• Het gaat over 10 tieners die samen in de bungalow 666 zitten op de Camping fear. Ze kennen elkaar echter niet of de meeste toch. Ieder van hun verbergt een geheim. Maar wat als ze er achter komen dat er iets niet klopt op de Camping en daarbij elkaars geheimen te weten komen.
    Er is een speciale dag waar je geesten kunt zien op bootjes op de vijver die net bloed lijkt net zoals de maan, je rare geluiden hoort in de bossen en je een man ziet die mensen vermoord om een stuk huid van je te nemen. Sommige van hun geheugen worden gewist na die dag, andere weten het nog perfect. Als de mensen rond hen opeens beginnen te verdwijnen en later vermoord terug gevonden zijn gaan ze op onderzoek uit en moeten ze elkaar leren te vertrouwen.


    Jongens [Max. 5]
    - Devon Dorcha~~Gancanagh *Gancanagh/Hound*
    -Claed Nixis ~~RellyKelinde *Ziener/Druide*
    - Jake Dodge Dragon~~ Ninuturu *Hybrid Dragon*
    -Daniël Xavier Woods ~~IAmADreamer *half incubus/ half vampier*
    -

    Meisjes [Max.5]
    - Dawn Katherina Madison ~~IAmADreamer *Necromancer/Vuur demon*
    -Jaybee Jillz Bellatrix Maple ~~Sylvesti *Faun/Fallen Angel Hybrid*
    -Angy Nora Steward~~LeFuck *Fallen Angel (bad-side)*
    - Jess Marie Cooper~~Moffat *Assassin/Droomwandelaar*
    -Dhelia Athene Loreley ~~ Everdeen *Dochter van Ondine (half waternimf)*

    Het begint dat iedereen aankomt en ze het domein is gaan verkennen voor ze naar hun bungalow gaan. Natuurlijk, kunnen ze elkaar allemaal al tegen komen maar er gaat waarschijnlijk wat ophef zijn omdat ze samen op een bungalow zitten terwijl dat niet gepland was. Er zullen er een paar elkaar niet van de eerste keer moeten en andere wel. Gebruik je fantasie maar. (;
    Rules;
    ~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    ~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    ~Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers.
    ~Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    ~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    ~Er mogen vulgaire dingen in voor komen.
    ~Mag van de verhaallijn afwijken.
    ~Niemand zegt dat iemand zijn personage niet goed is of niet kan behalve IAmADreamer.
    ~Plezier hebben, dat is de grootste regel hier :3!

    [ bericht aangepast op 2 jan 2013 - 16:27 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 31 dec 2012 - 16:10 ]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    IAmADreamer schreef:
    (...)
    [Als je goed bevriend met hem word mag je er misschien wel mee rijden.(';]


    (Nou dat word wat, een draak achter het stuur xD, na kijken is goed genoeg xD, wat is de stand van de maan eigenlijk in de rpg?)


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Ninuturu schreef:
    (...)

    (Nou dat word wat, een draak achter het stuur xD, na kijken is goed genoeg xD, wat is de stand van de maan eigenlijk in de rpg?)

    [Zeg dat het dinsdag is en vrijdag pas de maan vol is.(; Ja, ik had er nog niet echt over na gedacht.^^]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    IAmADreamer schreef:
    (...)
    [Zeg dat het dinsdag is en vrijdag pas de maan vol is.(; Ja, ik had er nog niet echt over na gedacht.^^]


    [Oke mooi, dat duur nog wel een paar nachten xD]


    "Find peace in who and what you are." — Saphira

    Ninuturu schreef:
    (...)

    [Oke mooi, dat duur nog wel een paar nachten xD]

    [Ik wou niet al te snel die nacht doen.^^]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    [Ik zal straks kijken of ik iets kan schrijven (:]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Calantha schreef:
    [Ik zal straks kijken of ik iets kan schrijven (:]

    [Okey, is goed (;]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    (Trouwens, even random question. Dan (?) En Dhelia hebben zegmaar hetzelfde effect op mensen. Hebben ze dit ook op de girls en guys in de rpg en ook op elkaar, of dat niet?)


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Aislinn schreef:
    (Trouwens, even random question. Dan (?) En Dhelia hebben zegmaar hetzelfde effect op mensen. Hebben ze dit ook op de girls en guys in de rpg en ook op elkaar, of dat niet?)

    [Ja, dat denk ik wel maar, dat beslissen zij denk ik vooral, maar normaal hebben ze dat over iedereen aangezien hij soort van een demon is met die verleidingskracht en zij een waternimf is en dat ook in haar basispakket hoort. Maar op elkaar denk ik niet. Ze kunnen elkaar aantrekkelijk vinden, maar dan is dat niet hetzelfde. Je kiest het zelf of ze ook zo tot elkaar aangetrokken voelen. (;]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    Jess Marie Cooper

    Ik stap de auto uit, nog een stukje van het kamp vandaan en betaal braafjes de taxichauffeur. De frisse lucht brengt me weer terug op mijn focus, en die chauffeur mag een gebidje prevelen dat hij nog leeft. Ik zwier mijn tas over mijn schouder en stap het bos in. De bladeren die de grond bedekken, ritselen onder mijn versleten All Stars, en de herfstgeur dringt mijn neusgaten binnen. Mijn adem zorgt voor kleine dampwolkjes in de lucht en ik blijf even staan om mezelf tot rust te brengen en een eventuele trance te voorkomen.
    Uiteindelijk loop ik toch verder het bos in, op goed geluk zoekend naar de precieze plek van het kamp.
    Na een eindje gewandeld te hebben, kom ik uit op een open plek aan een meer, met in de verte een bungalow. Hebbes. Ik zie enkele mensen lopen en rol mijn ogen. Ugh, communicatie en sociaal zijn. Dat is iets waar ik nu niet bepaald zin in heb, maar dat wist ik voor ik hierheen kwam. Toch loop ik verder richting de bungalow. Eerst maar zien deze tas kwijt te raken.
    "Hallo?" roep ik al van kleine afstand.
    Je weet maar nooit of er iemand is, bereid te helpen, onwetend hoe gevaarlijk ik wel kan zijn.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Dhelia Loreley
    Het duurt niet lang voordat ik alweer besloten heb terug te gaan naar het meer. Ditmaal zonder koffer. Veel handiger ook, geen rotzooi meezeulen. Op mijn gemakje draaf ik het huis uit, zie hier en daar wat mensen zitten en neem een diepe hap frisse adem als ik weer buiten sta. Ik hoor wat vogeltjes tsjirpen en langs me snijdt een akelig briesje. Het zal me niet eens verbazen als vanavond de onweer uitbreekt. Niet dat me dat veel uitmaakt, eigenlijk wel prettig ergens. Ik slaap veel beter op die manier.
    Ik heb niet eens door dat ik alweer bijna bij het meer ben totdat ik stemmen hoor. Van een afstandje blijf ik even kijken. Twee jongens, één meisje - ik vraag me af wat ze hebben en waarom hun hier zitten. Misschien dat ik er wel achter zal komen, dat ze er open over zijn. Zelf ben ik nou ook niet bepaald een persoon die er zijn mondje over dichthoud, hoewel, in het bijzijn van normale mensen misschien. Maar als je wat boeken leest, kan je al aardig snel een conclusie trekken lijkt me. Sommige mensen blijven bij sirene hangen, maar het gaat veel verder dan dat - veel dieper en dieper graven naar antwoorden.
    Ik besluit weer terug te lopen. Bepaald zin heb ik er niet in om míjn meer te delen met anderen, later misschien, maar nu nog niet. Daar is het veel te vroeg voor. Vandaar dat ik dezelfde weg weer terugloop en er naar mijn idee veel langer over doe, er lijken wel tientallen minuten te verstrijken, maar ergens vind ik dat fijn en loop na een tijd weer de bungalow in.
    "Hallo?" Hoor ik een meisjesstem roepen. Ik draai me kort om en zie dan een gestalte staan. Blonde lange haren, lichte huidskleur. Ik zucht diep en loop dan een stapje dichter in haar richting.
    "Hoi, hulp nodig?" zeg ik naar mijn doen iets te vriendelijk en kijk haar vanuit mijn ooghoeken aan.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Hii sorry dat ik niet zoveel online ben geweest, had een druk weekend. En hel eerlijk gezegd vond ik het helemaal niet erg om even niet op Q te zijn haha ^^
    @IAmDreamer; Mag ik jou laatste post even gequote? :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    IAmADreamer schreef:
    Dawn Katherina Madison

    "Mijn naam is Claed Nixis. C-L-A-E-D," grinnikt hij terwijl hij zijn naam spelt, hij schud ook eventjes mijn hand. "Aangenaam kennis te maken, Dawn," zegt hij vervolgens. Hij maakte zijn hand van mijn hand los en plaatste die achter hem.
    "Insgelijks." zei ik glimlachend en trok mijn benen naar me toe.
    Mijn blik dwaalde af naar het meer en een koude rilling ging over mijn ruggengraat. Ik weet niet waarom, maar ik leek bang te hebben van het water heel mijn leven al. Vroeger durfde ik mezelf niet eens te douchen of een bad te nemen. Nu is het een gewoonte geworden en deed het me niet zoveel meer, maar in een zwembad of meer zwemmen heb ik nooit gedurfd. Het lijkt wel alsof iets me altijd lijkt tegen te houden. Daarom kon ik nog steeds niet zwemmen. Daniël had het me al een paar keer proberen te leren, maar hij heeft op gegeven toen ik één keer bijna verdronk en altijd er zo snel uit was als erin.Over Daniël gesproken, ik voelde zijn aanwezigheid. Dat voelde ik al sinds we bloed deelde. Hij vond het altijd zo vreselijk dat hij bloed af nam van mij da hij mij een beetje van zijn bloed gaf zodat de wonde sneller zou genezen.
    "Dan." mompelde ik opeens hopelijk te stil om te horen en ik stond op. "Ik ben direct terug, wacht hier even." zei ik tegen Claed voor ik in mijn bikini wegrende wat sommige mensen hun hoofde draaide.
    Ik negeerde het en bleef lopen tot ik hem daar zag staan met een moeilijke uitdrukking op zijn gezicht.
    "Dan!" Riep ik blij en sprong in zijn armen.
    Ik was zo blij dat hij er was. Ik wist dat het moeilijk voor hem was om hier te zijn en het waarschijnlijk mijn ouders hun schuld was dat hij er was, maar ik was nooit blijer geweest om iemand te zien. Ik drukte een kus op zijn wang en sprong uit zijn armen.
    "Kom ik moet je aan iemand voorstellen." zei ik en trok hem naar het meer toe zodat we terug bij Claed stonden. "Claed dit is Daniël. Mijn beste vriend." zei ik met een trotse glimlach op mijn gezicht.

    Daniël Xavier Woods

    Ik voelde hoe Dawn steeds dichterbij kwam en begon me al meer op mijn gemak te voelen. Ze leek altijd wel dat rustgevend gevoel te hebben bij mij. Misschien kwam dat omdat ze de enigste is die me ooit wat gedeerd heeft, want dat had ik al vanaf het begin bij haar. Ze geloofd dat we soulmates zijn maar dan meer als beste vrienden. Ik had me daar al een tijdje bij neer gelegd. De hoop op meer gaf ik natuurlijk nooit op tot ik misschien iemand anders vond, maar zelf dan zou ik haar nooit laten vallen.
    "Dan!" hoor ik iemand blij roepen en automatisch verscheen er een glimlach op mijn gezicht.
    Dawn sprong in mijn armen waardoor ik mijn koffer liet vallen en haar rond draaide. Ik zag hoe de blijheid van haar afstraalt waardoor ik automatisch ook blij werd.
    "Als we hier de duivel met het engelen gezichtje niet hebben." mompelde ik in haar haar voor ze me een kus op mijn wang drukte en uit mijn armen sprong.
    Ik kon nog net mijn koffer oppakken en hopen dat mijn flessen Jack Daniels en Bourbon niet kapot waren, want ze begon me enthousiast mee te trekken naar ergens. Ik lachte en volgde haar. Toen stonden we aan een meer en kreeg ik pas door dat Dawn alleen haar bikini aan had, wat de blikken van mannen opleverde. Ik schudde lachend mijn hoofd tot ik door had dat we bij een jongen stonden. Ik begon me automatisch ongemakkelijk te voelen. Ik wist niet hoe mijn verschijning voor hem moet zijn aangezien ik iedereen aantrok door die incubus gene. Het was iets dat ik haatte aan mezelf. Ik liet even mijn ogen over de jongen gaan en besefte dat hij er voor een mens niet slecht uitzag.
    "Claed dit is Daniël. Mijn beste vriend." zei Dawn met een trotse glimlach op haar gezicht wat me automatisch deed grinniken.
    Ze deed lief tegen deze jongen dus zou ik dat ook doen.
    "Daniël Xavier Woods, maar noem me maar Dan." zei ik terwijl ik mijn vrije hand vriendelijk uit stak.
    Ik hield mijn adem in, ik wou zijn geur niet ruiken. Het zou wel is kunnen mislopen, ook al had ik me nog niet lang gevoed. Voordeel van vampier zijn je hoeft niet te ademen.

    [@ RellyKelinde is niet erg. (; Iedereen heeft het wel is voor dat ze een tijd niet on komen.^^]


    Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

    Claed Nixis

    "Insgelijks," zegt Dawn glimlachend en trekt haar benen naar zich toe. Het is even een tijdje stil, wat ik ook niet zo erg vind. Ik kan nu horen wat er in de natuur gebeurd en het klinkt heerlijk, die natuurlijk geluiden. Het klotsen van het water, het tjirpen van de vogels, de wind die door de boven gaat. "Ik ben direct terug, wacht hier even." ik was zo diep in gedachten dat ik even schrok. Ik kijk omhoog naar Dawn en knik dan. Ik kijk haar na als ze weg holt.
    Ik kijk wat naar het water en een glimlachje staat om mijn lippen, nu ben ik in ieder geval niet alleen hier op deze camping. Nou, nu wel. Dawn komt terug dat zei ze.
    En ja hoor, ineens staat Dawn voor me met een jongen. "Claed dit is Daniël. Mijn beste vriend." Dawn glimlacht waardoor ik ook glimlach.
    "Daniël Xavier Woods, maar noem me maar Dan." zegt de jongen en steekt zijn hand uit. Ik neem zijn hand aan.
    "Claed Nixis," zeg ik en schud zijn hand. Vervolgens laat ik die los en leun opnieuw naar achter. "Kom erbij zitten," glimlach ik en klop even kort naast mij waarna ik weer goed ga leunen/zitten.
    Dawn en Daniël zijn beste vrienden, laat ik dan ook maar aardig tegen deze jongen zijn. Misschien accepteert hij mij dan ook wel, dat zou wel leuk zijn. Ik ben wel toe aan echte vrienden. Alleen Ulean -Ulain- een jongen uit mijn Druïde stam gaat graag met mij om. Wij zijn daarom ook beste vrienden. Maar hij is hier nu niet dus heb ik niemand. Het maakt niet uit, ik houd ook wel van stilte. Maar soms mensen om mij heen is ook wel fijn, zoals dit moment.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Angy

    Zo zet ik mijn wandeling verder. Ik zie een jongen staan hij is best geinig. Zou ik er tegen praten? Misschien maak ik dan nog één vriend hier, langs de andere kant als hij mij niet mag zit ik hier ook wel mooi. De jongen heeft een rat bij zich altans dat dank ik toch, vanaf hier kun je niet alles perfect zien.
    Hij lijkt me wel een lieve, maar ook een beetje vreemd maar nou ja ik moet niet veel zeggen het is niet dat ik de normaalste persoon op de campus ben. Ik sta nog steeds met de fles Jack Daniëls in mijn hand, Ik neem een grote slok bekijk de fles, er zit niet meer zo veel in eigenlijk, dus drink ik hem helemaal leeg,gooi hem in een van de vuilbakjes die speciaal voor de camping zijn gezet en stap op de jongen af. Ik zeg 'Hey, ik ben Angy uit bungalow 666.' Achteraf klonk het nogal wat stuntelig gezegd, hij zal me waarschijnlijk nu al een rare vinden.
    Ik doe even het haar uit mijn gezicht zodat ik hem beter kan bekijken, hij is nog wel redelijk mooi, maar zijn rat vind ik een beetje eng maar ik heb buiten nu eigenlijk zo een beest nog nooit gezien buiten op een prentje, wat wel raar is als je mijn leeftijd hebt. Ik heb er nu nog ook nooit op gelet dus daar kan het ook aan liggen.

    @ninuturu [ps die ene jongen waar ik iets tegen zei dat is bedoeld dat jij (Jake) dat bent ea...

    [ bericht aangepast op 2 dec 2012 - 19:48 ]