• Het Melrose High is een doodnormale high school. Alle soorten leerlingen en docenten lopen er rond van de cheerleaders tot de nerds. Ieder jaar vindt er voor de leerlingen een eindejaars gala plaats en de wedstrijden van het footballteam zijn de belangrijkste gebeurtenissen van de maand. Overleef jij het tot na je examens of bezwijk je onder alle druk van de middelbare school? Ben je een gehate cheerleader, populaire atleet of gevreesde badboy?
    "Welkom op het Melrose High,"




    ROLLEN VOL VOL VOL!
    Naam | Faceclaim | Status | User | Pagina
    Mannen
    • Finn Lesley Montgomery | Austin Butler | Quarterback | Ziegler | 1.01
    • Lachlan Hudson Gregory | ? | Buitenbeentje | Larkin | 1.01
    • Cristiano Ignazio Barone | Zayn Malik | Badboy/criminal | Boschetto | 1.01
    • Ryder Lincoln Barnes | Grant Gustin | Badass | Jukebox | 1.07
    • Benjamin George O'Donnel | Paddy Mitchell | Manslut | Raccoon | 1.04
    • Lucas Isaac Hughes | Francisco Lachowski | Badboy | Gaskarths | 1.06
    • ? | Connor Paolo | Musicallover | Conoway | ?
    • Kyros Raith | Jake Cooper | ? | Lizor | 1.07
    • Ethan Hunt | Dylan O'brien | Footballer | Mignon | 1.07
    • ? | Adrien Sahores | ? | Avgeropoulos | ?
    • Jason Ryan Grimes | Ryan Kelly | Rich asshole | Sociopaths | 1.08
    • Tobias "Toby" Cameron Hades | ? | ? | Balloo | 1.08
    • Ira Keano Venson | ? | Footballer | Collier | 1.09
    • Owen Damien Devine | ? | Nerd | Raccoon | 1.09
    • Nathan Cole Parker | ? | Jock | Solitaire | 1.10

    Vrouwen
    • Cara Jessica Smith | Leda Muir | Girl next door | Complexes | 1.01
    • Victoria Marie Juliet Maverick | ? | ? | Balloo | 1.06
    • Abigail Monroe | Willa Holland | Newbie | Mignon | 1.04
    • Syden Ara Emerson | Eva Pepaj | Weirdo | Timlin | 1.09
    • Jessica Mia Crawford | Lily Collins | Cheerleader/fashion geek | Gaskarths | 1.03
    • Vanx Royce Barnes | Anna-Christine Speckhart | Badass | Vydas | 1.07
    • Jacelyn Viona Kennedy | Nina Dobrev | Cheerleader | Sociopaths | 1.04
    • Hadley Ayden Galloway | ? | Social butterfly | Xemerius | 1.05
    • Michella Jaci L'Amour | Jessica Jung | Slutty | RousseauOrion | 1.06
    • Cassandra 'Cass' Jordan West | Holland Roden | Popular | Boschetto | 1.08
    • Charlotte Kate Green | Cara Delevingne | Alternative | Gaskarths | 1.08
    • ? | ? | ? | Phoeni | ?
    • ? | ? | ? | Raccoon | ?


    INVULLIJSTJE
    Naam:
    Leeftijd:
    Geslacht:
    Status: Wat is hij/zij op school? Cheerleader, Jock, nerd etc? Vernoem hier ook bij hoe hij/zij aan deze status is gekomen
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Relaties: Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk iedereen een lijstje invult met relaties met alle andere karakters. Dit kan wat veel worden, maar als iedereen voor de helft een lijstje invult, worden er mensen buitengesloten!
    Extra:


    OVER DE SCHOOL
    • De school ligt in San Francisco, California
    • De kleuren van de school zijn rood en wit, de mascotte en symbool is een eagles. Het sportteam heet ook The Eagles
    • Er zijn verschillende naschoolse activiteiten zoals de boekclub, de naaiclub, de theatergroep, verschillende sportteams waarvan het footballteam het belangrijkste is.



    REGELS
    • Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
    • Er is een woordenminimum van 250 woorden
    • Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
    • Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
    • Houd de types en geslachten gelijk
    • Geen ruzie OOC
    • Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
    • Relaties bespreken in het praattopic
    • Voor vragen staan mijn GB en PB open
    • Have fun!

    TOPICS
    Rollentopic 1
    Praattopic 1


    HET BEGIN
    We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2015 - 22:37 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Hadley 'Hale' Ayden Galloway
    Social Butterfly • 17





    Ik nam nog een laatste hap van mijn toast — voordat het op was, zoals de cola die evenals op was. Ik voelde tot mijn ergenis een hoofdpijn opkomen, waardoor ik op mijn hoofd steunde met mijn hand en de beide jongens bekeek. De ene wat vriendelijker als de andere.
          "Het valt mee dat je niet wegrend, zoals velen doen," merkte Lucas droog op. Ik rolde met mijn ogen en keek hem dan zwijgend aan — niet reagerend op zijn opmerking, het zou me alleen meer koppijn bezorgen. Die koppijn had ik enkele dagen geleden ook, misschien was het gewoon door school. Zwijgend keek ik de twee jongens weer aan. Hughes was helemaal niet slecht uitziend, alleen zijn stank van drugs en rook — zijn karakter en zijn attitude verpeste alles aan hem. Owen was bijvoorbeeld één en al goed, en dat was veel beter als zo'n herrieschopper als Lucas.
          Uiteindelijk bleef Mr. Badboy zitten, wat me ergerde — maar als hij het met Owen kon vinden liet ik hem, voor je beste vriend heb je alles over. Toen ze begonnen opdrachten te bespreken luisterde ik al niet meer en zocht in mijn tas naar aspirines. Die er natuurlijk niet waren. Geweldig.
          "Een wit shirt en zwarte jeans denk ik. En jij?"
          Ik glimlachte zwak toen Owen zich weer naar mij wendde. "Wist je nog die witte jurk die ik laatst heb gehaald met die zwarte heels? Ik had je een foto gestuurd, die ga ik aandoen." Ik zocht even snel de foto op uit mijn berichten met Owen, en liet het hem even zien — voordat ik mijn mobiel weer in mijn tas stopte. Owen keek me uiteindelijk met een onschuldige blik aan, echter wimpelde ik dat af met mijn hand. Als Owen hem mocht, zou ik niet in Owen's buurt iets tegen die Hughes zeggen — maar alleen als Owen in de buurt was, gezien hij hem leek te mogen.
          "Owen, ik denk dat ik naar huis ga. Mijn hoofd barst, volgens mij hebben we de volgende les normaal gezien samen. Zou je me kunnen afmelden?" Ik liep om de tafel naar Owen en drukte als een snel afscheid een kus op zijn wang, en bij Lucas kon ik zelfs een oprechte glimlach laten zien. Natuurlijk deed ik dit alleen voor Owen.
          Ik hield de rug van mijn hand tegen mijn hoofd, terwijl ik de school verliet om naar huis te lopen aangezien er geen bus is.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Brad Aaron Wilson

    Nadat ik Riley gevraagd had wat ze aan zou trekken, dacht ze even na. Fashion talks. Ik was dol op praten over mode. Als ik later niet door kon breken als acteur, dan wilde ik iets met mode gaan doen. "Nou er is een dresscode met Black and White geloof ik, dus misschien die zwarte jumpsuit, weet je nog?" vroeg Riley en ze glimlachte. Ik knikte goedkeurend. "Ja, moet je doen!" riep ik net iets te hard, uit enthousiasme. Ik zag hoe er om mee heen mensen naar mij keken, maar deed net alsof ik het niet zag. "En jij?" vroeg Riley. Ik zuchtte en schudde mijn hoofd. Toch kon ik een kleine lach niet inhouden. Riley kon mij altijd overhouden, voor alles. "'Áls ik ga, en ik herhaal áls," begon ik streng en ik dacht even na. "Dan doe ik denk ik een comfy jeans aan, met een wit t-shirt en mijn nieuwe zwarte colbertje," zei ik. "En daaronder mijn nieuwe Nike's." Het zou een frisse combinatie worden van casual gemixt met chique. Ik vond het altijd leuk om the mix en matchen als het op kleren aankwam. "Áls ik ga," herhaalde ik nog eens, voordat Riley te enthousiast werd.


    Tell me about it, stud.

    Finn Lesley Montgomery

    Quarterback | 12th grade | "I'm only human"






    ''Nee, wees niet zo'n dramaqueen. Je bent verre van een lopende dramamaker.'' zegt Jace om me op te vrolijken, maar eigenlijk voel ik me er geen haar beter door. Jace duwt mijn gezicht omhoog en houdt mijn mondhoeken omhoog met haar duimen.
          ''Hey, glimlach 's, zonder dat ik je mondhoeken hoef op te duwen.' zegt ze lachend. Ik tover een neppe glimlach op mijn gezicht, die er hopelijk echt genoeg uitziet om er niet op door te gaan. Opnieuw trilt mijn telefoon in mijn broekzak, weer een bericht van kyros. Het enige wat ik lees zijn vraagtekens. Mijn vingers beginnen al snel te typen, maar uiteindelijk haal ik toch alles weg.
    Als je het over mijn vader niet wilde weten, had je dat ook gewoon mogen zeggen hoor.

          Dat is wat ik uiteindelijk doorstuur naar hem en grommend laat ik mijn telefoon weer in mijn broekzak verdwijnen. Uiteindelijk duw ik Jacelyn zachtjes van me af en sta op - precies nadat ze vroeg of ik training had.
          'Dat is waar ook, ja' antwoord ik daarop. Ik geef haar een lange kus op haar mond en wrijf daarna even met mijn duim over haar zachte wang heen. 'Ik spreek je straks weer, goed?'
          Ik verlaat Jacelyn en loop richting mijn kluisje. Hier haal ik mijn sporttas uit en gooi er mijn boeken in. Mijn tas gooi ik over mijn schouder en met mijn welbekende brede loopje paradeer ik richting de kleedkamer van de jongens.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Ira Keano Venson.

    'Jace?' Ik wilde knikken, maar het enige wat ik doe is hem geïrriteerd aankijken, gezien hij dondersgoed weet dat ik me op zo'n moment niet zou verspreken. 'Nee, Hadley, dumbass.'
    'Nath, het is verdomme Jace. Als het nu een leuk iemand was geweest, was het tenminste de moeite waard geweest om een vriendschap op het spel te zetten, maar Jace?' zei ik dan om me vervolgens te bedenken dat ik zojuist zijn beste vriendin heb beledigd. Hij schraapt zijn keel en ik weet hem aan te kijken. Hij weet dat ik me niet ga verontschuldigen, gezien ik me niet voor dingen verontschuldig waarvan ik het meen. Al kan ik wel toegeven dat het iets harder uit mijn mond kwam dan bedoeld was.
    'Wat heb je in godsnaam gedaan dan? Verdomme Ira.' Zegt hij nadat hij een blik heeft geworpen op Jace en Finn. 'Dát, is een vraag waarop ik het antwoord ook graag zou willen weten.' Geef ik toe om vervolgens mijn tanden in het broodje te zetten die ik zojuist uit mijn tas had gebaald. Dit gesprek maakt mijn hoofdpijn niet beter, al moet ik zeggen dat het al wel iets heeft afgenomen. Misschien komt het door de aspirientjes die ik vannochtend heb genomen.
    Nathan wendt voor enkele ogenblikken zijn gezicht af om me vervolgens aan te kijken met een grijns, die ik overigens niet op dit moment verwacht had. 'Je hebt het meest bekende koppel uit elkaar gedreven, Ir.' Hij schud zijn hoofd. 'Hé, ze zijn nog niet uit elkaar en daarbij denk ik niet dat Jace iets had gedaan, met uitgerekend mij, als hun relatie zo soepel zou lopen.' Reageer ik met een korte grijns. Eerlijk gezegd zou ik het niet erg vinden om Jace haar leven zuur te maken, maar ik weet dat Jess het me niet in dank af zou nemen. Nath zijn reactie daar in tegen valt me mee.
    'Hoelang hou je dit nou al voor mij geheim?' De beledigde toon in zijn stem is niet te vermijden en ik verlies de grijns die op mijn gezicht stond. 'Sinds vorig weekend, maar ik heb het Hale zelfs niet verteld. Al zou zi-' Ik onderbreek hetgeen wat ik wilde zeggen, gezien ik alweer Jace zou beledigen wanneer ik mijn zin af zou maken. Al zou Hale het bericht met smart ontvangen en graag samen met mij het koppel uit elkaar drijven.
    'Laat maar zitten. In ieder geval was ik eigenlijk van plan om het te laten varen, maar gezien Jace een relatie heeft en ook nog met een vriend van me, kon ik dat niet. Maar ik was wel van mening dat zij degene zou zijn die Finn moest inlichten en niet ik. Al had ik dat ook wel willen doen.' Ik kijk hem kort aan voordat ik mijn mobiel pak. Ergens heb ik Jace haar nummer nog zitten.

    Ik geef je tot zaterdag en wees blij dat jij degene bent die het mag zeggen. IV

    Aangezien ik niet weet of ze mijn nummer heeft, zet ik mijn initialen aan het eind van het bericht. Het duurt niet lang voordat ik op verzenden klik en Nath weer aan kijk.

    [Mobile quality.]


    'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

    VANX ROYCE BARNES

    Part of a twin - Badass - 18 - 12th grade - Clothes



    Curiositeit en Vanx waren nu eenmaal twee handen op één buik. Het was daarom dat het meisje het nogmaals niet kon laten om over de schouder van haar beste vriendin mee te lezen toen deze laatste twee smsjes kreeg. Blijkbaar had Mister Arrogance het plannetje om aankomende zaterdag een feestje te geven. Zou dat nou nét niet het juiste moment zijn om de boel..
    “Niks te doen zaterdag? Anders gaan we even een feestje verkloten.” Ze hoorde hoe haar beste vriendin zachtjes fluisterde waardoor haar gedachten werden verstoord en een grijns daarvoor in de plaats kwam. Great minds think alike.
    “Dat je dat nog moet vragen. Zo’n feessie komt altijd gelegen.” Haar grijns werd enkel alleen maar breder toen ze het helemaal voor zich zag. Syden, Lucas, Ryder en zij.. nou dat zou nog eens een leuke combinatie kunnen worden – iets dat Finn uitermate niet zou kunnen appreciëren, waardoor het uiteraard enkel alleen nog maar leuker voor hen werd. Het begin van een geweldige avond.
    Nadat Syden het smsje naar haar had doorgestuurd, zakte ze verveeld onderuit en opende het bericht om het daarna meteen door te sturen naar Lucas en Ryder. Ze vond het ergens spijtig dat Chris er niet bij kon zijn.
    Met een diepe zucht begon ze door enkele berichten te scrollen terwijl ze hier en daar op een berichtje reageerde. De anderen liet ze voor wat het was. Sommigen waren nou eenmaal niet zo belangrijk.
    “Mister O’Donnel, een 5.5 – minder goed dan verwacht, neem ik aan? Mevrouw Barnes, hetzelfde als Lucas een 1 – kom je ook even langs na de les?” Het was pas toen Syd Vanx aankeek dat deze in de gaten had dat Meneer huppeldepup zich tot haar had gericht. “Uh. Wat?” mompelde ze terwijl ze eventjes opkeek van haar mobiel. Had hij zonet tegen haar gepraat?
    “Was iemand weer eens te lui om te komen opdagen?” De grijns die om Syden’s lippen speelde paste precies bij de plagende toon die ze had gebruikt om Vanx aan te spreken. Pas toen Meneer huppeldepup - ze zou toch echt eens zijn naam aan Syden moeten vragen - de overige puntenlijst overliep, leek het kwartje pas te vallen. Daar ging het dus over.
    “Misschien.” Ze keek eventjes haar beste vriendin met een onschuldige grijns aan waarna ze haar schouders ophaalde.
    Ze wist het niet meer precies. Het probleem met Vanx was dat het meisje helemaal niet stom was, in tegenstelling tot wat vele mensen dachten. Het was gewoon da leren niet haar favoriete bezigheid was. Het was niet meer dan papegaaienwerk - iets dat je niet zou voorbereiden op het echte leven.
    "I won. I won." Het volgende moment zag Vanx toe hoe haar beste vriendin er niets beter op had gevonden om op de tafel te springen en zich aan een vreugdedansje waagde. Oh well, het verbaasde het bruinharige meisje al lang niet meer. Het was Syden for crying out loud. Het was daarom ook dat Vanx niets anders kon doen dan glimlachen en hoofdschuddend lachen. De rivaliteit tussen Kyros en Syden zou ze echter nooit begrijpen, want waarom was het precies zo belangrijk om het hoogst aantal punten te scoren? Hun cijfers waren volgens haar enkel een momentopname.

    Na nog een uurtje naar het gezeur van Meneer Huppeldepup hebben geluisterd, was het dan eindelijk zo ver en gaf het belsignaal de verlossende redding waarop Vanx een hele ochtend had zitten wachten. Pauze. Haar meest favoriete tijd als ze op school zat.
    Ze stond snel op, wachtte ongeduldig op Syden waarna ze onmiddellijk de klas uitbeende. De welbekende preek die elke leerkracht wel minstens één keer per week afstak, wilde ze het liefst van al missen. Het was niet dat hij nog iets nieuws zou zeggen, dus waarom zou ze de moeite doen?
    “Laten we naar buiten gaan. Effe frisse lucht.” Zonder het antwoord van haar beste vriendin af te wachten, liep ze onmiddellijk verder, richting het plein waar ze snakte naar een welverdiend sigaretje omdat ze deze twee uren had weten te doorstaan. Toen ze echter in het voorbijgaan door de raam van de kantine keek, en haar oog viel op Owen en Lucas waarvan deze laatste duidelijk - tot haar grote verbazing - in zijn boeken zat te neuzen, kon ze het niet langer laten dan naar binnen te lopen.
    “Wie had dat ooit gedacht? Lucas de nerd.” Haar mondhoeken kropen langzaam omhoog terwijl ze zich liet neerploffen op de tafel, net naast Lucas' boeken en hem grijnzend aankeek.
    “Meneer Hughes die in zijn boeken zit. Dat ik dat nog mag meemaken.”

    [ bericht aangepast op 10 juli 2015 - 22:02 ]


    Rise and rise again until lambs become lions

    JASON RYAN GRIMES
    ''Carry on wayward son.''
    Senior • Rich asshole •



          Ik sloot de deur nadat ze instapte en liep daarna om mijn auto heen, om daarna zelf in te stappen. ''Mhm, klopt,'' Cass boog even naar me toe om een kus op mijn wang te drukken. ''Je doet het goed trouwens.'' Ik rolde even lachend mijn ogen en schudde daarna mijn hoofd. ''Ach, beter dan niks, toch?'' Terwijl ik om me heen keek naar de school, stak ik de sleutel in de bestemde gleuf en startte de auto.
          ''Mijn ouders zijn vanaf vrijdag beide op zakenreis, kom je langs voor het weekend?'' Ik humde even en boog een tikkeltje voorover om de radio aan te drukken. ''Ik heb zaterdag nog een paar vergaderingen in de ochtend en middag –– 's avonds is het feest, dus dat komt goed uit. Zondag ben ik vrij, eindelijk.'' Een diepe zucht rolde over mijn lippen en keek het meisje naast me met een glimlach aan. ''Maar ja, dan kan ik best bij je blijven voor het weekend. Al kan ik zaterdag dus heen en weer weg zijn, als dat niets uitmaakt?'' Ik sloeg rechts af en keek de straat door om te kijken waar de restaurant was. Luidkeels zong ik mee met het liedje dat nu op de radio was –– 'Don't Worry' van Madcon en Ray Dalton. Niet veel later parkeerde ik voor het Italiaanse restaurant en keek naar Cass. ''Nu heb ik ook honger, dank je.''


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •



          Finn duwde me zachtjes van zijn schoot af en stond daarna zelf op. ''Dat is waar ook, ja'' Hij kuste me lang op mijn mond en wreef daarna over mijn wang, waarna hij zonder iets te zeggen wegliep. Ik zuchtte diep en schudde mijn hoofd, maar keek daarna even rond de kantine voor iemand die ik kende. Mijn hoofd begon echt pijn te doen en daarom sloot ik even kort mijn ogen, maar beende daarna in een willekeurige richting. Een eindje verderop zag ik Jess samen met Benjamin, te eten. Ik trok mijn wenkbrauwen op en haalde mijn schouders op. Eenmaal bij hun tafeltje aangekomen, plofte ik neer en glimlachte kort. ''Bonjour.'' Waarschijnlijk zag ik er uit als een idioot en vrij belabberd, maar ach –– iedereen had nou eenmaal hun slechtere dagen. Alleen ik kon dat niet bepaald veroorloven op het moment.
          ''We hebben zo training,'' zei ik, maar waarschijnlijk wist ze het al. Mijn mobiel begon te trillen in mijn beha en haalde die eruit.

    Ik geef je tot zaterdag en wees blij dat jij degene bent die het mag zeggen. IV

    Mijn ogen werden groot en een gefrustreerde kreun verliet mijn lippen. Ik kon mijn telefoon wel naar de grond smijten op het moment. ''Vieze klootzakken,'' bromde ik en schudde mijn hoofd. Dit werd met de minuut erger en erger. Ik ontgrendelde mijn telefoon en begon agressief te typen, maar haalde alles weer weg.

    Waarom zou ik het vertellen? Ik geloof dat je de definitie van 'geheim' wel weet.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Lucas 'Luke' Isaac Hughes || Badboy and secret musician || 12th grade

    Wanneer Owen bevestigt dat mijn antwoorden kloppen gooi ik mijn schrift weer in mijn tas en kijk enkel nog naar de theorie die er in een rood kader boven de opdrachten is geschreven. De informatie gaat echter het ene oor in en het andere oor weer uit - hoewel mensen normaal gesproken niet lezen met hun oren maar met hun ogen, maar dat ter zijde -. Een beetje met mijn gedachten ergens anders dan bij de letters voor me staar ik naar het boek. Het gesprek tussen Hadley en Owen gaat dan ook geheel langs mij heen - niet dat mij dat nou zoveel boeit, wat die twee bespreken bedoel ik. Allebei hun bestaan hebben een waarde van een tandenborstel en een baksteen voor mij, begrijp me niet verkeerd - ik bedoel, Owen is een goede gozer maar daar stopt het ook wel. Tuurlijk breng ik het altijd op enigszins aardig te doen tegen hem maar daar blijft het dan ook bij. Dan heb je Hale, ze is zeker aantrekkelijk, dat kan ik niet ontkennen, maar ergens vind ik haar gedrag irritant, en al helemaal tegen types als mij, hoe je dat ook wilt definiëren. Toch vind ik het erens ook iets wat haar juist interessant maakt.
    Wanneer Hadley opstaat en iets zegt over niet lekker voelen of iets in die trant kijk ik even naar haar op. Het verbaasd me - maar ze weet zowaar oprecht naar me te glimlachen waardoor ik ook even terug glimlach.
    "Eh... Beterschap?" zeg ik dan maar en kijk dan naar Owen voordat ik weer naar mijn boek staar.
    “Wie had dat ooit gedacht? Lucas de nerd.” hoor ik dan opeens en zie hoe Vanx op de tafel neerploft naast mijn boek. Haar omhooggekrulde mondhoeken verraden dat ze geamuseerd is en ik stoot een kort lachje uit. Vervolgens klap ik gelijk mijn boek dicht voordat ik me tot haar wend.
    “Meneer Hughes die in zijn boeken zit. Dat ik dat nog mag meemaken.” weer moet ik even lachen en kauw dan even op de binnenkant van mijn wang.
    "Ja ik weet het, volgens mij is dit de eerste keer in een jaar dat ik een boek weer eens heb aangeraakt, hoe ben ik ook alweer overgegaan?" grijns ik dan voordat ik het boek in mijn tas gooi en vervolgens van de bank opsta. "Voor mij is dit nu ook wel genoeg schoolgerelateerde inspanning voor een paar maanden, zin in een sigaret of iets?" vraag ik haar dan terwijl ik even naar Owen kijk.
    "Thanks voor het huiswerk, zie je nog wel," zeg ik dan nonchalant en kijk dan weer naar Vanx.


    I just caught the wave in your eyes

    Cassandra 'Cass' Jordan West

    Popular || Outfit






    Hij humde even voor hij de radio aanzette, afwachtend keek ik hem aan. ''Ik heb zaterdag nog een paar vergaderingen in de ochtend en middag –– 's avonds is het feest, dus dat komt goed uit. Zondag ben ik vrij, eindelijk.'' zei hij en ik knikte even. Hij keek mij glimlachend aan en met een lichte glimlach haal ik een wenkbrauw op. ''Maar ja, dan kan ik best bij je blijven voor het weekend. Al kan ik zaterdag dus heen en weer weg zijn, als dat niets uitmaakt?'' zei hij en ik knik weer. ''Maakt niet uit.. Ik slaap toch uit op zaterdag. But yay, I'm not alone'' zeg ik met een klein lachje.
    Ik luister naar de muziek en mijn hoofd beweegt even mee. Het duurde zoals verwacht niet lang voor hij voor het kleine restaurant parkeerde. ''Nu heb ik ook honger, dank je.'' hoorde ik naast me en ik kijk hem lachend aan. ''Sorry?'' zei ik en ik keek hem onschuldig aan voor ik uitstapte. Ik wachtte tot hij naast me stond en liep toen het restaurantje in, wat voor mij een zeer bekende plek was. Ik kwam er vaak. Als het thuis niet uit te houden was, vrije uren op school, ontbijt als mijn eerste uur uitviel... Zo kon ik wel even doorgaan. ''Tony!'' grijnsde ik toen ik de eigenaar zag, een grijnzende man ergens mid-50's, en ik gaf hem een snelle omhelzing. Ik kende hem ook vrij lang nu, het was een soort.. Oom voor me geworden. ''Cass.. Vaste plek?'' vroeg hij toen ik hem los had gelaten, ''Altijd.'' glimlach ik. Ik loop met hem mee naar een tafel bij een groot raam met een vrij goed uitzicht en neem plaats. Tony geeft Jason en mij beide een kaart en knikt even. ''Ik ben zo bij jullie terug..'' glimlachte hij voor hij de andere klanten ging helpen..

    [ bericht aangepast op 10 juli 2015 - 23:10 ]


    El Diablo.

    Nathan Cole Parker



    ''Nee, Hadley, dumbass.'' Ik rolde met mijn ogen door zijn geërgerde antwoord, hij zou zich niet verontschuldigen maar toch vond ik het vervelend om te horen. ''Dát, is een vraag waarop ik het antwoord ook zou graag willen weten.'' Ik schudde mijn hoofd en wendde mijn blik af, ''hoe kun je dat nou vergeten?'' Hij nam een hap van zijn broodje en hij schudde zijn hoofd. ''Hé, ze zijn nog niet uit elkaar en daarbij denk ik niet dat Jace iets had gedaan, met uitgerekend mij, als hun relatie zo soepel zou lopen.''
          Ik kon een korte lach ook niet weerstaan en stootte hem aan, ''wen er maar alvast aan, die twee zijn vast over enkele dagen gewend aan het leven als weer zo single als wat te zijn.''
    ''Sinds vorig weekend, maar ik heb het Hale zelfs niet verteld. Al zou zi-'' Ik fronste toen hij een plotselinge pauze inschatte maar mijn frons verdween toen hij verder ging. ''Laat maar zitten. In ieder geval was ik eigenlijk van plan om het te laten varen, maar gezien Jace een relatie heeft en ook nog met een vriend van me, kon ik dat niet. Maar ik was wel van mening dat zij degene zou zijn die Finn moest inlichten en niet ik. Al had ik dat ook wel willen doen.'' Ik schudde mijn hoofd, ergens wou ik het Finn ook wel laten weten – maar kon ik dat Jace wel aandoen? Ira pakte zijn mobiel erbij en ik zie hem iets typen, ''wat doe je?'' Vroeg ik hem nieuwsgierig terwijl ik mijn blik van het mobieltje weer naar hem liet gaan.Toen het einde van de pauze luidde was het tijd voor training en ik schoof de stoel naar achter. ''Ga je mee?'' Vroeg ik hem en trok de rugtas weer goed op mijn rug.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •



          Nogal levenloos zat ik naar mijn telefoonscherm te staren en door Instagram te scrollen. Een diepe zucht verliet mijn lippen en fronste even toen ik zag dat ik een groepsgesprek werd gegooid met allemaal onbekende mensen behalve een paar. ''What the hell,'' mompelde ik en schudde mijn hoofd. Toch besloot ik om in het gesprek te mengen, wat meestal niet lukte omdat de meeste mensen me toch niet mochten –– nogal nutteloos dus waarschijnlijk.

          Nate: Need to talk to you Jace
          You: What's up?
          Nate: I don't think you want everyone to know it, can't we meet after practice?
          You: Fine. Or now?
          Nate: Sure
          You: Where to, Nate?
          Nate: I'm still at football practice are you coming?
          You: On my way.


    Ik zuchtte even en stond daarna op, zonder iets te zeggen liep ik weg van de tortelduifjes en stopte mijn mobiel weer in mijn beha. Al neuriënd liep ik naar de uitgang van de school en begaf me daarna naar het sportveld. We hadden toch zo training, dus Jess zou ik over een paar minuutjes zien. Ik leunde wat tegen het hek aan, wachtend op mijn beste vriend die me iets wilde vertellen en keek wat om me heen. ''Wat wil die gast me nou weer vertellen,'' mompelde ik zacht in mezelf en tikte wat met mijn voet op de grond.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Nathan Cole Parker



    Ik vervolgde mijn weg richting het sportveld we hadden zo training en ik had geen zin om op Ira te wachten, hij zou zo wel komen. Integendeel begon ik Jace te smsen, we waren in een groepschat gegooid met laten we zeggen de meest hinderlijke kinderen van deze school. Ryder en Lucas waren zich namelijk echt als een stelletje halve gare aan het gedragen.
    Toen Jace voorstelde om nu gelijk te meeten ging ik daar mee akkoord en zag haar al staan op het veld, ik had mij nog niet omgekleed en zou waarschijnlijk weer eens te laat komen maar dit ging nu even voor. Ik pakte Jace vast bij haar schouders en omhelsde haar kort voordat ik tegenover haar kwam staan. Mijn ogen gleden over haar heen voordat ik begon te praten; ''Jace, ik ben geen expert in geheimpjes bewaren maar sinds wanneer vertel jij mij niets meer?'' Ik keek kort om mij heen voordat ik verder praatte. ''Met Ira?'' Een lachje rolde over mijn lippen, ''dus wanneer gaat Finn het te weten komen?'' Ik staarde richting de kleedkamers en zag enkele teamspelers erin verdwijnen. Ik was eigenlijk best blij als Jace niet meer zo aan Finn trok, ik mocht dat joch totaal niet en zo kwamen er alleen maar meer kansen voor mij om quarterback te worden. Depressieve Finn zou namelijk niet zo goed presteren. ''Je weet hoe ik over leugens denk en zeker over leugens tegenover je beste vrienden.'' Ik hoestte expres om te laten zien dat ik nogal beledigd was dat zowel Ira als Jace mij niks had verteld.

    sorry, prutstukkie.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •



          Ik tilde mijn hoofd op en keek naar de helderblauwe lucht –– iets waar ik altijd al van hield. Net toen ik weer over het veld keek, zag ik Nathan naar me toelopen en omhelsde me daarna. ''Jace, ik ben geen expert in geheimpjes bewaren maar sinds wanneer vertel jij mij niets meer?'' Ik trok mijn wenkbrauwen op en opende mijn mond om iets te zeggen, maar hij was me weer voor. ''Met Ira?'' Mijn ogen werden groot en ik haalde even diep adem. Dat meende hij niet.
          ''dus wanneer gaat Finn het te weten komen?'' Ik zuchtte even. ''Niet.'' mompelde ik en keek hem ietwat beschaamd aan. ''Je weet hoe ik over leugens denk en zeker over leugens tegenover je beste vrienden.'' Ik lachte even en keek hem met een glimlachje aan. ''Sorry, hun.'' grijnsde ik en ging op mijn tenen staan om zijn haar door elkaar te halen. ''Maar even echt. Het was niks, we waren dronken en ik had aandacht nodig. Finn was die dag nogal agressief en tja, dan voel je - je toch een beetje hopeloos.'' mompelde ik, zo zacht mogelijk want ik wilde niet iedereen het wist. ''Ik bedoel, ik heb je alles verteld over hoe hij is de laatste tijd is geweest tegen me.'' Een diepe zucht rolde over mijn lippen en keek daarna mijn beste vriend aan. ''En het liefst wil ik dat niemand het weet.'' zei ik en keek hem met een serieuze blik aan.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Nathan Cole Parker



    Ze trok haar wenkbrauwen op maar dat verdween toen ze wist waar ik het over had. Haar ogen werden groter en ze haalde diep adem en zuchtte, ''niet.''
          ''Sorry, hun,'' verontschuldigde ze zich vervolgens en ze grijnsde waarna ze op haar tenen ging staan om mijn haren door de war te brengen en ik fel tegenstribbelde. ''Jace,'' zuchtte ik met een halve grijns op mijn gezicht. ''Maar even echt. Het was niks, we waren dronken en ik had aandacht nodig. Finn was die dag nogal agressief en tja, dan voel je – je toch een beetje hopeloos. Ik bedoel, ik heb je alles verteld over hoe hij is de laatste tijd is geweest tegen me.'' Ze zuchtte weer diep. ''En het liefst wil ik dat niemand het weet.'' Ze keek me met een serieuze blik aan en ik stak onschuldig mijn handen op.
          ''Ik kan niks beloven,'' antwoordde ik eerlijk en keek even achterom naar de trainingen die leken te beginnen. ''Luister Jace, ik wil niet stoken of zoiets maar misschien is het beter om het wel te vertellen. Iedereen heeft er profijt aan, hij kan zich focussen op football, jij kan een leuke jongen zoeken die jou niet de angsten op het lijf jaagt en misschien. . . Heel misschien verdien ik mijn plek als quarterback in het team terug.'' Ik sloeg mijn arm om Jace heen en glimlachte zwakjes, ''je verdient beter en dat weten we allebei.'' Ik liet nu mijn hand door haar haar gaan en zuchtte kort voordat ik mij zelf liet leunen op het hekje. ''Als je hulp nodig hebt, je weet dat ik er altijd voor je ben.''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •



          ''Ik kan niks beloven,'' antwoordde Nathan en ik schudde even mijn hoofd. Die jongen was echt een flapuit, maar hij was mijn beste vriend dus ik kon het niet maken om hem helemaal niets te vertellen. ''Luister Jace, ik wil niet stoken of zoiets maar misschien is het beter om het wel te vertellen. Iedereen heeft er profijt aan, hij kan zich focussen op football, jij kan een leuke jongen zoeken die jou niet de angsten op het lijf jaagt en misschien. . . Heel misschien verdien ik mijn plek als quarterback in het team terug.'' Hij sloeg zijn arm om me heen en glimlachte zwakjes. ''Je verdient beter en dat weten we allebei.'' Ik schudde even kort mijn hoofd en beet op mijn lip.
          ''Als je hulp nodig hebt, je weet dat ik er altijd voor je ben.'' Ik keek Nathan schuin aan en sloot mijn ogen even. ''Kijk, dat is het punt. Ik kan hem niet loslaten en ik denk ook niet dat ik het wil. Ik bedoel, iedereen denkt dat ik allang vreemd ben gegaan en iedere dag een andere jongen heb, maar nee. Zo ben ik niet. Oh, en als –– áls ik het vertel, is er altijd een risico dat hij niet boos op mij wordt, maar op Ira en hem dan in elkaar slaat. Ik kan dan zo af en toe wel eens een bitch zijn, maar zo erg ben ik nou ook weer niet.'' Ik leunde wat tegen hem aan en zuchtte kort. ''Alsof een andere jongen me wilt.''


    I don't want you to die, I want you to suffer.