• In Amerika, om precies te zijn in San Fransisco, is een school voor mensen met veel talent in de paardensport. Deze school staat er nog niet zo lang. Twee maanden na de afronding van de bouw, komen de eerste leerlingen aan op Horse School. Het is een school voor alle soorten disciplines. Van dressuur tot voltige. Alles is er mogelijk, zolang je maar goed met je paard om gaat. Er is één trainer aanwezig, deze trainer kan uitleg geven in alle disciplines. Deze trainer is ook de eigenaar van Horse School. Nadat de leerlingen vijf jaren op Horse School hebben getraind zijn ze klaar met hen opleiding. Ze mogen op de school blijven, maar ook ergens anders heen gaan. Wie op Horse School blijft mag ook een trainer worden. In deze RPG volgen we de leerlingen van het eerste jaar, twee maanden na de bouw.



    Faceclaims
    Gelieve je faceclaim te vermelden
    Lucy Hale ~ Meje
    Nick Robinson ~ Robind19
    Ellie Fanninf ~ Balloo
    Kaya Scodelario ~ Yetti
    Sasha Pieterse ~ Iniminicum
    Ashley Benson ~ Lypophrenia
    Zoe Sugg ~ Unicorntjeee
    Lucas Till ~ EgoTerreo
    Luke Hemmings DreamingGirlx

    Rollen:
    Er is geen stop op de rollen, er staan alleen zoveel puntjes om meer te doen
    Meisjes
    • Reservatie Meje • Lillith 'Lils' Demelza Sylvana Hilova • Quincy • Selle Français • Voltige en Springen • 1.1
    Balloo • Bella Kristine Moore • Fellow • Hannoveraan • Springen • 1.2
    Yetti • Cara Cecile Matthews • Prince Davon • Fjord • Dressuur en Volitge • 1.3
    Lypophrenia • Luna Elizabeth Brown • Romano • Paint • Western • 1.2
    • Reservatie Iniminicum
    • Reservatie Unicorntjeee • Dressuur • 1.2

    Jongens
    Robind19 • Robin Trigslow • Geertje • Engelse Volbloed • Cross Country • 1.4
    • Reservatie EgoTerreo • Eventing
    DreamingGirlx



    Trainer
    • Reservatie EgoTerro • Jonathan Derek Blackwater • 1.5
    • Reservatie Bain

    Invullijstje
    Personage invullijstje:
    • Volledige naam • Herkomst en betekenis mag ook vermeld worden
    • Leeftijd • De leerlingen zijn 17 jaar, vermeldt wel de verjaardag. De trainer moet wel een leeftijd invullen
    • Disciplines • Dressuur, voltige, springen, western, cross country. Je mag maximaal twee disciplines
    • Innerlijk • Een goede en een slechte eigenschap
    • Uiterlijk • Graag een duidelijke beschrijving, lengte, oogkleur, haarkleur enz. Plus foto
    • Familie • Wie waren de ouders? Broers of zussen? Hoe was de thuissituatie?
    • Geschiedenis • Wat heeft je personage allemaal beleeft?
    • Kamer • Inclusief foto, deelt je persoon deze met iemand?
    • Relaties • Heeft je personage iemand die die totaal niet mag?
    • Extra's • Dingen die niet onder de andere kopjes passen

    Paarden invullijstje:
    • Naam • Herkomst en betekenis mag
    • Leeftijd • Verjaardag vermelden, geen geboortejaar vermelden
    • Ras • Welk paardenras?
    • Innerlijk • Hoe gedraagt je paard zich?
    • Uiterlijk • Inclusief foto en beschrijving
    • Geschiedenis • Hoe lang zijn je personage en het paard al bij elkaar?


    Regels Horse School
    • Je gaat netjes met elkaar om
    • Pesterijen worden niet getolereerd
    • Je ruimt je eigen spullen op, ben je iets kwijt is het je eigen schuld
    • Om half 12 's avonds is iedereen in zijn/haar kamer
    • 12 uur zijn de lichten uit

    Regels RPG
    • OOC graag in (), [], {}, --, •• of <>
    • Probeer zo goed mogelijk ABN te schrijven
    • Twee personages per persoon, een jongen en een meisje
    • Ruzie tussen de spelers mag niet, tussen je persoon en een ander persoon mag wel
    • Bestuur de personages van anderen alleen als je toestemming hebt
    • Reageer met regelmaat
    • Reserveringen blijven 3 dagen staan tot er een begin aan is gemaakt, daarna heb je nog vijf dagen de tijd
    • Alleen ik (DistanceKatniss) open nieuwe topics
    PRAATTOPIC

    HET GEBOUW
    Horse School heeft een begane grond, eerste en tweede verdieping. Op de eerste slapen de meiden, op de tweede de jongens. Op de begane grond heb je een woonkamer waar de wedstrijden worden gekeken. Er is ook een keuken en eetkamer. Allemaal dat soort spul. In de kamers zit vanzelfsprekend een badkamer eraan vast. Zo heb je je eigen privacy. Als je de kamer deelt is er ook maar een badkamer.

    DE STALLEN
    Bij de stallen heb je twee kanten. De kant waar de echte grote paarden staan en de kant waar de pony's staan. Er is een zadelkamer waar alles opgeborgen ligt. Je mag er ook voor kiezen de poetsspullen op je kamer te hebben. Er is een grote weide waar alle pony's en paarden in mogen. Ook zijn er acht paddocks, met afmetingen van 40x50. Er zijn vier bakken. Een van die bakken is speciaal voor voltige. Die bak heeft een afmeting van 50x70. Er zijn twee buitenbakken. Een daarvan heeft een afmeting van 20x40 en die ander heeft een afmeting van 20x60 en dan heb je nog een binnenbak. Die is voor alles bedoeld. De bak heeft een afmeting van 20x60.

    Begin
    We beginnen op zondag, zo rond negen uur 's ochtends. De leerlingen hebben al ontbeten en mogen vrij rijden. Ze mogen samen of alleen. Buitenritten mogen ook gemaakt worden.

    [ bericht aangepast op 22 maart 2015 - 6:08 ]


    all because i liked a girl

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Wat verloren loop ik rond, op zoek naar het stro of iemand die me de weg erheen kan wijzen. De kruiwagen heb ik ondertussen wel gevonden. Blijkbaar staan die bij de mesthoop, die ik nu dus ook weet te vinden. Maar de balen stro zijn beter verborgen dan dat. In een rustig tempo loop ik nog eens door de stallen heen, terwijl ik om me heen kijk. Het terrein hier is echt heel groot en het ziet er allemaal zo netjes en verzorgd uit. Chase zal het hier vast wel naar zijn zin hebben. Ik loop door en stop mijn handen in ze zakken van mijn broek. Op zich vind ik het niet heel vervelend om het stro nu te moeten zoeken. Op deze manier krijg ik het terrein nog eens een beetje te zien. Wanneer ik de stallen weer uitloop zie ik een meisje met haar paard mijn kant op komen. Ik twijfel even of ik het haar zal vragen. Aan de ene kant vind ik dat ik wel lang genoeg gezocht heb, maar aan de andere kant ben ik al nieuw omdat ik vanochtend pas aangekomen ben en wil ik dus niet nog meer aandacht op mij vestigen als dat nieuwe kind. Dat is namelijk behoorlijk ongemakkelijk. Ik weet dat de anderen hier ook nog niet zo lang zijn, maarja, misschien zoek ik stiekem ook wel gewoon een reden om het contact met meiden zoveel mogelijk uit de weg te gaan. Wanneer ze voorbij loopt knik ik even vriendelijk ter begroeting en besluit dan verder te lopen om toch maar weer verder te zoeken. Ik zal echt eens moeten leren om beter met meiden om te gaan.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Cara Cecile Matthews

    Langzaam ruim ik mijn ontbijt spullen op, en stop ik ze in de vaatwasser. Mijn gedachten gaan uit naar een maand geleden, toen ik met Prince mijn debuut in het ZZL startte, waarop een glimlach zich vormt op mijn gezicht. We hadden die wedstrijd meteen een derde prijs binnengesleept, in combinatie met een winstpunt. Vanochtend echter, wou ik wat aandacht aan de voltige besteden. Mijn zwarte rijbroek gaat mooi gepaard met een zwart singletje, en aan mijn voeten draag ik vertrapte adiddas schoenen, die ik eigenlijk altijd draag in stal.
    Bij de stallen aangekomen geef ik Prince een stukje wortel, waarna het paard bedelt om meer en er een zuinige glimlach verschijnt op mijn gezicht. Uiteindelijk besluit ik hem de rest van de wortel ook te geven, en haal ik zijn spullen langzaam op. Na een uitgebreide poetsbeurt doe ik zijn hoofdstel om, haal ik de teugels er af en klik ik er een longeerlijn aan vast. De singel-pad leg ik niet veel later op zijn rug en ik singel hem aan.
    Met de lijn in mijn hand doe ik zijn staldeur open en begeef ik mij naast Prince de stal uit. Buiten aangekomen kijk ik om me heen. Ondertussen is de longeerzweep ook verschenen in mijn andere hand, het ding lag nog buiten zijn stal, en zoek ik om me heen of er iemand is die me zou kunnen helpen. Ik zou natuurlijk gewoon een trainer er bij kunnen halen, maar trainers stellen meestal lastige vragen over waarom ik zo stil ben en dergelijke, en om eerlijk te zijn, had ik daar zeker vandaag geen zin in. Na even om me heen gekeken te hebben zie ik een blonde jonger verderop staan, die ik nog niet eerder had gezien hier, en loop ik lichtelijk zenuwachtig naar hem toe. Het liefst zou ik geen contact hebben met anderen, maar voor de voltige is et toch echt wel nodig. Prince kijkt vrolijk om zich heen, en dribbelt een beetje terwijl een kleine hinnik zijn mond verlaat. Het brengt een kleine glimlach op mijn gezicht.
    "Ehm.. Zo-zou je kunnen helpen met het longeren?" Vraag ik de blonde jongen, terwijl ik mijn blik naar Prince verplaats om hem even te kroelen. De woorden kwamen zo zacht uit mijn mond dat ik me afvraag of hij het wel verstaan heeft.


    take me back to the basics and the simple life

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Ik loop van de stallen weg, richting de plek waar ik zojuist de mesthoop heb zien liggen. Misschien dat ik daar nog eens beter moet gaan kijken. Misschien wordt het tijd dat ik mijn bril eens op ga zetten. Wanneer ik achter mij een paard zacht hoor hinniken kijk ik om en zie daar dan een in het zwart gehuld meisje staan met een Fjord die vrolijk om zich heen kijkt. 'Ehm.. Zo-zou je kunnen helpen met het longeren?' Meen ik vervolgens vertwijfeld uit haar mond te horen komen, waarna ze haar blik naar het paardje naast haar wendt. 'Longeren? Ja, ja dat kan ik wel.' Het komt er wat stotterend uit en ik glimlach er even ongemakkelijk bij .Vervolgens kan ik mezelf dan wel voor mijn kop slaan. Ik moet stro hebben voor Chase zijn stal, niet mensen helpen met longeren. Om wat met mijn handen te kunnen doen zet ik de bruine hoed die ik op dit moment draag weer goed op mijn hoofd. Ja, ik moet inderdaad beter worden met meiden. Een stuk beter.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Cara Cecile Matthews

    "Lobgeren? Ja, ja dat kan ik wel." Zegt de jongen met een lichtelijk ongemakkelijke glimlach, die ik zeer voorzichtig herhaal en hem schenk. Ik hoop dat hij aardig is, en dat hij gewoon- tja, normaal aardig is en niet te veel vragen stelt, waar ik dan weer op moet antwoorden. Ik glimlach nog even zuinigjes naar de blonde jongen, en loop dan naar links, richting de voltige-bak, om die vervolgens met mij voet open te doen en even begin met Prince rustig warm te laten stappen in een cirkel om mij heen. Na twee minuutjes zo gestapt te hebben laat ik hem keren, en laat ik hem rustig een overgang maken naar draf. Zijn achterhand plaatst hij net niet helemaal onder zich, maar hij loopt al redelijk aan de teugel. Met een klein kriebeltje van de lange zweep bij zijn achterhand gaat hij al netter lopen. Na nog even zo gedraaft te hebben en gewisseld te hebben van hand, laat ik hem halthouden en loop ik met Prince naast me naar het midden van de bak. De lijn laat ik lang, en mijn schoenen en sokken die ik uit terwijl ik alvast op Prince spring, op die manier kan de fjord in iedergeval niet meer op mijn tenen staan. Ik wend mijn blik even richting de blonde jongen, en kijk hem aan, niet recht in zijn ogen, maar ik kijk hem wel aan, terwijl ik de lijn vragen omhoog houd.


    take me back to the basics and the simple life

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Als antwoord schenkt het meisje me een zuinig glimlachje, waaruit ik opmaak dat ze waarschijnlijk niet zo heel veel zal gaan zeggen. Beter, want daarmee voorkom ik een heel ongemakkelijk gesprek. Vervolgens gaat ze richting de voltige bak en ik loop achter haar aan. Het meisje loopt met haar paard de ring in en ik besluit bij de ingang te blijven staan om even toe te kijken. Ik leun met mijn armen op het hek en kijk even om me heen, om vervolgens mijn blik op het paard te richten. Het valt me op dat hij voor een Fjord behoorlijk lenig en soepel is. Het is daardoor een erg mooi paard om te zien. Vervolgens laat het meisje hem bij haar halthouden en lopen ze samen naar het midden van de baan. Het meisje trapt haar schoenen uit en springt op de Frjord, waarna ze mijn kant op kijkt en de lijn omhoog houdt. Ik ga dan rechtop staan en loop de ring in. Voor de zekerheid sluit ik het hek achter me goed af. Ik weet dat als het Chase was geweest dat hij een poging had gedaan tot gewoon naar buiten lopen en ik wil het risico dus niet nemen met dit paardje. Vervolgens loop ik naar hen toe en neem de lijn van het meisje over. Ik wacht even tot ze goed zit en aangeeft dat we kunnen beginnen.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."


    William Loki Ragnarök
    Ik had vandaag een dagje vrij, of in elk geval geen ingeplande lessen. Gister was dat ook het geval geweest, maar toen was ik thuis geweest en had nog twee wedstrijden gereden, een met Hel en een met Sleipnir, en nog wat getraind. Toch was ik vandaag weer teruggegaan naar de manege. Normaal deed ik dat niet, maar nu had ik op de wedstrijd in de vrije dressuur categorie wat nieuwe passen gezien die ik wilde uitproberen en dat ging gewoon niet met mijn twee wedstrijdpaarden. Zoizo waren ze beiden nog best heel groen. Hel was net 11 en Sleipnir was nu bijna 9. Dan deed ik het liever met Melrose, want dan kon zij mij ook helpen met hoe de hulpen precies werkten. Ik liep dus maar rustig de stallen in na het ontbijt, in gewoon een jeans rijbroek, joppers, en een bloesje. Ik iep naar de stallen waar Fernir en Melrose naast elkaar stonden. Het andere paardje zou ik vandaag nog wel wat mee oefenen, maar mocht straks eerst lekker los in een paddock en kijken naar wat Melrose deed. Dat hielp vaak vreemd genoeg ook met de training van het paardje zelf. Ik haalde rustig een borstel over beide paarden. Daarna legde ik het zwarte engelse wintec zadel op Melrose haar rug, over het groene dekje. Ik singelde haar aan, waar ze inmiddels wel aan was gewend, gelukkig. Daarna maakte ik haar borststuk vast en deed haar hoofdstel in, maar haar bijteugel haalde ik er vanaf, want dat mocht in de dressuur niet. Niet veel daarna deed ik Fernir een donkergroen halster om en nam de beide paarden mee naar buiten. Daar zag ik Danny en Cara longeren. Ik nam mijn paarden mee naar de paddock naast de grote buitenbaan, daar zette ik de jonge hengst in. Ik liet hem los en maakte het hek goed dicht toen hij weg was gerent zonder halstertouw. Het touw legde ik bij het hek, waarna ik met Melrose de bak in liep. Na nog wat nasingelen stapte ik op en begon rustig te stappen. Ik wilde haar goed opwarmen, want ze begon toch een dagje ouder te worden. Als er iemand bij wilde komen, vond ik dat geen probleem, en ik wilde zeker ook wel helpen, maar ik wilde ook zelf wat trainen.

    [ bericht aangepast op 22 maart 2015 - 19:04 ]


    Bowties were never Cooler

    Bella Kristine Moore

    Shirt x rijbroek x zadel x hoofdstel

    Rustig, op mijn dooie gemak loop ik over het terrein naar de stallen, twee grote, bruine nieuwsgierige kijkers die mij bekijken als ik aankom. "Hi maatje," zeg ik zacht en klem de appel die ik vanmorgen had gepakt, in mijn vingers. Grinnikend kriebel ik over de zijdezachte neus van Fellow die zijn oortjes naar voren heeft. Dan steek ik de appel uit, onder zijn neus met mijn hand plat, zodat de hengst gretig de appel op kan knabbelen. Ikzelf kauw rustig, maar ja wat verwacht je ook, ik ben geen paard, en doe er dus ook langer over. Terwijl Fellow nog een beetje staat na te genieten van zijn snack, ben ik alvast de stal uitgelopen, terug naar mijn kamer waar ik mijn poetskist, cap en zweep nog heb liggen. Weer bij de stallen aangekomen word ik vrolijk begroet door de hengst, die nieuwsgierig over zijn staldeur leunt. Glimlachend geef ik een aai over zijn hoofd, waarna ik de staldeur open en de stal binnen ga Ik pak het halster, doe deze om zijn hoofd en neem het dier mee uit de stal, richting de poetsplaats. Eenmaal op de poetsplaats aangekomen zet ik de hengst vast aan weerszijden, waarna ik mijn spullen uit de zadelkamer haal, om weer naar mijn hengst terug te keren. Deze staat wat onwennig met zijn oren te draaien, wachtende tot ik terug zou komen. Glimlachend spreek ik hem wat toe, terwijl 'k hem een flinke poetsbeurt geef. Zodra hij schoon is, begin ik hem op te tuigen. Marine blauw sjabrak, marine blauwe peesbeschermers, zwart leren springzadel, schapenbondje en een zwart leren Mexicaans hoofdstel om het af te maken. Terwijl het dier rijklaar staat te wachten, trek ikzelf mijn zwarte laarzen aan en zet mijn cap op. Eenmaal klaar maak ik de hengst los, neem hem mee naar de binnenbak omdat het daar lekker rustig is. Genoeg ruimte om te gaan springen dus zet ik Fellow vast in de bak en ga hindernissen klaarzetten.


    Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

    Cara Cecile Matthews



    De jongen waarvan de naam voor mij nog steeds onbekend is, neemt de longeerlijn al snel over, nadat ik op Prince rug ben gesprongen. Ik laat me weer langzaam van Prince's rug zakken, en zet een paar stappen naar de jongen, zodat Prince niet op mijn blote tenen kan gaan staan. Hoe lief hij en voorzichtig hij is, ik heb wel vaker naar het ziekenhuis gemoeten me een bloedende, en pijnlijke voet omdat hij er een seconde opstond. Het is een wonder dat ik mijn voet nog nooit gebroken heb. Ik gebaar naar de jongen dat hij Prince makkelijk aan de gang kan zetten.
    "Hij mag galopperen hoor." fluister ik voorzichtig, waarna ik mijn blik op de grond wend.


    sorry voor het niet halen van het woordenaantal, ik had even totaal geen inspiratie


    take me back to the basics and the simple life

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Het meisje springt weer van de Fjord af, wat ik niet helemaal begrijp. Maarja, ik heb dan ook nog nooit wat met voltige te maken gehad. Ik hoop in ieder geval dat het geen uur duurt, omdat ik echt stro voor Chase moet gaan regelen. Het meisje zet een paar stappen naar mij en gebaard vervolgens dat ik het paard mag laten lopen. 'Hij mag galopperen hoor,' fluistert ze vervolgens voorzichtig. 'Je mag harder praten hoor.' Tot zover mijn geweldige woordkeuze. 'Wacht, zo bedoelde ik het niet.' Mijn gezicht wordt langzaamaan steeds roder en ik besluit de Fjord gewoon maar te laten galopperen om een verder ongemakkelijk gesprek te mijden. Ik hoop dat het meisje me nu niet onaardig of sul vindt, want dit is een behoorlijk slechte eerste indruk en daar ben ik me erg goed van bewust.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Cara Cecile Matthews



    "Je mag harder praten hoor." reageert de jongen, waarop ik om mijn lip bijt, en mijn blik concentreer op Prince. Hij zou blij moeten zijn dat ik überhaupt al tegen hem praat, en hem niet slechts doodzwijgt.
    "Wacht, zo bedoelde ik het niet." vervolgt hij niet veel later, haastig. Nee, vast niet. Maar zo komt het wel over. Ik besloot om stil te blijven, en niet te reageren. Dat was immers wat ik deed, en wat ik altijd al heb gedaan. Zwijgen, zwijgen, zwijgen en af en toe een kleine glimlach schenken. Hij mag blij zijn dat ik al meer dan een woord tegen hem heb gesproken. Het was niet dat ik veel andere keuzes had, maar ach. Wanneer hij Prince aan laat galopperen draai ik met het paard mee, en dus ook in dezelfde richting als de blonde jongen zonder naam. Na even met de fjord meegedraaut te hebben, sta ik stil. Mijn hoofd draai ik over mijn schouder, en wanneer Prince in mijn blikveld komt, ren ik naar de hoefslag, om vervolgens op Prince te springen. In mijn sprong grijp ik de handvaten vast, en slinger ik me met kracht uit mijn benen onder zijn buik door, waarbij ik gelukkig alweer geen benen raak en vervolgens op zijn rug te komen te staan. Een kleine glimlach vormt zich op mijn gezicht. Deze oefening is nog moeilijk, en ik ben blij dat ik niet gevallen ben, en goed terecht gekomen ben. Er zijn nog duizenden verbeterpunten, maar ik val in iedergeval niet meer.


    take me back to the basics and the simple life

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Ik zie het meisje even op haar lip bijten als reactie op wat ik zojuist heb gezegd. Daaruit kan ik wel opmaken dat ze het niet geheel positief opvat. Misschien dat ik mijn excuses nog wel aanbiedt, al heb ik wel aangegeven dat ik het niet zo bedoel. Wanneer het meisje stil blijft zucht ik even. Waarom zijn meiden zo ongelofelijk lastig? Vervolgens zie ik het meisje een sprintje trekken in de richting van het paard. Ze grijpt de handvaten vast en het volgende moment is ze onder zijn buik doorgeslingerd en zit ze op zijn rug. Even ben ik onder de indruk en wil ik wat zeggen, maar besluit toch dat het beter is mijn mond te houden gezien de schade die ik nu al aangericht heb. Ik richt mijn blik op het paard en zorg ervoor dat hij in een constant tempo blijft galopperen, tenzij het meisje me iets anders opdraagt.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    Bella Kristine Moore

    Shirt x rijbroek x zadel x hoofdstel

    Alle balken heb ik op de gewenste hoogte van 50 centimeter gezet, zodat we in kunnen springen, mocht het goed gaan, kan ik ze altijd nog omhoog zetten. Lenig zwiep ik mijn been over de rug van de hengst, ga goed zitten en pak de teugels op. Ik laat Fellow instappen met lange teugel, ik laat mijn paard nooit gelijk aan de teugel lopen, aangezien hij dan niet ontspannen zal gaan lopen. Rustig bekijk ik het korte parcour, terwijl de hengst alert door stapt. Na een klein tijdje neem ik de teugels op maat, aangezien hij voldoende was ingestapt. Rustig zet ik wat druk op de teugels, waarna de hengst vrijwel direct inbuigt. Zijn passen zijn ruim en ontspannen, wat het erg comfortabel maakt. Ik laat hem op wat lage kruisjes af gaan, waar de hengst met gemak overheen stap. Grinnikend gaf ik hem een klopje, waarna ik dit rijtje een paar keer herhaal. Zodra de hengst lekker vlot en ontspannen was, laat ik hem aanspringen in een vlotte galop. Rustig laat ik hem een rondje galopperen, waarna ik hem op het eerste stijltje afstuur. Fellow spitst zijn oortjes en zet goed af. Het is ook niet zo'n hoge sprong, die hij dan ook ruim kan redden. Rustig stuur ik de hengst op een lage oxer af, welke hij ook netjes en ruim nam. We springen vrijwel alles foutloos, op de tweede oxer na. Hiervoor bokte hij, waardoor we verkeerd uit kwamen. Het maakte mij echter weinig uit, aangezien de hengst de sprong heus gehaald zou hebben als die niet gebokt had. Beheerst laat ik de merrie nog eens het parcourtje springen, dit maal zonder bokken. Deze keer reden we het foutloos, zonder complicaties. Ik ben trots op mijn paard en laat hem dan ook een beetje op adem komen door met lange teugels te stappen.


    Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

    Cara Cecile Matthews



    De blonde jongen blijft nu stil, iets waar ik tevreden mee ben. Met blote voeten sta ik op Prince' rug, en zo galoppeer ik twee rondjes de bak rond. Ik vond het heerlijk om zo te staan. De wind blies zachtjes is mijn haren, en Prince' galop-sprongen waren kort, maar krachtig. Hij was immers niet de grootste. Na even zo gestaan te hebben en om me heen gekeken te hebben laat ik me langzaam zakken, en doe ik wat oefeningen. Na ongeveer een kwartier ga ik rustig zitten, met mijn gezicht naar de jongen in het midden. Het valt me nu pas op dat de jongen eigenlijk best wel knap is. Ondanks dat hij een beetje on-zelfverzekerd oogt, ziet hij er vriendelijk uit. Als een rustig iemand. Even laat ik mijn gedachten varen naar hoe het zou zijn als ik bevriend zou raken met deze jongen, en hoe fijn het zou kunnen zijn om iemand te kunnen hebben aan wie ik alles zou kunnen vertellen. Maar dat is dom, dat soort dingen kost veel tijd, en veel vertrouwen. Ik gebaar naar hem dat Prince mag overgaan naar stap, om hem een paar minuten rust te geven. In de zon die op sommige delen van de bak stond, was het ondertussen redelijk warm geworden, en Prince was al aardig bezweet. Hij was niet zeiknat, maar had al wel een paar donkerdere plekken gevormd.


    take me back to the basics and the simple life

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Ik kijk naar hoe het meisje langzaam overeind komt en zo op de rug van de Fjord blijft staan. Als je haar zo ziet staan lijkt het vrij makkelijk, maar ik weet bijna wel zeker dat dat niet zo is. De wind blaast zachtjes door haar haar en het meisje lijkt ervan te genieten. Onwillekeurig glimlach ik. Het is een mooi gezicht wanneer iemand er zo van kan genieten om bezig te zijn met een paard. Na de tweede ronde laat ze zich weer zakken en kijk ik naar hoe ze haar oefeningen doet. Soms jaag ik het paardje iets op met de zweep op het moment dat het lijkt als hij terug wilt vallen in draf, maar hij blijft eigenlijk gewoon doorlopen, waardoor ik niet veel meer hoef te doen dan de lijn vast te houden. Wanneer het meisje gebaart dat het paardje mag gaan stappen, neem ik hem terug. Het paardje reageert vrijwel direct en gaat braaf stappen. Dan neem ik even de tijd om om me heen te kijken, me afvragend hoe laat het nu is. Het blijft aan me knagen dat Chase zo komt en er nog altijd niks in zijn box ligt. Ergens hoop ik dat er hier naast trainers ook wat personeel aanwezig is en ze al voor het stro hebben gezord, maar hier ga ik natuurlijk niet vanuit. Daarnaast vind ik het leuker om gewoon zelf voor mijn paard te zorgen, dus zo nodig hoeft het ook weer niet. Ik zal vast nog wel wat tijd hebben hierna.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    [Iemand voor Will?]


    Bowties were never Cooler