[RPG] The Middle Ages. 2 - Speeltopics

Deze RPG speelt zich af aan het koninklijk hof, meer info hierover vind je hier 'waar speelt het zich af'. De tijd waarin de RPG zich afspeelt, is zoals jullie waarschijnlijk al doorhadden, zijn de Middeleeuwen. Maar niet zoals het werkelijk was, het is namelijk een fantasie wereld.
Van mensen met toverdrankjes tot reuzachtige draken, het is allemaal toegestaan.

Elke tien jaar worden er uit de omliggende dorpen dire mensen, die in het rijke bezit zijn van een machtig mythisch wezen, uitgekozen om een training te komen volgen aan het koninklijk hof door de beste meesters die er zijn.

Het is een eeuwenoude traditie die nooit verdwenen is. De traditie ontstond in tijd van vele oorlogen. Een paar spionnen hielden de bevolking in de gaten en kozen enkel de beste van de beste. Ze moesten natuurlijk wel voldoen aan een aantal eisen, zoals dat ze in het bezit moesten zijn van een mythisch wezen en er mee om moesten kunnen gaan. Enkel de besten werden uitgekozen en mochten naar het hof komen en kregen training van de beste trainers om nog beter met hun dier om te kunnen gaan, maar ook met wapens. Ze werden ingezet in de oorlogen en strijd als aanvoerders van kleine legers of werden uitgezonden op privé missies. Ze worden opgeleid tot echte meesters en meesteressen.
In andere woorden: Het was een hele eer...

En dat is het nog altijd. De drie voorheen gewone dorpelingen komen ineens in een heel ander wereldje terecht en plots kijken er mensen naar hun op. Sommigen weten zich erg goed aan te passen, anderen krijgen heimwee en bij enkele stijgt de roem en rijkdom ze naar het hoofd. Hoe reageren de andere bewoners op het koninklijk hof hierop?

Er wonen dus verschillende mensen aan het koninklijk hof, mensen met verscheidene beroepen en rangen, probeer je ook in te leven in hun wereld, beleefdheden, tradities en dergelijke. Om dit gemakkelijker te maken heb ik zelf wat dingen op een rijtje gezet en die kan je hier lezen.

Deze RPG heeft zoals jullie merken niet echt een vaste verhaallijn die je moet volgen, jullie zijn dus vooral vrij in wat je wilt schrijven en worden niet beperkt. In andere woorden: Let your creativity flow ^^

[ bericht aangepast op 6 juli 2012 - 15:53 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Gebruik voortaan ctrl F :'D
Dan voorkom je zulk soort dingen [:

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Johnsen. - Dochter kleermaker.

Oliver bleef tegen de houten schutting leunen met zijn armen defensies voor zijn borst. "N-nee, wat zou er nu moeten dwars zitten?" Zegt hij nonchalant, waarna ik even een kleine glimlach op mijn gezicht tover. Als hij het niet wilt zeggen vind ik het goed, maar ik blijf hier niet mee op houden. Ik zie gewoon aan hem dat er iets is en dat kom ik te weten ook. Hij zucht even en gaat dan naast me zitten. "Jawel dus." Zegt hij even kort, waarna hij naar zijn handen kijkt en even diep adem haalt. "Maar Floor, je moet me beloven dat je dit tegen niemand zegt. En vooral niet tegen Eleanore" Zegt Oliver dan. Hij kijkt even in mijn ogen en ik wissel van zijn ene oog naar zijn andere en weer terug. "Mijn vader wilt dat ik met een van mijn nichten trouw, daarom dat ze ook hier zijn. Maar ik kan en wil dat niet. Niet terwijl Eleanore degene is die ganse dagen in mijn hoofd rondspookt" Legt hij dan uit. Ik knik even begrijpend. "Misschien zou je het haar moeten vertellen? En je vader? Als dat is wat je wilt dan moet je ervoor gaan. Straks heeft ze misschien wel iemand anders" Zeg ik en kijk hem even aan. Het is de waarheid. Ik wil hem graag helpen. De manier hoe hij naar haar kijkt is zo schattig. Misschien kan ik wat informatie uit Eleanor trekken zonder dat ze merkt dat ik het voor Oliver doe? Misschien is dat nog niet eens zo'n slecht idee.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Oliver John ~Zoon heer

"Misschien zou je het haar moeten vertellen? En je vader? Als dat is wat je wilt dan moet je ervoor gaan. Straks heeft ze misschien wel iemand anders."
Ik schudde resoluut mijn hoofd.
"Dat kan ik niet maken. Vooral niet tegen mijn vader. Ik ben de zoon van de heer, en zij is gewoon een dorpsmeisje."
Haar laatste zin zinderde na in mijn hoofd. Stiekem wilde ik er niet aan denken, dat er iemand anders zou zijn.
"Misschien is het beter als ik gewoon wacht tot het voorbij is."
Ja, dat hoopte ik al enkele jaren, en het tegengestelde gebeurde steeds. Elke keer dat ik haar zag vond ik haar leuker en leuker.
"Wat moet ik doen? Wat als het onze vriendschap verpest?"

But I still have this faith in the truth of my dreams.

xx

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 17:36 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Florence Johnsen. - Dochter kleermaker.

Hij schud resoluut zijn hoofd. "Dat kan ik niet maken. Vooral niet tegen mijn vader. Ik ben de zoon van de heer, en zij is gewoon een dorpsmeisje." Zegt hij er snel achteraan. Ik zucht even en hef mijn hoofd, waardoor ik in de ogen van Jaden kijk en even glimlach. "Misschien is het beter als ik gewoon wacht tot het voorbij is". S
nel draai ik mijn hoofd naar hem toe en kijk hem aan. "Dát ga je niet doen. Straks vind zij jou ook leuk en dan krijgen jullie niets omdat het niet mag. Dat zou toch te zot voor woorden zijn?" Ratel ik dan. Het is wel iets wat ik meen. Ik weet dat ik niet zo mag doen tegen een edelen en dat het voor hem moeilijk is, want zijn vader zal dit echt niet goed gaan vinden. Maar hij moet toch iets doen? Hij kan zijn liefde niet voorbij laten gaan. Liefde waait niet vanzelf over. Desnoods hebben ze een geheime relatie of ga ik naar de koning en vertel het.
Oké, die laatste is misschien niet zo'n goed idee. "Wat moet ik doen? Wat als het onze vriendschap verpest?" Vraagt hij.
Ik zucht even. "Ik weet het niet, maar je kan niet wachten tot de liefde over is. Dan ben jij niet alleen ongelukkig, maar Eleanor ook. Als ze je leuk vind dan" Zeg ik en kijk dan weer naar Jaden.
Jaden heeft het gemakkelijk. Hij word verzorgd door mij en heeft geen liefdes problemen. Laat staan dat hij verliefd kan worden. Ik geloof het wel. Misschien is het raar, maar ik geloof wel dat dieren verliefd kunnen worden.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Oliver John ~Zoon heer

"Dát ga je niet doen. Straks vind zij jou ook leuk en dan krijgen jullie niets omdat het niet mag. Dat zou toch te zot voor woorden zijn?"
Ik haalde mijn schouders op.
"Ik weet het niet, maar je kan niet wachten tot de liefde over is. Dan ben jij niet alleen ongelukkig, maar Eleanor ook. Als ze je leuk vindt, dan..."
Ik keek haar aan.
"Geloof je nu echt zelf dat ze ook iets voor mij zou voelen?"
Ik schudde mijn hoofd.
"Nee Floor. Je ziet toch zelf hoe ze doet wanneer ik bij haar ben. Zo officieel en formeel."
Ik walgde even.
"En wat moet ik dan doen? Op haar afstappen en zeggen 'He Eleanore, ik vind je al leuk sinds ik het kwijl van mijn kin kan vegen'?"

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Johnsen. - Dochter kleermaker.

Hij ahalde zijn schouders even nonchalant op.
"Geloof je nu echt zelf dat ze ook iets voor mij zou voelen?" Zegt hij, waarna hij zijn hoofd even schud. "Nee Floor. Je ziet toch zelf hoe ze doet wanneer ik bij haar ben. Zo officieel en formeel." Zegt hij erachteraan. "Maar Olivers,-" Ik wil nog wat zeggen, maar word onderbroken.
"En wat moet ik dan doen? Op haar afstappen en zeggen 'He Eleanore, ik vind je al leuk sinds ik het kwijl van mijn kin kan vegen'?" Ik grinnik even bij de gedachte, maar kijk hem dan weer serieus aan. "Ze weet niet hoe ze zich bij jou moet gedragen. Dat kan je toch wel snappen? Ik bedoel, als een edelen bij je is, kan alles wat je zegt fout zijn. Alle foutjes, zelfs de kleine worden afgekeurd. Niet bij jou, maar toch is het lastig." Leg ik dan uit. Zelf vind ik het ook wel raar om 'je' tegen een edelen te zeggen, al zie ik Oliver meer als een hele goede vriend in plaats van een edelen. Ik wil hem niet als een edelen zien en volgens mij wil hij ook dat wij hem als een normaal iemand zien. Maar dat is lastig. Heel lastig.
Tuurlijk zal ik het altijd proberen en doen, maar als je zo tegen een edelen doet, dan leer je -dat heb ik tenminste- om ook zo met andere mensen om te gaan. Het liefst zou ik al die verdomde wetten willen verscheuren of wat dan ook, maar dat gaat niet. Ik ben een doornormale burger en ze zien mij heus niet staan. Ja, alleen Oliver dan.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Oliver John ~Zoon heer

"Ze weet niet hoe ze zich bij jou moet gedragen. Dat kan je toch wel snappen? Ik bedoel, als een edelen bij je is, kan alles wat je zegt fout zijn. Alle foutjes, zelfs de kleine worden afgekeurd. Niet bij jou, maar toch is het lastig."
Ik zuchtte.
"Ze kent me al van voor ze kon lopen of praten."
Hoofdschuddend staarde ik naar de grond.
"Ik kan het haar gewoon niet zeggen."
Ik dacht weer aan wat Floor net zei. Over dat als ik niet zou opschieten, iemand anders met haar zou gaan lopen. De gedachte was ondraaglijk.
"Ik moet het haar zeggen," zei ik vastberaden.
"Maar hoe?"

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Man, ik heb echt zin in dat feest :')

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Johnsen. - Dochter kleermaker.

"Ze kent me al van voor ze kom lopen of praten" Zegt hij, nadat een zucht over zijn lippen rolde. Hoofdschuddend staart hij naar de grond.
"Ik kan het haar gewoon niet zeggen" Zegt hij dan. ik snap dat het moeilijk voor hem is om het te zeggen, maar als hij wilt dat het wat word tussen hun en dat Eleanor er niet eerder met iemand anders vandoor gaat moet hij er toch echt wel wat werk van gaan maken.
"Ik moet het haar zeggen" Zegt hij dan vastberaden, waardoor ik een grote glimlach op mijn gezicht krijg. "Maar hoe?" Vraagt hij dan.
"Vanavond is dat feest in de kroeg toch? Als ik dan gewoon even het werk van haar overneem, kun jij haar mee naar buiten nemen?" Stel ik voor, terwijl mijn ogen beginnen te glinsteren.
Zal het veel veranderen als ze iets hebben? Naja, als Eleanor ook op hem is dan. Wat ik trouwens wel denk. Ik bedoel, hoe ze naar elkaar kijken. Ik vind ze zo schattig samen. Ook al hebben ze dat zelf vast niet door.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Oliver John ~Zoon heer

"Vanavond is dat feest in de kroeg toch? Als ik dan gewoon even het werk van haar overneem, kun jij haar mee naar buiten nemen?"
Ik knikte en dacht na.
"Vanavond pas. Dat is nog veel te lang."
Ik stond recht en begon te ijsberen met mijn handen op mijn rug.
"Ik moet iets speciaals doen, voor haar. Bloemen?"
Ik keek Floor vragend aan. Hier had ik niet bepaald veel verstand van, de vrouwen lagen meestal aan mijn voeten. Maar uiteraard had ik er geen oog voor, tot grote teleurstelling van mijn vader. Maar het kon me niets meer schelen.
"Maar... Wat als ze me afwijst?"
De onzekerheid nam toe, ik kon het niet tegenhouden. Het was verschrikkelijk.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Florence Johnsen. - Dochter kleermaker.

"Vanavond pas. Dat is nog veel te lang"
Hij staat recht en begint dan te ijsberen met zijn handen op zijn rug, wat me zenuwachtig maakt.
"Ik moet iets speciaals doen, voor haar. Bloemen?" Zegt hij dan en kijkt me vragend aan. Ik richt mijn ogen op de grond, waarna ik mezelf een beeld voor ogen geef. Oliver die Eleanor meeneemt in een weide vol met bloemen. Witte bloemen gemengd met een paar rode. Prachtig.
Ik word uit mijn gedachte getrokken door Oliver die iets zegt. "Maar... Wat als ze me afwijst?" Vraagt hij dan. "Oliver, jij wilt dit en er is maar een manier om erachter te komen of zij jou ook leuk vind. En dat is om het te vragen" Zeg ik en sta dan op, waarna ik voor hem ga staan en mijn beide handen op zijn schouders leg en hem tot stilstand laat komen.
"Je maakt me zenuwachtig met dat ijsberen van je" Zeg ik en glimlach dan even liefjes. "Het komt wel goed, geloof me" Zeg ik, waarna ik mijn handen weer langzaam van zijn schouders af laat glijden.

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Oliver John ~Zoon heer

"Oliver, jij wilt dit en er is maar een manier om erachter te komen of zij jou ook leuk vind. En dat is om het te vragen. Je maakt me zenuwachtig met dat ijsberen van je."
Ik kijk haar verontschuldigend aan en blijf staan.
"Sorry."
"Het komt wel goed, geloof me."
Ik knik zachtjes.
"Maar wat moet ik doen, of zeggen? En hoe?"
Wanhopig kijk ik haar aan.
"Alsjeblief, ik wil het niet verpesten. Alles behalve dat."

[Ik ga eten ^^]

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Dante
Met een klein lachje loop ik weg, veel heb ik er niet aan toe te voegen. Als ze in het bos wil trainen, had ze misschien met iets beters moeten komen dan dieren plagen. Dat is eerder kinderspel. Als ik op een open plek ben, komt Ryu naar me toe. Na een kort knikje klim ik op zijn rug en vlieg naar mijn verblijf. Ryu blijft mooi bij de deur staan terwijl ik naar binnen loop. Aan het begin heb ik gevraagd voor geen verdere hulp in mijn verblijf, op het poetsen na dan. Snel wissel ik van kleren. Op de tafel zie ik de uitnodiging liggen. De uitnodiging voor het feest in de dorpskroeg. Daar heeft mijn vader nog over verteld, dat is elk jaar als de uitverkorene er zijn. Best een aardige gelegenheid, heeft hij gezegd. Dit is misschien wel een van de enige keren dat ik vrijwillig naar een feest zou gaan, gewoon omdat het erbij hoort en het wel handig is als je wat mensen kent. Daarvan krijg ik een ideetje. Snel pak ik iets om te schrijven en ga zitten. Op een lege ruimte van het papier begin ik te schrijven.
Eden,
Vanavond in de dorpskroeg, is er een feest. Meer informatie staat op de uitnodiging.
Misschien is het een idee om ook te komen. Het is een soort traditie. Zo kan iedereen wat nieuwe mensen leren kennen en elkaar eens op een andere manier leren kennen.
Dante
Als ik mijn naam onder het bericht heb geschreven vouw ik het zo dat dit bericht aan de voorkant zit en pak een pijl uit mijn koker in de hoek. Gemakkelijk bevestig ik het blad. Ook pak ik mijn boog mee en loop met grote passen naar Ryu. Snel klim ik op zijn rug en navigeer hem in de richting die Eden op gegaan is. Als ik haar zie pak ik mijn boog van mijn rug en span hem met de pijl erop. Door een klein tikje dat ik Ryu geef, slaakt hij een van zijn kreten en ik zie dat ik Edens aandacht heb. Gemakkelijk richt ik op de boom die nu in haar gezichtsveld staat en laat de pees los. Met een grote snelheid vliegt de pijl met het berichtje in haar richting en komt, zoals gepland, in de boom bij haar terecht. Ryu vliegt weer door om even een rondje te maken. Mijn boog stop ik terug en geniet van het uitje voordat ik vanavond de drukte in ga.

Hoe heet de kroeg waarin het feest wordt gehouden?

Snel, red deze man van de haai! ~~~~~~~~^~~\o/~~~~~~