• Oorspronkelijk is dit verhaal begonnen op Hyves, maar omdat die er helaas mee gaat stoppen, willen we hier graag verder gaan.
    Iedereen is natuurlijk vrij om mee te doen, maar we zitten dankzij Hyves' faillissement dus wel midden in het verhaal! Hopelijk hebben jullie hier begrip voor.


    Het is zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid.
    Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
    De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven.
    Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
    Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn.
    Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen. De zeemeerminnen en Rodey worden wel toegelaten, maar voor de halfwolven blijven ze vrezen. Ze zijn bang dat ze andere wezens opeten.
    Zij worden geacht om in de bossen, buiten het dorp te leven, tussen de andere, gevaarlijkere wezens. Daarom verlaat ook niemand het dorp. Behalve voor het water.
    Het dorp wordt bestuurd door een stel wijzen, die bepalen wat ze allemaal moeten doen wanneer er iets gebeurd.

    Meer uitleg en het inschrijf topic vindt je hier: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=157054

    Personages

    Bethany 'Beth' - 21 - tijgermens q]Marjannee[/q
    Enaid - 97 - ederos q]Hohenheim[/q
    Ferapyle - ? - sater q]Ensiferum[/q
    Leona - 27 - trol q]Ensiferum[/q
    Meller Wartons - 14 - mensee q]Marjannee[/q
    Michelle L'Oreal - 22 - vervloekt mens q]Ensiferum[/q
    Minkabh - +/- 47 - papegaaienotter q]Hohenheim[/q
    Peikka - 31/32/33 - follet q]Hohenheim[/q
    Russel Wartons - 22 - mensee q]Marjannee[/q
    Satyr - 21 - sater q]Ensiferum[/q
    Stimpy - 1 - eekhoorn q]RosanneB[/q
    Tari - 19 - elf q]Marjannee[/q
    Venomis - 24 - dracaena q]Ensiferum[/q
    Weather - 20 - Treeture q]Marjannee[/q

    Nieuwkomers
    Allie - 22 - zeemeermin q]Hohenheim[/q
    Athiabbe Duskfury - 20 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Baiel - 22 - nereïde q]Marjannee[/q
    Cordelia Duskfury-Grecia - 21 - zeemeermin q]RosanneB[/q
    Emily Grecia - 22 - zeemeermin q]Marjannee[/q
    Glaie - ? - nereïde q]Marjannee[/q
    Gyab Duskfury - 19 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Javelin Ash - 21 - halfwolf q]Marjannee[/q
    John ? - ? - mens q]Marjannee[/q
    Kato Duskfury - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Limany Redfinder - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Maerle - 0 - zeemeermin/nereïde q]Marjannee[/q
    Nykin Duskfury - 0 - halfwolf/meermin q]Hohenheim[/q]/[q]RosanneB[/q
    Oliver May - 24 - mendax q]Marjannee[/q
    Pagelino Duskfury - 12 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Patja Duskfury - 9 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Prahi - 29 - Syrene q]Hohenheim[/q
    Qako Duskfury - 26 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Rodey Diablo - 21 - bosduivel q]Hohenheim[/q
    Wyatt - 23 - waternimf q]Hohenheim[/q
    Yati Stormghost - 22 - halfwolf q]Hohenheim[/q
    Zipp +/- 4- bosduivel q]Hohenheim[/q

    Overig
    Jill - 22 - mendax q]RosanneB[/q


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Kato snoof met een trieste blik in zijn ogen. Als hij dat had geweten... Hij voelde zich een beetje tactloos doordat hij haar zomaar in het geluk van zijn eigen gezin had gesleept zonder zich af te vragen of ze zich daar wel goed bij zou voelen. Hij had geen idee waarom ze geen kinderen kon krijgen, maar wist dat zijn oma op een bepaalde leeftijd ook niet meer vruchtbaar was en dat ze daarom maar twee kinderen had, wat voor halfwolven vrij weinig was, omdat tweelingen ook veelvuldig voorkwamen. Alleen Coco, zijn moeder, had zeven zwangerschappen gehad en ook maar zeven kinderen gebaard.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    Cordelia keek haar verdrietig aan. 'Jeetje, wat erg. Het spijt me.' Kato schoof onrustig heen en weer, en Cordelia legde haar hand berustend op zijn kop.
    'Hoe weet je dat?' vroeg ze zachtjes. 'Als ik vragen mag,' voegde ze er vlug aan toe.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    ‘Ik – eh – ik ben onvruchtbaar. Ik heb een zeldzame ziekte en onvruchtbaarheid is een van de gevolgen.’
    Het was niet waar, want ze kon wel kinderen krijgen als ze wilde. Ze kon echter moeilijk zeggen dat ze in een monster veranderde zodra ze in aanraking met water kwam en daarbij het gevaar liep iedereen – en dus ook haar eigen kinderen – te vermoorden. Dat risico zou ze nooit nemen.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cordelia hapte naar adem. 'O, wat vreselijk!' Ze durfde niet verder te vragen over wat voor ziekte het was. 'Dat vind ik heel erg voor je.' Ze keek Michelle spijtig aan.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Michelle haalde haar schouders op. ‘Ik weet het al een tijdje en meestal kan ik er wel goed mee omgaan. Ik vind kinderen super leuk en ben blij dat ik deze kleine knuffel in mijn handen kan houden, al drukt het besef wel zwaar op me neer dat het altijd andermans kinderen zullen zijn die ik in mijn armen houd.’


    Every villain is a hero in his own mind.

    Venomis weekte net zolang in bad totdat alle bloedsporen onder haar nagels waren verdwenen en stapte toen uit de badkuip. Ze tastte naar een handdoek. Ze vond het nog steeds vreemd om een doek te gebruiken om zich af te drogen, maar de nattigheid verdween hier niet zo snel als in de open lucht. Ze hing de handdoek op, zette een raam open en glimlachte tevreden toen haar huid beroerd werd door een zacht briesje, zodat ze zich iets minder opgesloten voelde. Ze stapelde twee kussens op en zakte op het bed neer, waarna ze een boek open sloeg dat ze mee had genomen uit de bibliotheek, zodat ze zich een beetje kon inlezen over ziekten die nereides vaak teisterden.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cordelia vond dat ze er heel goed mee om ging. Zij zou geen leven hebben als ze geen kinderen had kunnen krijgen. Het was altijd al,haar grote wens geweest om een kind te krijgen en Kato had haar wens vervuld.
    'Je mag altijd langs komen als je onze kleintjes wilt zien,' zei ze.

    [ bericht aangepast op 16 dec 2013 - 19:24 ]


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Zwijgend volgde Emily Limany naar haar huisje. Limany zette haar op een stoel neer en gaf haar een glas water. Ze ging zelf tegenover Emily zitten en keek haar aan. Emily wist dat ze wachtte tot zij zou gaan praten, maar Emily moest eerst even tot rust komen voordat ze kon beginnen met praten. Ze wist ook niet of ze wilde praten, nu ze had besloten om het weer zelf op te pakken, maar ze wist tegelijk ook dat Limany zich ook zorgen om haar maakte en daarom duurde het een paar minuten voordat ze zichzelf ertoe te zetten om uit te leggen wat haar dwars zat.
    'Ik weet niet waar ik moet beginnen,' zei ze zacht.


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

    'Wat dacht je ervan om eerst maar eens te vertellen waarom je huilt?'
    Om haar wat ruimte te geven stond Limany weer op om haar boodschappen op te ruimen en thee te maken. Ze rommelde wat in het huisje, terwijl ze met haar gedachte n bij Emily bleef.

    ~ ~

    Rodey slenterde een tijdje door het dorp, zonder iemand op te zoeken of aan te spreken. Hij dacht niet dat het veel zin zou hebben om zijn hart te luchten. Hij kon niemand bedenken die zijn woorden werkelijk interessant zou vinden en hij was een beetje bang voor Venomis' reactie als hij het haar eerlijk zou vertellen. Hij moest er nog even over na denken of hij dat ook werkelijk zou doen. Hij wilde haar niet tot last zijn of sentimenteel overkomen. Rodey had niet het idee dat ze dat erg op prijs zou stellen al zou het haar ook goed kunnen doen. Ze was zo eenzaam geweest, de wetenschap dat iemand haar vertrouwde en haar woorden waardeerde zou haar vanbinnen misschien wat kunnen verwarmen. Het had Rodey in ieder geval wel verwarmd toen hij zijn eerste maanden op het Instituut doorbracht en er wezens waren die wel bevriend met hem wilden worden.
    Toch wilde hij haar niet storen. Kato kon hij niet opzoeken en Emily had hem zojuist weggestuurd. Hij maakte nog een ommetje en slaakte een zucht. Hij had geen zin om in zijn beklemmende hotelkamer te gaan zitten, ook al werd het langzaam donker. Hij klom in een boom en staarde over de huizen en het dorpsplein naar de horizon, vastbesloten geen gedachten meer toe te laten in zijn hoofd tot hij alles op een rijtje had.


    Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

    'Dat is lief,' vond Michelle. Ze moest nog ontdekken hoe dat zou gaan. Misschien dat ze steeds opnieuw verdrietig zou worden, maar het was ook mogelijk dat ze het juist een plekje kon geven.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Cordelia glimlachte bemoedigend en toen Michelle weer naar Liae keek, aaide Cordelia Kato even over zijn mooie kop. Nu ze dit had gehoord werd ze zich opnieuw weer even bewust hoe gezegend ze was met haar gezin.
    'Hebben jullie veel kinderboeken in de bieb?' vroeg ze nieuwsgierig.


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    Michelle schudde haar hoofd. 'Nee, we hebben bijna alleen maar informatieve boeken.' Ze dacht even na. 'Al heb we wel een paar sprookjesbundels.'


    Every villain is a hero in his own mind.

    'O, wat jammer,' vond Cordelia. 'Al zijn sprookjes voor Nykin misschien ook wel leuk. Ik kom wel een keertje langs.'


    You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

    'Leuk,' glimlachte ze.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Emily ging met haar hand naar haar gezicht en die was inderdaad plakkerig van haar tranen. Ze had niet doorgehad dat ze huilde. Ze maande zichzelf kalm in de tijd dat Limany bezig was en toen zij weer was gaan zitten, haalde ze adem. 'Rodey wist dat John leefde, maar hij heeft niets gezegd. Wist je al dat hij John bij Venomis heeft afgeleverd? Maar dat is nog wel te begrijpen, want hij zit in dezelfde situatie als ik. Venomis wil dat ik Ariana of Baiel aan haar uitlever en als ik dat niet doe, dan weet ze iedereen te vinden.'


    If you want the rainbow, you gotta put up with the rain