Uitvaart? - Stamcafé

Wat is de mooiste uitvaart die jij hebt meegemaakt.

En dan bedoel ik waar alles perfect geregeld was enzo.

Als ik moet keizen is dat de uitvaart van een vriendin van mij en mijn stiefbroer.

Ik weet nog dat niet eens alle aanwezigen in de zaal konden en dat er buiten een hele rij mensen stond en een felroze auto. Het was zo erg dat het overige verkeer niet meer door kon.

Ze kwam binnen in een relroze kist met bovenop rode rozen. Haar vriend en haar schoonbroer hebben terplekke een rap voor haar gedropt. Dta was echt heel pakkend.

De muziek was echt goed gekozen.
Precies hoe ze was.
Haar broer vertelde over de kattekwaad die hij met haar uithaalde en dat was echt lachen.
En op dat moment werd broodje Bakpao van de Opposites gedraaid precies op het goede moment.
Daarna vertelde haar vriend over hun eerste ontmoeting en op dat moment werd my heart will go on gedraaid. Alles was echt precies op het goede moment.


In het moteruim (of hoe je dat ook schrijft) was het heel zwaar. iedereen was aan het huilen en we mochten alvast wat op haar kist schrijven. Ik heb toen heel veel steun gehad aan mijn broer.


Nee tuurlijk zijn uitvaarten niet mooi maar weet even niet hoe ik het anders moet zeggen.

[ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 21:31 ]

Mooi is misschien niet het goede woord, maar ik snap wel wat je bedoelt. Bij mij was het sowieso die van een klasgenoot, omdat dat de enige keer is dat iemand die ik echt goed kende stierf.

---

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Bronte schreef:
Ik heb nog geen uitvaart meegemaakt.

---

The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

Ik heb er nog nooit één echt bewust meegemaakt, en ik hoop ook dat ik dat nog voor een lange tijd niet hoef te doen...

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Die van mijn opa, die was prachtig en sereen en heel goed geregeld, precies zoals hij hem zelf graag wilde. Ik heb daar zelf nog, met heel veel moeite, een gedicht voor geschreven en voorgedragen en de muziek was gewoonweg perfect.

Die van mijn oom was gewoon belabberd en lachwekkend. Sorry, maar ik schoot op een gegeven moment bijna in de lach, om de vreselijke keuze van muziek en het dramatische theater dat mijn tante er omheen maakte. Die hele begrafenis was zoals mijn tante hem wilde, mijn nicht kreeg er geen inspraak in -terwijl mijn oom en tante gescheiden waren (mijn nicht kreeg de avond voor de begrafenis nog te horen van mijn tante, dat ze 'even normaal moest gaan doen nu eindelijk', toen ze even alleen wilde zijn op haar kamer, kutwijf dat mijn tante is) en de begrafenis was in niks op hoe mijn oom was. Was gewoon niet waar aan mijn oom.

Die van mijn vader was redelijk. Sommige dingen waren er heel mooi aan, de muziekkeuze was perfect, omdat ik toevallig wist welke nummers hij op zijn begrafenis wilde, en sommige stukken waren ontroerend en waar en namen alles in beschouwing. Ik kreeg nauwelijks tot geen controle er over voor de rest, maar het ging wel allemaal strak en hoe het moest. Voor het grootste deel was het echter schijnheilige bullshit.

---

If you don't stand for something, you'll fall for anything.

Yoda schreef:
Die van mijn opa, die was prachtig en sereen en heel goed geregeld, precies zoals hij hem zelf graag wilde. Ik heb daar zelf nog, met heel veel moeite, een gedicht voor geschreven en voorgedragen en de muziek was gewoonweg perfect.

Die van mijn oom was gewoon belabberd en lachwekkend. Sorry, maar ik schoot op een gegeven moment bijna in de lach, om de vreselijke keuze van muziek en het dramatische theater dat mijn tante er omheen maakte. Die hele begrafenis was zoals mijn tante hem wilde, mijn nicht kreeg er geen inspraak in -terwijl mijn oom en tante gescheiden waren (mijn nicht kreeg de avond voor de begrafenis nog te horen van mijn tante, dat ze 'even normaal moest gaan doen nu eindelijk', toen ze even alleen wilde zijn op haar kamer, kutwijf dat mijn tante is) en de begrafenis was in niks op hoe mijn oom was. Was gewoon niet waar aan mijn oom.

Die van mijn vader was redelijk. Sommige dingen waren er heel mooi aan, de muziekkeuze was perfect, omdat ik toevallig wist welke nummers hij op zijn begrafenis wilde, en sommige stukken waren ontroerend en waar en namen alles in beschouwing. Ik kreeg nauwelijks tot geen controle er over voor de rest, maar het ging wel allemaal strak en hoe het moest. Voor het grootste deel was het echter schijnheilige bullshit.

O dat van je tante is echt vals.

Anitaaa schreef:
Geen enkele uitvaart die ik heb meegemaakt was mooi.
Uitvaarten zijn niet mooi. Nooit.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Hale schreef:
(...)


O dat van je tante is echt vals.

^Dit.

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Nog nooit een uitvaart meegemaakt.

---

Il vaut mieux vivre avec des remords qu'avec des regrets.

Anitaaa schreef:
Geen enkele uitvaart die ik heb meegemaakt was mooi.
Uitvaarten zijn niet mooi. Nooit.

---

Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about. Be kind

De uitvaart van mijn beste vriendin die zelfmoord had gepleegd (ergens in mijn topiclijst staat er nog een topic van). Dat was zo'n mooie uitvaart; er was een open kist, en iedereen legde een bloemetje bij haar. Ik een rode roos. Ik heb gesproken over haar, een gedicht voorgelezen. Ze had een kist zoals Sneeuwwitje, met een glazen plaatje bij haar gezicht als de kist gesloten werd. Het was wel gewoon bij haar thuis tho, in een partytent buiten. Toen we allemaal uit de tent kwamen, kregen we een ballon met een kaartje. Daar schreven we allemaal iets op, om hem daarna los te laten. (meerdere witte ballonnen dus) En daarna werd haar kist op een koets gezet, voortgetrokken door twee paarden, omdat ze zo van paarden hield. Man man man, dat was bijna net zo mooi als zij zelf.

[ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 22:11 ]

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

die van mijn opa en tante waren heel mooi, die van de broer van mijn opa was ook wel mooi maar ik kende hem niet zo goed, dus ik wist ook niet of hij het mooi zou hebben gevonden. ik kan de uitvaart van mijn overgrootmoeder niet meer herinneren want ik was toen nog klein.

---

If you don't believe in God, then you believe in Charles Darwin.

Epitaph schreef:
De uitvaart van mijn beste vriendin die zelfmoord had gepleegd (ergens in mijn topiclijst staat er nog een topic van). Dat was zo'n mooie uitvaart; er was een open kist, en iedereen legde een bloemetje bij haar. Ik een rode roos. Ik heb gesproken over haar, een gedicht voorgelezen. Ze had een kist zoals Sneeuwwitje, met een glazen plaatje bij haar gezicht als de kist gesloten werd. Het was wel gewoon bij haar thuis tho, in een partytent buiten. Toen we allemaal uit de tent kwamen, kregen we een ballon met een kaartje. Daar schreven we allemaal iets op, om hem daarna los te laten. (meerdere witte ballonnen dus) En daarna werd haar kist op een koets gezet, voortgetrokken door twee paarden, omdat ze zo van paarden hield. Man man man, dat was bijna net zo mooi als zij zelf.

Ik heb ooit gesproken op de begrafenis van een goede vriend van me, dat deed pijn... Hij had zichzelf opgehangen omdat hij al zijn hele leven lang gepest en mishandeld werd. Ik had ook een gedicht geschreven en ik moest van mezelf niet stotteren -wat ik dus toch deed-, het was er na een kwartier uit.

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Priemgetal schreef:
(...)

Ik heb ooit gesproken op de begrafenis van een goede vriend van me, dat deed pijn... Hij had zichzelf opgehangen omdat hij al zijn hele leven lang gepest en mishandeld werd. Ik had ook een gedicht geschreven en ik moest van mezelf niet stotteren -wat ik dus toch deed-, het was er na een kwartier uit.

Ja, zij heeft zichzelf ook verhangen. Anorexia, autisme, en pesterijen om die redenen doen een meisje van 17 nooit goed. Ik heb altijd een gevoel gehad alsof het mijn schuld was, omdat ik zei dat ze een arts moest bellen enzo, en toen opgenomen werd. Enfin, het spreken doet zo veel pijn omdat ik een andere band met haar had, en veel dingen wist die niemand ooit wist. Stotteren en snikken ging bijna automatisch, aangezien de uitvaart een week later was.

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Ik heb helaas 4 uitvaarten mee gemaakt, twee daarvan kan ik me niet goed meer herinneren maar ze waren alle 4 heel erg mooi.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Epitaph schreef:
(...)
Ja, zij heeft zichzelf ook verhangen. Anorexia, autisme, en pesterijen om die redenen doen een meisje van 17 nooit goed. Ik heb altijd een gevoel gehad alsof het mijn schuld was, omdat ik zei dat ze een arts moest bellen enzo, en toen opgenomen werd. Enfin, het spreken doet zo veel pijn omdat ik een andere band met haar had, en veel dingen wist die niemand ooit wist. Stotteren en snikken ging bijna automatisch, aangezien de uitvaart een week later was.

Ja, dat is zo. Hij had geen anorexia, wel borderline. Hij haatte zichzelf en hij is als klein kind (seksueel) misbruikt door zijn vader, die is later opgepakt maar tot die tijd, als Steve zich rot voelde en het zei, zei zijn vader doodleuk: 'Ach weet je wat, kutkind? Hang jezelf lekker op, ben ik ook van jouw lelijke rotkop af.'. Hij was een beetje... alternatief, droeg alleen maar zwart en zijn haar was behoorlijk lang, maar hij was wel ontzettend lief en ik heb samen met hem een van de moeilijkste perioden in mijn leven doorgemaakt. We waren beiden ooit seksueel misbruikt (ik niet door mijn vader maar door een vriend, herhaalde malen. Ik heb sinds een week eindelijk de moed om het te zeggen en ik schaam me er ook niet meer voor), een beetje alternatief en tja... hij was echt mijn maatje. Ik ga nog wel naar zijn graf toe enzo, met kerst, zijn verjaardag, zijn sterfdag etc. maar het doet wel pijn. Had het er best moeilijk mee want hij was mijn steun en toeverlaat.

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!