• Hier dus de speeltopic.
    Het is een zomerse dag in de Enchanted Forest mensen zijn nog bezig om alles op te bouwen wat er vernield is wegens de vloek, steeds meer begint alles weer terug te komen. Iedereen begint gewoon bij hun eigen huis/plek waar ze wonen.


    Rollentopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178413
    Praattopic: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178575


    Veel plezier (:

    ElfjeIvy schreef:



    Ivy

    Ik vlieg rond. Het is een mooie zomerse dag. Het familiehuis is al ver achter me. Plotseling zie ik een groot en statig huis. Ik weet niet wat het is, maar ik voel dat het huis een geheim met zich mee draagt. Ik land op een klein balkonnetje. Door een raam kan ik naarbinnen gluren. Ik zie een man in vreemde kleren. Ook zijn ogen zijn vreemd. Hij zit op een bed, naast een meisje. Het meisje heeft lang blond haar. Ze verteld wat aan de man. Ik voel opeens een enorme pijn in mijn vleugels. Ik tuimel naar beneden, want ik kan even niet meer vliegen van de pijn. Als ik op de grond land in het bos, hap ik naar adem. Ik ben in het bos geland. Snel pak ik wat modder, en smeer het op mijn vleugels want ik weet dat het helpt. Even later doen mijn vleugels geen pijn meer.
    Ik moet uitvinden wat die man met mijn vleugels deed. Niemand kan zomaar een elf pijn laten hebben.
    Misschien is hij wel een groot gevaar voor alle elfen.

    Sorry had hem per ongeluk opnieuw gedaan

    Odin Varnas
    'Pardon?' Red haar hand gaat bij de sluiting vandaag en zet beide handen in haar zij. 'Niet eerlijk vechten? En jij vind magie wel eerlijk. Als jullie niet willen luisteren moet ik andere maatregelen treffen. Maar goed, geef mij een zwaard, dan vechten we er om.' vastberaden kijkt ze me aan.
    "Ik heb geen tweede zwaard, en als jij in een wolf zou veranderen zou ik magie mogen gebruiken... Zo bedoelde ik het."
    'Wie is haar vader?' ik lachte geheimzinnig, "Een van de bekendste dieven uit dit land, The MasterThief..." iedereen kende The MasterThief, bijna iedereen dan.

    Dit is het verhaal van de meesterdief
    Een oude man en vrouw rusten voor hun huisje als er een koets met vier zwarte paarden aangereden komt. Een rijke heer stapt uit de koets en zegt dat hij graag aardappelen wil eten. De vrouw wast de aardappels en raspt ze om er knoedels van te maken. De boer gaat met de heer naar de tuin en hij laat kuilen zien, waar hij bomen wil planten. De heer vraagt of de boer geen kinderen heeft om hem met het werk te helpen, maar het antwoord is nee. Lang geleden is de zoon de wijde wereld in getrokken, hij haalde alleen streken uit en wilde niet leren. De boer plant een boompje en zet er een paal naast. Hij bindt de stam aan de paal en de heer vraagt waarom hij de knoestige kromme boom ook niet aan een rechte paal bindt. De boer antwoordt dat niemand de oude boom nog recht kan krijgen, je kan ze alleen leiden als ze nog jong zijn.

    De heer vraagt of de boer zijn zoon nog zou herkennen en de boer antwoordt dat zijn zoon een moedervlek op zijn schouder heeft in de vorm van een boon. De vreemdeling trekt zijn jasje uit en laat de moedervlek zien. De oude man krijgt weer liefde voor zijn kind en vraagt hoe hij zo rijk geworden is. De heer vertelt dat hij een dief is geworden, niet zomaar een dief maar een meesterdief. Hij neemt alleen van de rijken en armen geeft hij liever iets dan hen iets af te nemen. De boer zegt dat een dief een dief blijft en dit niet goed zal aflopen en de moeder begint te huilen als ze hoort wat er aan de hand is. Ze is blij haar zoon weer te zien en ze eten de eenvoudige kost. De boer waarschuwt zijn zoon voor de graaf, die hem ten doop hield, die hem zal ophangen aan de galg als hij hoort wat de jongen geworden is.

    De jongen gaat toch naar het kasteel. De graaf ontvangt de meesterdief hoffelijk en als hij hoort dat het zijn petekind is, wil hij zijn kunsten op de proef stellen. Als de proef niet slaagt, moet de jongen bruiloft vieren met de dochter van de touwslager. Het gekras van de raven zal dan zijn muziek zijn. De meesterdief wil dan dat de graaf drie opdrachten bedenkt en de eerste is de diefstal van zijn lievelingspaard. Als tweede moet de dief het laken onder de graaf en zijn vrouw wegtrekken terwijl ze slapen, bovendien moet hij de trouwring van de vinger van de vrouw van de graaf halen. Als derde moet de meesterdief de pastoor en koster uit de kerk ontvoeren. De meesterdief gaat naar een stad en koopt kleding van een oude boerenvrouw. Hij schildert zijn gezicht bruin en tekent er rimpels op.

    Met een vaatje Hongaarse wijn met slaapmiddel gaat de meesterdief terug naar het kasteel. Hij gaat op een steen zitten en hoest als een oude vrouw. Soldaten zien hem en nodigen hem uit bij het vuur, waarna ze van het vaatje drinken. Ook de soldaten in de stal, waarvan één de teugels van het paard vasthoudt, de tweede zit op het paard en de derde houdt zijn staart vast, drinken ervan. De man op het paard blijft slapend zitten en de meesterdief takelt hem met zadel en al omhoog. Hij wikkelt oude lappen om de hoeven van het paard en neemt het mee. Met het gestolen paard gaat de meesterdief de volgende dag naar het kasteel en laat de graaf zien dat de eerste opdracht is volbracht. Het echtpaar sluit de deuren af en de meesterdief snijdt een lijk van de galg los en draagt het naar het kasteel.

    De meesterdief klimt met het lijk een ladder op en als het hoofd van de dode voor het slaapkamerraam verschijnt, schiet de graaf op de boosdoener. De meesterdief verstopt zich en in de maneschijn ziet hij hoe de graaf naar beneden klimt en de dode in een kuil legt. De meesterdief gaat naar de slaapkamer en zegt de vrouw dat de dief dood is, maar hij dit niet aan de grote klok wil hangen. Hij wil het lijk begraven in de tuin en vraagt om het laken en de trouwring. De vrouw haalt met tegenzin de ring van haar vinger en de dief gaat ervandoor. De volgende ochtend krijgt de graaf het laken en de ring en hij vraagt zich af of de meesterdief kan toveren. Hij vraagt zich af wie hem uit het graf heeft gehaald en hoort dat er een andere boosdoener is begraven.

    De meesterdief gaat 's nachts met een zak en grote bundel onder zijn arm en een lantaarn in zijn hand naar de dorpskerk. In de zak zitten kreeften en in de bundel korte waskaarsen. Op het kerkhof plakt hij de kaarsen op de rug van de kreeften en laat ze kruipen. Hij trekt een lang zwart gewaad aan als een monnikspij en plakt een grijze baard op zijn kin. Hij gaat de kerk in en klimt op de kansel, waarna hij met luide stem het einde der tijden aankondigt. Degene die naar de hemel wil moet in zijn zak kruipen, de overledenen kruipen al op het kerkhof rond om hun gebeente te verzamelen. De pastoor en koster zien de lichtjes op het kerkhof en ze luisteren naar de preek. Ze willen voor de Jongste Dag gemakkelijk naar de hemel en ze gaan snel naar de kerk en klimmen in de zak.

    De dief bindt de zak vast en sleept hem de kanseltrap af. Hij vertelt de dwazen dat ze over de bergen gaan en door de natte wolken. Bij de trap van het kasteel vertelt hij dat ze zijn belandt op de trap naar de hemel en hij duwt de zak in de duiventil. Hij vertelt dat de dwazen de engelen kunnen horen vliegen en doet de duiventil op slot. De volgende ochtend vertelt de meesterdief dat ook de derde opdracht is volbracht en de graaf kijkt in de duiventil. Hij bevrijdt de koster en de pastoor en geeft zich gewonnen. De meesterdief wordt gespaard, maar moet het land verlaten. De aartsdief neemt afscheid van zijn ouders en niemand heeft nog iets van hem gehoord.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Eliana Gold
    Aandachtig zat ik naar de vier hun gesprek te luisteren ik hoorde iets over een wolf, magie en zwaarden, ik bewoog een klein beetje met mijn voet waardoor er een takje brak, shit hopelijk hadden ze dat niet gehoord.


    Rumplestiltskin
    'Aangezien ik niet uit mijn bed MAG komen,' ze keek mij even aan, ''Is het misschien handig dat ik een lijstje maak over de dingen die nog geregeld moeten worden.. is dat goed? Oh en vertrouw me, ik ga deze keer echt mijn best doen en ga niet de hele boel verzieken.' ik knikte. 'Dat is je ook geraden, dit is heel erg belangrijk voor mij.' ik glimlachte, met de gedachte dat ze misschien mijn vrouw zou worden. Ik toverde papier en een veer voor haar om te schrijven. 'Als je dadelijk je echt beter voelt, en je zeker weet dat je kan staan en lopen mag je als nog helpen met andere dingen.'

    Jo
    Rumple toverde papier en een veer voor me om te schrijven. 'Als je dadelijk je echt beter voelt, en je zeker weet dat je kan staan en lopen mag je als nog helpen met andere dingen.' ik knikte, "Zal ik doen..." zeg ik braaf, dagen verzieken is een hobby van mij maar deze avond moest goed gaan, hier ligt een hele toekomst aan vast.
    "Hoe laat is het?" vroeg ik aan Rumple.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    'Zal ik doen..' zei ze. ik knikte alleen maar. 'Hoe laat is het.' vroeg ze aan mij en ik keek even op de klok. 'Het is 10 over half 2 nu.

    Red

    "Ik heb geen tweede zwaard, en als jij in een wolf zou veranderen zou ik magie mogen gebruiken... Zo bedoelde ik het." Ik staarde hem aan, niet echt overtuigd.
    Hij lachte geheimzinnig, "Een van de bekendste dieven uit dit land, The MasterThief..." Geschokt keek ik het tweetal aan. 'Hij heeft ons vaak genoeg bestolen, ik wist niet dat hij een dochter had. Alhoewel ik had het kunnen weten, ze is precies hetzelfde als hem. Alleen is ze een amateur.' Mijn ogen schoten opzij, mijn oren lieten mij nooit in de steek. 'Wie is daar?' riep ik in de richting waar ik het takje had horen breken. 'Kom te voorschijn.'


    When you believe your dreams come true

    Jo
    'Het is 10 over half 2 nu.'
    "Oh, dan hebben we tijd zat!" zeg ik vrolijk, "Ben je zenuwachtig?"
    Sinds wanneer was ik zo nieuwsgierig naar mijn vader toe?


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Eliana Gold
    'Wie is daar? kom tevoorschijn!' hoorde ik de vrouw roepen. Ik bleef staan waar ik stond, hopend dat ze verder zouden gaan zonder acht op mij te slaan en te gaan kijken.


    Rumplestiltskin
    ''Oh, dan hebben we tijd zat!' zei ze vrolijk. 'Ben je zenuwachtig.' ik keek even naar mijn handen, en een zenuwachtig lachje ontsnapte uit mijn mond. 'Ja, ik ben inderdaad zenuwachtig, ik hoop dat het allemaal goed komt en ze ja gaat zeggen.'

    Odin Varnas


    'Wie is daar? kom tevoorschijn!' riep Red. Ik liep een beetje de bosjes in en zag daar Eliana Gold staan, "Ik had gezegd dat je in het huisje moest blijven!" siste ik naar haar, "Waarom doe je nou nooit wat je gevraagd word?"

    Jo
    Hij keek even naar zijn handen, en een zenuwachtig lachje ontsnapte uit mijn mond. 'Ja, ik ben inderdaad zenuwachtig, ik hoop dat het allemaal goed komt en ze ja gaat zeggen.' er kwam een glimlach op mijn gezicht, "Zie je wel hoe ze naar je kijkt? Natuurlijk vind ze je leuk!"

    [ bericht aangepast op 28 juni 2016 - 9:43 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    'Zie je wel hoe ze naar je kijkt? Natuurlijk vind ze je leuk!' ik keek haar aan glimlachend. 'Maar om te trouwen met de dark one is wel iets anders, misschien wilt ze dat helemaal niet.' ik keek weer naar mijn handen. 'Maar goed laten we maar beginnen, het is zo half 7'



    Eliana Gold
    Ik wilde snel weglopen toen Odin voor me stond. 'Ik had gezegd dat je in het huisje moest blijven!' siste hij. 'Waarom doe je nou nooit wat je gevraagd word?''
    ik keek hem aan recht in zijn ogen. ''Ik verveelde me, ik mag toch wel even in het bos een stukje gaan lopen.' zei ik met een dreigende ondertoon. 'En je bent niet mijn vader.'

    Jo
    'Maar om te trouwen met de Dark One is wel iets anders, misschien wilt ze dat helemaal niet.' hij keek weer naar zijn handen. 'Maar goed laten we maar beginnen, het is zo half 7'
    "Oké!, maar wat nou als ze naar je toe gaat? Ik bedoel dat ze naar je gaat vragen enzo... En dan ziet ze alles!"

    Odin Varnas
    Ze keek me aan, ''Ik verveelde me, ik mag toch wel even in het bos een stukje gaan lopen.' zei ze met een dreigende ondertoon. 'En je bent niet mijn vader.'
    "Nee, maar ik wil ook niet dat je iets overkomt!" sis ik nog steeds boos, wat nou als iemand haar iets doet?


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rumplestiltskin
    'Ik gebruik magie, ze zou het pas zien als ze de zaal in komt gelopen, geloof me maar.' zei ik tegen haar, vele gedachtes spookte door mijn hoofd. Ik had er wel zin in maar zag er ook tegen op.

    Eliana Gold
    ''Nee, maar ik wil ook niet dat je iets overkomt!'' siste hij ik schrok even, gaf hij nou om mij? of speelde hij dit allemaal? ik wist het even niet.
    'Oke, het spijt me.' zei ik zachtjes.

    Odin Varnas
    'Oke, het spijt me.' zegt ze zacht, ik pak haars schouders vast en kijk haar aan, "Geeft niet..." er kwam een kleine glimlach op mijn gezicht.

    Jo
    'Ik gebruik magie, ze zou het pas zien als ze de zaal in komt gelopen, geloof me maar.'
    Ik zag dat hij zenuwachtig was, "Je hoeft niet bang te zijn, alles komt goed..." stel ik hem gerust.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Eliana Gold
    Odin pakte mijn schouders vast en keek me aan. 'Geeft niet...' hij glimlachte en ik glimlachte terug.
    'Wel dan ga ik maar terug.' zei ik en ik wilde aanlopen.

    Rumplestiltskin
    'Je hoeft niet bang te zijn, alles komt goed..' stelde ze me gerust en ik knikte. 'Ja, weet ik maar toch.' ik stond op ik moest nu echt gaan beginnen.