• Hi, ik moet een verslag schrijven over zelfmoord. En ik wilde vragen wat jullie mening is over zelfmoord.
    Is het een oplossing of een vlucht, is het laf of moedig?
    Thanksss.


    live the life you love

    Scandal schreef:
    Het is geen egoïstische daad. Het is een wanhoopsdaad. Als je door de bomen het bos niet meer ziet, panikeer je soms. Als dit vaak gebeurt, is dit vaak met gevolgen. De persoon heeft nog maar 1 perspectief voor ogen en daardoor lijkt het alsof hij/zij er alleen voor staat.
    Als iemand er op tijd bij is, kan de persoon in kwestie een nieuwe kijk toegewezen krijgen. En ik denk dat dat belangrijk is in het leven: alles door verschillende perspectieven bekijken. Er is altijd nog een oplossing. Je hebt er soms alleen een andere kijk/persoon voor nodig.

    Iemand die zegt dat zelfmoord egoïstisch is, die kijkt door het verkeerde perspectief. Dan vergelijk je zelfmoord met het broodje voor iemand zijn neus wegpikken.
    Het is inderdaad niet eerzaam tegenover de familie, maar je moet nu eenmaal accepteren dat het de persoon in kwestie zijn keuze was. Het was misschien niet de goede keuze, maar daar kan je niets aan doen.


    i put the fun in funeral

    -

    [ bericht aangepast op 15 aug 2018 - 1:13 ]

    Ik vind wel dat je mensen mag helpen met zelfmoord plegen, niet iedereen natuurlijk, maar alleen bevoegde dokters d.m.v euthanasie.
    Ik zie euthanasie als een vorm van zelfmoord (wat 't eigenlijk ook gewoon is :'D) en zelfmoord is toegestaan bij de wet. (:


    everything, in time

    Cumberbatch schreef:
    (...)
    Eh? Hoe in godsnaam heeft de omgeving schuld aan de zelfmoord van iemand? Vaak lees je artikels over ouders die niet eens doorhadden dat hun kind zelfmoordgedachten had omdat ze het zo goed verstopten. Of kinderen die gewoon niet geholpen willen worden.
    Ik vind het wel egoïstisch en wel om de volgende redenen:
    Neem nu die jongen die laatst zelfmoord pleegde in Sankt-Valentin. Hij heeft het gedaan omdat zijn vriendin het uit had gemaakt met hem. Hoe moet dat meisje zich nu wel niet voelen?
    Denk eens aan wat die ouders en de rest van die familie moet voelen, wanneer iemand zelfmoord pleegt, maar die persoon zich niet wilde laten helpen?

    Toegegeven, er zijn gevallen waarbij er blaam bij een ander te vinden is, bv bi pestgedrag, maar dan nog. In feite heeft die pester geen moord begaan, en is het nog altijd de persoon zelf geweest.


    Oke, er zijn inderdaad gevallen dat niemand er van wist, maar je kunt onmogenlijk zeggen dat het egoistisch is als iemand door zo'n dal gaat, dan is het heel naturel dat je aan jezelf denkt. Die mensen zoeken een oplossing er uit te komen. Natuurlijk, aangezien we het over zelfmoord hebben is het niet de beste oplossing.
    Maar er zijn ook heel veel gevallen die het van te voren laten blijken, en dan is het het wel aan de omgeving om te helpen.
    Hiermee keur ik die daden niet goed, want inderdaad het doet de familie vrienden en net zoals jou voorbeeld, dat meisje, heel veel pijn. Maar ik vind logisch dat er op zulke momenten niet gedacht word aan de omgeving.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Ik ken iemand met zelfmoord gedachten en ze was toen me vriendin op de basisschool (no_chears)

    OT:
    Ik zou zeggen. Het ligt aan de situatie en waarom. Als het een levensbeëindigende ziekte waarin iemand 24uur dodelijk pijn voelt dan oke. Heeft een vriend/vriendin het uitgemaakt dan nope.

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 15:26 ]


    Shoganai i ne~

    Scandal schreef:
    Het is geen egoïstische daad. Het is een wanhoopsdaad. Als je door de bomen het bos niet meer ziet, panikeer je soms. Als dit vaak gebeurt, is dit vaak met gevolgen. De persoon heeft nog maar 1 perspectief voor ogen en daardoor lijkt het alsof hij/zij er alleen voor staat.
    Als iemand er op tijd bij is, kan de persoon in kwestie een nieuwe kijk toegewezen krijgen. En ik denk dat dat belangrijk is in het leven: alles door verschillende perspectieven bekijken. Er is altijd nog een oplossing. Je hebt er soms alleen een andere kijk/persoon voor nodig.

    Iemand die zegt dat zelfmoord egoïstisch is, die kijkt door het verkeerde perspectief. Dan vergelijk je zelfmoord met het broodje voor iemand zijn neus wegpikken.
    Het is inderdaad niet eerzaam tegenover de familie, maar je moet nu eenmaal accepteren dat het de persoon in kwestie zijn keuze was. Het was misschien niet de goede keuze, maar daar kan je niets aan doen.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Taize schreef:
    (...)
    Alleen in geval van euthanasie, wanneer dat besloten is toen diegene nog bij volle verstand was. Ik ben van mening dat iemand die zelfmoord wil plegen, niet alles meer even helder en reeël meer ziet, en daarom niet iemand zou mogen vragen hem/haar hierbij te helpen.

    Dan misbruik je het recht op euthanasie vind ik. Er zijn andere manieren om iemand het besef van leven terug te brengen. Die downs zijn niet voor je hele leven hoor. Iemand die aan zelfmoord denkt, is even heel down. Ze hebben gewoon iemand nodig die hun even uit de put helpt.

    Wat als ze euthanasie krijgen, maar pas na hun dood worden de problemen even erna opgelost. En dan blijkt dat die mensen eigenlijk toch nog een waardig leven hadden kunnen hebben? Dan is het te laat om die euthanasie ongedaan te maken.

    Euthanasie is voor de mensen die lichamelijk helemaal ziek zijn en als er geen kans meer is op lichamelijke beterschap. Niet voor mensen die er even mentaal onderdoor zijn.


    I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

    Scandal schreef:
    (...)
    Dan misbruik je het recht op euthanasie vind ik. Er zijn andere manieren om iemand het besef van leven terug te brengen. Die downs zijn niet voor je hele leven hoor. Iemand die aan zelfmoord denkt, is even heel down. Ze hebben gewoon iemand nodig die hun even uit de put helpt.

    Wat als ze euthanasie krijgen, maar pas na hun dood worden de problemen even erna opgelost. En dan blijkt dat die mensen eigenlijk toch nog een waardig leven hadden kunnen hebben? Dan is het te laat om die euthanasie ongedaan te maken.

    Euthanasie is voor de mensen die lichamelijk helemaal ziek zijn en als er geen kans meer is op lichamelijke beterschap. Niet voor mensen die er even mentaal onderdoor zijn.

    Dat is precies wat ik bedoel, maar blijkbaar niet helemaal duidelijk verwoord heb.


    A king can rule a kingdom, but happiness will rule the

    Mijn mening over zelfmoord is nogal ingewikkeld. Ik vind het niet egoistisch, totaal niet. Veel mensen begrijpen/weten niet hoe die persoon zich voelt. Wat zorgde ervoor dat die persoon het gevoel kreeg dat zelfmoord de optie is?
    De persoon voelt zich niet waardig aan liefde, of voelt zich zo ongeliefd dat ze het leven niet waard zijn. Ik vind het niet zelfzuchtig, omdat de persoon zich écht onwaardig voelt, of dat er serieus niemand is die van ze houdt. Alhoewel in sommige gevallen, weet de persoon dat ze hun dierbaren kwetsen, maar ze geloven dat hun familie en vrienden beter af zullen zijn zonder zichzelf op lange termijn.
    Hoewel ik 4 keer zelfmoord heb proberen te plegen, heb ik geleerd dat het geen oplossing is. Ik ben er geweest: het gevoel zo laag te zijn dat je gelooft dat je niets of niemand voor hebt te leven - denken dat je onvoldoende bent en niet geliefd of niet gewilt. Maar ik ben beginnen begrijpen dat zelfmoord niet de manier is. Je moet sterk blijven en in jezelf geloven.
    Dit is echt een lang en ingewikkeld antwoord op een simpele vraag. Sorry, maar zelfmoord is een moeilijk onderwerp voor mij om over te praten in termen van 'mijn mening', ik vind het nogal hypocriet wat ik zeg.
    En om nog 1 punt duidelijk te maken, het is NIET laf.


    Does this even make sense

    In sommige gevallen kan ik het begrijpen. Zo kende ik een vrouw die al heel haar leven last had van manische depressiviteit en zij heeft niet lang geleden zelfmoord gepleegd. Dat is ook erg, maar het is niet in een vlaag van waanzin gedaan zoals bij veel andere mensen. Mensen die zelfmoord plegen om liefdesverdriet, bijvoorbeeld, iets wat pijnlijk is maar wat overgaat, vind ik iets heel anders en eigenlijk veel erger.


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Taize schreef:
    (...)
    Dat is precies wat ik bedoel, maar blijkbaar niet helemaal duidelijk verwoord heb.

    Ik dacht dat je bedoelde dat iemand maar gewoon een spuitje moet krijgen als die er mentaal onderdoor zit.


    I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

    ILOVEELENA schreef:
    Ik vind het egoïstisch.


    "No matter where you are in the world, the moon is never bigger than your thumb" - Dear John

    Hooligan schreef:
    Mijn mening over zelfmoord is nogal ingewikkeld. Ik vind het niet egoistisch, totaal niet. Veel mensen begrijpen/weten niet hoe die persoon zich voelt. Wat zorgde ervoor dat die persoon het gevoel kreeg dat zelfmoord de optie is?
    De persoon voelt zich niet waardig aan liefde, of voelt zich zo ongeliefd dat ze het leven niet waard zijn. Ik vind het niet zelfzuchtig, omdat de persoon zich écht onwaardig voelt, of dat er serieus niemand is die van ze houdt. Alhoewel in sommige gevallen, weet de persoon dat ze hun dierbaren kwetsen, maar ze geloven dat hun familie en vrienden beter af zullen zijn zonder zichzelf op lange termijn.
    Hoewel ik 4 keer zelfmoord heb proberen te plegen, heb ik geleerd dat het geen oplossing is. Ik ben er geweest: het gevoel zo laag te zijn dat je gelooft dat je niets of niemand voor hebt te leven - denken dat je onvoldoende bent en niet geliefd of niet gewilt. Maar ik ben beginnen begrijpen dat zelfmoord niet de manier is. Je moet sterk blijven en in jezelf geloven.
    Dit is echt een lang en ingewikkeld antwoord op een simpele vraag. Sorry, maar zelfmoord is een moeilijk onderwerp voor mij om over te praten in termen van 'mijn mening', ik vind het nogal hypocriet wat ik zeg.
    En om nog 1 punt duidelijk te maken, het is NIET laf.


    Does this even make sense



    Wat ik nu ga vragen komt veelkans hard aan, maar dat bedoel ik niet zo. Je hebt hier ervaringen mee, en dus zal je leven echt niet makkelijk zijn geweest. Ik heb dan ook erg veel respect dat je nu eerlijk zegt dat je de verkeerd gehandeld hebt. Maar waarom vind je dat het niet laf is?
    Zoals ik het zie (mijn mening dus iedereen kan er anders over denken) is het gewoon makkenlijk om te stoppen te vechten voor je leven. Je hebt moed nodig om weer op te staan en door te lopen. Dan is het laf om het op te geven.


    The happiest people don't have the best of everything, they just make the best of everything.

    Het is een daad die je pleegt als er geen enkele andere uitvlucht meer is. Als het leven je alleen nog maar ongelukkig maakt en het je niets meer te bieden geeft. Laf is het zeker niet, vaak heb je er veel moed voor nodig om het je geliefden aan te doen. De meesten hebben echt wel door wat ze anderen aan doen. Maar uit eindelijk draait het in het leven toch om jezelf, dat is een feit. Iedereen doet uiteindelijk wat hem zichzelf ingeeft. En in sommige gevallen kan het zelfs zo zijn dat ze denken er goed aan te doen om die daad te plegen. Dan denkt de persoon in kwestie dat hij/zij de omgeving alleen maar pijn doet.

    En reken maar dat de persoon in kwestie het hier moeilijk mee heeft. Het instinct om te overleven zal toch altijd in ons blijven en als je zo in- en in ongelukkig bent dat het je instinct tegen gaat is er echt iets aan de hand. Mensen die het doen voelen zich onwaardig en niet gewaardeerd. En je kunt er over discusieren of dat waar of niet waar is in dat geval, maar het gaat er om hoe het in die persoon zijn hoofd is. Iemand pleegt niet zomaar zelfmoord. En misschien is het egoïstisch, maar dan zit iemand zo diep dat de pijn van een ander niet op kan tegen de pijn die de persoon op dat moment beleefd heeft.

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 15:44 ]


    Chaos, panic and disorder. I see my work is done here.

    Scandal schreef:
    (...)
    Ik ken het verhaal van die jongen niet, maar dat meisje treft helemaal geen schuld. Zij kan de geestestoestand van hem niet weten. Als zij niet meer van hem houdt, dan kan ze het beter uitmaken dan vreemdgaan. Vreemdgaan komt harder aan dan uitmaken.

    Wist je dat zowat 90% van alle zelfmoordgevallen onverwacht komt? Dus de familie/vrienden zitten in 90% van de gevallen altijd met de gedachte dat het hun schuld if of dat ze misschien iets hadden kunnen doen.
    Degenen die er openlijk mee te koop lopen, zijn degenen die geen zelfmoord plegen (uitzondering van die 10%).

    Dus wanneer kan je iemand helpen? Als iemand ermee zit te koop te lopen, zoekt die gewoon vaak aandacht. Wat doe je dan?
    Wanneer kan je iemand helpen als niemand de tekenen ziet dat de persoon er helemaal door zit?
    Dit is voor hulpverleners ook niet gemakkelijk hoor.

    Exactly my point, hoe kan je iemand helpen als je niet weet dat er een probleem is? En in welk opzicht is dat dan de schuld van de omgeving dat die persoon zelfmoord pleegt?
    Ik vind niet dat dat het geval is. Zoals je zegt, vaak heeft niemand iets door, dus de omgeving treft in mijn ogen geen blaam.


    Frankly my dear, I don't give a damn.