• [RPG] SUPER HUMAN • ROLLENTOPIC


    'Wacht,’ zei de wetenschapper, waarna hij nog wat vloeistof aan het drankje toevoegde. Hij deed er nog een haar in en roerde het goedje nog even flink door elkaar. De wetenschapper overhandigde zijn levenswerk en veegde wat zweet van zijn voorhoofd.
    ‘Het enige wat we nu nog kunnen doen, is hopen.’


    Een groep wetenschappers uit Amerika hebben een groep tieners nieuwe genen gegeven. Hierdoor hebben ze nu speciale krachten. Deze kinderen zijn door de wetenschappers zorgvuldig uitgekozen. Ze waren allemaal zes jaar oud wanneer elk lid van hun families tragisch stierf. En een speciaal weeshuis, opgericht door de wetenschappers, stond klaar om de kinderen op te vangen. Ze hebben geholpen hun krachten te ontwikkelen en ze opgevoed als hun eigen kinderen.

    De RPG begint met de verjaardag van het jongste kind. Hij of zij zal die dag achttien worden, wat alle kinderen volwassenn maakt. Maar de wetenschappers zullen vandaag ook bekend maken dat de kinderen niet zomaar krachten hebben. Ze hebben deze krachten met een reden. Een compleet andere groep wetenschappers hebben exact hetzelfde gedaan, maar met een heel ander doel. Niet om de wereld beter te maken, maar om het te verwoesten. Waarom? Dat weet niemand. Maar het is de taak aan onze groep kinderen ze tegen te houden.


    House Red - stop op meisjes uit House Red
    • Brianna Rozales - Sobremesa - 1.5
    Super Strength & Pain Illusion

    • Aurelie Isabelle Reveur - Ferrars - 1.3
    Invisibility & Oneirokinesis

    • Annalynn Aemilia Avery Akins - Goya - 1.3
    Pyrokinesis & Siren

    • Elisabeth Emily Howard - Mangata - 1.4
    Teleport & Illusion

    • Nicole Irina Valentino - Zamperini - 1.3
    Voodoo & Healing

    • Lily Annabeth Hale - Mangata - 1.8
    Electrokinesis & Conjuration

    • Merida Lillian Nevada Colton - Quivers - 1.9
    Weather Manipulation & Ecokinesis

    • Steven Eugene Blake Neal Speirs - Perconte - 1.7
    Plasmaschoten & Telepathy

    • Sawyer Thomas Cleaver - Trohman - 1.15
    Mind Manipulation & Shared Vision

    • Nathan Theodore Charles Smith - TheDarkKing - 1.9
    Terrakinesis & Ferrikinesis

    • Harwell Matthew Mallory Levi - GusWaters - 1.7
    Microwave Protection & Pain Dissapearance

    • Chester Christopher Crust - Waldeinsamkeit - 1.12
    Aerokinesis & Mediumship


    House Blue
    • Gereserveerd - wijngaard
    • Aeroline Cadence Deveraux - Malarkey - 1.3
    Cryokinesis & Chronoprohiberis

    • Aurora Valda Dawn - Mashtonx - 1.14
    Neurocognitive Deficit & Aura Manipulation

    • Melissa Lazar - Meraki_ - 1.15
    Shape Shifting & Mirror

    • Gereserveerd - Komorebi_ - 1.13
    • Siobhan Aspen Faywarer - Crooked - 1.15
    Shattering & Necromantie

    • Forrest Truman Boniface - Jonty - 1.6
    Telekinesis & Erobokinesis

    • Lucas Tyler Brazi - Zamperini - 1.12
    Biokinesis & Possesion

    • Finn Axl Newton - Constellation - 1.5
    Portal Creation & Sublimation


    De Wetenschappers:
    • Alice Grace Elenor - Sobremesa - 1.14
    • Nadezhda Lizaveta Ryurikov - Amaris - 1.9

    • Nora Vera Trench - 1.18
    • Hilary Yana Lichtenberg - 1.18
    • Oliver Grayson - 1.18
    • Gavin Glunt - 1.18
    • Cole Holden - 1.18

    Krachten:
    De kinderen hebben elk twee krachten, de wetenschappers niet. De krachten hieronder zijn ideeën, je mag natuurlijk ook zelf een kracht verzinnen.
    • = gereserveerd/bezet.
    • Terrakinesis - het element aarde beheersen.
    • Pyrokinesis - het element vuur beheersen.
    • Cryokinesis - het element water beheersen.
    • Aerokinesis - het element wind beheersen.
    • Telekinesis - voorwerpen manipuleren met je gedachten.
    • Chronoprohiberis - de tijd kunnen stoppen maar zelf kunnen bewegen.
    • Weather Manipulation - het weer manipuleren.
    • Herbaphony - met planten kunnen communiceren.
    • Ecokinesis - de natuur kunnen manipuleren.
    • Size Enhancement - de grootte van voorwerpen kunnen veranderen.
    • Electrokinesis - electriciteit beheersen.
    • Healing - personen helen.
    • Teleport - teleporten.
    • Typhokinesis - rook manipulatie.
    • Invisibility - onzichtbaarheid.
    • Intangibility - door solide voorwerpen kunnen bewegen.
    • Gyrokinesis - zwaartekracht manipulatie.
    • Voodoo - levende voodoo pop zijn.
    • Shapeshifting - in een dier of voorwerp veranderen.
    • Biokinese - je lichaam manipuleren.
    • Ferrikinesis - ijzer manipuleren.
    • Conjuration - voorwerpen en dergelijke creëeren.
    • Shared Vision - andermans zintuigen gebruiken.
    • Astral Projection - geest en lichaam scheiden.
    • Shattering - voorwerpen exploderen.
    • Erobokinesis - schaduwen manipuleren.
    • Oneirokinesis - dromen binnenkomen en manipuleren.
    • Levitation - zweven of vliegen.
    • Super Strength - erg sterk.
    • Fast - sneller zijn.
    • Endurence - nooit moe worden van activiteiten.
    • Night Vision - in het donker kunnen zien.
    • Mind Manipulation - gedachten en herrineringen manipuleren.
    • Illusion - mensen laten geloven dat ze zich in een compleet andere omgeving begeven.
    • Pain Illusion - brandende mentale pijn creëren.
    • Animal Communication - met dieren communiceren.
    • Flexibility - onmogelijke lenigheid.
    • Enhanced Hearing - bovenmenselijk gehoor.
    • Enhanced Smell - bovenmenselijke reuk.
    • Enhanced Touch - bovenmenselijke aanraking.
    • Enhanced Vision - bovenmenselijk zicht.
    • Telepathy - communicatie of gedachten horen.
    • Pathokinesis - gevoelens manipuleren.
    • Lie detection - weten wanneer er wordt gelogen.
    • Laser Projection - licht en lasers creëren.
    • Microwave protection - iemand hersenen verbranden.
    • Siren - magische stem.
    • Pain Dissapearance - pijn verwijderen.
    • Plasmaschoten.
    • Mental shield - een mentaal schild, waardoor mentale krachten niet bij jou werken.
    • Shield - een magisch schild om je heen produceren.
    • Mirror - krachten kaatsen af en werken op je tegenstander.
    • Prehensile - haar manipuleren.
    • Freeze vision - objecten laten bevriezen met je blik.
    • Mediumship - met doden communiceren.
    • Necromantie - doden tot leven wekken.
    • Possesion - iemands lichaam betreden.
    • Density Control - objecten/personen lichter of zwaarder maken.
    • Portal Creation - portalen naar een andere plaats creëeren.
    • Sublimation - veranderen in mist.
    • Neurocognitive Deficit
    • Aura Manipulation


    Invullijstje:
    Minimaal 700 woorden.
    Naam: (volledige naam)
    Bijnaam: (dit kan te maken hebben met krachten die ze hebben)
    Leeftijd: (alleen voor wetenschappers; de kinderen zijn allemaal 18)
    House: (House Red of House Blue)
    Innerlijk: (uitgebreid)
    Uiterlijk: (omschrijving + foto)
    Gaves: (2 gaves, omschrijf ze ook)
    Zwaktes: (elke gave moet natuurlijk ook zwaktes hebben)
    Geschiedenis: (wat hebben ze gedaan in het huis? Enige gebeurtenissen)
    Relaties: (wat voor relaties heeft je personage met anderen)
    Extra:(extra info dat niet in de andere kopjes past)


    Faceclaims:
    Cara Delivingne - Sobremesa
    Barbara Palvin - Goya
    Dylan O'Brien - Perconte
    Analeigh Tipton - Ferrars
    Phoebe Tonkin - Malarkey
    Chris Evans - Perconte
    Zoey Dutch - Meraki_
    Holland Roden - Mangata
    Lindsay Hansen - Mangata
    Francisco Lachowski - GusWaters


    Hulp:
    Geen inspiratie voor een FC? Klik.
    Geen inspiratie voor een naam? Klik.


    Het Weeshuis:
    Het weeshuis bevind zich midden in een enorm bos, afgelegen van de bewoonde wereld. De wetenschappers laten af en toe een helikopter komen met alle benodigheden voor het leven. De kinderen worden aardig vrijgelaten en hebben een redelijk goed leven. De wetenschappers geven ze les, niet alleen in de normale school dingen maar ook in het ontwikkelen van hun krachten. De kinderen zijn gek op de wetenschappers en zien hun als hun echte ouders.
    Gang van zaken:
    Het weeshuis is verdeeld in twee houses: House Blue en House Red. Eigenlijk zijn deze houses nogal zinloos. Als je bij hetzelfde house hoort dan slaap je op dezelfde verdieping en krijg je samen les. Hier zul je niets van merken in de RPG, omdat we beginnen op een weekend dag en ze geen les meer zullen krijgen. Iedereen heeft een eigen kamer met een wasbak, op elke verdieping staan een aantal badkamers en wc's. De kinderen ontbijten gezamelijk beneden in de eetzaal, waar een lange tafel staat met een soort buffet en kleinere tafels waar de kinderen aan zitten. 's Ochtends hebben ze normaal gesproken les in school dingen, en 's middags prive les over hun gaves.
    Gebied:
    Het weeshuis staat op een grote open plek, met een grasveld en een redelijk groot meer. Voor de rest alleen maar bos. Iedereen mag het bos in, maar als ze verdwalen is het hun eigen schuld. De kinderen hebben zelf schommels en andere speeltoestellen gebouwd toen ze klein waren.


    • Minimaal 100 woorden per post.
    • Alleen ik maakt nieuwe topics aan.
    • Geen ruzie.
    • Geen OOC in het speeltopic. Daar is het praattopic voor.
    • Maximaal 2 personages.
    • Houdt de jongens en de meisjes een beetje gelijk.
    • Reservaties blijven een week staan.
    • Praattopic.
    • Rollentopic.
    • Maar het belangrijkste: have fun (:

    Begin:
    8 A.M.
    Iedereen maakt zich klaar voor het ontbijt, dat zich beneden in de eetzaal bevindt. Er zal een buffet staan, want vergeet niet, de kinderen zijn best wel verwend en worden lux behandeld. De professoren maken zich klaar voor een speech om de jarige te feliciteren, en - wat de kinderen niet weten - om te vertellen over de waarheid. Professor Elenor, tevens de 'directrice' zal het woord doen.

    [ bericht aangepast op 31 jan 2015 - 10:18 ]


    “A queen will always turn pain into power.”

                Siobhan Aspen Faywarer



    Necromantie • Shattering
                — Deaf —



          Ik ga iets verzitten op de stoel zodat ik wat meer ruimte heb om te gebaren. In feiten is gebarentaal even makkelijk als hardop praten: het is een kwestie van leren en verbeteren.
          ‘Ik sliep als een roos, en jij ook gefeliciteerd.’ Mijn glimlach wordt zo mogelijk nog breder als ik bedankend knik. Achttien. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat we hier als kinderen achter elkaar aan renden. . .
          ‘Gaat het al beter met je krachten?’ Ik volg Nathans blik naar het uit elkaar vallende boek op de tafel als ik een bevestigend gebaar maak. Necromantie, onderwerpen over de doden en hun verbintenis naar de levenden. . . Ik probeer eigenlijk alles te lezen dat me ook maar enigszins verder kan helpen. De doden tot leven weken, hen kunnen voelen én bespeuren wanneer iemand op het punt staat dood te gaan is niet zomaar iets. Het brengt ontzettend veel verantwoordelijkheid met zich mee.
          ‘Ik oefen necromantie niet, Nathan. Rotzooien met de dodenwereld is slecht. Ik wil weten of het mogelijk is om het voelen van de dood. . . Uit te zetten.’ Tot nu toe is het me enkel gelukt om dode zielen uit mijn buurt te verjagen — maar dat is vermoeiend en energieslurpent. Ik zou veel liever willen weten of ik me ook kan afsluiten voor hun aanwezigheid.
          ‘Wat denk jij dat ze te zeggen hebben?’ Vraag ik hem uiteindelijk nieuwsgierig. Misschien heeft hij iets gehoord. . . Of heeft hij zelf een theorie waarover die speech zou kunnen gaan. Het schijnt een belangrijke mededeling te zijn.

    [ bericht aangepast op 30 jan 2015 - 20:19 ]


    Feel the fire, but do not succumb to it.


    Steven Eugene Blake Neal Speirs
    ___________________________________

    Tweelingbroer Aurelie - Plasmaschoten - Telepathie
    ___________________________________

    Met een zucht ontwaak ik. Gelijk word ik overspoeld door vele stemmen in mijn hoofd, en een lange zucht verlaat mijn lippen. Een hoofdpijn begint erbij te kloppen, en ik kom overeind.
    Ik haal een keer mijn handen door mijn haar, en sta op. Na een korte douche kleed ik me aan, in mijn fandom gerelateerde outfit. Ik rek me uit en leg mijn wijsvinger en middelvinger tegen mijn slaap aan. Ik zoek contact met mijn zus, Aurelie, en ik zeg in haar gedachtes: "Hey Aurie. Lekker geslapen?"


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."


    • Forrest Truman Boniface •
    •Telekinesis + Erobokinesis •


    Rustig zat ik mijn ontbijt op te eten, dat bestond uit een boterham met vlees en een banaan. Ook had ik nog een glaasje water genomen. Ik keek even op toen er iemand tegenover mij plaats nam. Het was Melissa. Vaak hadden we geen contact, maar we spraken ook niet helemaal niet. Ik bleef even naar haar kijken, maar toen ik zag dat ze in haar boek zat verzonden keek ik weer weg. Ik nam net een hap van de banaan, wat er niet heel charmant uit zag zo half in mijn mond, toen Melissa "hai" tegen mij zei. Ze had haar boek dichtgeslagen en keek naar mij. Snel kauwde ik op het stuk banaan en slikte het door.
    "Hé," zei ik toen met een glimlachje. Ik nam een slokje van mijn water om de restjes banaan weg te spoelen. "Gaat het goed?" vroeg ik terwijl ik mijn glas neerzette. Echter, hoe ik het voor elkaar kreeg wist ik niet, tikte ik hem om. Snel wist ik hem tot stilstand te krijgen en kon ik hem terug recht zetten voor alles erover zou gaan en op tafel zou belanden. Ik had 1. geen zin om op te staan om nieuw water te pakken en 2. wilde ik de boel niet vies maken, ook al was het water. Ik voelde mijn wangen even iets kleuren en keek naar mijn bord. Snel herpakte ik mezelf en keek naar het glas water. Stom ding. Als het daar nou niet had gestaan, of als ik het daar nou niet neer wilde zetten, had het ook niet gebeurd. Ik ben er niet echt super fan van om mijn krachten te gebruiken. Ik richtte mijn blik weer op Melissa in de hoop dat ze er niet op terug zou komen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.


    Nathan Theodore Charles Smith | House Red | Terrakinesis x Ferrikinesis


    Van een brede glimlach gaat Siobhan's gezicht naar een 'Mwah' uitdrukking. "Ik oefen necromatie niet, Nathan. Rotzooien met de dodenwereld is slecht. Ik wil weten of het mogelijk is om het voelen van de dood...uit te zetten." Gebaard ze. Nee, dat wilt ze toch niet? Iedereen heeft wel shit dingen met hun krachten, maar iedereen leeft er toch mee. "Je wilt dat toch niet echt?" Gebaar ik.
    Maar voor ze het zag gebaarde ze nog. "Wat denk jij dat ze te zeggen hebben.". Ik wist niet over wie het ging, dus vroeg het gewoon. "Wie?" Gebaar ik.


    Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

    Melissa Green
    Shapeshifting || Mirror


    Snel kauwt Forrest zijn eten en hij slikt het door. 'Hé', zegt hij vervolgens met een glimlachje. Hij neemt een slok drinken en ik bedenk me dat ik nog geen drinken heb gepakt, wat er nu best wel voor zorgt dat ik dorst krijg. Ik weet het gevoel echter te onderdrukken en ik neem een hapje toast. 'Gaat het goed?', hoor ik Forrest vragen. Ik slik de toast door en kijk weer op. 'Het gaat wel ja, met jou?' Ik schrik even wanneer hij zijn glas water omstoot. Forrest gebruikt zijn kracht om er voor te zorgen dat het glas niet echt omvalt en kijkt mij daarna aan, terwijl hij niet erg blij lijkt met het feit dat hij zijn gave gebruikte. Ik besluit er verder niet op in te gaan, aangezien ik ook niet heel erg van mijn krachten houd. 'Ben jij benieuwd naar wat de wetenschappers gaan vertellen?', vraag ik dan maar, aangezien ik niks beters weet te vragen.


    be gay do crimes

    AEROLINE CADENCE DEVERAUX
    Cryokinesis • Chronokinesis • Outfit


    Een geïrriteerde kreun verliet mijn lippen toen een zonneschijn op mijn gezicht belandde – ik was al wakker, maar ik hoefde nog lang niet mijn warme, geliefde bed uit. Ik drapeerde mijn benen over de bedrand en zuchtte diep. Nogal slaapdronken doezelde ik door mijn kamer naar mijn wasbak om mijn tanden te poetsen, terwijl ik met een verafschuwde blik naar mezelf in de spiegel – de aanzicht was ik na achttien jaar wel gewend, maar het was niet bepaald aantrekkelijk.
          Neuriënd pakte ik een paar kledingstukken uit mijn kast en kleedde me aan voor de dag. Vandaag zouden er geen lessen zijn, door de viering van de jongste kind in het weeshuis, dus ik koos een paar makkelijke kledingstukken. Nadat ik wat eyeliner en mijn rode lippenstift op mijn lippen had gestift, was ik vrijwel wel klaar om de dag door te komen. Met mijn oortjes in mijn oren, liep ik mijn kamer uit, naar de eetzaal. Ondertussen zette ik mijn standaard playlist aan, terwijl ik een muffin en een kop koffie nam.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

                Siobhan Aspen Faywarer



    Necromantie • Shattering
                — Deaf —



          ‘Je wilt dat toch niet echt?’ Nathans reactie is precies dezelfde als die ieder ander geeft. Waarom benut ik mijn gave niet? Wat heeft het voor zin als ik hem niet beoefen? Balans. Ik geloof niet dat rotzooien met de doden iets goeds brengt — sterker nog, ik ben van mening dat wat dood is met een reden is heengegaan. Het enige dat ik zou willen gebruiken aan mijn gave, is het begeleiden van deze zielen naar hun rustplaats.
          ‘Wat dood is, is dood. Iemand terug brengen uit de dood is onnatuurlijk. Er zit een gigantische prijs aan het spelen met leven en dood, en ik wil die niet betalen.’ Vertel ik Nathan met dezelfde overtuiging die ik vanbinnen voel. Hij heeft twee geweldige gaves. Natuurlijk ziet hij niet in waarom ik ze aarzel te gebruiken.
          ‘Wie?’ Ik glimlach kort omdat hij niet in de gaten heeft dat ik de wetenschappers bedoel, waarop ik zachtjes grinnik. Niet dat ik het zelf hoor, maar blijkbaar maak ik er geluid bij.
          ‘De wetenschappers, sufferd. Wat denk jij dat ze ons gaan vertellen? Het is vast en zeker belangrijk. . .’ Mijmer ik nieuwsgierig terwijl ik bedachtzaam aan de zoom van mijn blouse pulk. Volwassenheid is ook niet niets — vooral nu we daadwerkelijk allemaal achttien jaar zijn. Een memorabel moment.


    Feel the fire, but do not succumb to it.


    Nathan Theodore Charles Smith | House Red | Terrakinesis x Ferrikinesis


    "Wat dood is, is dood. Iemand terug brengen uit de dood is onnatuurlijk. Er zit een gigantischeprijs aan het spelen met leven en dood, en ik wil die niet betalen." Gebaard Siobhan. Daar had ze een punt, spelen met de dood is inderdaad gevaar en roekeloos, je weet nooit welke kosten het zal hebben.
    Ze gaat verder met gebaren en geeft antwoord op mijn wie vraag. "De wetenschappers, sufferd, wat denk jij dat ze ons gaan vertellen? Het is vast en zeker belangrijk." Gebaard ze. Of course, ik dacht eerst dat het over haar krachten ging. Ik wilde niet veel zeggen, omdat ik al wist dat ze het niet zo zou vinden, maar haar kracht is waarschijnlijk de kracht die iedereen zou willen hier aangezien iedereen wel iemand in zijn of haar familie heeft die dood is, ik zou zo graag mijn broer willen zien weer.
    "Ik denk dat ze ons voor de zoveelste keer gaan vertellen dat we speciaal zijn en nog steeds niet van het terrein af mogen. Ik verlang nog zoveel naar de bewoonde wereld..." Gebaar ik terug. Voor haar zou het wel rustig zijn geweest, aangezien ze als dove toch de drukte van anderen niet hoort, alleen jammer dat mensen hier geen vloeiend gebaren taal spreken.


    Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

                Siobhan Aspen Faywarer



    Necromantie • Shattering
                — Deaf —



          Ik heb er alles voor over om mijn ouders terug te halen. Mijn herinneringen aan hen zijn zo vers. . . Zo levensecht. Maar ik weiger te geloven dat het iets zou veranderen. Ze zijn al twaalf jaar dood. Ik weet dat ze vrede hebben gevonden, het is niet aan mij om met de natuur te spelen. Ik zou ze niet willen terughalen — puur voor mijn eigen egoïsme. We gaan allemaal een keer dood: het is tijd dat we dat accepteren.
          ‘Ik denk dat ze ons voor de zoveelste keer gaan vertellen dat we speciaal zijn en nog steeds niet van het terrein af mogen. Ik verlang nog zoveel naar de bewoonde wereld’ Bij wijze van troost plaats ik mijn hand kort op zijn schouder. De waarheid is dat we allemaal graag de buitenwereld in willen. Het voelt alsof de tijd rijp is om uit te vliegen. We zijn volwassen, ons bewust van onze krachten — klaar voor de wereld.
          De wetenschappers denken er echter anders over. Ik waardeer hun bezorgdheid, maar zelfs ik ben op zoek naar uitdaging. Er rolt een zachte zucht over mijn lippen als ik de appel die ik eerder heb gepakt in mijn handen neem.
          ‘We zijn geen kinderen meer. Onze keuzes zouden daadwerkelijk de onze moeten zijn. Het is tijd dat ze ons los laten. We moeten onze eigen toekomst maken.’ Gebaar ik met één hand, waarna ik een hap van de appel neem. Ze zijn mijn familie — de wetenschappers en mijn soortgenoten, maar ik wil niet langer de wees zijn met de gaves. Ik wil de wijde wereld in, mijn geluk zoeken en de plekken afreizen waarover ik heb gelezen in boeken.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [Kunnen jullie misschien iets minder snel gaan en andere mensen de tijd geven? Ik ben de hele response op mijn post kwijt ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.


    Nathan Theodore Charles Smith | House Red | Terrakinesis x Ferrikinesis


    Uit troost legt Siobhan haar hand op mijn schouder. Ze is echt de meest lieve persoon die ik ken, alleen jammer dat het wat lastig is om te communiceren met haar, aangezien mijn gebaren taal echt flut is. Ze pakt een appel en met haar vrije hand gebaard ze. "We zijn geen kinderen meer. Onze keuzes zouden daadwerkelijk de onze moeten zijn. Het is tijd dat ze ons los laten. We moeten onze eigen toekomst maken.". "Ik weet het, alleen kijk naar ons, wij zijn niet alleen 'freaks' om onze krachten, maar ook om onze hadicap, ik met mijn benen en jij met je doofheid en stomheid..." Gebaar ik naar haar zonder trotsheid.
    Ze neemt een hap van haar appel en op dat moment rommelt mijn buik van de honger. "Ik ga maar iets halen. Zie je zo misschien?" Gebaar ik. En ik loop richting het eten.


    Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

    Jonty schreef:
    [Kunnen jullie misschien iets minder snel gaan en andere mensen de tijd geven? Ik ben de hele response op mijn post kwijt ]


    [Sorry for it. ^^']


    Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

    [MT, ik had nog niet eens gepost]


    all because i liked a girl

    Audrey Nikita Hailey Flurion
    House Blue x Night Vision x Freeze Vision


    Een grote spleet zonlicht zoekt de weg naar mijn ogen. "Rot toch op." mompel ik. Aangezien ik weet dat ik moet ontbijten, ga ik maar van bed en kleed me om. Het is een zwarte outfit, maar toch houd ik meer van roze. Boeiend. Mijn eenhoorntattoeage is goed te zien door het zwarte hemdje. Ik ga de gordijnen iets meer dicht doen. Anders is het straks niet te doen voor mij. Ik heb in mijn hand het dikste boek van mijn leven. Duizend en nog wat pagina's. De titel is onleesbaar, maar ik heb er geen problemen mee. Ik fluit een deuntje wat Anna wel eens speelt op haar gitaar. Oké, ik mag de mensen uit House Red niet zo, maar Anna is voor mijn gevoel wel oké. Jammer genoeg wil ze niet met me praten. In de eetzaal aangekomen ga ik naar het buffet. "Zonnebloempitten er in? Of toch liever druiven?" vraag ik aan mezelf. Ik pak wat druiven en roer ze door mijn yoghurt heen. Daarna gooi ik er nog wat muesli in en dan ga ik op zoek naar een leeg plekje. Er is nog één plekje leeg. Daar ga ik zitten. Ik eet en lees. Mijn hand slaat de pagina om en dan gebeurd het. Mijn boek bevriest. Van schrik bevries ik de kom ook nog eens. Nog een erg dingetje en ik ga vast en zeker in tranen uitbarsten. Tuurlijk, ik bevries de lepel. Ik begin te huilen als een klein kind. De hele zaal kijkt me aan. Maar ik kan niet stoppen met huilen. Het is alsof ik net begin met mijn Freeze Vision. Dat blijft door mijn hoofd spoken. Net begonnen met Freeze Vision, net.

    [ bericht aangepast op 31 jan 2015 - 7:21 ]


    all because i liked a girl

    Aurora Valda Dawn

    || Neurocognitive Deficit || Aura Manipulation || Outfit ||

    "High-Five for being a horrible miserable person!"

    ______________________________________________________________________________________________________________________


    Een hoge pieptoon wekt me uit mijn slaap en zorgt dat ik mijn ogen open. De meeste mensen zullen zeggen dat dit geluid zeer doet aan je oren, en daar zit ook wel wat in, het doet ook pijn. Maar het probleem is dat als ik een liedje of ander vertrouwd geluid in stel als mijn wekker, ik hem gewoon niet uit zet en me weer om draai. Aangezien ik dit geluid voor geen seconde langer meer wil horen reik ik mijn hand naar de wekker en zet hem uit met een harde klap op de bovenkant. Het geluid van een of andere UFO is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een vredige stilte. Bij deze gedachte draai ik me nog eventjes om.
    Na wat lijkt een seconde te zijn open ik mijn ogen weer. Mijn wekker geeft op dit moment aan dat ik nog tien minuten heb voordat ik bij het ontbijt aanwezig moet zijn. Over het algemeen ben ik vaak te laat bij het ontbijt omdat ik simpel weg een hekel heb aan opstaan. Deze keer zal dus ook niet zo heel erg veel uitmaken.
    Ik klauter uit mijn bed en loop direct naar mijn kledingkast. Hier haal ik mijn ondergoed en mijn favoriete rok uit met een shirt en een lederen jack uit. Op een rap tempo trek ik dit alles aan waarna ik mijn make-up en haren doe. Doordat ik niet al te veel te laat wil komen besluit ik maar een beanie over mijn haren heen te trekken.
    Na mijn schoenen ook aangetrokken te hebben ben ik klaar om naar beneden te gaan. Beneden zie ik dat bijna iedereen al aanwezig is. Lichte doorzichtige kleuren zweven om iedereen heen, hun aura’s. Gevoelens en karaktereigenschappen kun je door deze gekleurde dingen niet voor mij geheim houden, al zou je het willen.
    Met mijn dagelijkse ontbijt, een soort van broodje gezond met sinaasappelsap, loop ik richting de tafel en plaats me op een van de stoelen. Dan pas besef ik me dat Elisabeth vandaag jarig is. Ook al is mijn zicht niet optimaal, het is niet moeilijk te zien dat er op dit moment vele om haar heen staan voor felicitaties. Ik besluit dus nog maar even te wachten en een hap van mijn broodje te nemen. Feliciteren kan de hele dag nog, als ik het niet vergeet tenminste. Want daar ben ik ook echt een ster in, dingen vergeten.

    [ bericht aangepast op 31 jan 2015 - 20:58 ]


    "I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell