The Corvin Castle Stories - Speeltopics

The Corvin Castle Stories speelt zich af in het land Walachije (hedendaags Romenie) in 1474. Het verhaal begint met Kerst, wat in het dorp groots gevierd wordt, net zoals in het Corvin Kasteel. De hertog is Ivan Corvin, hier woont hij met zijn vrouw, twee kinderen (zoon en dochter), bastaardzoon en alle mensen in dienst.
Het familiewapen van de familie Corvin

De grote rode draad waar ik zelf aan dacht (suggesties mogelijk) om te zorgen dat de dorpelingen in opstand komen. Ivan laat de dorpsbewoners veel belasting betalen en de oudste zonen moeten als ze 20 - uitzonderingen zijn er natuurlijk maar met toestemming van de hertog - zijn het leger in, het is ook zo dat de hertog zijn eigen zoon in het kasteel laat verblijven, wat voor nog meer boosheid zorgt naar de hertog toe. Dit zorgt voor veel rumoer in het dorp, gezien ze bang zijn dat ze hun zonen nooit meer zullen terug zien. Plus het feit dat het al lang gevroren en gesneeuwd heeft, waardoor grote delen van de boerenlanden onder een dikke pak sneeuw liggen. Mensen sterven van de honger en in het kasteel genieten ze van het beste eten in de omstreeks.

Ook in het kasteel is niet alles goed, de hertog heeft recent zijn bastaard zoon laten komen inwonen. De bastaardzoon is bezig zijn vader in te palmen om het wettig te verklaren en zodoende kan hij hertog worden als zijn vader overleed. Maar hoever zal de bastaard gaan zodat hij wettig verklaard wordt?

Er is ook corruptie, de kerk en de ministers proberen zoveel macht te krijgen als ze kunnen door achter de rug om van de koning pakten te sluiten en deals te maken om zo hun hachje te redden of zo macht bij te krijgen.
En wat speelt er zich allemaal in de kerk nog meer af?


Regels:


Meedoen? Kijk rechtsboven in voor het rollentopic!

Karakterlijst:
Adel in Kasteel:
Ivan Corvin, hertog - 1,7 Unox22
Ileana Walter - Corvin - 1,8 Scoresby
Andreas Maldovan, bastaard - WenseKronik
Ellis Samantha Corvin, Dochter van de hertog - Lorum
Mihaita Ivan Cyprian Corvin, Zoon van de hertog - LyraPhoenix
Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita - tubbietoost

Middel/lage adel:
Roquan Rochir Elmenda, Ridder - Erebor
Isolde Hedwig van Henegouwen, hofdame Ellis - WenseKronik
Sybil Eleanor Golding, hofdame hertogin - Margotanne
Fye - Venomis
Agorax Saxton, wachter - 1,6 DelanoDKM

Personeel Kasteel:
Ulrich Rolfe, kok - WenseKronik
Ariana de Biville, kamermeisje - Tubbietoost

Dorpelingen:
Ludovico, bisschop - OakenshieId
Murtagh, huurmoordenaar (kerk) - OakenshieId
Katharina Preot, kardinaal Mazariunus dochter - WenseKronik
Thargor Vuurgeboren, Smid - Thargor
Avery Underhill, Molennaars dochter - BarnOwl
Vasilico Underhill, Molenaars zoon - BarnOwl
Sorin Buxton, boer - Scoresby

Extra:
Serena Azzurra Rossini a.k.a ileana BarnOwl
Blink, muzikant - LyraPhoenix

Heel veel schrijf en lees plezier!

[ bericht aangepast op 27 feb 2014 - 10:53 ]

Venomis schreef:
Kies gewoon een vd bovenstaande srukjes en schrijf ze daarheen...

Hohenheim schreef:
(...)

Juist, beetje eigen initatief (: ow en voor Serena meestal gaan reizigers naar een herberg of klooster voor onderdak, het lijkt mij een beetje raar dat ze zomaar naar het kasteel gaat. En weet niet of de wachters haar binnen laten. Want die staan heus wel bij de poort...

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 16:12 ]

LyraPhoenix schreef:
(...)

Die is in het dorp, laat hem wel naar het kasteel komen.

ik verander zo dit stukje in een stukje tekst.

Ja, is goed!

---

One Who Travels A Higher Path.

Ze gaat dan ook kijken of ze ergens stiekem naarbinnen kan sluipen en ze heeft verder geen geld om een herberg te betalen

En ze wilt niet onder de vele mensen zijn

BarnOwl schreef:
En ze wilt niet onder de vele mensen zijn

Dan moet je vooral stiekem naar een kasteel gaan -.-

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Weet ik ook wel hoor ze gaat er alleen vlakbij kijken en kijken of het nu druk is. Ik was zwz van plan om haar er niet echt in te laten gaan. En dat ze niet met drukte.te.maken.wilt hebben dat bedacht ik me net pas

BarnOwl schreef:
Weet ik ook wel hoor ze gaat er alleen vlakbij kijken en kijken of het nu druk is. Ik was zwz van plan om haar er niet echt in te laten gaan. En dat ze niet met drukte.te.maken.wilt hebben dat bedacht ik me net pas

Maar ze kan toch zelf wel bedenken dat het druk is in een kasteel? Daar hoef je toch niet voor te kijken? Ze mag er nota bene niet eens in, dus het is alleen maar gevaarlijk.

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:46 ]

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Dat is waar ja maar ben verder ook.gwn inspiloos weet anders niet waar ik heen moet omer zonder geld te laten schuilen en ik vind het soms lastig.om.naar twee personages toe.te gaan die al ver in gesprek.zijn. en ik moet zwz nog even lezen waar iedereen.is

BarnOwl schreef:
Dat is waar ja maar ben verder ook.gwn inspiloos weet anders niet waar ik heen moet omer zonder geld te laten schuilen en ik vind het soms lastig.om.naar twee personages toe.te gaan die al ver in gesprek.zijn. en ik moet zwz nog even lezen waar iedereen.is

Nou, dan doe je dat toch eerst?
Ze kan toch ook aan een random iemand onderdak vragen? Of dat ze werkt in ruil voor een slaapplaats?

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Morgaine Coastillon, Verloofde van de Mihaita
Nadat Mahaita zijn kamer was ingelopen had Morgaine geen idee wat ze moest gaan doen. Ze vroeg zich af wat Andreas aan het doen was,, ze vroeg zich af waar hij uit hing, en liep naar zijn kamer. Ze vond Andreas altijd een gezellig persoon om mee te kletsen. Hij was een van de enige mensen in dit kasteel wiens gezelschap ze kon waarderen. Bij een voorbijkomende spiegel bekeek ze zichzelf. Ze zag er goed uit, besloot ze zelf. Ze liep verder naar de kamer van Andreas en klopte op de deur.

---

The thing you do mean something to people -Ncis

(Shit ik had niet door dat dat stukje over de herberg uit de geschiedenis kwam het volgende is dus waarschijnlijk niet van toepassing maar ik vond het jammer om te deleten




Thargor Vuurgeboren - Smid

Thargor had zijn smederij die net buiten het dorp lag verlaten om wat de gaan drinken in de herberg toen hij een rode gloed voor zich zag afsteken tegen het avondschemer. Hij rende zo hard als zijn oude benen hem konden dragen naar het dorp waar hij zag dat de herberg in de brand stond met een een kleine menigte er omheen die het vuur probeerde te blussen. Met één blik over de situatie stelde Thargor vast dat de herberg niet te reden viel en schreeuwde naar de mensen; "Vergeet de herberg en houd de omringende huizen nat, is er iemand binnen?" Niemand had de waard of zijn vrouw het gebouw zien verlaten, met dit in gedachten stormde hij de herberg in.

Thargor kwam al jaren enkele dagen per week bij de herberg om die uren later weer zwalkend te verlaten, hoewel hij het merendeel van zijn consumpties kon betalen had Thargor ook een schuld opgebouwd bij de waard maar hier sprak de waard nooit over omdat hij Thargor naast een vaste klant ook als vriend was gaan beschouwen, een gevoel dat wederzijds was. Dit was dan ook de reden dat hij zijn leven waagde door zich in de brandende herberg te begeven. Als nakomeling van een lange lijn van smeden kende Thargor geen angst voor hitte of vuur maar hij wist dat hij in vuur net zo goed de dood kon vinden als iedere andere sterveling.

Stappend over brandende balken baande hij zich naar de gelagkamer waar hij de met steekwonden gevulde lichamen van de waard en zijn vrouw vond, toen hij zich omdraaide om zich uit de voeten te maken zag hij het lichaam van hun zoon met een hoofdwond op de vloer liggen en knielde daarbij neer. Agoraxs gezicht was bedekt met bloed en zweet dat flonkerde in het licht van het vuur maar hij ademde nog. Op dat moment stortte een deel van de herberg in waardoor de ruimte zich vulde met rook en het vuur door de luchtverplaatsing intenser begon te branden. Thargor greep twee bierkroezen van tafel en gooide zowel zijn eigen als Agoraxs gezicht nat, worp de jongen vervolgens over zijn schouders en maakte blind zijn weg naar de uitgang. Kuchend en kokhalzend kwam hij buiten en liet Agorax op het gras buiten het bereik van de brandende herberg vallen voordat hij zelf door zijn knieën zakte. Zijn kleren waren voor een deel verbrand, zijn baard bijna compleet weggeschroeid een zijn lichaam (exclusief zijn hoofd) gemerkt door brandwonden maar hij had het overleeft wat over de twee binnen niet te zeggen viel. In ieder geval zouden zij op een waardige manier hun weg naar het hiernamaals vinden wegens het verlaten van deze wereld in vuur in plaats van in een kist in de koude grond.

en dan nu het deel dat zich wel in de "huidige" tijd afspeelt; )

Thargor Vuurgeboren - Smid

Vonken spatte van het roodgloeiende voorwerp dat langzaam op een bijlkop begon te lijken terwijl het meerdere malen geraakt werd door door Thargors hamer. Het was heet in de smederij en het zweet droop langs zijn voorhoofd maar hij hield van de hitte. In gedachten pakte hij met een tang de bijlkop op en verhitte die opnieuw in het vuur. Het nieuws over de dood van Roderik was als een lopend vuurtje door het dorp gegaan, zelfs Thargor die even buiten het dorp woonde had er van een klant van gehoord. Hij betreurde de dood niet al had hij het de jongen niet toegewenst, hij had meerdere malen met Roderik gesproken in de taverne. Toen Thargor hem ooit gevraagd had waarom iemand van adel zich tussen het gewone volk in het dorp mengde had hij geantwoord dat hij zowel het bier als de wijn in het kasteel niet de drinken vond terwijl de door de barman gestookte mede voor hem net zo goddelijk smaakte als de pruim van een maagd. Roderik was die avond vanwege het banket niet in de taverne geweest dus Thargor twijfelde aan het feit dat de jongen dronken was geweest op het moment van de val. Terwijl de bijlkop na verdere bewerking sissend naar de bodem van een bak met water zonk herinnerde hij zich dat Roderik aan het einde van de avond weleens gesproken had over sinistere zaken waarmee de bastaard zoon zich bezig hield, gevaarlijke informatie die Thargor maar beter voor zich kon houden. Één ding wist hij zeker, hij vond al die adellijke jongetjes vervelende ventjes.

Thargor Leuk stukje (:

BarnOwl schreef:
Dat is waar ja maar ben verder ook.gwn inspiloos weet anders niet waar ik heen moet omer zonder geld te laten schuilen en ik vind het soms lastig.om.naar twee personages toe.te gaan die al ver in gesprek.zijn. en ik moet zwz nog even lezen waar iedereen.is

Bespreek diet anders in het praattopic heb er niets voor niets eentje aangemaakt (:



Katharina kreeg bericht, in een mooi handschrift stond Kardinaal Mazariunus Preot, snel opende ze de brief, las hem door en gaf een gilletje van geluk. Haar verloofde - Dario Antonus van Aragon - zou haar binnenkort bezoeken. Ze had wel eens kennis met Dario gemaakt, maar elk contact was via lange brieven die ze naar elkaar schreven en portretten die gemaakt werden. Helaas voor Katharina gingen alle brieven langs haar vader dus wist ze nooit wat er uit de brieven gehaald werd.

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 17:03 ]

Serena azzurra rossini
Serena had besloten om voor een tijdje in deze dorp te blijven, ze zocht dan ook een huis om te werken voor een tijdje een bakkerij, herberg of wat dan ook als de mensen haar maar niet konden herkennen dat ze een dochter is van de hertog ergens in italie ze stopte even bij de smidse ze zouden vast geen vrouwelijke hul.willen maar serena vond het altijd interresant
Om te kijken hoe ze zulke dingen maken, oke ze had nooit echt goed kunnen kijken.

Fye

‘Nou, dan ga ik ook geen poging doen,’ grinnikte ze en ze nam plaats op de sprei van Sybils bed. ‘Welke ophef heb ik gemist?’

Ludovico

Met twee mannen keerde Ludovico terug naar het klooster. Hij gebood hen in een hoek te gaan staan en riep een van zijn leerlingen en droeg hem op om een wierookkaars te ontsteken.
De mannen keken hem angstig aan, alsof de vloek die ze over zich hadden uitgeroepen meteen zijn tol zou eisen.
Een andere monnik haalde een kom met wijwater, waarmee Ludovico de mannen besprenkelde, terwijl hij Latijnse zinnen zong. Hij dwong de duivel de lichamen te verlaten en geen van zijn verderfelijk invloed achter kunt laten.
Zodra zijn zin voltooid was, viel er een abrupte stilte.
‘Jullie kunnen gaan.’
Zonder op reactie te wachten liep hij naar zijn kantoor toe, waar hij in een riante stoel neerzakte en de bouwplaat van zijn ideale kerk tevoorschijn haalde. Vanavond zou hij zijn wens aan de koning opdringen, tijdens de viering van hun Messias.

Murtagh
Murtagh zat in de kloostertuin. Hij kwam liever in de bossen, maar hij hield zijn opdrachtgever graag in de gaten. Hij vertrouwde die kerklui niet, maar ze betaalden hem goed. Althans, dat beloofde ze hem. Hij deed nog niet lang zaken met hen en zijn eerste opdracht liet nog steeds op zich wachten, maar hij wilde zich er eerst van verzekeren dat ze hem geen loer probeerden te draaien en hem voor het gerecht zouden slepen.

[ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 21:11 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agorax dacht na over zijn prooi. De wolf is een roofdier, een beest waarop hij nog nooit gejaagd heeft. Hij moest dus zijn technieken en strategie gaan aanpassen. Wellicht kan hij een kip gebruiken om het beest te lokken. Hij ging terug naar de keuken en vroeg aan Ulrich of hij een kip mocht gebruiken om een val te zetten voor het beest.

---

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan