Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 17:31 ]

---

obsessive rage

Lisa Macaw

"Lisa, niemand gaat alleen. Je blijft hier bij de groep en dat is een bevel." Zei Hook, waarom doet hij zo ik ben geen klein kind meer, 12 jaar is oud genoeg om alleen te gaan. Toen begon Jo te schreeuwen, wat heeft hij nou weer? Killian loste het snel op. Ik moesten echt gaan en ik doe niet zo omdat ik ongeduldig ben om de bossen in te gaan, misschien ook wel een beetje, maar omdat Megan misschien echt in gevaar is. Ik hing weer zitten tegen de boom aan. Ik luisterde naar alles wat ze zeggen.

Jo
Geïrriteerd liep Hook naar me toe, met zijn voet trapte hij de tak uit mijn hand maar het branden ging door. "Bloody Hell Mate, je gilt als een wijf. Verman je zelfs eens een keer. En ga liever meer aanwijzingen zoeken dat hier een beetje achterlijke tekeningetjes te maken." Je moest eens weten, dacht ik boos. Met zijn voet veegde hij het zand uit elkaar. "Klootzak" mompelde ik.
Ondertussen was Lisa in een boom gaan zitten luisteren, alsof ze niets beters te doen had....
Langzaam werd het branden minder en keek ik of mijn hand gewond was, ook hier was de kaart van Neverland op mijn hand gekomen.
En ook op deze kaart waren er kruisjes, een van de boot, een van Megan (waarschijnlijk) en een van ons. Maar omdat Megan aan het bewegen was ging het stipje heen en weer zodat ik schokken in mijn lichaam kreeg. Het deed echt super veel pijn.
Langzaam stond ik op en keek waar Hook was, hij was met een meisje aan het kletsen.
Voorzichtig liep ik naar hun toe, hopend dat het kruisje niet zal gaan bewegen, een schok is al erg genoeg.
"Hook, ik heb een aanwijzing gevonden." zei ik geiriteerd en deed mijn hand naar boven.
"Hallo!" zei ik tegen het meisje.

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 8:44 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Je zou het haast denken, alleen... Er is rum op dit feestje en kinderen mogen dat niet, dus geen kinderenfeestje." Antwoord Hook. Tja, well, afgezien van de rum, lijkt het er toch verdacht veel op. Ergens wil ik wel weer eens gaan zeiken over het feit dat de helft van de bemaning van het schip tegenwoordig minderjarig blijkt te zijn, maar ik heb niet bijster veel zin om de fles rum naar me toegegooid te krijgen. "we kunnen hier wel blijven, maar misschien is Megan in gevaar." Hoor ik Lisa dan opeens zeggen, wat enorm mijn aandacht trek. Megan is weg dus ze gaan naar haar opzoek? Want dat is waarschijnlijk het meest belangrijke wat er nu kan worden gedaan? Ik moet me serieus inhouden om daar niets over te zeggen. Als het meisje oppert dat ze alleen wilt gaan, wil ik er eigenlijk alleen maar toejuichen - zodat sommige mensen in ieder geval hun tijd niet hoeven te verspillen - maar zoals ik al verwacht had wordt Hook weer eens boos, waarna hij ook nog eens boos wordt op Jo, waarna hij - zonder bloody reden - ook nog eens boos besluit te worden op mij. Niet dat ik hem zoveel kan verwijten, ik zou ook gek worden als ik dat stel onder mijn leiding had. "Wat doe jij van het schip? Ik heb niemand opdracht gegeven om het schip te verlaten." Zegt hij, waarna ik half wil gaan lachen. "O, het spijt me zo. Ik was even echt totaal vergeten dat we allemaal braaf op het schip zouden moeten zitten. Serieus Hook, ik volg alle orders die je maar noemt, maar zodra we niet eens twee seconden het schip mogen verlaten, verander je zo in Pan." Normaal gesproken ben ik echt de moeilijkste niet. Nee, het is niet de meet geweldige optie om voor Hook te werken, maar het houdt me veiliger dan alleen. Ik ga dan ook echt niet zeiken als ik het dek moet schrobben, maar het lijkt wel alsof het enige wat Hook doet de laatste tijd doet, schreeuwen is. Een mens kan maar zoveel hebben.

---

---

She was always looking for more..

'Jij gaat nu terug naar het kamp, en blijf daar ook.' Beveelt Pan me. Ik had niks anders verwacht. Ik knik vluchtig en sta op. 'Ik ga nu naar Odi zoeken.' Zegt Peter Pan nog tegen me. Odi? Is die ook weg? Ik was zeker zo in gedachte verzonken dat ik niet eens gemerkt had dat ze weg was. Ik reageer niet en ren snel naar het kamp, foppen werkt niet bij Pan.

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 10:48 ]

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

---

Als Aina terug is gerend lach ik zachtjes. Wat een idioot is ze soms. Ik draai me om, vang nog net wat op van de piraten die het over iemand hebben genaamd Megan.
Het zal allemaal wel. 'Mal?'
Odi staat voor me, haar ogen staan vragend. 'Heb jij Megan gezien? Ze is klein, bruin haar, zo'n negen jaar, erg vrolijk, blauwe ogen,' beschrijft ze het meisje. Ik schudt mijn hoofd.
'Nope. Enne... Jij moet terug naar het kamp.' zeg ik. Odi gluurt door de struiken en ziet de piraten overleggen, waarschijnlijk hoort ze ze.
'Ze is hier dus niet geweest?' vraagt ze geschrokken. Ik schud mijn hoofd. 'Dan is ze weg!' zegt Odi een beetje paniekerig.
'Odi, jij ging terug naar het kamp, dat kind komt vast wel terug.' probeer ik haar gerust te stellen. Maar mislukt. Voor ik haar kan tegenhouden is ze al naar de piraten toe gerend. 'Ik kom jullie helpen met Megan terug vinden,' hoor ik haar zeggen en een grinnik ontsnapt aan mijn lippen. Goed, ze wilt niet meer naar me luisteren. Dan kan ik het haar wel een beetje moeilijker maken.
Ik schiet omhoog in een boom om daar de situatie te bekijken.

---

obsessive rage

Florence Red


Ik ben Odi gevolgt naar Pan en heb alles gezien.
Snel maak ik een briefje en gooi het naar hem.
'Megan= klein piraten meisje waar ik het over had,
zei zorgt ervoor dat Odi altijd een band krijgt met de piraten.
EEN PROBLEEM DUS!'

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Kalea-Lilly Brown - Undertale

Ik wil Odi laten schrikken, maar zie
dan ineens een verdacht persoon. Stiekem ga ik tussen
de bomen onopgemerkt zitten en dan herken ik Pan.
Mijn hart gaat te keer. Odi moet zo snel mogelijk bij hem weg...
Ik kijk paniekerig om me heen en pak een steen. Ik richt hem op Pan,
maar raak per ongeluk iets naast Odi....

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

×Chris James - Undertale

Ik doe de regenbescherming van het schip af en zucht
diep, ik gooi wat brood voor de meerminnen in zee
en draai me zuchtend om. 'Als je ouder was, had je mijn
rum gemogen', zei Hook als hij hier geweest was...

---

Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

Megan Dilana Brookelin


Ik zat verstopt met Goudlokje onder het bed.
Beneden hoorde ik de beren alweer.
'Ik ben bang...' Gaf ik toe.
'Hoeft niet.' Zei Goudlokje terug.
Toen gingen de beren met de krakende
traptreden naar boven. Goudlokje
was nu ook aan het trillen.

'Er heeft iemand in mijn bedje gelegen!'
'En aan mijn dekens gezeten!'

Ik keen naar Goudlokje die me meetrok.
'DOOR HET RAAM!' En zo sprongen ik
en Goudlokje door het raam. We keken niet om.
'Die hebben we afgeschud...' Zei ik tegen Goudlokje,
maar die was plotseling verdwenen en ik was helemaal
alleen in Neverland.

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Lisa hield wijs haar mond en daar was ik blij om. "Klootzak" hoorde ik Jo mompelen. Ach wat kan mij het schelen ik bloody pirate. Na lang wachten krijg ik dan eindelijk van Rainbow antwoord op mijn vraag. "O, het spijt me zo. Ik was even echt totaal vergeten dat we allemaal braaf op het schip zouden moeten zitten. Serieus Hook, ik volg alle orders die je maar noemt, maar zodra we niet eens twee seconden het schip mogen verlaten, verander je zo in Pan." Sinds lange tijd werd ik er weer op gewezen dat ik ook maar normaal mens ben. Ik ben dan wel een Captain, maar ook een mens. De eeuwige jeugd van Neverland heeft me anders doen laten denken. "Je hebt gelijk," mompel ik. Ik vond het niet leuk om Rainbow gelijk te geven, maar dit wilde ze horen. The crocodile had veel van mijn aandacht gevraagd waardoor ik mijn eigen bemanning vergat. Ik nam snel een slok van mijn rum. "Dus..." begon ik weer tegen Rainbow terwijl ik haar strak aankeek. "Aangezien je niet terug wilt naar het schip neem ik aan dat je meegaat op zoektocht naar Megan?"
"Hook, ik heb een aanwijzing gevonden." hoorde ik Jo op een geïrriteerde manier tegen mij zeggen. Ik hoorde aan zijn stem dat hij naast me stond. Had hij nou echt even geen respect voor the Captain, die in gesprek was. Ik rolde met mijn ogen toen ik mij omdraaide naar Jo en hem met zijn handen zag zwaaien. "Hai, Mate." groette ik hem.

---

Do I look like Mother Teresa?

Jo
"Hai, Mate." groette Hook me. Ugh, ik ben je MATE niet... dacht ik in mezelf.
"Uilskuiken!" was bijna het enige wat ik uit kon brengen.
"Kijk er staat een soort kaart op mijn hand gebrand en..." meteen ging er een grote schok door me heen,
"En... het is van Neverland..." nog een schok, wie bewoog er nou zoveel?
"Steeds als er iemand beweegt gaat het kruisje veranderen van plek..." zei ik en kromp voor de zoveelste keer in elkaar, de pijn was ondragelijk.
"Alstublieft, kijk er even naar!" vroeg ik smekend toen ik mijn zoveelste schok kreeg.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Lisa Macaw

Vanaf de boom kon ik alles zien Jo smeekte van alles. Dit was mijn kans niemand keek en ik gleed uit de boom ik liep naar het bos opzoek naar Megan. Star vloog stil achter me aan. Oke waar begin ik met zoeken? Ik loop wel gewoon ergens heen.

---

Voorzichtig stap ik door de struiken, tevoorschijn. 'Hallo,' zeg ik voorzichtig. 'Ik hoorde dat jullie Megan wilden zoeken. Ik kom jullie helpen.'
Ik kijk bijna smekend naar de kapitein. 'Als dat mag, tenminste.' zeg ik er snel achteraan.

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 15:00 ]

---

obsessive rage

[ bericht aangepast op 4 juni 2016 - 17:36 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

"Uilskuiken!" die Jo kon mijn irritatie niveau zo erg verhogen. "Kijk er staat een soort kaart op mijn hand gebrand en..." even had ik het idee dat Jo een stuiptrekking had. "En... het is van Neverland..." opnieuw had hij een kleine stuiptrekking. "Steeds als er iemand beweegt gaat het kruisje veranderen van plek..." Jo kromp bijna in elkaar van de pijn. Ondanks zijn gedrag moest ik me nu wel zorgen maken om hem. "Alstublieft, kijk er even naar!" ik deed wat hij vroeg en pakte zijn pols beet, waardoor ik zijn hand stil kon houden en beter kon kijken naar 'die map' op zijn handen. Niks kon me meer hier verbazen, het was bloody hell Neverland. "Interessant." mompel ik. Mijn aandacht voor Jo wordt even afgeleid als het meisje wat eerder voor mij neus landen opeens uit de struikjes kwam zetten. 'Hallo, Ik hoorde dat jullie Megan wilden zoeken. Ik kom jullie helpen.' Het meisje kijkt me smekend aan 'Als dat mag, tenminste.' zeg ze er snel achteraan. Ik loop naar het meisje toe en steek mijn hand uit. "Elk beetje hulp is welkom." We waren in Neverland en niemand van de bemanning, zelfs Megan, mocht hier niks overkomen.

---

Do I look like Mother Teresa?