[RPG] True Blood O2 - Speeltopics

Pagina 1: Adelynn Denyse Laramie - Carmella Reina Jae Marvella
Pagina 2: Phoebe Azalea Pierce
Pagina 3: Sandy Tailor
Pagina 4: Sixx - Diamond 'Dia' Wood
Pagina 5: Liam Oliver Anderson - Caroline Rosalyn Roux - Matthew Kyle
Pagina 6: Silver Quartz
Pagina 7: Caleb Maxwell Fox - Diora Cherelle Fox - Emerence Ariàne Davis
Pagina 8: Finn Blaise Ryder
Pagina 9: Rafael García Sánchez - Mabel Georgia Atterbury

Vampires

Leider: Diamond 'Dia' Wood (Angelite)

Jongens:
1. Rafael García Sánchez (Bisous)
2. Finn Blaise Ryder (Morticia)
3.
4.

Meisjes:
1. Carmella Reina Jae Marvella (Nesaea)
2. Diora Cherelle Fox (Leannan)
3. Emerence Ariàne Davis (Benefit)
4. Sandy Tailor (LostDreamz)
5.

Vampaneses

Leider: Liam Oliver Anderson (lluvia)

Jongens:
1. Caleb Maxwell Fox (Leannan)
2. Matthew Kyle (lluvia)
3. Silver Quartz (Angelite)
4.

Meisjes:
1. Adelynn Denyse Laramie (Nesaea)
2. Phoebe Azalea Pierce (Morticia)
3. Sixx (Benefit)
4. Caroline Rosalyn Roux (Aragog)
5. Mabel Georgia Atterbury (Bisous)

[ bericht aangepast op 14 juli 2012 - 18:03 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Diora Cherelle Fox

"Daarvoor moet je trouwens met twee zijn," Spotte ik en keek haar kil aan. "En het zou me al verbazen dat het ooit bij op zou komen jou lief te hebben."
Langzaam begon ik met mijn polsen te draaien terwijl ik aan het praten was en loste haar blik voor geen seconde.
"En wat ben je van plan als iedereen het weet?" Vroeg ik en hield mijn hoofd wat schuin. "Een feestje bouwen omdat je zo levenloos bent om andere mensen hun leven te verzieken? Fijn, erg volwassen van je."
Ik voelde hoe de touwen wat losser begonnen te zitten waardoor ik eindelijk eens wat hoop kreeg op een ontsnapping.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Phoebe | Vampanese.
‘Wie zegt dat ik pas met iemand flikflooi als ik iemand liefheb?’ Minachtig trok ik mijn neus op alsof ik iets heel vies ruik en ik kijk haar met een blik aan van “Meen je dat nu serieus?”
‘Doen stervelingen dat pas als ze iemand liefhebben? That is disgusting,’ siste ik met een giftige stem en ik liep naar haar toe, waarna ik haar gezicht stevig vasthield.
‘Laten we Caleb maar eens even opzoeken, shall we?’ Terwijl ik dit zei, had ik mijn lippen tegen haar nek aan gedrukt en ik rook een zoet geurtje mijn neus indringen. Vast de geur van haar haarlokken, shampoo.
Ik pakte haar stevig vast, gooide haar weer over mijn schouder en knalde mijn slaapkamerdeur toen dicht, op zoek naar Caleb.
‘Oh, wat gezellig toch zo, met ons tweetjes.’ Glimlachte ik duister.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Diora Cherelle Fox

Dit was misschien wel mijn kans om te ontsnappen nu ze me eindelijk los had gemaakt.
Wild begon ik om me heen te slaan en voelde hoe haar grip verslechterde door mijn wilde bewegingen.
Met een harde smak viel ik tegen de grond maar had me gelukkig geen pijn gedaan zette het zo snel mogelijk op een lopen.
Waarheen wist ik niet, dit gebouw was een doolhof voor me.
De geur van Caleb drong mijn neusgaten binnen en bijna automatisch had ik de drang om zijn naam te roepen, maar ik deed het bewust niet.
Waarschijnlijk had hij mijn geur ook opgevangen, maar zou hij ook zo slim zijn om niet achter me aan te komen?
Ik mocht van geluk spreken dat ik een erg snelle loper was, nu was het nog de kunst om de uitgang te vinden.
"Shit, shit, shit, shit," Mompelde ik zonder om te kijken en werd geïrriteerd door het feit dat ik de uitgang maar niet vond.
Wanneer ik nogmaals een willekeurige gang in sloeg, merkte ik dat hij doodliep.
"Dit kan je niet menen," Mompelde ik en keek naar het raam.
Als ze echt van plan was om me op te jagen, zou ik voor mijn laatste uitvlucht zoeken en dat was door het raam naar beneden springen en hopen dat ik veilig beneden kwam.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Bisous schreef:
Mabel Georgia Atterbury
Liam schudt zijn hoofd. 'Moet jij nog jagen dan?'
Ik schud ook mijn hoofd. 'Nee, ik zit wel vol denk ik,' antwoord ik. 'En ik denk dat er vanavond toch niet meer veel soeps tussen zit, dus ik denk dat we beter terug kunnen gaan,' vervolg ik terwijl ik mijn kleren recht trek. 'Tenzij je hier wilt blijven om op een andere manier op meisjes te jagen natuurlijk,' voeg ik er nog plagerig aan toe.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Adelynn Denyse Laramie
Op het moment dat ik mijn ondergoed weer aan had getrokken, schoot Caleb opeens in zijn kleren en trok de deur open.
"Wat is er?" vroeg ik, terwijl ik rustig verder ging met het aankleden van mezelf. Ik wierp een blik in de spiegel, kamde mijn bruine lokken even met mijn vingers.
Vervolgens liep ik langs hem heen, de gang op. Mijn wenkbrauwen gingen omhoog toen ik Phoebe zag, nog net opmerkte hoe iemand van haar schouder vandaan glipte, weg rende op zoek naar - waarschijnlijk - een uitgang.
Een speelse grijns sierde mijn lippen. "Je had een speeltje mee genomen, Phoebe?" vroeg ik, zonder de mede-Vampanese tijd geven om te antwoorden.
Mijn nieuwsgierigheid naar de mens of Vampire was al aardig gegroeid, en ik liep een andere gang in, in de hoop dat ik haar tegen zou komen.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Caleb Maxwell Fox

Ik trok Adelynn achteruit bij haar arm en duwde haar enigszins ruw tegen de muur.
"Geen speeltje," Zei ik kortaf en voelde hoe donker mijn ogen plotseling werden. "Raak haar aan en je hebt problemen met mij."
Plotseling was ik gevuld met een enorme woede tegenover Phoebe, maar besloot uiteindelijk om Adelynn toch los te laten.
Ik sprintte de gang op zonder Adelynn nog enige uitleg te geven en liep op Phoebe af.
Een plan had ik niet echt, maar de drang om haar alle muren van het fort van dichtbij te laten zien, was enorm groot.
Woedend balde ik mijn handen tot vuisten wanneer ik Phoebe opmerkte. "Phoebe!"

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Finn | Vampire.
Ik kon duidelijk zien dat ze beledigd was, want ze streek haar hand door haar haarlokken. Toen wierp ze me een blik toe en liep naar de fauteuil. Na nog een slokje genomen te hebben, ging ze zitten en sloeg ze haar benen over elkaar. Ik volgde haar blik uit het raam en keek ook naar de sterren en de maan.
Een diepe zucht kwam er over mijn lippen en ik nam nog een slokje voordat ik naar haar toe liep. ‘Milady Carmella,’ Ik sprak haar naam uit met een bepaalde elegante stem dit keer. ‘I’m sorry.’ Ik stond bij haar stil en streelde met mijn vingers haar kaak, liefdevol en zacht.
‘Het is gewoon iets waar ik liever niet aan herinnerd wordt.’

Phoebe | Vampanese.
Het meisje glipte van mijn schouder weg en rende weg, waarschijnlijk op zoek naar de uitgang. Ik grinnikte zacht om deze gedachte, want dan liep ze totaal de verkeerde kant op. Toen ik opeens mijn naam hoorde, draaide ik me lichtelijk om. ‘Je had een speeltje mee genomen, Phoebe?’ Ik zie haar niet, omdat ik net de hoek om was gelopen en zin om terug te lopen had ik niet meer, maar ik wist aan haar stem te horen dat het Adelynn was.
‘Dat zou ik graag willen zeggen, ja,’ Mompelde ik met een vage sarcastische glimlach op mijn lippen en ik draaide mezelf weer om, om door te lopen. Er kwam nog iemand aan, maar ik lette daar niet op; ik was te druk bezig met het meisje terug te vinden.
‘Phoebe!’ Bij de stem van Caleb hield ik gelijk halt en terwijl ik nog met mijn rug naar hem toe stond, kwam er een klein sadistische grijns op mijn lippen. Ik draaide mezelf weer langzaam om en zag hoe hij op me afkwam, woedend en met gebalde vuisten, waardoor ik verveelt mijn wenkbrauw optrok.
‘Wat? Niet blij om me te zien?’ Vroeg ik hem ironisch, al klonk het niet echt als een vraag. Ik sloeg hierbij mijn armen over elkaar en wachtte totdat hij bij mij was.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Caleb Maxwell Fox

"Je weet verdomd goed dat ik momenteel absoluut niet blij ben om je te zien." Zei ik zo kalm dat het bijna eng was. "Waar ben je mee bezig?!"
Mijn kaaklijn spande zich aan terwijl mijn ademhaling er zwaar was geworden.
In enkele stappen stond ik vlak voor Phoebe en keek minachtend op haar neer wetend dat het echt Diora was die ze mee had genomen naar het fort.
Kende ze dan echt geen discretie of medelijden voor soortgenoten?
Nog nooit in mijn leven was ik zo kwaad geweest op iemand, het voelde zelfs zo intens aan dat ik er enigszins bang van werd, bij wijze van spreken dan.
Net toen ik nog wat wilde zeggen tegen Phoebe, deed een hard glasgerinkel me opkijken.
Diora, ze zou toch niet?
Ik liet Phoebe voor wat ze was en liep in de richting van waar het geluid was gekomen en merkte al snel het kapotte raam op.
Traag wandelde ik in de richting van het geluid, vrezend voor wat ik eventueel aan zou treffen.
Wanneer ik mijn hoofd uit het raam stak, vond ik echter geen gewonde Diora, maar zag nog net haar blonde lokken verdwijnen in het bos.
Een kleine, tevreden grijns stond op mijn gezicht wanneer ik besefte dat ze weer veilig was.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Adelynn Denyse Laramie
"Geen speeltje," klonk Caleb's stem, terwijl hij me aan mijn arm ruw tegen de muur duwde. Een hees, zacht gesis kwam over mijn lippen, mijn blik schoot omhoog naar de zijne. "Raak haar aan en je hebt problemen met mij."
Opeens liet hij me los, en rende de gang op. Mijn mondhoeken krulden zich omhoog in een grijns. Blijkbaar was het meisje waar hij voor was gevlucht hier, het meisje waar ik niks over had mogen weten.
Ik sprintte één van de gangen in, op zoek naar een geur die ik niet kende. Opeens ving ik die op. Vampire-lucht.

Carmella Reina Jae Marvella
Ik liet hem begaan, maar gaf totaal geen reactie op zijn aanraking. Mijn groenblauwe ogen keken bedenkelijk naar de zijne.
"Het is gewoon iets waar ik liever niet aan herinnerd wordt."
Met een zucht draaide ik vervolgens toch mijn hoofd weg. "Dat had je ook gewoon kunnen zeggen, Finn. Ik kan er erg slecht tegen als mensen tegen me liegen."
Mijn slanke vingers sloegen zich om het glas dat naast me stond, nadat ik een slok had genomen zette ik hem weer terug.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Phoebe | Vampanese.
‘Niet? Hmm. Dat is nou jammer.’ Hoewel ik het serieus zei, kwam er een sarcastisch tintje overheen en kon ik het niet laten mijn linker mondhoek wat spottend omhoog te krullen.
‘Waar ik mee bezig ben? Ik probeer dat meisje weer te zoeken, ze lijkt verdwaald.’ Antwoordde ik hem droog, terwijl ik mijn nagels verveelt bestudeerde, maar dondersgoed wist dat Caleb voor me stond en minachtend op me neer keek.
Een hard glasgerinkel deed ons beide opkijken en Caleb liet mij voorbij in de richting van waar het geluid vandaan was gekomen. Toen ik iets achter hem tot stilstand was gekomen, merkte ook ik het kapotte raam op en ik keek emotieloos toe hoe hij zijn hoofd uit het raam stak.
‘Dat meisje,’ begon ik met een emotieloze stem, ‘jullie kennen elkaar.’ Ik sloeg mijn armen over elkaar en mijn stem had dit keer ook een monotone stem gekregen terwijl ik met mijn schouder tegen de muur aanleunde. ‘Ik moest haar mee nemen van de leider.’ Meldde ik hem, draaide me toen om en liep weg.

Finn | Vampire.
Haar groenblauwe ogen keken even bedenkelijk in de mijne, maar hierna draaide zij zich met een zucht weer weg. ‘Dat had je ook gewoon kunnen zeggen, Finn. Ik kan er erg slecht tegen als mensen tegen me liegen.’
Ze nam weer een slok en zette het glas weer terug op de plaats waar het eerst stond. ‘Sorry, milady.’ Mompelde ik alleen, niet wetende wat ik nog meer kon zeggen. Ik nam ook een laatste slok van het glas, liep terug en zette deze op de tafel, waarna ik me weer omdraaide en kalm weer naast haar ging staan.
Terwijl ik het raam uitkeek en naar de donkere lucht keek, deed ik mijn mond weer open, ‘Had Diamond nieuws voor je?’

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Oh, ik zie het lekker op tijd.. u_u]

Carmella Reina Jae Marvella
"Sorry milady," mompelde hij, waarna hij naar de tafel liep. Onwillekeurig volgde ik zijn bewegingen terwijl hij dit deed, keek echter weg toen hij zich weer naar me omdraaide.
"Had Diamond nieuws voor je?" vroeg hij, waardoor ik weer naar hem opkeek. Even wist ik niet waar hij het over had, toen het me te binnen schoot schudde ik zachtjes met mijn hoofd.
"Nee, niks."
Nou, wat je nieuws noemde. Dat ik niet zo saai moest doen, dat hij me wel zo ver zou krijgen. Maar voor Diamond was dat niet nieuw, toch?

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Caleb Maxwell Fox

Ik negeerde Phoebe en vroeg me af waarom onze leider in hemelsnaam Diora wilde hebben.
Het gaf me een slecht gevoel, alsof het iets persoonlijks was tussen hem en mij.
Misschien was het toeval?
Of wist hij wel degelijk wat de relatie tussen mij en Diora was?
Uiteindelijk besloot ik om er niet langer over na te denken en bleef in de richting van het bos kijken.
"Ren zo ver je kan," Fluisterde ik zacht met de wind mee, wetend dat de boodschap haar zou bereiken. "Wees voorzichtig Cherry."
Het was een haast onhoorbaar gefluister, maar aangezien de wind meezat, wist ik dat ze mijn stem zou herkennen.
Ik liet het kapotte raam voor wat het was en slenterde er van weg.




Diora Cherelle Fox

Ondanks dat ik mijn pols enorm veel pijn had gedaan, liep ik zo snel als mijn benen me konden dragen zonder een blik over mijn schouder te werpen.
De wind bracht enkele woorden met zich mee, een stem die ik herkende, een stem die ik vertrouwde, de stem van Caleb.
Met veel moeite kon ik toch de krop in mijn keel wegslikken terwijl ik door bleef lopen.
Hij gaf nog steeds om me, wat ik diep vanbinnen al die tijd nog had geweten.
Na enkele minuten gelopen te hebben, zag ik het fort opdoemen waar ik onstuimig naar binnen liep.
Uitgeput en een beetje verscheurd door de herinneringen aan Caleb liet ik me tegen de muur naar beneden glijden, wetend dat ik weer veilig thuis was.

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Adelynn Diora vinden? I'm bored like hell]

Adelynn Denyse Laramie
De geur was nog makkelijk te ruiken, Vampire's hadden altijd zo'n typische lucht om hen heen hangen. Misschien door een gebrek aan mensenbloed, ik wist het niet.
Wat ik wel wist, is dat ik haar op het spoor was. Wat ik ook wist, is dat ik steeds dichterbij bij Diamond's fort kwam. En ondanks dat wij elkaar kenden, betekende niet dat de rest van de Vampire's me kenden. Sterker nog, Diamond was de enige daar.
Mijn nieuwsgierigheid was te groot, ik moest gewoon weten wie dat meisje was. Zijn geliefde? Een familielid? Ik wist het niet, maar ik zou het te weten komen.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Finn | Vampire.
Ze schudde zachtjes haar hoofd. ‘Nee, niks.’ Ik fronste even omdat ze zo kortaf deed, maar liet het voor wat het was en keek weer naar buiten.
Voordat ik wat zei, zuchtte ik even diep en ik liet mijn ogen tegelijk door het donker naar iets zoeken waar ik mijn blik op kon vestigen. ‘Diamond is een charmeur, huh?’ Ik wilde er nog wat achteraan zeggen, maar spitste mijn oren toen ik opeens iemand binnen hoorde komen. Het was nogal onstuimig en het rook naar problemen.
Snel draaide ik me om, maar knikte toen even als teken dat ik me excuseerde naar Carmella. Hierna liep ik weg en ik kwam al snel uit bij Diora, die uitgeput op de grond zat, waardoor ik voor haar neer hurkte en haar lichtelijk bezorgd aan keek. ‘Madame Fox, wat is er gebeurd?’ Zachtjes tilde ik haar kin op tussen mijn duim en wijsvinger, zodat ze me wel aan moest kijken.
‘Gaat het?’

(Wie durft het aan met Phoebe?)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Diora Cherelle Fox


"Niets," Zei ik en fronste even terwijl ik opkeek. "Het gaat wel, niets aan de hand."
Een geur die ik vandaag nog al had geroken, drong mijn neusgaten binnen waardoor ik snel opsprong van de muur waar ik eerder tegen leunde en drukte me tegen de muur.
Ik was erg hard op mijn hoede, ook al wist ik dat ik hier veilig was en dat niemand me hier iets kon maken zonder dat de andere Vampire's ertussen zouden komen.
Geruisloos probeerde ik me te verplaatsen maar stootte bijna een vaas om die op een tafeltje stond.
Waarom moest ik zo onhandig zijn als ik stil moest zijn?



[Mij goed :') ]

[ bericht aangepast op 15 juli 2012 - 16:36 ]

---

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.