• verhaallijn:
    In een gebied, genaamd Auroria, afgelegen van de bewoonde wereld is een school voor leerlingen tussen de 16 en 24 jaar. De school is niet voor de gewone mens, maar voor mensen met gaven of aparte wezens, zoals zeemeerminnen, feeën, vampiers, weerwolven, gedachte lezers, helderziende, gedaanteverwisselingen, elementenbestuurders en schilden.
    Op de school word je begeleid om goed met elkaar om te leren gaan. De mensen zijn de grootste vijand van de leerlingen van de school, omdat de mensheid ze wilt gebruiken voor musea en onderzoeken. Met zijn alle worden ze opgeleid om verleden te vergeten en zichzelf beter te leren kennen. Het is dus een school die de mogelijkheid biedt veiliger te leven dan in de mensenwereld. Natuurlijk zijn de meningen verwisseld en zijn er ook leerlingen die liever de strijd aangaan met de mensenwereld.
    Die mogelijkheid krijgen ze als de 'rustige' opleiding wordt geteisterd door rare aanvallen. Het begint onschuldig, maar er gebeuren steeds raardere dingen in Auroria. Zijn het de mensen of demonen waar zelfs de leerlingen niks van weten?
    De nieuwelinge(16 jarige) kunnen niet goed overweg met de andere wezens en moeten nog van alles leren.
    De 24 jarige dienen als een soort mentoren. Elk wezen heeft zijn eigen mentor en kan voor vragen naar de oudere leerling. De mentor wordt bekend nadat alle rollen bekend zijn.

    De school geeft lessen in theorie over je eigen gave, in elkaars gave, Engels, magie, geschiedenis van jouw wezen/ gave, maar ook geschiedenis van een geïnteresseerd wezen/gave. Naast de lessen zijn er ook psychische bijeenkomsten, trainingsmomenten en individuele trainingsmomenten.

    Leerlingen delen kamers, er word rekening gehouden met gave. Op een kamer liggen twee tot drie personen. Alleen slapen is niet mogelijk. Ook is het verboden jongen en meisje in een kamer te hebben, tenzij het familie is. Alleen dat moet aangevraagd worden.
    De leeraren hebben als gave schild en zijn dus niet te manipuleren, ook zijn ze erg goed getraind en hebben ze de juiste wapens.

    De school ligt een gebied dat omringt is door een soort elektrisch veld, waardoor er geen normale mensen naar binnen kunnen. Je komt er alleen uit met de daar bedoelde trein
    In het gebied is een meer voor zeemeerminnen. Bij dat meer is een strand met rotsen. Het strand ligt begrensd aan bossen voor de weerwolven en vampiers. Voor de elfen is er een bos dat iets vrolijker en lichter is. Andere soort bomen enz. Die bossen omringen het meer aan de andere kant en omcirkelen als het ware de donkere bossen voor vampiers en weerwolven. De bossen voor de feeën en de bergen liggen langs het elektrische veld en zijn dus het laatste landschappen. De school bevindt zich op een heuvel die uitzicht geeft over het meer, strand, bergen en de bossen.

    In de school is een grote kantine, aula en theater in het westen van het gebouw. De slaapkamers bevinden Zich boven. Centraal in het gebouw zijn de kantoren van afdelingsleiders, toezichthouders enz. In het oosten zijn de lokalen (80 lokalen). In de kelder zijn de training ruimtes. Speerwerpen, gewichtheffen, lopende band, pijl en boog schieten enz. Dit is vooral voor de mensen met gaven als helderziende enz., die zich op die manier kunnen verdedigen tegen de vampiers en weerwolven. Vampiers en weerwolven mogen enkel met toestemming die ruimte in.
    Naast de trainingsruimte is een ruimte voor zelfbeheersing. Daar wordt individu gewerkt aan het in controle houden van emoties en het op de goede manier reageren. Af en toe ga je dan naar jou landschap. Het zijn sessies van een half uur, drie keer per week. De trap af naar beneden bevindt Zich water. Dat water verbind zich met het meer. Het is speciaal voor zeemeerminnen.


    Foto's:

    School
    Rest komt nog

    Uitleg wezens:
    Zeemeerminnen:
    Ze zien eruit als gewone mensen, maar als ze in aanraking komen met water, zee, douche, drinken, ijsblokjes, regen enz. dan veranderen hun benen in een staart. Op het droge zijn ze heel erg kwetsbaar. De enige manier om terug te veranderen is door geen water meer aan te raken. Ze zijn op het droge makkelijk te martelen. Als je ze te weinig water geeft, drogen ze uit, maar als je ze nat houdt, kunnen ze niet terug veranderen. Op die manier kan je ze makkelijk martelen.
    Ze eten gewoon mensen eten, mar eten liever vis als gewoon vlees. Verder verschillen ze niet zoveel van de mens, op hun mooie stem na. Als zeemeermingedaante hebben ze een sirene en als een mens kunnen ze mooier zingen dan de normale mens.
    Elke zeemeermin heeft zijn eigen kleur staart.

    Vampiers:
    Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen. Ook zijn ze sneller aangebrand en beter in het uitschakelen van emoties. Vampiers hebben iets over zich heen, waardoor ze mensen aantrekken.
    Vampiers kunnen gewoon mensen voedsel eten, maar dat vult niet zo erg als bloed. Ze blijven altijd hunkeren naar mensenbloed. In de zon verbranden ze, daarom zijn de ramen van speciaal glas, zodat ze gewoon rond kunnen lopen in school. Voor de oud leerlingen is er een speciale ring gemaakt.

    Weerwolven:
    Weerwolven veranderen enkel met volle maan. Het proces is een proces vol pijn. Als weerwolf zijn ze woest en haast onhandelbaar. De school helpt ze daarmee. Als je verandert in weerwolf, dan wordt elk bot in je lichaam gebroken. Het is dus zeer pijnlijk. Eenmaal weerwolf heb je geen pijn meer, maar verander je weer terug naar mens, dan voel je het nog wel.

    Fee
    Feeën kunnen veranderen wanneer ze willen. Dit kunnen ze doormiddel hun magische stof in een bepaalde vorm rond te laten dwarrelen. Iedere fee heeft zijn eigen vorm en eigen kleur vleugels. Als Fee zijn de personen stukken kleiner en kunnen op een handpalm staan. Ze kunnen met hun magie planten laten groeien, mensen helen en het weer veranderen. Niet alles lukt, maar ook daar helpt de school mee. Feeën kunnen ook met dieren praten.
    Als gewoon mens kunnen ze dat allemaal niet, maar hebben wel veel meer verstand van de dieren en planten. Ze ruiken ook bepaalde geuren en horen bepaalde klanken die andere niet horen.

    Elementenbestuurder:
    Er zijn vijf elementen vuur, water, aarde, wind en metaal. Met het element vuur kan iemand van alles in de fik laten vliegen. Het is zeer gevaarlijk en gebeurd vooral als iemand boos is.
    Bij het element water kan de persoon het water besturen. Dus een glas gevuld met drinken, kan hij omgooien of het drinken over iemand heen gooien.
    Het element aarde is het besturen van rotsen en bomen. De bestuurder kan dus bomen uit de grond halen en ermee gooien. Hetzelfde geld voor stenen.
    Bij het element wind kan de bestuurder tornado's en andere harde windstormen veroorzaken. Daardoor kan een boom omwaaien of boeken uit de boekenkast.
    Degene die het element metaal bestuurd kan alles wat met metaal te maken heeft ombuigen. Maakt niet uit in welke vormen. Ook kan diegene metalen voorwerpen rond laten zweven en laten breken.


    Regels school+ invullijst:


    - Op tijd in de lessen, anders nablijven
    - Niet vechten, anders week corvee en een dag opgesloten in isoleercel
    - Enkel wapens gebruiken in trainingsruimte
    - Geen meisjes en jongens op elkaars slaapkamer
    - Spijbelen is verboden, doe je het wel dan twee weken corvee, nablijven en slaapkamers schoonmaken
    - Geen leraren proberen te vermoorden, anders twee dagen in isoleercel zonder eten.

    Regels RPG:

    - Niet elkaar vermoorden zonder toestemming
    - Geen ruzie maken in OCC, mag natuurlijk wel in ICC
    - Praten met haakjes
    - Zo vaak mogelijk reageren, niet mogelijk, dan even melden
    - Ik maak nieuw topic aan, tenzij ik je toestemming geef.
    - Niet elkaars personage besturen, tenzij de ander het niet erg vind
    - Minimaal 5 regels


    Invullijstje:

    - Naam:
    - Leeftijd:
    - Gave/wezen:
    - Geïnteresseerde geschiedenis:
    - Innerlijk:
    - Uiterlijk:
    - Extra:


    Zeemeerminnen:
    - Mila Elizabeth Holmes - Lootus
    - Danay Lucille Warren - Karmin
    - Avalon Nerissa Poole - Trenzalore

    Vampiers:
    - Griffin Lucas Ellis - Trenzalore
    - Benjamin Bruno Evenson Carlisle
    - Samuel ''Sam'' Ethan Johnson - Lootus

    Fee:
    - Lily Sharp - Patholoog
    - Madeleine Eloise McLeod - Cozart
    - Rosemay Autumn Lockheart - Beanies
    - Maelynn 'Mae' Nadia Carmenta. - Licorne

    Weerwolven:
    - Anthony Ayan Maverick - Nazario
    - Noël LaVaughn - Apexpredator
    - Joshua Callum Monrose - Enjoy

    Elementen bestuurders:
    - Arlynn Auracle Mcknight- Water & Lucht - Rider
    - William 'Will' Max Jones - Lucht & Aarde - Abalard
    - Ethan Brooks - Metaal & Vuur - Patholoog
    - Jaylee Clowee Castle - Clairde

    Rollenstory
    Kletstopic

    [ bericht aangepast op 16 aug 2013 - 15:24 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Lootus schreef:
    Mila Elizabeth Holmes

    Ik grinnikte even en keek bedenkelijk. Toen haalde ik mijn schouders op. 'Kijk me niet zo aan. Met de frons en alles. Als je jezelf zat bent, kan je heel veel dingen veranderen? Je kan je haar verven, kleurlenzen kopen, vegetariër worden...' Ik keek hem aan en lachte toen. 'O ja, sorry. Vergeten. Je kan een serie moordenaar worden...' Ikkeek hem aan met een glimlachje. 'Doe dat laatste maar niet.'
    'Ik heb iets gezien, wat jij nog nooit hebt gezien. De wereld onderzee.' Ik glimlach en kijk hem aan. 'Dat is het voodeel van zeemeermin zijn. Er is onder water zoveel. Mooie beesten, koraalriffen...' Ik kijk Griffin aan en denk aan alle mooie dingen die ik heb gezien. 'De dieren zijn niet echt een vijand van ons, maar we moeten wel een beetje oppassen voor de haaien.' Ik haal mijn schouders op. 'Dus ja, het is leuk om zo diep te kunnen zwemmen. De zee is verdeeld in levels en elk level heeft zijn eigen dieren.' Ik glimlach even. 'Maar ik zwem zelden over de bodem. Ik hou vooral van koraalriffen, wrakken van boten en de plekken waar dolfijnen zijn. Het zijn geweldige beesten. Als ik moe ben lift ik vaak met ze mee.' Terwijl ik vertel ontstaat er een glimlach op mijn gezicht. 'Mijn moeder had vroeger een dolfijn. Ze had er eentje geholpen toen die verstrikt was in een net...' Terwijl ik praat, besef ik wat ik zeg. Een brok vormt zich in mijn keel en vlug kijk ik weg. Zwijgend liep ik met Griffin mee en keek om me heen. 'Hoe kan jij eigenlijk met de bloedgeur omgaan? Ik bedoel, het is toch zo dat vampiers constant dorst hebben?' Vragend kijk ik hem aan en zet weer een glimlach op mijn gezicht.



    Griffin Lucas Ellis
    Ik keek glimlachend naar haar terwijl ze vertelde wat ze gezien had. Ze leek vrolijk als ze erover vertelde, alsof ze er graag over vertelde, maar het niet vaak deed. Het klonk leuk om met dolfijnen te kunnen zwemmen, om over de bodem van de zee te kunnen dwalen. En ze had een punt met de verandering, maar het moest geen permanente verandering worden, aangezien ik daar dan aan vast zou zitten. Een tattoo zou bijvoorbeeld voor de rest van mijn leven blijven, ook al zou ik de tattoo zat zijn. Mijn uiterlijk veranderen zou wel een hoop problemen besparen, aangezien mensen me soms leken te herkennen van foto's van lang geleden. Ik liep de trap af richting de kelder, waar het water te vinden zou zijn. "Ik heb niet constant dorst, maar het is een kwestie van zelfbeheersing neem ik aan. Je leert niet op elk wezen af te springen zodra je bloed ruikt. Al is het soms moeilijk." Ik haalde mijn tong langs mijn tanden, me afvragend hoeveel mensen ik pijn had gedaan. "Ik probeer mezelf aan te leren alleen dierenbloed te drinken en echt alleen als het nodig is en niet meer dan nodig," zei ik schouderophalend. De trap leek langer dan ik me herinnerde, maar dat kon ook liggen aan dat ik nu 'normaal' liep. Ik was nog net niet verleerd om lange stukken op een normaal tempo te lopen. Iets waar ik aan moest werken, aangezien ik niet te ver door moest slaan in mijn vampier-gewoontes. "Wel, dit is het. Je kan hier zwemmen en er is nog meer water," zei ik en wees ernaar. "Ik emh, zal je nu maar met rust laten, dan kan je in alle rust zwemmen."


    We've lived in the shadows for far too long.

    Joshua Callum Monrose. || Weerwolf.

    Een wenkbrauw schoot omhoog bij Anthony nadat ik hem mijn uit de hand gelopen meningsverschil antwoord had gegeven. "Zeker" vroeg hij nadat hij wat rechter was gaan zitten. Na mij een tijdje te hebben aangekeken haalde hij zijn schouders op. "Oké dan. Je zou er toch niet over liegen." Ik slikte even en krabte op mijn achterhoofd. Juist ja. "Hoe gaat het eigenlijk met haar?" vraagt hij terwijl hij naar de foto van mij en mijn zusje kijkt. "Ik bedoel, mist ze je niet teveel?" Ik haalde mijn schouders op. "Ze is bij onze grootouders, ze heeft het daar erg naar haar zin." zeg ik dan. Ergens wist ik wel dat ik over mijn thuissituatie moet praten, dat is beter voor mijn zusje. En mij. Maar zo makkelijk is dat nog niet. Het is niet makkelijk om te zeggen dat je vader je dagelijks in elkaar rost omdat hij dronken is en losse handjes heeft. Ik bedoel, met wie gebeurd dat nou? Dan kom je toch zwak over. En trouwens, ik weet niet beter dan dat ik dagelijks pijn heb. Het hoort gewoon bij mijn dagelijks leven. Een zucht rolde over mijn lippen toen ik aan mijn vader dacht en ik wreef even over mijn pijnlijke schouder. Hier ging ik nog een paar dagen last van hebben. Fijn.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    Mila Elizabeth Holmes

    Ik knikte begrijpend. 'Net zoals ik soms honger heb, maar niet altijd. Ik had gehoord dat vampiers altijd dorst hebben? Als je er op gaat letten. Of zijn dat alleen beginnende vampiers?' Vragend keek ik Griffin aan. Ik was niet bang voor hem, misschien stonk ik wel, weet ik veel. 'Nu we het over honger hebben hoef je niet je tong langs je tanden te halen hoor of ik verzuip je met mijn sirene,' grapte ik en stak mijn tong uit. 'Wauw, dat klinkt.... Vegetarisch,' grinnik ik zachtjes. 'Waarom drink je geen mensen? Ze willen ons ook uitmoorden,' mompelde ik bitter. Ik sloeg mijn armen over elkaar en liep zwijgend naast hem. Mijn blik gleed naar de kelder waar water zat. Ik zette een stapje achteruit, aangezien het hier natter en klammer was, dus een grotere kans op een druppel op mijn huid. Mijn blik gleed opzij naar Griffin en een geamuseerde glimlach kwam op mijn lippen.
    'Dank je, maar als je had willen gaan dan had je al veel eerder gemogen hoor. Heb je al eens zeemeerminnen gezien,' grinnikte en keek hem aan. Ik weet niet waar ineens alle woorden vandaan kwamen. Ik had me toch echt aan een regel willen houden, maar het lukte niet. Griffin was zo aardig... Hoe kon ik dan onaardig terug gaan doen? Mijn blik gleed weer naar het water, wat er aanlokkelijk uitzag. 'Hoef ik nergens meer bij te zijn?' Ik trapte mijn schoenen uit en keek opzij. Gelijk voelde ik het water mijn huid indringen. 'Het is hier nat.' jammerde ik. Daar had ik niet opgelet, dom van me. Zo snel als ik kon rende ik en zette me af van de kant. Met een soepele duik eindigde ik in het water. Gelijk veranderde mijn benen weer in een staart. Het was wennen, ik had al eeuwen niet meer gezwommen, althans dat leek zo. Een lach verliet mijn lippen, terwijl ik naar boven zwom. Eenmaal boven keek ik naar Griffin.
    'Sorry, ik had er niet rekening mee gehouden dat de grond nat was.' Ik keek hem aan. 'Bedankt voor de rondleiding.' Ik zwom naar de kant en steunde met mijn armen op de kant. 'Het meer is gewoon met het water mee, toch?' Vragend keek ik hem aan. 'Als je ooit mee wilt zwemmen, kan je het melden. Jullie hoeven niet te ademen onder water toch?'


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Carlisle schreef:
    [Wie voor Benjamin?]


    [Saumel en Arlynn? Of Mila en Griffin. Mila gaat zo alleen wel naar het meer (: Hahaha ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Samuel 'Sam' Ethan Johnson

    'Ik ben nou eenmaal niet snel tevreden, ik ben gewoon een lastpak.' Ik grinnik even en kijk haar aan. Ik maak een lichte buiging. 'Sorry miss Arlynn, ik voel me gevleid.' Met een grijns schonk ik haar een knipoog. 'Dank je voor het toevertrouwen van je dierbaarheid.' Ik keek haar serieus aan en glimlachte even. Op mijn dooie gemakje liep ik naar de school, alle energie zal ik er straks wel uitrennen. Van boven me hoorde ik gesuis van de wind en rook ik vaag de geur van bloed. Het was Arlynn's bloed. Hoewel ze probeerde haar geur bij me weg te houden, rook ik bloed altijd en was het niet haar bloed, dan rook ik wel die van iemand anders, al was ik nu zeker dat het haar bloed was. Haar stem bevestigde het. Mijn mondhoeken krullen zich omhoog in een tevreden grijns.
    'Blij dat ik je heb kunnen overhalen, miss,' zei ik duidelijk tevreden, zonder op te kijken. 'Het zal je goed doen. Menselijk contact. Nou ja menselijk...' Ik grinnikte even. 'Als ik je zat ben, dan snoer ik gewoon je mond. Dat je dat weet.' Ditmaal keek ik wel lachend naar boven. 'Ben je al bang?' Grijnzend keek ik haar aan. 'Nee, niet zo lang. Ik heb lang genoeg te leven.' Ik keek haar nog even aan. 'Staat je goed die vlieger, Net een engel, alleen wel een irritante.' Voordat ze me een windstoot kon geven, rende ik er vandoor. Binnen een seconde stond ik in de school en voegde me tussen de andere leerlingen. Nog steeds met de grijns op mijn gezicht.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Arlynn Auracle McKnight || Elementenbestuurder || Water & Lucht

    Ik gromde even, toen hij zei dat bij blij was, dat hij mij had kunnen overhalen. Ik had er zo mijn twijfels over, maar ik deed het toch maar gewoon. Het zou vast niet heel veel kwaad kunnen om één keer naar iemand te "luisteren". Vooral niet als dit een vampier was met 300 jaar levenservaring. 'Muh, zal wel,' mompelde ik dan ook op zijn "menselijk contact" gepraat. 'Ik? Bang? Pfuh, nou dan ken je mij duidelijk nog niet goed genoeg. Ik ben nooit bang. Daarbij wens ik je daar veel succes mee. Ik kan mijzelf prima verdedigen, ook zonder water en lucht, meneer de vampier. Bovendien volg ik dit jaar de vampier theorie lessen, dus dan weet ik straks precies hoe ik ervoor moet zorgen dat je mij niet de mond kan snoeren. Ik zeg niet dat ik een gevecht met je aan zou willen gaan, maar mij verdedigen, zou wel moeten lukken.' Ik was niet helemaal achterlijk. Ik wist heus wel dat hij lang genoeg de tijd had gehad om te trainen. Daarbij waren vampiers super snel en sterk. Maar ik kon vliegen, op mijn eigen vreemde manier en dat was iets, wat hij nooit zou kunnen. Dus verdedigen, ja, dat was goed mogelijk.
    'Staat je goed die vlieger, Net een engel, alleen wel een irritante.' Whut? Zei hij nou engel? Sinds wanneer werd ik, Arlynn Auracle McKnight vergeleken met een engel? Dat was nieuw. Ik kon echter niet reageren op Samuel, want hij was als een angsthaas snel het gebouw ingeschoten. Met een lach op mijn gezicht, volgde ik. Ik was echter wel zo slim om gewoon vliegend naar binnen te gaan, zodat ik niet tussen de menigte door moest. Dat zou niet zo prettig voor ze zijn. Ik had namelijk nog wel eens de neiging om dingen die mijn pad blokkeerden aan de kant te blazen.
    In een redelijk rustig vloog ik naar de aula, waar ik toch maar landde en om mij heen keek. Dus... wat nu? Ik zag Ethan nergens en echt veel ging ik niet om met al deze mensen...


    Happy Birthday my Potter!

    Anthony Ayan Maverick
    Ik zag hoe hij slikte en daarna krabte aan zijn achterhoofd. Hm, hij deed té raar over dit. Er was zo en zo meer aan de hand. Ik vroeg uiteindelijk maar hoe het ging met zijn zusje waarna hij zijn schouders ophaalde, “Ze is bij onze grootouders, ze heeft het daar erg naar haar zin.” Ik glimlachte, “Ik ben blij dat ze het daar erg naar haar zin heeft. En hoe gaat het met jou?” Vroeg ik uiteindelijk. Ik wist eigenlijk niet erg veel over zijn zusje. Ik bedoel, ik wist meer dan de andere hier op deze school maar het wilde natuurlijk ook weer niet zeggen dat ik zijn levensverhaal kende. Ik hoorde hem opeens zuchtten waardoor ik hem aankeek en zag hoe hij wreef over zijn schouder met een pijnlijke grimas. “Oke.Serieus. Wat is er?” Vroeg ik weer, “Ik ken je en dus kan ik ook meteen zeggen dat er wat scheelt.” Ik keek hem onderzoekend aan terwijl mijn ogen gleden over zijn vele blauwe plekken. Het waren echt wel veel blauwe plekken voor een gewoon meningsverschil.


    Rise and rise again until lambs become lions

    ( Bij wie kan ik in het gesprek komen:Y))


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    [Arlynn, Samuel, Benjamin, Mila, Griffin, zowat iedereen dus (: ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    [Benjamin zit in eetzaal, maar ik denk dat ik hem straks of morgen naar het donkere bos/strand laat gaan, zodat hij Mila bij het meer kan meeten? (:]


    "Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

    [Prima, ik wacht alleen nog op Griffin reactie (: en eigenlijk moet dit gesprek i kletstopic hahaha ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Joshua Callum Monrose. || Weerwolf.

    “Ik ben blij dat ze het daar erg naar haar zin heeft. En hoe gaat het met jou?” vroeg hij uiteindelijk. "Gaat wel," mompelde ik snel. “Oke.Serieus. Wat is er?” Vroeg hij toen ik pijnlijk over mijn schouder wreef. “Ik ken je en dus kan ik ook meteen zeggen dat er wat scheelt." "Er scheelt niks oké!" kwam er nors uit mijn mond en ik stond op. Hier had ik dus echt geen zin in. Dit gesprek was way to far binnen mijn comfortzone. Ik pakte wat kleren uit mijn grote weekend tas en dumpte ze een beetje netjes in de kast. Eigenlijk had ik het helemaal niet boos bedoeld, maar hij moest niet zo door vragen. Alsof je out of the blue gaat zeggen: 'Hey, mijn vader slaat me dagelijks in elkaar en mijn zusje vindt het bij haar opa en oma leuker dan thuis. Oja ik ben nog één ding vergeten ze is bang voor haar vader. Als hij dronken is én als hij nuchter is.' Ik zou wel gek zijn omdat te zeggen. Niemand hoefde over mijn thuissituatie te weten. Ik kan het heus zelf regelen. Als ik van deze school af ben dan ga ik het huis uit en dan ga ik werken en dan kan mijn zusje bij mij wonen, want dan is ze veilig. Geërgerd schopte ik tegen de poot van mijn bed. Snel herpakte ik me en trok mijn sweater aan. Ik kon altijd zo boos worden op mezelf als ik me weer eens in elkaar had laten slaan door mijn vader. Dan was ik weer eens te zwak geweest. Te zwak om iets terug te doen. Te zwak om me te verweren. Te zwak om er voor te zorgen dat mijn zusje het niet zag. Te zwak om tegen haar te zeggen dat het allemaal goed zou komen en dat er niks aan de hand was. Ik was gewoon altijd: te zwak. Altijd heb ik er wel voor gezorgd dat mijn vader mijn zusje niet slaat. Ik voelde de tranen achter mijn ogen prikken maar drukte het weg. "Zwakkeling." "Nietsnut." "Je moeder zou willen dat ze abortus had gedaan. Dan had ze jou vreselijke rotkop niet gezien." "Mietje." "Rotjoch." "Ondankbaar onderkruipsel. "Slappeling." Ik hoor mijn vader deze woorden zeggen en ik blijf ze maar horen. Mijn gezicht betrekt en ik probeer het in de plooi te houden, maar het mislukt totaal.


    † Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

    (Waar is Arlynn?)


    Baby, when I know you're only sorry when you got caught,

    Cairde schreef:
    (Waar is Arlynn?)


    (Ingang van de aula)


    Happy Birthday my Potter!

    Griffin Lucas Ellis
    Ik dacht even na. Ik dronk geen mensen om zoveel redenen. Ten minste ik probeerde het, niet dat het altijd over goed lukte. "Omdat het meestal voorkomt dat mensen met hooivorken de buurt af gaan zoeken in een poging 'die parasiet' te vinden," zei ik met een nep glimlach. Het was wel waar wat ze zei. Mensen waren ook niet erg gastvriendeljjk richting ons toe. "Sommige, meeste. In het beginnen je vaak meer moeite om je te beheersen denk ik." Ik haalde me schouders op en keer naar hoe ze in het water sprong. Zeemeerminnen, ze bleven apart. Met een schuin hoofd keek ik naar het meisje dat nu een staart had en in het water zwom. "Ja, gewoon naar het meer. Het kan zijn dat er al andere zwemmen, maar dat lijkt me niet. Ik ben niet zo dol op zwemmen, maar wie weet," zei ik glimlachend en draaide me om, om de trap weer op te lopen. "Ik zie je dan wel weer als de lessen beginnen," mompelde ik voordat ik de trap op liep.


    We've lived in the shadows for far too long.