Het Huis Anubis || Speeltopic - Speeltopics

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Wat er vooraf gebeurde (de laatste berichten):
Noa
Ik hoorde beneden bij de jongenskamers veel geluid. "wat zijn hun nou aan het doen?" Vroeg ik aan Amber. "zullen we Victor gaan bespieden?" Ik kon niet wachten om te gaan. Ik had wel zin in avontuur.


Fabian
"Maar waarom maak je je huiswerk? Er zijn toch leukere dingen in het leven zoals vrienden...?" ik keek voor de zoveelste keer op uit mijn boek.
"ik wil wat kunnen bereiken met mijn leven en wat vrienden betreft..." ik keek haar doordringend aan. "Die is net het huis uit."

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Jo:
"Bedoel je Mick? Is dat je beste vriend?" zei ik spottend, "Heb je niet meer vrienden dan?”

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

"Bedoel je Mick? Is dat je beste vriend?" zei Jo spottend, "Heb je niet meer vrienden dan?”
"Ik ben met meer mensen bevriend in het huis dan dat jou ooit zal lukken." iedereen vond mij de aardige jongen waar je aan het begin mee kennis maken. Behalve Jeroen dan, maar met de rest had ik een vrij goede band.

Do I look like Mother Teresa?

Jo:
"Ik ben met meer mensen bevriend in het huis wat jouw ooit zal lukken." Zei Fabian scherp, rustig dacht ik over zijn antwoord na, hij had wel gelijk...
"Maar ik heb ook geen vrienden nodig, Fabian." Zei ik snel.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

"Maar ik heb ook geen vrienden nodig, Fabian." ik keek Jo doordringend aan en had een klein binnenpretje. Iedereen had vrienden nodig. Men zou alleen niet kunnen leven. Nouja het zou wel kunnen, maar physisch zou het niet goed zijn voor. Je zou niet meer honderd procent zijn. "Je vindt het moeilijk om vrienden te maken, of niet."

Do I look like Mother Teresa?

Jo:
"Je vind het moeilijk om vrienden te maken of niet?" Zei Fabian grijzend.
"Nee hoor! Ik kan best vrienden maken maar ik heb er gewoon geen behoefte aan, ze laten je toch in de steek. En ik heb het ook een paar jaar gered zonder... Jij hebt anders ook niet echt vrienden!" Zei ik fel

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

"Nee hoor! Ik kan best vrienden maken maar ik heb er gewoon geen behoefte aan, ze laten je toch in de steek. En ik heb het ook een paar jaar gered zonder... Jij hebt anders ook niet echt vrienden!" Ik zuchtte diep. "Volgens mij hadden we het er nog over gehad dat ik hier in dit huis meer VRIENDEN heb dan jij. En nu zeg je opeens dat ik geen vrienden heb. Wie was ook al weer die gozer die je in je buik ramde? Owja mijn vriend..." Bij de meeste mensen wist ik wel hoe ze in elkaar zaten, maar bij Jo was ik hier nog steeds niet uitgekomen.

Do I look like Mother Teresa?

Jo:
"Ja goed gezegd, was! Hij is toch weggegaan! Zie je wel, vrienden laten je alleen maar in de steek!" Zei ik vals.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

"Weet je wat het met jou is?" ik keek fel richting Jo. "Omdat jij geen vrienden hebt, wil je dat niemand vrienden heb." Ik stond op en liep richting de deur. "Niet iedereen is zo harteloos als jij." ik smeet de deur dicht. Misschien kon ik rustig in de woonkamer leren.

Do I look like Mother Teresa?

Jo:
Fabian smeet de deur dicht. Rustig dacht ik na over wat hij gezegd had. Ik vind het niet erg dat hij vrienden had hoor... Of iemand anders, denk ik...
Ik ging op mijn bed liggen en viel in slaap.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

Binnen een half uur had ik dan eindelijk het huiswerk af, wat ik moest maken. Er was geen gezeur meer aan mijn hoofd gekomen, behalve het vrolijke gezang van Trudie, die bezig was in de keuken, maar daar kon ik wel overheen lezen. "Moet je niet op je kamer leren Fabian?" vroeg Trudie opeens. Ik richtte me tot Trudie en schudde mijn hoofd. "Mijn nieuwe kamergenoot en ik liggen niet zo lekker met elkaar."
"Ach, schatteke toch. Je moet je niet je eigen kamer uit laten jagen." Trudie had gelijk. Ik liep weer naar mijn kamer, maar zag dat Jo aan het slapen was.

Do I look like Mother Teresa?

Jo:
Langzaam werd ik wakker, het was donker, ik kon niets zien. Ik wou opstaan maar het lukte niet, ik zat vastgebonden. Paniekerig probeerde ik mezelf los te krijgen maar tevergeefs. Ik hoorde voetstappen dichterbij komen en op dat moment ging het licht aan. Ik zag een man voor me staan die ik nog nooit gezien had. Hij had een mes vast. Hij zei niets maar liep naar me toe, greep het mes beter vast en...
Meteen schoot ik overeind, gelukkig ik lag nog in bed...
Fabian keek me verbaasd aan toen hij op zijn bed ging zitten.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

Ik pakte uit mijn kast een boek over het oude Egypte, toen opeens Jo overeind schoot. Ik nam plaats aan mijn bureau en opende het boek. "Nachtmerrie?" mompelde ik, terwijl ik net alsof deed dat ik aan het lezen was.

Do I look like Mother Teresa?

Jo:
"Nachtmerrie?" Vroeg Fabian onder het lezen.
"Misschien..." Zei ik snel, "ben je nou alweer bezig met huiswerk?" Vroeg ik terwijl ik achter hem ging staan, "Neem je nooit even rust ofzo?"
Maar Fabian besloot niet te antwoorden dus ging ik door met de volgende vraag,
"Hoelang heb ik geslapen?" Vroeg ik

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Fabian

"Misschien..." antwoordde Jo. Op de manier waarop ze antwoord gaf merkte ik dat het inderdaad om een nachtmerrie ging. "ben je nou alweer bezig met huiswerk?" Jo kwam achter mij staan, terwijl rustig een bladzijde omsloeg. "Neem je nooit even rust ofzo?" opnieuw negeerde ik haar vraag. "Hoelang heb ik geslapen?" Ook deze vraag wilde ik negeren, maar ik had een leuk ideetje. "Je hebt het avondeten gemist." mompelde ik weer net alsof ik diep in het boek zat.

Do I look like Mother Teresa?