[RPG]Born To Raise Hell - 12 - Speeltopics

Verhaal
Een groep van zestien probleemjongeren heeft de kans om naar een streng internaat te gaan om hun leven proberen te beteren inplaats van hun straftijd uit te zitten in detentie. Ze zijn allemaal al jong het crminele wereldje ingerold en krijgen nu waarschijnlijk hun laatste kans om er iets aan te veranderen. Wie kan zijn leven nog beteren en wie is er Born To Raise Hell?

Regels
Meld het wanneer je lange tijd afwezig bent
Praat bij OOC tussen haakjes [] {} ()
Geen ruzie OOC
Maximaal 3 personages
Relatie's mogen natuurlijk
16+ toegestaan
Er gaat niemand dood en er raakt ook niemand zwaargewond zonder zijn toestemming
Vechten en lichte verwondingen zoals blauwe plekken, gewone schrammen en schaafwonden mogen wel altijd
Personages zijn geen engeltjes, ze doen dit om jeugdetentie te ontlopen
Je mag alleen je eigen personage laten praten
Probeer wanneer je een paar dagen weg bent je personage niet in een gesprek te duwen, dat is vervelend voor de anderen
Als het aantal spelers compleet is maak ik een kamerindeling, hierover kan worden gediscusseerd maar dat is zo in het internaat

Regels van het internaat
Om half elf op je kamers
Niet binnen roken en niet onder de zestien
Niet van het terrein af zonder toestemming (is ook bijna onmogelijk door een hoog hek)
Alcohol alleen op vrijdag en in de weekenden en niet onder de zestien
Geen meiden op de jongenskamers en andersom
Ontbijt tussen half zes en acht, lunch tussen 12 en 2 en avondeten tussen zes en zeven. Te laat, geen eten
Mobieltjes, wapens en zakmessen zijn niet toegestaan, bezit wordt bestraft


Meiden
1. Jade Skyler White - HurtedHead
2. Rikki Madeleine Beck - Assassin
3. Laurene Ameliah Billington - Aragog
4. Sanne Hoogdoorn - Squib
5. Eva Graspriet -Kimology
6. Ignis Sualume Pendel - DreamerN
7. Lauren Campbell - Demi1309
8. Mysha Jae Lachesis - Chantrea

Jongens
1. Jasper de Ridder
2. Nathan Deleon - Kaien
3. Jason van Huyse - Nyan
4. Ayden Jayson Bright - HurtedHead
5. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
6. Gereserveerd - WillNotLearn
7. Finn den Bakkere - Nyan
8. Samuel Rick Jones - NiallsMofo

Kamerindeling:
Jongenskamer 1
Ayden Jayson Bright
Daniël Emillio Scagotti
Jongenskamer 2
Nathan Deleon
Finn den Bakkere
Jongenskamer 3
Jasper de Ridder
Jason van Huyse
Jongenskamer 4
Samuel Rick Jones
gereserveerd door WillNotLearn
Meidenkamer 1
Ignis Sualume Pendel
Laurene Ameliah Billington
Meidenkamer 2
Sanne Hoogdoorn
Eva Graspriet
Meidenkamer 3
Rikki Madeleine Beck
Lauren Campbell
Meidenkamer 4
Myscha Jae Lachesis
Jade Skylar White

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij kreunt er zacht van wat overgaat in een klein lachje.
"Pestkop." zegt hij met dat lachje en hij buigt naar voren om mij een kusje te geven. Ik tuit mijn lippen een beetje en sluit mijn ogen maar zijn lippen raken die van mij niet. Als ik voel dat hij omhoog komt open ik teleurgesteld mijn ogen. Hij knoopt zijn broek dicht en maar de rits weer vast.
"Zullen we?" vraagt hij en geeft mijn panty en laarzen.
"Jij bent hier de grootste pestkop, en de gemeenste!" zeg ik met een zielig stemmetje en trek even een pruillipje naar hem voordat ik mijn gescheurde panty weer aantrek en mijn zware laarzen aandoe.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Jij bent hier de grootste pestkop, en de gemeenste!' zei ze met een zielig stemmetje en trok eventjes een pruillipje voordat ze haar panty en laarzen aandeed. Ik lachte zachtjes waarna ik haar eventjes naar mij toe trok.
'Hmm, daar ben ik het niet mee eens,' lachte ik zachtjes. Ik boog naar haar toe om een klein kusje op haar mondhoek te plaatsen. Ik liet mijn hand zoeken naar die van haar om daarna mijn vingers in die van haar te verstrengelen. Een blije glimlach verscheen op mijn gezicht.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij lacht zachtjes en trekt mij naar hem toe.
"Hmm, daar ben ik het niet mee eens." lach hij zacht. Hij buigt zich naar mij toe en drukt een klein kusje op mijn mondhoek. Zijn hand zoekt die van mij en hij verstrengeld zijn vingers in die van mij. Ik kijk hem misschien een beetje verliefd aan en zie de blije glimlach op zijn gezicht.
"Nou, ik ben het er wel mee eens." zeg ik maar half overtuigd. Nu begin ik met een klein glimlachje die ik er niet meer af krijg weer terug richting de deur te lopen.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Nou, ik ben het er wel mee eens,' zei ze. Met een klein glimlachje die ik heel de tijd op haar gezicht zag liepen we terug richting de deur. Ik begon een beetje met onze handen te wiegen waardoor ik eventjes zacht moest lachen. Ik deed de deur voor ons open en liet Beck als eerst naar binnen gaan. Ondertussen had ik haar al paar keer bekeken waardoor mijn wangen een licht rode kleur hadden gekregen.
'Een voorkeur waar je heen wilt?' vroeg ik aan haar.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Hij schommelt met onze handen waardoor we net een stelletje lijken, iets wat me weer laat giechelen. Nathan lacht er ook zacht om en hij opent de deur voor ons. Hij laat mij als eerst naar binnen en komt dan achter me aan.
"En voorkeur waar je heen wilt?" vraagt hij en ik zie dat zijn wangen heel lichtjes rood zijn gekleurd. Ik vraag me af waardoor dat komt.
"Niet echt, heb je een beetje zin om de boel hier te verkennen? Het duurt toch nog even tot het middageten." zeg ik lichtelijk uitdagend en speels. Ik bijt even plagerig op mijn lip terwijl ik hem aankijk.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

'Niet echt, heb je een beetje zin om de boel hier te verkennen? Het duurt toch nog even tot het middageten,' zei ze lichtelijk uitdagend en speels. Ze beet plagerig op haar lip terwijl zij mij aankeek. Mijn mond zakte een stukje open en lachte toen naar haar.
'Jij ondeugend meisje,' zei ik met een lachje. Ik liet haar hand los zodat ik mijn arm om haar middel kon doen en haar dichter tegen mij aan kon drukken. Ik boog toe naar haar oor.
'Natuurlijk wil ik dat,' fluisterde ik en plaatste vervolgens een paar kusjes in haar nek.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Rikki Madeleine Beck

Zijn mond zakt een stukje open en hij lacht naar mij.
"Jij ondeugend meisje!" zegt hij met een lachje. Hij laat mijn hand los zodat hij zijn arm om mijn middel kan slaan en me dicht tegen hem aan kan trekken. Vervolgens buigt hij zich naar mijn oor toe.
"Natuurlijk wil ik dat." fluistert hij en hij drukt een paar kusjes in mijn nek wat me laat rillen. Door hem voel ik me weer een echt meisje in plaats van die harde en botte 'het' zoals ik me altijd voordoe. Ik grijns even, haal zijn hand van mijn middel en pak zijn hand weer vast, waarna ik hem meetrek.
"Nou, laten we beginnen dan." zeg ik en wend mijn rode wangen van hem af.

---

Your make-up is terrible

Nathan Deleon

Ze grijnsde eventjes en haalde mijn hand van haar middel af. Ze pakte mijn hand weer vast waarna ze mij mee trok.
'Nou, laten we beginnen dan,' zei ze en ze wende haar rode wangen van mij af. Ik lachte zachtjes terwijl ik met haar mee liep.
'Doe rustig,' zei ik met een lachje. Ik trok haar ietsjes terug om vervolgens rustig verder te lopen.
'Zo ver ik het weet hebben we nog genoeg tijd.' Mijn vingers verstrengelde ik weer in die van haar en liet mijn duim zachtjes over haar hand heen wrijven. Onwerkelijk dat dat haar gisteren nog angst aan jaagde. Ik wou nog wat zeggen, maar in plaats daarvan drukte ik een vlugge kusje op haar wang.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Jasper
'Jij hebt gewoon recht op een normaal leven,' zei ik en ik streelde over haar wang terwijl ik weer overeind kom en even naar de lucht kijk. 'Jij hebt ook niet om al deze shit gevraagd toch?'

---

Remember to be ridiculous.

Rikki Madeleine Beck

Hij lacht zacht terwijl hij met mij mee loopt.
"Doe rustig." zegt hij met een lachje en hij trekt me vervolgens een stukje terug om daarna rustiger verder te lopen. Ik kijk hem even wat beschaamt aan.
"Zo ver ik het weet hebben we nog genoeg tijd." zegt hij en verstrengeld onze vingers weer in elkaar. Zijn duim voel ik zacht over mijn hand heen wrijven, een gevoel dat enorm geruststellend is voor mij. Plots drukt hij een vlugge kus op mijn wang. Ik glimlach breed en knijp zacht in zijn hand.
"Ja, genoeg tijd." murmelde ik wat afwezig. Mijn voetstappen klinken wat zwaarder dan die van Nathan door mijn zware laarzen.

---

Your make-up is terrible

Lauren

Ik ga ook weer recht op zitten en rek me even uit. Ik trek mijn knieën op en sla mijn armen om mijn knieën heen. Dan kijk ik hem langzaam aan en glimlach even. 'Misschien heb ik recht op een normaal leven,' zucht ik. 'En nee, ik heb er niet om gevraagd, maar ik heb de gevolgen ervaren voor iets dat ik gedaan heb en dat is mijn eigen fout dus ook mijn eigenschuld. Dat had ik kunnen bedenken, zelfs als 12 jarig meisje,' mompel ik. Ik wist dat ik loog. Het moment was zo vlug gegaan. Ik wilde mijn moeder nooit duwen. Ik wilde het niet. Ja, ik wilde haar duwen, maar niet van het balkon af. Ik was kwaad. Ik was net zoals mijn vader... Ik houd mijn adem in en mijn ogen worden groot. Ik was zoals hem. Ik ben precies hetzelfde! Ik haal diep adem en staar voor me uit. Langzaam zie ik mijn vader op mijn netvlies verschijnen, met mij naast hem. In mijn hoofd vergelijk ik ons. Beidde agressief, beidde gewelddadig, beidde criminelen... Ik was net zoals hem...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper
Ik sloeg mijn armen om haar middel en trok haar tegen me aan. 'Inderdaad maar ik ga niet geloven dat jij op je twaalfde deze moord met opzet hebt gepleegd,' zei ik koppig en ik drukte een kus op haar haar. 'Ja, je hebt haar van het balkon afgeduwd, je was boos en had je emoties niet onder controle. Dat is misschien geen excuus maar het was ook geen opzet.'

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik hoor hem praten, maar de betekenis van de zin dringt niet tot me door. Ik blijf het voor me zien. Ik en mijn vader, hetzelfde. Twee monsters. De kleine en de grote... Ik en hij. Mijn vijand, die eigenlijk hetzelfde als mij is. Niet alleen kwa DNA, maar ook met karakter. En hoe graag ik ook wilde geloven van niet, ik wist dat ik mijn slechte eigenschappen van hem geërfd had. Er was maar één persoon in mijn leven die iemand zou kunnen vermoorden. Hij en ik... Ik had al een moord gepleegd, op mijn lieftallige moeder. De driftbuien, de agressie, de haat.... Ik had dat van hem. Ik was zoals hem. Ik zal net als hem eindigen. Ik weet niet waarom ik ineens zo dacht, ik dacht verkeerd, maar het bleef zich herhalen. Het bleef herhalen dat ik net als mijn vader was. Een monster en in plaats hem te vermoorden heb ik mijn moeder vermoord. Omdat ik mijn woedde kwijt moest. Ik schud mijn hoofd en druk mijn handen op mijn oren. Ik wilde dat de gedachte wegging. De gedachte moest weg, ik werd er gek van. 'Ik ben niet zoals hem,' fluisterde ik tegen mezelf. Ik knijp mijn ogen dicht en blijf doodstil zitten. 'Ik ben niet zoals hem,'fluister ik weer.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jasper de Ridder
Ik merkte dat ze afwezig was en mijn woorden niet de kans kregen om echt door te dringen. Er stond een blik op haar gezicht die ik alleen maar kon plaatsen als afschuw. Ze schudde haar hoofd en drukte haar handen op haar oren alsof ze niet wou horen wat er werd gezegd hoewel ik al stil was. Ik hoorde haar iets fluisteren maar verstond de woorden niet. Ze kneep haar ogen dicht en bleef doodstil zitten. Weer hoorde ik haar iets fluisteren en dit keer verstond ik de boodschap: "Ik ben niet als hem."
Ik besefte me dat ze het over haar vader had, ze was als de dood voor hem, dat had ik eerder al gemerkt en ze haatte hem. 'Je bent echt niet zoals hem,' zei ik zacht, wetend dt ze me waarschijnlijk niet kon verstaan maar ik moest toch iets, op de een of andere manier voelde ik me zo minder hulpeloos.

[moet eten]

---

Remember to be ridiculous.

Lauren Campbell

Ik bijt mijn kaken op elkaar en tel tot 10. Hopend dat de gedachte dan weggaan. Mijn hoofd word langzaam iets rustiger, maar één zin blijft zich herhalen. Ik ben zoals hem. Die ene zin, die zin die me zoveel pijn doet en die me het doet geloven. De zin die ik zelf heb bedacht en zelf geloof, maar die misschien helemaal niet waar is. Eerlijk, ik weet het niet. Ik weet niet of ik het denk uit schuldgevoel of omdat het echt zo is. Een traan rolt over mijn wang en dat haalt me terug uit mijn gedachtes. Ik open mijn ogen en kijk recht op een rustige tuin. Alsof er niks is gebeurd. Alsof er geen gedachte was die me gek maakte van angst, woedde, machteloosheid en wetenloosheid. Ik weet namelijk niet of het zo is. ik weet niet of ik op mijn vader lijk. De verdwaalde traan blijft aan mijn kin hangen. Ik veeg hem zachtjes weg en kijk dan opzij naar Jasper. Door de waas was ik hem totaal vergeten. Ik moest nodig naar die psycholoog...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne