[MSV] • Loverboys • OO3 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 23:36 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

      Hester had nog nooit zo hard getwijfeld. Volgens mij heb je gewoon een crush op me. Alexander had nog steeds Hetty's arm vast en hij keek haar aan met een blik die haar nog wat meer deed smelten. Ben jij echt dat soort jongen? Ze keek even in het rond, de school liep leeg. We kennen elkaar net even twee uur. Ze overwoog haar mogelijkheden, de pro's, de contra's. Als ze hem nu afwees, zou ze hem nooit meer recht kunnen aankijken. Die vlinders in haar buik leken niet te willen wijken en ze was eigenlijk eerder boos op zichzelf dan op Moore.
      "We kunnen dit vergeten, toch?" Ze glimlachte ubervoorzichtig, alsof ze bang was dat haar glimlach haar gezicht zou breken.
      "Want ik vrees dat ik inderdaad een 'crush' op je heb – maar misschien noem ik het liever liefde op het eerste gezicht? Coup de foudre, zoals dat zo mooi klinkt in het Frans. Hoe kan ik niet vallen voor een jongen die me letterlijk bekogelt met feiten?" Hester schudde de angst om te glimlachen van zich af. "Here's the deal, we gaan naar dat boekenwinkeltje in de winkelstraat – want als ik dat winkeltje niet zou financieren met mijn vakantiegeld, was het failliet. De rest van de middag is aan jou. En ik ben met de fiets."

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

"Bij jou is goed, hebben we tenminste ook geen kleuters die om je heen hangen en je eten stelen." lachte hij.
      "Nou je voelde je niet lekker dus stelde ik voor dat je naar huis moest gaan. Je wilde niet alleen zijn dus bood ik je aan om je gezelschap te houden door je mee te nemen, ik dacht dat je daar zelf ook bij was toen het gebeurde?" vroeg hij lachend en trok zijn wenkbrauw naar haar op.

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 21:24 ]

I just caught the wave in your eyes

Eigenlijk vond Will het best schattig dat ze het zo eng vond op de motor. Voor hem was het ontzettend normaal om een beetje rond te scheuren en hij had niet eens zo hard gereden. Ze deed hem een beetje denken aan de eerste keer dat hij op een motor reed, al had hij toen dat ding ook moeten besturen. Hij vond het ontzettend spannend en het lukte echt niet, wat ook niet hielp om hem gerust te stellen maar toen het eenmaal lukte, gaf dat een grote kick - waarna hij vol tegen en boom was geknald.
Hij pakte haar uitgestoken hand aan en liet zich meevoeren in haar enthousiasme. Hij wist niet precies wat voor restaurant ze terecht zouden komen, maar hij was er wel zeker van dat zij het restaurant erg goed vond.
"Ik trakteer," zei hij. "Dat heb je wel verdiend na de marteling die motorrijden heet."

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

''Dat is toch niet zo erg?'' zei Tyler en hij lachte even. Hij nam de kar van haar over en leunde erop met zijn voorarmen terwijl hij door liep. Hij checkte even of zijn portemonnee nog steeds in zijn zak zat en kwam toen eerst aan bij de frisdranken. Hij zette verschillende flessen in de kar en herinnerde zich toen iets. ''Ben je nu niet vrij voor de rest van de dag?'' vroeg hij en hij draaide zich glimlachend naar haar om met een fles cola nog steeds in zijn hand.

El Diablo.

''Ah, nee inderdaad. Het is nog pittig vroeg.'' Hij haalde een hand door zijn haren en zuchtte diep. Zach had nu al genoeg van school, maar zijn missie was nog niet geslaagd en zat hij daar nog wel voor een tijdje. ''Oh, het waren de beste twee uren van mijn leven.'' zei hij sarcastisch en schudde daarna lachend zijn hoofd. ''Het is school, maar het was wel oké. Denk ik.''

I don't want you to die, I want you to suffer.

Reagan pakte een fles Ginger Ale uit de schappen, dumpte die ook in de kar en keek hem lachend aan.
"Jup ik ben vrij, hoezo? Heb je plannen?" vroeg ze lachend.

I just caught the wave in your eyes

Jordan lachte even. ''Je bent in elk geval geen nerd.. Good..'' zei ze en ze keek even naar de lege glazen en dan naar haar vrienden. ''Nou, wie gaat nieuw drinken halen?'' vroeg Jordan ze en Carlos liep al snel naar de bar. ''Dus, Zach. Vertel eens wat over jezelf..''

El Diablo.

Toen ze het restaurant naar binnen stapte liet Dyana Will's hand los. Stel je voor dat mensen dat zouden zien... Het was wel schattig dat hij aanbood te betalen, al was dat niet nodig in het restaurant van haar vader.
Het personeel herkende haar meteen, en meteen liep ze naar haar favoriete plekje in de ruimte - de hoge stoelen naast het raam, aan de tafel die ze zelf als kind beschilderd had. De felgele zonnebloem was zijn kleur een beetje kwijtgeraakt, maar ze herinnerde zich de dag dat ze hem schilderde nog goed en liet haar vingers kort over de lijnen. Vanuit de boxen door de ruimte klonk zachtjes Julie la Petite, een van haar favoriete nummers die haar vader vroeger regelmatig zong.
"Welkom in mijn favoriete restaurant," glimlachte ze, spelend met het knalrode servet dat op tafel lag. Ze zag haar vader nergens, wat betekende dat hij in de keuken bezig was of gasten aan het rondleiden was door de uitgebreide tuin die het restaurant bezat. Binnen was het redelijk klein, maar prachtig. De muren waren beschilderd met landschappen, bloemen en zonsondergangen, en hier en daar stonden kaarsjes verspreid die, samen met de geur van het eten, een heerlijke sfeer creëerden. Een van Dyana's favoriete serveersters bereikte de tafel. De vrouw, Maia, was een jaar of drieëntwintig en droeg een laag uitgesneden, rood shirt, met daarop het logo van het restaurant. Ze lachte haar perfect witte tanden bloot, het gouden ringetje in haar neus bewoog zachtjes.
"Hey, Ada. Waar kan ik jullie mee helpen?"
Ze glimlachte terug, en maakte kort oogcontact met Will. Als ze hem de menukaart zou geven, zou hij vast uren zoet zijn.
"Twee verse muntthee, met honing. En ik sterf van de honger - je weet wat ik lekker vind." "Komt eraan. Zal ik Dejen zeggen dat je er bent?"
Ze schudde haar hoofd, haar vader zou haar vast wel vinden, en dan zou hij haar de oren van het hoofd vragen over de jongen met wie ze was en waarom ze niet op school was. Dat kwam later wel.

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 21:18 ]

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Tyler lachte en keek haar aan. ''Dit gaat hoogstwaarschijnlijk heel pushy overkomen, maar nu kunnen we dus wel onze afspraak vervroegen..'' zei hij en hij zette nog wat verschillende flessen in de kar. Nou, veertien flessen. Ze konden weer vooruit voor misschien drie dagen. ''Just saying..''

El Diablo.

''Dat wordt leuk, wanneer?'' Ze keek hem schuin aan en glimlachte. Na zijn volgende woorden gaf ze zichzelf een mentale facepalm en sloot haar ogen even. ''Oké, het is duidelijk dat ik niet meer helder kan denken,'' mompelde ze, haar ogen nog steeds dicht en schudde lachend haar hoofd. ''Sorry mijn bipolaire stoornis treedt weer op, excusez-moi.'' Jace opende haar ogen even en beet daarna op haar lip.

I don't want you to die, I want you to suffer.

Haar hart maakte een sprongetje maar van buiten bleef ze zowaar redelijk kalm.
"Oh ja!" grijnsde ze en keek hem blij aan. "Mijn ouders zijn toch nog lang niet thuis – meestal komen die pas laat in de avond thuis so I'm coming with you." ze huppelde richting de koekjes en pakte er twee pakken Oreo's uit. Met de twee pakken in haar handen kwam ze weer terug en dumpte die in de kar.
"Anders kom ik niet mee hoor," zei ze plagend en knipoogde naar hem.

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 21:24 ]

I just caught the wave in your eyes

Zach liet een korte lach horen en schudde zijn hoofd. ''Zie ik eruit als een nerd? Ik hoop van niet.'' Hij glimlachte even en realiseerde dat hij zijn glas bier niet mee had genomen. ''Iets over mezelf? Er valt niet echt veel te vertellen over me..'' Een lichte, schampere lach rolde over zijn lippen en haalde daarna zijn schouders op. ''Nou, wat wil je weten?''

I don't want you to die, I want you to suffer.

Ze bleek de smoothie lekker te vinden en Nathan grijnsde even om haar opmerking. "Ik ken dat gevoel, ik kan best lui zijn al ik wil." zei ik met een lachje en nam na haar ook een stukje van het chocolatchip koekje. Toen Regina hem vertelde dat ze niet zo interessant was wilde hij zijn mond openen, maar werd dan op de schouder getikt. Met een frons keek hij opzij en zag niemand, maar langs zijn andere kant hoorde hij iemand, dus keek hij die richting uit met een geïrriteerde blik. Die veranderde echter toen hij Max zag had hij moest even overdreven met zijn ogen rollen. om daarna te grijnzen. Bij zijn volgende woorden keek hij wat verontwaardigd. "Maar... Wat moet ik dan eten?"hij sloeg zijn armen mokkend over elkaar. "Lekker dan... En wie is dit?" vroeg hij met een opgetrokken wenkbrauw en quasi geïnteresseerd aan Max, doelend op zijn meisje.

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

"Maakt niet uit," glimlachte hij kalm en keek haar even onderzoekend aan, bipolaire stoornis? Dat was hem niet verteld...
"ik ben zo terug even de pizza resten wegzetten, die eet Max nog wel op dadelijk," hij lachte even en liep met de dozen terug naar de keuken waar hij ze op het aanrecht zette. Vervolgens liep hij weer terug naar de woonkamer.
"Dus, een bipolaire stoornis? Want to talk about it or nah?" vroeg hij en keek haar vragend aan.

[ bericht aangepast op 21 juni 2015 - 21:30 ]

I just caught the wave in your eyes

''Woo.'' grijnsde hij en hij liep maar snel achter haan aan. ''Goede smaak, zoals ik al zei.'' grijnsde hij. Zelf pakte hij nog meer pakken oreo's, pakken poptarts en nog meer koekjes. ''We zijn een stelletje vreetzakken bij mij thuis, don't judge..'' lachte hij en hij liep naar de chips. Hier begon hij ook meerdere zakken in de kar te gooien..

El Diablo.