Regina
Ruby staarde me met grote ogen aan. Ze was verbaast.. 'Hoe weet jij dat nou?' Een zucht ontsnapte uit haar mond 'Hij is zo lief,' zei ze. 'Alleen hij denkt dat het zijn schuld is dat mij dit allemaal overkomt. Ik moet hem duidelijk maken dat dat niet zo is.' Nog voordat ik Ruby moed kon inspreken ging ze alweer verder met praten. Je zou niet zeggen dat ze net nog een coma lag. 'Regina?' Ze keek me serieus aan. 'Toen jij buitenbewustzijn was, vertelde Jos mij iets. Ze zei dat jij haar hebt gecreëerd.' Ik schrok van wat Ruby zei. Het klopte wat Jos had gezegd, maar dat mocht ik niet laten merken. "Wat? Dat is absurd. Jos wil ons tegen elkaar opsteken. Daarom reageerde Graham zo in het gemeentehuis. Ik legde aan arm om Ruby's schouder. "Je kan me geloven. Ik ben te vertrouwen."
Graham
Vanuit mijn zijspiegel keek ik nog één keer naar het ziekenhuis. Ik was het eruit gezet door Doctor Whale. Ik ramde met mijn vuist op mijn stuur waardoor mijn toeter afging. Ik deed het nog een keer en nog keer. Het voelde goed om het te doen. "Problemen Sheriff?" Ik keek links uit mijn raam en zag Archie naast me staan met Pongo naast hem. "Archie." groette ik hem. "Problemen met de auto?" Ik schudde mijn hoofd. "Wil je erover praten? Je bent altijd welkom." Ik gaf een klein knikje richting Archie als mijn dankbaarheid.
Het had geen zin om zo in de openheid boos te worden. Daarom besloot ik terug te gaan naar het politiebureau en daar zou ik de boel eens flink verbouwen. Ik had moeite me te concentreren op de weg, maar gelukkig kwam ik heel huid aan bij het bureau. Ik trapte de deur open smeet mijn sleutel op de tafel en smeet een archiefkast omver. Ik schreeuwde al mijn emoties uit.
[ bericht aangepast op 17 mei 2016 - 15:10 ]
Do I look like Mother Teresa?
