Madhouse || One Direction || 01. - Speeltopics

Madhouse.
Op een dag werdt de Britse Boyband One Direction uitgenodigt bij 'Madhouse.' Het scheen dat daar de ergste gekken zaten. De een gestoorder dan de ander. De jongens van One Direction maakte er alleen maar grapjes over en spotte er de heletijd ermee.
Ze geloofde het niet zo. Waar je ze gelijk in kon geven. Het scheen dat je als je er eenmaal binnen bent het word zoals het is in horror films. Vooral daar spotten ze mee, wie gelooft er nou in dat het het zelfde als een horror film was? Niemand kon er antwoord op geven. De gene die eenmaal binnen waren, kwamen er niet meer uit. En zelfs hun werden gestoord, lang niet allemaal, de een pleegde zelfmoord en de ander werd vermoord. Natuurlijk, wie gelooft er daar nou in? De Britse boyband dacht dat het een of ander Horrorverhaal was en gingen dus met plezier naar het huis. Wat gebeurde er als ze in kamers werden ingedeelt bij èèn van de gekken. Wat gebeurde er als en gek ontsnapt? De meeste 'patiënten' waren moordende psychopaten, lang niet allemaal. Natuurlijk maakte de patiënten ook vrienden met elkaar of met de Britse Boyband. Wat gebeurt als er vriendschappen ontstaan tussen de boyband en hun kamergenoten? Wat gebeurt er als er relaties ontstaan, wat als het allemaal een 'game' was voor je kamergenoot. Of wat gebeurt er als een van de jongens bij een psychopaat word ingedeelt.

Boys;
-Niall Horan // Nessje
- Harry Styles // Amphitryon
- Louis Tomlinson // Loubearx
- Liam Payne // Pezz
- Zayn Malik // Sempra

Girls;
- Navaeh Riley Smith // Gereserveerd iPayphone
- Jevany Avril Claine// Curlies
- Ariana Angel Braun // DamnBieber
- Cresselia Lenka Ivanov // Hour
- Kate Darcelle Aeron // Rider

Eigenaar 'Madhouse':
- Cole Gethin Deville // Rider

Overige patiënten:
- Gabriel Simon Collins.// Fleeko
-  Avalon Ellie Reaser // Sempra
- Aidan Jonathan Mitchell// Llamarmy
- Anthony Daniel Puckerman // Cannibal
- Elleanna Patricia Latanez. // Essink


-

Kamerindeling:
Jevany Avril Claine - Liam James Payne.
Kate Darcelle Aeron - Zayn Javadd Malik.
Cresselia Lenka Ivanov - Niall James Horan.
Navaeh Riley Smith - Harry Edward Styles.
Ariana Angel Braun - Louis William Tomlinson.

Elleanna Patricia Latanez - Aiden Jonathan Mitchell.
Avalon Ellie Reaser - Anthony Daniel Puckerman - Gabriel Simon Collins.

Regels van het topic komen zo snel mogelijlk. Hou je please wel aan de algemene regels. En schrijf sowieso vier zinnen.

[ bericht aangepast op 16 juni 2013 - 19:46 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

(Call me weird, but I think it's kinda sweet the way Aidan cares about Anthony )

---

Happy Birthday my Potter!

Rider schreef:
(Call me weird, but I think it's kinda sweet the way Aidan cares about Anthony )

---

"Family don’t end in blood”

[Psycopaths care for eachother because there is no one else caring for them. They have to watch out for eachother.]

---

Bowties were never Cooler

Anthony Daniel Puckerman
Het leek wel een eeuwigheid, voordat Aiden terug kwam. Zachtjes bleef ik neuriën terwijl mijn grote ogen al zijn bewegingen volgen. Hij deed de deur weer op slot en ik knikte zachtjes. Langzaam pakte ik zin hand aan en trok ik mezelf omhoog. Het flesje bloed hield ik dicht tegen me aan, bang om het anders kwijt te raken. ik wiebelde zachtjes heen en weer, terwijl ik zachtjes bleef neuriën. Ik smakte zachtjes en wees de gang door, richting de keuken, waarna ik Aiden zijn pols vastpakten. Ik had wel zin in een warme kop chocomelk. Mijn haar verstopte ik beter onder mijn lamamuts en op mijn tenen trippelde ik de gang door en trok ik Aiden met me mee.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik glimlachte en knikte toen hij naar de keuken wees. Ik wilde net beginnen met lopen toen hij mijn pols greep en me mee trok. Zo kon het ook. Ik liep rustig achter de trippelende llamamuts aan. Het was echt een belachelijk ding, maar als Antz daar blij van werd was het vast wel prima. Het paste bij hem en we waren hier toch allemaal opgesloten omdat men ons zo gek als een deur vond, dus waarom zouden we dat niet uitdragen. In de keuken trok ik voorzichtig mijn pols los en haalde uit het kastje 2 mokken, cacau poeder, suiker en melk. "Kan jij het bloed verdelen?" vroeg ik terwijl ik twee grote scheppen poeder en daarna 1 grote schep suiker in elke mok deed. Ik zou het straks aanlengen met melk, maar het lag eraan hoe vol de mok zou zitten met bloed hoeveel melk erbij zou moeten.

---

Bowties were never Cooler

Louis William Tomlinson
'Mitchell is naar mijn mening wel één van de ergste, maar dat komt vooral omdat hij sterker is dan ik ben en dus voor mij een grotere bedreiging vormt dan de meesten hier. Ze zijn in ieder geval allemaal hartstikke gestoord en de eigenaar, Cole, daar kan je maar beter ook voor oppassen,' lichtte Kate kort toe, als antwoord op mijn vraag naar hoe gestoord de meeste gekken hier waren.
Ik huiverde even, zo dat Kate het niet zag. Ze zijn dan minder sterk dan Mitchell, maar wel even gestoord, daar komt het dus op neer. Ik zag dat Kate me afwachtend aankeek, waarschijnlijk wachtend op een reactie van mij.
"Oh, dat is... Jammer.," zei ik dan maar. Ze mocht best weten dat ik het wel meer dan 'gewoon jammer' vond, maar ik kon er geen beter woord voor vinden. Ik kon ook iets zeggen als 'verschrikkelijk' of 'afschuwelijk' maar dat klinkt dan weer zo overdreven, zo hulpeloos. En zo wil ik nu ook weer niet overkomen.
Ik hoop dat mijn kamergenoot wel een beetje normaal is. Eerlijk gezegd hoop ik dat het Kate is. Van haar weet ik tenminste zeker dat ze nog best normaal is. Waarom vraag ik het haar eigenlijk niet gewoon?
"Zeg.. Weet je toevallig of jij mijn kamergenoot bent?"

---

"Family don’t end in blood”

Anthony Daniël Puckerman
Ik sloeg mijn ogen neer toen Aiden, zijn pols uit mijn grip trok en begon met de touwtjes van mijn muts te spelen. Rustig neuriede ik door, terwijl mijn ogen op het flesje bloed in mijn andere hand had gericht. Ik hoorde hoe kastjes open gingen en dingen neergezet worden, maar ik keek pas op toen Aiden me vroeg het bloed te verdelen. Meteen deed ik wat me gevraagd werd en verdeelde ik het bloed nauwkeurig over de twee mokken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik keek gebiologeerd naar het stromende bloed. Ik moest hard op mijn wang bijten om niet het direct op te drinken. Ik moest me inhouden. Ik wilde niet dat hij me zou zien in mijn bloed gekke gedrag. Hij was een van de enigen die echt oprecht aardig tegen me deed en dat wilde ik niet verpesten. De anderen konden me vrij weinig schelen. Ik schonk nog een beetje melk erbij en roerde toen zacht met de lepeltjes tot in beide mokken een kleffe bruinige massa ontstond. Ik haalde de lepels er weer uit en zette de mokken voor een minuut of wat in de magnetron om op te warmen. "En nu wachten." zuchtte ik terwijl ik naar de laatste druppels bloed in het flesje keek.

---

Bowties were never Cooler

Kate Darcelle Aeron

'Oh, dat is... Jammer,' zei Louis uiteindelijk en er verscheen een geamuseerde grijns op mijn gezicht. Voor hen was het misschien jammer, maar voor mij niet bepaald. Het bood mij een uitdaging. Bovendien was dit veel beter en spannender dan het huis, dat ik oorspronkelijk mijn thuis moest noemen. Ik wilde echt nooit meer terug naar mijn pleegouders en hier was ik "veilig" voor hen. Bovendien was er hier eten en had ik een dak boven mijn hoofd. De enige reden dat mensen mij gek konden noemen, was omdat ik hier vrijwillig woonde. Niet dat ik waarschijnlijk levend weg kon komen. Als ik dat zou proberen, zou ik te maken krijgen met Cole.
'Je, voor jullie wel ja,' zei ik dan ook schouderophalend.
'Zeg.. Weet je toevallig of jij mijn kamergenoot bent?' Kamergenoot.... had ik de indeling niet op mijn pols geschreven? Ik draaide mijn rechterarm om en keek naar de tekst die er stond. Zayn, dat was mijn kamergenoot. En Louis zat bij ene Ariana. Ik kende haar nog niet echt. Eigenlijk had ik nog bijna nooit van haar gehoord. Of ze was niet super gestoord, of ze zat het grootste gedeelte van de tijd in de isolatiecellen. Ik hoopte dat eerste voor Louis.
'Nope, ik ben bij ene Zayn ingedeeld, hopelijk leeft hij nog, en jij zit bij Ariana. Ik ken haar niet echt, dus ik weet ook niet hoe gestoord ze is, maar dat ik haar niet ken, kan een goed teken zijn.'

---

Happy Birthday my Potter!

Anthony Daniel Puckerman
De cijfertjes op de magnetron telden af en ik bleef er gefixeerd naar kijken. Zonder pardon duwde ik het lege flesje in Aiden zijn handen en ging ik op mijn tenen staan, om in de magnetron te kunnen kijken. Draaien, draaien, draaien. Mijn ogen volgden de rondjes, terwijl mijn handen als vanzelf met de bolletjes, aan het uiteinde van mijn muts speelden. Ik sprong haast achteruit van schik, toen de wekker ging, die aangaf dat het klaar, was en ik stond meteen tegen het aanrecht aangedrukt. Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en liep voorzichtig terug. Alsof het me anders zou aanvallen. snel drukte ik de magnetron uit en deed ik het deurtje open. Meteen kwam de geur van warme chocolade melk vrij en klapte ik blij in mijn handen. Ik pakte de twee mokken eruit en zetten deze snel op het aanrecht, omdat ze best heet waren.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

(Ik dacht, laat ik maar vast melden dat ik dinsdag tot en met zondag in Rome zit, voor ik het vergeet. Ik kan dan dus niet reageren c: )

---

Happy Birthday my Potter!

Aidan Jonathan Mitchell
Ik keek even gefixeerd naar het raampje. Ik klemde het flesje in mijn handen zodra hij het in mijn handen drukte. Ik keek er even na en likte de laatste druppels bloed van de rand. Mijn ogen rolden even terug in hun kassen. Heerlijk. Op dat moment ging de piep af en voelde ik Anthony wegstuiven. Ik keek naar hem en klopte zacht op zijn schouder. "Het is de magnetron maar, alles is goed. Niemand doet je pijn." Ik zou iedereen die het ook maar probeerde na jagen. Hij was de enige die mij begreep. Ik glimlachte toen hij toch de magnetron trotseerde en de mokken eruit haalde. Ze roken heerlijk naar warme chocomel, met een hintje ijzer. Ik likte mijn lippen. Ik roede ze allebei nog eens door. "Slagroom of gewoon zo?" zelf wilde ik er geen slagroom op, dat was veel minder lekker dan de verrassing die ik er in had gedaan. Daarbij proefde ik ook nog eens een hintje alcohol in het bloed van deze jongen. Die had binnen de laatste dag sterke drank op. Ik kon het wel waarderen. Ik was toch een geboren en getogen Ier, al zat ik op school in Bristol.

---

Bowties were never Cooler

Anthony Daniël Puckerman
Op de een of andere manier, was Aiden de enige die ik vertrouwden hier. Als hij zei dat het goed was, geloofde ik hem. Ik haalde de mokken uit de magnetron en Aiden roerde ze goed door. Ik wreef even in mijn ogen en trok mijn neus even op. Even twijfelde ik, maar schudden uiteindelijk mijn hoofd en legde mijn hand op de mok, als teken dat het zo goed was en ik geen slagroom hoefde. Van slagroom werd je dik. Van chocomelk ook wel, maar anders werd je dubbel zo dik. En ik wilde niet dik zijn. Ik zetten mezelf op het aanrecht en wikkelde mijn handen om de warme mok. Met kraaloogjes keek ik naar Aiden en lachte onschuldig mijn tanden bloot. 'Cheers.'

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Aidan Jonathan Mitchell
Ik volgde Antz met mijn ogen. Ik wist niet precies hoe hij zou gaan doen als hij het goedje eenmaal proefde, al had ik wel een vermoede. Ik zag hem zijn hoofd schudden. Ik stapte van de koelkast weg en leunde tegen het aanrecht aan. Toen pakte ik mijn mok en wikkelde er mijn handen overheen om er dan zacht in te blazen. De heerlijke geuren van chocolade en bloed kwamen mijn neus binnen drijven. Waarschijnlijk kon je het door de hele keuken ruiken. Niet dat ik of Anthony dat erg vonden, maar goed. Ik glimlachte naar hem met grote twinkelende ogen. "Cheers" zei ik zacht voor ik een nipje van de substantie nam. Ik sloot mijn ogen en genoot van de smaak van bloed en chocola met een hintje drank. Hier kon ik van leven en er nooit genoeg van krijgen.

---

Bowties were never Cooler

Anthony Daniël Puckerman
Ik wist eigenlijk niet of dit wel zo'n goed idee was, zo vlak na een zware terugval. De kans dat ik door zou draaien en meer zou willen was aanwezig en dan zou waarschijnlijk ik doorgaan, tot al het bloed uit de blonde jongen was gelopen en ik als een klein kind zou zitten spelen met zijn bloed, alsof het de zandbak zat. Net zoals mijn voogd me gevonden had, voordat ze me hierheen steurden. Ik werd alleen al giftig als ik eraan terugdacht. Ik keek gefixeerd hoe Aiden zijn eerste slok nam en automatisch verstrakte mijn lichaam. Je wist maar nooit hoe hij zou reageren. Al was dit uitermaten kalm. Langzaam bracht ik de hete mok naar mijn lippen. De geur van bloed, leek steeds sterker te worden en gretig nam ik een slok. Meteen werden mijn pupillen groter, alsof ik een of andere shot had gehad en gingen mijn zintuigen op scherp. De ijzer smaak die door heel mijn lichaam leek te stromen gaf me zo'n kick, dat ik moeite moest doen, om de hele mok niet in een keer achterover te slaan.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''