Regina
Ruby keek me aan en gaf me een knikje. Ik was blij dat ze me vertrouwde. Ruby kroop uit bed en ik eek haar bezorgd aan. 'Ik moet Graham vinden, ik moet vertellen dat ik van hem hou!' Nog voordat ik haar kon tegenhouden was ze de kamer al uit. "Pffff meiden ook tegenwoordig."
Ruby verscheen plots weer in de deuropening. Ze zag er geschrokken en bezorgd uit. 'Mijn mantel is weg,' riep ze in paniek. Ik schoot overeind, maar greep gelijk naar mijn ribben. "Deze verdomde ribben." kreunde ik. Opeens schoten mijn ogen wijd open. "Ruby... ik ga nu van het ergste uit. ik hoop oprecht dat het niet zo is, maar ik denk dat doctor Whale niet doctor Whale was. En dat jij niet in een natuurlijke coma lag, maar, " ik slikte even. "in een magische." bezorgd keek ik Ruby aan.
Graham
Het hele kantoor lag overhoop en langzaam probeerde ik alles weer op te ruimen. Achteraf gezien had ik gewoon naar het bos moeten gaan en stenen in het water moeten gooien. Ik had de archiefkast weer op zijn plaats en langzaam raapte ik blaadjes papier op van de grond die ik van mijn bureau had gesmeten. Mijn ogen bleven stil hangen bij een aantal blaadjes bij elkaar, mijn notitieblok. Voorzichtig pakte ik het notitieblokje op en nam plaats achter mijn bureau. Ik bladerde door de bladzijdes en zag alle hartjes voorbij komen die ik had getekend, toen Ruby mijn gedachtes steeds binnendrong. Eén voor één scheurde ik de blaadjes uit het notitieblok en smeet ze in de prullenbak.
Do I look like Mother Teresa?
