Uit de kast komen - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo Quizleters
Ik ben Psychotate en ik ben 19 jaar. Sinds ongeveer 1 jaar kwam ik erachter dat ik biseksueel ben. Maar ik ben nog steeds niet uit de kast gekomen voor mijn familieleden en sommige vrienden. Alleen hele goede vriendinnen weten dat ik biseksueel ben. Ik zou heel graag aan de wereld laten weten dat ik biseksueel en trots ben. Dat ik trots ben om wie ik ben en dat het helemaal niet "erg" is als je deel uit maakt van de LGBT groep. Maar ik durf het niet aan mijn ouders te vertellen aangezien mijn ouders en ik ook gelovig zijn. Ik accepteer iedereen zoals hij/zij is. Dus mij maak het ook echt helemaal niet uit op wie je verliefd wordt. Alleen mijn ouders zullen het niet echt accepteren. Ik zou wel graag aan hun willen vertellen dat ik ook op vrouwen val. Hoe zal ik dit het best aanpakken? Het uit de kast komen? En voor de mensen die uit de kast zijn gekomen hoe hebben jullie dat gedaan?

[ bericht aangepast op 29 jan 2016 - 13:49 ]

Giraffe schreef:
(...)
Dankjewel. ^^

En nog even over het gedoe met de ouders van de OP, mijn (ook gelovige) moeder is overigens ook niet helemaal voor homoseksualiteit, maar heeft naar eigen zeggen "wel respect voor hen en zal ook nooit iemand op basis daarvan veroordelen". Ze maakt ook weleens flauwe grapjes over dat ik misschien beter iets kan beginnen met [naam van een lesbische vriendin van me], want mannen zijn toch alleen maar een hoop ellende. xp

dat heb ik ook al verschillende keren gehoord hahaha maar dat niet van mijn ouders maar van vrienden.

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Woon je nog thuis? Als dat het geval is zou ik ervoor zorgen dat je de dag dat je het verteld ergens anders terecht kan voor het geval ze boos worden. Regel dit eventueel voor langere tijd, maar heel belangrijk; wees open.
Bij 1 van mijn beste vrienden (ook bi en gelovige ouders) is het zo uit de hand gelopen dat hij een paar weken bij familie heeft gelogeerd en uiteindelijk is opgenomen.

Ik wil je niet bang maken, maar zorg dat je een vertrouwde plek hebt waar je voor langere of kortere tijd terecht kan in het (onwaarschijnlijke) geval dat ze heel boos worden ofzo.

---

L.S.H.I.F.O.M.D.W.I.D.H.O. Laughing so hard I fell off my dinosaur, wait, I don't have one

Nikki123 schreef:
ik ben 10 jaar oud en hetero maar er is niets mis met bi zijn iedereen moet kunnen zijn wie hij of zij is schaam je niet

No offense, maar toen ik tien was, was ik ook nog hetero. Ondertussen ben ik al naar bi, via lesbisch weer naar bi gegaan.

OT: ik ben tegen "uit de kast komen" omdat je ook niet aan iedereen gaat vertellen wie je favoriete personage van Harry Potter is, alsof het iets speciaals is, maar ik snap best wel als je dit wilt zeggen. Jij kent je ouders het beste en jij weet wat het beste werkt op hen. Hoe zou je hen vertellen dat je bent blijven zitten of iets?

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ik heb hier geen ervaring mee, dus ik ben niet echt de juiste persoon om hier advies over te geven, maar ik denk toch dat het beter is als je het hen vertelt, als je dat echt wil. Het zijn je ouders en misschien gaan ze even teleurgesteld zijn, maar uiteindelijk zien ouders hun kinderen in 99% van de gevallen doodgraag (dat is nou ook geen bewezen cijfer, ik doe maar een gokje, maar het is veel) en zullen ze je wellicht accepteren voor wie je bent. Als je ouders je al niet kunnen accepteren voor wie je bent, weet ik het ook niet meer. Succes, in elk geval.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Een vriend van mij kwam gewoon in de pauze naar me toe. Hij had het daarvoor al aan de rest verteld maar ik had een rotdag dus had m'n oortjes de hel tijd in. "Britt, heb je het al gehoord? Ik ben homo." Vertelde hij me. "Dat weet ik toch," was mijn antwoord... Oeps?

En een andere vriend liet het me weten door me te vertellen, "ik denk dat ik na Nienke maar op zoek ga naar een jongen."

Niks om je voor te schamen! Als je er een te groot probleem van maakt lijkt het alleen maar enger, naar mijn ervaring.

---

Spinning around, I'm weightless.

Als ze het echt niet zullen accepteren, niet zeggen. Klinkt kort door de bocht, maar dat heeft iemand geadviseerd die maatschappelijk werk doet bij islamitische jongeren die niet hetero zijn waarvan hun ouders het niet zullen accepteren.
Het is soms gevaarlijk om met onze open en westerse mentaliteit te zeggen: 'gewoon zeggen, komt wah goed, 't is het beste om eerlijk te zijn.' Maar is dat altijd zo? Afhankelijk van hoe hard je ouders tegen zijn, zou ik dat eerst afwegen. Wegen de verliezen op voor wat er te winnen valt?
Je hebt een vriend, dus het is niet zo dat je een relatie of verliefdheid geheim moet houden. Zo kun je het ook uitstellen tot wanneer je eventueel uit huis bent, indien van toepassing. Wat ook kan helpen is lesbische of homovrienden mee naar je ouders nemen zodat ze wennen aan het idee of er een gesprek over houden. 'Wat vind je hier van?' terwijl je een krantenartikel laat zien oid.
Zo sta je zelf nog buiten de kijker maar komen ze er al wel mee in contact. Maar ja, het komt ook nogal eens voor dat ouders zeggen dat ze 'niks tegen niet-hetero's hebben, zolang het mijn dochter of zoon maar niet is'.

So yea, mijn advies is eigenlijk: als de consequenties té groot zijn, niet doen.

[ bericht aangepast op 24 aug 2015 - 10:58 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

..

[ bericht aangepast op 29 jan 2016 - 13:53 ]

Opzicht kan ik nog honderduit babbelen over hoe ik en m'n vriend omgaan met m'n bi-zijn, maar dat doe ik liever niet openlijk in het forum, aangezien ik vrees veel te open ga zijn en dan ga ik me zo wat awkward voelen op het forum :'D
Ik bespreek zulke dingen met alle gemak, maar nu ook weer niet dat echt IEDEREEN het kan lezen, toch zeker niet als het heel persoonlijk wordt

Dus als je wilt, je mag me altijd een pb sturen, m'n inbox staat altijd open. Heb je zoiets van: het hoeft voor mij niet, is het even goed

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Ik zou de sprong nemen, en het gewoon zeggen. Het moet er een keer van komen en anders blijf je maar piekeren. (:
'De korte pijn.' Waarschijnlijk reageren je ouders wel positief, je bent en blijft hun dochter.
Ik heb hier ook totaal geen ervaring mee. Misschien iets van: ik val ook op meisjes?
Succes! (:

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Psychotate schreef:
(.....)

Wauw wat een lang en eerlijk verhaal haha, mijn enige advies is dat als je ouders het niet accepteren, dat ze jou niet als jezelf accepteren. En ik heb meer verhalen gehoord waarin het wel goed ging dan waarin het niet goed ging. Misschien moet je er niet zo zwaar aan hangen en het gewoon in een casual gesprek noemen, ik denk dat dat makkelijker is dan er helemaal voor gaan zitten enzo. In ieder geval als je meer mensen wilt ontmoeten wil ik best contact hebben hoor (: Stuur me maar een prive bericht dan kunnen we misschien via Fb praten ofzo.

[ bericht aangepast op 24 aug 2015 - 15:41 ]

Ik heb zelf een kleine twee maanden geleden, na vier jaar lang twijfels, ontdekt dat ik ook bi ben. Ik heb zelf echter geen behoefte om dit met mijn omgeving te delen, aangezien ik de meerwaarde er nog niet van zie. Ik voel zelf namelijk niet de behoefte om een relatie aan te gaan met een vrouw. Enkel op seksueel vlak voel ik me tot ze aangetrokken... En wat ik in de slaapkamer uitspook dat gaat mijn ouders eigenlijk niet zoveel aan haha. Het lijkt me voor jou wel een stuk lastiger, aangezien je ouders gelovig zijn en omdat ik denk dat het bij jou niet in beperkte mate is (lees: enkel seksuele aantrekkingskracht). Wellicht kun je ermee wachten tot je werkelijk aanvoelt dat je iets serieus gaat beginnen met een vrouw? Dan zien je ouders ook meteen dat het oprecht is... Misschien is dit wel een heel erg slechte tip, meh. Naja... succes ermee!

[ bericht aangepast op 24 aug 2015 - 16:03 ]

---

Life is hard and then we die

Scheiding is volgens de Bijbel ook niet toegestaan en er staat niet specifiek in 'een man mag niet met een man liggen en een vrouw niet met een vrouw' maar er staat een specifiek voorbeeld in 'persoon A mag niet met persoon B liggen', maar dat weet ik niet zeker. En je hebt gelijk, God heeft je niet voor niets bi gemaakt. Bovenal draagt de Bijbel de boodschap 'heb je medemens lief' uit en dat is wat telt hier.
Als ik jou was zou ik eerst het 'bi zijn' voor jezelf en je eigen geloof volledig accepteren, dus niet negentig of negenennegentig, maar honderd procent, voordat je het aan je ouders vertelt, zo kunnen ze je niet 'neerhalen' zoals die opmerking van je moeder over dat op tv. En het is inderdaad een goede stap om het eerste je accepterende tante te vertellen.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ik zou je wat vertellen, ik ben technisch gezien ook bi, maar eigenlijk geef ik mijn sexualiteit geen naam, omdat je anders in een groep verdeelt wordt, en dat vind ik onjuist, misschien is dat een tip, en anders vertel het ze op een goed moment, of schrijf een brief, ik weet zeker dat ze je accepteren omdat je hun dochter bent

---

tiptoe through the tulips...

Ik weet dat 't misschien cru klinkt, maar zeg hen dat, mocht God biseksuele (of lesbische, of homo, of whatever) niet respecteren, hij hen wel gaat straffen en dat zij daar geen inspraak op hebben? Waarom LGBT's niet echt aanvaard worden in het christendom is omdat dat staat voor het leven en je dat zo zou belemmeren, maar je kunt hen als argument geven dat je je eigen leven er ook niet beter op maakt door met iemand te trouwen van wie je niet houdt?

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

En dat is nou dé reden dat ik een hekel heb aan mensen die enorm streng gelovig zijn. Niet om ze allemaal over een kam te scheren, maar mijn ouders zijn net zo. Die zijn streng gelovig en zouden het zeker niet waarderen als ik met een meisje thuis zou komen i.p.v. een jongen.

Hoe dan ook; ga vooral niet aan jezelf twijfelen. Je kiest niet voor geaardheid en je hebt er ook niet veel invloed op. Heel veel sterkte en succes!

---

26 - 02 - '16