[Speeltopic 20] Harry Potter and the Goblet of Fire - Speeltopics

Een nieuw jaar op Zweinstein breekt aan. De tovenaars en heksen keren terug naar Zweinstein, waar weer heel veel te beleven is. Zoals, Het Toverschooltoernooi. Er doen 3 verschillende scholen mee aan het Toverschool toernooi, de leerlingen van een bepaalde school gooien een briefje met hun naam erop geschreven in de Vuurbeker. Die kiest dan de namen. En natuurlijk, de nieuwe Zwerkbal try-outs, niet iedereen kan natuurlijk in het team zitten. De tovenaars en heksen leren weer nieuwe dingen die ze later weer kunnen gebruiken. Het zal je niet te makkelijk afgaan, er zit natuurlijk wel een maar aan het verhaal. Want als je de beker jouw naam gekozen heeft kom je er niet meer onderuit. En natuurlijk de opdrachten zijn zwaar. Zoals het gouden ei stelen van een draak, je dierbare redden van de meermensen, die in het meer naast Zweinstein leven. Dit schooljaar wordt dus lastiger dan de andere jaren...



|| Graag Invullen:


Invullijstje voor de studenten:


Invullijstje voor leraar, schoolhoofd of afdelingshoofd:




|| Rollen: ||

Reserveringen:



Leerlingen:



Beauxbattons: Vol! Er doet maar 1 van de Beauxbattons mee!




Klammfels Vol! Er doet maar 1 van de Klammfels mee!




Leraren:

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
Campbell Saunders

‘Zo, zo Campbell Saunders; in niet eens een minuut heb je een raadsel van een sphinx opgelost. Dat moet een record zijn.’ ik voelde mijn wangen roder worden wat me meteen verlegen naar onder deed kijken.
‘En sowieso zijn we op het goede pad. Misschien zelfs dicht bij de beker.’ Met dat trok hij zijn stok uit en ging voor mij lopen terwijl onze handen nog steeds elkaar vast hielden.
‘Nathaniel houdt van raadsels.’ Gaf ik als verklaring.
‘Altijd als er weer wat aan de hand was kon Nathaniel nooit antwoord geven en gaf hij het in een raadsel omdat hij wist dat ik ze nooit zou kunnen oplossen; maar door de jaren heen leer je het wel.’ Murmelde ik het laatste zachter.

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

ik weet dat het kleiner is dan normaal maar het is er nog wel x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Dus george is de boeman van cam

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Dus george is de boeman van cam

not sure yet :p post nou maar eerst dat Skroeistaartige skreeft en dat hij hem wegduwt x'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

X'))

Kan georgie er nu mee gaam strijden zodat het dood gaat of wilt camp er ook wat mee doen?


Haha, ik laat je zo lang wachten s

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
X'))

Kan georgie er nu mee gaam strijden zodat het dood gaat of wilt camp er ook wat mee doen?


Haha, ik laat je zo lang wachten s

Jr mag hem vermoorden (;

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

‘Nathaniel houdt van raadsels. Altijd als er weer wat aan de hand was kon Nathaniel nooit antwoord geven en gaf hij het in een raadsel omdat hij wist dat ik ze nooit zou kunnen oplossen; maar door de jaren heen leer je het wel.’ ik weet niet waarom maar er kwam eeb klein glimlachje op mijn gezicht.
'Kon ik verwachten..' murmelde ik dan zachtjes.
Ik hield mijn stok in mijn vuist vast, gericht op het duisternis. Een akelige geluid kwam van wat verderop waardoor ik Campbell nog strakker vast ging houden. De bladeren begonnen nog luider te ritselen en uiteindelijk murmelde ik 'lumos.'
'Wacht eventjes,' murmelde ik en liet Campbell zijn hand los om ietjes verder te lopen. Ik liep langzaam het hoek om en scheen het licht van mijn stok in het padje, maar er was niets. Mijn nekharen gingen overeind staan en mijn hart begon intens sneller te kloppen. Dit was afschuwelijk intens, ook al was er njets gebeurd. Ik zucht en liet mijn stok dalen km dan weer de hoek om te lopen, terug naar Campbell.
'Deze doolhof maakt me paranoïde.' Grapte ik zachtjes en stopte absurd bij het zien van een groot, eng wezen die langzaam achter Campbell verscheen. Bevroren bleef ik stil staan, hopend dat dit een hallucinatie was maar de stilte werd verbroken door de gebrul van het beest. Van het schroeistaartige skreeft. Shit.
'Shit- nee Campbell!' Riep ik in paniek en rende terug naar Campbell en voordat het beest hem kon krijgen, duwde ik hem weg waar hij achter mij neer landde en ik stak mijn stok naar het skreeft uit. Het was een mannetje; ik wil niet verklaren dat ik wonderbaarlijk goed ven in het verzorgen van fabeldieren, maar het is duidelijk dat het een man is. Die angel siet er verdomd giftig en pijnlijk uit.
'Protego maxima,' riep ik maar was al te laat en ik stond letterlijk in vuur en vlam door de staart van het skreeft. Voordat de skreeft nu de grote kans kreeg om mij neer te steken, liet ik mezelf "per ongeluk" in het gras vallen en richtte mijn stok naar het buikje van het skreeft.
'Impedimenta,' riep ik en zoals ik het ook wilde, raakt de spreuk zijn buik. En de skreeft viel stil neer. Met een kreun rolde ik op mijn eug neer en mijn hand schoot naar mijn verbrande schouder dat afschuwelijk begon te branden.
'Camp,' murmelde ik en deed een poging om mezelf overeind te trekken, met succes. Ik kneep mijn ogen dicht en probeerde de pijn te negeren die in mijn schouder brandde terwijl ik op stond en naar Campbell probeerde te lopen.
'Campbell,'


En nu je boemam :o

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

oh merlin; m'n arme Georgje :o

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Boemannen kunnen toch ook praten; met de stem van die persoon want ik herinner me dat Hermelien in deel 3 bang was voor haar boeman 'Anderling' omdat ze vertelde dat ze gezakt was voor alle examens ofzo..

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
Boemannen kunnen toch ook praten; met de stem van die persoon want ik herinner me dat Hermelien in deel 3 bang was voor haar boeman 'Anderling' omdat ze vertelde dat ze gezakt was voor alle examens ofzo..

Ik denk het wel, maar ik herriner me niet echt meer wat die boemanen deden alleen wie wat voor boeman had.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Kon ik verwachten..’ hoorde ik hem nog zachtjes murmelen wat vervolgt werd met ‘wacht eventjes.’ En toen hij mijn hand los liet om verder te lopen bleef ik onbehagelijk stil staan in het donker terwijl ik zenuwachtig om mij heen staarde. Zonder George was ik niet zo ver gekomen. Dat wist ik zeker; en wat de reden ook was dat Perkamentus hem hier gestuurd had; ik was het hem dankbaar.
Ik keek naar het lichtpuntje wat langzaam dichterbij kwam
‘Deze doolhof maakt me paranoïde.’ Ik lachte zachtjes en knikte als bevestiging hoewel ik me een stuk veiliger voelde nu hij weer terug was dat meteen ingeslagen werd door een luide brul achter me.
‘Shit- nee Campbell!’ hoorde ik George roepen en voordat ik achterom kon kijken werd ik met een harde klap weggeduwt waardoor het zwart werd voor mijn ogen. Paniekerig trok ik aan de grassprieten op de grond tot mijn zicht langzaam terug kwam en naar twee paar voeten keek die ik herkende als die van ‘George.’ Murmelde ik zachtjes en keek omhoog. In plaats van zijn altijd zo vriendelijk gezicht te kijken leek het vertrokken van woedde. ‘George?’ herhaalde ik zachtjes voordat de mond van George opengleed en in plaats van zijn altijd vriendelijk stemgeluid te horen was het deze keer vol woedde; vol haat.
‘Door jou zit ik nu hier vast. In deze vervloekte labyrinth omdat je het niet alleen af kon. Omdat je te zwak bent waardoor ik mijn hele leven door jou verpest.’ Ik schrok terwijl zijn gezicht dichterbij kwam en ik mijn handen achter me zette en naar achter kroop.
‘Je verpest alles; je bent het ergste wat ooit in mijn leven gekomen is. Ik ben blij als je weer weg bent. Voorgoed.’
‘Het spijt me- oké. Echt waar.’ Murmelde ik zachtjes ‘Het spijt me.’ Met dat drukte ik me dichter tegen de grote muur van struiken aan terwijl dat voor George weer een teken was dichter bij te komen.
‘Ik had je moeten laten liggen; achter moeten laten toen je zelfmoord gepleegd had.’ Met dat veranderde zijn ogen en voelde ik de takken om mijn polsen heen vormen terwijl ik verstijfd van angst Georges zijn hand dichterbij kwam waar mijn tranen nog harder bij leken te stromen.

:p muhahahaha x'D halloween came early this year :'D

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

ik breek dat nek van dat boeman, ik dood het zonder magie te gebruiken en geloof me: dat is nog pijnlijker dan avada kedavra.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
ik breek dat nek van dat boeman, ik dood het zonder magie te gebruiken en geloof me: dat is nog pijnlijker dan avada kedavra.

Auch je dood jezelf D';

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

Auch je dood jezelf D';

zou hij wel doen als hij zag hoe afschuwelijk hij tegenover Camp was.

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George weasley

‘Door jou zit ik nu hier vast. In deze vervloekte labyrinth omdat je het niet alleen af kon. Omdat je te zwak bent waardoor ik mijn hele leven door jou verpest.’
Ik staarde naar mezelf, ikzelf die naar Campbell toe liep die nu in het gras lag, kruipend naar achteren.
‘Je verpest alles; je bent het ergste wat ooit in mijn leven gekomen is. Ik ben blij als je weer weg bent. Voorgoed.’
‘Het spijt me- oké. Echt waar. Het spijt me.’
‘Ik had je moeten laten liggen; achter moeten laten toen je zelfmoord gepleegd had.’
O nee. Ik hinkelde naar de twee toe terwijl ik mijn schouder nog steeds vasthield die aan het verscheuren leek te zijn. De hand van de boeman voor mij gleed naar Campbell toe en voordat hij bij hem kon komen greep ik ‘’hem’’ met een hand zijn schouder vast en duwde ik hem met een harde zet van hem vandaan waardoor hij op het grond viel.
‘verdomme,’ siste ik toen mijn schouder een grote pijnscheut kreeg door de beweging. Echter negeerde ik die toen de boeman in de vorm van mij wegsmolt, veranderde in wat anders. Deze keer stond Campbell voor mij. Hij lag, hij lag voor mij in het gras. Besmeurd met bloed, en lijkbleek van huid. Ik kneep mijn ogen dicht en grabbelde vliegensvlug mijn stok uit mijn zag en riep : ‘ridiculous,’ maar het veranderde niet. Merlin, hoe moet ik iets goed voor dit denken? Hete tranen brandde achter mijn ogen die al gauw langs mijn lichaam (ik ben moe oke!) mijn wangen begonnen te stromen, de pijn die ik nu in mijn hart voel is nu nog erger dan de pijn in mijn schouder dat aanvoelde alsof iemand crucio op mij afvuurde. En ja, ik weet hoe dat voelt.
‘ri-ridiculous..’ maar er veranderde niet.
‘GA WEG!’
Dit is niet echt: dit is niet echt.
‘ridiculous!’ riep ik voor het laatste keer. Campbell zijn lichaam veranderde in een kleine lichtbolletje die alle kant op begon te vliegen, het lucht in en verdween uit zicht.
Zwakjes draaide ik me om en viel automatisch op mijn knieen neer en met een luidde kreun greep ik mijn schouder weer vast dat nu al zweterig en bloedheet was geworden. Ik probeerde Campbell aan te kijken en murmelde : ‘het is voorbij,’ ondanks dat er nog verse tranen mijn wangen afrolden.

[ bericht aangepast op 20 nov 2014 - 17:18 ]

---

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••