The Corvin Castle Stories - Speeltopics

The Corvin Castle Stories speelt zich af in het land Walachije (hedendaags Romenie) in 1474. Het verhaal begint met Kerst, wat in het dorp groots gevierd wordt, net zoals in het Corvin Kasteel. De hertog is Ivan Corvin, hier woont hij met zijn vrouw, twee kinderen (zoon en dochter), bastaardzoon en alle mensen in dienst.
Het familiewapen van de familie Corvin

De grote rode draad waar ik zelf aan dacht (suggesties mogelijk) om te zorgen dat de dorpelingen in opstand komen. Ivan laat de dorpsbewoners veel belasting betalen en de oudste zonen moeten als ze 20 - uitzonderingen zijn er natuurlijk maar met toestemming van de hertog - zijn het leger in, het is ook zo dat de hertog zijn eigen zoon in het kasteel laat verblijven, wat voor nog meer boosheid zorgt naar de hertog toe. Dit zorgt voor veel rumoer in het dorp, gezien ze bang zijn dat ze hun zonen nooit meer zullen terug zien. Plus het feit dat het al lang gevroren en gesneeuwd heeft, waardoor grote delen van de boerenlanden onder een dikke pak sneeuw liggen. Mensen sterven van de honger en in het kasteel genieten ze van het beste eten in de omstreeks.

Ook in het kasteel is niet alles goed, de hertog heeft recent zijn bastaard zoon laten komen inwonen. De bastaardzoon is bezig zijn vader in te palmen om het wettig te verklaren en zodoende kan hij hertog worden als zijn vader overleed. Maar hoever zal de bastaard gaan zodat hij wettig verklaard wordt?

Er is ook corruptie, de kerk en de ministers proberen zoveel macht te krijgen als ze kunnen door achter de rug om van de koning pakten te sluiten en deals te maken om zo hun hachje te redden of zo macht bij te krijgen.
En wat speelt er zich allemaal in de kerk nog meer af?


Regels:


Meedoen? Kijk rechtsboven in voor het rollentopic!

Karakterlijst:
Adel in Kasteel:
Ivan Corvin, hertog - 1,7 Unox22
Ileana Walter - Corvin - 1,8 Scoresby
Andreas Maldovan, bastaard - WenseKronik
Ellis Samantha Corvin, Dochter van de hertog - Lorum
Mihaita Ivan Cyprian Corvin, Zoon van de hertog - LyraPhoenix
Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita - tubbietoost

Middel/lage adel:
Roquan Rochir Elmenda, Ridder - Erebor
Isolde Hedwig van Henegouwen, hofdame Ellis - WenseKronik
Sybil Eleanor Golding, hofdame hertogin - Margotanne
Fye - Venomis
Agorax Saxton, wachter - 1,6 DelanoDKM

Personeel Kasteel:
Ulrich Rolfe, kok - WenseKronik
Ariana de Biville, kamermeisje - Tubbietoost

Dorpelingen:
Ludovico, bisschop - OakenshieId
Murtagh, huurmoordenaar (kerk) - OakenshieId
Katharina Preot, kardinaal Mazariunus dochter - WenseKronik
Thargor Vuurgeboren, Smid - Thargor
Avery Underhill, Molennaars dochter - BarnOwl
Vasilico Underhill, Molenaars zoon - BarnOwl
Sorin Buxton, boer - Scoresby

Extra:
Serena Azzurra Rossini a.k.a ileana BarnOwl
Blink, muzikant - LyraPhoenix

Heel veel schrijf en lees plezier!

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 10:53 ]

praattopic

Zie zo het praattopic

Mihaita Ivan Cyprian Corvin//Zoon van de hertog
Stapvoets reed Mihaita door de straten richting het kasteel. Zachtjes konken de hoeven over de stenen richting het kasteel en de poorten kwamen dichterbij. Iest was er gaande op het binnenplein en Mihaita spoorde zijn paard aan om erachter te komen wat er gebeurd was.
Mihaita trok aan de teugels om zijn paard tot stiltstand te brengen en steeg vluchtg af, liep voorzichtig over de gladde stenen naar waar de mensen van het hof op afstand stonden toe te kijken. Mihaita hoorde iemand om hulp schreeuwen en dat was alles voor hem om tussenbeide te komen.
Mihaita kwam dichterbij en zijn maag begon ineens om te keren toen hij het bloed eromheen zag, draaide zich om en zocht naar iemand van het kasteel die hem kon vertellen wat er gebeurd was.

---

Vampire + Servant = Servamp

[ Als het niet goed is moet je het zeggen LyraPhoenix want dan pas ik het aan]

Andreas Maldovan, bastaard

Andreas kwam hollend naar beneden, gleed bijna uit over de steile torentrap en kwam het binnenhof op waar al een paar mensen zich verzameld hadden. Hij duwde bediendes aan de kant en knielde naast zijn vriend neer.
'Moge god zijn ziel hebben,' sprak hij snel. Hij keek naar zijn halfbroer die er niet al te best uitzag. Achter zich hoorde hij geroezemoes van bediendes en andere mensen die toevallig in de buurt waren. 'Kan iemand dit tragische bericht sturen naar zijn familie?' Vroeg Andreas met een strak gezicht. 'Jij,' hij wees naar een page. 'Ga opzoek naar heer Oldichhuvel, dat is zijn oom. Die moet hier ergens zijn.' Andreas vloekte nog even een paar keer, toen er uiteindelijk iemand durfde te vragen wat er gebeurd was. Andreas schudde zijn hoofd en ging erbij zitten, zijn broer was op een veilige afstand gaan staan en kwam - met een grote bocht om Roderik heen - naar hem toe.
'Wat is er gebeurd? Ik hoorde iemand om hulp schreeuwen.' Andreas keek zijn halfbroer aan.
'Je kent Roderik,' Zijn halfbroer knikte, 'en je weet dat hij aardig wat drinkt,' weer knikte Mihaita instemmend, Andreas zuchtte diep en beet op zijn onderlip. 'Nou hij dacht dat hij wel even in het raamkozijn kon staan, dat het lot hem niet kon tarten gezien het kerst was. Blijkbaar had God een andere wil voor hem,' Andreas schudde zijn hoofd. 'Wat vreselijk zo met kerst!'

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 19:12 ]

Rosalie Smith, bakster:

Na een tijdje heerlijk in het dorp te hebben gelopen, kwam ze weer bij haar bakkerij aan. Ze wist al van te voren, als ze terug was dat de broden nu helemaal klaar waren. Ze had het gelukkig al wat minder koud, maar ze had wel kleine rode wangetjes gekregen door de kou. Ze liep naar binnen, waardoor de warmte haar vriendelijk groette. 'Rosalie, kind. De broden zijn klaar' zei moeder glimlachend. Rosalie glimlachte nu en hing haar wollen stevige cape aan de kapstok van hout. Ze legde haar muisje op het vensterbank, waardoor hij aan het snuffelen was en Rosalie liep naar de oven. Ze haalde de laatste lading eruit. Nu kon de bakkerij eindelijk weer open. Haar moeder en zij legden alle broden keurig op hun plaatst, waar iedereen makkelijk bij kon. Vervolgens deed Rosalie de zware deuren open en zag ze meteen de hertog. Ze slikte even en ze boog meteen. 'Hertog, wat een aangename genoegen' zei Rosalie eerbiedig, natuurlijk moest ze dat wel zeggen. Ze hoopte eerlijk gezegd niet op meer belasting. 'Mijn heer, misschien heb ik het mis maar, waarom bent u hier?' vroeg ze vervolgens aan hem. 'De broden zijn al gisteravond naar uw kasteel gebracht' zegt ze vervolgens en keek hem aan. Haar moeder stond meteen naast haar en boog ook voor de hertog. 'Wat een eer om u hier te zien' zei haar moeder plechtig. Rosalie kon nog herinneren dat zij en haar moeder nog gisteren laat de broden hadden afgeleverd aan de kok. 'Of wilt u wat meer brood hebben' zegt Rosalie verder en keek hem vragend aan.

---

One Who Travels A Higher Path.

Ivan Corvin, de hertog

Ivan klopte het sneeuw van zijn kleren en stapte naar binnen voordat hij antwoord gaf.
'Precies,' sprak hij, 'Ik zou graag wat meer broden hebben. Het lijkt mij dat kerst een tijd is van vrijgevigheid, waarop niemand honger mag lijden. Later deze dag komen zakenlieden en andere hertogen, zij moeten kunnen spreken van mijn rijkdom en vrijgevigheid. Daarom koop ik al jullie broden, bestellingen van andere mensen gelasten jullie maar af. Ik wil alle broden die jullie hebben, dan kan ik ze vanmiddag uitdelen aan de armen, opdat ook zij een fijne kerst hebben.'

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 15:04 ]

Rosalie Smith, bakster:

Rosalie hoorde de hertog aan, wat hij zei verbaasde haar. Zo was hij nooit, maar misschien wou hij wel veranderen? Haar moeder glimlachte meteen na zijn woorden. 'We zijn vereerd' zei haar moeder meteen. 'Tuurlijk, vind u het goed, als wij het strakjes brengen?' vroeg Rosalie nu. 'Dan kunnen we met de kar alles aan de kok geven.' zei Rosalie vervolgens. 'U bent net op tijd, alles is al verst gebakken' zei haar moeder vervolgens. 'De rekening brengen we wel naar u zelf' zei Rosalie, als dit waar was konden ze hier heel veel geld verdienen. Dan konden ze weer goed leven, wat haar vader altijd had gewild. Rosalie kon daarna toch wel weer aan de slag, dat andere mensen ook wel wat brood hadden. Natuurlijk zou ze nog wat meer brood maken.

---

One Who Travels A Higher Path.

Ivan Corvin, de hertog

'Goed. Dat is dan geregeld. Als je mij de rekening dan persoonlijk zou willen komen brengen, bakkersdochter?'
Ivan keek het meisje aan, en trok toen zijn mantel steviger om hem heen.
'En kom niet te laat. Ik wil het brood hebben voor de klok twaalf slaat. Ik wil eten uitdelen voordat iemand anders dat doet, ik zal mijn barmhartigheid laten blijken.'
Hij draaide zich weer om. 'Komt dat goed, bakkersdochter?'

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 16:18 ]

Rosalie Smith, bakster:

Rosalie hoorde de hertog weer aan en ze boog nog een keer. 'Dat komt goed, mijn heer' zei Rosalie eerbiedig. Ze verbaasde er weer over dat hij zo vrijgevig was, maar misschien om de andere hertoginnen en hertogen te laten zien dat hij vrijgevig was, terwijl dat niet zo is. 'U krijgt het voor klok twaalf slaat, mijn heer. Alles komt goed' zei Rosalie nu gemeend en keek hem aan. Haar moeder liep snel weg om alvast de kar te halen. 'Ik zal persoonlijk naar uw toekomen voor de rekening en om te zeggen, dat u uw brood heeft' deelt Rosalie mee. Ze boog nog een keer en vluchtte meteen naar achteren om alles klaar te maken. Ergens was ze wel vereerd dat hij haar brood wou, maar ze snapte niet waarom hij zoveel belasting wou. De mensen hier hadden het al moeilijk genoeg en hij wou meer geld? Dat kon gewoon niet. Haar moeder en Rosalie laden toch voorzichtig, maar snel de broden in de kar. De hertog was verdwenen, waardoor Rosalie verse lucht kon binnen laten. Hij was toch een gezag man, maar hij was geen leider. Meteen verbande ze die gedachtegang. Het kwam allemaal wel goed.

---

One Who Travels A Higher Path.

Ivan Corvin, de hertog

Ivan liep tevreden terug door de sneeuw, diepe afdrukken van zijn laarzen achterlatend. Met dat brood zou hij zeker vrijgevig lijken, de hertogen zouden ervan opkijken, en de arme bevolking zou verheugd zijn en ze zouden hem weer de hemel in prijzen. Het enige wat vandaag nog miste was een bard, een minstreel. Hij had er nu spijt van dat hij zijn oude minstreel had laten onthoofden, maar hij had niet anders gekund. De man had kwaad over hem gesproken en dat kon hij natuurlijk niet toelaten. Met stevige passen liep hij terug naar het kasteel, maar toen hij de binnenplaats bereikte zag hij dat iedereen van zijn post was afgeweken en in paniek door elkaar riep.
Hij hief zijn stem : 'Wat is hier aan de hand?'

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 16:27 ]

Mihaita Ivan Cyprian Corvin
Mihaita zag in zijn ooghoek hoe zijn halfbroer de toren uit kwam rennen en bij het lichaam op de grond knielde. Hij was ergens mee in gesprek. Mihaita liep met een wijde boog om het lichaam heen en ging bij zijn halfbroer staan. 'Wat is er gebeurd? Ik hoorde iemand schreeuwen.' Adreas keek hem aan.
'Je kent Roderick,' Mihaita knikte dat hij hem ooit wel eens gezien had. 'En je weet dat hij aardig wat drinkt,' zei Andreas vervolgens, waarbij Mihaita nog eens knikte.
'Nou hij dacht dat hij wel even in het raamkozijn kon staan, dat het lot hem niet kon tarten gezien het kerst was. Blijkbaar had God een andere wil voor hem,' Andreas schudde zijn hoofd. Mihaita keek nog eens naar het lichaam dat voorzichtig verplaatst werd. 'Wat vreselijk zo met kerst.' Zijn broer had wel gelijk. Dit zou een vreselijke kerst worden, zelfs voor zijn ouders. 'We moeten het vader vertellen,' sprak Mihaita om de stilte te verbreken.

---

Vampire + Servant = Servamp

Ivan Corvin, de hertog

Ivan baande zich een weg door de mensen heen en zag zijn zonen knielen bij een lijk.
'Wat is er gebeurd?'

Sybil Eleanor Golding

Sybil was net in gesprek geraakt met wat reizigers - iets wat ze graag deed, omdat ze zo nieuwsgierig was naar de rest van de wereld -, toen ze werd opgeschrikt door een schreeuw en wat tumult op het binnenhof, dat aan de grote zaal grenste. Ze bedankte de reizigers snel voor hun verhalen en rende toen naar de binnenplaats. Als er ergens in het kasteel paniek, opschudding of oproer was, kon je er zeker van zijn dat Sybil snel ter plaatse was.
Ze ging bij een groepje mensen aan de voet van de toren staan. Ze wilde net vragen wat er was gebeurd, toen ze zag dat ze zich om het verwrongen lichaam van een jongeman hadden verzameld. 'Oh,' snakte ze naar adem.

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Andreas Maldovan, bastaard


Andreas keek op toen hij een herkenbare stem over het binnenhof hoorde bulderen. Zijn vader had zich door de me.igte gewurmd.
'Vader, Roderik Umstätten, het was een ongeluk.' Andreas keek naar de grond en toen naar het levenloze lichaam van Roderik. 'Ik heb een page al naar zijn oom laten zoeken om hem in te lichten over dit ingelukkige voorval.' Andreas keek hoopvol naar zijn vader, hopend op een compliment over zijn handelen terwijl hij emotioneel zou zijn. Dit gaf goede leiderschap aan en hopelijk zou zijn vader het erkennen.

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 19:12 ]

Ivan Corvin, de hertog

'Je lichtte zijn familie in terwijl het hier een puinhoop is? Ben je soms vergeten welke dag het is, Andreas? Wie hier vandaag komen?'
Hij draaide zich met een ruk om.
'Niets bijzonders te zien! Ga allemaal terug naar waar je mee bezig af, en ruim dit lijk op. Haal water en schrob de stenen tot ze weer schoon zijn! Ik wil niet dat deze dag bevlekt wordt door het bloed van een dronkelap.'
De menigte week meteen uiteen en verdween weer in de gangen van het kasteel, slechts een enkeling bleef op de binnenplaats, en Ivan draaide zich weer terug naar Andreas.
'Laat dit soort dingen voortaan aan je broer over. Hij weet beter hoe hij moet handelen, en nu naar binnen, maak je klaar voor vanavond. Controleer de versieringen.'

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 18:37 ]

Andreas Maldovan, bastaard


Andreas keek boos naar zijn broer,
'Het spijt mij vader,' Bracht Andreas maar moeilijk uit, 'Ik dacht dat-'
'Zie je, dat is het probleem, je dacht. Voortaan zoals ik net al zei neem je eerst het door met je broer.' Daarmee liet zijn vader het, gaf zijn jongere zoon een schouderklopje gezien hij nog steeds een beetje bleek zag en verliet de binnenplaats.

[ bericht aangepast op 27 dec 2013 - 19:46 ]