• Hallo iedereen,

    ik had daarnet nogal een zware discussie met een vriendin.
    Blijkbaar is er iemand zwanger die ze kent, ze had een relatie met een man van drie jaar, maar toen deze hoorde dat de vrouw zwanger was is hij weggegaan. De reden is niet echt duidelijk, maar vermoedelijk wilde hij totaal geen kind.

    Mijn vriendin vond dit totaal niet kunnen, maar ikzelf kan dit ergens wel begrijpen.
    Ik hoop oprecht dat ik nu geen stortvloed aan commentaar krijg.:Y)

    Maar eerlijk gezegd, denk ik nu, er rekening mee houdend dat ik in de pubertijd zit, dat ik totaal geen kinderen wil.
    En ik snap oprecht dat die man beslist om weg te gaan.

    Ik bedoel, stel dat hij bljijft, maar hij wordt doodongelukkig, welke taferelen kunnen er dan komen? Juist, dat hij het kind mishandeld of echt totaal geen liefde geeft en dat is niet echt bevordelijk voor de opvoeding.

    Debbaut schreef:
    Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;



    Wat denken jullie hiervan?
    Mag een man zijn zwangere vrouw verlaten?

    Groetjes,
    Jarne

    [ bericht aangepast op 30 nov 2015 - 19:49 ]


    Queer zijn is gewoon alles

    Diplodocus schreef:
    Haha, ik vrees dat het gewoon nogal een gevoelig topic is ;D Ik heb zelf een beetje een onbeslist gevoel. Ik vind dat beide ouders hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, maar eerlijk gezegd zou ik geen man in de buurt van mijn kind willen als ik weet dat hij geen vader wil zijn. Dat lijkt me inderdaad niet goed voor het kind. Al denk ik dat ik niet samen zou willen zijn met iemand die grappen maakt over te gaan lopen eens zijn vriendin zwanger is, zoals je tegenwoordig heel vaak tegenkomt op het internet. Dat geeft voor mij een blijk van heel weinig verantwoordelijkheid.


    Voor dat soort grappen kan ik ook geen begrip opbrengen, sorry, maar dat is wel een serieus onderwerp.

    Ik heb ook even die zin over aan zichzelf denken eruit gehaald want dat bedoelde ik niet op die manier.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2015 - 0:00 ]


    Queer zijn is gewoon alles

    Dat gevoel heb ik er ook bij. Het heeft een tijdje een 'trend' geweest op het internet, maar ik kan daar echt absoluut niet mee lachen.


    What would Emma do?

    Debbaut schreef:
    (...)

    Ik onderschat het emotionele van die negen maanden zeker niet, vandaar dat ik ook toegeef dat die eerste negen maanden enkel voor die vrouwen een grote last is. En uiteindelijk, als de vrouw er na die maanden toch voor kiest om het kind te houden en de man ook is er uiteindelijk geen probleem. Het was idd misschien stom om dat te gaan vergelijken.

    Ik denk dat je die verantwoordelijkheid echt niet zo simpel mag opnemen, als je iets totaal niet wilt en het gebeurt onbedoeld, ondanks dat de vrouw braaf de pil slikt en er een condoom werd gebruikt en dat kan, er bestaat altijd een kans dat iets fout gaat. Dan mag je die schok echt niet ligt opnemen.
    Het gaat er vooral over, hoe graag wil je een kind? Als je zielsveel van die vrouw houdt, maar je kan gewoon geen vadergevoelens opwekken, dan vind ik dat niet laf.
    Ook echt voor het kind later, mishandelen is misschien overdreven, maar wat voor impact heeft dat op een kind als deze totaal geen liefde van zijn vader ontvangt?

    Als dat kind zijn vader nooit zal zien, zal dat kind ook beginnen twijfelen over het feit of zijn/haar vader hem/haar wel graag zag. Het is niet omdat de man beslist om weg te gaan, dat het kind opeens geen besef meer zal hebben dat hij/zij een vader zou moeten hebben.
    Weggaan lost het probleem van "Hoe moet het zijn als dat kind geen liefde ontvangt van zijn vader?" helemaal niet op. Het ontvangt nog steeds geen liefde.
    Ik blijf er bij dat als je zo nodig wilt vrijen zonder condoom, dat je ook maar je verantwoordelijkheid moet opnemen.


    Take me to wonderland

    Dysphoria schreef:
    (...)
    Als dat kind zijn vader nooit zal zien, zal dat kind ook beginnen twijfelen over het feit of zijn/haar vader hem/haar wel graag zag. Het is niet omdat de man beslist om weg te gaan, dat het kind opeens geen besef meer zal hebben dat hij/zij een vader zou moeten hebben.
    Weggaan lost het probleem van "Hoe moet het zijn als dat kind geen liefde ontvangt van zijn vader?" helemaal niet op. Het ontvangt nog steeds geen liefde.
    Ik blijf er bij dat als je zo nodig wilt vrijen zonder condoom, dat je ook maar je verantwoordelijkheid moet opnemen.


    Daar ben ik het wel mee eens hoor.(;


    Queer zijn is gewoon alles

    Debbaut schreef:
    Ik vind het ook jammer trouwens dat jullie denken dat een kind enkel zwaar is voor de vrouw. De eerste negen maanden? Mee eens, dan draagt de vrouw gewoon alle last. Maar na die negen maanden komt die last net zo goud bij de man te liggen.

    Ik denk daar ook niet zo over ;D.
    Ik ben er ook van overtuigd dat een zwangerschap met een man wat doet. 'Dat is ook mijn kind, ik heb 'm erin gestopt'. Y'know.. de vrouw draagt dat kind misschien wel in haar lijf, maar dat kind was er niet gekomen zonder dat die man eraan te pas is geweest. It's teamwork!
    Hoewel ik nog steeds vind dat als je verantwoordelijk genoeg bent om seks te hebben, ook verantwoordelijk genoeg moet zijn om daarvan met de gevolgen om te gaan (let's say, a kid), ben ik met je eens dat het krijgen van een kind geen verlatingsverbod voor iemand moet zijn. So I agree with you!
    PLUS! Mensen onderschatten kinderen soms zwaar. Kinderen hebben een enorm aanpassingsvermogen. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik jong was, daarna ook heel wat shit meegemaakt en hey, I'm still going strong. Ik vind het onterecht dat mensen bij voorbaat al dénken dat kinderen bepaalde situaties niet aan kunnen zonder ze daarvoor een kans te geven.

    [ bericht aangepast op 28 nov 2015 - 11:19 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik had een heel verhaal uitgetypt om aan te geven waarom ik vind dat de vader van een kind altijd betrokken moet blijven, but what's the point? Als die man geen kinderen wilt, dan moet hij dat lekker zelf weten, maar op een dag gaat zijn kind hem bellen of e-mailen of voor zijn deur staan en harde vragen stellen. Dan mag hij lekker gaan uitleggen waarom dat kind zijn/haar jeugd heeft gespendeerd aan de vraag "waarom wilde hij me niet?"

    Oh ja: Vind trouwens wel dat als die man geen kinderen wilt, hij daar best met die vrouw over kan praten. Dan kunnen ze misschien een regeling treffen ofzo... maar gewoon weglopen vind ik laf.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2015 - 20:06 ]


    She was the night. And I, but a child afraid of the dark. A keg of gunpowder, in love with a spark. - Shakieb Orgunwall

    Ja, die man is in principe ook wel een vrij persoon en hij ziet dat kind niet zitten, begrijpelijk. Maar hij heeft het zelf wel veroorzaakt, dus het is ook zijn verantwoordelijkheid en niet alleen die van de moeder omdat die het kind draagt. En dan vraag ik me ook af: hield hij dan niet van die vrouw? Weglopen vind ik gewoon geen goede optie, dat is eigenlijk behoorlijk hard voor die vrouw en dat kind. Op zijn minst een overleg zou wel op zijn plaats zijn.
    En hij wilt niet voor het kind zorgen, dus moet de vrouw dat per definitie doen? Wilde zij dit dan wel? Ik vind niet dat alles zomaar op de vrouw afgeschoven mag worden.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    HANAYA schreef:
    (...)
    Ik denk daar ook niet zo over ;D.
    Ik ben er ook van overtuigd dat een zwangerschap met een man wat doet. 'Dat is ook mijn kind, ik heb 'm erin gestopt'. Y'know.. de vrouw draagt dat kind misschien wel in haar lijf, maar dat kind was er niet gekomen zonder dat die man eraan te pas is geweest. It's teamwork!
    Hoewel ik nog steeds vind dat als je verantwoordelijk genoeg bent om seks te hebben, ook verantwoordelijk genoeg moet zijn om daarvan met de gevolgen om te gaan (let's say, a kid), ben ik met je eens dat het krijgen van een kind geen verlatingsverbod voor iemand moet zijn. So I agree with you!
    PLUS! Mensen onderschatten kinderen soms zwaar. Kinderen hebben een enorm aanpassingsvermogen. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik jong was, daarna ook heel wat shit meegemaakt en hey, I'm still going strong. Ik vind het onterecht dat mensen bij voorbaat al dénken dat kinderen bepaalde situaties niet aan kunnen zonder ze daarvoor een kans te geven.


    Ja, dat laatste. "Kindje dit, kindje traumatisch, kindje blie, kindje bla", kinderen kunnen echt meer aan dan mensen denken, hoor.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Tiva schreef:
    (...)

    Ja, dat laatste. "Kindje dit, kindje traumatisch, kindje blie, kindje bla", kinderen kunnen echt meer aan dan mensen denken, hoor.


    Ik vind het toch iets anders liggen als de vader helemaal niet in het kinds leven is, vooral als het is omdat hij dat niet wil. Dat steekt.


    She was the night. And I, but a child afraid of the dark. A keg of gunpowder, in love with a spark. - Shakieb Orgunwall

    Dubbel. Als de man geen kind wil en de vrouw het wel wil houden, wat dan? Als man zijnde heb je daar niet zoveel over te zeggen, hoewel ik dan wel condooms aanraadt. Met die gedachte denk ik dan ook dat je een vrouw wel mag verlaten, maar dat je op z'n minst de verantwoordelijkheid moet nemen voor je kind.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;


    Queer zijn is gewoon alles

    Debbaut schreef:
    Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;

    Nou ja, in dat geval heb ik er een stukje mening bij:
    Als die vrouw van te voren weet dat hij geen kind wil, dan een kind krijgt en het plotseling per se wil houden, denk ik dat het stom is om die man te verplichten zijn taak als ouder op te nemen. Zoals ik eerder heb genoemd vind ik weglopen wel een erg vervelende actie, maar zomaar verplicht te worden een kind te verzorgen is ook niet helemaal eerlijk. Dan is het aan die vrouw toch om te bepalen of ze abortus pleegt of dat kind alleen gaat opvoeden. Maar nog steeds vind ik weglopen dan dus niet kunnen.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…

    Debbaut schreef:
    Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;


    Als dat het geval is, ligt het iets anders in mijn ogen. Ik zou er op voorhand duidelijke afspraken over maken. Van mij zou mijn vriend in die situatie mogen vertrekken, maar hij zou wel mee moeten betalen. In dat geval was het voor die vrouw ook niet de bedoeling om zwanger te raken, maar ik kan me goed inbeelden dat ze abortie niet zou zien zitten en dat kindje kost nog steeds geld.


    What would Emma do?

    GoddessOfSpring schreef:
    (...)

    Ik vind het toch iets anders liggen als de vader helemaal niet in het kinds leven is, vooral als het is omdat hij dat niet wil. Dat steekt.

    Uit ervaring zeg ik: je mist minder snel iets dat je nooit hebt gehad.


    No growth of the heart is ever a waste

    Het is niet bij wet verboden, dus simpel: het mag ^^


    It's high noon.