[RPG] The Host - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Verhaal:
Extra:
Door:

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Regina keek Jake aan en glimlachte naar hem. "Hetzelfde als elke dag, aardappels.. Er is geen groente meer, we moeten weer op strooptocht." zei ze en ze ging zitten. "Ik kan niet wachten tot we weer naar buiten gaan, ik word gek hierbinnen."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dana
Zuchtend keek ik de grote zaal rond. Iedereen had wat te doen behalve ik. Voor een meisje van 15 was hier niks te doen. Verveeld staarde ik voor me uit. Dit werd weer een saaie dag.

"Ignite, my love. Ignite."

"Goed Selena, we gaan morgen weg voor de grote boodschappen, wil je mee?" vroeg James aan haar. "Dean is mijn broer. Kijk maar uit voor hem." hij keek even uitdagend naar zijn broer en grijnsde.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Selena
Ik grijns. 'Natuurlijk wil ik mee. Ik hou van de buitenlucht dat weet je toch?' Zeg ik grijnzend terwijl ik hem op zijn schouder stoot. Het klopte ik werd gek binnen. Buiten was het lekker warm onder de grond bleef het altijd zo koud. Ik had gewoon zon nodig.

Jake
Ik knikte. 'Ik heb ook weer trek in wat vlees.' Zei ik zacht. Vlees was al 4 dagen geleden. Mijn maag begon te knorren. 'Waarneer zijn de aardappels klaar denk je.' Vroeg ik terwijl ik op mijn lip beet. Mijn maag begon te knorren. Het was officieel ik had honger.

I'm finally back, Finally after a Year break

"Ik denk dat we pas over een uurtje aan tafel kunnen." gaf Regina toe en ze keek hem aan. Ze had ook behoefte aan vlees, maar vlees was gewoon lastig omdat ze geen vriezer hadden hier, daarom aten ze dat maar heel af en toe. "Zullen we anders even ergens anders heen lopen. Dan heb je niet zo'n last van de lucht." stelde ze voor.


James glimlachte naar haar. "Nou, fijn dat je meegaat. Misschien wil Dean ook wel mee. Ik weet niet hoe moe hij is nu." James keek vragend naar zijn broer. (Laten we met James en Selena verder gaan als Buddy er weer is).

[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 0:05 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

[Ja is goed. Gaat er wat gebeuren tussen Jake en Regina eigelijk?]
Jake
Haar voorstel was goed en ik knikte. Ik pakte een zaklamp en scheen in de duisternis. Al het kalksteen zag er mooi uit. Ik keek even naar Regina die naast me liep. Ze was mooi en lief. Lef had ze ook wel. Ik liep onopgemerkt meer naasthaar. Het liefst zou in mijn arm ook om haar middel of schouder heen doen. Ze was leuk. Leuker dan de andere meisjes. Maar kon ik dit meteen verliefdheid noemen?

I'm finally back, Finally after a Year break

[Prima]
Regina liep rustig door de gangen. Ze leek niet echt door te hebben dat hij naar haar keek. "Waar zullen we heen lopen?" vroeg ze nadat ze een tijdje doelloos door de gangen hadden gelopen. Ze was nog steeds niet gecharmeerd door de donkere gangen. Het was eigenlijk belachelijk maar ze had zich nooit prettig gevoeld in het donker. Maar ze had natuurlijk niet echt een keus. Ze keek opzij naar Jake. "Jou kamer zit hier toch in de buurt?" vroeg ze vervolgens.

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Jake
Ik knikte maar kwam er nu pas achter dat ze dat niet zou zien. 'Ja we zouden bijna bij mijn kamer kunnen zijn.' Antwoorde ik. Ik bekeek haar nog steeds ze had echt iets leuks. Ze stak er gewoon boveruit. En een bonus. Ze was nog aardig ook. Veel knappe meiden waren bitchie enzo maar Regina was gewoon perfect.

I'm finally back, Finally after a Year break

"Laten we daar dan maar gaan zitten." stelde Regina glimlachend voor. "Dan hoeven we straks niet zo ver te lopen als het eten klaar is. Ze vond het prettig om zo met Jake te praten. Ze wist niet wat het precies was, maar het klikte gewoon. Het was fijn dat ze zich in ieder geval bij iemand prettig voelde.


[Ik ga om 1 uur slapen]

[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 0:44 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

[Ik ga nu slapen ben dood moe sorry maak morgen wel no een mijn ogen vallen gewoon dicht.]

I'm finally back, Finally after a Year break

[Slaaplekker]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dean
Ik was vreselijk moe. Maar ik wilde niet de kans lopen dat mijn broertje dood ging.
'Ik ga mee,' zei ik. Ik was hier en dat zou ik laten merken.

Dana
Ik wilde avondtuur. Ik stond op en liep naar James toe waar een groepje was ontstaan.
'James, mag ik mee op strooptocht?' Ik wist het antwoord al. Het was altijd nee. Want ik was te klein, te jong, te kwetsbaar. Noem maar op.


-weinig inspiratie ;$

"Ignite, my love. Ignite."

June

Ik loop naar een bankje, en neem plaats. In gedachte dacht ik nog terug aan mijn pleegouder, hoe zou het zijn met ze?

Sorry voor het kleine stukje, ik moet van mijn vaderze pc af -.-Vanavond ben ik weer online..

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

James keek Selena aan en zuchtte. "Het spijt me Dana, dat is echt te gevaarlijk.. Als je straks wat ouder bent zal ik er nog eens over denken." zei hij. Natuurlijk begreep hij dat ze graag naar buiten wilde, maar het kon gewoon niet.

[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 18:20 ]

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Ik ben der weer ^^

Jonathan.

Ik wilde dolgraag met ze mee, om voedsel te halen.. Maar dat zou toch niet mogen.. Een verveelde zucht verlaat mijn mond, wat moest ik nu eens gaan doen? Kattenkwaad uithalen, nee dat wordt nu toch een keertje te saai..
Ik ga naar een bankje toe, he daar zit June. Ik ga naast haar zitten, en kijk haar aan. "Hoi." Ze staart in gedachte naar de grote muur.

June.
Ik hoor een hoi, ik richt me op de muur, ik had niet echt veel zin om te praten. Ik zucht. "Hoi, Jonathan." Ik geef hem een kleine glimlachje. "Verveel je?" Ik zie hem kniken.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.