• Twee jaar geleden was er een vriendengroep die bij elkaar bleef door maar één persoon, Alice. Ze was bevriend met De sporters, de schoolkrant redactie, de slimme kinderen van de klas, gothics, iedereen. Met zijn allen vormden ze een vriendengroep. Alleen de betere vrienden behoorde tot die vriendengroep van maximaal 15 mensen. Ze waren vrienden, totdat Alice een ongeluk kreeg en om het leven kwam. Sinds die dag is alles veranderd. De ‘vrienden’ gaan niet meer met elkaar om, kijken niet meer naar elkaar om en praten niet. Ze zijn nu vreemden voor elkaar.
    Dit jaar zou het het tweede jaar woorden zonder Alice. Daarom besluiten Alice haar ouders om al haar oude vriendinnen uit te nodigen naar een camping in Spanje. Niemand weet van elkaar dat ze zijn uitgenodigd. Daar komen ze pas achter als ze aankomen op de camping die Alice haar ouders runnen. Zullen ze weer vrienden worden, blijven ze elkaar behandelen als vreemden of worden ze vijanden.


    Een RPG over vergeten vriendschappen.
    Als het je leuk lijkt om mee te doen dan graag! Het liefste jongens en meisjes en het liefst zoveel verschillende typetjes, zoals gothic, sporttype, tutje, bitch enz. Het kan best dat de bitch een bitch is geworden door de dood van Alice. Ook kan het een ex zijn, maar het is beter als er daar maar 1 van is. Dus leef je uit en bedenkt iemand. Alice ging met iedereen om!
    Ze zijn allemaal tussen de zestien en achttien jaar. Ze zitten in het vierde jaar.

    Meisje

    - LaCerise- Veronique Cross
    - Demi1309- Isabella Jennifer Jones
    - Tesly- Mikan Loenen
    - Carrotcurls- Megan Alexys Romano
    - nakito- Claire Woods
    - xkimx124- Jasmine Eberson
    - XJules001- Gwendolyn Springfield

    Jongen

    - TrueKlainer- Danny Sebastiaan Brantston
    - quin98- Austin Trevers
    - Carrotcurls- Tyler Damon Romano
    - Demi1309- Ian Silvas
    - quin98- Jayson Cole
    - LoveLyLonely- Tyler Brandon Drea
    - Dashed- Alex Castro

    Regels
    - Elkaar niet buiten sluiten
    - Maximaal 2 personages
    - OOC: Tussen haakjes: (),[], {} enz.
    - Mensen mogen verliefd op elkaar worden, maar voordat er iets gebeurd misschien handig om te overleggen
    - 16+ mag
    - Elkaar niet uitschrijven, bijv. door te vermoorden, weg te pesten enz.
    - Het liefst zo vaak mogelijk aanwezig, als je toetsweek of iets hebt is het logisch dat je er niet bent, maar het is wel je eigen probleem als je dan dingen mist
    - Goed kijken naar elkaar stukjes, zodat er geen misverstanden ontstaan
    - Minimaal vijf regels schrijven
    - Geen oneliners

    [ bericht aangepast op 3 sep 2012 - 22:26 ]

    Isabella

    Ik schrik op en glimlach dan naar Danny. 'Niks. Ik heb het gewoon niet met ziekenhuizen.' ik kom iets dichterbij en lach om zijn plotselinge actie. Ian komt overeind en geeft Danny een knuffel. Ik glimlach even en kijk naar Danmy. 'Maar maak je geen zorgen. Het kont wel goed.' Ik loop dichter naar hem toe en kijk hem aan. Ik geef hem ook een knuffel en druk een kus op zijn wang. Ik blijf hem een knuffel geven en glimlach even.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ik knuffel Isabella terug en glimlach. "Ik weet het wel zeker." zeg ik en laat haar langzaam los en ga weer liggen. Ik krijg een beetje last nu. Ik adem diep in en uit. Krijg ik geen pijnstillers of zo? Ik leg mijn hand op mijn buik en slik een keer.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Isabella

    Ik kijk hem bezorgd aan. 'Gaat het? Heb ik je pijn gedaan? Moet ik iemand halen?' Ik geef hem vlug meer ruimte en kijk bezorgd om me heen. Gelijk krijg ik weet de kriebels. Ik richt me tot Danny en bijt zenuwachtig op mijn lip. Aan mij hadden ze hier helemaal niks. Ik kon beter gaan.

    [ik ga slapen]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ik kijk Isabella aan.
    "Het gaat, jij hebt niets gedaan. Ik doe het zelf." zeg ik met een klein glimlachje. "Je weet hoe ik ben: eigenwijs." zeg ik en lach even. Ik leg mijn hoofd neer op het kussen en sluit mijn ogen even. Waarom krijg nou net ik zoiets. Waarom? Kon ik het gewoon niet krijgen?
    "Ow en Austin, ik weet niet hoelaat ik weg mag. De zuster zei iets in de avond." zeg ik dan.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Austin
    'Ow oke, dan hoor ik het wel morgen gewoon'zeg ik en kijk naar hem. 'Moet je nu wel rustig aandoen hé, anders mag je alsnog niet weg'zeg ik en haal mijn hand even door mijn haar. Oke, geen tijd du. Ik hoopte dat we het morgen wel een beetje op tijd weten anders moeten we nog haasten.

    Danny

    Ik kijk Austin aan en knik. "Dat is het juist, ik kán niet rustig doen." lach ik. "En vraag anders aan de zuster hoe laat ik weg mag. Er lopen er genoeg." ik kijk hem aan en glimlach.
    Dan kijk ik naar Drew. Ik trek hem naar me toe en druk gewild mijn lippen op de zijne. Het boeid me nu even niet of mijn vrienden er bij zijn. Ik moèt hem even zoenen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Isabella[/b

    Ik lach. 'Ja eigenwijs ja.' ik schenk Danny een glimlach en kijk dan Austin aan. Hopelijk mocht hij vroeg in de avond weg. Ik richt me weer tot Danny. 'He Dan ik ga zo weg, maar ik kom morgen weer, goed?' Ik glimlach ecen kleintjes en negeer Ian zijn verbaasde blik. 'En hoe wil je dan thuiskomen,' hoor ik hem vragen. Ik haal mijn schouders op. 'Dat regel ik wel,' zucht ik even. Ik wilde zo snel mogelijk het ziekenhuis uit. Zo snel mogelijk.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Andrew
    Ik schik even Danny's actie maar zoen hem daarna even terug. Eigenlijk best raar, ik bedoel ze vrienden zijn er wel bij. Ik haal mijn lippen van de zijne en doe een klein knikje naar zijn vrienden. Het liefst had ik hem nu ook gewoon gezoend. Ik hoor Austin zeggen dat die wel even gaat kijken en daarna voetstappen de kamer uit.

    Danny

    Ik vind het jammer dat Drew het onderbreekt maar snap het wel... een beetje...
    "Ja, is goed Isa. Tot morgen." ik zwaai glimlachend naar haar. Dan kijk ik Drew weer aan en klop op het bed, dat hij weer mag liggen. Ik kijk naar Ian en Jayson. "En, wat hebben jullie gedaan vandaag?" vraag ik glimlachend.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jayson
    Ik kijk naar Danny die net wat vroeg. 'Ow eigenlijk heel weinig we zijn naar het strand geweest'zeg ik en ondertussen kijk ik naar Drew die weer naast Danny gaat liggen. Ik glimlach even en haal mijn hand door mijn haar. 'En jullie?'

    Isabella

    Ik glimlach. 'Tot morgen.' Ik zeg Jayson, Drew en Ian ook even gedag en loop dan naar Austin. Ik geef hem een kus op zijn wang en loop dan de kamer uit. Zo snel mogelijk loop ik naar de ingang. Ik heb geen geduld om op de lift te wachten, dus neem ik de trap. Als ik buiten sta houd ik mijn pas in en pak mijn mobiel. Goede vraag, hoe ging ik op de camping komen? Ik bijt op mijn lip. Taxi? Alice haar moeder? Ik kijk mijn contacten door. Aan wie had ik wat? Ik zucht en scrol nog wat verder. Dan zie ik het nummer van Tim en bel hem. Misschien dat hij kan komen...


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ik kijk Ian aan. "Wij hebben gevaren en gezwommen." zeg ik dan. Ik ben het alweer kwijt.
    "En toen kwam ik hier terecht." ik haal mijn schouders even op. Dan ga ik tegen Drew aan liggen. "Oh als jullie geen zin meer hebben of willen lopen, ga gerust je gang. Vind ik niet erg." glimlach ik naar Ian en Jayson.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Jayson
    Ik kijk even Danny aan en knik. 'Ja wij gaan wel even lopen'zeg ik met een grijns en trek Ian mee de kamer uit. Ik gun die twee wel even wat tijd met ze tweeën. Ik zie Austin net teruglopen en hij stopt bij ons. 'Heey jongens ik heb een idee voor morgen, een feestje voor Danny omdat die terug is dan'

    Ian

    'Ja tof idee! Ik ben ermee eens. Klinkt leuk!' Ik grijns even. 'Weet Isa dat al? En laten wij even wat gaan doen, Danny en Drew hebben ecen hun momentje,' grinnik ik en kijk Austjn aan.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Danny

    Ian en Jayson zijn weg en ik draai me om naar Drew. "Zag je Jayson grijnzen?" zeg ik lachend en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas aan. Ik zucht een keer. Ik wil hier zo graag weg. Morgen, als het goed gaat mag ik gelukkig weg hier. Hopelijk hoef ik niet terug te komen.
    Ik haal mijn hoofd van Drew zijn borstkas en druk mijn lippen op die van hem.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.