[RPG] Magic Mike; The New Generation. - 1 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 26 aug 2012 - 19:15 ]

everything, in time

Maxime Walker
Hij zet een paar stappen mijn kant op en afwachtende blijft hij staan. Ik voel me ietwat ongemakkelijk als hij zijn arm optilt en opgelucht als hij deze weer laat zakken. De sfeer is nog altijd een tikkeltje ongemakkelijk en ik zou willen dat ik de tijd terug kon spoelen.
‘Kom,’ zegt Devon en hoewel het totaal niet dwingend klinkt, doe ik toch braaf wat hij zegt. Hij loopt terug naar de deur en draait zich daar om. Als vanzelf sta ik stil en bestudeer zijn gezicht, bang dat die harde blik er nog altijd op staat. Het tegendeel is waar, zijn grijns is weer te zien.
‘Kom liefje.’ Terwijl ik lachend mijn hoofd schud, zet ik mijn laatste paar passen naar Devon toe en geef hem een klein duwtje.
‘Landrot,’ lach ik, dankbaar dat hij normaal tegen me doet. Ik haal hem een en doe ook geen moeite om de deur voor hem open te houden. Ik werp nog één lachende blik naar achter, maar mijn lachende mond verandert in een streep als ik Daniël, Erza, een onbekend meisje en Matthew op dezelfde plek zie opruimen. Oh nee, mijn, eh, de mooie vloer en de dure glazen. Jezus, ik ben twee minuten weg. Hier moet ik niet aan denken, deze avond kan het me eventjes niet schelen. Mijn humeur is net weer opgekrikt en dat wil ik graag zo houden. Ik draai me om zodat ik met mijn rug naar het schouwspel sta en grijns dan weer.
‘Moet jij eigenlijk het publiek niet wat meer induiken na de show? Je stelt zo niet alleen Shelly, maar ook honderden andere meisjes teleur. Als je Shelly trouwens echt te vervelend vindt worden, kan ik haar zo uit de club gooien, hoor,’ vertel ik en haal mijn schouders met een onschuldige lach op, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Ik heb nog nooit echt iemand uit de club hoeven te gooien, de meeste mensen kunnen zich nog wel aan de regels houden.
'O pardon, én mannen. Je stelt natuurlijk ook mannen teleur,' vervolg ik, doelend op de enkele homo die hier zo nu en dan komt binnenwandelen.

[ bericht aangepast op 30 aug 2012 - 15:11 ]

everything, in time

Ruby Anastasia Tate, bar.
Hij grinnikt zacht en knikt op mijn vraag. “Oh, ja, ik zou ontzettend jaloers zijn.” Grijnst hij en neemt een slok bier. Ik glimlach, wil er net wat op zeggen, maar hij begint al te praten. “Nee, maar ik vroeg het me gewoon af, ik wist het niet zeker.” Verklaarde hij, schouder ophalend en kijkt op als er een meisje languit op de grond valt. Even trek ik mijn wenkbrauw op, zucht en schud grinnikend mijn hoofd. Een vriendin van me was ook zo’n kluns, best wel grappig. Ik richtte me vervolgens weer op Charles. “Well, now you know it.” Met een plagerige, speelse knipoog liep ik vervolgens naar een ander stel paar klanten om deze te helpen. Na enkele minuten liep ik weer terug richting Charles met een vermoeid gezicht. “I’m going crazy, why do they bother me?”

†

Matthew Adam Green
'Wat doen jullie nou? Ga nou eerst de wonden schoonmaken,' zeg, deze keer klinkt het iets meer als een bevel.
'Het glas moet eruit, niet zo meteen, maar nu. Of willen jullie allebei een ontsteking oplopen?'
Ik buig me iets naar Mary toe en fluister.
'Doe het voor mij? Ik wil geen ruzie met je broer en ik wil ook niet dat onze nieuwe styliste een ontsteking krijgt tegen haar hand. Verbergen heeft geen zin, Mary.'

everything, in time

Charming Charlie

“I’m going crazy, why do they bother me?” Ik kijk op in Ruby's donkere ogen en glimlach speels. 'Don't know dear, maar misschien komt het door het feit dat je voor hun drank zorgt en je er ook nog eens aantrekkelijk uitziet.' Ik haal mijn schouders op. 'Wie weet'

Marry-Lynn Alvida

'Doe het voor mij? Ik wil geen ruzie met je broer en ik wil ook niet dat onze nieuwe styliste een ontsteking krijgt tegen haar hand. Verbergen heeft geen zin, Mary.' Ik kijk Matthew recht aan. 'Het gaat wel, ik zal er zo even naar kijken zeg ik als we de laatste restjes opruimen. Nu alles opgeruimt is kijk ik even naar de wond.

Erza Scarlet

Wat doen jullie nou? Ga nou eerst de wonden schoonmaken,' zei matthew dit keer als een bevel, 'Het glas moet eruit, niet zo meteen, maar nu. Of willen jullie allebei een ontsteking oplopen?' zei hij ik waarna ik naar de par liep en de dweil daar neerzette en daarna mijn arm zuchtend onder koud water deed.

Pumped. Yeah I'm so friggen' pumped

Matthew Adam Green
Erza luistert wel naar me, in tegenstelling tot Mary.
'Jij neemt "kijken" wel heel letterlijk,' lach ik hoofdschuddend als ik zie dat Mary ook werkelijk alleen maar naar de wond kijkt.
'Kom, we gaan hem schoonmaken,' bied ik dan met een vriendelijke glimlach aan. 'En nu ben ik serieus, kom mee.'

everything, in time

Mary-Lynn Alvida

'En nu ben ik serieus, kom mee.' Ik knik en hou met mij gezonde hand die van hem vast zodat we ons door de menigte door kunnen wurmen zonder elkaar kwijt te raken. Ik word ergens backstage gebracht en kijk een beetje rond.

Matthew Adam Green
'Zo, hier kan ik je hand tenminste rustig schoonmaken.' Ik pak haar gewonde hand en plaats deze onder de koude kraan.
'Hou hem zo en blijf hier even staan.' Erop vertrouwend dat ze dat ook werkelijk doet, laat ik haar staan en zoek in de medicijn doos naar wattenstaafjes en iets van alcohol, om haar wond te kunnen ontsmetten. Als me dat is gelukt maak ik het wattenstaafje aan beide kanten nat met de alcohol en loop terug naar Mary. Ik pak haar pols en beveel haar om haar hand gestrekt te houden.
'Dit kan even pijnlijk zijn, maar zo ontsmet ik de wond en kan ik gelijk zien of er nog stukjes glas in zitten,' leg ik uit voor ik met het wattenstaafje voorzichtig over de wond ga.

everything, in time

Mary-Lynn Alvida

'Dit kan even pijnlijk zijn, maar zo ontsmet ik de wond en kan ik gelijk zien of er nog stukjes glas in zitten,' legt hij uit en gaat met het wattenstaafje over de wond. ik trek even een pijnlijk gezicht en wil mijn hand terug trekken al gaat dat natuurlijk niet gezien het feit dat hij mijn pols vast houd. Zijn handen zijn warm. Mijn handen daarin tegen koud. Zoals altijd. Ik was altijd koud, niet qua gedrag maar wel qua lichaams temperatuur. Niet dat ik dat erg vond. Door dat je het koud hebt verbrand je meer vet en calorieën.

Ruby Anastasia Tate, bar.
Charles kijkt op met zijn hazelbruine poelen in mijn diepbruine ogen en glimlacht speels, waardoor ik al bijna kan raden wat hij gaat zeggen, maar toch is het iets anders dan ik verwacht had. “Don’t know dear, maar misschien komt het door het feit dat je voor hun drank zorgt en je er ook nog eens aantrekkelijk uitziet. Wie weet.” Hij haalt zijn schouders op en ik glimlach, mijn dieprode gestifte lippen omgekruld. Charles heet niet voor niets Charming Charlie, hij ziet er goed uit en heeft genoeg fans hier, want als ik om me heen kijk, zie ik meerdere meiden naar hem kwijlend staren. “What a sweet compliment,” spin ik zwoel en grinnik om vervolgens een ondeugende blik in mijn ogen te laten. “Alleen denk ik dat deze mannelijke stripclub geen aantrekkelijke meisjes toe laat, ik zal dan ergens anders naartoe moeten gaan.” Grijns ik, “De meiden, en enkele jongens, komen hier voor jullie weet je dat. Bij mij komen ze gewoon voor het drank,”

Devon Blake Garcia, stripper.
Ze staat stil wanneer ik me weer omgedraaid, leek mijn gezicht te bestuderen. Lachend schudde zij haar hoofd, zette een paar passen richting mij toe en gaf me een klein duwtje. “Landrot,” lacht ze en ik schudde mijn hoofd grijnzend, terwijl er toch een zacht gegniffel te horen was. “Ik dacht het niet, milady, Captain Blake voor jou,” Weer kwam er een ondeugende blik in mijn ogen, maar toch was ik er nu iets meer voorzichtiger mee, aangezien ik me nog een beetje ongemakkelijk voelde. Nu ik wist dat ik twijfelende gevoelens in haar naar boven bracht hiermee, durfde ik het bijna niet meer te doen. Maar het zou stom zijn als ik het spel niet verder zou doen, dan lijkt het alsof ik er niet voor haar ben.
Ze haalde me in en doet geen moeite om de deur voor me open te houden, waardoor ik zacht glimlachte en vervolgens zelf de deur open doe om door te lopen. Wanneer we weer binnen waren, kijk ik gelijk naar de bar en zie Ruby, een glimlach komt er op mijn mond, en ik zie dat Charlie bij haar is. Dan kijk ik om me heen en zie een groepje mensen bij elkaar opruimen. O god, net nu Maxime haar humeur iets opgekrikt was… Dan draait ze zich opeens naar mij toe met een grijns, waar ik even verbaasd door ben, maar dat verdwijnt al snel weer.
“Moet jij eigenlijk het publiek niet wat meer induiken na de show? Je stelt zo niet alleen Shelly, maar ook honderden andere meisjes teleur. Als je Shelly trouwens echt te vervelend vindt worden, kan ik haar zo uit de club gooien, hoor,” Ik lachte en zag hoe ze haar schouders met een onschuldige lach ophaalde, alsof het heel gewoon was. “O pardon, én mannen. Je stelt natuurlijk ook mannen teleur,” Ik haalde dit keer mijn schouders op en knikte toen even. “Oké, ik zal wel even het publiek induiken a lá Captain Blake-manier,” grijnsde ik en onbewust was ik naar haar toe gelopen om een hand op haar schouder te leggen. Ik voelde de warmte.
Hierna glimlachte ik oprecht en draaide me om, waarbij mijn hand weer in mijn broekzak verdween, liep ik weg naar Shelly. Een arm deed ik om haar middel en trok haar tegen me aan, ze glimlachte en drukte een kusje in mijn nek. Ze was ondertussen bij een stel andere meiden gaan staan en ze keken me allemaal aan alsof ik een of andere god was… Natuurlijk, ik ben het, zou ik meestal denken, maar nu dacht ik enkel aan wat er net was gebeurd met Maxime. Ik knikte even naar de andere meiden met een grijns terwijl ik mijn kapitein hoed aantikte, mijn andere arm nog om de middel van Shelly gewikkeld.

†

Matthew Adam Green
Ik merk dat ze haar hand weg wil trekken, maar ik hem stevig op zijn plek.
'Sorry,' zeg ik voorzichtig. 'Het is al bijna klaar.' En dat is waar, ongeveer vijf seconden daarna ben ik klaar.
'Er zat geen glas meer in, dus je hebt geluk. Nu alleen nog even verbinden.' Terwijl ik haar hand verbind, denk ik aan haar koude handen. Misschien heeft ze het gewoon koud van de schrik. Of ze heeft van nature koude handen en moet ik er niet zoveel achter zoeken.
'Als je het koud hebt, hangt hier nog genoeg extra kleding voor je hoor.' Weliswaar niet allemaal even fraai, maar ik denk dat ik er toch wel vanuit mag gaan dat er op zijn minst één fatsoenlijk kledingstuk tussen zit.

everything, in time

Mary-Lynn Alvida

'Als je het koud hebt, hangt hier nog genoeg extra kleding voor je hoor.' Ik schud een beetje stijfjes mijn hoofd. 'Nee maar.. toch bedankt.' Mompel ik als antwoord. 'Ik vind het niet zo erg om het koud te hebben.' Voeg ik er zacht aan toe en kijk toe hoe hij mijn hand verbind. 'Dankje.' Glimlach ik.

Matthew Adam Green
Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik Mary aan.
'Je vindt het fijn om het koud te hebben?' herhaal ik verbaasd. 'Dat heb ik een meisje nou nog nooit horen zeggen. Als dit een versier truc van me was geweest, zou ik nu enorm door de mand gevallen zijn. Het spijt me trouwens van het drankje dat je niet hebt gekregen. Je krijgt het later nog eens te goed van me,' zeg ik vervolgens met een verleidelijke knipoog. Ik blijf immers een stripper hè.

everything, in time

Mary-Lynn Alvida

Ik frons als hij knipoogt. 'Ik zei niet dat ik het fijn vind om het koud te hebben ik zeg alleen dat ik het niet zo erg vind als ik het koud heb.' Ik haal een hand door mijn haar en kijk naar hem. 'Van dat drankje geeft niet dat komt ooit nog wel. Ik moet morgen trouwens wel je maten op meten voor de kleding.'

Matthew Adam Green
'Van dat drankje geeft niet, dat komt ooit nog wel. Ik moet morgen trouwens wel je maten meten voor de kleding.' 'O, dat kan nu ook hoor. We staan nu toch op de plek waar wij ons altijd omkleden.' Ik strek mijn armen al uit naar de zijkant, als ik me bedenk dat ze helemaal geen meetlint heeft. Ik laat mijn arm weer zakken en kijk rond. Er moet hier ergens toch een meetlint liggen.
'Wacht maar, ik vind er wel eentje,' zeg ik doelend op de meetlint en loop wat door de spullen te zoeken. Ik zou eigenlijk tussen de meiden moeten lopen en genieten van hun aandacht, maar dat gaat niet, want ik kan Mary hier niet alleen laten en ik heb Charlie nog niet gezien.

everything, in time