Mutant and proud || Rpg || Speeltopic 1 - Speeltopics

Begin

Het is de eerste schooldag op beide academies , vrienden zien elkaar terug en maken plezier ,sommige ontzien het om hun vijanden terug te zien. De eerste schooldag is een maandag ,maar de lessen zijn pas vanaf morgen. De leerkrachten houden een oogje in het zeil en helpen de nieuwe leerlingen. Iedere student krijgt bij binnenkomst een fiche ,bij de ene is dit bekender dan de ander. Het fiche heeft informatie in welke gang je slaapt ,in welke richting je ingedeeld bent en de kamer waar je slaapt. De lessenroosters en boeken zullen op je kamer te vinden zijn.

[ bericht aangepast op 19 okt 2013 - 17:11 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Rebellion's are build on hope"

VladiFerr schreef:

(...)

[June staat nu bij Kendall en Shadow. Erg het gevoel dat iedereen steeds over mijn post heen leest ]

"Do you believe monsters are born or made?"

William Alexander Tyson || Leraar

Meteen draaide de jonge vrouw zich om en keek me aan ,daarna keek ze even om zich heen,niet om te kijken of ik het niet tegen iemand anders had ,maar gewoon omdat ze niet meteen een antwoord kon bedenken. "Ja," antwoorde ze dan simpel ,waardoor ik even glimlach. "Het is vast je dagje niet he? De behoefte achter een sigaret kan dan soms echt verleidelijk zijn op zo'n dagen ,maar ik heef je een tip. Niet toegeven en toon aan dat je sterk bent."zei ik dan bemoedigend tegen haar. Nou eigenlijk ben ik even erg ,aangezien ik ook ol de twee uur een peuk tussen mijn vingers heb,maar zo moet zij niet worden.
Na een tijdje besef ik dat ik me nog niet voorgesteld had ,wat ik best wel erg vond van mezelf. "Oh sorry ,ik ben trouwens William Tyson, leraar Mentale krachten."stel ik mezelf dan voor aan haar en steek dan beleefd mijn hand uit.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Daveney Coye Florinda - Elements

Verbaasd knipperde ik een paar keer met mijn ogen toen hij dat zei, pas toen hij zijn functie op de school bekend maakte viel het kwartje. Een gedachtelezer, erg fijn. Ik was nog nooit iemand tegen gekomen die in mijn hoofd kon graven, en al helemaal op zulke dagen stond dat me niet bepaald aan. Waarschijnlijk vond niemand het leuk als iemand precies wist was er in zijn hoofd omging.
"Daveney Coye Florinda," zei ik met een zuivere, halfzachte stem, waarna ik zijn hand vastpakte. "Lerares Elementen." Ik liet zijn hand aardig snel weer los, trok de spelden uit mijn haar zodat het naar beneden viel. Het sloeg nergens op, maar met mijn haar naar beneden voelde ik me beschermder, minder kwetsbaar. Ik haalde mijn handen door mijn lange lokken, deed de spelden in mijn broekzak.
Het feit dat hij wist wat zich in mijn hoofd bevond, maakte het er alleen maar naar dat ik mijn jas van de stoel graaide, waar mijn pakje sigaretten zich in bevond. "Ik denk dat ik toch even.." Ik maakte mijn zin niet af, iets wat vaker gebeurde op een slechte dag. Mijn vingers gleden onwillekeurig over de donkerrode stof van de jas, waarna ik van mijn handen naar de man keek.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 17:25 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

Ik zag, terwijl ik wachtte op Shadows antwoord, dat er een meisje naar ons toe kwam. Ze zette haar zonnebril af, waardoor je goed kon zien dat een van haar ogen blauw was en de andere groen. 'Hey, ik ben June en ik ben nieuw hier. Kan ik misschien even met jullie praten?´ Zei ze terwijl ze aan haar rok friemelde. "hey June, ik ben Kendall" zei ik, en ik stak mijn hand naar haar uit om me voor te stellen.

How far is far

William Alexander Tyson || Leraar

Verbaasd knipperde ze een paar keer met haar ogen ,maar toen ik vertelde welke les ik haf ,leek het kwartje te vallen. "Daveney Coye Florinda," stelde ze zich dan voor ,haar stel was erg helder en zacht. Het zou een zonde zijn om die te verwoesten door het gebruik van sigaretten. "Lerares Elementen."Ze schudde kort mijn hand ,en liet die dan ook weer snel los. Ze maakte haar roodbruine haren los en liet die dan wat voor haar gezicht hangen. Haar gedachten ,vertelden me vanalles en nog wat ,maar het gene wat me echt riep was dat ze vlug weg wilde. "Sorry maak ik je bang?" vroeg is dan en kijk haar verontschuldigend aan. Het was niet echt mijn bedoeling om haar nog rottiger te laten voelen. Haar handen had ze al om haar donkerrode jas geklemd, waardoor ik zacht op mijn lip beet. "Ik denk dat ik toch even.." begon ze ,maar ze maakte haar zin zelfs niet af. Haar blik gleed van haar handen ,naar mij toe en ik glimlach zachtjes. " Ik kan je helpen als je wilt?" stel ik dan voor.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Daveney Coye Florinda - Elements

Net op het moment dat ik mijn jas aan wilde doen, vroeg hij of hij me bang maakte. Hij zei dat hij me kon helpen.
"Helpen?" echode ik verbaasd, liet onwillekeurig mijn jas weer wat zakken. Ik liet mijn blik van hem naar de deur schieten, maar keek hem uiteindelijk weer vragend aan. "Nee, je maakt me niet bang," gaf ik vervolgens antwoord op zijn vraag.
Ik wilde niet weg van hem, ik wilde naar buiten. Zo'n stinkding opsteken, m'n longen vergallen, of ik nou dit jaar of over zestig dood ging, wat maakte het uit?

(ik ga even eten)

"Do you believe monsters are born or made?"

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

June Dominique Rossi. - Academy of Guilottine.

'Hey June,' zei de jongen met blond haar. 'Ik ben Kendall.'
Ik keek hem glimlachend aan keek naar de hand die hij uitstak. Ik greep die en schudde zijn hand. Vervolgens liet ik hem los. Mijn hand laat ik even door mijn haar gaan en daarna laat ik hem langs mijn lichaam vallen. Het was raar om mee te maken dat mensen plots sociaal tegen me deden. Aangezien ik dat nooit echt had meegemaakt. Ik kijk even naar de jongen op het muurtje en glimlach.
'Mijn naam is June,' zeg ik dan. 'Maar ik heb mezelf de bijnaam Storm gegeven door mijn mutatie.'
Ik adem even diep in en concentreer me op de wind. De wolken kleuren wat witter en al snel schijnt de zon door. Ik glimlach weer.
Dan steekt er een klein briesje op die mijn haren doet opwaaien.

"Rebellion's are build on hope"

(I'm back)

"Do you believe monsters are born or made?"

William Alexander Tyson || Leraar

"Helpen?" vroeg ze me na voor de duidelijkheid en ik knikte even. Ze liet haar jas ,weer aan de stoel gangen en keek even kort richting de deur ,om dan vervolgends vragend naar mij te kijken. "Nee, je maakt me niet bang," zei ze als antwoord op mijn vraag ,wat me opluchtte . Uit haar gedachten ,hoorde ik dat ze naar buiten wilde. Eigenlijk had ik daar ook best zin in , frisse lucht deed altijd wel goed. " Zin om naar buiten te gaan ?" stelde ik dan voor met een glimlachje. Natuurlijk wist ik dat ze daar zin in had ,maar goed... "Heb je trouwens al een rondleiding gehad ,rond de school? Of naja scholen." vroeg ik haar dan.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Daveney Coye Florinda - Elements

"Zin om naar buiten te gaan?" vroeg hij. Mijn rechterwenkbrauw ging een stukje omhoog. "Waarom vraag je dat nog?" zei ik, waarna ik mijn jas aantrok om vervolgens mijn lange lokken eruit te halen. Om de één of andere reden leek ik me beter te voelen, de reden ervan was ver te zoeken. Net zoals de reden waarom ik me af en toe opeens verschrikkelijk voelde. Het was niet gek dat mijn humeur weer omsloeg, na een paar dagen van depressie. Hopelijk duurde mijn 'goede dag' een tijdje, of misschien brak het niet door en viel ik straks weer terug in die put.
"Nee, ik ben er nog niet zo lang. Nou ja, nog niet zo lang binnen." Ik glipte langs hem heen, aangezien hij nog steeds redelijk dichtbij de deur stond, duwde deze open en liep de gang op. Mijn hakken - mijn dekmantel voor mijn korte lengte - tikten op de houten vloer, weergalmde in de lege ruimte.

"Do you believe monsters are born or made?"

Eve Alma Dwellington || Guillotine.
"Ik kan water en ijs sturen." Vrijwel gelijk ontspande ik wat meer. Ze was geen bedreiging. "En wat kan jij?" Ik keek haar een paar seconden aan voor ik antwoord gaf. "Ik ben in staat om de hersenfunctie uit te schakelen die je uit gevaarlijke situaties houdt. Soms loopt dit uit de hand bij een heftige emotie, en bij kleine wezentjes als het iets minder heftig is." Ik draaide me om naar het raam. "Dat was dus een vogeltje." Ze liep naar haar koffer, en ik plofte op mijn bed neer. "Zit je al langer hier?" vroeg ze. Ik knikte. "Dit is mijn tweede jaar hier, en het bevalt me prima. Jij bent dus nieuw, neem ik aan?"

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Shadow

Kendall bleef rustig om mij heen hangen,
Het was te verwachten... We waren kamergenoten en leerde elkaar net kennen.
"Maar jij zei dat ik blij moest zijn dat ik uberhaupt familie had... Hoe zit dat dan met jou...?"
Ik kijk hem even aan waarna ik begin te lachen,
'Mijn ouders nooit gekend, opgegroeid in een weeshuis en voor de rest ben ik de enige familie die ik zelf heb'
Grijzend kijk ik hem even aan waarna ik naar het meisje kijk wat op ons af komt lopen.

Als ik merk dat Kendall er op reageert blijf ik rustig zitten,
Ze was er blijkbaar bij komen staan, en ze was nieuw...
Ik reageer niet echt op dr en rook rustig mijn sigaret.
Moesten er werkelijk zoveel mensen opeens bij zijn?
Het was een mutantenschool... maar dat betekende nog niet dat ik sociaal hoefde te zijn.
Rustig rook ik mijn sigaret op terwijl ik naar de wolken kijk die veranderen.
Wat je een gave noemt... Het weer veranderen...
Proberend een lach weg te drukken kijk ik dr even aan,
Hoe zou het zijn als ze in een werkelijk gevecht zat?
Zouden die... veranderingen... haar ook kunnen helpen?
Ik grijns even, maar haal de gedachten snel uit mijn hoofd, voordat mijn kracht het overneemt.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 18:57 ]

Kendall:

Ik keek naar Shadow en wachtte tot hij zich voor zou stellen, wat dus niet gebeurde. Ik had best medelijden met hem, hij heeft zijn familie nooit gekent, en heeft zijn hele leven in een weeshuis gezeten, en de enige familie die hij had was hij zelf... En hij leefte zelfs best vaak in zijn eigen wereld... Het was te verwachten dat hij zich niet zou voorstellen aan June, hij is erg op zichzelf, eigenlijk ben ik ook erg op mezelf, Ik heb helemaal niemand nodig, maar kom op, dit meisje kwam helemaal naar me toe om haar voor te stellen, ik kon haar toch niet negeren. "Dus je bent nieuw hier?" Vroeg ik, om het gesprek op gang te houden. Ik keek nogmaals naar Shadow, die gewoon op zin gemak zijn sigaret oprookte. En toen bedacht ik me dat ik er ook wel is een op kon steken, aangezien ik toch niks anders te doen had, behalve met het nieuwe meisje June praten. Dus ik pakte mijn pakje sigaretten uit de zak van mijn leren jack plus mijn aansteker, en steek een sigaret op, en ik wacht op Junes antwoord.

[ bericht aangepast op 9 okt 2013 - 19:29 ]

How far is far