{RPG} Wolfblood ~03~ - Speeltopics

Een klein groepje tieners heeft een groot geheim, niemand mag hier achter komen want als dat gebeurd kunnen er erge dingen gebeuren.
Ze moeten zo onopvallend mogelijk blijven voor hun medestudenten.
Wat hun geheim is vraag je? Ze zijn wolven, die bij volle maan zichzelf niet kunnen beheersen. Ze veranderen in hun werkelijke vorm en moeten er voor zorgen dat ze niet gesnapt worden. Van de alfa krijgen ze allerlei opdrachten. Sommige zijn gevaarlijk, sommige beangstigend.

Voor deze groep tienerwolven is ook een groot gevaar. De Hunters. Zij zijn tieners die undercover zijn om de tienerwolven te vangen en te onderzoeken.
Ze voeren pijnlijke proeven uit om erachter te komen hoe het mogelijk is dat zij bij volle maan in wolven kunnen veranderen. En of ze er iets tegen kunnen doen. De Hunters zetten alles op alles om de tienerwolven tegen te houden, voordat ze uitzaaien en een groter gevaar voor de mens worden dan ze al zijn.

---

De tienerWolven [Max 7]
Jongens [VOL!]
- Alfa Memphis Grimmaud - Gancanagh
- Cooper Henderson - Mengelmoes
- Zonder roedel ; Jack Willows Mengelmoes
- Aotearoa

Meiden [VOL!]
- Aurora Elizabeth Morningrose - Shooter
- Katherine Audrey Swann - Gipsy
- Scarlet Morningstar - Jackxdaniels
- Ayla Hope Savage - Vesta

De Hunters [Max 12]
Jongens
- Riley Andreas Cromwell - Gipsy
- Aiden Blaine Preston - Assassin
- Levi Isaac Dales - IsaacLahey
- Damen Joey Dodger - Fluttershyx
-
Meiden
- Marcy Jarvis - Ortelius
- Aowynn Rune Savan - Vesta
- Candy Shary McCartney - LeFuck

---

Rules;
~Minimaal 8 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals; Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, waarnemingen etc.
~OOC graag met haakjes; [] {} () - -
~Er mag best liefde tussen tienerwolven en Hunters ontstaan, maar niet alleen maar die koppels.
~Reserveringen blijven twee dagen staan.
~Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
~Lol hebben, dat is de grootste regel hier!
~De tienerwolven kunnen veranderen in wolven wanneer ze willen, maar als het volle maan is zijn ze blijvend wolf tot de eerste zonnestralen de aarde verlichten.
~Houd rekening met andere, wacht tot vrijwel meer dan de helft gereageerd heeft voordat jij reageert. Het is zo voor mensen die minder vaak online zijn makkelijk om er weer in te geraken.

[ bericht aangepast op 5 jan 2013 - 22:37 ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Memphis

"Als je nou echt zo’n schatje bent he. Kun je het me natuurlijk ook gewoon vertellen. Ik zou namelijk echt geen idee hebben met waar jij je wel mee bezig kan houden. Behalve meisje omlopen op school zodat je een goed excuus hebt om hun blote benen te kunnen bewonderen tijdens het verzorgen van de wonde."
Ik kan niet ontkennen dat mijn ego gestreeld wordt wanneer Aowynn aan het blozen gaat en haar stem even overslaat. De onschuldige blik die ze me toewerpt is zo tegenstrijdig met de houding die ik tot nu toe al bij haar gezien heb. Stiekem vraag ik me af of ze al een vriendje gehad heeft. Ik heb in elk geval nog geen verhalen de ronde horen doen over haar, maar eerlijk gezegd zou ik de sukkel die haar reputatie probeert te besmeuren best betreuren want ik ben er vrij zeker van dat Aowynn dat niet zomaar zou laten gebeuren.
Met een ondeugende schuine lach op mijn gezicht kijk ik haar recht in de ogen. Ik laat mijn tong even langzaam over mijn lippen gaan en grinnik dan even.
"Denk je echt dat ik zoveel moeite zou doen alleen om een stel blote benen te zien?" vraag ik uitdagend.
Om eerlijk te zijn moet ik minder moeite doen dan meisjes omver lopen om ze in bed te krijgen, maar dat was bij Aowynn helemaal niet de bedoeling. Nog niet. Ik heb haar niet eens met opzet omver gelopen, al beklaag ik het me nu niet. Ik laat mijn blik langs haar gezicht naar beneden glijden tot deze bij haar benen uitkomt. Het valt me op dat deze trouwens vrij lang zijn.
"Al moet ik toegeven dat het zonder bloed vast mooie benen zijn," zeg ik wat nonchalant.
Ik kijk Aowynn terug in het gezicht aan en wiebel een keer met mijn wenkbrauwen. Ik schiet even in de lach en rol dan met mijn ogen.
"Maar mocht ik je proberen versieren, dan zou je het wel weten," voeg ik er iets serieuzer aan toe. Ik laat een ietwat mysterieuze blik op mijn gezicht sluipen waar verder weinig uit te lezen valt. Op dit moment kun je me een beetje met een paardenkoets vergelijken. Waar ik normaal twee paarden heb, heb ik er nu bewust maar eentje voor de kar lopen. Ik kom ook vooruit, maar op een trager tempo. En als ik me niet vergis is dit precies het goede tempo om Aowynn's vertrouwen te winnen. Mocht ik full throttle met haar beginnen flirten dan denk ik dat ze tot de verkeerde conclusie zou komen dat ik haar alleen maar in bed probeer te krijgen. En om eerlijk te zijn, is het best wel leuk om het spel eens anders te spelen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mag ik de rol van wolvenjongen? (Ik wacht hier al 3 topic op(A))

[Die mag je!]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Aowynn

De ondeugd in zijn ogen ontgaat me niet als hij me aankijkt en vervolgens zijn tong langzaam over zijn lippen heen laat glijden. Met moeite weet ik me er niet op te concentreren en als hij zachtjes grinnikt trek ik een wenkbrauw op waarna ik met een klein lachje op mijn lippen zo onaangeroerd mogelijk probeer terug te kijken.
‘Denk je echt dat ik zoveel moeite zou doen alleen om een stel benen te zien?’ vraagt hij me uitdagend. Ik wist bijna wel zeker dat hij normaal gesproken niet zoveel moeite zou doen voor een paar benen. Volgens mij hoefde hij op sommige momenten nog net niet in zijn vingers te knippen voor een stukje vrouwelijk bloot. En tot op twee uur geleden had ik die meiden waarschijnlijk nog compleet verstandeloos gevonden, maar nu ik hem van zo dichtbij had meegemaakt begon ik steeds meer te merken dat het een uitwerking was die hij onbewust alleen al had bij een vrouw.
‘Waarschijnlijk niet, maar ook niet iedereen geeft snel toe...' reageerde ik vervolgens met een uitdagende stem, trok speels een wenkbrauw op terwijl ik naar hem keek en besefte net iets te laat wat ik aan het doen was. Hem uitdagen stond niet op de planning en toch probeerde ik het. Zijn blik gleed via mijn gezicht langzaam naar beneden en bleef uiteindelijk hangen op mijn benen.
‘Al moet ik toegeven dat het zonder bloed vast mooie benen zijn.’ Lichtjes haal ik mijn schouder op terwijl hij me weer terug aan kijkt en met zijn wenkbrauw wiebelt, waarop hij in de lach schiet en ik het niet kan helpen ook even zachtjes te lachen. Er was niks mis met mijn benen, ikzelf vond ze het mooiste aan mijn lichaam en waren ze tot op heden nog litteken-loos geweest.
‘Maar mocht ik je proberen te versieren, dan zou je het wel weten,’ vervolgd hij op een wat serieuzere toon. Bedenkelijk kijk ik hem aan terwijl mijn ogen de mysterieuze blik op zijn gezicht bestuderen. Er was helemaal niks van af te lezen en dus op dit moment viel er geen pijl op te trekken.
Zou ik het weten als hij me daadwerkelijk probeerde te versieren? Mijn lichaam reageerde nu al onbewust op de kleine dingetjes die hij deed en dan deed hij er, zoals hij zelf al aangaf, nog maar weinig moeite voor. Ik wilde ergens niet weten wat er zou gebeuren als hij echt zou gaan flirten. Een rilling gleed even door me heen, op deze manier zou ik mezelf nog in hem zien verliezen en dat moest ik proberen zo lang mogelijk voor te blijven. ‘Is dat zo?’ bracht ik zacht uit terwijl ik hem aan bleef kijken en onbewust op mijn onderlip beet.

[ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 10:33 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

// Er kwam een idee in me op, dat de hunters een soort gas ontdekken waarmee ze de tienerwolven aan kunnen trekken zonder dat de tienerwolven weten dat het de hunters zijn. Ze raken dan in een soort roes waardoor ze gepakt kunnen worden. Maar dat gas werkt maar een keer per twee dagen. //

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Ik vul zo snel mogelijk een rol in. Waarschijnlijk wordt dat zaterdagmiddag.

[Is goed, maar niet vergeten hé? Zaterdag avond zal de rol na 11 uur vervallen oké? ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

[ Ik denk nie dat dat echt gaat werken, wel? Sommige wolven weten namelijk al wie de hunters zijn. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

// Er kwam een idee in me op, dat de hunters een soort gas ontdekken waarmee ze de tienerwolven aan kunnen trekken zonder dat de tienerwolven weten dat het de hunters zijn. Ze raken dan in een soort roes waardoor ze gepakt kunnen worden. Maar dat gas werkt maar een keer per twee dagen.
EDIT : Ook is het dan niet de bedoeling dat ineens álle wolven gevangen worden. Het maximaal is 2. Geef ze ook wel de kans te ontsnappen (: //

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Vesta schreef:
[ Ik denk nie dat dat echt gaat werken, wel? Sommige wolven weten namelijk al wie de hunters zijn. ]

[Haha, ja dit is het. De wolven ruiken dat gas en geraken in een roes en zullen dan niet meemaken welke hunter het is tot ze bijkomen. ^^]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Jack

"Mag ik alsjeblieft al een fles, Ro? Vind je het erg als ik niet mee naar binnen ga in de apotheek? Ik blijf liever buiten wachten." Ik kijk naar Scarlet die mij gewoon compleet negeerde of zo. Iets waar ik dus niet tegen kan. Helemaal niet. Een geïrriteerde grom verlaat mijn mond en ik kijk even om me heen om niet uit te vallen tegen haar. Wanneer ik terug kijk zie ik Ro'tje naar mij kijken en vragend kijk ik haar aan.
"Ga jij wel mee naar binnen Jack, jij weet meer van medicijnen dan ik volgens mij," Er komt een glimlachje rond mijn lippen wanneer ze deze vraag stelt en ik knik even als goedkeuring. Ro kan me alles vragen ik stem bijna altijd toe. Tegen Ro kan je gewoon geen 'nee' zeggen.
"We zijn zo terug, Scarlet, hier blijven hè?" vraagt ze dan aan haar en ik volg Ro naar de apotheek. Als we binnen kijk kijk ik rond. Mijn ogen rusten uiteindelijk op Ro haar gezicht. Ze ziet er echt anders uit dan eerst. Veel knapper. Ze is zelfs een beetje gegroeid.
"Is die Scarlet altijd zo?" vraag ik dan met een zucht en ik stop mijn handen in mijn zakken. Echt, ik irriteer me aan haar. Ik kijk weer wat rond. Er staan niet heel veel mensen hier binnen. Twee bij de kassa en drie bij de rekken. "Wat heb je nodig?" vraag ik dan waarna ik even lach. "Ik vraag het anders, waarvoor heb je het nodig?" verbeter ik mezelf en ik kijk Ro met een gemeende glimlach aan.

Cooper

"Ehm, doe mij maar een ice tea," zegt Ayla nadat ze haar blik op de menukaart had geworpen. Wanneer de bediende weg loopt sluit Ayla haar menukaart en laat ze haar blik over mij heen glijden. Ik glimlach naar haar en friemel weer wat aan het tafelkleed.
"Ik vind het echt leuk dat je mee wilde," zeg ik met een ongemakkelijk glimlachje. Ik heb echt totaal géén idee wat ik moet zeggen, vragen of doen. Wanneer ik Ayla aankijk lijkt alles om ons heen te verdwijnen, er komt een soort licht om Ayla heen en ik kan alleen nog maar naar haar ogen staren.
De bediende komt met de Ice Tea van Ayla en het biertje voor mij aanlopen en zet het met een glimlach op onze tafel. "Wilde jullie al wat bestellen?" vraagt hij dan en mijn blik gaat dan vragend naar Ayla en ik haal mijn schouder op.
"Wilde je al bestellen of zo meteen?" vraag ik haar dan en ik glimlach even nar de bediende. Ayla mag van mij kiezen. Ik weet wel wat ik wil. Ik vind het ook wel leuk samen een pizza te delen of zo. Ik hoe net persé zo een lekker broodje, al kwamen we daar wel voor hierheen.

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Mengelmoes schreef:
[Is goed, maar niet vergeten hé? Zaterdag avond zal de rol na 11 uur vervallen oké? ]

Nee da vergeet ik niet, het is gewoon dat ik nu niet op een laptop kan om iets fatsoenlijks te schrijven.

[aaah okii neem de tijd ]

---

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Scarlet

Ro knikt en geef me de zak met alcohol aan mij. Ik pak direct gretig een fles Jack Daniels eruit. Dit was mijn lievelingsdrank na rum en een paar andere sterke dranken. Ik zou wachten met drinken als ze weg waren. Dan voelde ik me meer op mijn gemak.
'Ga jij wel mee naar binnen Jack, jij weet meer van medicijnen dan ik volgens mij. We zijn zo terug, Scarlet, hier blijven hè?' ik knik ook al kon ze het niet zien.
Ze liepen naar binnen en ik hoorde die Jack nog iets zeggen van: ‘Is die Scarlet altijd zo?’
Ik gromde geïrriteerd terwijl ik de dop van mijn fles afdraai en een flinke slok nam. Ik begon naar een bankje in de buurt te sukkelen en liet me er met een zucht neer zakken. Die Jack haalde het bloed onder mijn nagels vandaan door wat hij gezegd had. Hij wist niet waarover hij praatte. Hij wist niet wat ik allemaal heb meegemaakt. Ik was degene die verkloot was en met het verleden van de roedel. Niemand zou ooit begrijpen wat ik mee heb gemaakt. Niemand zou ooit juist weten hoe erg alles was dat ik had meegemaakt. Iedereen wist het stuk van de verloren ouder , maar niet hoe het gebeurt was. Niet hoe ik misbruikt werd terwijl mijn ouders en grootouders voor mijn ogen werden vermoord. Daardoor was ik niet verkloot geworden, ik ben verkloot geworden door de jaren met alles wat ik heb meegemaakt en verloren. Dat zouden ze nooit kunnen begrijpen en weten. Daarom zat ik niet graag in een roedel en dat zou Jack en zelfs Ro nooit kunnen begrijpen. Daarom deed ik zo klote tegen iedereen omdat ik aan niemand gehecht wil worden, want uiteindelijk leek ik iedereen wel te verliezen.
Er stonden tranen in mijn ogen, maar koppig zoals ik was droogde ik mijn ogen meteen. Ik zou niet meer huilen. Huilen was voor zwakkelingen. Ook al was ik een zwakkeling. Toch wou ik het niet meer doen. Ik nam nog een slok van mijn fles. Als de politie nu voor bij reed hadden ze het recht om me op te pakken, waarschijnlijk weer. Kon ik weer in mijn cel gaan zitten naar het plafon staren of de agenten te irriteren. Ze zochten toch altijd wel iets om mij te kunnen oppakken, maar aangezien dat ik stinkend rijk was door alles wat ik geërfd heb kon ik altijd iemand bellen die me vrijkoopt. Ik zucht en keek een andere kant op dan de apotheker.

[ bericht aangepast op 3 jan 2013 - 15:46 ]

---

Listen, Smile, Agree And Then Do Whatever The Fuck You Were Gonna Do Anyway..

Ayla

‘Ik vind het echt leuk dat je mee wilde,’ zei Cooper en op zijn gezicht speelde een ongemakkelijke glimlach. ‘Je wilt niet weten hoe blij ik ben doordat ik met je ben meegegaan,’ reageerde ik zacht en glimlachte kleintjes terug, waarna ik weer even een hand door mijn haren haalde. Een kleine zucht verliet mijn lippen terwijl de bediende aan kwam lopen en het drinken voor ons op tafel zette.
‘Wilde jullie al wat bestellen?’ Met een vragende blik keek hij van mij naar Cooper, waarop ik naar mijn beurt Coopers kant in keek. ‘Wilde je al bestellen of zo meteen?’ Mijn honger was ineens met een klap verdwenen, mijn rammelde maag was verandert in een spontane vlinderkooi.
‘Ehm, vind je het erg zo meteen te bestellen? Ik weet nog niet zo goed wat ik wil,’ voegde ik eraan toe en wierp een vriendelijke glimlach naar de bediende. Mijn vingers speelde licht met de servetten op tafel terwijl ik even bedenkelijk voor me uit keek. ‘Hey Coop, heb jij ooit gehad dat je iemand misschien leuker vind dan je voorheen ooit gedacht zou hebben?’
De vraag was er uit voordat ik er daadwerkelijk erg in had, maar ik had mezelf nog niet zo heel erg verraden, toch? Met een lichte blos op mijn wangen keek ik hem even aan, stopte ondertussen met het friemelen aan de servetten en beet zacht op de binnenkant van mijn wang.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'