDAR JAY HOLTEN}
^{AEDAR JAY HOLTEN}
╪═════════════

The Technerd ╪ 20 ╪ Light Glaive ╪ Tafel 3 w/ Malia en Vasili

Zoals verwacht kwam Ace later die middag z'n kamer binnen met kleding. Ofja verwacht, zover dacht Jay meestal niet vooruit, maar hij was zeker niet verbaasd toen zijn vriend en huisgenoot ineens in de deuropening stond. Jay daarentegen zat achter zijn werktafel, verschillende apparaten open voor zijn neus en een notietieboek vol kriegels dat op tekst moest lijken ernaast. De jonge specialist keek op toen de muziek die over de speakers in zijn kamer klonk zachter werd, en keek richting de deur. Gezien hij zijn kamer geluidsdicht had gemaakt, maakte het niet uit hoe hard zijn muziek stond, zijn huisgenoten hoorde het toch niet. Het betekende ook dat hij een sensor had aangesloten om zijn muziek te dimmen als er iemand de deur open deed. De oudere specialist gooide een aantal stukken kleding naar zijn hoofd, duidelijk bedoeld voor Jay om aan te trekken. De blouse en de broek leken wel trendy, al was dat niet iets waar Jay zich erg veel zorgen om maakte. De blazer en het shirt waren echt teveel laagjes, maar na wat commentaar was Ace duidelijk, alles moest aan op het gala. Met enige tegenzin trok hij de outfit aan. De blazer bleef bewaard totdat hij weg ging, maar hij zou zijn vriend tevreden houden en 'm op z'n minst tijdens het begin van het gala aanhouden.

Voordat hij weg ging, stopte hij een een dunne, korte cilinder in zijn broekzak, niet groter dan een zakmes dat precies in zijn hand paste. Hoewel het niet kon veranderen in een glaive, was een zwaard een betere backup mocht er iets fout gaan dan niks. Het was extreem ongebruikelijk om Jay ergens aan te treffen zonder enige vorm van zelfverdediging. Hoewel het meestal niet te zien was dat hij voorbereid was op her ergste. Met zijn rugzak op zijn rug sprong hij op zijn hoverboard op weg naar het gala. Zoals gebruikelijk was hij eigenlijk net iets te laat vertrokken. Eenmaal in op Red Fountain, dropte hij zijn spullen backstage en maakte zijn weg naar het aperitief. Met een glas cava in zijn hand werd er druk gesocialised met verschillende mensen. Voor zijn stunt van die ochtend kreeg hij nog op zijn kop van de rest van de commissie, hoewel ze duidelijk blij waren met het werk dat hij gedaan had, hadden ze toch echt liever dat hij het niet allemaal in z'n eentje deed.

Het welkomswoord was voorbij, de cava was op en Jay zocht naar zijn tafel. Allereerst ging die blazer uit, nu hij niet met Ace aan tafel zat, kon de oudere specialist niks opmerken over zijn acties en kon Jay lekker doen wat hij zelf wilde. Plichtsgetrouw had hij de blazer tijdens de hele opening aangehouden, maar meer dan dat ging hem echt te ver, daar was een zaal met zoveel mensen veel te warm voor, zeker met een lange broek.
Hij keek zijn tafel rond en zag Malia ook aankomen. Toen de vrouwelijke specialist gearriveerd was wende hij zich vol enthousiasme richting haar.
"Malia! Lang niet gezien! Is het vierde jaar nu al druk?" Met een glimlach op zijn gezicht wachtte hij totdat zijn vriendin gereageerd had totdat hij zich ook wat meer tot de rest van de tafel richtte.
"En? Heeft iedereen er ook zin in? Ik in ieder geval wel!"

═══════╪

Index RPG Actieve Topics Zoek