• Yeah! Topic 6!

    Het rollentopic
    Het 1e topic

    Deze RPG gaat over de verleden tijd. Toen James Potter en zijn vrienden de school nog onveilig maakten. Toen Voldemort nog niet aan de macht was. Toen Severus Sneep al verliefd was op Lily Evers. Kortom: het leven vóór Harry Potter.

    Goed: de rollen. Je mag maximaal vier rollen hebben. Dit mogen bestaande personages zijn, maar ook verzonnen personages. Je mag ook alvast personages reserveren, als je later pas de rol aanmaakt.

    EEN RESERVERING DUURT EEN WEEK. DAARNA VERVALT DE RESERVERING EN IS DE ROL WEER BESCHIKBAAR VOOR IEDEREEN! JE KAN DAARNA DEZE ROL NIET OPNIEUW RESERVEREN!

    Dit is het vierde jaar van deze bestaande leerlingpersonages!
    De rollen:
    Bestaande personages:
    -James Potter: RoxanneGryffindor Seeker van het Quidditchteam.
    -Remus Lupos: Lisanne Gryffindor
    -Sirius Zwarts: Sarita Gryffindor
    -Peter Pippeling: Gryffindor
    -Lily Evers: Lina Gryffindor
    -Severus Sneep: Lisanne Slytherin
    -Narcissa Zwarts: Rebecca Slytherin
    -Andromeda Zwarts: Luanne Slytherin
    -Nymphadora Tops: Rebecca Hufflepuff Seeker van het Quidditchteam.
    - [Ben ik iemand vergeten? Zet het even in een reactie.]

    Zelfverzonnen personages:
    -Kim: Brandy Pandora McAllister Slytherin
    -Esther: Katheryn Madison Lynx Slytherin
    -Lisanne: Samira Evelina Caisse Slytherin
    -Chantal: Emma Marylyn Waters Gryffindor
    -Sophie: Evana Lexie Morson Gryffindor Keeper van het Quidditchteam.
    -Luanne: Gabrielle Winona Monroe Gryffindor Beater van het Quidditchtean
    -Rebecca: Emmeline Elisabeth Ebbers Ravenclaw Beater van het Quidditchteam
    -

    Leraren:
    -Schoolhoofd: Armando Wafelaar(Lisanne)
    -Leraar Gedaanteverwisselingen (Perkamentus):
    -Lerares Bezweringen: Amber Uitmunto Wafelaar Hoofd Slytherin (Annemik)
    -
    Jezelf(telt niet mee voor aantal rollen):
    - Lisanne Gryffindor Chaser van het Quidditchteam
    - Rebecca Gryffindor Chaser van het Quidditchteam
    - Roxanne Gryffindor
    - Sophie Gryffindor
    - Sarita Gryffindor
    - Bruna Luanne Gryffindor Chaser van het Quidditchteam
    - Kim Gryffindor

    Anders:
    -

    [ bericht aangepast op 17 april 2012 - 20:47 ]


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Calyce

    'Het spijt me madame Pomfrey,' ik keek heel geïnteresseerd naar mijn schoot terwijl ik het potje Glimselderij toonde.
    'Dat had ik nou nooit van je verwacht, Llewelyn,' ik hoorde de teleurstelling duidelijk in haar stem.
    Nu keek ik spijtig op.
    'Het spijt me heel erg, madame. Maar ik zag het in uw medicijnkastje en er stond bij dat het gauw heelt! En professor Slughorn had gezegd dat ik die bezoar voor hem moest halen. Maar u was bezig met een leerling, dus terwijl ik te wachten stond greep ik mijn kans en, en -' een bitter bolletje werd in mijn mond gestopt waardoor ik niet meer verder praten kon.
    'Eet op! Je hebt rust nodig, kind. Jij ook, Potter!' ze keerde zich naar James om en stopte hetzelfde bolletje in zijn mond.
    Inmiddels had ze de rest van de kruiden al op Evana's been gestrooid.
    Moeizaam slikte ik het bittere medicijn door.
    'Bent u niet kwaad? Moet ik niet naar het schoolhoofd?' vroeg ik verbaasd.
    'Laat me je wond zien,' zei ze mijn vraag negerend.
    Ik liet haar het verband weghalen, waarna ze afkeurend mompelde.
    'Jullie kinderen, toch! Alsmaar avonturen beleven! Jullie moeten eens rustig stilzitten! Dat is wat jullie nodig hebben!'
    Plotseling vlogen de deuren op en kwam professor Wafelaar binnen. Hij liep naar James' bed toe en keek hem streng aan.
    'Meneer, Potter. Ik begrijp dat er een misverstand geweest is, tussen u en juffrouw Llewelyn?'
    Zijn stem klonk kil en ik hoorde James moeizaam slikken. Intussen openden de ogen van Evana.

    [Yeah, actie!]


    Fuck the government.

    Evana Lexie Morson
    Ik sta temidden van alle feestgangers op het bal. Hun feestkleding is bebloed en gescheurd, sommige kijken nog vol angst, sommigen hebben gesloten ogen. Ze liggen allemaal op de grond. Dood. Rondom mij. De bekendere gezichten liggen steeds dichter bij me. James en Calyce, het vriendelijke meisje in het bos. Calyce en James hun ogen zijn dicht, maar allebei erg bebloed. In de uitgang van de zaal zie ik een figuur staan. Ik kan hem nog niet onderscheiden, maar dan hoor ik zijn kippenvel-makende lach, en ik herken Malfidus. Ik blijf staan in het midden. Ook bebloed en met gescheurde kleren. Malfidus geeft een zwiepte omhoog met zijn toverstok, en dwingt mij zo om mezelf op te richten. Ik wil schreeuwen dat hij op moet houden, maar ik kan alleen maar huilen naar de maan.

    Dan wordt ik wakker. Mijn ogen openen zich zo abrupt dat het licht mij eerst verbaast en verblind. Ik hoor vaagjes en in de verte de stemmen van James en Calyce, en Madame Pleister. De vorige keer dat ik hier was, was het ook vanwege een weerwolf, maar toen was ik net gebeten. Dan herinner ik me alles van de vorige avond. Iedereen zal nu weten dat ik een weerwolf ben, bedenk ik me verbitterd. Ik voel een steek van schuld en schaamte door me heen gaan als ik naar een paar bezette bedden aan de andere kant va de zaal zie. De gordijnen zijn afgesloten. Bij hen. Ik heb ze verwond, misschien heb ik wel iemand Weerwolf gemaakt. Dan komen de stemmen van James, Calyce en Madame Pleister harder aan en knijp ik mijn ogen halfdicht tegen alles. Mijn scheen en arm doen pijn. En ik voel me gebutst. De boom. Dan sper ik mijn ogen wijd open. Ik leef nog! Hoe is dat mogelijk! Dat was niet de bedoeling!


    Tijd voor koffie.

    {Lol! Toeval dat ik mijn reactie over Evana's wakker worden precies op hetzelfde moment als de jouwe post :3}


    Tijd voor koffie.

    {ACTIE}
    James pom pom pom
    Ik slikte moeizaam en keek het schoolhoofd aan. 'Ik weet niet waar u het over heeft. er is niks met Calyce en mij. M-maar wat is er aan de hand?' zei ik in de hoop dat hij niet naar mij been ging kijken.
    'niks aan de HAND?! je hebt met een groep leerlingen gevochten, en niet zulke schuldige spreuken ook, Potter!' zei hij en ik verstijfde en keek verderop naar Evana.


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    Synaisthmata schreef:
    {Lol! Toeval dat ik mijn reactie over Evana's wakker worden precies op hetzelfde moment als de jouwe post :3}


    [Haha, dat is best cool, eigenlijk xD]


    Fuck the government.

    Calyce

    'Professor, we kunnen het uitleggen -' maar ik kreeg de kans niet om mijn zin af te maken.
    'Er valt niets uit te leggen, juffrouw Llewelyn!' schreeuwde hij ineens waardoor ik even ineen kroop.
    'Armando, wat bezielt u nou weer? Laat die kinderen met rust! Ze hebben een zware nacht gehad!' madame Pomfrey zwaaide met een vochtige handdoek die waarschijnlijk bedoeld was om op Evana's hoofd te leggen, naar Wafelaar om hem weg te jagen. Maar hij bleef stug staan en negeerde de spetters die op zijn gezicht terechtkwamen.
    'Poppy, ik ben bang dat er zo meteen nog een lading leerlingen binnen komt rollen,' zei hij emotieloos.
    'Nog een lading leerlingen? Waar heb je het over?'
    En op dat moment kwamen er met een hoop kabaal gewonde leerlingen binnen. Enkele professoren en niet-gewonde leerlingen ondersteunden de zwaargewonden waarvan enkelen bloedsporen op de vloer achterlieten.
    Ik zag Evana's ogen groot worden van angst. Ik wilde opstaan om naar haar toe te lopen, maar Wafelaar hield me tegen.
    'Poppy, zou ik meneer Potter en Juffrouw Llewelyn en Morson even van je mogen lenen?' dit zei hij zonder zijn blik richting ma'm Pomfrey te richten, in plaats daarvan keek hij mij strak aan.
    'Ja, ja, doe dat maar,' haar stem klonk ontsteld door de plotselinge massa leerlingen.
    'Kom mee.'
    Moeizaam stond ik op. Ik was verdoofd van het bittere medicijn en mijn schouder brandde van de pijn.
    'Wat is er in Hemelsnaam met die andere James gebeurd?' fluisterde ik toen we tussen de weggejaagde professoren en niet-gewonde leerlingen achter Wafelaar liepen.
    'Geen idee...' antwoordden Evana en James in koor.


    Fuck the government.

    James
    Nu werd ik geirriteerd door Waffelaar. 'En waarom moeten we meegaan. vertel maar wat u wilt.' zei ik koppig. Ik werd licht in mijn hoofd en ik kreeg het heel erg koud. Oh nee, ik krijg koorts.
    'Potter! Zo spreek je mij niet aan. Je komt nu mee of je het wilt of niet.' en hij trok me aan mijn kraag en ik kon niet meer tegenstribbelen. 'Au, au, au, laat me, ik kan lopen.' ik keek naast me waar Evana liep. Om me heen werd het een beetje wazig maar ik bleef doorlopen tot we 9n zijn kantoor waren.


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    Evana Lexie Morson
    "Nee professor, deze leerling mag nog lang niet het bed uit," ik kijk angstig naar Professor Wafelaar, die een kloppende ader bij zijn voorhoofd heeft. Hij lijkt echt woedend. Uiteindelijk na veel gedoe krijg ik krukken mee. Dat is maar goed ook. Ik kan nauwelijks staan op mijn Linkerbeen. Zonder Calyce' snelle verzorging zou het ongetwijfeld erger zijn geweest, of onstoken. We lopen langs de ingang waar gewonde en bebloede patienten staan. Met een steek van schaamte en schuld loop ik langs hem terwijl ik naar de grond kijk. Ook durf ik James en Calyce niet aan te kijken, na mijn stomme actie van gister.
    Als we bij Wafelaars kantoortje komen, doet hij de deur open, en we gaan naar binnen. Ik loop achteraan. De kamer is groot, maar nu staat er een sofa, een tafel en drie simpele houten stoelen ervoor. Ik ga als laatste op de meest rechtse zitten. Als Wafelaar zit, barst ik los. "Professor, ik zou deze gelegenheid even willen gebruiken om te vertellen wat er is gebeurd, echt, het is allemaal mijn schuld, laat Calyce en James gaan- zij probeerde mij alleen te stoppen. Ik werd een weerwolf, en ik zweer meneer, ik dacht echt, ik dacht echt dat ik genoeg Wolfsworteldrank had genomen; twee bekers, extra sterk, maar het mocht niet baten." zeg ik, en ik kijk hem aan. "Het is allemaal mijn schuld, straf hen niet, straf mij maar." besluit ik mijn preek. Hij kijkt me nog steeds over zijn vingertoppen aan. "Wist u niet, mevrouw Morson, hoe On-ver-ant-woordelijk het is? Om met Volle Maan naar een ruimte vol mensen te gaan?" hij staat op en begint te ijsberen achter het bureau, van links naar rechts, van rechts naar links. "Hoeveel Wolfsworteldrank je ook nam!" zegt hij met stemverheffing. Ik kijk naar de grond "Ja professor." zeg ik. Vanavond zal ik waarschijnlijk mijn koffers pakken, denk ik.


    Tijd voor koffie.

    Calyce

    'Professor Wafelaar,' zei ik en hij keek me aan maar stopte niet met ijsberen. 'Alstblieft, ze kon er niets aan doen! Twee bekers Wolfsworteldrank, er zit hier duidelijk meer achter, dat kan niet anders! Iemand met zo'n hoge functie als u, zou dat wel moeten doorzien!'
    Hij bleef abrupt staan en priemde zijn ogen in de mijne.
    'Denkt u dat het enkel om juffrouw Morson gaat, Llewelyn?' vroeg hij, zijn stem klonk vervaarlijk en inhoudend.
    'Nou - nee, professor. Aangezien u James hebt zien duelleren met mij. Maar het was James niet, meneer! Het was een ander persoon... hier zit duidelijk duistere magie achter! Kunt u zich voorstellen dat - au!' mijn hand vloog naar mijn schouder, naar de wond die de nadere James had aangericht. 'Kunt u zich voorstellen dat James zoiets zou -' het schoolhoofd kapte me bruusk af.
    'Genoeg woorden, Llewelyn! Ik weet dat jij een illegale Faunaat bent. Topleerlinge Transfiguratie, hè? Geen wonder! Jullie zitten alle drie diep in de problemen!'
    Ik opende mijn mond om iets te vragen, maar Wafelaar antwoordde mijn kwestie al zonder dat ik nog maar enig geluid uit had kunnen stoten.
    'Ik zou jullie eigenlijk moeten schorsen! Maar dat doe ik niet. Ergens heb je gelijk, Llewelyn. Hier zit hoe dan ook duidelijk iets achter. Maar dat is jullie zaak niet -
    'Dat is het degelijk we, professor,' kapte ik hem af.
    'Hoe durf je mij zo tegen te spreken? Aanstaand weekend zijn jullie niet toegestaan Zweinsveld te betreden. In plaats daarvan worden jullie alle drie verzocht zaterdag lokaal vier, negentien, eenendertig en zesendertig schoon te maken. Filder zal jullie een overzicht geven.
    Wat er vandaag gebeurd is bespreken we een andere keer.
    Jullie zijn nu vrij om te gaan.'

    [Zullen we ze een beetje lol laten hebben tijdens hun straf? Daar zijn ze wel aan toe denk ik xD]


    Fuck the government.

    Andromeda Black

    Ik volgde de menigte leerlingen die zich naar de ziekenzaal begaven. Ik was net de kerkers uitgelopen door al het lawaai van gegil en voetstappen die als die van een bende muizen op de vlucht voor een hongerige kat klonken.
    Ik had niet de moeite genomen om op het bal te verschijnen; Ted was met een of ander kind uit Ravenclaw gegaan en ik zou toch nooit de moed bijeen hebben geschraapt om hem mee te vragen.
    Met mijn boek dicht tegen me aangeklemd mengde ik me tussen de leerlingen in de ziekenzaal. En nu zag ik pas waarvoor al die haast was bedoeld: overal lagen bebloede kinderen, hier eentje met schrammen over zijn gehele lichaam, daar eentje die twee vingers tekort kwam.
    Plotseling trok iemand me hardhandig de zaal uit.
    'Wat doe je?' siste Bellatrix, mijn oudere zus.
    Ik zag Rodolphus van Detta een eindje verderop staan. Ik had die gast nooit gemogen, hij had iets angstaanjagends dat me absoluut niet aansprak.
    Misschien passen ze daarom zo goed bij elkaar, zei ik in gedachten waardoor er een klein glimlachje op mijn gelaat verscheen.
    'Wat lach je?'vroeg ze fronsend.
    'Niks... gewoon - hé, wat is er eigenlijk?'
    'Je was in de ziekenzaal. Een ziekenzaal vol mensen.'
    Ik keek Bella niet-begrijpend aan.
    'Ja, dus?'
    'Het zit er vol Modderbloedjes!'
    'Gebruik dat woord niet, Bella! En schei toch uit, ik heb een vrije wil! Ga je lekker vermaken met -' en toen zag ik hem.
    Bewusteloze Ted. Als in trance staarde ik het individu op het bed enkele meters van de deuropening waar ik nu met Bellatrix stond aan.


    Fuck the government.

    Bellatrix Zwarts
    Dan valt ze ineens stil. "Wat is er?" vraag ik geïrriteerd en fronsend, maar met een bezorgde ondertoon. Ze blijft staan en lijkt bevroren. Ik maak een ik-weet-het-niet-gebaar naar Rodolphus die ongemakkelijk kuchte. Dan zie ik dat Andromeda ergens naar kijkt. Ik schuif mijn gezicht naast de hare, en kijk de ziekenzaal in. Ze kijkt naar een Modderbloedje, genaamd Ted Tops. "Dat is Ted Tops, maar dat is een Modderbloedje, je kunt beter..." dan gaat er een belletje rinkelen. Ik steef van haar weg. "Je bent verliefd op een Modderbloedje," sis ik, en ik trek mijn toverstaf. Wanneer ze de hare wilt pakken, ontwapen ik haar. "Ontken het," beveel ik haar, nog steeds sissend.


    Tijd voor koffie.

    {Lol, wat voor lol? xD}

    Evana Lexie Morson
    De straf is nog mild voor mij. Teneergeslagen vanwege alle gebeurtenissen pak ik mijn krukken, geef ik een knikje en hink de kamer uit. Na mijn acties, vooral de boom, durf ik James en Calyce niet meer aan te kijken. Ik moet terug naar de ziekenzaal, en ik hink zo snel als ik kan verder. Ik voel me ziek, zwak en misselijk; gister was dan ook een bijzonder vervelende avond. Dûh.
    Als ik de gang van de ziekenzaal inloop schiet ik snel terug de hoek om, waar ik angstig blijf staan. Ik keek recht in het gezicht van Bellatrix Zwarts: Samen met Malfidus mijn grootste angst.


    Tijd voor koffie.

    [Geen idee, de boel afbreken of zo? Misschien wel tijdens een kussengevecht in het bezweringenlokaal? xD]

    Andromeda Black

    Bella trok haar stok en uit reflex deed ik hetzelfde.
    'Ontken het,' siste ze.
    'Bella, wat denk je wel niet?' zei ik gespeeld-verbaasd maar wel zo dat het eerlijk overkwam. Ik wilde geen grotere problemen met mijn familie dan ik al had. 'Ik? Een M-modderbloedje leuk vinden?' het woord rolde met de grootste moeite over mijn lippen. 'Ik keek niet naar hem, ik keek naar het raam achter hem, flubberwurm. Ik dacht dat ik iemand zag vliegen, maar het bleek een vogel of iets dergelijks te zijn. Stel je toch niet zo aan,' ik zag dat haar gezicht ontspande dus besloot ik mijn toverstok terug in mijn broekzak te stoppen, maar ik bleef hem vasthouden. Bij Bellatrix wist je het nooit.
    Om de hoek zag ik een meisje staan, ze keek met angstige ogen naar mijn zus. Ik herkende haar licht, maar kon me geen naam herinneren. Naar mijn gissen was het een Gryffindor, net als Sirius.
    'Wie is dat?' vroeg ik Bella en knikte naar het meisje.

    Calyce

    'Evana, wacht even! Wij moeten ook terug naar de Ziekenzaal,' vroeg ik haar na, maar ze was al met gebogen hoofd de hoek omgelopen en antwoordde niet. 'Ze schaamt zich,' zei ik zacht tegen James.
    Mensenkennis, één van mijn weinige voordelen. Mam had altijd gezegd dat ik dat van mijn overgrootmoeder had geërfd. Ik kon niet anders dan haar geloven.
    'Zullen we ook maar eens gaan?'
    Ik merkte nu pas dat James aanstalten maakte om Evana achterna te rennen, ik hield hem tegen bij zijn arm.
    'Hé, man. Je kunt niet rennen met dat been, laat haar maar even. Soms is alles wat je nodig hebt even op jezelf zijn. Dan kan niemand je kwetsen. En geloof me: het kleinste woordje kan iemand in huilen laten uitbarsten.'
    Plotseling voelde ik me licht in mijn hoofd en besefte dat het verband van mijn schouder weg was. Dat had ma'm Pomfrey gedaan, maar ze was afgekapt geweest door Wafelaar en de bende gewonde leerlingen. Het bloed was duidelijk zichtbaar op mijn modderige jurk en liet een verse bloedspoor op de grond achter. Toen werd alles zwart voor mijn ogen.

    [ bericht aangepast op 23 aug 2012 - 21:01 ]


    Fuck the government.

    Evana Lexie Morson
    Shit, een van de twee, degene die eerst haar rug naar me toe had gekeerd, zag me blijkbaar staan. Snel schoot ik terug achter de pilaar- ik struikel, en mijn krukken vallen met een luid gekletter op de grond, ik slaak een korte kreet. Languit lig ik op de grond en ik knijp mijn ogen dicht tegen de pijnscheuten. Toch is dat niet hetgeen wat mij het meest bezig hield; hetgeen wat ik nu het liefst níét wou doen was de aandacht trekken van Bellatrix en het meisje dat erbij stond. Ik hoor wat gemompel van Bellatrix, en ik rol op tot een bolletje, terwijl ik mijn hoofd zo goed als het kan bescherm. Maar ik kan niks doen als ze besluit de Cruciatus vloek te gebruiken. Ik voel hoe ik tril terwijl ik opgerold blijf zitten.

    Bellatrix Zwarts
    Mijn stem wordt wat softer, als ik aan Andromeda vraag: "Wie is dat?" terwijl ik naar het angstige meisje kijk, die snel de hoek omschiet. Een seconde later hoor ik veel gekletter en een korte gil hoor. Maar haar gezicht, dat is bekend. "Is dat niet dat modderbloedje van een Morson?" Ik hou mijn stok wat steviger vast en mijn gezicht trekt strak van woede. "Heeft zij ons zitten afluisteren?" zeg ik, maar mijn stem slaat over van woede. Ik negeer Andromeda terwijl ik langs haar naar de gang loop.


    Tijd voor koffie.

    {Jah, that would be cool! ^^}


    Tijd voor koffie.