• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)


    Aangezien het vorige gesloten was. ^^

    Hij wilde niet nóg meer kapot maken.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    “Oh, right. The shirt thing. I tried one of yours on before the jacket, but a loose thread got stuck in my arm and long story short, I owe you a new T-shirt.”


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Over een minuut was het zover, dan zou Alex' lichaam voor eeuwig door de ruimte zweven.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Er komen hier nooit zoveel mensen die niet onze maaltijd zijn.

    John snelde naar zijn moeder toe, maar toen hij haar vast wilde pakken gebeurde er iets wat hij niet had verwacht: Ze duwde hem weg.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    "Ten eerste zal moord nooit het verdriet dat je hebt verhelpen, de wond die in je ziel is gegrift stelpen. "


    Je hebt magie, maar je moet wel absoluut geloven dat jij de sterkste bent

    "It's not about being smart anymore," Randalf mumbled. "It's.. about being able to live in a world that's being punished. Nobody can do that, honey. Nobody can beat God."


    ars moriendi

    He loathed that name and hated it with a passion no one could even start to comprehend.

    Toen ik terug was gekomen van de keuken was er weinig veranderd, maar de tv was iets zachter gezegdt.


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    Men wist dat als ze ruzie zouden maken, de verkoop zou stoppen, ze niets meer konden halen en zo hun gezin niet meer van eten en water konden voorzien.

    [ bericht aangepast op 3 mei 2016 - 17:13 ]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    It was another unwanted memory of him killing and slaughtering people.

    Proficiat is officieel de laatste zin


    Life is like the ocean. It can be calm or still, and rough or rigid, but in the end, it is always beautiful

    Bier buikje.


    wees jezelf dan ben je al mooi genoeg

    Liefst zag hij zijn vader dood, maar het was niet zijn vader die stierf die nacht, het was zijn vermogen voor empathie die ten onder ging door haat en onbegrip.


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    It was a rich looking environment with a lot of people walking and cycling to god knows where, which was weird, considering the time.