[RPG] The Middle Ages. 2 - Speeltopics

Deze RPG speelt zich af aan het koninklijk hof, meer info hierover vind je hier 'waar speelt het zich af'. De tijd waarin de RPG zich afspeelt, is zoals jullie waarschijnlijk al doorhadden, zijn de Middeleeuwen. Maar niet zoals het werkelijk was, het is namelijk een fantasie wereld.
Van mensen met toverdrankjes tot reuzachtige draken, het is allemaal toegestaan.

Elke tien jaar worden er uit de omliggende dorpen dire mensen, die in het rijke bezit zijn van een machtig mythisch wezen, uitgekozen om een training te komen volgen aan het koninklijk hof door de beste meesters die er zijn.

Het is een eeuwenoude traditie die nooit verdwenen is. De traditie ontstond in tijd van vele oorlogen. Een paar spionnen hielden de bevolking in de gaten en kozen enkel de beste van de beste. Ze moesten natuurlijk wel voldoen aan een aantal eisen, zoals dat ze in het bezit moesten zijn van een mythisch wezen en er mee om moesten kunnen gaan. Enkel de besten werden uitgekozen en mochten naar het hof komen en kregen training van de beste trainers om nog beter met hun dier om te kunnen gaan, maar ook met wapens. Ze werden ingezet in de oorlogen en strijd als aanvoerders van kleine legers of werden uitgezonden op privé missies. Ze worden opgeleid tot echte meesters en meesteressen.
In andere woorden: Het was een hele eer...

En dat is het nog altijd. De drie voorheen gewone dorpelingen komen ineens in een heel ander wereldje terecht en plots kijken er mensen naar hun op. Sommigen weten zich erg goed aan te passen, anderen krijgen heimwee en bij enkele stijgt de roem en rijkdom ze naar het hoofd. Hoe reageren de andere bewoners op het koninklijk hof hierop?

Er wonen dus verschillende mensen aan het koninklijk hof, mensen met verscheidene beroepen en rangen, probeer je ook in te leven in hun wereld, beleefdheden, tradities en dergelijke. Om dit gemakkelijker te maken heb ik zelf wat dingen op een rijtje gezet en die kan je hier lezen.

Deze RPG heeft zoals jullie merken niet echt een vaste verhaallijn die je moet volgen, jullie zijn dus vooral vrij in wat je wilt schrijven en worden niet beperkt. In andere woorden: Let your creativity flow ^^

[ bericht aangepast op 6 juli 2012 - 15:53 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Trouwens, Dymphna, dat wou ik nog vragen, in wat voor toneelstuk speelde je? Gingen de opvoeringen een beetje goed? (:

En is er btw nou eigenlijk iets van personeel in het kasteel? Like, ik dacht dat er twee kamermeisjes en een kok waren ofzo? :')

Miro Valenta - Ex-Uitverkorene, trainer van Esmée
Nadat ik de spullen in het schuurtje heb gelegd draai ik me om en kijk toe hoe het meisje zich ontdoet van haar beschermende kleding. Er zitten vegen modder in haar gezicht en haar, waardoor ze er ontzettend onbehoorlijk uitziet. Ergens stelt het me teleur dat mijn uitverkorene een vrouw is. Men dient nu eenmaal voorzichtiger met ze om te gaan aangezien ze kwetsbaarder zijn. Toch ben ik niet van plan Esmée anders te behandelen, alleen maar omdat ze een meisje is. Ze is een uitverkorene, dus moet ze hard en sterk zijn. Vandaag doen we het rustig aan omdat ik niet wil dat ze gesloopt op het feest aankomt. Maar hierna zal ik haar laten trainen tot ze er bij neer valt, tot haar spieren branden en tot ze me haat. Ik zal zorgen dat ze sterk, trots en moedig wordt. Dan ze niet zal opgeven en geen mededogen zal tonen voor haar vijanden. Ze wordt hard, een vechter.
Een ridder die het ongeluk heeft in een vrouwenlichaam opgesloten te zitten.
'Heb ik er enige profijt bij als ik geliefd ben bij het volk?' Omdat die vraag onverwacht kwam trek ik een wenkbrauw op. 'Vanzelfsprekend, juffrouw Fox. Connecties die u nu legt zullen uw hele leven nog van pas komen. Bovendien zal het slechts in uw tegendeel werken als het volk slecht over u denkt.' Ik kan het weten. Over het algemeen lijken de mensen me wel te accepteren, maar ik heb hier en daar wel eens wat verliefde dwazen kwaad gemaakt door met de dames te slapen die zij bewonderden. En als je zelfs maar een simpele stalknecht tegen hebt kan die je het al moeilijk maken door je zadel of gewoonweg je paard te saboteren. Zwijgend overpeins ik het incident van een aantal jaar geleden, als Esmée me plotseling uit mijn gedachten haalt. 'En u? Bent u van plan te gaan?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee.'
Ik geef haar een knikje als ze zegt dat ze haar jurk straks zal laten ophalen. Prima, ze hoeft over dat soort onbenullige dingen geen verklaring aan mij af te leggen. Ik volg haar blik naar haar grote geschubde huisdier en kijk het misprijzend aan. Het is niet alleen ongeduldig, het weet zijn ongeduld niet te verbergen. Zonder mijn blik van het dier af te wenden praat ik verder tegen Esmée. 'U kunt nu het best naar binnen gaan en uzelf klaarmaken voor het feest. Trek een jurk aan die indruk zal maken, die de mensen niet zullen vergeten. Eerste indrukken zijn belangrijk, en ik wil dat u een onvergetelijke zult maken. Wees beleefd en aardig, zorg dat u met iedereen even contact heeft, al is het maar dat u even vraagt hoe het gaat. Vergeet geen namen, zorg dat u alles onthoudt. Het zal mensen teleurstellen als u bij een eventuele tweede ontmoeting vergeten bent hoe ze heten.'

Het was een komedie, en het was super ^^
beide dagen zijn er meer mensen gemomen dan er gereserveerd hadden, dusja (:

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Gaaf! Leuk dat het zo'n succes was c:
Had je een grote rol?

Jupjup, een van de hoofdrollen

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Super stoer
Nah, ik ben blij voor je dat het zo goed ging ^-^

Thanks

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Emlyn

‘Misschien is het beter als we de grootste stukken wegruimen en de paarden daarna op de binnenplaats of in de kraal verzamelen, zodat we de grond kunnen schoonvegen.’ Het was de stem van Alistair die dit sprak en hij kon hem geen ongelijk geven. Zelf had hij dat ook kunnen bedenken al had hij nu nog even andere zaken aan zijn hoofd, zijn stalknechten aansturen bijvoorbeeld. “Ja, dat lijkt me het verstandigst. Kunnen jullie daar voor zorgen? Dan breng ik deze grote jongen alvast terug naar buiten, die kan met geen mogelijkheid meer in zijn stal voorlopig.” Bij de woorden ‘deze grote jongen’ wees hij kort naar de zwarte hengst die nog steeds zijn aandacht probeerde te trekken. Zijn vraag was meer op Alistair gericht dan op Pip, hij was gewoon een stalknecht en dus verplicht te doen wat hij hem opdroeg. De stallen verliet hij met de hengst, zodat die tenminste geen schade zou op lopen. Buiten zette hij de hengst vast om hem van zijn tuig te ontdoen, een borstel haalde hij nog over de gifzwarte vacht van de hengst voordat hij hem mee nam naar de kraal. Als hij tijd had gehad zou hij het paard in de wei zetten maar dat was een klein stukje lopen waardoor het hem nu gewoon niet uitkwam. De hengst liet hij los in de kraal en die genoot gelijk van zijn vrijheid door nog eens goed zijn benen te strekken, ondanks de rit die ze net achter de rug hadden. Het halster hing hij over een paal heen die de balken van het hek beet hield zodat het paard opgesloten zat. Vervolgens liep hij terug naar de stallen, hij was alweer iets gekalmeerd. Zijn blik liet hij nog eens goed over de puinhoop van de stallen heen glijden voordat hij naar de jongen toe liep die hij daarnet had verteld om de paarden te kalmeren. Alle paarden die niet in de buurt van het gedeelte stonden waar de ravage was moest hij alvast naar buiten leiden, zodat ze daar konden kalmeren. Na die opdracht te hebben gegeven liep hij naar Pip en Alistar toe, om die te helpen met het opruimen van de grote stukken puinhoop. Een zucht verliet zijn keel. Hij dacht dat hij zijn stalknechten goede instructies had gegeven, ook die met de magische wezens werkten. Maar nee dus, het viel hem weer vies tegen. Anders was de kans kleiner geweest dat het dier was uitgebroken en dan was deze ravage nu niet aanwezig. De jongen die vandaag met de magische wezens bezig moest zijn zou hij later nog wel in de kraag vatten, van hem wou hij nog wel eens weten waarom de draak door de scheidingsdeur was heen gebroken. Een groot stuk hout wat van de staldeur afkomstig was pakte hij op om die in de ton te kieperen. “Pip, je hebt wel de bestelde hoofdstellen bemachtigd en Belle heeft weer een hoefijzer?” Als Pip nu zou zeggen dat hij die klus niet had geklaard zou hij uit zijn huid springen van woede, al kon hij dat niet maken tegenover zijn personeel. Maar Pip kennende was de kans klein dat hij in zijn opdracht was gefaald, hij was één van de beste stalknechten die hij bezat. Het zou voor hem mooi zijn als hij er meer van zijn soort waren maar helaas, een hoop van de jongens die zich kwamen melden voor dit beroep bakte er niets van en die waren dan ook snel ontslagen. Het welzijn van de dieren zette hij namelijk voorop, waar niet iedereen het mee eens was. De grootste stukken troep waren nu wel uit de stallen dus konden ze de paarden buiten gaan zetten. “Neem er ieder twee mee, daar heeft godin Lorah je twee hele mooie handen voor gegeven.” Het zou bovendien minder tijd in beslag nemen als ze er ieder twee mee namen in plaats van eentje want anders moest je dubbel lopen. Tijd die ze niet hadden als ze vanavond nog naar het feest in De Gouden Hippogrief wouden. Uit de zadelkamer haalde hij een aantal touwen op zodat ze die aan de halsters van de paarden konden doen. Zowel Alistair als Pip kregen twee touwen in hun handen gedrukt om daarmee de paarden naar buiten te brengen. Zelf pakte hij twee paarden die doorgaans al niet rustig waren en nu al helemaal niet. Hij had er zijn handen dan ook vol aan terwijl hij ze door de gang naar buiten leidde. Hij sprak kalmerende woorden tegen ze. Op de binnenplaats draaide hij zich even om naar Alistair en Pip die hem ieder met twee paarden waren gevolgd. Hij knikte naar de twee dieren die Alistair beet hield. “Die twee mogen in de kraal. Pip, die van jou mogen naar de wei. Er is namelijk niet genoeg ruimte beschikbaar in de kralen.”

Stand up when it's all crashing down.

Brace yourselves, my posts are coming :'D

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Gaan we niet gewoon door naar het feest? :')

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Ja ^^

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

JIPPIE! 8D
Oke, wie post eerst? :'3

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Diegene die als eerste post ;]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Eh wat? :')

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Gewoon zoals ik het zeg. Niet gaan zitten wachten op anderen, gewoon posten. Ik haat het als mensen gaan vragen: Wie schrijft er eerst?
Gewoon schrijven, anders komt er toch nooit wat van :A

Er komt een moker post van mij aan, omdat ik er een tijd niet geweest ben ^^

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ja, maar het is gewoon, dat we niet tegelijk iets posten, dat ik bijvoorbeeld iets vraag aan jou, maar dat dat helemaal niet klopt met jouw post dan ^^

But I still have this faith in the truth of my dreams.