Zoveel respect hier voor... - Stamcafé

Gnome schreef:
(...)
Maar je weet in ieder geval wát er gaat gebeuren. Milly wist niet of ze haar familie en dierbaren ooit nog zou kunnen spreken, afscheid van hen zou kunnen nemen. Als je kanker hebt dan weet je wat er kán gebeuren.

Misschien rij je zo wel de straat uit en word je aangereden door een trein die toevallig van het spoor rijd, dan kan je je familie ook nooit meer spreken. (kitty)

Gnome schreef:
(...)
Maar je weet in ieder geval wát er gaat gebeuren. Milly wist niet of ze haar familie en dierbaren ooit nog zou kunnen spreken, afscheid van hen zou kunnen nemen. Als je kanker hebt dan weet je wat er kán gebeuren.

Maar Milly was eerder verlost van haar angst, iemand met kanker kan zoiets wel jaren voelen. Bij haar heeft het (hoop ik oprecht) nog geen halve dag geduurt.

---

Let it come and let it be

RainbowDash schreef:
(...)

Er sterven meer oudere mensen aan kanker dan jonge mensen, en meer jonge mensen sterven aan trauma dan oudere mensen.

En ik zeg niet dat sterven aan kanker niet pijnlijk is of mooi is of iets dergelijks. Ik zeg dat je dan tenminste afscheid kunt nemen van andere mensen, en dat andere mensen de gelegenheid hebben om afscheid te nemen van jou.

Oke, even voor de duidelijkheid, sorry dat ik zo tegen je uitvloog. *Is ondertussen wat afgekoeld* Dat is gewoon een heel gevoelig onderwerp voor mij aangezien ik binnen een paar dagen te horen krijgen of ik wel of niet leukemie heb en ja, dat's niet zo'n fijn vooruitzicht. Opnieuw, mijn oprechte excuses dat ik zo tegen je uitvloog.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Jullie hebben allemaal wel gelijk, maar als jullie daarom willen discusseren, waarom doen jullie dat dan niet in een topic dat ook echt daarover gaat? Het gaat nu nogal offtopic denk ik.

---

Your make-up is terrible

Ik vind het sneu, maar dood is dood. Het is lang geleden gebeurd en God en Godin hebben haar ziel, maar je kunt ook topics openen zonder enig nut. Praat erover met je vriend, heb je gelijk een nieuw gespreksonderwerp!

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Assassin schreef:
Jullie hebben allemaal wel gelijk, maar als jullie daarom willen discusseren, waarom doen jullie dat dan niet in een topic dat ook echt daarover gaat? Het gaat nu nogal offtopic denk ik.

Gaan we heilig boontje spelen? :W

---

-

En gaan we nu weer het hebben over het onderwerp van het topic en normaal reageren? Het gaat hier over het feit, dat dat meisje zingt voor iemand die overleden is. Niet de manier waarop, het hoe, wat, wanneer en waarom en het gaat ook niet over de stijl van het liedje.

---

If you don't stand for something, you'll fall for anything.

Genius schreef:
(...)
Gaan we heilig boontje spelen? :W

Ja, net als jou. :W

-Sorry Yoda, ik had je bericht nog niet gezien-

[ bericht aangepast op 21 nov 2011 - 20:31 ]

---

Your make-up is terrible

Starkiller schreef:
(...)

Ik niet. Wanneer iemand kanker heeft, zie je diegene gewoon kapotgaan, en ik zie dat soort dingen liever niet. Oké, als ik die ouders was zou ik het verschrikkelijk vinden als Milly opeens weg was. Maar opeens horen dat je dochter kanker heeft en toch doodgaat, zou ik nóg erger vinden. Je ziet dat kind gewoon doodgaan! Je eigen kind! Dat vind ik erger, maar dat is mijn mening.

De dood kan zo voor de deur staan, het kan zo plots gaan allemaal. Voor hetzelfde geld word ik morgen aangereden door een vrachtwagen en ben ik op slag dood. Een menselijk brein kan zoiets niet accepteren, dat iemand zomaar weg is. Het kan jaren duren voor je over zo'n verlies heen bent.
Natuurlijk is het afschuwelijk om te moeten zien hoe een dierbare pijn lijdt en langzaam zijn leven verliest. Heb het ook moeten aanzien hoor. Maar die mensen lijden meestal zoveel pijn dat ze er vrede mee hebben dat ze kunnen overlijden. En als de overledene heeft kunnen accepteren dat hij dood gaat, kan de nabestaande dat ook. Tenminste, zo was dat in mijn geval wel.

---

i put the fun in funeral

Assassin schreef:
(...)

Ja, net als jou. :W

Gezellig (wedding)

---

-

Audacity schreef:
(...)

De dood kan zo voor de deur staan, het kan zo plots gaan allemaal. Voor hetzelfde geld word ik morgen aangereden door een vrachtwagen en ben ik op slag dood. Een menselijk brein kan zoiets niet accepteren, dat iemand zomaar weg is. Het kan jaren duren voor je over zo'n verlies heen bent.
Natuurlijk is het afschuwelijk om te moeten zien hoe een dierbare pijn lijdt en langzaam zijn leven verliest. Heb het ook moeten aanzien hoor. Maar die mensen lijden meestal zoveel pijn dat ze er vrede mee hebben dat ze kunnen overlijden. En als de overledene heeft kunnen accepteren dat hij dood gaat, kan de nabestaande dat ook. Tenminste, zo was dat in mijn geval wel.

Ik weet dat dat kan, dat postte ik net ook in een ander bericht daarboven. Maar mensen gaan nu eenmaal dood, veel kun je er niet aan doen.

Northanger schreef:
(...)
Oke, even voor de duidelijkheid, sorry dat ik zo tegen je uitvloog. *Is ondertussen wat afgekoeld* Dat is gewoon een heel gevoelig onderwerp voor mij aangezien ik binnen een paar dagen te horen krijgen of ik wel of niet leukemie heb en ja, dat's niet zo'n fijn vooruitzicht. Opnieuw, mijn oprechte excuses dat ik zo tegen je uitvloog.

Wow, serieus? Dat is echt.. echt ontzettend veel sterkte..

---

Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

Iedere dood is erg, het is onmogelijk om zulke dingen te vergelijken. Net zoals je niet kunt zeggen 'Het is niet nodig om er een lied over te zingen'. Iedereen verwerkt verdriet op een andere manier en als je dat het beste kunt doen op deze manier, dan vind ik dat je het moet doen. Het kan best zijn dat wij ons er niet emotioneel door voelen, want néé, wij kenden Milly niet. Maar mensen die haar wel kenden kunnen hier wel veel aan hebben. En mensen, je kunt nu wel zeggen dat verkracht en vermoord worden niet erg is, maar als het met iemand uit je eigen omgeving gebeurt wil je ook niet dat er zo onrespectvol op wordt gereageerd.

---

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Eigenlijk is dit soort type muziek niet echt iets voor mij, maar die gedachte waar ze over zingen/rappen is erg mooi. Dus soms luister ik wel naar dit soort nummers. Ik vind het ook echt mooi dat ze door muziek te maken hun verdriet uiten.
Dit nummer vind ik trouwens ook echt mooi: