• De Roedels Black and White hebben al eeuwen en generaties lang
    oorlog. Ze vonden elkaar dieven en moordenaars. Om de dag kwamen ze weer naar het strijd toneel om te vechten. Diegene die zou winnen zou het land winnen. De twee Alfa's en de twee Beta's zijn giftig waardoor ze mensen kunnen bijten en zo veranderen, De meeste beten overleven het niet. wie zou er winnen. Black Or White. It is Your Choice


    Ik ben nog vergeten te melden, als je niet kan of je moet weg, meld het wel even.. Dat zou fijn zijn.. Doe het dan gewoon in een quote bij je tekst ofzoiets.^^


    The Black's:
    ZAYNxGIRL-Alexis Roselynn Yearwood [Alfa vrouwtje]
    Bronte -Lucas Michael
    Petal-Frida Lyssin
    HurtedHeart -Jake Ruthh [afla mannetje]
    Leave -Roxanne Ruthh
    Novazembla-Lize Beu
    LOUISISMINE -Brooke Murray

    The Whit's.
    Novazembla-Alex.[de alfa]
    HurtedHeart-Selena Sensorene[Alfa vrouwtje]
    Pocket -Mariana volletta
    Leave -Celeste Aurélie
    Captivity-Dakota Rodriquez

    De rollen spel kan beginnen ^^


    Rollen.

    Dit is mijn aller eerste rpg dus ik ben nog niet helemaal goed, maar ik wil het echt graag willen doen, dus hulp kan ik nog goed gebruiken ^^

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:03 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    [welke gave heeft Alex dan nog meer! O ja omdat Selena straks jaloers is gaat ze Celeste van een afstand intense pijn geven. Ook geen wolf weet dat ze dat kan :D xD nu ik het zo bekijk is Selena echt een jaloers K** wijf xD]
    Selena Sensorene
    Ik gromde luid toen ik zag dat mijn muur smolt. Ik zag Alex stijf staan en dat betekende dus dat hij het deed. Opeens ging alles onwijs snel. Celeste was gewond (lekker voor d'r). En er kwamen jagers. Ik sloop met mijn gedachte op nul achter ze aan. Alex zal me niet horen doordat ik niets dacht. Ik liet een soort lucht om me heen zodat hij ook niets zou horen als ik wat dacht. Ik stuurde onzichtbaar vuur op Celeste af. Ze zou pure pijn krijgen. Alsof er messen in je huid worden gestoken, maar je bloed niet dood. Vuur dat in je lichaam raast. Niemand raakt de Alfa aan. Niemand dwarsboomt mij en vooral. Niemand breekt de regels van onze stam!


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex
    Ik kijk naar celeste.. "Sst, komt wel goed met je." Ik leg een nat washandje op haar hoofd.. Ze hoest nog steeds bloed. Angstig staar ik naar buiten wat moet ik nu doen?


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    Ineens voelt ze allemaal naaldjes die van binnenuit door haar huid prikke.n
    Met haar handen grijpt ze Alex vast.
    ‘Laat het stoppen!’ Piept ze zachtjes, jammerend.
    Ze tranen rollen smekend over haar wangen, terwijl ze haar best moet doen niet keihard te gaan gillen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Selena
    Ik grijnsde. Ik gaf nog meer kracht op de pijn die ik naar haar stuurde. Ze zou het uit gaan schreeuwen. Niemand spotte met mij. Alex zou ik niets doen. Hij was mijn verloofde. Ik was aan hem uitgehuwelijkt. Door onze eigen ouders. Ik wou liever zelf kiezen, maar inhad het gezworen net als Alex. hij had het verbroken, nu moest ik volgens het verdrag diegene straffen die de dader was waardoor een van ons get verdrag schende. Ik mocht Celeste wel, Maar ik moest hem straffen van het verdrag. Ik hield eigelijk niet van iemand straffen. Ik kon dat ook wel. Even verachte ik mezelf. Ik moest haar straffen. Uit medelijden liep er een traan over mijn wang terwijl ik haar nog meer pijn gaf. Het was bijna onmenselijk.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Alex

    Ik houdt Celeste vast.. "Ik weet niet hoe ik het moet stoppen." Ik denk goed na, wat zou ik nu moeten doen? "Misschien helpt een warme douch wel, of eh koude douch." Mompel ik.. Ik til haar op en loop naar de badkamer toe.. Ik moet nodig met Selena gaan praten!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Alex

    Ik houdt Celeste vast.. "Ik weet niet hoe ik het moet stoppen." Ik denk goed na, wat zou ik nu moeten doen? "Misschien helpt een warme douch wel, of eh koude douch." Mompel ik.. Ik til haar op en loop naar de badkamer toe.. Ik moet nodig met Selena gaan praten!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Celeste
    Ze kon het gewkel en gejammer in haar stem niet onderdrukken, en lag sidderend van de pijn op haar bed.
    ‘Ik krijg geen lucht.’ Lispelde ze huilend, terwijl ze haar ogen open probeerde te houden.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Selena Sensorene
    Ik hoorde haar huilen. Ze zou vergaan van de pijn. Ook over mijn wangen liepen tranen. Ik hield er niet van om iemand pijn te doen. Nee daar hield ik niet van. Mijn luchtmuur was afgebrokkeld omdat ik me daar niet meer goed op concentreerde. Alex kon nu wel mijn gedachte horen, maar veel kon hij niet horen. Ik dacht maar aan een ding. 'Sorry Celeste, maar ik moet het doen van de wet. Het spijt me zo erg..' Piepte ik in mijn gedachte. Ik kon het alleen maar herhalen. Wie had deze stomme wet bedacht?! Ik hoorde haar piepen in lucht. Ik blies zuurstof naar haar kamer dat haar longen zou vullen. Ze mocht niet dood gaan ik wou geen moordenaar worden nee dat nooit. Ik mocht Celeste best wel, maar ik was het niet die haar strafte ik moest het doen van mijn ouders. Van het wetboek. Ze kreeg adem van dat ik naar haar stuurde. Ik moest haar pijn voelen. Ik begon te snikken om haar ik was niet Sadistisch ingesteld nee da zeker niet. Tranen rolde over mijn wangen in de sneeuw. Nu dacht ik iets anders.
    'Sorry het spijt me Celeste en Alex. Ik moet het doen van het wetboek. Het spijt me zo. het spijt me zo erg.' Snikte ik zelfs in mijn gedachte. Alex zou het horen via zijn gedachte lezen. Maar dat boeide me niet meer. Hij mocht het horen. Mijn spijt.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Dakota

    Verscholen lig ik onder het struikgewas. Zo stil mogelijk, ik ben bang. De jagers zijn niet ver meer van me verwijderd. Ik ben uit angst de verkeerde kant op gerend.
    Ik kruip langzaam onder de struiken uit en kijk vluchtig om me heen. Niemand. Waarom is die geur dan zo dichtbij? Ik besluit om wat haast te maken richting de roedel, als er ineens een man voor me staat. Hij heeft legerachtige kleding aan, een grootte snor, en kijkt me grijnzend aan. "shit' denk ik bij mezelf, en leg mijn oren in mijn nek.

    Jake Ruthh
    Ik keek hoe iedereen vertrok een jager had ons gevecht weggevaagd. Ik rende terug tot ik een man met een snor op een witte wolf zag lopen. Ik zag hoe ze haar oren in haar nek legde. Zijn hond gromde naar haar. Ik mocht de white's niet,maar ik kon ze niet dood laten gaan. Ik rende erop af en beukte de man op. Ik was meschien een black, maar Jagers die je zouden doden? Dat zou verschrikkelijk zijn. Ik gromde luid naar de man. Zijn geweer was gevallen en met een paar seconde tijd had ik hem kapot gemaakt.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Dakota

    Ik kijk verschrikt naar een van de blacks.. Maar toch dankbaar. de man kijkt geschrokken op en rent weg. Mijn mondhoeken gaan langzaam omhoog. "dankje" stammel ik voorzichtig, en kijk de wolf dankbaar aan.

    Jake Ruthh
    'Geen dank.' Antwoord ik zacht terwijl ik de man hard zie wegrennen met zijn hond achter hem aan.
    'Gaat het wel goed met je ben je gewon?' Probeer ik nog vriendelijk te vragen. Ik kijk hoe de man verdwijnt in de bosjes en keek voor me uit. Toen ging alles snel. Een man sprong uit de bosjes en had een geweer op ons gericht. Ik stond opeens aan de grond genageld en ik hoorde het schot. Ik zag de kogel op me afkomen. Mijn poot werd hard geraakt door de kogel en ik zakte ineen. Ik dook in de bosjes, waar ik mijn mensenwerk aannam. Ik lande in het koude sneeuw. Het bloed gutste uit mijn arm. Een korte jank kwam uit mijn mond. Zwart begon mijn ogen te omringen, maar ik wou niet mijn bewustzijn verliezen. Ik begon te knipperen om het zwart kwijt te raken.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Roxanne
    Ze hoorde een schot, en rende terug naar de plek, waar ze zag hoe de kogel haar broer raakte, haar Jake.
    ‘Jake!’ Gilde ze geschrokken, de weg werd verspert door de man die haar broer had neergeschoten, en hij tilde haar zonder moeite op.
    Ze probeerde zich los te wringen maar was gewoonweg te klein.
    ‘Jake!’ Piepte ze toen hij wegliep met haar in zijn armen geklemd.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Dakota

    Ik dook ineen, door het harde schot, de wolf sprong in de bosjes en geschrokken keek in de jagers aan. die luidruchtig stonden te lachen. Ik begon luidruchtig te blaffen en zag dat ze het geweer geschrokken om africhten. Ik dook ineen en maakte me zo klein mogelijk, waardoor de jagers weer begonnen te lachen. "die sparen we" lachte de jager en knalde met zijn geweer in de lucht. Ik slikte een keer en schoot achter de wolf aan en zag hoe een andere wolf bij hem stond.

    Jake Ruthh
    Ik hield op met knipper en veegde het bloed weg. Ik stond op als mens en liep op de mannen af die roxanne vasthadden.
    'Laat Roxanne Los.' Gromde ik naar ze. Ik zou veranderen als ik nog bozer werd.
    'Nee, wat wil je er tegen doen. Ze zal mooi zijn voor op een jas blakker warm.' Grijnsde de jager. Ik gromde woest en sprong letterlijk en figuurlijk uit mijn vel. Voordat ik er erg in had veranderde ik in een wolf.
    'Oehh dat willen mensen wel zien. Grijp hem.' Gromde de man naar zijn handlangers. Ik keek even naar Dakota.
    'Hulp is welkom.' Riep ik naar haar voordat ik de man omver rende zodat Roxanne vrij kwam. Ik gromde en liet mijn tanden zien. Niemand Komt aan mijn Roxanne.


    I'm finally back, Finally after a Year break