Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 17:31 ]

---

obsessive rage

Jo
Kwaad kwam Hook naar me toe gelopen en hield zijn haak voor mijn gezicht, te dichtbij gewoon. "Ja, dat heb je goed gezegd. Ik ben de Captain. Jij bent een simpele matroos begrijp je mij? Jij doet wat ik zeg knul!" Maar een matroos? Wat een idioot! Hook wilde uithalen, en ik kneep mijn ogen dicht, maar opdat moment kwam Chris binnen rennen. 'HEEFT U MEGAN GEZIEN?' hij keek paniekerig om zich heen. Hook schudde lichtjes verbaasd gezicht, terwijl hij zijn haak voor het gezicht van mij liet zakken. 'Ze is sinds vanmiddag verdwenen...'
'is het hier een feestje ofzo? Er komt een storm aan trouwens.' Lisa kwam de kajuit binnen. "Bloody hell, kloppen we tegenwoordig niet meer? Komt iedereen de Captain lastigvallen?" Hook raapte zijn zwaard van het bureau en liep de kajuit uit. "Mannen!" schreeuwde hij terwijl ik hem langzaam volgde. "Maak het schip klaar voor de storm! Jullie," wees hij naar mij en Lisa. "Jullie gaan met mij mee opzoek naar Megan!"
"Wat!?" riep ik geschrokken uit.
"Jeeeej avontuur." riep Lisa blij. Snel rende ze naar Hook toe terwijl ik naar de zijkant van het schip ging, van dit schip af? Ik kom haast nooit aan wal, er is avontuur, dat wel... Sjokkend liep ik naar Hook toe.
"En? Waar beginnen we?" vroeg ik.

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 23:15 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

' jeeee avontuur.' riep Lisa opgewonden. Ik had nu al twijfels of ik haar wel mee had moeten nemen. 'waar beginnen we met zoeken?' zei Lisa opgewonden. Jo kwam al sjokkend mijn kant oplopen. "En? Waar beginnen we?" Het liefst zou ik de hulp van Pan willen inschakelen, maar ik besloot dit toch niet te doen. We moesten het op eigen kracht doen. Langzaam voelde ik een paar druppeltjes uit de lucht komen. "We beginnen bij het begin. Dat lijkt me logisch." ik liep van boord af en kwam uit op het strand. Daar zag ik in het zand de kleine voetafdrukken van Megan, die het bos inleidde...

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo
"Nou we hebben de voetafdrukken, en nu? Moeten we echt dat bos in?" zei ik boos en ging op een steen zitten.
Ik pakte en takje en maakte een soort land, haha het leek wel op Neverland... Op een Random plek zette ik een kruisje.
Hé! Dit is Neverland... mijn handen maakten bewegingen die ik zelf niet deed, ik kon alleen maar meewerken.
Ik zette het tweede kruisje, daar zaten wij, dat zag ik aan de omgeving.
"Oké, wat gebeurt er?" vroeg ik angstig

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Lisa Macaw

'ja we moeten het bos in.' En ik liep met Star nog steeds op mijn schouders richting het bos. 'komen jullie?'

Zelfs als ze weg is gelopen, gaan mijn gedachten nog steeds uit naar het meisje, wie zich voor heeft gesteld als Odi. Zodra ik haar woorden hoorde, wist ik dat ze half gehersenspoeld is door Pan. Dan zou hij ook wel moeten doen, als hij ooit wilt dat iemand bij hem blijft zonder gek te worden. Ik vindt me op een vreemde plek waar ik haast verdrietig wordt over haar situatie. Zonder hem in haar leven zou ze zo'n ander leven hebben gehad, een leven waarin ze niet in deze hel beland zou zijn. Uiteindelijk loop ik op een ontzettend zacht tempo terug naar het schip, met het vooruitzicht om weer op zee te zijn, als ik een stel mensen het schip zie verlaten. Nieuwsgierig kom ik dan ook hun kant op en zodra ik dichtbij genoeg ben, kan ik onderscheiden wie het zijn. Ik zie Hook's gestalte, met een stel kinderen die om hem heen cirkelen. "Wat is hier aan de hand? Houden we een kinderfeestje in Neverland, hoe origineel." Zeg ik als ik bij ze ben aangekomen.

---

She was always looking for more..

"Nou we hebben de voetafdrukken, en nu? Moeten we echt dat bos in?" Jo kwam boos over en ging op een steen zitten. "Ga voortaan niet mee als je zo chagrijnig bent!" confronteerde ik hem met het gedrag. "Als je zo doorgaat wordt je gewoon weer een simpele dekzwabber." Lisa was echter wel opgewonden over de zoektocht. 'ja we moeten het bos in.' ze liep al richting het bos 'komen jullie?' Ik maakte een handgebaar dat Lisa moest wachten. In de struiken hoorde ik iets en Jo maakte geen aanstalten om te vertrekken.
"Oké, wat gebeurt er?" hoorde ik Jo angstig vragen, dat kon wel wachten er keek iemand naar ons. Ik voelde het gewoon. Ik trok mijn zwaard richting de struiken, maar op dat moment kwam Phoebe eruit zetten. "Wat is hier aan de hand? Houden we een kinderfeestje in Neverland, hoe origineel." Met een zucht liet ik mijn wapen vallen. "Phoebe," begroette ik haar. "Je zou het haast denken, alleen..." uit mijn binnenzak greep ik mijn fles rum. "Er is rum op dit feestje en kinderen mogen dat niet, dus geen kinderenfeestje."

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 16:32 ]

---

Do I look like Mother Teresa?

Lisa Macaw

Hook gebaarde dat ik moest wachten. Ik wil niet wachten ik wil verder. Hij trok zijn zwaard richting de struiken, als reflex van mij deed ik een hand op mijn zwaard. Phoebe kwam uit de struiken. Jammer, geen avontuur. Ik ging tegen een boom aan zitten en begon Star te aaien. 'we kunnen hier wel blijven, maar misschien is Megan in gevaar.' Ik wachtte even, maar niemand reageerde. 'anders ga ik wel alleen.' En ik stond weer op waardoor Star wegvloog en op een tak langs mij ging zitten.

Als Pan het toch al moeilijk heeft, zou hij mij toch niet tegen houden. Ik ben heel Neverland zat en ga het kamp uit. Het strand op. Met stevige passen loop ik tussen de hoog groeiende struiken. Ik houd soms woedend wat takken opzij en zet een grote stap over een boomstam. Tot er een paar stemmen te horen zijn.'Wat is hier aan de hand? Houden we een kinderfeestje in Neverland, hoe origineel.' Ik herken de stem niet, maar het moet van een vrouw zijn. 'Phoebe,' Een mannenstem, 'Je zou het haast denken, alleen...' 'Er is rum op dit feestje en kinderen mogen dat niet, dus geen kinderenfeestje.' Ik sluip wat dichterbij tot ik ze op het strand kan zien. Als zij hier heen zijn gekomen, kunnen ze vast terug. Ik moet mijn kans grijpen.

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 17:04 ]

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

---

Als Florence vraagt of dit elke dag gebeurt haal ik mijn schouders op. Odi zal zich vast doodschrikken, maar ach, de angst is dan ook het enige wat haar wat kan doen. Ik heb een beschermingsspreuk over haar heen gesproken, dus een groot probleem zal het toch niet zijn.
Als ik plots een flits voor mijn ogen zie van Aina die de piraten van een afstandje bespioneerd. Een lichte frons ligt om mijn wenkbrauwen, denkt ze nu serieus te kunnen ontsnappen. 'Sorry Florence, maar ik moet gaan.' zeg ik en teleporteer mezelf vlak achter Aina.
'Wat denk jij dat je aan het doen bent?'

---

obsessive rage

Ik ben zo gefocust dat ik niet eens door heb dat Pan voor me staat. 'Wat denk jij dat je aan het doen bent?' Door de angst lijkt het alsof ik word gestoken in mijn hart. Mijn pupillen worden groot. 'Ik....' Waarom had hij juist op dit moment tijd om iedereen in de gaten te houden? 'Niks, niks belangrijks.' Zeg ik snel. Pan zou me nooit laten gaan.

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 18:34 ]

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

'Het eindigt niet voordat er een begin is', zeg ik tegen mezelf. Ik weet
niet waar dat vandaan komt. Ik loop door en zie een schip.
Als ik dichterbij kom is het schip verdwenen. Als ik een meermin in
het water zie deins ik achteruit, maar ineens is hij verdwenen. Ik zie een
kip zonder kop die het water in rent, maar ook verdwijnt. Ik loop weg van het water en ren terug
waar ik bij een huisje kom. Als ik klop gaat de deur gewoon open, ik zie papbakjes staan.
'Wat doe jij hier vreemd meisje.' Toen ik me omdraaide zag ik Goudlokje. 'Het spijt me zeer,
goudlokje?' Ik kijk haar met een blik aan zovan: WAAAATT? 'Je hoeft niet zo vreemd te kijken,
want eigenlijk breek jij hier in.' Ik loop terug naar de deur, maar Goudlokje houd me tegen.
'De beren komen, wegwezen..'


xx Megan Dilana Brookelin

[ bericht aangepast op 3 juni 2016 - 18:50 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

---

Aina lijkt te schrikken, haar pupillen zijn vergroot tot drie keer zo groot als normaal. Mooi zo.
Het is niet de bedoeling dat iemand het eiland zonder mijn toestemming verlaat, al loopt Aina eigenlijk eerder in de weg dan dat ze echt nuttig is.
Maar tja. Dat gebeurt.
'Jij gaat nu terug naar het kamp, en blijf daar ook.' beveel ik het meisje. 'Ik ga nu naar Odi zoeken.'

---

obsessive rage

Florence Red


Ik liep terug naar het kamp om Odette in
de gaten te houden. Ik ga achter de bosjes
zitten, zo overdekt dat Odette me niet
kan zien. Ik glimlach als ik niet bij Odette ben,
maar kan zien hoe Aina zowat in elkaar krimpt...

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Jo
Hook trok zijn zwaard richting de struiken, maar op dat moment kwam Phoebe eruit zetten. "Wat is hier aan de hand? Houden we een kinderfeestje in Neverland, hoe origineel." Met een zucht liet Hook zijn wapen vallen. "Phoebe," begroette hij haar. "Je zou het haast denken, alleen..." uit zijn binnenzak greep hij mijn fles rum. "Er is rum op dit feestje en kinderen mogen dat niet, dus geen kinderenfeestje."
Fijn, nu word ik genegeerd. Maar mijn hand wou niet ophouden met tekenen, het was een kaart met een paar kruisjes die ik steeds weer uitveegde en weer daarnaast neerzette, alsof hij aanwees dat er iemand aan het lopen was, wacht wat? Misschien is het Megan wel....
Langzaam werd de stok warmer, zo warm dat mijn handen verbranden maar ik kon niet loslaten.
"AUW!" schreeuwde ik in paniek, "Help me toch!!"
De tranen vloeiden over mijn wangen, mijn handen waren zo heet dat ze bijna in brand stonden, maar ik kon niets doen...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

'we kunnen hier wel blijven, maar misschien is Megan in gevaar.' Ik negeerde de bijdehandse opmerking van Lisa. 'anders ga ik wel alleen.' Hier moest ik nu ingrijpen. "Lisa, niemand gaat alleen. Je blijft hier bij de groep en dat is een bevel." Ik wilde mij weer omdraaien tot Phoebe, maar opdat moment hoorde ik Jo schreeuwen in paniek. "AUW! Help me toch!!" Geïrriteerd liep ik naar hem toe, met mijn voet trapte ik de tak uit zijn hand en zonder het door te hebben was ik over zijn getekende kaart gelopen. "Bloody Hell Mate, je gilt als een wijf. Verman je zelfs eens een keer. En ga liever meer aanwijzingen zoeken dat hier een beetje achterlijke tekeningetjes te maken. Met mijn voet veegde ik het zand uit elkaar. Ik liep terug naar Phoebe. "Wat doe jij van het schip? Ik heb niemand opdracht gegeven om het schip te verlaten." ik keek Phoebe doordringend aan.

---

Do I look like Mother Teresa?