[RPG] Another Dimension - Speeltopics

Het verhaal: In ik-vorm verleden tijd.
Een aantal jongeren worden op onbekende manier door een vortex naar een andere dimensie gezogen. Deze dimensie staat gelijk aan die van ons, behalve dan dat er geen mensen meer wonen. De kleine planeet lijkt totaal verlaten en vervallen. Maar er wonen nog wel andere dingen. De jongeren noemen ze 'de schaduwen', omdat je alleen hun schaduw ziet bewegen. Dan weet je dat je weg moet wezen. Maar er zijn ook enkele goede schaduwen die de jongeren terug willen helpen naar hun eigen dimensie. De jongeren komen niet allemaal tegelijk in de andere dimensie aan en ze kennen elkaar nog niet. Het zijn willekeurige jongeren uit willekeurige steden/plaatsen. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat ze er toevallig met z'n tweeen tegelijk zijn gekomen terwijl ze elkaar wel kennen Maar zet het er dan ook even bij.

Informatie over de Schaduwen:
Ze lijken op mensen, ze zijn alleen langer en dunner. In het donker van de schaduwen zie je ze niet, maar in het licht hebben ze een witte, wasachtige huid. Ze zijn snel en dodelijk, leven van vlees. De Schaduwen bevolkten deze dimensie ooit.

Rollen:
Goede schaduwen: Aimée Fay Moore
Slechte schaduwen: Darko, Vivian
Jongeren: Ann Sully, Alice May Moors, Adam Nathaniel Serano, Sarita Tricia Schneider, Silver Joselyne Ford


Nog mensen gezocht! Je kan makkelijk overal erin springen (:

RPG begint echt op pagina 3.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 11:39 ]

---

Your make-up is terrible

Adam
"Ik denk het, ja," zei ik terwijl ik voorzichtig een stapje zetten. Daarna gaapte ik. "Het gaat wel," bevestigde ik, "het zal alleen niet zo snel gaan." Ik keek naar de meisjes, ze waren kleiner dan ik. Toen viel mijn oog op een van mijn benen. Moeilijk keek ik erna. Er zat een grote bloedvlek op, daar kwam de pijn dus vandaan. Niet de hoofdpijn, de andere pijn.

---

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Ann Sully, een van de jongeren

"Laten we dan snel terug gaan, we zijn al veel te vaak naar buiten geweest deze nacht." We voegden ons weer bij Alice en hielpen de vreemde jongen naar onze schuilplaats.

---

Your make-up is terrible

Adam
"Hé, wie zijn jullie eigenlijk?" vroeg ik nieuwsgierig, nadat we een of andere grot in waren gelopen. Zachtjes zakte ik neer op de grond en keek naar het bloed. Ik stroopte mijn broek op en keek naar de wond.

---

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Sarita Tricia Schneider
'Ik heb thuis wel iets voor je been,'beloofde ik toen ik Adam zag kijken naar zijn been.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Ann Sully, een van de jongeren

"Ik ben Ann, dat is Alice." Ik wees naar het nieuwste meisje. "En Sarita heeft je gered." Besloot ik.

---

Your make-up is terrible

Paha. Ze kent hem nog niet eens. Maakt niet uit. . Ik ga wel zo eten.

Adam.
Ik knikte, er zou in ieder geval iets aan gebeuren. Ik hoopte dat ik er later niks meer van zou merken. Ik kan toch niet zonder benen leven. "Ik ben Adam," zei ik.

[ bericht aangepast op 25 jan 2011 - 18:03 ]

---

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Sarita Trica Schneider
'Sarita,' stelde ik mezelf voor.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Ik ga ook eten.

---

Your make-up is terrible

Alice May Moors, een van de jongeren

Ik keek de hele tijd om me heen. Sarita en Ann waren bezig met Adam en het was toch aardig gevaarlijk 's avonds buiten.

---

De wereld is weer plat ja op bolle bibs na

ik ga denk ik ook mar eten Xoxox

---

"Ignite, my love. Ignite."

Oke mag ik ook een samenvatting? is er nog iets belangrijks gebeurd?

---

No growth of the heart is ever a waste

Ivan schreef:
Oke mag ik ook een samenvatting? is er nog iets belangrijks gebeurd?

Uhm, Ann heeft Sarita gevonden, Alice is kort in deze dimensie en heeft de rest ook gevonden, daarna hebben ze Adam gevonden die gewond is aan zijn been. En het nog altijd nacht.

---

Your make-up is terrible

Oke.

Vivian - Slechte schaduw.

Al snel suisden we over het dorre verlaten landschap op zoek naar wat eetbaars. Mijn haviksogen waren inmiddels getraind in het vinden van verloren zieltjes. Ik werd op de voet gevolgd door Darko, die overduidelijk nood had aan een succesvolle jacht. We kwamen in een gebied met veel bergen en ineens detecteerde mijn neus een geur die ik al heel lang niet meer had geroken. Abrupt stond ik stil.
'Ruik je dat? Ik ruik.. bloed? Mensenbloed.' Ik draaide me om richting mijn vriend en mijn ogen begonnen weer te glinsteren als vanouds. 'Laat het spel beginnen,' zei ik met een meedogenloze grijns.

---

No growth of the heart is ever a waste

Adam.
"Ey, Sarita. Denk je dat het nog beter wordt?" vroeg ik moe. Ja, ik was moe. Het voelde alsof ik al dagen niet geslapen had. Langzaamaan begon de pijn wel af te nemen. Waarschijnlijk lichaamseigen morfine. Moeilijk kijk ik naar de alsmaar groter wordende rode plek.

---

Remember the nights we drove around crazy, in love.

Sarita Tricia Schneider
Ik bekeek het been goed.
'Met veel rust wel,' zei ik. Ik pakte wat verband. 'Hier.' Ik verbond zijn been. 'Zo kun je niet dood bloede.'

---

"Ignite, my love. Ignite."