Oké, oké, denk hier eens over na: trans meisje Ginny Weasley. In de bevalkamer maken de Helers zich nogal zorgen omdat het antwoord van meneer en mevrouw Weasley op "gefeliciteerd, het is een jongen" een simultaan "oh Merlin, nog eentje" is, maar een paar jaar later blijkt dat een overhaaste conclusie te zijn geweest. Mevrouw Weasley werpt zich met exact evenveel overgave in het naaien van jurkjes als ze zou hebben gedaan als ze een cis dochter had gekregen (of nog net een tikkeltje meer, want damn it, dit is haar kind en het zal zich gewild en geaccepteerd voelen als dat het laatste is wat ze doet, wat de mensen in Diagon Alley ook fluisteren). Meneer Weasley verdiept zich in Muggle discourse over gender omdat de toverwereld er op sommige vlakken veel losser over is maar anderzijds niet echt zinnig over weet te praten. Al Ginny's broers kan het niet zoveel schelen, als ze maar gewoon meedoet aan hun potjes Quidditch, want dan kunnen ze precies drie tegen drie spelen met Percy als scheidsrechter en dat is stukken belangrijker dan welke kleur beschuit met muisjes ze hadden moeten eten. Na het gedoe met de Geheime Kamer gaan er geruchten door de school dat Ginny daardoor "in de war is gebracht", zelfs al heeft de trap naar de meidenslaapzalen van Gryffindor haar altijd al zonder problemen omhoog gelaten. Dat wordt gevolgd door een hoop gevallen van HELP-er-zit-een-kikker-in-mIJN-BED die niemand kan verklaren en waar Fred en George niets van weten, nee professor McGonagall, wij vinden het ook heel vreemd, ja, echt raar (wat ze met perfecte pokerfaces beweren terwijl ze zo onopvallend mogelijk kikkerdril aan hun gewaad afvegen en McGonagall doet alsof ze dat niet ziet). Harry heeft een mild moment van paniek/een onnodige seksualiteitscrisis als hij zijn crush op Ginny opmerkt, tot Ron honest-to-God dreigend met zijn toverstok naar hem zwaait en hem vertelt dat hij een zusje heeft, oké, ze is een meisje, dus doe niet zo lullig, Harry (pun intended), wat er tevens toe leidt dat Ron en Hermione hun shit iets eerder op een rijtje krijgen dan midden in het laatste grote gevecht (en Harry beseft dat hij inderdaad stom bezig was en is gerustgesteld tot hij merkt dat zijn fascinatie met Draco misschien toch wel iets intenser was dan kan worden gezien als standaard, maar dat is een ander verhaal).
"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan
