[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [78] - Speeltopics

Teresa schreef:
Ik dacht eerst dat ik een waarschuwing of zo van je kreeg, Michelle. ;o Lol. :'D

Anyway, Fullmetal went Teresa en kan Noah ergens heen?

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Aragog schreef:
(...)
[Huh, hoe bedoel je? :'D]

help

Teresa schreef:
(...)

[Well, ik zag eerst gewoon dat jij een bericht had gestuurd, maar ik had de titel nog niet gezien, lol. :'D]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Aragog schreef:
(...)
Hahahaha lol, something to confess? Waar zou ik je voor moeten waarschuwen? (wbw)

help

Caleb Sean Parsel • Schoolhoofd
Ik heb het tweetal meegenomen naar mijn kantoor en ze daar vast gebonden op een stoel. Ik sta voor ze en kijk naar de twee verlamde figuren. Na een tijdje begin ik voor de zoveelste keer te ijsberen door de kamer. Ik heb werkelijk geen idee wat ik met ze moet doen. Alles wat ik bedenk is te mild en ik kan ze niet vermoorden. Dat is geen optie. Ik haal een hand door mijn rommelige haar heen. Was Ashley maar hier. Ik zucht en plof op mijn stoel. Ik draai me om een kijk naar alle schilderijen van de schoolhoofden. Ik heb hun advies nodig. Ik richt mijn aandacht op Albus Dumbledore. Hij moet weten wat ik met Serpen aan moet, hij heeft immers Voldemort les gegeven toen hij nog hier op school zat en hij is het schoolhoofd geweest van de beroemde Harry Potter.
Nog voordat ik kan beginnen met praten begint Dumbledore al.
'Ah jonge meneer Parsel. Wat spijtig dat je deze prachtige baan hebt net dat uw broer de gangen van Hogwarts onveilig maakt,' spreekt hij plechtig. Ik zucht en verberg verwoed mijn gezicht in mijn handen.
'Kom kom je bent niet voor niets schoolhoofd van Hogwarts en daarnaast is hij uw broertje. Misschien moet je maar eens beginnen met hem te schorsen, hoewel ik het zeer verrassend zou vinden als dat hem tegen zou houden om in Voldemort zijn voetstappen te treden.'
'Hij verpest alles. Hij heeft mijn kindje vermoord. Hij heeft verschillende leerlingen hier op school vermoord. Hij is vreselijk, maar toch kan ik hem niet vermoorden!' grom ik gefrustreerd.
'Hij is je broer en ondanks alles hou je nog steeds voor hem, misschien kan je hem dat in laten zien,' zegt Dumbledore, hij knipoogt en verdwijnt dan uit de lijst. Ik zucht en kijk weer naar Serpen en Felice. Ik haal die adem en hef de verlammingsspreuk op.

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 12:02 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior - Slytherin
Ik voelde hoe ik de controle over mijn lichaam langzaam weer terug kreeg. Ik voelde me nog steeds wat stijfjes en stribbelde een beetje tegen aangezien ik vastgebonden zat door touwen, die onaangenaam in mijn huid sneden. ''Laat me godverdomme gaan,'' siste ik kwaad. Mijn blik stond woedend en tegelijk kil op Caleb gericht terwijl ik me uit de touwen probeerde te worstelen. Ik wierp even een blik op Serpen die nog steeds in een... versteende staat leek te bevinden. ''Dat vriendinnetje van je is de volgende,'' dreigde ik - al was het niet echt een dreigement, maar meer een vaststelling. Mijn donkere haren hingen in slierten voor mijn gezicht terwijl ik met een kille, donkere blik naar Caleb keek. ''Ze zal sterven aan een langzame, pijnlijke dood terwijl je toekijkt,'' zei ik, genietend van mijn eigen woorden. ''Ik laat je haar warme bloed voelen, dat ooit levendig door haar aderen stroomde,'' grijnsde ik, ''En er zal niks zijn dat haar kan redden, net als dat stomme kind. Het werd een meisje, toch?'' vroeg ik, terwijl ik hem aankeek. ''Misschien zou ze precies op haar moeder hebben geleken.''
Ik voelde geen greintje schuld of pijn terwijl ik mijn woorden uitsprak - mijn doel was om hem pijn te doen, om mijn woorden als messen in zijn hart te laten steken. Waarom? Geen idee, omdat ik het leuk vond.

[loooooolllllllll cuz I feel like it]

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 12:13 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Caleb Sean Parsel • Schoolhoofd
Felice begint als eerste weer te bewegen. Gelijk komt er een woedende tirade gericht op mij.
'Laat me godverdomme gaan,' sist ze. Ik kijk haar aan en schud mijn hoofd. Waarom zou ik? Serpen komt langzaam tot leven maar het duurt veel langer dan bij Felice. Waarschijnlijk zal dat liggen aan de woede die er bij hem achter zat toen ik de spreuk uitsprak.
'Dat vriendinnetje van je is de volgende,' dreigt ze, ik kijk haar aan. Ik probeer mijn gezicht zo neutraal mogelijk te houden, maar van binnen voel ik de angst opborrelen. Wat als ze het meent?
'Ze zal sterven aan een langzame, pijnlijke dood terwijl je toekijkt,' zegt Felice, ik bal mijn vuisten en kijk haar woedend aan.
'Ik laat je haar warme bloed voelen, dat ooit levendig door haar aderen stroomde en er zal niks zijn dat haar kan redden, net als dat stomme kind. Het werd een meisje, toch? Misschien zou ze precies op haar moeder hebben geleken.'
Elk woord komt als een vlijmscherp mes binnen, ik krimp in elkaar en probeer mijn adem onder controle te krijgen.
'Je bent wel erg snel op de kast te krijgen broertje,' grijnst Serpen. Ik negeer hem en probeer de neiging om ze beide ter plekke te vervloeken te onderdrukken.
'J-jullie zijn geschorst,' grom ik. Ik probeer mijn stem zo sterk mogelijk te laten klinken. Er klinkt een bulderend gelach van Serpen zijn kant.
'Geschorst?' proest hij spottend, 'is dat alles wat je gaat doen? Ik bedoel ga je ons niet vermoorden?'
Hij grijnst gemeen en ik bijt hard op mijn onderlip.
'Oh nee, daar ben je natuurlijk veel te lief voor. Ik ben benieuwd of je ons ook gaat schorsen als Ashley straks dood is.'
'Laat. Haar. Er. Buiten,' sis ik woedend. Serpen grijnst gemeen.
'Oh Caleb toch, je hebt te veel zwakke plekken.'
Ik loop naar voren en haal uit om vervolgens met mijn vuist recht in zijn gezicht te stompen.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior - Slytherin
Ik keek tevreden toe hoe de woorden hem duidelijk stuk voor stuk raakten. Een duistere grijns sierde mijn lippen. ''Je bent wel erg snel op de kast te krijgen, broertje,'' grijnst Serpen, die blijkbaar ook al 'ontwaakt' was.
''J-Jullie zijn geschorst,'' gromde Caleb op zijn beurt. Serpen barstte in lachen uit en ook bij mij rolde er een zacht lachje over mijn lippen.
''Geschorst?'' proestte Serpen, ''Is dat alles wat je gaat doen? Ik bedoel, ga je ons niet vermoorden?'' grijnsde hij. Ik lachte even. Ik keek naar Caleb die gepijnigd op zijn onderlip beet. ''Oh nee, daar ben je natuurlijk veel te lief voor. Ik ben benieuwd of je ons ook gaat schorsen als Ashley straks dood is.'' Ik lachte. ''Nee, Serpen, kijk hem nou. Hij doet nog geen vliegje kwaad,'' spotte ik, ''Hij houdt nog van zijn broertje. Wat lief.''
''Laat. Haar. Er. Buiten,'' siste Caleb woedend. Ik grinnikte kort; hij was inderdaad snel op zijn teentjes getrapt. En dat alleen met woorden - ik kon niet wachten om te zien wat daden met hem deden.
''Oh, Caleb toch, je hebt te veel zwakke plekken.'' Caleb bedacht eindelijk eens om actie te ondernemen en liep naar Serpen toe, om hem vervolgens hard in zijn gezicht te stompen. Ik grijnsde. ''Je maakt het alleen maar erger voor jezelf, liefje,'' zei ik kalm. Ik haalde mijn schouders op. ''Wat dacht je er van... elk ding dat je tegen ons doet, is vijf minuten langer lijden voor je óh zo lieftallige Ashley.''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Caleb Sean Parsel • Schoolhoofd
Ik kan niks tegen ze doen, ze zijn te sterk. Zelfs met woorden kunnen ze me al verslaan. Serpen lijkt zelfs niet eens iets te voelen van mijn stomp.
'Je maakt het alleen maar erger voor jezelf, liefje,' zegt Felice, 'Wat dacht je er van... elk ding dat je tegen ons doet, is vijf minuten langer lijden voor je óh zo lieftallige Ashley.'
Ik trek bleek weg en pak mijn wand.
'Ik vermoord jullie als jullie haar met ook maar één vinger aanraken!' grom ik woedend. Serpen grijnst.
'Dat is nou het leuke broertje, dat doe je niet. Het enige wat je doet is een stomme verlammingsspreuk en wat touwen gebruiken om ons op onze plek te houden, meer durf je niet. Ik wed dat ik nooit of de nimmer een onvergetelijke vloek uit jou mond zal horen.'
Hij heeft gelijk, dat weet iedereen. Ik zou nooit iemand kunnen vermoorden. Ik draai me om en haal een hand door mijn haar.
'Eruit,' mompel ik.
'Wat?' vraagt Serpen.
'ERUIT!' schreeuw ik, 'ALLEBEI. NU! WEGWEZEN. ALS IK JULLIE NOG ÉÉN KEER HIER ROND ZIE LOPEN DAN ZIJN JULLIE WEL DOOD!'
'Ja oké fijn voor je, maar we hebben één klein probleempje. We zitten vast.'
Ik loop op Serpen af en maak de touwen los, ik doe hetzelfde bij Felice en open de deur.
'Wegwezen,' grom ik. Ik tril helemaal van woede.
'NU!'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior - Slytherin
Caleb zijn gezicht trok bleek weg en hij haalde zijn wand te voorschijn, wat me even liet lachen.
''Ik vermoord jullie als jullie haar met ook maar één vinger aanraken!'' dreigde hij grommend. Serpen grijnsde en had zijn antwoord al klaarliggen.
''Dat is nou het leuke broertje, dat doe je niet. Het enige wat je doet is een stomme verlammingsspreuk en wat touwen gebruiken om ons op onze plek te houden, meer durf je niet. Ik wed dat ik nooit of de nimmer een onvergetelijke vloek uit jou mond zal horen.'' Ik barstte in lachen uit.
Caleb mompelde iets, en herhaalde het toen Serpen vroeg.
''ERUIT!'' riep hij. Ik grinnikte kort en wachtte af. ''ALLEBEI. NU! WEGWEZEN. ALS IK JULLIE NOG ÉÉN KEER HIER ROND ZIE LOPEN DAN ZIJN JULLIE WEL DOOD!'' ging hij schreeuwend verder. Caleb maakte ons los nadat Serpen hem er er... vriendelijk op had gewezen en op mijn gemakje stond ik op. ''Wegwezen,'' zei Caleb, trillend van woede. Arm ding. ''NU!'' Ik klopte mijn gewaad even af en rekte me uit; een tijdje verstijfd zijn voelt niet geweldig aan voor je spieren. Ik haalde even een hand door mijn donkere haren en wachtte grijnzend op Serpen.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Caleb Sean Parsel • Schoolhoofd
Ik kijk Felice woedend aan, ze weet me boos de krijgen, dat is duidelijk. Serpen grijnst en draait zich om naar mij.
'Crucio,' sist hij vol haat. Ik schreeuw pijnlijk en krimp in elkaar. Ik weet mezelf overeind te houden, maar de pijn die door mijn lichaam raast is ondragelijk.
'Die is voor ons verlammen en vasthouden,' hij loopt naar me toe en stompt me in mijn buik, 'die is voor ons schorsen,' daarna slaat hij me hard in mijn gezicht, 'en die is voor mijn gezicht.'
Ik word op de grond geduwd door Serpen en hij kijkt me nog grijzend aan.
'Dit is nog maar het begin broertje,' hij schopt nog een keer hard tegen mijn ribbenkast en loopt dan het kantoor uit. Ik blijf liggen, starend naar de grond. Ik ben compleet vernederd door mijn eigen broertje. Dat is misschien nog wel erger dan de pijn.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior - Slytherin
Grijnzend keek ik naar de in elkaar gemepte Caleb. ''En dat noemt zich een schoolhoofd,'' zei ik minachtend. Ik stapte over hem heen en liep de deur uit. Een brede grijns sierde mijn gelaat terwijl ik voor me uit keek. Het was lang geleden dat ik iemand zo heb kunnen vernederen - ik was bijna vergeten hoe goed het voelde. Ik liep -zoals altijd, zwijgend- naast Serpen door de gangen van Hogwarts. Nu moesten we een paar spullen inpakken en zullen voorlopig de binnenkant van Hogwarts niet meer zien, maar het boeide me niet. Het was school maar, ik zag het eerder als een... mini vakantie.
''En dat is familie van je?'' vroeg ik toen aan Serpen, terwijl ik even terugdacht aan hoe zwak en naïef Caleb was. Ik keek hem even aan; ze verschilden té erg van elkaar. Mijn wenkbrauwen krulden omhoog in een afkeurende frons.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
'En dat is familie van je?' vraagt Felice, ik lach en schud mijn hoofd.
'Echt niet, ik zie dat zielige jochie niet meer als familie, iedereen kotst hem uit,' grijns ik, ik kijk Felice aan.
'We moeten onze spullen zo in gaan pakken, maar voor dat we gaan moeten we nog één klein dingetje doen. Misschien is het wel leuk om vriendinnetje lief te laten weten dat haar vriendje pijn heeft en dan kunnen we haar misschien ook nog een piepkleine bedreiging meegeven voordat we vertrekken.'
Ik kijk Felice met een grijns aan.
'Wat denk je ervan? Heb je zin om Ashley een beetje bang te maken? Of laten we haar er straks pas achter komen dat haar lieve vriendje in elkaar getrapt is door de grootste Serpen,' grijns ik.

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 17:01 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Felice Scabior - Slytherin
''Echt niet, ik zie dat zielige jochie niet meer als familie, iedereen kotst hem uit,'' grijnsde hij. Ik glimlachte goedkeurend.
''Mooi zo. Ik zou me schamen als iemand zoals... dát mijn broer is.'' Ik haalde mijn schouders op en Serpen keek me aan.
We moeten onze spullen zo in gaan pakken, maar voor dat we gaan moeten we nog één klein dingetje doen. Misschien is het wel leuk om vriendinnetje lief te laten weten dat haar vriendje pijn heeft en dan kunnen we haar misschien ook nog een piepkleine bedreiging meegeven voordat we vertrekken.'' Mijn glimlach werd breder en ik keek hem enthousiast aan. ''Wat denk je ervan? Heb je zin om Ashley een beetje bang te maken? Of laten we haar er straks pas achter komen dat haar lieve vriendje in elkaar getrapt is door de grootste Serpen,'' grijnsde hij en ik schudde mijn hoofd.
''Nu!'' zei ik geamuseerd. Ik trok Serpen mee richting de ziekenzaal.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
Ik schiet in de lach, Felice is geweldig in bedreigingen daarom laat ik dat ook meestal aan haar over. Ze kan dat zo goed brengen. De helft van de mensen pissen in hun broek als Felice ze bedreigt. We komen de ziekenzaal binnen. Ashley, Leslie en Daniël zijn daar aangekomen. Die hebben hun lesje hopelijk geleerd. Ik grijns naar Leslie en Daniël en loop dan door naar Ashley.
'Hee Ash, kunnen we je even spreken?' vraag ik poeslief en zonder op antwoord te wachten grijp ik haar bij haar pols en trek haar de ziekenzaal uit.
'Ik en Felice wilde je graag iets vertellen want nou ja... er is iets voorgevallen en we dachten dat het voor jou wel fijn was om dat te weten, toch Felice?'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.