Post de laatste zin die je hebt geschreven - 2 - Forum spelletjes

Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen.

Hij bromde bevestigend, maar was er eigenlijk van overtuigd dat ze zich wel zorgen moesten gaan maken.

Stenenlikker

But he had yet to find his reason to be happy again – if life ever granted him the pleasure of happiness.

[ bericht aangepast op 4 mei 2016 - 16:47 ]

He hadn’t planned on mingling, but the urge to have a normal conversation with someone who wasn’t planning on killing him, made him want to talk to her.

[ bericht aangepast op 4 mei 2016 - 16:44 ]

“Hier staan beuken.”

- Ik win echt wel een award voor meest nietszeggende zinnen in dit topic geloof ik -

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

''We laten de hele bevolking uit roeien. Een voor een, tot er niemand meer leeft.''

wees jezelf dan ben je al mooi genoeg

“Well, I know some people, it’s unbelievable really-” Julia kept talking while she walked in front of him, descending the stairs.

Want dit was de harde realiteit van een oorlog en een oorlog waren zij aan het voeren, al waren hun tegenstanders nu enkel onschuldige en weerloze dorpelingen.

Stenenlikker

Hij zette een nieuwe pijl op de pees en bleef buiten bereikt te blijven van alles wat van steen was, terwijl hij langzaam weer richting de poort liep.

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

But he clearly couldn’t talk about himself without pointing out the horrific deeds he’d done.

Het gat in de grond leek toegang te bieden tot een zwarte, oneindige diepte.

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

De laatste keer dat hij had geglimlacht, kon hij zich niet herinneren.

Slightly drunk.

Ik heb diep gekeken in haar ogen, maar hoe ik ook zocht, het licht was nergens meer te vinden.

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

"Don’t want to end up liking a person that’ll break your heart, Steve.”

Ex astris, sciencia

Emir had een klein vuur gemaakt in een hoek van de ruimte.
Het was een ronde grot waar ze zich bevonden, niet meer dan een paar meter breed.

[Ik weet dat dit twee zinnen zijn, maar ik vond het even heel bijzonder hoe ik een hoek heb gemaakt in een ronde ruimte.]

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

Hij hoopte dat zijn moeder nog sliep, zodat hij haar niet tot last zou zijn.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.