Once Upon A Time (speeltopic) ~4 - Speeltopics

Link naar 1:
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177516
Link naar 2: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177597&page=20
Link naar 3: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=177656

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

[ bericht aangepast op 17 mei 2016 - 7:55 ]

Graham

"Ze kan elk moment wakker worden, dan weet je het. Anders gebruik ik een spreuk waarmee ze direct ontwaakt?" Jens voelde in zijn broekzakken. Hij was op zoek naar iet, maar wat wist ik niet. "Verdomme. Godvermiljaarde..." verbaast keek ik Jens aan. Toen ik vroeg wat er allemaal was gebeurt zei Jens dat dat wel kon wachten en hij rende weg om zijn toverstok te vinden of zoiets. Ik had nu weer alleen de tijd met Ruby, maar voor ik iets kon zeggen bleek het meisje wakker te zijn geworden. 'Wie ben jij?' Ik legde mijn hand op Ruby's schouder. "Rustig Ruby." ik opende de cel en liep er naar binnen. De deur deed ik achter me dicht en ik keek naar Ruby met een blik dat ze zich geen zorgde hoefde te maken. "Hey hallo." begon ik het gesprek. "Gaat het een beetje?"

Do I look like Mother Teresa?

Vittoria Gold
'Wie ben jij?' ik ging gelijk recht op zitten toen ik een vrouw hoorde praatte, een andere man legde een hand op haar schouder. 'Rustig Ruby.'' hij opende de cel en liep naar binnen. ''Hey hallo'' ik keek hem wat angstig aan niet wetend of ik hem kon vertrouwen. 'Gaat het een beetje?' vroeg hij, ik dacht even lang na en keek hem aan, afvragend wie hij was. 'J'-ja,' ik schraapte even mijn keel toen die schor klonk en met een trillerig stem praatte ik verder. 'Ja, het gaat wel.' eigenlijk ging het niet maar dat hoefde hun niet te weten.

Ruby

"Rustig Ruby." Graham legde een hand op mijn schouder. Hij liep naar het meisje toe en deed de cel achter zich dicht. Vervolgens begon hij een gesprek met haar. Ik zuchte overdreven, oke we doen het wel op zijn manier. Ik liep weg en haalde een glaasje water op voor het meisje. Deze gaf ik haar aan door de tralies. Vervolgens begon ik het kantoor een beetje op te ruimen en alle dossiers te ordenen. Stiekem gluurde ik af en toe naar het tweetal en luisterde ik mee naar wat het meisje te zeggen had.

When you believe your dreams come true

Graham

'J'-ja,' voordat ze verder praatte moest ze eerst even haar keel schrapen. Ruby kwam aan met een glas water. Ze handelde mijn manier van werk, daar was ik blij mee. 'Ja, het gaat wel.' Ik wreef heel even in mijn handen en pakte vervolgens mijn notitieblok uit mijn broekzak en een pen. "Ik ga even een aantal vragen stellen, oke?" ik opende het notitieboekje. Doordat ik alle pagina vol met hartjes eruit had gescheurd hoefde ik geen bladzijde om te slaan. "Dus, mag ik weten hoe je heet?"

Do I look like Mother Teresa?

Vittoria Gold
De vrouw gaf me een glas water en ik bedankte haar vriendelijk nadat ik weer naar de man voor me keek, de man pakte zijn notitieblok.
'Ik ga even een aantal vragen stellen, oke?' ik knikte en wachtte af naar wat hij zou vragen. 'Dus, mag ik weten hoe je heet?' vroeg hij ik twijfelde met wat ik zou zeggen, maar al snel antwoorde ik op zijn vraag. 'Ik ben Vittoria G, ik heet Vittoria'.' zei ik snel en hoopte dat hij niet gemerkt had dat ik mijn achternaam bijna wilde zeggen, mijn achternaam die ik graag verborgen hield.

Ruby

'Vittoria' vroeg ik verbaast. 'Die naam heb ik nog nooit eerder gehoord. 'Waar kom je vandaan? Welk sprookje ben je?' Vroeg ik nieuwschierig. Ik kwam weer bij het tweetal staan.

When you believe your dreams come true

Graham

'Ik ben Vittoria G, ik heet Vittoria'. Ik begon te schrijven. Vittoria. "Oke en - " Hoeveel keer was ik vandaag wel niet onderbroken? 'Vittoria? Die naam heb ik nog nooit eerder gehoord. Waar kom je vandaan? Welk sprookje ben je?' vroeg Ruby. Ze kwam weer bij de cel staan. Ik was licht geïrriteerd, maar liet het niet merken. Echter was ik ook wel een beetje nieuwsgierig naar die antwoorden.

Do I look like Mother Teresa?

Vittoria Gold
'Vittoria die naam heb ik nog nooit eerder gehoord. Waar kom je vandaan welk sprookje ben jij?' Vroeg de vrouw weer. Ik zuchtte diep hoe moet ik me hier weer uit redden?
'Wel uhm dat is moeilijk te zeggen om eerlijk te zijn, waarschijnlijk willen jullie t eens niet weten.' Zeg ik dan maar.

[ bericht aangepast op 18 mei 2016 - 14:44 ]

Ruby

'Wel uhm dat is moeilijk te zeggen om eerlijk te zijn, waarschijnlijk willen jullie t eens niet weten.' antwoorde het meisje. Ik begon mijn geduld te verliezen. Op de Graham manier duurde het veel te lang. 'Dat willen wij wel weten,' zei ik geïrriteerd. Ik wist dat Graham het hier niet mee eens was, maar hij was hier niet de enige sheriff. Ik keek hem uitdagend aan. Toen keek ik met een streng blik naar het meisje.

[ bericht aangepast op 18 mei 2016 - 14:51 ]

When you believe your dreams come true

Graham

Wel uhm dat is moeilijk te zeggen om eerlijk te zijn, waarschijnlijk willen jullie t eens niet weten.' Voordat ik weer iets kon zeggen sprak Ruby alweer. 'Dat willen wij wel weten,' zei Ruby. Ze was overduidelijk geïrriteerd dat kon ik zo zien. Ze keek me uitdagend aan, maar richtte al snel weer haar blik op Vittoria. Ik liep richting de celdeur en liep de cel uit. "Wacht even Vittoria." Ik pakte Ruby beet en sleurde haar mee naar mijn kantoor. "Oke, had je me niet gehoord? Mijn bureau, mijn regels en mijn werkwijze. Je bent dan wel de HULPsheriff, maar ik ben de hoofdsheriff." ik keek haar nu uitdagend aan. "Ik ben blij dat je zoveel plezier hebt in je baan en dat je me wilt helpen, maar niet op deze manier." Ik betwijfelde of ik het moest zeggen, maar ze begon een beetje op Regina te lijken, maar niet Regina Regina, maar Evil Queen Regina.

Do I look like Mother Teresa?

Vittoria Gold
'Dat willen wij wel weten,' zei die vrouw ik keek haar aan deze keer niet vriendelijk maar boos ik had de neiging om haar met magie te laten verdwijnen maar gelukkig voorkwam de man dat. ''Wacht even Vittoria.' ik knikte en staarde naar de muur wachtend tot de man terug kwam.
Waarom zit ik hier eigenlijk nog? waarom gebruikte ik geen magie om uit deze verdomde cel weg te komen.
Ik stond op en liep naar de celdeur toe.

Ruby

Graham stond op en liep de cel uit. "Wacht even Vittoria.". Ik keek hem verbaast aan. Hij sleurde mij mee naar zijn kantoor. 'Auw' riep ik uit. Oke, had je me niet gehoord? Mijn bureau, mijn regels en mijn werkwijze. Je bent dan wel de HULPsheriff, maar ik ben de hoofdsheriff." Nu keek hij mij uitdagend aan. Ik kon het niet uitstaan, opzich had hij een punt. Maar dat wilde ik niet toegeven. Ik ben blij dat je zoveel plezier hebt in je baan en dat je me wilt helpen, maar niet op deze manier." Ik keek hem boos aan. 'We kunnen niet rustig aan doen in deze tijden. Moet je zien hoeveel er de laatste tijd gebeurd is. En nu dit weer, straks is ze gevaarlijk. We kunnen nu beter iedereen hard aanpakken. Ik zag dat hij twijfelde om iets te zeggen. 'Zeg het dan, ik zie het aan je ogen dat je iets wil zeggen.' Riep ik geïrriteerd.

When you believe your dreams come true

Jens Potter

Gelukkig zag Jens zijn staf liggen... "Pfffiew. Nu snel terug." Jens zweefde terug naar het bureau. De deur zat klem. Met een simpele spreuk probeerde hij ze te openen: "Abaructo!" Maar het werkte niet. "Actinus Olivandus!" Zelfs een ingewikkelde spreuk tegen niet-magie werkte niet. Er zat dus magie in het spel vermoedde Jens. "Acicon Magiqunas!" De staf begon te trillen. Wat hij vermoedde klopte dus. Iemand zorgde ervoor dat de deur niet openging. Hij belde, maar die werkte natuurlijk niet. Hij probeerde op een raam te kloppen, maar er was een schild voor dat alle levende zielen en geluid wegfilderde... Had Ellie dan toch gelijk het meisje niet te vertrouwen? Of was het iemand anders die niet wilde dat er iemand binnen of buiten kon? Raar... Heel raar...

Graham

Ruby keek me boos aan. 'We kunnen niet rustig aan doen in deze tijden. Moet je zien hoeveel er de laatste tijd gebeurd is. En nu dit weer, straks is ze gevaarlijk. We kunnen nu beter iedereen hard aanpakken'. "En door mensen zo hard aan te pakken maken we deze onrust" antwoordde ik daarop. 'Zeg het dan, ik zie het aan je ogen dat je iets wil zeggen.' Riep ze geïrriteerd. "Oke, oke!" ik was geïrriteerd en smeet mijn pennenbak van mijn bureau. "Je begint steeds meer op Regina te lijken en niet de Regina die in het ziekenhuis ligt, maar de Regina die mijn hart uit mijn lichaam greep, the Evil Queen."

Do I look like Mother Teresa?

Jens Potter

Hij moest op de 1 of andere manier contact zien te krijgen. Hij belde met zijn mobiel naar het bureau. Hopelijk nam de robotvrouw niet weeral op... Tuut... Tuut... Tuut... Tuut...