• Hallo iedereen,

    ik had daarnet nogal een zware discussie met een vriendin.
    Blijkbaar is er iemand zwanger die ze kent, ze had een relatie met een man van drie jaar, maar toen deze hoorde dat de vrouw zwanger was is hij weggegaan. De reden is niet echt duidelijk, maar vermoedelijk wilde hij totaal geen kind.

    Mijn vriendin vond dit totaal niet kunnen, maar ikzelf kan dit ergens wel begrijpen.
    Ik hoop oprecht dat ik nu geen stortvloed aan commentaar krijg.:Y)

    Maar eerlijk gezegd, denk ik nu, er rekening mee houdend dat ik in de pubertijd zit, dat ik totaal geen kinderen wil.
    En ik snap oprecht dat die man beslist om weg te gaan.

    Ik bedoel, stel dat hij bljijft, maar hij wordt doodongelukkig, welke taferelen kunnen er dan komen? Juist, dat hij het kind mishandeld of echt totaal geen liefde geeft en dat is niet echt bevordelijk voor de opvoeding.

    Debbaut schreef:
    Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;



    Wat denken jullie hiervan?
    Mag een man zijn zwangere vrouw verlaten?

    Groetjes,
    Jarne

    [ bericht aangepast op 30 nov 2015 - 19:49 ]


    Queer zijn is gewoon alles

    In een huwelijk is dit weer anders, maar als het gewoon een relatie is, vind ik van wel. Wie verplicht de man om iets te doen wat hij niet wil? Hetzelfde geldt voor de vrouw he, als de vrouw geen kind wil, maar de man wel, heeft de vrouw alle recht een abortie te plegen. Ik ben niet zo iemand die anderen verplicht iets te doen.
    Of het ethisch en netjes is, dat is een tweede. Ik vind het ontzettend onbeschoft en ongentlemanlike, maar de man heeft nog altijd een eigen keuze of hij bij die vrouw wilt blijven of niet, en die zwangerschap zou daar niets in mogen uitmaken.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Maar hoe zie je de positie van de moeder dan eigenlijk in deze situatie, Jarne? Als je vindt dat een kind geen "verplichte verbinding" zou moeten zijn voor de man, hoe zit dat dan voor de vrouw?


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Square schreef:
    Maar hoe zie je de positie van de moeder dan eigenlijk in deze situatie, Jarne? Als je vindt dat een kind geen "verplichte verbinding" zou moeten zijn voor de man, hoe zit dat dan voor de vrouw?


    Wel, als ze het kind niet wilt staat het haar vrij een abortus te nemen(alhoewel ik het in dit soort situaties minder verstandig vind een abortus te nemen.) of het kind ter adoptie af te staan. Als ze het kind wil houden dan staat ze daar toch gewoon zelf volledig achter?


    Queer zijn is gewoon alles

    Jij zegt: Daarnaast vind ik dat de man best aan zijn eigen geluk mag denken en niet persé voor een vrouw en kind moet kiezen.
    Maar de vrouw dan? Die heeft die keuze niet. Natuurlijk zijn er dingen zoals adoptie en abortus, maar ik kan me voorstellen dat je gehecht raakt aan dat wat er in je groeit, vooral als het is van de man van wie je houd.
    Je hebt twee mensen nodig om een kind te krijgen en ik vind dat hij verantwoordelijk moet zijn en bij haar moet blijven. Toevallig heb ik dit met mijn nicht ook meegemaakt, en ik weet nog hoe zwaar ze het gehad heeft.
    Ik begrijp dat je denkt dat omdat hij ongelukkig is het kind kan gaan mishandelen en dat hij kan gaan denken dat het de schuld van het kind is, maar als het een man is die een beetje goed bij zijn verstand is, blijft hij. Je kan namelijk nu wel weggaan, maar kan hij spijt gaan krijgen als hij de gelukkige foto's ziet van hun twee.
    Bovendien kan het kind hem later ook nog gaan opzoeken, en dan is hij er nog niet vanaf.

    Nee, ik vind dat het niet hoort.


    "I would have followed you, my brother... my captain... my king."

    Chachki schreef:
    Lekker makkelijk, hij is niet zwanger, dus gaat hij maar gewoon weg. Wat als het andersom geweest was, als mannen zwanger werden? Hoe zou je er dan over denken, Jarne? Daar ben ik wel benieuwd naar.

    Verder ben ik het eens met Yolanda.


    Precies dit. Wie zegt dat zij wél een kind wil? Ik bedoel, een kind krijgen is een ding, maar als dan nog plots blijkt dat je er alleen voor staat?


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Hij steekt zijn piemel er toch in? Hij verwekt dat kind dan moet hij ook de verantwoordelijkheid er voor nemen en niet de benen nemen wanneer hem het uitkomt. Dat kan de vrouw namelijk ook niet.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ik ben het wel eens met Jarne, eigenlijk. Als je de vrouw verlaat, vind ik dat -dat moet kunnen, mits je wel de verantwoordelijkheid neemt als ouder zijnde. Dat je niet verder wilt met de vrouw, is prima, maar je moet naar mijn mening wel verantwoording nemen wat betreft het kind.
    Daarnaast verschilt het per situatie. Als de vrouw zwanger is van een ander (affaire), of stopt met de pil zonder het aan haar vriend/man te zeggen, vind ik dat de man wel in zijn recht staat om haar te verlaten.
    Er zijn toch ook mensen die scheiden wanneer ze kinderen hebben? Waarom is dat dan geen taboe?


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Heel eerlijk, ik zou geen man willen die weggaat als ik zwanger zou raken en ik denk dat ik daarover ook een gesprek zou hebben op voorhand.
    Voor mij is abortie of adoptie geen optie en ik denk dat dat voor veel vrouwen het geval is. Hoewel ik nu eigenlijk geen kind wil, zou ik gewoon niet met mezelf kunnen leven. De gedachte dat ik mijn eigen kind heb laten wegnemen of weggegeven heb, zou ik niet aankunnen.
    Als die man weg wil van die vrouw, best, maar dan zal hij betalen tot het kind volwassen is. Hij was er voor het 'leuke' deel, dan moet hij ook maar instaan voor wat 'minder leuk' is.

    Ik snap dat je als tiener jezelf geen vader ziet zijn, maar ik hoop wel dat je later nog gaat beseffen dat het niet oke is om een vrouw achter te laten als ze een kind gaat krijgen, omdat je het niet zo leuk vind of omdat je geen kind wou. Het is niet zo simpel om een kindje in je eentje op te voeden en het kost ook veel geld.

    Ik ben het met je eens dat die man geen verplichtingen heeft tegenover de vrouw, maar tegenover dat kind heeft hij ze wel. Als hij weg wil, moet hij er voor zorgen dat het kind daar niet onder lijdt, door te betalen en als het kind hem wil ontmoeten, vind ik ook dat het dat recht heeft, later.

    Het probleem dat ik er zelf mee heb is dat hij wel weg kan, maar die vrouw niet. Je zegt zelf wel adoptie of abortie, maar dat is gewoon niet altijd een optie.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2015 - 20:41 ]


    What would Emma do?

    Ik vraag mij nu wel af hoe jullie erover denken als de rollen worden omgedraaid.

    Dus stel dat de vrouw het kind niet wilt maar de man wel.


    Queer zijn is gewoon alles

    Dat vind ik wel een moeilijke :'D Het is natuurlijk zo dat een vrouw baas is over eigen lichaam. Ze mag kiezen of zij abortie wil, zonder toestemming nodig te hebben van haar man. Ik vind het nog net iets anders om een vrouw te verplichten van gedurende 9 maand een kind te dragen dat ze niet wil.

    Ik heb geen idee eigenlijk. Ik vind dat beide partners weg moeten kunnen van die 'verplichting'. Zolang ze maar blijven ondersteunen. Al zou ik van in het begin gewoon heel duidelijk afspraken maken. Je kan op die manier een hoop miserie vermijden.


    What would Emma do?

    Debbaut schreef:
    Ik vraag mij nu wel af hoe jullie erover denken als de rollen worden omgedraaid.

    Dus stel dat de vrouw het kind niet wilt maar de man wel.


    Maakt in mijn ogen geen verschil. Een kind heeft allebei zijn ouders nodig.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Dorneget schreef:
    Als je de verantwoording kunt nemen om sex te hebben moet je ook de verantwoording nemen wanneer er een kind van komt. Vind ik.

    Tamtamtaaam!


    No growth of the heart is ever a waste

    Hmm, dat ligt een beetje anders. sowieso moeten beide partners er zo goed mogelijk samen uit weten komen en de ene mag/kan de andere niet alleen met de zorg voor het kind achterlaten. Als het kind een echt té onoverkomelijke brug is, vind ik eigenlijk dat de vrouw de man het recht van vader te worden niet mag ontkennen. (hoewel daar de vraag blijft of je een vrouw kan verplichten om negen maand lang een kind te dragen dat ze zelf niet wil hebben).

    [ bericht aangepast op 27 nov 2015 - 20:57 ]


    Ex astris, sciencia

    Ik vind het wel raar dat er plots helemaal anders naar de zaak wordt gekeken dan.

    Een man mag er niet zomaar voor kiezen om heel zijn leven, of op zijn minst de eerste 18 jaar, aan een kind te wijden. Maar een vrouw mag er wel voor kiezen om het kind weg te doen de eerste negen maanden terwijl zij net zo goed verantwoordelijk is en had moeten opletten.


    Queer zijn is gewoon alles

    Nou ja, vrouwen moeten 9 maanden de baby dragen en een pijnlijke bevalling doorstaan. Stel, jij bent een vrouw en je bent hier mentaal niet klaar voor, dan vind ik het een andere zaak. De man kan wel zeggen dat de baby ter wereld gebracht moet worden, maar hij is niet degene die moet bevallen. Dan forceer je de vrouw om al die pijn etc te doorstaan en als je daar als vrouw niet volledig achter staat, kan dat heel traumatisch zijn lijkt me.


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...