• Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

    Dubbelrol of meer mag, alleen dan ook graag een jongen!

    Naam:
    Leeftijd:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Verhaal:
    Extra:
    Door:

    [ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 18:08 ]


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    James begon de halflege dozen vol te maken zodat hij meer dozen kon meenemen op strooptocht en zodat er automatisch meer ruimte was. Na een tijdje zwijgend gewerkt te hebben keek hij vanuit zijn ooghoeken naar June. "Hoe gaat het met je?" vroeg hij toen. Het was een vraag die veel te weinig gesteld werd nu iedereen constant op elkaars lip zat. Maar hij vond het belangrijk om het toch te vragen.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    June.
    Dit is zowat de eerste keer dat ik die vraag hoor. "Het gaat zijn gangetje, en met jou, James zie je het nog wel zitten?"
    Ik staar naar de ruimte, alles is mooi opgeruimd en er is veel ruimte nu.
    Tevreden kijk ik er naar. James is een knappe man.. Iedere vrouw zou op hem kunnen vallen.


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    'Jonathan,' zuchtte ik en ik ging hem achter na. 'Zo bedoelde ik het niet. Het is alleen…' Ik zweeg even. 'Sorry.' Ik keek Jonathan aan.


    -we kunnen doen dat Jonathan en Dana elkaar al kende van toen ze nog klein waren?


    "Ignite, my love. Ignite."

    James ging op de grond zitten en knikte. "Ja, het gaat wel." zei hij kalm en hij keek haar aan. "Soms is het moeilijk.. Dat zal iedereen zo ervaren, we hebben allemaal zoveel verloren." hij slikte. "Maar wij zijn er nog, en dat is het belangrijkste."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    ^
    Ja is goed, is wel een goed idee :)

    Jonathan
    Ik sta stil en draai me om. "Het geeft niets." Glimlach ik.
    Ik grinnik zachtjes. "Doe je mee of niet?" Ik kijk haar ondeugend aan.

    June
    Ik knik, begrijpelijk.
    "Ja, het is vervelend dat het ons gebeurt, ik haat ze echt, ze hebben zoveel van ons afgepakt! Maar misschien moeten we een feest organiseren?" Vraag ik. Misschien hielp het wel.. Maar ik wist dat het toch niet ging gebeuren!

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 19:05 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    James keek June nadenkend aan. Hij had ook wel een behoefte aan een feest, maar dat was gewoon niet veilig. "Je weet hoe ik daar over denk.." zei hij langzaam. "Maar misschien kunnen we iets speciaals meenemen, als die buitenaardse tenminste niet alle drank van de wereld vernietigt hebben."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dana
    'Ben je echt niet boos?' vroeg ik onzeker. 'Ik bedoel, het spijt me dat ik zoveel veranderd ben.' Ik dacht aan vroeger, aan de tijd dat ik en Jonathan nog samen grappen uit haalde. Wat hadden we een plezier. En nu, vijf jaar later, waren we uit elkaar aan het groeien. Ik was volwassener geworden en Jonathan niet. Soms vergat ik zelf wel eens wie ik echt was.

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 19:11 ]


    "Ignite, my love. Ignite."

    June
    Ik kijk hem aan. "We hoeven toch geen muziek aan, maar gewoon het gezellig maken, ik hoop het niet voor ze, want ik lust echt wel een borrel." Glimlach ik. Normaal was ik veel stiller, behalve bij James.

    Jonathan

    Ik glimlach naar der. "Ach de tijden veranderen eenmaal, die verdomde aliens ook." Mopper ik. Ja ze is echt veel volwassener geworden, en ik niet.. Misschien moest het toch maar veranderen?
    Ik en Dana gingen vroeger altijd met elkaar om, waarom zijn we toch zo uit elkaar gegroeid?
    "Vaak wilde ik dat het vroeger was." Ik laat een hoorbare zucht horen. Tranen wellen op.. Als ik aan mijn ouders denk!

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 19:13 ]


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    "Weetje, waarom ook niet." zei James toen en hij glimlachte naar haar. "Dan gaan we dat organiseren. Je hebt gelijk, we maken te weinig plezier hier en werken te veel."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    June
    Ik grijns. "Ik heb al paar leuke ideeën." Zeg ik grininkend.
    "We kunnen ook spelletjes gaan doen, zoals pokeren of mens erger je niet, ik heb een paar spellen dozen gezien." Zeg ik met een grijns.
    "En voor de kinderen, leuke kinder spellen." Inderdaad we werken teveel, we maken nooit plezier en we vieren bijna nooit een verjaardag. Dat is voor ons verpest, die stomme aliens!


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Door haar energie voelde James zichzelf vrolijker worden. Dat was een geweldig idee. "Ik vind het een geweldig idee. Gewoon warme gezelligheid. Waarom heb je dat niet eerder gezegd?'


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dana
    'Ik ook,' gaf ik zacht toe. 'Ik mis gewoon ons. Onze vriendschap.' Ik bracht een klein glimlachje op. 'En ik mis mijn ouders.' Ik zweeg wetend dat als ik zou praten dat je mijn stem kon horen breken. Ik staarde naar mijn voeten.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan
    "Ik mis ons ook, als ik eerlijk toegeef." Ik weet dat ze haar ouders mis. Ik hoor haar stem breken.. Ik staar naar de muren, de koude muren die geen warmte gaven.
    Wat vond ze ook alweer leuk om te doen? Waarom weet ik dat toch niet meer?


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik keek Jonathan aan en gaf hem een knuffel.
    'Het komt goed,' zei ik. 'Het komt allemaal goed.' Ik liet Jonathan los en veegde toen een paar tranen weg. Ik glimlachte.
    'Wil je nog steeds wat samen gaan doen?' vroeg ik.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Elements schreef:
    Door haar energie voelde James zichzelf vrolijker worden. Dat was een geweldig idee. "Ik vind het een geweldig idee. Gewoon warme gezelligheid. Waarom heb je dat niet eerder gezegd?'


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow